«Πέρσες» του Αισχύλου: Μια Λειτουργία, Δέηση κι Ακολουθία των Παθών των Περσών | Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Φαίδων Καστρής | 29 Δεκεμβρίου | Θέατρο Φούρνος
Πέμπτη, 25/12/2025 - 11:57«Πέρσες»
του Αισχύλου
Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Φαίδων Καστρής
Μια Λειτουργία, Δέηση κι Ακολουθία των Παθών των Περσών.
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2025
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00
Θέατρο Φούρνος
Από τις 29 Δεκεμβρίου και για 12 παραστάσεις, η σκηνή του Θεάτρου Φούρνος μεταμορφώνεται σε ένα "παρεκκλήσι", μια κρύπτη πλάι στον τάφο του Δαρείου, εκεί όπου ο πρωταγωνιστής γίνεται ο ίδιος μια γέφυρα στο βασίλειο των νεκρών, στους εφιάλτες των ζωντανών, στα πάθη στους αιώνες των ανθρώπων.
Μια παράσταση «λειτουργία», μια επιμνημόσυνη δέηση όπου ο ηθοποιός-μύστης-ιερέας-
Ο ηθοποιός- ιερέας βιώνει την λειτουργία του, μοιράζεται με πάθος την αναβίωση των επεισοδίων μιας άλλης Μεγάλης Εβδομάδας, μιας κατάβασης στα έγκατα της ύπαρξης του αρχαίου και μαζί του μέλλοντος ανθρώπου... Είμαστε εμείς οι Πέρσες, είμαστε πάντα εμείς που με τα τρίσκαλμα, με τα ανάλαφρα πλοία χαθήκαμε, είμαστε εμείς οι ηττημένοι, δεν είναι ο Ξέρξης που μας ρημάζει, είναι που πάντα τον ανεχόμαστε εμείς!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα
Σκηνοθεσία: Φαίδων Καστρής
Video art: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Μουσική σύνθεση: Στέφανος Κοζάνης
Σκηνικά: Νίκος Δεντάκης
Κοστούμια: Δόμνα Ζαφειροπούλου
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Φωτογραφίες: Ιουλία Λαδογιάννη
Αφίσα: Βίκτωρ Μελίστας
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Διεύθυνση Παραγωγής: Ντορίτα Λουκίσσα
Παραγωγή: Stage Productions - Γιώργος Σταματόπουλος
Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής
INFO
Θέατρο Φούρνος
Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα
Από 29 Δεκεμβρίου 2025 έως 3 Φεβρουαρίου 2026
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 70΄
Trailer: https://www.youtube.com/watch?
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Τηλεφωνική αγορά εισιτηρίων-κρατήσεις: 210 646 0748
Online προπώληση: «Πέρσες» του Αισχύλου | Εισιτήρια εδώ!
Τιμή εισιτηρίου: 12,00 €
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΚΑΣΤΡΗ
Μόνος σε μια Λειτουργία όπως την αποκαλώ, μια δέηση αρχικά και μια ακολουθία στην εξέλιξη των παθών των Περσών.
Ένα "παρεκκλήσι" σε μια κρύπτη, πλάι στον τάφο του Δαρείου, σε μια Λειτουργία που ο Ηθοποιός γίνεται ο ίδιος μια γέφυρα κι ένα σκάφανδρο κατάδυσης στο βασίλειο των νεκρών, στους εφιάλτες των ζωντανών, στα πάθη μας στους αιώνες των ανθρώπων. Είμαστε όλοι Πέρσες, είμαστε ηττημένοι, νικημένοι από τον ίδιο τον Πολιτισμό μας - αυτός ο ίδιος ο περιβόητος κι αδηφάγος δυτικός πολιτισμός μας - των παγκόσμιων πολέμων, των αποικιών, του αφανισμού αυτόχθονων φυλών, των μακρινών μας πληθυσμών, της δουλείας, του εμπορίου ψυχών, ζώων, όπλων, ουσιών, νικημένοι παρασυρμένοι από την Άτη πάντα, καταστρεφόμαστε από τον ίδιο μας τον κατεστραμμένο πλανήτη, η Άτη στην οθόνη του κινητού μας αυτή τη φορά, ακόμη μια φορά να μας πλανεύει, η νέα μας εικόνα AI (Artificial intelligence) έρχεται σαν ένας Νέος υπέρλαμπρος Ξέρξης, ανατέλλει-επιστρέφει για να μας οδηγήσει στη νέα μεγάλη ήττα μας.
Μια Λειτουργία, μια δέηση στην υπόσχεση του ανθρώπου προς τον Άνθρωπο, την Ιστορία, τον Πολιτισμό, να μας βοηθήσει, να βρούμε "φώτιση", να καταλάβουμε, να αντισταθούμε, να αισθανθούμε ξανά.
Το 2006 συμμετείχα σαν ηθοποιός σε μια σειρά σεμιναρίων-προβών, σχεδόν ένα χρόνο πριν την πρεμιέρα στους Δελφούς και την Επίδαυρο, στην παράσταση των Περσών που σκηνοθέτησε η Λυδία Κονιόρδου για το Εθνικό Θέατρο το 2006, με διευθυντή τον Νίκο Κούρκουλο ακόμη τότε. Η παράσταση μετά την περιοδεία στην Ελλάδα, παρουσιάστηκε και στη Νέα Υόρκη στο New York City's Center Theater.
Ένα σεμινάριο της Λυδίας Κονιόρδου, με πολλούς δασκάλους καλεσμένους, σε μια σειρά προβών πάνω στους Πέρσες, τον Χορό και τον Αγγελιοφόρο, τη γλώσσα με τον Κακριδή, τον Γεωργουσόπουλο, την αρχαία κραυγή, τον ολολυγμό με τη Μίρκα Γεμεντζάκη, δραματουργικό αυτοσχεδιασμό με τον Δάσκαλο Λούντβιχ Φλάσεν (συνεργάτη του Γκροτόφσκι), έρευνα πάνω στην αρχαία "ρωγμή" την παγίδα της Άτης. Με την ίδια αυτή εξαιρετική μετάφραση της Νικολέττας Φριντζήλα, ρυθμό με τον Τάκη Φαραζή, με την Λιλή Κεντάκα στο κοστούμι, που σχεδιάσαμε οι ίδιοι, ο καθένας τον Πέρση του, στο σεμινάριο.
Ήμουν Α Κορυφαίος του Χορού των Περσών και κορυφαίος της ομάδας που ερμήνευσε τον Αγγελιοφόρο σε αυτήν την παράσταση του 2006. Δεν ξεχνώ ποτέ τον αγαπημένο μου φίλο και συνάδελφο Γιάννη Κρανά που ερμήνευσε τον Δαρείο και στη μνήμη του αφιερώνω την παράστασή μου τώρα. Τότε, στις πρόβες των Περσών, έχασα ξαφνικά από μια οξεία λευχαιμία τη μητέρα μου, ήταν μόλις 59 ετών. Θυμάμαι που σήκωνα το κεφάλι μέσα στην ορχήστρα της Επιδαύρου που μάζευα το κουράγιο για να ψελλίσω εκείνο το "Ω δαίμονα άπονε. Ασήκωτο το πόδι σου και πλάκωσε το γένος των Περσών"!
Οι Πέρσες πάντα μέσα μου, με σπαράσσουν οι Πέρσες.
Οι Πέρσες είναι για μένα πάντα στο Θέατρο και τη ζωή μου, το ίδιο πάντα του πλούτου το κραταιό λιμάνι, η κραυγή να αντηχεί μέσα μου, του αγγελιοφόρου που φτάνει, που ξεσπάει αλίμονο, πώς έγινε και σβήστηκε τόση ευτυχία μ΄ ένα μονάχα χτύπημα!