Μαρία  Κωνσταντοπούλου

Μαρία Κωνσταντοπούλου

Ο ρόλος των παρακρατικών οργανώσεων στη δολοφονία Λαμπράκη

Σάββατο, 22/05/2021 - 22:07

Στις 22 Μαΐου του 1963, ο βουλευτής της ΕΔΑ και προβεβλημένο στέλεχος του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος δέχεται δολοφονική επίθεση στη Θεσσαλονίκη. Πέντε μέρες αργότερα θα υποκύψει στα τραύματά του. Οι συνθήκες διάπραξης του εγκλήματος και η συμμετοχή σε αυτό μελών παρακρατικών οργανώσεων, που υποκινήθηκαν από τους επίσημους μηχανισμούς κοινωνικού ελέγχου, κυρίως την Αστυνομία, έχουν φωτιστεί αρκετά στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε. Της Στέλλας Νιώτη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει η ανάγνωση των συνθηκών του γεγονότος από κοινωνιολογική και εγκληματολογική οπτική, ώστε να κατανοηθεί το πλαίσιο της δράσης των παρακρατικών οργανώσεων και να αντληθούν συμπεράσματα για τα σύγχρονα φαινόμενα τρομοκράτησης και διασποράς του φόβου στην κοινωνία. Η συνοπτική αναφορά στα γεγονότα και τις συνθήκες της δολοφονίας εξυπηρετεί τις ανάγκες κατανόησης του ευρύτερου πλαισίου που συνέβαλε στη συγκρότηση των παρακρατικών οργανώσεων και κατηύθυνε τη δράση τους, με σκοπό τη συντήρηση και αναπαραγωγή των συσχετισμών εξουσίας και την αποτροπή του ενδεχόμενου μιας αριστερής διακυβέρνησης. Η επιλεκτική αναφορά σε βιβλιογραφικές πηγές συγκεκριμένης επιστημονικής και πολιτικής προσέγγισης έλαβε υπόψη της τις ανάγκες της πιστότερης αναπαράστασης του γεγονότος, με σκοπό την ανάδειξη του πλαισίου και των διαδικασιών που οδήγησαν στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Το εγχείρημα δεν θα είχε ολοκληρωθεί χωρίς τη στήριξη και την πληροφόρηση που μου παρείχε το Ίδρυμα Ανδρέα Λεντάκη, το οποίο και έθεσε στη διάθεσή μου το έργο του «Το Παρακράτος και η 21η Απριλίου». Η επικαιρότητα των προσεγγίσεων του Α. Λεντάκη και η ενδελεχής εξέταση του θέματος αποτέλεσαν σημαντικούς οδηγούς μου, σε σημείο που, σε αρκετά σημεία, η προτεινόμενη ανάγνωση να περιορίζεται σε μια διαφορετική οργάνωση και παρουσίαση του προϋπάρχοντος υλικού.


 
1. Συνοπτική αφήγηση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη      

Στις 22 Μαΐου 1963 η Επιτροπή Ειρήνης της Θεσσαλονίκης οργάνωσε συγκέντρωση για τους Φίλους της Ειρήνης με ομιλητή τον Γρηγόρη Λαμπράκη, η οποία αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα γινόταν στο κέντρο «Πικαντίλλι». Μετά όμως από την άρνηση του ιδιοκτήτη να παραχωρήσει την αίθουσα, προφανώς εξαιτίας των «πιέσεων» που του ασκήθηκαν από τους υπεύθυνους της δολοφονίας, πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος. Ήδη από τις προηγούμενες ημέρες είχε παρατηρηθεί κινητικότητα στην Επιθεώρηση της Χωροφυλακής και το Ε΄ Αστυνομικό Τμήμα που ανέλαβαν, σύμφωνα με τις αφηγήσεις των Σπ. Λιναρδάτου (1) και Α. Λεντάκη (2) την παρεμπόδιση και την ματαίωση της συγκέντρωσης.

Όπως αναφέρει ο Σπ. Λιναρδάτος το σχέδιο περιλάμβανε «επίθεση κατά του Λαμπράκη και των άλλων «φίλων της ειρήνης» (…) από «αγανακτισμένους εθνικόφρονες» (1, σελ. 258- 259). Για το λόγο αυτό τις προηγούμενες ημέρες, με ευθύνη αξιωματικών της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης ειδοποιήθηκαν όλα τα αστυνομικά τμήματα να στείλουν τους άνδρες τους στον τόπο της συγκέντρωσης και, σε συνεργασία με τους «αγανακτισμένους εθνικόφρονες» που είχαν επιστρατευθεί από τους χώρους των «συνεργατών» τους, να προχωρήσουν σε αντισυγκέντρωση αποδοκιμασίας του Λαμπράκη και των άλλων φίλων της ειρήνης. Ο Σπ. Λιναρδάτος αφηγείται ότι «από τις 6 το απόγευμα της 22ας Μαΐου, αρχίζει να παρατηρείται συγκέντρωση υπόπτων προσώπων στα πεζοδρόμια των οδών Βενιζέλου, Ερμού και Σπανδωνή, απέναντι και κοντά στο κτίριο που πρόκειται να γίνει η συγκέντρωση» (1, σελ. 258).

 

Στον ίδιο χώρο παραβρισκόταν, επίσης, ισχυρή αστυνομική δύναμη με σκοπό τη διάλυση της αντισυγκέντρωσης των παρακρατικών, κατόπιν σχετικής ειδοποίησης που δέχθηκε από μέλη της Επιτροπής Ειρήνης που αντελήφθησαν τις κινήσεις τους. Η αστυνομία δεν θα προβεί σε καμιά ενέργεια και η αντισυγκέντρωση των παρακρατικών θα εξελιχθεί απρόσκοπτα, με αποδοκιμασίες, ύβρεις, απειλές και σωματικές επιθέσεις σε βάρος των συγκεντρωμένων. Επιτυγχάνουν μάλιστα, παρουσία της αστυνομικής δύναμης, να κτυπήσουν τον Γρ. Λαμπράκη στο κεφάλι ενώ προσερχόταν στο χώρο της συγκέντρωσης. Όσο πλησιάζει η ώρα της εκδήλωσης οι συγκεντρωμένοι παρακρατικοί εντείνουν τις αποδοκιμασίες και ακούγεται το σύνθημα «Λαμπράκη θα πεθάνεις» (1, σελ. 259). Οι αποδοκιμασίες συνοδεύονται από ρίψη λίθων και τσιμεντόπλακων.

Τα επεισόδια πληροφορείται ο Γ. Τσαρουχάς, βουλευτής της ΕΔΑ στο Ν. Καβάλας, και μεταβαίνει στη συγκέντρωση των φίλων της ειρήνης, όπου και τραυματίζεται από τους παρακρατικούς που τον κτυπούν στο κεφάλι. Ενδεικτικό της βίας των «αγανακτισμένων εθνικοφρόνων» είναι ότι ο βουλευτής Γ. Τσαρουχάς εξακολούθησε να κακοποιείται και κατά την επιβίβασή στο ασθενοφόρο και τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με την αφήγηση του Σπ. Λιναρδάτου  οι παρακρατικοί «σπάνε τα τζάμια [σ: του ασθενοφόρου], παραβιάζουν την πόρτα, ρίχνονται πάνω στον τραυματισμένο βουλευτή, τον χτυπούν με μανία. Ύστερα τον τραβούν έξω, τον ρίχνουν στην άσφαλτο και τον κλωτσοπατούν (…) Αναίσθητος πια ο Γ. Τσαρουχάς μεταφέρεται από πολίτες στο σταθμό Α΄ βοηθειών» (1, σελ. 259).

Η ομιλία του Γρ. Λαμπράκη ολοκληρώνεται, αφού, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι παραβρισκόμενοι φίλοι της ειρήνης δεν πληροφορήθηκαν τα επεισόδια και τον τραυματισμό και του Γ. Τσαρουχά. Μετά το τέλος της συγκέντρωσης ο αστυνομικός διευθυντής προτείνει στους συγκεντρωμένους και τον Γρ. Λαμπράκη να επιβιβαστούν όλοι μαζί σε λεωφορεία προς αποφυγήν νέων επεισοδίων σε βάρος τους από το πλήθος της αντισυγκέντρωσης των παρακρατικών που παρέμεναν στον δρόμο που βρίσκεται μπροστά από το κτίριο του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος. Η πρόταση απερρίφθη γιατί φοβήθηκαν ότι πρόκειται για παγίδα και ενώ η Αστυνομία έχει προχωρήσει στην εκκαθάριση του χώρου από τα παρακρατικά στοιχεία ξεκινά η αποχώρηση των συγκεντρωμένων φίλων της ειρήνης. Ο Γρ. Λαμπράκης επιχειρεί να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο και δέχεται τη σφοδρή επίθεση του διερχόμενου τρικύκλου που ρίχνεται πάνω του, ευρισκόμενο σε αντικανονική πορεία, διασχίζοντας την οδό Βενιζέλου με μεγάλη ταχύτητα. Ο Γρ. Λαμπράκης πέφτει βαριά τραυματισμένος στην άσφαλτο, ενώ το τρίκυκλο συνεχίζει την ξέφρενη πορεία του κι εξαφανίζεται.

Σε αυτό επέβαιναν οι Σπ. Γκοτζαμάνης, οδηγός του τρικύκλου, και ο Εμ. Εμμανουηλίδης, ο οποίος κατάφερε το θανατηφόρο κτύπημα στον Γρ. Λαμπράκη, στο κεφάλι, με λοστό ή ρόπαλο (1, σελ. 264). Και οι δύο ήταν συνεργάτες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με τους Σπ. Λιναρδάτο (1, σελ.259) και Α. Λεντάκη (2, σελ. 95), ο Σπ. Γκοτζαμάνης, μεταφορέας στο επάγγελμα, ήταν μέλος του «Συνδέσμου Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής Αντίστασης Βορείου Ελλάδας», μιας παρακρατικής οργάνωσης με επικεφαλής τον Ξ. Γιοσμά, συνεργάτη των Γερμανών στην περίοδο της κατοχής, καθώς και της «Αντικομμουνιστικής Σταυροφορίας Ελλάδας (ΑΣΕ)», που εθεωρείτο «δίδυμη» οργάνωση με τον Σύνδεσμο. Ο Σπ. Γκοτζαμάνης είχε στο ενεργητικό του καταδίκες για σωματικές επιθέσεις, κακοποίηση και τραυματισμό, εξύβριση και απειλή, αλλά ως μέλος παρακρατικών οργανώσεων ήταν συνεργάτης της Αστυνομίας και από τη θέση αυτή συμμετείχε στην δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη.

Επίσης, ο Εμ. Εμμανουηλίδης ήταν, σύμφωνα με τον Α. Λεντάκη (2, σελ. 95), πρόεδρος της Νεολαίας της ΕΡΕ Τριανδρίας Θεσσαλονίκης και είχε μια εξίσου ενδιαφέρουσα εγκληματική σταδιοδρομία. Στο διάστημα 1951- 1962 αναφέρονται στο ενεργητικό του καταδίκες για βιασμό, αποπλάνηση και ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, κλοπή, παράνομη οπλοφορία και επίθεση σε βάρος εργατών στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Παρά το ποινικό παρελθόν του ο Εμ. Εμμανουηλίδης είχε διοριστεί στις παιδικές κατασκηνώσεις Ωραιοκάστρου επειδή ήταν συνεργάτης της Αστυνομίας. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη.

Από την έρευνα του δημοσιογράφου Γιάννη Βούλτεψη και του Α. Λεντάκη (2, σελ. 101) συνάγεται ότι στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη συμμετείχαν με μέλη τους παρακρατικές οργανώσεις και συγκεκριμένα:

Ι) Ο «Σύνδεσμος Αγωνιστών Θυμάτων Εθνικής Αντίστασης Βορείου Ελλάδας» (2, σελ. 82- 83), που φέρεται να είχε τη βασική ευθύνη στην υλοποίηση του σχεδίου της δολοφονίας. Σκοπός της οργάνωσης ήταν η αναγνώριση και «αξιοποίησις του διεξαχθέντος κατά τη γερμανική κατοχή και μετέπειτα (…) αντικομμουνιστικού αγώνα».

ΙΙ) Η «Αντικομμουνιστική Σταυροφορία Ελλάδας» (2, σελ. 82- 83). Σκοπός της οργάνωσης ήταν «η υπεράσπισις της πατρίδος και του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού μέχρι τελευταίας πνοής παντού και πάντοτε και δι όλων των μέσων», δηλαδή και με τη χρήση βίας. Στις δε υποχρεώσεις της αναφέρεται «η ενίσχυσις των Σωμάτων Ασφαλείας οσάκις παρίσταται ανάγκη δια την διατήρησιν της τάξεως και της ησυχίας». Η δραστηριότητα της οργάνωσης περιλαμβάνει δύο κλάδους, τους «αγανακτισμένους πολίτες», που απασχολούνται στις αντιδιαδηλώσεις και αντισυγκεντρώσεις, στην πρόκληση επεισοδίων και τον «χρωματισμό» συγκεντρώσεων «δια της εκφωνήσεως εκ των εγκαθέτων μελών της κομμουνιστικών συνθημάτων», και τα «χειροκροτήματα», τα οποία εξυπηρετούν «άλλας πλέον ανώδυνους υποχρεώσεις». Η Οργάνωση έλαβε, επίσης, μέρος στις αντισυγκεντρώσεις με σκοπό τη ματαίωση της Μαραθώνιας πορείας Ειρήνης, στις 21 Απριλίου 1963.

ΙΙΙ) Η «Οργάνωση της Καρφίτσας» (2, σελ. 103), γιατί είχε διακριτικό μια καρφίτσα στο πέτο, προκειμένου τα μέλη της να αναγνωρίζονται από την Αστυνομία. Αναφέρεται ότι μέλη της πρωτοστάτησαν στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, όπως ο Χρ. Φωκάς, λιμενεργάτης και πρώην πυγμάχος.

IV) Η «ΕΚΟΦ- Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών» (2, σελ. 165 ), στελέχη της οποίας πήραν μέρος στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, όπως ο Β. Κασσελάς, που κατηγορήθηκε για επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος του βουλευτή Γ. Τσαρουχά.

Μπορεί, λοιπόν, στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη να εμφανίζονται ως κατεξοχήν υπεύθυνοι τα δύο άτομα που επέβαιναν στο τρίκυκλο, αλλά από τις αναφορές, την εισαγγελική έρευνα και τις μαρτυρικές καταθέσεις συμπεραίνεται ότι πρόκειται για συλλογικό έργο, προϊόν της συνεργασίας ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του, εν προκειμένω το κόμμα της ΕΡΕ, που κατείχε την εξουσία και ενδιαφερόταν να τη διατηρήσει, τους επίσημους μηχανισμούς κοινωνικού ελέγχου, συγκεκριμένα την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη, και τις παρακρατικές οργανώσεις που λειτουργούσαν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς προστασίας. Απόδειξη αυτής της σχέσης αποτελεί η ουσιαστική κάλυψη που είχαν οι υπεύθυνοι και οι «εκτελεστές», τόσο στο στάδιο της σύλληψης και της προσαγωγής τους στις ανακριτικές αρχές όσο και στη δικαστική διαδικασία. Έτσι, το αστυνομικό κλομπ που κρατούσε κατά τη σύλληψή του ο Σπ. Γκοτζαμάνης και με το οποίο προφανώς κτυπήθηκε ο Γρ. Λαμπράκης εξαφανίστηκε. Ουσιαστικότερη όμως υπήρξε η δικαστική κάλυψη, αφού η, παμψηφεί, ετυμηγορία των ενόρκων δεν αποδέχθηκε την ενοχή των Σπ. Γκοτζαμάνη και Εμ. Εμμανουηλίδη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Ο Σπ. Γκοτζαμάνης καταδικάστηκε για πρόκληση θανατηφόρου σωματικής βλάβης από πρόθεση σε κάθειρξη 11 ετών, ποινή στην οποία προσμετρήθηκε ο «πρότερος έντιμος βίος» (9, σελ. 384). Ο Εμ. Εμμανουηλίδης καταδικάστηκε για απλή συνέργια σε κάθειρξη 8 ½ ετών. Στον Χρ. Φωκά, κατηγορούμενο για τον τραυματισμό του έτερου βουλευτή Γ. Τσαρουχά επεβλήθη ποινή 15 μηνών. Τέλος οι ηθικοί αυτουργοί ή άλλως βασικοί υπεύθυνοι της εκτέλεσης του σχεδίου,  Εμ. Καπελώνης, διοικητής του Τμήματος Τριανδρίας, απηλλάγη, ενώ ο Ξ. Γιοσμάς καταδικάστηκε για διατάραξη της κοινής ειρήνης.   


 
2. Ο ορισμός, η σημασία και η δράση των παρακρατικών οργανώσεων

Η συσχέτιση της δολοφονίας του Γρ. Λαμπράκη με τη δράση των παρακρατικών οργανώσεων θέτει σε συζήτηση τα ζητήματα του σκοπού και της δράσης τους, καθώς και της σημασίας που αυτή αποκτά σε εξαιρετικές ιστορικές περιόδους.

Σύμφωνα με την προσέγγιση του Α. Λεντάκη (2, σελ. 15-19) οι παρακρατικές οργανώσεις αφορούν σε ομάδες που αναπτύσσονται εκτός των επίσημων κρατικών θεσμών και λειτουργούν παράλληλα με αυτούς, προσβλέποντας στην ανοχή και τη στήριξή τους, γιατί δρουν σε βάρος της κοινωνίας ή κοινωνικών ομάδων και κατηγοριών, εν προκειμένω και για την περίοδο που εξετάζουμε, των αριστερών οργανώσεων και πολιτών. Από τον τρόπο που οργανώνονται και τους σκοπούς που επιτελούν, οι παρακρατικές οργανώσεις διακρίνονται σε εκείνες που συγκροτούνται με ευθύνη του κόμματος που κατέχει την εξουσία και ενδιαφέρεται να τη διατηρήσει, ακόμα και με τη χρήση αθέμιτων μεθόδων και μέσων, και σ’ εκείνες που συγκροτούνται ενάντια στην κυβέρνηση με σκοπό την ανατροπή της. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση πρόκειται, στην ουσία, για μηχανισμούς παραεξουσίας που σκοπό έχουν τον επηρεασμό και την άμεση εμπλοκή, με τη χρήση αθέμιτων μέσων, στη διατήρηση ή την ανατροπή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων που έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης.

Ειδικότερα, η υλοποίηση του σχεδίου της δολοφονίας του Γρ. Λαμπράκη εμπίπτει στην περίπτωση των παρακρατικών οργανώσεων που συγκροτούνται ή επιστρατεύονται και κινητοποιούνται από το κόμμα που κυβερνά και, κατά συνέπεια, αναλαμβάνει την ευθύνη της χρηματοδότησης, της καθοδήγησης και της γενικότερης κάλυψης «με σκοπό την εξουδετέρωση των αντιπάλων του επειδή έχασε ή χάνει το λαϊκό έρεισμα» (2, σελ. 19). Σύμφωνα με τη διατύπωση αυτή όσοι χαρακτηρίζονται ως αντίπαλοι της κυβέρνησης μπορούν να υπαχθούν σε έναν ευρύτερο ορισμό και με την έννοια αυτή είναι δυνατόν να αφορούν όχι μόνο σε αντίπαλα κόμματα, αλλά και σε άτομα, αν η δυναμική, οι απόψεις και η δράση τους θεωρηθούν επικίνδυνες για την κυβερνητική ευστάθεια και τη διατήρηση στην εξουσία, όπως μπορούμε να υποθέσουμε ότι συνέβη στην περίπτωση του Γρ. Λαμπράκη.

 
 
 

Ενταγμένες σε ένα ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο οι παρακρατικές οργανώσεις είναι δημιουργήματα του μετεμφυλιακού κράτους. Όπως εξηγεί ο Α. Λεντάκης (2, σελ. 11-12) «μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949, και τη στρατιωτική και πολιτική ήττα της Αριστεράς, ανέβηκε στην εξουσία η Δεξιά, που ανήγαγε τον αντικομμουνισμό σε κρατική ιδεολογία». Βασικά εργαλεία της Δεξιάς στο διάστημα που ακολούθησε ήταν η μονοπώληση της εξουσίας και η εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων, με την απονομιμοποίηση των οργανώσεων της Αριστεράς και τις διώξεις των μελών και των στελεχών της. Ωστόσο, σε κρίσιμες περιόδους, όπως μπορεί να χαρακτηριστεί το διάστημα 1957- 1967, το πλαίσιο των διώξεων διευρύνθηκε για να περιλάβει μέλη και στελέχη που ανήκαν στο πολιτικό κέντρο προκειμένου να αποδυναμωθεί ο ρόλος του (3). Το έργο αυτό υποστηρίχθηκε από ένα παράλληλο νομικό και οργανωτικό πλαίσιο. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσεται το νομοθετικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση και τη Συμφωνία της Βάρκιζας, με το Γ΄ Ψήφισμα και τον Αναγκαστικό Νόμο 509/ 1947 (4), γνωστό και με τον όρο «παρασύνταγμα», και το οποίο διατηρήθηκε σε ισχύ έως το 1974. Στην δεύτερη κατηγορία εντάσσεται η δημιουργία των παρακρατικών οργανώσεων που ανέλαβαν, σε συνεργασία με τον Στρατό και την Αστυνομία, την παρακολούθηση, τον εκφοβισμό, ακόμα και την εξόντωση των αντιπάλων του πολιτικού συστήματος. Ήδη στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ιδρύεται ο ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών). Η δράση του καλύπτει όλο το διάστημα, από το 1947 έως το 1974, και στους κόλπους του εκπαιδεύονται και προωθούνται στη στρατιωτική ιεραρχία οι κατοπινοί δικτάτορες.

Σύμφωνα με τον Γ. Μαργαρίτη (5) οι παρακρατικές οργανώσεις, προκειμένου για τη συγκρότησή τους, αξιοποίησαν το καθεστώς ημιαυτονομίας που επεβλήθη στο Στρατό και την Αστυνομία μετά τον πόλεμο και αποτέλεσε βασικό εργαλείο στην ισορροπία και την ευστάθεια του πολιτικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό ο Στρατός και η Αστυνομία είχαν αυξημένο ρόλο στη διαχείριση των εσωτερικών υποθέσεων, γεγονός που, το 1967, συνετέλεσε στην επιβολή της δικτατορίας. Ωστόσο η ισχυρή παρουσία του Στρατού και της Αστυνομίας, όπως και η ανάπτυξη των παράλληλων μηχανισμών του παρακράτους δεν οφείλεται μόνο σε πολιτικούς παράγοντες. Ο ρόλος τους θα πρέπει να θεωρηθεί συνάρτηση της δομής του μετεμφυλιακού κράτους, κυρίως δε των περιορισμών που επεβλήθησαν από ένα διεθνές καθεστώς εξάρτησης, που είχε τη συμφωνία των τριών συμμάχων υπερδυνάμεων της εποχής, των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της ΕΣΣΔ και αφορούσε στις διαδικασίες της μεταπολεμικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των ελεύθερων εθνικών κρατών.

Στο παραπάνω πλαίσιο θα πρέπει να εξετασθεί η ανασυγκρότηση της εθνικής αστικής τάξης, ο μεταπρατικός χαρακτήρας της οποίας είχε ανάγκη την ύπαρξη παράλληλων μηχανισμών στην οικονομία (6) και την πολιτική προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντά της, ακόμα και από το πολιτικό σύστημα που η ίδια συνέβαλε στη θεμελίωσή του. Κατά την έννοια αυτή η συγκρότηση των παρακρατικών οργανώσεων υπήρξε συναφής με τη διευρυμένη δραστηριότητα των μηχανισμών της παραοικονομίας και της παράλληλης αγοράς εργασίας που αναπτύχθηκαν ταχύτατα μετά το τέλος του πολέμου και αποτέλεσαν βασικό συντελεστή της οικονομικής ανάπτυξης. Έτσι, οι παρακρατικές οργανώσεις συγκροτήθηκαν και λειτούργησαν παράλληλα με τους επίσημους μηχανισμούς της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στον έλεγχο της κοινωνικής αντίδρασης και την επιτήρηση των αντιπάλων του πολιτικού συστήματος, προσφέροντας, με τον τρόπο αυτόν, απασχόληση σε μέλη τους που, εξαιτίας, των χαρακτηριστικών τους δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν στην επίσημη αγορά εργασίας (7). Το έργο των παρακρατικών οργανώσεων αφορούσε στην παρακολούθηση και τον εκφοβισμό των μελών και στελεχών της Αριστεράς, κατά περίπτωση και της Ένωσης Κέντρου, τα οποία, λόγω των περιορισμών που έθεταν στην απασχόλησή τους η περιστολή των πολιτικών ελευθεριών και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ήταν ευκολότερο να εργαστούν στην παράλληλη οικονομία.

Κατά συνέπεια οι παρακρατικές οργανώσεις αποτέλεσαν μέρος της αυταρχικής δομής του μετεμφυλιακού κράτους και αφορούσαν σε έναν πολυπρόσωπο μηχανισμό που  ελεγχόταν και ελάμβανε κατευθύνσεις και χρηματοδότηση από τους επίσημους κρατικούς θεσμούς και τους μηχανισμούς κοινωνικού ελέγχου, τον Στρατό και την Αστυνομία. Ο ειδικός σκοπός της ύπαρξής τους αφορούσε στην ανάληψη καθηκόντων και τη διεκπεραίωση υποθέσεων που βρίσκονταν έξω από τα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας, ακόμα και όταν αυτή αποτελούσε επίφαση, όπως συνέβαινε με το μετεμφυλιακό κράτος.

Στο ιστορικό πλαίσιο που αναγιγνώσκονται οι συνθήκες της δολοφονίας του Γρ. Λαμπράκη, η επιδίωξη της ανάδειξης και της διατήρησης μονοκομματικών κυβερνήσεων, εν προκειμένω της ΕΡΕ, εντείνει τις εξαρτήσεις του κόμματος από το κράτος, γεγονός που βοηθά την κατασκευή παράλληλων και ελεγχόμενων μηχανισμών. Όπως παρατηρεί ο Σπ. Λιναρδάτος (8) «από το 1957 έως το 1959 ιδρύονται διάφορες αντικομμουνιστικές οργανώσεις ή αναζωογονούνται παλαιότερες με την ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας ή άλλων κρατικών υπηρεσιών (ΚΥΠ, Υπ. Προεδρίας, κ.λ.π.)». Οι δραστηριότητές τους αυξάνονται στο διάστημα 1959- 1967, με τη δημιουργία έντασης στις δημοτικές εκλογές του 1959, που διεξάγονται ένα χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές του 1958 και στις οποίες η ΕΔΑ αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση. Οι εθνικές εκλογές του 1961 διεξάγονται σε κλίμα πολιτικής έντασης και βίας, με τις παρακρατικές οργανώσεις να ασκούν διαφόρου βαθμού «πιέσεις» σε βάρος αριστερών και κεντρώων ψηφοφόρων.

Το πλαίσιο των δραστηριοτήτων των παρακρατικών οργανώσεων της περιόδου 1957- 1967 περιλαμβάνει τρεις τομείς:

1. Τη διαφωτιστική, αλλά και εκφοβιστική-  τρομοκρατική, δράση της ΕΚΟΦ, η οποία δημιουργήθηκε το 1957 «σαν αδελφό σωματείο των άλλων «εθνικών- κοινωνικών οργανώσεων» (1, σελ. 162). Η διαφωτιστική δράση της ΕΚΟΦ αφορούσε στην αντικομμουνιστική εκστρατεία, ενώ στην τρομοκρατική δραστηριότητα περιλαμβάνεται και η δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη.

2. Το σχέδιο «Περικλής» που αφορούσε στη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών του 1961, στις οποίες επιχειρήθηκε η πλαστογράφηση της λαϊκής θέλησης με την απροκάλυπτη βία σε βάρος των ψηφοφόρων της Αριστεράς και του Κέντρου.

3. Την πρακτική των αντισυγκεντρώσεων, ώστε να διαλύονται οι συγκεντρώσεις της ΕΔΑ και της Ένωσης Κέντρου.
 
Το πλαίσιο αυτό επιμερίζεται σε επιμέρους δράσεις, όπως:

i. Η παρακολούθηση των πολιτών σε συνεργασία με τις υπηρεσίες της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας και με σκοπό τη λήψη «κατάλληλων μέτρων δι’ απομόνωσιν των πλέον επικίνδυνων εκ τούτων» (1, σελ. 59- 60 ).

ii. Η φαιά προπαγάνδα, με σκοπό τη διασπορά κακόβουλων φημών και την προπαγάνδιση ειδήσεων ακαθόριστης προέλευσης, με ανώνυμες δημοσιεύσεις και εκπομπές ή ανυπόγραφες εκδόσεις και στόχο τη συκοφάντηση και την ενοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων.

Και στις δύο περιπτώσεις τα μέλη των παρακρατικών οργανώσεων απασχολούμενα σε επαγγέλματα που εξασφάλιζαν την καθημερινή επαφή με τους πολίτες, λ.χ. περιπτερούχοι, εφημεριδοπώλες, ταξιτζήδες, εισπράκτορες λεωφορείων, κουρείς και κομμωτές, σερβιτόροι, αλλά και συνδικαλιστές ασχολούνται με το έργο της παρακολούθησης και τη διασπορά ψιθύρων και φημών σε βάρος των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

iii. Η παρεμπόδιση της πολιτικής δραστηριότητας των μελών και των οπαδών του Κέντρου και της Αριστεράς με την επιβολή και διάλυση των γραφείων οργανώσεών τους, την καταστροφή του προπαγανδιστικού υλικού και εντύπων κ.α.

iv. Οι αντισυγκεντρώσεις, που οργανώνονταν με «αυθόρμητο» τρόπο από «αγανακτισμένους εθνικόφρονες», με σκοπό την παρεμβολή παρακρατικών στοιχείων προκειμένου να αποθαρρυνθούν και να διαλυθούν οι συγκεντρώσεις, κυρίως, της Αριστεράς. Σε αρκετές, ωστόσο, περιπτώσεις, όπως συνέβη και στη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, οι «αυθόρμητες» αντισυγκεντρώσεις έλαβαν τη μορφή μαζών κρούσης με σκοπό τη φυσική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του κυβερνώντος κόμματος.

Συμπερασματικά, οι δραστηριότητες των παρακρατικών οργανώσεων αποσκοπούσαν στην αντικομμουνιστική διαφώτιση, στη συκοφάντηση και την ενοχοποίηση ή την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων και ιδιαίτερα των αριστερών και για τούτο στηρίζονταν στη δυσφήμιση, που έπληττε την πολιτική αξιοπιστία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των θιγομένων, και στη βία, που έπληττε τη σωματική ακεραιότητα και υπόστασή τους. Συναφής προς τη δομή και τους στόχους των παρακρατικών οργανώσεων ήταν και η στρατολόγηση των μελών τους. Αυτός ο εκτεταμένος μηχανισμός παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών, τρομοκράτησης και κρούσης αντλήθηκε από ανθρώπους του κοινωνικού περιθωρίου, πολλοί εκ των οποίων είχαν εκκρεμότητες με τον ποινικό νόμο, καταδικασμένοι ή φυγόδικοι, κυρίως, για κλοπές, παράνομη οπλοφορία, σωματικές επιθέσεις, αλλά και σεξουαλικά εγκλήματα, λ.χ. βιασμός, παιδεραστία.

Κατά μια έννοια η στρατολόγηση στις παρακρατικές οργανώσεις αφορούσε σε άτομα που είχαν απωλέσει την προσωπική αξιοπιστία, δηλαδή άτομα στιγματισμένα, τα οποία, πολλές φορές στερούνταν υλικών και πολιτισμικών πόρων ζωής. Η ένταξη αυτών των ατόμων στις παρακρατικές οργανώσεις βοηθούσε στην ανάκτηση του προσωπικού κύρους, μέσω της επαφής τους με τους επίσημους μηχανισμούς εξουσίας και προσέφερε απασχόληση και εισόδημα, ακόμα και με διορισμό σε δημόσιες θέσεις. Θα μπορούσε δηλαδή να υποστηριχθεί ότι η ένταξη στις παρακρατικές οργανώσεις προσέδιδε κοινωνική αποκατάσταση και νομιμοποίηση σε ανθρώπους, που λόγω του ποινικού παρελθόντος και της υλικής και πολιτισμικής υστέρησης ζούσαν απαξιωμένοι, στις παρυφές της κοινωνίας. Σε αντάλλαγμα τόσο οι επίσημοι μηχανισμοί εξουσίας όσο και οι παρακρατικές οργανώσεις, που τους δέχονταν ως μέλη, εξασφάλιζαν την πλήρη υποταγή και αφοσίωση και εισέπρατταν τον ζήλο και τη μέγιστη απόδοσή τους.


 
4. Επίλογος  

Η δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη από μέλη παρακρατικών οργανώσεων, τα οποία τελούσαν σε συνεργασία με τους επίσημους μηχανισμούς κοινωνικού ελέγχου, προκειμένου για την υλοποίηση του σχεδίου τους, κατέδειξε τα όρια αυτής της παράλληλης σχέσης ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και το κοινωνικό περιθώριο. Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, το 1964, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου προχώρησε στη διάλυση των παρακρατικών οργανώσεων. Αλλά ήταν μια απόφαση καθυστερημένη και ημιτελής, αφού διατηρούσε την ΕΚΟΦ που εξακολούθησε τη δραστηριότητά της μέχρι τη δικτατορία.

Η ανάγκη μονοπώλησης της εξουσίας και η εμμονή στο δόγμα του κομμουνιστικού κινδύνου αποδείχθηκαν τα αδύναμα σημεία ενός πολιτικού συστήματος που έθεσε εν αμφιβόλω τις πολιτικές ελευθερίες, προκειμένου να τις περιστέλλει κατά βούληση, δημιούργησε περιθώρια αυτονομίας σε σημαντικούς κρατικούς πυλώνες, όπως ο Στρατός και η Αστυνομία, ώστε να επιτύχει την επιτήρηση της κοινωνίας, απονομιμοποίησε την Αριστερά και οδήγησε στον αποκλεισμό τα μέλη και τα στελέχη της με το στίγμα του επικίνδυνου. Την ίδια στιγμή δίπλα στο πολιτικό περιθώριο συνέτασσε ένα κοινωνικό περιθώριο, το οποίο αναλάμβανε την υποχρέωση να οργανώνει και να χρηματοδοτεί, σε έναν παράλληλο μηχανισμό συλλογής πληροφοριών, εξόντωσης και εκφοβισμού των εχθρών του συστήματος.

Στην πραγματικότητα, σε όλη την περίοδο από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου μέχρι την επιβολή της δικτατορίας, το 1967, το πολιτικό σύστημα λειτούργησε στις συνθήκες ενός καθεστώτος παρατεταμένης εξαίρεσης, αφού έπρεπε να διευθετηθούν οριστικά οι εκκρεμότητες της σχέσης ανάμεσα στους νικητές και τους ηττημένους της προηγούμενης περιόδου, στο πλαίσιο των νέων ισορροπιών και της Νέας Τάξης πραγμάτων που εδραιωνόταν σε διεθνές επίπεδο και επηρέαζε τις εσωτερικές υποθέσεις και τις εθνικές προτεραιότητες. Έτσι, το πέρασμα από την εύθραυστη δημοκρατική νομιμότητα στην εκτροπή, το 1967, έμοιαζε αναπόφευκτο, ενώ οι συνέπειές του αφορούσαν και στην επόμενη περίοδο, αφού δημιούργησαν ένα «κεκτημένο» στις σχέσεις των επίσημων κρατικών θεσμών με τους παράλληλους παραμηχανισμούς που συνέχισαν να λειτουργούν υπό περιορισμό και έξω από το πολιτικό σύστημα, προετοιμάζοντας την πλήρη αυτονόμησή τους και τη διεκδίκηση νομιμοποίησης στα νέα πολιτικά μορφώματα που άρχισαν να εμφανίζονται στο πολιτικό προσκήνιο από τη δεκαετία του 1990 και μετά, εκμεταλλευόμενα τις νέες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
 
* Η Στέλλα Νιώτη είναι Κοινωνιολόγος- Εγκληματολόγος

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(1) Λιναρδάτος Σπ., Από τον εμφύλιο στη χούντα, Τόμος Δ΄, 1961- 1964, Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία, Παπαζήσης, Αθήνα, 1986
(2) Λεντάκης Α., Το Παρακράτος και η 21η Απριλίου, Πρόλογοι: Γ.Α. Μαγκάκης- Π. Πετρίδης, Επιμέλεια: Α. Σιδεράτος, Προσκήνιο, Αθήνα, 2000
(3) Βουρνάς, Τ., Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας, Από τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια ως την ημέρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, Τόμος Ε΄, Πατάκης, Αθήνα, . 2008, (1984)
(4) Λάζου Β., Κρατική βία και πολιτικός αποκλεισμός: το νομοθετικό πλαίσιο του εμφυλιακού και μετεμφυλιακού κράτους και η πολιτική του σημασία, στο Οι Μεγάλες Δίκες, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Ιστορικά, σελ. 41- 54, Αθήνα, 2011
(5) Μαργαρίτης, Γ. Οι λιγότερο γνωστές πτυχές της εμφύλιας πολεμικής αναμέτρησης 1946- 1949, τα «παρεπόμενα» του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, στο Ελευθεροτυπία, Ιστορικά, σελ. 73- 96, Αθήνα, 2009
(6) Βαβούρας Γ., Κούρτης Α., Παραοικονομία: Η έκταση του φαινομένου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, Παπαζήσης, Αθήνα 1991.
(7) Calavita, K. (2003) “A reserve army of delinquents”. Punishment and Society. Vol. 5(4), October, Oxford pp. 399-413
(8) Λιναρδάτος Σ., Από τον εμφύλιο στη χούντα, Τόμος Β΄, 1952- 1955 (Η Τριετία του Συναγερμού), Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία, Παπαζήσης, Αθήνα, 1978, σελ. 481- 482
(9) Λιναρδάτος Σ. Από τον εμφύλιο στη χούντα, Τόμος Ε΄, 1964- 1967, Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία, Παπαζήσης, Αθήνα, 1986
 

Πηγή: tvxs.gr

Ηράκλειο: Εγκεφαλικά νεκρή η 44χρονη μετά τον εμβολιασμό της

Σάββατο, 22/05/2021 - 22:02
«Σβήνουν» και οι τελευταίες ελπίδες για την άτυχη Γλυκερία Μανουσάκη, ο οποία νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, λίγες ημέρες μετά τον εμβολιασμό της με AstraZeneca.

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες του Creta24, η άτυχη γυναίκα είναι εγκεφαλικά νεκρή, καθώς η κλινική της εικόνα παρουσίασε νέα επιδείνωση. Ήδη οι θεράποντες γιατροί έχουν ενημερώσει την οικογένεια της 44χρονης.

Η 44χρονη Γλυκερία, είναι μητέρα τριών παιδιών. Οι γονείς της ήταν μετανάστες στη Γερμανία, εκεί όπου έμεινε και η 44χρονη μέχρι τα φοιτητικά της χρόνια. Επέστεψε στην Ελλάδα, έκανε οικογένεια και τώρα δίνει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της, η οποία δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν δεν έχει αίσια έκβαση.

Δραματικές εικόνες από τον ζοφερό απολογισμό της πυρκαγιάς στον Σχίνο – Κάηκαν ζωντανά χιλιάδες ζώα (video)

Σάββατο, 22/05/2021 - 21:43
Έκκληση για βοήθεια από τους εθελοντές που κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να σώσουν τα τραυματισμένα αθώα πλάσματα


Προσοχή! Οι εικόνες που ακολουθούν είναι σκληρές. Ίσως όχι τόσο σκληρές, όσο η ζοφερή πραγματικότητα με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι κάτοικοι, εθελοντές και ομάδες Διάσωσης/Πυρόσβεσης. 

  • Από την Πωλίνα Χρήστου

Για τρίτο 24ωρο οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με τα πύρινα μέτωπα στην περιοχή του Σχίνου Κορινθίας που κατακαίνε τα Γεράνεια Όρη και πολλές περιοχές των Μεγάρων Αττικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει το ευρωπαϊκό σύστημα πληροφόρησης για τις δασικές πυρκαγιές (European Forest Fire Information System) μέχρι στιγμής έχουν καεί 71.000 στρέμματα. Εκτός από τις ανθρώπινες περιουσίες και τους κόπους μιας ζωής που καταστράφηκαν ολοσχερώς μέσα σε λίγες ώρες, η οικολογική καταστροφή στην χλωρίδα και την πανίδα του καταπράσινου πνεύμονα είναι ανυπολόγιστη.

Τη στιγμή που δυνάμεις της Πυροσβεστικής δίνουν μεγάλη μάχη με τις συνεχείς αναζωπυρώσεις, ομάδες εθελοντών ή αλλιώς «άγγελοι επί γης» έσπευσαν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες σε πυρόπληκτα ζώα που έγιναν ακόμα μια φορά, θύματα της ανθρώπινης εγκληματικής αμέλειας, της ανεπάρκειας στους τομείς δασοπροστασίας και πιθανόν διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Εθελοντές της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Caesar’s Paradise και του φιλοζωικού σωματείου «Αδέσποτος Παλμός» συγκέντρωσαν είδη πρώτων βοηθειών και έσπευσαν στους οικισμούς Χάνι και Μάζι Μεγάρων για να διασώσουν ζώα που υπέστησαν εγκαύματα. Το newsbreak.gr επικοινώνησε με τη ιδρύτρια της Caesar’s Paradise και εθελόντρια στη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης, Νίκη Κονιδάρη, η οποία μας παραχώρησε φωτογραφικό υλικό του Ανδρέα Μάρκου και μας ενημέρωσε για τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.

«Ο πόνος που αισθάνομαι αυτήν την στιγμή είναι αβάσταχτος, όλα είναι καμένα και δεν μπορείς να αναπνεύσεις από τους καπνούς. Όλα τα ζώα της άγριας ζωής κάηκαν προσπαθούμε να σώσουμε όσα έχουν απομείνει τραυματισμένα και να τα μεταφέρουμε στους κτηνιάτρους» αναφέρει και προσθέτει ότι πολλοί κάτοικοι είδαν τα σπίτια τους να τυλίγονται στις φλόγες:

«Έχουν καεί πολλά σπίτια ανθρώπων αλλά ευτυχώς είναι όλοι τους καλά. Είμαστε δίπλα τους. Η συμπαράσταση του κόσμου είναι τεράστια και τους ευχαριστούμε παρά πολύ όλους. Σήμερα θα μεταβούμε στην περιοχή Πευκενέας όπου υπάρχουν παρά πολλά αδέσποτα σκυλιά, να ψάξουμε και εκεί, γιατί χθες λόγω αναζωπυρώσεων δεν μας άφησαν. Είμαι ερείπιο ψυχολογικά. Σκέφτηκα τι πέρασαν τα ζώα, σκέφτηκα τις περιουσίες των ανθρώπων…Η απόλυτη καταστροφή!» αναφέρει η εθελόντρια και κάνει έκκληση για οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλυφτούν τα έξοδα για τη νοσηλεία των τραυματισμένων ζώων, ενώ δηλώνουν έτοιμοι να ανταποκριθούν σε όποια ανάγκη των πυρόπληκτων κατοίκων: «Θα χρειαστούμε οικονομική βοήθεια για τα καμένα ζώα και για ότι χρειαστούν άνθρωποι θα είμαστε δίπλα τους». 

 

Δυστυχώς εκείνο που μας θυμίζει πόσο ευάλωτοι είμαστε δεν είναι η ξαφνική εμφάνιση ενός ορισμένου κακού. Πιο αόριστες ειδοποιήσεις αλλά πιο συνταρακτικές παρουσιάζονται καθημερινά για να μας δείξουν τον επικείμενο αφορισμό από τους κόλπους του χρόνου. Αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε πληγώνοντας τον πλανήτη δεν θα υπάρχει άλλο μέρος να ζήσουμε. Και αν έχουμε ένα χρέος σε αυτή τη ζωή, αυτό αδιαμφισβήτητα, είναι να διασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας· της ίδιας της ανθρωπότητας.


 

Όποιος επιθυμεί να συνδράμει οικονομικά υπάρχει ο εξής λογαριασμός:
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ IBAN: GR64 0172 1670 0051 6710 2800 460
ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: CAESAR S PARADISE AMKE
Επικοινωνία για περισσότερες πληροφορίες με: Νίκη Κονιδάρη

 
Πηγή: newsbreak.gr
 

Κάλεσμα για το θέατρο «ΕΜΠΡΟΣ»: Τα κτίρια ανήκουν σε όσους στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους.

Σάββατο, 22/05/2021 - 21:40
Λίγες μέρες μετά την απαράδεκτη και αντικοινωνική εκκένωση του θεάτρου «ΕΜΠΡΟΣ» από την κυβέρνηση, η Ανοιχτή Ορχήστρα των Support Art Workers πραγματοποιεί κάλεσμα αλληλεγγύης έξω από το θέατρο, τη Κυριακή 23 Μαΐου, επειδή «τα κτίρια ανήκουν σε όσους στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους».


Κάλεσμα για την τέχνη πραγματοποιεί η ανοιχτή ορχήστρα των «Support Art Workers» που θα κάνει την πρόβα της την Κυριακή 23 Μαΐου, έξω από το σφραγισμένο, πλέον, θέατρο ΕΜΠΡΟΣ, στου Ψυρρή.

Υπενθυμίζεται, πως το πρωί της Τετάρτης 19 Μαΐου, η κυβέρνηση σε μία όχι και τόσο πρωτοφανή κίνηση για τα δεδομένα της, αποφάσισε να υπενθυμίσει στον κόσμο το πώς αντιλαμβάνεται πολιτικά εγχειρήματα που δεν την βρίσκουν σύμφωνη και δεν είναι κάτω από τον έλεγχο της εκκενώνοντας και σφραγίζοντας το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός».

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Την Τετάρτη 19/5 εκκενώθηκε και σφραγίστηκε άλλη μια κατάληψη. Η κυβέρνηση αποφάσισε άλλο ένα χτύπημα στην Τέχνη κλείνοντας το ΕΜΠΡΟΣ που στεκόταν 10 χρόνια δίπλα σε ανεξάρτητους καλλιτέχνες και συλλογικότητες.
 
Η Ανοιχτή Ορχήστρα των Support Art Workers θα κάνει την πρόβα της την Κυριακή 23/5 στις 11.00 έξω από το ΕΜΠΡΟΣ και καλεί ολ@ τ@ αλληλεγγυ@ να έρθουν και να ενώσουν τις φωνές τους μαζί της.
 
Οι χώροι Τέχνης μας ανήκουν
Οι δρόμοι μάς ανήκουν
Την Τέχνη δεν μπορείτε να την σφραγισετε
Τα κτίρια ανήκουν σε όσους στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους.

ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ: 61 λαχταριστές, πανεύκολες συνταγές για όλους Η μαγειρική του σήμερα στο πρώτο βιβλίο της Madame Ginger

Σάββατο, 22/05/2021 - 21:37

Η Madame Ginger ξεφεύγει για λίγο από τα digital όρια του food blogging και των #EatLikeALocal γευστικών αναζητήσεων και παρουσιάζει το πρώτο της βιβλίο ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Ένα βιβλίο με 61 λαχταριστές συνταγές τις οποίες ξεχωρίζει και αγαπά για τη νοστιμιά, την ευκολία αλλά και τη θρεπτική τους αξία. Για κάθε μοναδική συνταγή δίνονται όλες οι απαραίτητες διατροφικές πληροφορίες υπό την επιμέλεια του διαιτολόγου-διατροφολόγου Μιχάλη Κάβδα καθώς και σημάνσεις για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, όπως το αν είναι πλούσια σε πρωτεΐνες ή αν ετοιμάζεται σε λιγότερο από 1 ώρα. Το βιβλίο περιέχει επίσης οδηγό PANTRY με νέα αλλά και γνώριμα υλικά που χρησιμοποιεί ξανά και ξανά και τα οποία έχει πάντα στο ψυγείο και το ντουλάπι της, καθώς και τα απαραίτητα σκεύη μαγειρικής τα οποία χρειάζεται κανείς για να μαγειρέψει τις πεντανόστιμες συνταγές του ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ.

 

Το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ απευθύνεται σε όλους όσοι αγαπούν το νόστιμο, θρεπτικό σπιτικό φαγητό, ανεξαρτήτως των διατροφικών τους προτιμήσεων.

Τις συνταγές θα τις μαγειρέψει κάποιος που αποφεύγει το κρέας αλλά και ένας κρεατοφάγος που κάποιες μέρες την εβδομάδα προτιμά ένα νόστιμο πιάτο με όσπρια.

Θα τις μαγειρέψει ο vegan, αυτός που θέλει να μαγειρέψει για τους vegan φίλους του ή απλώς αυτός που θέλει να πειραματιστεί με νέα υλικά σε γνώριμες συνταγές, ανοίγοντας τους μαγειρικούς του ορίζοντες.


Λίγα λόγια για το βιβλίο

Συνταγές για όσους αγαπούν τα λαχταριστά, φουσκωτά κέικ στον πάγκο της κουζίνας τους, είτε τα φτιάχνουν με βούτυρο και γάλα, είτε προτιμούν το λάδι και το γάλα αμυγδάλου.

Συνταγές για τη μαμά που νηστεύει, τον μπαμπά που προσέχει, τον φοιτητή που πρέπει να θρέψει σώμα και νου εύκολα και οικονομικά, τον άνθρωπο του σήμερα που τρέχει όλη μέρα να προλάβει και έχει μόλις μισή ώρα στη διάθεσή του να φτιάξει ένα νόστιμο φαγητό.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια. Οι «ΒΑΣΙΚΕΣ» είναι συνταγές που θα βάλουν τις σωστές βάσεις στην κουζίνα, όπως 3 διαφορετικές μπεσαμέλ, διαφορετικοί κιμάδες και βελούδινοι πουρέδες. 13 συνταγές ελληνικής κουζίνας –πιο ελαφριά, δημιουργική, comfort και νόστιμη από ποτέ–, υπάρχουν στο κεφάλαιο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ COMFORT FOOD», ενώ η Madame Ginger παίζει με υλικά, γεύσεις και πιάτα του κόσμου στις σελίδες του «COOK LIKE A LOCAL» κεφαλαίου. Για το τέλος έχουμε αγαπημένα γλυκά «MUNCHIES», καθώς και έναν χρήσιμο οδηγό με τις 61 συνταγές χωρισμένες ανάλογα με την περίσταση στην οποία εντάσσονται.

61 λαχταριστές συνταγές που σχεδιάστηκαν με γνώμονα τη νοστιμιά, την ευκολία στην παρασκευή και τη θρεπτική τους αξία. Συνταγές που εμπνεύστηκαν από τη νοσταλγία και τη θαλπωρή των γευστικών αναμνήσεων, τα ταξίδια, τους ανθρώπους και τους συνεχείς πειραματισμούς. Συνταγές που δοκιμάστηκαν ξανά και ξανά και αγαπήθηκαν από όλη την ομάδα του Madame Ginger.

Με τη θερμή υποστήριξη σημαντικών και καθοριστικών –για την διαμόρφωση και την πορεία της Madame Ginger– ανθρώπων της γαστρονομίας, το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ μπαίνει σε κάθε σπίτι και σε κάθε κουζίνα, είναι έτοιμο να ξεφυλλιστεί χίλιες φορές, να τσακιστεί στις αγαπημένες σελίδες-συνταγές, να λερωθεί κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος και να αγαπηθεί, όπως αγαπήθηκε από την ίδια.

Τα gingerάκια που θα αποκτήσουν το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ, θα γνωρίσουν τη μαγειρική του σήμερα.


Το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, και είναι διαθέσιμο στο madameginger.com/shop, με προσωπική υπογραφή της Madame Ginger, καθώς και σε βιβλιοπωλεία όλης της χώρας.

ISBN: ISBN 978-618-02-1643-1

Kωδικός: 30433 ● Σελίδες: 176

Τιμή: 18,00€ ● Διαστάσεις: 17 x 24

Εξώφυλλο: σκληρό

«Βάζουμε Τρίποντο στον Διαβήτη Τύπου 2»

Σάββατο, 22/05/2021 - 21:36

  

 

«Βάζουμε Τρίποντο στον Διαβήτη Τύπου 2»

Στη δεύτερη φάση του το ψηφιακό παιχνίδι γνώσεων της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ με πλούσια δώρα για τους νικητές

Στην τελική του φάση μπαίνει σημερα το εξειδικευμένο, on-line παιχνίδι γνώσεων για τον Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2, που διατίθεται στην εφαρμογή Diabetes Quiz Academy της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ).

Το «Βάζουμε Τρίποντο στον Διαβήτη Τύπου 2» ξεκίνησε στις 17 Μαΐου και ολοκληρώνει   την πρώτη του φάση, κατά τη διάρκεια της οποίας οι συμμετέχοντες λαμβάνουν εκπαιδευτικό υλικό και στη συνέχεια απαντούν σε συναφείς ερωτήσεις για να επιβεβαιώσουν τις γνώσεις τους γύρω από τον Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2.

Από σημερα, Σάββατο 22 Μαΐου, το παιχνίδι αλλάζει ταχύτητα, γίνεται πιο ανταγωνιστικό και ξεδιπλώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό social gaming. Χαρακτηριστικό της δεύτερης φάσης είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των παικτών, αλλά και δώρα για τους νικητές που μπαίνουν στην εξίσωση. Πιο συγκεκριμένα, μέχρι τις 30 Μαΐου, οι παίκτες θα μπορούν να προκαλούν ο ένας τον άλλον σε «κόντρες» γνώσεων με σύντομα quiz των 5 ερωτήσεων. Η τελική κατάταξη που θα προκύψει, θα αναδείξει και τους «τυχερούς» που θα μοιραστούν έπειτα από κλήρωση έναν μετρητή γλυκόζης αίματος Accu-Chek® Instant μαζί με τα αναλώσιμα ενός έτους, έναν μετρητή γλυκόζης αίματος GlucoMen® areo 2K επίσης με τα αναλώσιμα ενός έτους και τα υπόλοιπα δώρα που αναμένεται να ανακοινωθούν προσεχώς.

Οι εγγραφές συνεχίζονται κανονικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://sites.google.com/compettia.com/diabetes-awareness-association?InvGUID=56aea5a4-9568-4565-887c-4a0b1631e91e και κάθε νέος παίκτης θα έχει πρόσβαση σε όλο το εκπαιδευτικό και ενημερωτικό υλικό που έχει ήδη αναρτηθεί στην εφαρμογή.

«Βασικό ζητούμενο για εμάς είναι η ενεργοποίηση της κοινότητας των πασχόντων από Σακχαρώδη Διαβήτη και η εκπαίδευση όλων των εμπλεκόμενων (πασχόντων και φροντιστών) γύρω από συμπτώματα, λύσεις, επιλογές και δυνατότητες», τόνισε ο πρόεδρος της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, κ. Χρήστος Δαραμήλας, συμπληρώνοντας: «Γι’ αυτόν τον λόγο εξειδικεύουμε την προσπάθειά μας, γι’ αυτόν τον λόγο επιμένουμε ψηφιακά. Το παιχνίδι, πολύ δε περισσότερο το ψηφιακό παιχνίδι είναι αποδεδειγμένα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκπαίδευσης και ενημέρωσης και καλούμε όλους να συμμετάσχουν στο Βάζουμε Τρίποντο στον Διαβήτη Τύπου 2».

Το «Βάζουμε Τρίποντο στην Υγεία» υλοποιείται με την υποστήριξη χορηγών. Χρυσός Χορηγός είναι η Roche Diabetes και Αργυρός  η Abbott Laboratories. Στους Υποστηρικτές της ενέργειας περιλαμβάνονται η Medtronic, η Sanofi, η ΒΙΑΝΕΞ, η Menarini η ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ ΛΙΛΛΥ και η Hemoglobe.

Λίγα λόγια για την ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ

 

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 1997 και είναι μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας των Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (International Diabetes FederationIDF). Εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη στη χώρα μας και αριθμεί 26 πρωτοβάθμια σωματεία/συλλόγους σε όλη την Ελλάδα. Κύριοι στόχοι της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ είναι αφενός η ενημέρωση, πρόληψη και εκπαίδευση των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, των οικογενειών τους, αλλά και του γενικότερου πληθυσμού και αφετέρου η προστασία και διεκδίκηση των αυτονόητων και νόμιμων δικαιωμάτων των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη.

[Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]

Στον Δρόμο του Σαββάτου 22 Μαΐου

Σάββατο, 22/05/2021 - 21:31

Κεντρικό θέμα:

Πράσινη, ψηφιακή και αμερικάνικη…

«Ανάπτυξη» πάνω σε στάχτες με κοινωνική απόρριψη και διάλυση σε ψηφιοποιημένη έκδοση • Χοντρά πακέτα για αλλαγή οικονομικού και πολιτικού σκηνικού • Διακομματικοί τεμενάδες στις ΗΠΑ και αποδοχή «αναδασμού» υπέρ της Τουρκίας

 

 

Γράφουν, μεταξύ άλλων, οι: Δημήτρης Γκάζης, Ιάσονας Κωστόπουλος, Ρούντι Ρινάλντι, Απόστολος Αποστολόπουλος, Στάθης Σταυρόπουλος, Νίκος Ταυρής, Σπύρος Παναγιώτου, Κώστας Βενιζέλος, Δημήτρης Α. Τραυλός-Τζανετάτος, Κώστας Γκιώνης, Δήμητρα Γαβριηλίδου, Γιώργος Ρακκάς, Ευτύχης Μπιτσάκης, Αριστομένης Συγγελάκης, Χριστόδουλος Δολαψάκης, Γιώργος Κυριακού, Ερρίκος Φινάλης, Γιάννης Σχίζας, Ιφιγένεια Καλαντζή, Θανάσης Μουσόπουλος, Κώστας Στοφόρος, Τάσος Βαρούνης, Στέλιος Ελληνιάδης, Θωμάς Ελευθεριάδης. Ανθολογεί ο Λουκάς Αξελός. Συνέντευξη με τον συγγραφέα Μερτ Καγιά και τον συγγραφέα Γιώργο Χ. Θεοχάρη.

 

 

Αφιέρωμα: Μέρες Μαΐου του Ελληνισμού

 

Ø  Η ένοπλη αντίσταση του λαού της Κρήτης του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ø  Η μάχη της Κρήτης: Οικουμενικό ορόσημο του Αντιφασιστικού Λαϊκού Αγώνα, του Αριστομένη Συγγελάκη

Ø  Μάχη της Κρήτης: 80 χρόνια μετά, του Χριστόδουλου Δολαψάκη

Ø  Η Επανάσταση του 1821 στη Θεσσαλονίκη, του Γιώργου Ρακκά

Ø  «Η μνήμη είναι πεδίο αγώνα», συνέντευξη με τον συγγραφέα Μερτ Καγιά

 

 

editorial

Καλοκαιρινό σκηνικό αμφίβολης κατάληξης

 

το θέμα της εβδομάδας

Μεταναστευτικό: Μόνιμος εγκλωβισμός, φαγοπότι διαρκείας

του Δημήτρη Γκάζη

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Θα εκτιναχθεί το σπιράλ;

του Ρούντι Ρινάλντι

 

Ελληνοτουρκικά, εκλογές και μια «ελληνική Άνοιξη»

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Στην Αυλή των Θαυμάτων, με τον Στάθη

Ο Ασκός του Απίθανου (;)…

 

Πανδημία: Μονάχα μη στραβώσει… ο τουρισμός

του Ιάσονα Κωστόπουλου

Είναι ο Ερντογάν πίσω από το Παλαιστινιακό;

του Νίκου Ταυρή

Διπλωματικός πυρετός στην υπηρεσία ΗΠΑ-Ισραήλ

του Σπύρου Παναγιώτου

Ανταπόκριση από την Κύπρο, του Κώστα Βενιζέλου

Συνομοσπονδία με αγγλική σφήνα

 

Η εργασία μέσα από ψηφιακές πλατφόρμες – Κριτική του νομοσχεδίου Χατζηδάκη

του Δημήτρη Α. Τραυλού-Τζανετάτου

 

Συνεπιμελεία: Ένας οπισθοδρομικός νόμος

της Δήμητρας Γαβριηλίδου

 

Λευτεριά με στρόφιγγα

του Κώστα Γκιώνη

 

 

ΔΙΕΘΝΗ

Εξελίξεις στο Κόσοβο

του Γιώργου Κυριακού

 

Παλαιστίνη: Εκεχειρία για πόσο;

του Ερρίκου Φινάλη

Στη στήλη της επιστήμης και της κοινωνίας, επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Για πρώτη φορά ο ήχος του διαστήματος, Γενετικές ομοιότητες, Νέο είδος δεινοσαύρων

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ακρόπολη – βίος και πολιτεία

του Γιάννη Σχίζα

 

Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

Επιστρέφοντας στις πρωταρχικές δομές αλληλεγγύης

Για την ταινία «Η χώρα των νομάδων» (2020), της Κλοέ Ζάο

της Ιφιγένειας Καλαντζή

Δύο αιώνες νεοελληνικής ευαισθησίας και συνολικής προσέγγισης
του Θανάση Μουσόπουλου

Δίφορη μνήμη

Συνέντευξη του συγγραφέα Γιώργου Χ. Θεοχάρη στον Κώστα Στοφόρο

 

Πολιτισμός & βαρβαρότητατου Ηρόστρατου

Περί κτιρίων και πολιτισμού: Από τη Λαμία στους Αμπελόκηπους

 

ΜΑΤΙΕΣ

Οι Πλατείες…

του Τάσου Βαρούνη

 

 

Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ του Στέλιου Ελληνιάδη

Ø  Το Ισραήλ μέσα από το ελληνικό τραγούδι ‒ Μέρος Α΄

 

 

Στη στήλη εν τέλει

«Πράσινη» επέλαση και στο Νυμφαίο

του Θωμά Ελευθεριάδη

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Στάθη ΣταυρόπουλουCarlosLatuffVasco Gargalo.

Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε την μέχρι και Τρίτη στα περίπτερα

 

«Χείμαρρος» η πρώην πρωθυπουργός Β.Θάνου: «Αντισυνταγματικός ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και τα προνόμια»!

Παρασκευή, 21/05/2021 - 21:30
«Δεν είναι δική μου άποψη - Είναι ψήφισμα που έβγαλε η Ευρώπη»!

«Ράπισμα» σε κυβέρνηση και λοιπούς «ειδικούς» από την ανώτατη δικαστικό Βασιλική Θάνου, η οποία διετέλεσε πρωθυπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του 2015. 

Η δικαστικός τόνισε ξεκάθαρα πως «κάθε υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι αντισυνταγματικός», προσθέτοντας παράλληλα πως «κανείς δεν πρέπει να υποστεί πίεση με πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα μέσα, προκειμένου να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί»

Όλο αυτό... την ώρα που ο «ειδικός» Θεόδωρος Βασιλακόπουλος έκανε ένα δικό του παραλήρημα με το οποίο προσπαθούσε να πείσει για τα «οφέλη» του υποχρεωτικού εμβολιασμού, φέροντας άστοχα παραδείγματα όπως το αν ένας πυροσβέστης σώσει κάποιον από την φωτιά και τον κολλήσει κορωνοϊό και πεθάνει ή τα κριτήρια που υπάρχουν στην όραση των πιλότων. 

Η Βασιλική Θάνου απάντησε με σφοδρότητα, τονίζοντας πως «ο εμβολιασμός δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός. Αυτό είναι αντίθετο και με τις συνταγματικές αρχές, οι οποίες διατυπώνονται στο άρθρο 2 και 5 του συντάγματος, επιβάλλοντας την προστασία της προσωπικότητας του ατόμου, η ελευθερία του να διαθέτει ή να μην διαθέτει το σώμα του για ιατρικές πράξεις.

 

Ο εμβολιασμός δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός ούτε υπό την επίκληση της προστασίας της δημόσιας Υγείας.

Αυτό δεν είναι η προσωπική μου άποψη. Σε συνεδρίαση στις 21. Ιανουαρίου του 2021, το συμβούλιο της Ευρώπης έβγαλε ψήφισμα και είπε επί λέξει: ‘Οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πρέπει να υποστεί πίεση με πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα μέσα, προκειμένου να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί. Κανείς δεν θα υποστεί διακρίσεις επειδή δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία του ή διότι δεν θέλει να εμβολιαστεί’.

Ούτε τα προνόμια υπέρ των εμβολιασθέντων είναι συνταγματικά ούτε και η δυσμενής διάκριση εις βάρος αυτών.

Η πολιτεία οφείλει να πείσει τους πολίτες να προσέλθουν στους εμβολιασμούς και όχι με ψυχολογική βία να τους εξαναγκάσει να εμβολιαστούν, λέγοντας ότι διαφορετικά θα απωλέσουν την εργασία τους ή θα έχουν άλλες επιπτώσεις σε εκείνη».



Δείτε όσα είπε η κυρία Θάνου: 


 

Υπόθεση Σ.Βαλυράκη: Η οικογένειά του κατέθεσε μήνυση κατά του Εισαγγελέα Χαλκίδας

Παρασκευή, 21/05/2021 - 21:25
Ερώτηση και στη Βουλή

Η οικογένεια του Σήφη Βαλυράκη τέσσερις μήνες μετά το θάνατό του κατέθεσε μήνυση σε βάρος του Εισαγγελέα Χαλκίδας, γιατί δεν έχει προχωρήσει η έρευνα για τις συνθήκες και τα αίτια της τραγωδίας σε θαλάσσια περιοχή της Ερέτριας.

Την έγκληση υπέβαλε στις 14 Μαΐου ο αδερφός της συζύγου του πολιτικού, Αθανάσιος Παπαθεοδώρου, στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά παντός υπευθύνου επίορκου Εισαγγελικού Λειτουργού καθώς και κάθε άλλου προανακριτικού υπαλλήλου που χειρίζονται την υπόθεση, καταγγέλλοντας τους για κατάχρηση εξουσίας και κωλυσιεργία.

Στη μήνυση ο κ. Παπαθεοδώρου αναφέρει: «Παρά το γεγονός ότι από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις που εμπεριέχονται στη δικογραφία επιβεβαιώνεται ότι ο Ιωσήφ Βαλυράκης κακοποιήθηκε και βρέθηκε στο θαλάσσιο χώρο χωρίς τη βούλησή του και εξ αιτίας των ανθρωποκτόνων – δολοφονικών κτυπημάτων που δέχθηκε στο κεφάλι και πολλά σημεία του σώματός του.

 

Παρά το γεγονός ότι μάρτυρες καταθέτουν την ακριβή στιχομυθία – διαπληκτισμό με τους γνωστούς πλέον και κατονομασθέντες από αυτόπτη μάρτυρα, δράστες, τους οποίους γνωρίζουν οι Λιμενικές Αρχές στην Χαλκίδα και Ερέτρια, καθώς και ο αρμόδιος Εισαγγελέας Χαλκίδας που χειρίζεται την υπόθεση.

Όπως επίσης γνωρίζουν με λεπτομέρειες την εγκληματική ενέργεια που οδήγησε στο θάνατο τον προσφιλή μου, Σήφη Βαλυράκη.

Παρά ταύτα η Εισαγγελία Πρωτοδικών Χαλκίδας και οι λιμενικές Αρχές στις οποίες αυτή προΐσταται, προκλητικά βραδυπορούν και στην ουσία υποθάλπουν τους δράστες.

Παράλληλα αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνονται ή να κινδυνεύουν να απωλεσθούν, κρίσιμα αποδεικτικά μέσα (υλικό από κάμερες, ηλεκτρονικά ίχνη, πειστήρια του εγκλήματος – όπως και το ίδιο το αλιευτικό σκάφος των δραστών, το οποίο αναγνωρίστηκε από τον μάρτυρα που κατέθεσε σχετικά)».

Ο κουνιάδος του Σήφη Βαλυράκη καταγγέλλει προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης.

«Θεωρώ αυτονόητο να θέσω όλες μου τις δυνάμεις, χωρίς όριο, στην προσπάθεια να διαλευκανθεί η υπόθεση και ότι κρύβεται πίσω απ’ αυτή, όπως επίσης και να αναδείξω την τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης που καθημερινά βιώνουμε, με πρωταγωνιστές συγκεκριμένα άτομα, αλλά και δυστυχώς δημόσιους λειτουργούς.

ΕΠΕΙΔΗ, Όλα αυτά δεν αναλογούν στο “θρύλο” -αγωνιστή της Δημοκρατίας κατά της Χούντας των Απριλιανών Συνταγματαρχών, ο οποίος εκτός των άλλων είχε συνδέσει την παρουσία του στη πολιτική ζωή με αγώνες για την επικράτηση της ηθικής και των αξιών που πάντα τον ενέπνεαν» αναφέρει στη μήνυση.

Και καταλήγει: «ΕΠΕΙΔΗ η πολιτεία μέχρι σήμερα, δυστυχώς, μένει άπραγη να παρακολουθεί την υπόθεση, καθώς και όλων αυτών που γνωρίζουν τους δράστες και τους συγκαλύπτουν. Ύστερα από τα ανωτέρω σήμερα 14 Μαΐου τρέχοντας έτους, υπέβαλα μήνυση – έγκληση στον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά παντός υπευθύνου επίορκου Εισαγγελικού Λειτουργού καθώς και κάθε άλλου προανακριτικού υπαλλήλου που χειρίζονται μέχρι σήμερα την υπόθεση και σκοπίμως αδρανούν».

Ερώτηση και στη Βουλή

Η κωλυσιεργία στη διερεύνηση των συνθηκών και αιτιών θανάτου του Σήφη Βαλυράκη θα απασχολήσει και τη Βουλή με ερώτηση που κατέθεσε προχθές, Τετάρτη 19/5, ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Ανδρέας Λοβέρδος προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα.

Όπως αναφέρει στην ερώτηση ο κ. Λοβέρδος, οι αρχές «κωλυσιεργούν προκλητικά, με αναπόδραστο κίνδυνο να χαθούν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία, όπως υλικό από κάμερες, πειστήρια του εγκλήματος, ακόμα και το ίδιο το αλιευτικό σκάφος των δραστών, το οποίο αναγνωρίστηκε από τον μάρτυρα που κατέθεσε σχετικά».

Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ τον υπουργό Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα, σε ποιες ενέργειες θα προβεί και με ποιο τρόπο σκοπεύει να αντιμετωπίσει «την αδικαιολόγητη κωλυσιεργία των αρμόδιων αρχών στην διερεύνηση της υπόθεσης και στην άσκηση ποινικής δίωξης για την εν λόγω υπόθεση».

 

 

 

 

Σάλος για την αδιανόητη δήλωση του Γ.Λοβέρδου (ΝΔ) «Σύζυγος που δέρνει παιδιά και γυναίκες μπορεί να είναι καλός γονιός»

Παρασκευή, 21/05/2021 - 21:22
Υποστήριξε ότι «ο κακοποιός παιδιών και γυναικών μπορεί να είναι καλός γονιός»

Σάλο έχει προκαλέσει η δήλωση του βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Λοβέρδου για το νομοσχέδιο που ρυθμίζει το ζήτημα της συνεπιμέλειας.

 Ο βουλευτής τόνισε ότι «ο κακός σύζυγος δεν σημαίνει ότι είναι κακός γονέας» και προκειμένου να υποστηρίξει το επιχείρημά του πρόσθεσε ότι «μπορεί να χώρισα και να έχω πάθος εναντίον της γυναίκας μου αλλά να μην είμαι κακός πατέρας. Αντίστροφα μπορεί μια γυναίκα να έπιασε τον άντρα της να την απατά και να την κακοποιούσε και να την έδερνε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει δικαίωμα να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς».

Αντιδρώντας στην τοποθέτηση του κ. Γιάννη Λοβέρδου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιάννης Ραγκούσης είπε «μα είναι δυνατόν να λέει ο Γιάννης Λοβέρδος ότι είναι καλός πατέρας κάποιος που ξυλοφορτώνει την γυναίκα του; Θα περιμέναμε τα ανθρώπινα αντανακλαστικά της ΝΔ να τον φέρετε εδώ να ανακαλέσει ή να τον διαγράψετε. Τα ανέχεστε αυτά; Το θέμα δεν είναι δικό σας. Είναι στην ηγεσία της ΝΔ. Ή θα υποχρεώσετε τον κ. Λοβέρδο να έρθει εδώ στο κοινοβούλιο και να ζητήσει συγγνώμη ή να τον διαγράψετε. Εμείς το καθιστούμε σαφές. Αν δεν ανακαλέσει ζητώντας συγγνώμη και η ΝΔ δεν τον διαγράψει εάν βεβαίως δεν πράξει το πρώτο θα κινήσουμε όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής».