Την μετατροπή της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας σε σχέδιο όπως εκείνο του Τραμπ αναδεικνύει εκτενές ρεπορτάζ της Washington Post, περιγράφοντας τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών στην χώρα μας.

Το νέο ελληνικό «μοντέλο» εκτυλίσσεται πίσω από έναν φράχτη ύψους τριών μέτρων με συρματόπλεγμα στην κορυφή, στην άκρη της Αθήνας, όπου φυλακισμένοι μετανάστες περιγράφουν τις δυσμενείς συνθήκες.

Ντυμένοι στα μαύρα φρουροί περιπολούν την περίμετρο του κέντρου κράτησης όπου μετανάστες που διασώθηκαν πρόσφατα στη θάλασσα αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, σύμφωνα με δικηγόρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι μετανάστες στεγάζονται μέσα σε πρόχειρους θαλάμους σε μεταλλικά κοντέινερ. Στρώματα λερωμένα, τουαλέτες χωρίς καπάκια ή πόρτες, έντομα στους θαλάμους, χαλασμένα κλιματιστικά παρά τον καύσωνα, συνθέτουν ένα απάνθρωπο καθεστώς διαβίωσης ανθρώπων που διασώθηκαν από τη θάλασσα και αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, αναφέρει η Washington Post.

Οι Έλληνες αξιωματούχοι αρνήθηκαν αίτημα της εφημερίδας για επίσκεψη στο στρατόπεδο κράτησης και δεν απάντησαν σε αίτημα σχολιασμού για τις καταγγελλόμενες συνθήκες.

«Είναι μια πολύ δύσκολη ζωή», είπε ένας 31χρονος από την Υεμένη σε μια από τις εγκαταστάσεις, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή φοβάται αντίποινα από τις αρχές.

Όπως επισημαίνει η Washington Post, για την Ελλάδα, μια πύλη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 μελών, η μακροχρόνια φυλάκιση προσφύγων και μεταναστών θα μπορούσε σύντομα να γίνει ο νέος κανόνας της μεταναστευτικής πολιτικής.

Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο που υιοθετεί η χώρα μας, όσοι ζητούν άσυλο δεν θα διαμένουν πλέον σε ανοιχτές δομές, αλλά σε κλειστά κέντρα κράτησης σαν την Αμυγδαλέζα.

Οι αιτούντες θα παραμένουν κρατούμενοι όσο διαρκεί η εξέταση του αιτήματός τους. Όσοι γίνουν δεκτοί θα αποφυλακίζονται, ενώ οι απορριφθέντες – που σήμερα ξεπερνούν το 50% – θα αντιμετωπίζουν το δίλημμα: ή «εθελοντική» επιστροφή στην πατρίδα ή ποινές φυλάκισης 2 έως 5 ετών και πρόστιμα έως 10.000 ευρώ.

Ο νέος υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης δήλωσε άλλωστε ανοιχτά: «Η πολιτική του προέδρου Τραμπ είναι μια καλή πολιτική. Η Ευρώπη λέει πλέον: ως εδώ».

Αλλαγή κατεύθυνσης στην Ευρώπη

Η Ελλάδα ωστόσο δεν είναι η μόνη που έχει αυστηροποιήσει τους κανόνες. Σήμερα, με αξιοσημείωτη εξαίρεση την Ισπανία οι χώρες στην Ευρώπη γίνονται όλο και πιο εχθρικές προς τη μετανάστευση.

Η Γερμανία έχει κάνει στροφή, εγκαινιάζοντας νέες συνοριακές περιπολίες και φιλοξενώντας μια σύνοδο ευρωπαϊκών χωρών στις Βαυαρικές Άλπεις τον περασμένο μήνα, για να στηρίξει αυστηρότερους κανόνες για τη μετανάστευση. Τον περασμένο μήνα, η κάτω βουλή στην Ολλανδία ενέκρινε δύο νόμους που μειώνουν τη διάρκεια των προσωρινών αδειών ασύλου, αναστέλλουν την έκδοση νέων και περιορίζουν την οικογενειακή επανένωση.

«Είναι μια αλλαγή κατεύθυνσης» στη μετανάστευση, είπε η Γιασμίν Σλόουτχες, αναπληρώτρια διευθύντρια του Migration Policy Institute Europe, ενός think tank.

Αντιμετωπίζοντας χαμηλά ποσοστά απελάσεων – μόνο περίπου 1 στους 4,5 αιτούντες άσυλο επαναπατρίζεται — η ΕΕ έχει πλέον ως αποστολή να επιταχύνει την επιστροφή των μεταναστών, των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε ή ακόμα και να τους απαγορεύσει εξαρχής την είσοδο.

Σε αντίθεση με τους πρόσφυγες, που δικαιούνται άσυλο επειδή προσπαθούν να ξεφύγουν από πόλεμο, λιμό ή άλλες απειλητικές για τη ζωή τους συνθήκες, οι «παράτυποι» μετανάστες είναι τυπικά εκείνοι που αναζητούν καλύτερες οικονομικές συνθήκες χωρίς να διατρέχουν άμεσο κίνδυνο. Ωστόσο, τα όρια δεν είναι καθαρά με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να καταγγέλλουν λάθη επί της διαδικασίας, που καταλήγουν στην απέλαση μεταναστών και στην εκ νέου έκθεσή τους σε επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης.

Την ίδια στιγμή, πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ολοένα και περισσότερο την ιδέα της κράτησης μεταναστών που περιμένουν αποφάσεις επαναπατρισμού ή ασύλου εκτός των συνόρων της Ένωσης, με τη συζήτηση να περιστρέφεται πλέον στη δημιουργία εξωτερικών κέντρων κράτησης, δηλαδή εκτός των συνόρων της ΕΕ.

Ήδη η Ιταλία προωθεί την ίδρυση δύο δομών στην Αλβανία, ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο εξετάζεται ακόμη και η δημιουργία τέτοιων δομών στη Λιβύη.

Όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ της Washington Post, σε συνέντευξή του, ο Θάνος Πλεύρης, ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης, δήλωσε ότι ο ίδιος και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του συζήτησαν πρόσφατα τη δημιουργία κέντρων κράτησης στη Λιβύη – όπου ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών έχουν κατηγορήσει τις τοπικές αρχές για παράνομες δολοφονίες, σεξουαλική κακοποίηση και βασανιστήρια μεταναστών.

Επικίνδυνη η νέα μεταναστευτική πολιτική της χώρας

Η Ελλάδα εδώ και χρόνια προσπαθεί να καταπολεμήσει τα κύματα μετανάστευσης, με την ακτοφυλακή της να κατηγορείται για παράνομα pushbacks και για την αποτυχία της στην πρόληψη πολύνεκρων ναυαγίων στα χωρικά της ύδατα όπως αυτό της Πύλου.

Ωστόσο, ο νέος νόμος περί μετανάστευσης – που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα μετά από μια αύξηση των αφίξεων στο νησί της Κρήτης – επιδιώκει να κατοχυρώσει το μήνυμα «μείνετε έξω» προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Όσον αφορά το νέο κύμα αφίξεων μεταναστών που σημειώθηκε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στην Γαύδο, το ρεπορτάζ περιγράφει τις συνθήκες στις οποίες βρέθηκαν εκτεθειμένοι χιλιάδες διασωθέντες στο αυτοσχέδιο κέντρο κράτησης στο Ηράκλειο της Κρήτης και επισημαίνει ότι οι αφίξεις στην Κρήτη συνολικά κατά τους πρώτους επτά μήνες του έτους ξεπέρασαν τις 10.000 – μια τετραπλάσια αύξηση σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

Πολλοί από τους μετανάστες προέρχονταν από την Αίγυπτο, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν και προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τη φτώχεια, με σχετικά αδύναμες αιτήσεις ασύλου, σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές. Ωστόσο, οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι άλλοι, που διέφυγαν από τον πόλεμο και τη βία στο Σουδάν και την Υεμένη, πιθανότατα είχαν πολύ πιο ισχυρές υποθέσεις.

Οι μετανάστες που έφτασαν από τις 14 Ιουλίου και μετά — όταν τέθηκε σε ισχύ η αναστολή των αιτήσεων ασύλου στην Ελλάδα — δεν έμειναν στην Κρήτη, αλλά μεταφέρθηκαν γρήγορα στο κέντρο κράτησης – φυλακή της Αμυγδαλέζας κοντά στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη δομή στη βόρεια Ελλάδα.

Η Τζούλια Ζέλβενσκα, επικεφαλής νομικής υποστήριξης και δικαστικών διαφορών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους, μια συμμαχία ΜΚΟ, δήλωσε ότι η αναστολή του ασύλου, την οποία έπραξε και η Ελλάδα, παραβιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ο οποίος αναγνωρίζει το δικαίωμα στο άσυλο.

H Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), επίσης, εξέφρασε «σοβαρή ανησυχία» για την αναστολή του ασύλου στην Ελλάδα.

Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, επιμένει ότι οι περισσότεροι δεν δικαιούνται άσυλο και υποστηρίζει ότι η πολιτική «αποτροπής» είναι αναγκαία.

«Θέλω να φύγω. Δεν θέλω να μείνω σε αυτή τη φυλακή»

Στην Αμυγδαλέζα, στο περιφραγμένο κέντρο κράτησης που άνοιξε το 2012, οι μετανάστες επιτρέπεται να κρατούνται για έως και 18 μήνες. Ωστόσο, νομικοί υποστηρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια, οι νεοαφιχθέντες, μόλις καταγραφούν ως αιτούντες άσυλο, μεταφέρονται σχετικά γρήγορα σε λιγότερο περιοριστικά στρατόπεδα.

Για τους νέους κατοίκους της Αμυγδαλέζας, ωστόσο, αυτό δεν ισχύει πλέον.

Η παραμονή τους εδώ μπορεί να παραταθεί για χρόνια, εάν ψηφιστεί ο νέος νόμος και οι απορριφθέντες αιτούντες αρνηθούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι δικηγόροι χαρακτηρίζουν την πολιτική μη πρακτική, λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να φυλακίσει τόσους πολλούς μετανάστες.

Μετανάστης από την Υεμένη, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από μια ζώνη συγκρούσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των ανταρτών Χούθι, δήλωσε ότι αυτός και άλλοι μετανάστες απογοητεύτηκαν όταν συνειδητοποίησαν ότι είχαν διακινδυνεύσει τη ζωή τους και τις οικονομίες τους για να φτάσουν στην Ελλάδα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν ότι δεν τους επιτρεπόταν να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου.

«Νόμιζα ότι θα με ανάγκαζαν να μείνω για 3 έως 5 ημέρες και μετά θα με άφηναν ελεύθερο», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη στην Washington Post.

«Δεν είχα ιδέα. Ξαφνιάστηκα. Θέλω να φύγω. Δεν θέλω να μείνω σε αυτή τη φυλακή» πρόσθεσε.

Η βραβευμένη με Πούλιτζερ σκιτσογράφος της Washington Post, Ανν Τέλνας, παραιτήθηκε μετά την άρνηση της εφημερίδας να δημοσιεύσει ένα σατιρικό σκίτσο, που απεικόνιζε τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας, Τζεφ Μπέζος να γονατίζει μπροστά στον Ντόναλντ Τραμπ, μαζί με άλλους βαρόνους των μέσων ενημέρωσης και της τεχνολογίας.

Η ίδια περιγράφει σε ανάρτησή της λεπτομερώς την απόφασή της εξηγώντας πως στο παρελθόν είχε «ανατροφοδότηση και παραγωγικές συζητήσεις -και κάποιες διαφορές- σχετικά με τα σκίτσα που έχω υποβάλει προς δημοσίευση, αλλά σε όλο αυτό το διάστημα δεν είχε απορριφθεί ποτέ κανένα σκίτσο εξαιτίας του ποιον ή τι επέλεξα να στοχεύσω με την πένα μου».

Από την πλευρά της εφημερίδας ο Ντέιβιντ Σίπλεϊ υπεραμύνθηκε της απόφασης να μην δημοσιεύσει η Post τη γελοιογραφία υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν κακόβουλη και ότι διαφωνεί με την «ερμηνεία των γεγονότων» της και ότι «η μόνη προκατάληψη ήταν κατά της επανάληψης». Ο ίδιος ανέφερε πως ζήτησε από την Τέλνας να επανεξετάσει την δική της απόφαση.

Εκείνη δημοσίευσε στην ανάρτησή της ένα πρόχειρο προσχέδιο του σκίτσου, στο οποίο απεικονίζονται επίσης του ιδιοκτήτη της Meta, Μαρκ Ζάκερμπεργκ και του ιδιοκτήτη των Los Angeles Times, Πάτρικ Σουν-Σιονγκ.

«Το σκίτσο ... ασκεί κριτική στους δισεκατομμυριούχους διευθύνοντες συμβούλους της τεχνολογίας και των μέσων ενημέρωσης που κάνουν ό,τι μπορούν για να κάνουν το χατίρι του ... Τραμπ», επισημαίνει η Τέλνας.

«Για να είμαστε σαφείς, υπήρξαν περιπτώσεις όπου απορρίφθηκαν σκίτσα ή ζητήθηκαν αλλαγές, αλλά ποτέ λόγω της άποψης που εμπεριέχεται στο σχόλιο της γελοιογραφίας. Αυτό αλλάζει το παιχνίδι» τόνισε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την ελευθερία του Τύπου.

Υπενθυμίζεται ότι πριν τρεις μήνες η Post και ο Μπέζος δέχτηκαν σφοδρές επικρίσεις για την απόφαση του Μέσου να εμποδίσει τη συντακτική ομάδα να γνωστοποιήσει την υποστήριξή της στην Κάμαλα Χάρις, πριν τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 

Οι αντιδράσεις συνοδεύτηκαν από περισσότερες από 200.000 ακυρώσεις συνδρομών συνολικά, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων αφορούσε το μεγαλύτερο ηλικιακά αναγνωστικό κοινό της Post.   

Μια σοβαρή αποκάλυψη κάνει η Washington Post για χρήση λευκού φωσφόρου, αμερικανικής κατασκευής σε κατοικημένη περιοχή στον Λίβανο, από ισραηλινές δυνάμεις.

Συγκεκριμένα, το Ισραήλ φαίνεται πως χρησιμοποίησε τα απαγορευμένα πυρομαχικά σε μια επίθεση τον Οκτώβριο στο νότιο Λίβανο, η οποία τραυμάτισε τουλάχιστον εννέα αμάχους.

Ένας δημοσιογράφος που εργάζεται για την WP βρήκε υπολείμματα τριών βλημάτων πυροβολικού 155 χιλιοστών που εκτοξεύτηκαν στην Ντέιρα, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, τα οποία διέλυσαν τουλάχιστον τέσσερα σπίτια, όπως δήλωσαν οι κάτοικοι. Τα βλήματα, τα οποία εκτοξεύουν σφήνες με λευκό φώσφορο που καίγεται σε υψηλές θερμοκρασίες, παράγουν έντονο καπνό που καλύπτει τις κινήσεις των στρατιωτών.

Ο λευκός φώσφορος μπορεί να κολλήσει στο δέρμα, προκαλώντας θανατηφόρα εγκαύματα και αναπνευστικές βλάβες, και η χρήση τους κοντά σε μη στρατιωτικές περιοχές απαγορεύεται βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Από τους εννέα τραυματίες της επίθεσης του Ισραήλ στη Ντέιρα, τουλάχιστον τρεις νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο, ο ένας για αρκετές μέρες.

Οι κωδικοί παραγωγής παρτίδων που βρέθηκαν στα βλήματα ταιριάζουν με την ονοματολογία που χρησιμοποιεί ο αμερικανικός στρατός για την κατηγοριοποίηση των πυρομαχικών εγχώριας παραγωγής, οι οποίοι δείχνουν ότι κατασκευάστηκαν από αποθήκες πυρομαχικών στη Λουιζιάνα και το Αρκάνσας το 1989 και το 1992.

Το ανοιχτό πράσινο χρώμα και άλλες σημάνσεις -όπως η ένδειξη "WP" τυπωμένη σε ένα από τα υπολείμματα- συνάδουν με σφαίρες λευκού φωσφόρου, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες όπλων.

Τα βλήματα καπνού M825, που εκτοξεύονται από οβιδοβόλα των 155 χιλιοστών, έχουν νόμιμη χρήση στο πεδίο της μάχης, ωστόσο, δεν προορίζονται για επίθεση.

Τα όπλα αυτά αποτελούν μέρος των στρατιωτικών όπλων των ΗΠΑ που εισρέουν στο Ισραήλ κάθε χρόνο, αξίας δισεκατομμυρίων, τα οποία έχουν τροφοδοτήσει τον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Τουλάχιστον 17.700 άνθρωποι, πολλοί από αυτούς άμαχοι, έχουν σκοτωθεί από την έναρξη της ισραηλινής επιχείρησης, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας.

Μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Τζον Κίρμπι δήλωσε τη Δευτέρα ότι η κυβέρνηση «ανησυχεί» για τη χρήση πυρομαχικών λευκού φωσφόρου και ότι θα «κάνει ερωτήσεις για να προσπαθήσει να μάθει περισσότερα».

«Μαύρη νύχτα» για τους πολίτες της Ντέιρα 

Οι εντάσεις κατά μήκος των νότιων συνόρων του Λιβάνου μεταξύ των ισραηλινών δυνάμεων και της Χεζμπολάχ, της πολιτοφυλακής που υποστηρίζεται από το Ιράν, έχουν μετατραπεί σε σχεδόν καθημερινές ανταλλαγές πυρών από τις 7 Οκτωβρίου, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε πολύνεκρη επίθεση στο ισραηλινό έδαφος.

Η Ντέιρα, μια πόλη 2.000 κατοίκων, έχει γίνει επίκεντρο των μαχών. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από έναν ισραηλινό πύργο ραντάρ, έχει χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ.

Τουλάχιστον 94 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη λιβανέζικη πλευρά των συνόρων από τότε που κλιμακώθηκε η ένταση, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα στις 5 Δεκεμβρίου το υπουργείο Υγείας - 82 ήταν μαχητές, σύμφωνα με τη Χεζμπολάχ. Επιπλέον, τουλάχιστον 11 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί, οι περισσότεροι από αυτούς στρατιώτες.

Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που έχουν επαληθευτεί από τη Διεθνή Αμνηστία και εξετάστηκαν από την The Post δείχνουν τις χαρακτηριστικές κορδέλες καπνού λευκού φωσφόρου να πέφτουν πάνω από την Ντέιρα στις 16 Οκτωβρίου.

Οι ισραηλινές δυνάμεις συνέχισαν να βομβαρδίζουν την πόλη με πυρομαχικά λευκού φωσφόρου για ώρες, δήλωσαν οι κάτοικοι, σημειώνοντας πως ήταν εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους μέχρι το επόμενο πρωί. Οι ντόπιοι αναφέρονται πλέον στην επίθεση ως «μαύρη νύχτα».

Οι περισσότεροι εγκατέλειψαν την πόλη όταν σταμάτησαν οι βομβαρδισμοί, επέστρεψαν κατά τη διάρκεια μιας εβδομαδιαίας παύσης των μαχών και έφυγαν ξανά όταν αυτές συνεχίστηκαν.

Ο Uday Abu Sari, ένας 29χρονος αγρότης, δήλωσε πως παγιδεύτηκε στο σπίτι του για πέντε ώρες κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών και δεν μπορούσε να αναπνεύσει λόγω του καπνού. Υπέφερε από αναπνευστικά προβλήματα για μέρες μετά την επίθεση.

«Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης μας είπαν να βάλουμε κάτι που ήταν εμποτισμένο με νερό στα πρόσωπά μας. Αυτό βοήθησε λίγο. Αλλά δεν μπορούσα να δω τίποτα», είπε.

«Όλο το χωριό έγινε λευκό», τόνισε.

Ερωτήματα γιατί ο ισραηλινός στρατός έριξε τον φώσφορο τη νύχτα 

Ο λευκός φώσφορος αναφλέγεται όταν έρχεται σε επαφή με οξυγόνο και καίει σε θερμοκρασίες έως και 1.500 βαθμούς, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς. Οι χημικές ουσίες που παραμένουν στο σώμα μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα εσωτερικά όργανα, ορισμένες φορές και θανατηφόρες, σύμφωνα με έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Δεν είναι σαφές γιατί ο ισραηλινός στρατός έριξε πυρομαχικά λευκού φωσφόρου κατά τη διάρκεια της νύχτας, καθώς ο καπνός θα είχε μικρή χρησιμότητα και δεν υπήρχαν ισραηλινά στρατεύματα στη λιβανέζικη πλευρά των συνόρων για να καλυφτούν με καπνό.

Οι κάτοικοι εικάζουν ότι ο φώσφορος είχε σκοπό να τους εκτοπίσει από το χωριό και να ανοίξει το δρόμο για μελλοντική ισραηλινή στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή.

Σε ανακοίνωσή τους, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις έγραψαν ότι τα βλήματα λευκού φωσφόρου που εκτοξεύει το Ισραήλ χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία προπετασμάτων καπνού και όχι για τη στοχοποίηση ή την πρόκληση πυρκαγιών. Είπε ότι η χρήση του όπλου «συμμορφώνεται και υπερβαίνει τις απαιτήσεις του διεθνούς δικαίου».

Οι ισραηλινές δυνάμεις διαθέτουν ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις, όπως τα βλήματα πυροβολικού M150, τα οποία παράγουν καπνό ελέγχου χωρίς τη χρήση λευκού φωσφόρου, επισήμαναν.

Επαληθεύτηκε πως ήταν αμερικανικά τα βλήματα

Σημειώνεται πως η αμερικανική προέλευση των βλημάτων επαληθεύτηκε από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη Διεθνή Αμνηστία. Οι ίδιοι κωδικοί κατασκευής εμφανίζονται επίσης στα βλήματα λευκού φωσφόρου που είναι παρατεταγμένα δίπλα σε ισραηλινό πυροβολικό κοντά στην πόλη Σντερότ, κοντά στη Λωρίδα της Γάζας, σε μια φωτογραφία της 9ης Οκτωβρίου.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την υποχρέωση να παρακολουθούν τη συμπεριφορά των εταίρων και των συμμάχων τους που λαμβάνουν τη βοήθειά τους, προκειμένου να συμμορφώνονται με το αμερικανικό δίκαιο, δήλωσαν οι εμπειρογνώμονες του ανθρωπιστικού δικαίου.

Η χρήση καπνού λευκού φωσφόρου επιτρέπεται εάν χρησιμοποιείται για νόμιμες στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά όπως και άλλα όπλα, η κατάχρησή του μπορεί να παραβιάσει τους νόμους περί ένοπλων συγκρούσεων. Ομάδες δικαιωμάτων έχουν προειδοποιήσει ότι η χρήση του θα πρέπει να περιορίζεται γύρω από αμάχους, επειδή η φωτιά και ο καπνός μπορεί να εξαπλωθεί σε κατοικημένες περιοχές.

«Το γεγονός ότι ο λευκός φώσφορος που παράγεται στις ΗΠΑ χρησιμοποιείται από το Ισραήλ στο νότιο Λίβανο θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα τους Αμερικανούς αξιωματούχους», ανέφερε σε ηλεκτρονικό μήνυμα η Τιράνα Χασάν, εκτελεστική διευθύντρια του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Το Κογκρέσο θα πρέπει να λάβει αρκετά σοβαρά υπόψη του τις αναφορές για τη χρήση λευκού φωσφόρου από το Ισραήλ, ώστε να επανεξετάσει τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς το Ισραήλ».

«Κάθε φορά που παρέχουμε είδη όπως ο λευκός φώσφορος σε έναν άλλο στρατό, είναι με την πλήρη προσδοκία ότι θα χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με... νόμιμους σκοπούς και σύμφωνα με το δίκαιο των ένοπλων συγκρούσεων», σημείωσε ο Τζον Κόρμπι.

ΗΠΑ: Δεν στείλαμε λευκό φώσφορο στο Ισραήλ μετά τις 7 Οκτωβρίου

Δεν είναι σαφές πότε οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέδωσαν τα πυρομαχικά αυτά στο Ισραήλ. Οι ΗΠΑ ισχυρίζονται πως δεν έχουν δώσει πυρομαχικά λευκού φωσφόρου στο Ισραήλ μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, υποστράτηγος Πατ Ράιντερ, σε δημοσιογράφους

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το υπουργείο δεν μπορεί ακόμη να επαληθεύσει ότι τα όπλα προέρχονται από αμερικανικά αποθέματα.

Ο λευκός φώσφορος έπεσε πάντως σε πολλά σπίτια και προκάλεσε φωτιές, αποτεφρώνοντας έπιπλα και καίγοντας μέταλλα.

Υπολείμματα της κολλώδους, μαύρης χημικής ουσίας γέμισαν το έδαφος 40 ημέρες μετά την επίθεση και αναφλέγονταν όταν οι κάτοικοι τα πατούσαν.

Εκατοντάδες εργαζόμενοι της Washington Post, μιας από τις εφημερίδες με το μεγαλύτερο κύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα απεργήσουν αύριο, Πέμπτη, για μία ημέρα, ανακοίνωσε το συνδικάτο τους, το οποίο καταγγέλλει την απουσία βούλησης εκ μέρους της διεύθυνσης «να διαπραγματευθεί με καλή πίστη». Η κινητοποίηση θα πραγματοποιηθεί έπειτα από 18 μήνες μάταιων συνομιλιών για μια νέα συμφωνία, που αφορούσαν κυρίως μισθολογικές διεκδικήσεις ή σχετικές με την τηλεργασία. Επίσης πραγματοποιείται αφού η διεύθυνση της εφημερίδας, ιδιοκτήτης της οποίας είναι ο δισεκατομμυριούχος Τζεφ Μπέζος, προειδοποίησε πως είναι πιθανές νέες απολύσεις.

«Το να προχωρήσουμε σε αυτό το ιστορικό μέτρο δεν ήταν μία απόφαση την οποία λάβαμε με ελαφριά καρδιά», αναφέρει το συνδικάτο Washington Post Guild σε επιστολή που απηύθυνε χθες, Τρίτη, στους αναγνώστες αναγγέλλοντας την απεργία.

Σύμφωνα με το συνδικάτο, η διεύθυνση «αρνήθηκε να διαπραγματευθεί με καλή πίστη και -επανειλημμένα και παρανόμως- διέκοψε τις διαπραγματεύσεις πάνω σε θέματα κλειδιά, μεταξύ των οποίων οι μισθοί, η υποστήριξη της ψυχικής υγείας των εργαζομένων και οι εθελούσιες αποχωρήσεις».

Το Washington Post Guild εκπροσωπεί περίπου 1.000 εργαζομένους της εφημερίδας, τόσο συντάκτες όσο και προσωπικό υποστήριξης, σύμφωνα με τον ιστότοπό του.

Τον Οκτώβριο, η Washington Post είχε αναφέρει, αναφερόμενη σε σχέδια για εθελούσιες αποχωρήσεις 240 εργαζομένων, ότι η επιχείρηση αριθμούσε περίπου 2.500 εργαζομένους.

Τα παραδοσιακά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια δυσκολίες, σ’ ένα πλαίσιο ισχυρής μείωσης των αναγνωστών προς όφελος των πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.