ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

Καλά νέα για τους εργαζομένους έρχονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με τον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαιώνει το κύρος του μεγαλύτερου μέρους της οδηγίας για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, ακυρώνει τη διάταξη που απαριθμεί τα κριτήρια τα οποία πρέπει υποχρεωτικά να λαμβάνουν υπόψη τα κράτη μέλη με νόμιμους κατώτατους μισθούς όταν καθορίζουν και επικαιροποιούν τους μισθούς αυτούς, καθώς και τον κανόνα που εμποδίζει τη μείωση των νόμιμων κατώτατων μισθών στην περίπτωση αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής τους

Το χρονικό

Το 2022, η Κομισιόν είχε προτείνει Οδηγία (ΕΕ 2022/2041) που αφορούσε τους επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καθόριζε πλαίσιο για να διασφαλιστεί ότι οι κατώτατοι μισθοί σε κάθε κράτος-μέλος επιτρέπουν στους εργαζομένους αξιοπρεπή διαβίωση, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος ζωής και το επίπεδο των αμοιβών. Η Οδηγία έδινε στα κράτη-μέλη την ευθύνη για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού τους, αλλά τα υποχρεώνει να τηρούν συγκεκριμένα κριτήρια για να κρίνεται η επάρκειά του.

Όλα ξεκίνησαν όταν η Δανία προσέφυγε στο Δικαστήριο ζητώντας να ακυρωθεί στο σύνολό της η οδηγία για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η οδηγία παραβιάζει την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών, επειδή συνεπάγεται άμεση επέμβαση στους τομείς του καθορισμού των αμοιβών εντός της Ένωσης και του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, για τους οποίους αρμόδια σύμφωνα με τις Συνθήκες είναι τα κράτη μέλη.

Το Δικαστήριο δέχεται εν μέρει τα επιχειρήματα της Δανίας. Εντοπίζει τέτοιας φύσης επέμβαση σε δύο διατάξεις της οδηγίας οι οποίες απευθύνονται στα κράτη μέλη με νόμιμους κατώτατους μισθούς και αφορούν τον καθορισμό ή την επικαιροποίηση των μισθών αυτών. Κατά τα λοιπά, ωστόσο, το Δικαστήριο απορρίπτει την προσφυγή της Δανίας και επιβεβαιώνει έτσι το κύρος του μεγαλύτερου μέρους της επίμαχης οδηγίας.

«Μια καλή ημέρα για την κοινωνική Ευρώπη»

Η πρώτη αντίδραση στην σημερινή απόφαση ανήκει στην Ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. «Η σημερινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σηματοδοτεί μια καλή μέρα για την Κοινωνική Ευρώπη και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η απόφαση του δικαστηρίου επιβεβαίωσε την εγκυρότητα ενός μεγάλου μέρους της οδηγίας της ΕΕ για τους επαρκείς κατώτατους μισθούς. Αυτό επιβεβαιώνει επίσης αυτό που οι Ευρωπαίοι ζητούν εδώ και καιρό: δίκαιους και επαρκείς μισθούς για όλους», σημειώνουν.

«Σε περιόδους κρίσης κόστους ζωής και στέγασης, αυτό αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα ελπίδας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Μέχρι στιγμής, μόνο οκτώ κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν εφαρμόσει την οδηγία. Τώρα, προτρέπουμε τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να διασφαλίσουν την ορθή εφαρμογή της οδηγίας. Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες για καθυστέρηση», καταλήγουν.

Η απόφαση

Η αντίδραση από την  Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC)

Επεξηγήσεις για την απόφαση του Ευρωπαϊκού ΔΙκαστηρίου εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC). Η Συνομοσπονδία χαιρετίζει το γεγονός ότι η Οδηγία της ΕΕ για τον Κατώτατο Μισθό «έχει τεθεί πέρα από κάθε αμφιβολία με τη σημερινή απόφαση του Δικαστηρίου». Το Δικαστήριο επιβεβαίωσε την εγκυρότητα της Οδηγίας και των βασικών της διατάξεων, διασφαλίζοντας ότι ο αγώνας για δίκαιους μισθούς στην Ευρώπη συνεχίζεται σε σταθερή νομική βάση.

Όπως σημειώνεται, το Δικαστήριο επιβεβαίωσε όλα τα μέτρα που σχετίζονται με την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης για τα κράτη μέλη να υποβάλουν σχέδια δράσης για την αύξηση της κάλυψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Ενώ το Δικαστήριο ακύρωσε το Άρθρο 5(2) – το οποίο περιείχε τα λεπτομερή κριτήρια για την αξιολόγηση της επάρκειας των νόμιμων κατώτατων μισθών – επιβεβαίωσε τις άλλες διατάξεις της Οδηγίας, συμπεριλαμβανομένου του Άρθρου 5(1) που συνδέει τους κατώτατους μισθούς με την επάρκεια, με στόχο την επίτευξη αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου, και του Άρθρου 5(4), το οποίο περιλαμβάνει το «όριο ευπρέπειας» με βάση το 50% του μέσου μισθού και το 60% του μέσου μισθού ως βασικά σημεία αναφοράς για την αξιολόγηση της επάρκειας. «Αυτά τα σημεία αναφοράς παραμένουν δεσμευτικά εργαλεία για την καθοδήγηση του δίκαιου καθορισμού νόμιμων κατώτατων μισθών και τη διασφάλιση ότι οι κατώτατοι μισθοί προστατεύουν τους εργαζόμενους από τη φτώχεια των εργαζομένων», αναφέρει η ανακοίνωση.

Η Έσθερ Λυντς, Γενική Γραμματέας της ETUC, δήλωσε: «Αυτή η απόφαση επιβεβαιώνει ότι η Οδηγία για τον Κατώτατο Μισθό παραμένει σταθερή – η ΕΕ μπορεί και πρέπει να ενεργήσει για δίκαιους μισθούς. Ο πυρήνας της Οδηγίας παραμένει άθικτος, συμπεριλαμβανομένων των ορίων 50% και 60% αξιοπρέπειας. Αλλά διαγράφοντας το άρθρο που εξηγούσε τον τρόπο μέτρησης της επάρκειας, το Δικαστήριο κατέστησε ακόμη πιο σαφές ότι χρειαζόμαστε ισχυρότερους, εκτελεστούς κανόνες για να κάνουμε τη δίκαιη αμοιβή πραγματικότητα».

Η ETUC καλεί τα κράτη μέλη να σταματήσουν την προσέγγιση «περιμένετε και δείτε» και να προχωρήσουν στην πλήρη εφαρμογή της Οδηγίας, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των κατώτατων ορίων μισθών για την επίτευξη των κριτηρίων επάρκειας και της υιοθέτησης εθνικών σχεδίων δράσης για την αύξηση της κάλυψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων στο 80%. Οι κυβερνήσεις έχουν πλέον πλήρη νομική βεβαιότητα – η Οδηγία είναι σταθερή και πρέπει να εφαρμοστεί.

Είναι σημαντικό ότι τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ με νόμιμους κατώτατους μισθούς παραμένουν δεσμευμένα από τη Σύμβαση Αρ. 131 της ΔΟΕ, η οποία ορίζει τα ίδια ακριβώς κριτήρια που ακυρώθηκαν από το Δικαστήριο – συμπεριλαμβανομένου του κόστους ζωής, των επιπέδων παραγωγικότητας και των οικονομικών παραγόντων που σχετίζονται με τους αξιοπρεπείς μισθούς. Αυτές οι διεθνείς υποχρεώσεις παραμένουν σε ισχύ και πρέπει να καθοδηγούν την εθνική εφαρμογή.

Η ETUC καλεί την Επιτροπή να υποβάλει αμέσως Σύσταση για την υποστήριξη της εφαρμογής της Οδηγίας παρέχοντας πρόσθετα κριτήρια καθοδήγησης και εργαλεία συντονισμού για την παροχή επαρκών νόμιμων κατώτατων μισθών που διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και για να διασφαλιστεί η ανοδική σύγκλιση των μισθών στην Ευρώπη.

«Η Οδηγία είναι σταθερή, αλλά χρειάζεται σταθερή εφαρμογή. Οι εργαζόμενοι χρειάζονται πραγματικές αυξήσεις μισθών και πραγματική διαπραγματευτική ισχύ, όχι νομικά κενά. Η Ευρώπη πρέπει να διασφαλίσει ότι κάθε εργαζόμενος κερδίζει έναν μισθό που πληροί το όριο της αξιοπρέπειας, και να προωθήσει αποτελεσματικά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να αυξήσει την κάλυψη των συλλογικών διαπραγματεύσεων», πρόσθεσε ο Lynch.

Η ETUC υπενθυμίζει επίσης ότι όλες οι χώρες της ΕΕ δεσμεύονται από τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, ο οποίος απαιτεί αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την εξασφάλιση δίκαιων και επαρκών μισθών και την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Η ETUC ανησυχεί ιδιαίτερα για την κατάργηση της διάταξης που εμπόδιζε τη χρήση της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής ως λόγου για τη μείωση των νόμιμων κατώτατων μισθών, αλλά υπενθυμίζουμε στα κράτη μέλη ότι το Άρθρο 16 τα εμποδίζει να μειώσουν ή να καταργήσουν τους κατώτατους μισθούς

Πηγή: efsyn.gr

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά του μέτρου του clawback, το οποίο χαρακτηρίζει ως άδικο και δυσβάσταχτο μηχανισμό που απειλεί με οικονομική κατάρρευση εκατοντάδες διαγνωστικά εργαστήρια.

Σε σχετική ανακοίνωσή του, ο ΙΣΑ αναφέρει ότι, έπειτα από την πρόσφατη προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφασίστηκε να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα νομικά εργαλεία και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του μέτρου.

Ο Σύλλογος γνωστοποιεί, επίσης, ότι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου έχει αναθέσει την υπόθεση σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας, το οποίο έχει αναλάβει την προετοιμασία της προσφυγής και των επόμενων νομικών κινήσεων, με στόχο να αναδειχθούν οι σοβαρές στρεβλώσεις που προκαλεί η εφαρμογή του clawback στον χώρο της υγείας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΙΣΑ

«Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), συνεχίζοντας τον αγώνα του για την προστασία της δημόσιας υγείας και τη στήριξη των παρόχων υγείας (διαγνωστικά εργαστήρια, μικροβιολογικά ιατρεία, πολυιατρεία κλπ.), ετοιμάζει προσφυγή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ενάντια στο μνημονιακό μέτρο του clawback, το οποίος λειτουργεί ως ένας άδικος και δυσβάσταχτος μηχανισμός, που οδηγεί εκατοντάδες εργαστήρια στο χείλος της καταστροφής.

Μετά την πρόσφατη προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ο ΙΣΑ αποφάσισε να εξαντλήσει όλα τα νομικά μέσα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για το δυσβάσταχτο μέτρο του clawback.

Με απόφαση του ΔΣ ο ΙΣΑ έχει απευθυνθεί σε μεγάλο Δικηγορικό Γραφείο των Αθηνών, προκειμένου να προετοιμάσει την προσφυγή και τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν, ώστε να αναδειχθεί η στρέβλωση που προκαλείται από την εφαρμογή του clawback».

Για πολύ καιρό, η Κομισιόν δεν παραδεχόταν καν ότι υπήρχαν τα μηνύματα μεταξύ φον ντερ Λάιεν και Μπουρλά

«Ένοχη» κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γιατί αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τα sms τα οποία αντάλλαξε με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid19.

Το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «δεν έχει δώσει εύλογη εξήγηση που να δικαιολογεί τη μη κατοχή των ζητούμενων εγγράφων» και της ζητά να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα. 

Η απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. εκδόθηκε μόλις σήμερα, πέντε χρόνια αφότου η πανδημία του κορονοϊού «σφράγισε» για πρώτη φορά τις επιχειρήσεις, την πολιτική και την καθημερινή ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το ερώτημα ενώπιον του δικαστηρίου ήταν ουσιαστικά θέμα διαφάνειας και όχι ουσίας: Είχε δίκιο ή άδικο η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει τα ιδιωτικά μηνύματα κειμένου που αντάλλαξε με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Pfizer Αλμπέρ Μπουρλά σε μια εποχή που διαπραγματευόταν μια σύμβαση εμβολίου πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ;

Με βάση τους κανόνες διαφάνειας, η Κομισιόν μπορεί να μη δημοσιεύσει μηνύματα στο κινητό, αφού σε αντίθεση με άλλους τρόπους επικοινωνίας, αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται στα «κείμενα» που το θεσμικό όργανο υποχρεούται να δημοσιοποιεί. Πλέον, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι και αυτά θα πρέπει να υφίστανται τη βάσανο της δημοσίευσης.

Η υπόθεση ξεκίνησε από τους New York Times, οι οποίοι αποκάλυψαν για πρώτη φορά τα μηνύματα σε μια συνέντευξη με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Pfizer, Αλμπέρ Μπουρλά με την πρώην επικεφαλής του γραφείου της εφημερίδας στις Βρυξέλλες, Ματίνα Στεβή- Γκριντνεφ. Οι NYT άσκησαν αγωγή κατά της απόφασης της Επιτροπής να μην δημοσιεύσει τα μηνύματα κειμένου το 2022.

Στη συνέντευξη του Απριλίου 2021 στους New York Times, ο Μπουρλά περιέγραψε τις συναλλαγές με τη Φον Ντερ Λάιεν ως ενίσχυση της «βαθιάς εμπιστοσύνης». Η συμφωνία για το εμβόλιο, που ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2021, περιελάμβανε τη δέσμευση της Ε.Ε. να αγοράσει έως και 1,8 δισεκατομμύρια δόσεις του εμβολίου Pfizer-BioNTech για την Covid-19, τη μεγαλύτερη μακράν από όλες τις συμφωνίες που υπέγραψαν οι Βρυξέλλες.

Για πολύ καιρό, η Κομισιόν δεν παραδεχόταν καν ότι υπήρχαν τα μηνύματα μεταξύ Φον Ντερ Λάιεν και Μπουρλά. Η ίδια η πρόεδρος της Κομισιόν προφανώς δεν σχολίασε ποτέ τι περιείχαν. Τελικά, η νομική ομάδα της Επιτροπής έκανε μια δύσκολη δήλωση λέγοντας ότι δεν αρνήθηκε ότι ανταλλάχθηκαν μηνύματα.

Το θέμα, υποστήριξε η Κομισιόν, ήταν ότι τα μηνύματα δεν ήταν σημαντικά, ότι δεν έγινε διαπραγμάτευση μέσω αυτών, επομένως δεν θεωρούνταν επίσημα έγγραφα. Εάν περιείχαν ζωτικές πληροφορίες, θα είχαν καταγραφεί σωστά και ενδεχομένως θα είχαν δοθεί στη δημοσιότητα. 

Η Επιτροπή δεν έκανε κανένα επίσημο σχόλιο μέχρι να εκδοθεί η απόφαση. Αλλά στο παρασκήνιο, υπήρχε σαφώς κάποια ανησυχία. Πρώτον, οι αξιωματούχοι της Επιτροπής θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι η υπόθεση αυτή δεν αφορά το αν η φον ντερ Λάιεν έκανε σωστά ή λάθος που διαπραγματεύτηκε τα εμβόλια με τον τρόπο που το έκανε. Δεν πρόκειται για δικαστική κρίση για τις μεθόδους της, λένε.

Παρόλα αυτά, η Επιτροπή θέλει να υπενθυμίσει σε όλους το τεταμένο πλαίσιο, στο οποίο υπήρχε «τεράστια ζήτηση» για εμβόλια, σύμφωνα με πηγές. Όσον αφορά την εξασφάλιση προμηθειών των ζωτικών εμβολίων Covid19 στο αποκορύφωμα της πανδημίας, η Ε.Ε. ήταν «τρεις μήνες πίσω» από άλλες χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, δήλωσε ένας αξιωματούχος. Οι διαπραγματεύσεις με τις φαρμακευτικές εταιρείες ήταν «άγριες».

Η διαδικασία διαπραγμάτευσης με τις φαρμακοβιομηχανίες ήταν «πολύ, πολύ, πολύ έντονη», υπενθύμισε ένας άλλος αξιωματούχος της Επιτροπής (σαφώς ακόμα τραυματισμένος από την εμπειρία). «Ουσιαστικά έπρεπε να εφευρεθεί στην πορεία».

Για πολλούς, η απόφαση αφορά και στον τρόπο εξουσίας της φον ντερ Λάιεν, η οποία ελέγχει τα πάντα από πάνω, κεντρικά, χωρίς να δίνει λογαριασμό παρακάτω. Η πρώην Ευρωπαία Συνήγορος του Πολίτη επανειλημμένως την είχε κατηγορήσει για μη ανταπόκριση σε κρίσιμα ερωτήματα για έρευνες που είχαν ξεκινήσει ύστερα από καταγγελίες πολιτών.

Τώρα που έχασε την υπόθεση, η Επιτροπή θα πρέπει είτε να εκτελέσει την απόφαση και να επανεξετάσει το αίτημα για πρόσβαση στα μηνύματα της προέδρου προς τον Μπουρλά, τα οποία ισχυρίζεται ότι πλέον δεν υπάρχουν.  Αλλά μάλλον θα αποφασίσει να ασκήσει έφεση.

Πηγή: efsyn.gr

• ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα κριθεί τελικά το ζήτημα των καταγγελιών για παρατυπίες στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ τον Μάρτιο του 2023.

Οι προσφεύγοντες ενημερώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες από το δικηγορικό γραφείο που τους εκπροσωπεί ότι η προσφυγή τους έχει γίνει κατ’ αρχήν δεκτή, ενώ το δικαστήριο τούς γνωστοποίησε ότι θα επιληφθεί της υποθέσεως αμέσως μόλις αυτό καταστεί δυνατό βάσει των πληροφοριών και των εγγράφων.

Για τον πανελλήνιο διαγωνισμό που έλαβε χώρα σε εξεταστικά κέντρα σ’ όλη την Ελλάδα τον Μάρτιο του 2023 υπήρξε σειρά καταγγελιών για ζητήματα όπως το γεγονός ότι δεν υπήρχαν εξεταστικά κέντρα στα περισσότερα νησιά, για τον τρόπο με τον οποίο εκφωνήθηκαν και μοιράστηκαν τα θέματα, για τις απαντήσεις κτλ.

Στο σχετικό ρεπορτάζ του NEWS 24/7 που δημοσιεύτηκε στις 6 Μαρτίου του 2023 αναφέραμε χαρακτηριστικά:

“Η κυριότερη δυσλειτουργία είχε να κάνει με την ώρα παράδοσης των θεμάτων της πρωινής δοκιμασίας στους υποψηφίους η οποία, προς δυσάρεστη έκπληξη, παρουσίασε πολύ μεγάλες διαφορές από εξεταστικό κέντρο σε εξεταστικό κέντρο.

Παρά το γεγονός δηλαδή ότι ο ΑΣΕΠ μετέδωσε τα θέματα εγκαίρως, το εύρος των σελίδων (23 για το πρωί) ήταν τέτοιο που εκ των πραγμάτων παρουσιάστηκε πρόβλημα. Τα φωτοτυπικά των σχολείων έπρεπε να δουλέψουν πολλή ώρα σε φουλ ρυθμούς και αυτό δεν ήταν παντού εφικτό.

Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Μία σκίαση στα θέματα των μαθηματικών συλλογισμών, κρίσιμη για την απάντηση, αλλού φαινόταν καθαρά και αλλού όχι. Προκλήθηκε σύγχυση και εκφράστηκαν διαμαρτυρίες από υποψηφίους, γεγονός που οδήγησε τον ΑΣΕΠ αρχικά να δώσει χρονική παράταση και εν συνεχεία διευκρινιστικές οδηγίες (από τις 12:00 μέχρι και τις 12:25).

Οταν όμως πάρθηκε η εν λόγω απόφαση, πολλοί από τους υποψηφίους είχαν ήδη αποχωρήσει κάτι που σημαίνει ότι defacto δημιουργήθηκαν υποψήφιοι δύο, τουλάχιστον, ταχυτήτων. Αυτοί που πρόλαβαν την παράταση και τις διευκρινίσεις και αυτοι που δεν πρόλαβαν”.

Πολλοί ήταν οι υποψήφιοι, ακόμα και επιτυχόντες, που προσέφυγαν στα ελληνικά δικαστήρια αξιώνοντας την ακύρωση του διαγωνισμού και την επανάληψή του. Με την 449/2024 απόφασή του το διοικητικό εφετείο Αθηνών απέρριψε το αίτημα.

Πολλοί από τους προσφεύγοντες επέμειναν, απευθύνθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να προκύψει η εξέλιξη που γνωστοποιήσαμε στην αρχή του ρεπορτάζ.

Πηγή: news247.gr

1.287 κρατούμενοι από την Ελλάδα προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Ανθρώπου καταγγέλλοντας τις συνθήκες κράτησής τους, με αποτέλεσμα η χώρα να κινδυνεύει να καταδικαστεί σε μεγάλου ύψους αποζημιώσεις.

Συγκεκριμένα όπως επισημαίνει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννα Κλάπα και Γεωργία Αδειλίνη με έγγραφο που απέστειλαν στους εισαγγελείς Πλημμελειοδικών σε όλη τη χώρα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς υπάρχει κίνδυνος να καταδικασθεί η Ελλάδα σε μεγάλου ύψους αποζημιώσεις.

Επισημαίνεται ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου μέχρι τα τέλη του 2023 έχει καταδικάσει 139 φορές την Ελλάδα για τις συνθήκες κράτησης σε σωφρονιστικά καταστήματα και αστυνομικά κρατητήρια, με τη χώρα να καλείται να καταβάλει, για το ίδιο έτος, αποζημιώσεις ύψους 2.866.520 ευρώ.

Οι δύο επικεφαλής του Αρείου Πάγου, καλούν τους συναδέλφους τους να προχωρήσουν άμεσα τις διαδικασίες για την εκδίκαση των εκκρεμών προσφυγών με στόχο να έχουν εκδοθεί οριστικές αποφάσεις έως το τέλος Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), το ωφέλιμο εμβαδόν που αντιστοιχεί σε κάθε κρατούμενο σε σωφρονιστικό κατάστημα ή αστυνομικό κρατητήριο πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 τετραγωνικά μέτρα.

«Η έλλειψη ατομικού χώρου θεωρείται τόσο σοβαρή, ώστε να προκύπτει ισχυρό τεκμήριο παραβίασης του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)», αναφέρουν στο έγγραφό τους η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προσθέτοντας ότι σε περίπτωση που ο χώρος κράτησης είναι μικρότερος των 3 τμ πρέπει να επιδικάζεται αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης και επιπλέον να διαπιστώνεται αν συντρέχει λόγος για ευεργετικό υπολογισμό των ποινών τους.

«Οι αρμόδιοι εισαγγελείς Πλημμελειοδικών εντέλλονται να εισάγουν προς άμεση εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου Εκτέλεσης Ποινών τις εκκρεμείς ατομικές προσφυγές κρατουμένων, που αφορούν στη μη τήρηση κανόνων διαβίωσης των προσφευγόντων, επιμελούμενοι να περιλαμβάνεται στη δικογραφία και βεβαίωση του διευθυντή του καταστήματος κράτησης ως προς το εμβαδόν του θαλάμου κράτησης του προσφεύγοντος και ως προς τον αριθμό των κρατουμένων που διαβιούν στον ίδιο θάλαμο με τον προσφεύγοντα» επισημαίνεται στην οδηγία των δύο ανώτατων δικαστικών λειτουργών τονίζοντας ότι «η επισύναψη στη δικογραφία της ανωτέρω βεβαίωσης είναι επιβεβλημένη για την εισαγωγή των εκκρεμών προσφυγών στο δικαστήριο προς κρίση». 

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

Η άρνηση κράτους μέλους να αναγνωρίσει την αλλαγή ονόματος και φύλου που έχει πραγματοποιηθεί νομίμως σε άλλο κράτος μέλος είναι αντίθετη προς τα δικαιώματα των πολιτών της Ένωσης.

Αυτό αποφάσισε το Δικαστήριο της ΕΕ. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο έκρινε ότι αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης ρύθμιση κράτους μέλους η οποία δεν επιτρέπει  την αναγνώριση και την καταχώρηση, στη ληξιαρχική πράξη γέννησης υπηκόου του εν λόγω κράτους  μέλους, της αλλαγής ονόματος και ταυτότητας φύλου τα οποία αυτός απέκτησε νομίμως σε άλλο κράτος  μέλος, εν προκειμένω στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση που η αίτηση αναγνώρισης  της αλλαγής αυτής υποβλήθηκε μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση.

Το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι η άρνηση κράτους μέλους να αναγνωρίσει αλλαγή ταυτότητας  φύλου που αποκτήθηκε νομίμως σε άλλο κράτος μέλος εμποδίζει την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης  κυκλοφορίας και διαμονής. Το φύλο, όπως και το όνομα, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικής  ταυτότητας. Η διαφορά μεταξύ των ταυτοτήτων που προκύπτει από μια τέτοια άρνηση αναγνώρισης δημιουργεί  δυσχέρειες ως προς την απόδειξη της ταυτότητας του ενδιαφερόμενου προσώπου στην καθημερινή ζωή, καθώς  και σοβαρά προβλήματα επαγγελματικής, διοικητικής και ιδιωτικής φύσεως. 

Τέλος, το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτή η άρνηση αναγνώρισης και το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο  αναγκάζεται να κινήσει νέα διαδικασία αλλαγής ταυτότητας φύλου στο κράτος μέλος καταγωγής, με  αποτέλεσμα να εκτίθεται στον κίνδυνο να καταλήξει η διαδικασία αυτή σε λύση διαφορετική από την  υιοθετηθείσα εκ μέρους των αρχών του κράτους μέλους που ενέκριναν νομίμως την αλλαγή ονόματος και  ταυτότητας φύλου, δεν δικαιολογούνται. Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο υπενθυμίζει επίσης ότι από τη  νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προκύπτει ότι τα κράτη υποχρεούνται  να προβλέπουν σαφή και προβλέψιμη διαδικασία για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, η οποία να  καθιστά δυνατή την αλλαγή φύλου. 

Η προσφυγή ανήκει σε έναν Ρουμάνο πολίτη ο οποίος καταχωρήθηκε κατά τη γέννησή του στη Ρουμανία ως θήλυ. 

Αφού μετοίκησε με τους γονείς του στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2008, απέκτησε τη βρετανική ιθαγένεια, διατηρώντας  παράλληλα τη ρουμανική του ιθαγένεια. Στη χώρα αυτή, όπου και κατοικεί, άλλαξε, το 2017, το όνομά του και την  προσφώνησή του από το θηλυκό στο αρσενικό γένος και απέκτησε, το 2020, την εκ του νόμου αναγνώριση της  ανδρικής ταυτότητας φύλου του. 

Τον Μάιο του 2021, βάσει δύο εγγράφων που του χορηγήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα οποία  πιστοποιούσαν τις αλλαγές αυτές, ο εν λόγω πολίτης ζήτησε από τις ρουμανικές διοικητικές αρχές να  καταχωρίσουν στη ληξιαρχική πράξη γέννησής του τα στοιχεία σχετικά με την αλλαγή του ονόματος, του φύλου  και του προσωπικού αριθμού ταυτοποίησής του, προκειμένου αυτά να αντιστοιχούν στο αρσενικό φύλο.  Επιπλέον, ζήτησε την έκδοση νέου πιστοποιητικού γέννησης με τα νέα αυτά στοιχεία. 

Ωστόσο, οι ρουμανικές αρχές απέρριψαν τις αιτήσεις αυτές καλώντας τον ενδιαφερόμενο να κινήσει νέα  διαδικασία αλλαγής ταυτότητας φύλου ενώπιον των ρουμανικών δικαστηρίων. Στηριζόμενος στο δικαίωμά του να  κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος της Ένωσης, ο ενδιαφερόμενος πολίτης ζήτησε από δικαστήριο  του Βουκουρεστίου να διατάξει τη διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης γέννησής του ώστε να είναι σύμφωνη με το  νέο του όνομα και την ταυτότητα φύλου του, η οποία αναγνωρίστηκε οριστικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.  

Το αιτούν δικαστήριο ερωτά το Δικαστήριο αν η εθνική ρύθμιση στην οποία στηρίζεται η απορριπτική απόφαση  των ρουμανικών αρχών είναι σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης και αν το Brexit ασκεί οποιαδήποτε επιρροή στη  διαφορά.

Πηγή: efsyn.gr

To Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ) έκρινε σήμερα ότι η Ουγγαρία παρεμποδίζει αδικαιολόγητα τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου στο έδαφός της και ότι η ανάθεση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας στην ουγγρική πρεσβεία στο Βελιγράδι και το Κίεβο, αποτελεί παραβίαση του κοινοτικού δικαίου.

«Εξαρτώντας τη δυνατότητα υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας από την προηγούμενη υποβολή δήλωσης προθέσεων σε πρεσβεία που βρίσκεται σε τρίτη χώρα, η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ένωσης», αναφέρει η απόφαση του ΔΕΕ.

Το 2020, κατόπιν της εμφάνισης της πανδημίας Covid-19, η Ουγγαρία εξέδωσε νέο νόμο ο οποίος επιβάλλει σε ορισμένους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς που βρίσκονται στο έδαφός της ή παρουσιάζονται στα σύνορά της και επιθυμούν να τύχουν διεθνούς προστασίας να ακολουθήσουν προηγούμενη διαδικασία. Η ρύθμιση αυτή απαιτεί να μεταβούν τα ως άνω πρόσωπα στην ουγγρική πρεσβεία στο Βελιγράδι (Σερβία) ή στο Κίεβο (Ουκρανία) προκειμένου να υποβάλουν εκεί αυτοπροσώπως δήλωση προθέσεων σχετικά με την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας. Κατόπιν εξέτασης της δήλωσης αυτής, οι αρμόδιες ουγγρικές αρχές δύνανται να αποφασίσουν να χορηγήσουν ταξιδιωτικό έγγραφο στους εν λόγω υπηκόους τρίτης χώρας ή ανιθαγενείς, το οποίο επιτρέπει την είσοδό τους στην Ουγγαρία προκειμένου να υποβάλουν στο κράτος μέλος αυτό αίτηση διεθνούς προστασίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεώρησε ότι η Ουγγαρία, θεσπίζοντας τις διατάξεις αυτές, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ένωσης και ειδικότερα από την οδηγία σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή άσκησε προσφυγή λόγω παραβάσεως ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΕ.

Με τη σημερινή του απόφαση, το ΔΕΕ αποφαίνεται ότι η Ουγγαρία, εξαρτώντας τη δυνατότητα ορισμένων υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που βρίσκονται στο έδαφος ή στα σύνορά της να υποβάλουν αίτηση διεθνούς προστασίας από την προηγούμενη υποβολή δήλωσης προθέσεων σε ουγγρική πρεσβεία η οποία βρίσκεται σε τρίτη χώρα και από τη χορήγηση ταξιδιωτικού εγγράφου που επιτρέπει την είσοδό τους στο ουγγρικό έδαφος, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της ΕΕ.

Ειδικότερα, το γεγονός ότι το ουγγρικό δίκαιο προβλέπει υποχρέωση των προσώπων αυτών να απευθυνθούν αρχικώς στις ουγγρικές πρεσβείες στο Βελιγράδι ή στο Κίεβο δεν τα εξομοιώνει με πρόσωπα που υποβάλλουν απλώς αίτηση διπλωματικού ή εδαφικού ασύλου σε αντιπροσωπεία στην αλλοδαπή, αίτηση ως προς την οποία η οδηγία δεν εφαρμόζεται.

Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η προϋπόθεση σχετικά με την προηγούμενη υποβολή δήλωσης προθέσεων δεν προβλέπεται στην οδηγία και αντιβαίνει στον σκοπό της που συνίσταται στη διασφάλιση πραγματικής, ευχερούς και ταχείας πρόσβασης στη διαδικασία χορήγησης διεθνούς προστασίας.

Επιπλέον, κατά το Δικαστήριο, η ρύθμιση αυτή στερεί από τους ενδιαφερόμενους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς τη δυνατότητα να απολαύουν πράγματι του δικαιώματός τους να ζητήσουν άσυλο από την Ουγγαρία, όπως το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

To Δικαστήριο εκτιμά ότι ο προβλεπόμενος περιορισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τον σκοπό προστασίας της δημόσιας υγείας και, ειδικότερα, από την καταπολέμηση της εξάπλωσης της Covid-19, όπως προέβαλε η Ουγγαρία.

To Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η υποχρέωση μετάβασης σε πρεσβεία στην αλλοδαπή, με αποτέλεσμα να εκτίθενται ενδεχομένως οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς στον κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο Covid-19, την οποία θα μπορούσαν στη συνέχεια να μεταδώσουν στην Ουγγαρία, δεν μπορεί να θεωρηθεί μέτρο κατάλληλο για την καταπολέμηση της εξάπλωσης της πανδημίας.

Εξάλλου, η διαδικασία που θέσπισε η Ουγγαρία αποτελεί προδήλως δυσανάλογη προσβολή του δικαιώματος των αιτούντων διεθνή προστασία να υποβάλουν αίτηση χορήγησης διεθνούς προστασίας ήδη κατά την άφιξή τους στα ουγγρικά σύνορα.

Τέλος, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι το εν λόγω κράτος μέλος δεν απέδειξε ότι δεν μπορούσαν να ληφθούν άλλα μέτρα δυνάμενα να επιτύχουν τον κατάλληλο συμβιβασμό μεταξύ, αφενός, της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος κάθε υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς να υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας στο έδαφος ή στα σύνορα της Ουγγαρίας και, αφετέρου, της καταπολέμησης των μεταδοτικών ασθενειών.

Με χρονικό ενός προκαθορισμένου εγκλήματος μοιάζει η πολύνεκρη τραγωδία με τη μετωπική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη όσο περνούν οι ώρες και βγαίνουν στην επιφάνεια περισσότερες πληροφορίες και «ευαίσθητες» αποκαλύψεις για το περιστατικό και τους υπευθύνους. 

Στην προκειμένη, η ΕΕ «καρφώνει» την Ελλάδα για το ζήτημα της υποβάθμισης των σιδηροδρόμων, αναδεικνύοντας τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες, αφού παρά τα εκατομμύρια ευρώ με τη μορφή επιχορηγήσεων από τα ευρωπαϊκά ταμεία για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, η κατάσταση παρέμενε ίδια μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικά, ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν ότι η ΕΕ «έσυρε» τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μία εβδομάδα νωρίτερα, για μη τήρηση των κανόνων αναφορικά με τις σιδηροδρομικές μεταφορές.

Πηγές από την αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία πριν από μία εβδομάδα, στις 15 Φεβρουαρίου, ανακοίνωσε την απόφαση της να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ε.Ε. λόγω μη τήρησης των κανόνων για τις σιδηροδρομικές μεταφορές στην Ε.Ε. κάνουν λόγω για εγκληματική ευθύνη των εποπτικών αρχών και επισημαίνουν ότι η Ε Ε. έχει πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια για να γίνει ασφαλής η διπλή σιδηροδρομική γραμμή όπου δεν θα κατευθύνεται  το ένα  τρένο ο απέναντι στο άλλο.

«Είναι εξωφρενικό να μη λειτουργεί η τηλεματική, για την οποία η Ένωση έχει δώσει εκατομμύρια και κανείς να μην το ελέγχει αυτό» αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές. 

Πηγή: efsyn.gr

Το Δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε σήμερα την Πολωνία να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ημερήσιο πρόστιμο 1.000.000 ευρώ, για την παράλειψη αναστολής των διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας που αφορούν τους τομείς δικαιοδοσίας του Πειθαρχικού Τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου.

«Η συμμόρφωση με τα προσωρινά μέτρα που διατάχθηκαν στις 14 Ιουλίου 2021 είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί σοβαρή και ανεπανόρθωτη βλάβη στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις αξίες στις οποίες βασίζεται η Ένωση, ιδίως σε αυτήν του κράτους δικαίου», τονίζει στην ανακοίνωσή του το Δικαστήριο της ΕΕ.

Υπό το πρίσμα των συνθηκών της υπόθεσης και της ικανότητας πληρωμής της Πολωνίας, ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου της ΕΕ, διέταξε την Πολωνία να καταβάλει στην Επιτροπή περιοδική χρηματική ποινή ύψους 1.000.000 ευρώ την ημέρα, από την ημερομηνία κατά την οποία η σημερινή διαταγή κοινοποιήθηκε σε αυτήν και έως ότου το εν λόγω κράτος μέλος συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021 ή, εάν δεν το πράξει, μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της τελεσίδικης απόφασης.

Το λουκέτο στην ΕΡΤ, στις 11 Ιουνίου 2013, εξετάζεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Μετά την αποδοχή της σχετικής προσφυγής που κατέθεσε η ΠΟΣΠΕΡΤ, το Δικαστήριο καλεί την ελληνική κυβέρνηση «να υποβάλει δήλωση γεγονότων με γραπτές παρατηρήσεις σε σχέση με την αποδεκτότητα και την ουσία της υπόθεσης» ως τις 29 Μαρτίου 2018.
Όπως σημειώνεται στη σχετική ενημέρωση που εστάλη στον δικηγόρο της ΠΟΣΠΕΡΤ, ο αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου «θεωρεί την παρούσα έγγραφη προσφυγή ως δυνητική σημαντική υπόθεση που δημιουργεί δεδικασμένο»…

Στην προσφυγή υποστηρίζεται πως «το ολοσχερές κλείσιμο ενός οργανισμού δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ισοδυναμεί με παραβίαση της ελευθερίας έκφρασης, που προστατεύεται από το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ, εφόσον παίρνει τη μορφή μιας κρατικής ενέργειας και όχι μόνο μιας απλής παράλειψης να εκπληρώσει μία θετική υποχρέωση». Στο έγγραφο υπάρχει επίκληση δημοσιευμάτων των εφημερίδων, μεταξύ αυτών και του «Π», για το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, όπως και των δηλώσεων του Ροδόλφου Μορώνη, σημερινού αντιπροέδρου του ΕΣΡ, αναπληρωτή προέδρου-διευθύνοντος συμβούλου της ΝΕΡΙΤ, για τις παρεμβάσεις της πρώην υπουργού Επικρατείας Σοφίας Βούλτεψη στην εταιρεία.



Η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ, υπό τον Βασίλη Κωστόπουλο, έχει θέσει σε υψηλή προτεραιότητα την εκδίκαση της υπόθεσης και βρίσκεται σε επικοινωνία με την EBU (Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση), η οποία καλείται να τοποθετηθεί στην υπόθεση.

Ο Βασίλης Κωστόπουλος ήταν από τα λίγα στελέχη της ΕΡΤ που αρνήθηκαν προσωπικά στον Γκίκα Μάναλη να συνδράμουν στη λειτουργία της ΔΤ και αργότερα της ΝΕΡΙΤ. Σε πολιτικό επίπεδο, η επικείμενη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επαναφέρει το ζήτημα του λουκέτου στην ΕΡΤ, το οποίο υποστήριξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπιστεί τη λειτουργία των κρατικών ΜΜΕ.






πηγή ://www.typologies.gr