«Δεσμώτης»

της Νατάσας Σίδερη

 

Πρεμιέρα Δευτέρα 10 Νοεμβρίου

 

Το βραβευμένο έργο «Δεσμώτης» της Νατάσας Σίδερη

ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα

από την θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες»

σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου

στο θέατρο OLVIO

 

Ο «Δεσμώτης» απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό σύγχρονης ελληνικής θεατρικής γραφής «MΥΤΗOS ?!» του Γερμανικού Θεάτρου του Regensburg σε συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και παρουσιάστηκε σε Παγκόσμια Πρεμιέρα στο Θέατρο του Regensburg τον Ιούνιο του 2022.

Το έργο μιλάει αλληγορικά για την κρίση χρέους που ξέσπασε πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα, και τις δεσμεύσεις/δεσμά της χώρας μας προς τους φίλους δανειστές της.

Μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης που ακόμα ζούμε, αναζητώντας, πότε ατομικά και πότε συλλογικά, τρόπους επιβίωσης αλλά και διεξόδου από την κρίση, το έργο δίνει τη δυνατότητα στην παράσταση να μιλήσει ευρύτερα για τη δέσμευση και το χρέος, την υποχρέωση και την ευγνωμοσύνη στον «ευεργέτη», για τη θέση και τη σχέση του ατόμου με τους άλλους, την ατομική ευθύνη, την ελευθερία, τα αδιέξοδα και όλα εκείνα τα δεσμά, μικρά ή μεγάλα, πραγματικά ή ψεύτικα, που μας κρατούν δεσμώτες.

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Νήφος εκμυστηρεύεται στο φίλο του Κάλλιο πως δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει τη δόση του δανείου και κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του. Ο Κάλλιος προσφέρεται να του τα δανείσει. Ο Νήφος δέχεται, και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προθυμοποιείται να αναλάβει κάποιες εργασίες ανακαίνισης στο σπίτι του φίλου του. Παίρνει άδεια από τη δουλειά του, η άδεια τελειώνει, αλλά οι εργασίες όχι. Το ίδιο και οι απαιτήσεις του δανειστή προς τον οφειλέτη. Το άτυπο συμβόλαιο μεταξύ φίλων σταδιακά εξελίσσεται σε σχέση υποτέλειας, χωρίς ποτέ να παραβιάζονται οι κανόνες της αστικής ευγένειας. Μόνη παράφωνη νότα σε αυτό το εύρωστο νοικοκυριό που πλάθει και φιλοξενεί ευσυνείδητους πολίτες, η κόρη της οικογένειας.

«Ποτέ δεν θα σ' αφήσουν να φύγεις. Τώρα είσαι αιχμάλωτός τους, όπως κι εγώ».

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» δημιουργήθηκε το 2012 με σκηνοθέτη τον Κώστα Παπακωνσταντίνου.

Διατηρώντας έναν σταθερό κύκλο συνεργατών από τον χώρο του θεάτρου, έχουν παρουσιάσει τα έργα:

«Οι Χαλασοχώρηδες» του Αλ.Παπαδιαμάντη, «Μαζώχτρα» του Αργ. Εφταλιώτη, «Αυτόχειρ» του Μιχαήλ Μητσάκη, «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού, «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ, «Γάμος» του Μ. Ποντίκα, «Ηρακλείδαι» του Ευριπίδη, «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» του Ιάκ. Καμπανέλλη, «Διατί η Μηλιά δεν έγινε Μηλέα» του Γ. Βιζυηνού και «Οι Κάλπηδες» του Στρ. Μυριβήλη.

Για την υλοποίηση των παραγωγών τους, συνεργάζονται με την εταιρεία Ξανθίας ΑΜΚΕ, η οποία από το 2006, με έδρα την Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει πάνω από 20 θεατρικές παραγωγές και εκατοντάδες παραστάσεις.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου

Κινησιολογία: Μίνα Ανανιάδου

Σκηνικά / Κοστούμια: Φιλάνθη Μπουγάτσου, Νατάσα Λέκκου

Μουσική: Βασίλης Κουτσιλιέρης

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάννα Ντίρου

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Social Media: Social Wave

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης

Γραφιστική επιμέλεια: Μαύρα Γίδια

Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ

 

Ηθοποιοί: Ειρήνη Δένδη, Στέφανος Κοσμίδης, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός

 

Πληροφορίες Παράστασης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα-Τρίτη στις 21.00, (από 10/11)

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€

Φοιτητικό, ομαδικό (γκρουπ άνω των 10 ατόμων):12 €

Ανέργων, ΑμεΑ: 8€

Ατέλειες ΣΕΗ: Δωρεάν

 

Διάρκεια παράστασης 80 λεπτά

 

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/desmotis/

 

Η παράσταση «Δεσμώτης» πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Οι Κάλπηδες

διήγημα του

Στρατή Μυριβήλη

από τη θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες»

σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου

 

Τρίτη χρονιά παραστάσεων

Θέατρο OLVIO

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=KF9co6HEV4U

 

Μετά από δύο χρονιές επιτυχημένης πορείας, με συνεχόμενα sold out και διθυραμβικές κριτικές, η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» παρουσιάζει για τρίτη χρονιά το κωμικό διήγημα του Στρατή Μυριβήλη «Οι Κάλπηδες», σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου και παραγωγή «Ξανθίας» ΑΜΚΕ, στο Θέατρο OLVIO.

Ένα παραμύθι γεμάτο φως, από τον Στρατή Μυριβήλη, έναν σημαντικό νεοέλληνα πεζογράφο που ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο από τα «σκοτεινά» αντιπολεμικά του αριστουργήματα.

 

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Τα παλιά τα χρόνια, ζούσαν πάνω στο νησί της Λέσβου δύο ξακουσμένοι κατεργάρηδες. Ο Ψευτοθόδωρος στη Χώρα και ο Καλπομανώλης στη Συκαμιά (το χωριό του Μυριβήλη). Κόμπαζαν και οι δύο πως κανείς δεν τους παραβγαίνει στην πονηριά και την μπαμπεσιά. Δεν άντεχαν όμως να ακούνε ο ένας για τα κατορθώματα του άλλου κι έτσι ξεκίνησαν να βρουν τον ανταγωνιστή τους, να τον ξεγελάσουν και να αποδείξουν μια και καλή ποιος είναι ο πρωταθλητής στην κατεργαριά. Συναντιούνται στη μέση της διαδρομής, και χωρίς να αναγνωρίσει ο ένας τον άλλον, ξεγελούν και ξεγελιούνται αμοιβαία, σε μια ευτράπελη σκηνή. Το «ματς» έχει έρθει ισόπαλο κι ο αντίπαλος αποδεικνύεται υπολογίσιμος.

Ποιος είναι όμως ο αρχικάλπης;

Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας και πρέπει να λυθεί.

Στην προσπάθειά τους να το λύσουν, οι δύο κάλπηδες μπλέκουν σε περιπέτειες, συναντούν πειρατές, θησαυρούς, βρυκόλακες, δαιμόνους και «περιποιητικούς» Ανατολίτες.

Αφού κακοπάθουν αρκετά, αναγκάζονται να παραδεχτούν ο ένας την αξία του άλλου στην απατεωνιά,

και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Οι «Κάλπηδες» είναι ένα άκρως κωμικό διήγημα, με έντονη δράση, αλλαγή σκηνικών χώρων, και σπαρταριστές σκηνές.

Σατιρίζει στοιχεία κουλτούρας και συμπεριφοράς που αν και αρνητικά, αποδίδονται ως χαριτωμένα στην ελληνική ράτσα, όπως: το ψέμα, η επιπολαιότητα, η πονηριά, η καπατσοσύνη, η κομπορρημοσύνη, ο εύκολος πλουτισμός κ.α.

Ως παράσταση, θέλουμε μέσα από το γέλιο, να αναγνωρίσουμε τα ελαττώματά μας, να συμφιλιωθούμε μαζί τους, όχι όμως για να τα αποδεχτούμε, αλλά μήπως καταφέρουμε έτσι να λυτρωθούμε από αυτά, αφήνοντάς τα πίσω μας.

Με τους «Κάλπηδες», επιστρέφουμε ως ομάδα στο είδος θεάτρου με το οποίο ξεκινήσαμε, γίναμε γνωστοί, ασχοληθήκαμε για χρόνια και το αγαπάμε, την δραματοποίηση λογοτεχνίας.

Επιστρέφουμε κυρίως στην πρωτότυπη μέθοδο δραματοποίησης τής τριτοπρόσωπης αφήγησης που επινοήσαμε και χρησιμοποιήσαμε στις παραστάσεις μας: «οι Χαλασοχώρηδες» του Αλ. Παπαδιαμάντη, «Μαζώχτρα» του Αργ. Εφταλιώτη, «Αυτόχειρ» του Μιχαήλ Μητσάκη, «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού. H μέθοδος αυτή αντιμετωπίζει όλο το κείμενο ως διάλογο και επιτρέπει στο διήγημα να αποκτήσει θεατρική μορφή, διατηρώντας το όμως αυτούσιο, χωρίς διασκευή. Για 3 χρόνια (2019-22) δίδαξα αυτή τη μέθοδο στο μάθημα «δραματοποίηση της λογοτεχνίας» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.

Κ.Π.

 

*Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» έχει παρουσιάσει από το 2012 έως σήμερα 8 έργα, αν και απέκτησε το όνομά της μόλις φέτος.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου

Κινησιολογία: Μαργαρίτα Τρίκκα

Σκηνικά / Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα, Φιλάνθη Μπουγάτσου

Μουσική: Νίκος Ζουρνής

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αγγελική Στρατάκη, Ιλεάνα Παπαγιάννη

Βοηθός Σκηνογράφος: Νατάσα Λέκκου

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης, Μελίνα Μπουκουβάλα

Γραφιστική επιμέλεια: Μαύρα Γίδια

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ

 

Ηθοποιοί: Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης

Πληροφορίες Παράστασης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Κυριακή στις 18:00 (από 16/11)

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€

Φοιτητικό, ομαδικό (γκρουπ άνω των 10 ατόμων):12 €

Ανέργων, ΑμεΑ: 8€

Ατέλειες ΣΕΗ: Δωρεάν

 

Διάρκεια παράστασης 75 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων: MORE

https://www.more.com/theater/oi-kalpides-2os-xronos/ 

 

 

Έγραψαν για την παράσταση

«[...]Το αποτέλεσμα, δικαιώνει στο απόλυτο τη σκηνική τοποθέτηση. Η παράσταση έχει τον χαρακτήρα ενός λαϊκού ανέκδοτου καθρεφτίζοντας τόσο με απλόχερη ευθύτητα όσο και με εσωτερικό πικρό σχόλιο, την ελληνική ψυχή και όλα τα στερεότυπα στα οποία έχει γαλουχηθεί. Οι ηθοποιοί, οι «Πτωχαλαζόνες», Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου και Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, συνεργάτες του σκηνοθέτη από χρόνια, οι οποίοι έχουν ολοκληρωτικά βαπτιστεί στη σκηνική τεχνοτροπία του σκηνοθέτη, επικοινωνούν όχι μόνο μεταξύ τους επί σκηνής (βασικό συστατικό της), αλλά και με το ίδιο το κοινό, με τον ίδιο πηγαίο και αυθόρμητο τρόπο. Και, κάπως έτσι, αναστέλλεται η στείρα ηθογραφία του Μυριβήλη, από την ίδια τη σκηνική δημιουργικότητα».

Κώστας Β. Ζήσης, Fragile.gr 

«...Πιστή σε ένα σκηνικό ύφος που μπλέκει την αφήγηση με τη δράση χωρίς να τα διαχωρίζει, η ομάδα ξαναβρίσκεται εδώ σε μια απολαυστική παράσταση υψηλής ενέργειας (άκρως κατάλληλη και για παιδιά και

εφήβους), που αποθεώνει τόσο το συγκινητικό στην απλότητά του αφήγημα του Μυριβήλη όσο και τη θεατρική τέχνη..».

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Όλα και όλοι μαζί δημιούργησαν ένα πολύ εύστοχο ως προς την ανάδειξη της ιστορίας και τη σκηνική της αφήγηση και ευφρόσυνο αποτέλεσμα, που χάρισε αβίαστο γέλιο στους θεατές και μια πολύ ωραία ιστορία ενός σημαντικού Έλληνα συγγραφέα».

Όλγα Σελλά, oanagnostis.gr 

«Είναι πολύ σπάνιο για τους καλλιτέχνες να είναι δοτικοί για τη χαρά του μοιράσματος και όχι ως πράξη προεπίβουλη, μπας και φανεί μια κάποια «σύνδεσις». Τόσο γνήσιοι ήταν και οι τρεις τους, που είτε ήμασταν δέκα ετών είτε τριάντα είτε ογδόντα, το ίδιο, νομίζω, θα νιώθαμε: μια σχεδόν αγνή απόλαυση της ιστορίας. Την οποία θέλουμε να ξαναδούμε και πάλι, για να ξανανιώσουμε ακριβώς το ίδιο».

Νόρα Ράλλη, Η εφημερίδα των συντακτών 

«Οι Κάλπηδες» είναι μια παράσταση πλημμυρισμένη από ευφυές χιούμορ, από φαντασία, γεμάτη με θεατρικά ευρήματα και κάποιες στιγμές με δραματική ένταση, για τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τα ήθη, την υποκρισία, τη στενοκεφαλιά και τον συντηρητισμό της μικρής κοινωνίας της υπαίθρου. Η κωμικότητα της παράστασης και οι απολαυστικοί ηθοποιοί (Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός) δημιουργούν οικειότητα. Μια οικειότητα που αμβλύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στα πρόσωπα, φτιάχνει

κώδικες και στήνει γέφυρες επικοινωνίας. [...] Στους «Κάλπηδες» η ευτράπελη ατμόσφαιρα από τη μια μας φέρνει πιο κοντά στους ηθοποιούς, ενώ από την άλλη μας συνδέει δραστικά με τον Μυριβήλη. [...] Καταπληκτικές ερμηνείες, σκηνική λιτότητα, έντονη δράση και θεατρική αρτιότητα. Άριστα σε όλα!

Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr 

«Η δύναμη της αφήγησης και η δραματική ορμή του θεάτρου, συναντιούνται και σμίγουν αρμονικά υπό την σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου. “Οι Κάλπηδες” είναι μια έξοχη ευκαιρία για να ευχαριστηθείτε καλό θέατρο, χωρίς τέταρτο τοίχο, σαν να μοιραζόμαστε μια ιστορία από το χωριό, και να μας την διηγούνται - αναπαριστούν οι πιο “θεατρίνοι” της παρέας, μέσα στην παρέα αλλά και απέναντι της, σαν ένα μοντέρνο “μπουλούκι”».

Νάγια Παπαπάνου, Boemradio.gr

[…η Αγγελική Μαρίνου, ο Δημοσθένης Ξυλαρδιστός και ο Ελισσαίος Βλάχος δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, κάτω από αυστηρές σκηνοθετικές οδηγίες. Ένα απόλυτα κωμικό διήγημα δίνει το υλικό για ένα θέατρο στοιχειακό, οργανικά λαϊκό, με σαφείς βολές κατά του πολιτικού προσκηνίου: «Κρίμας που δεν ζούνε στα χρόνια μας! Θα μπορούσαν ακόμα να γίνουνε και υπουργοί!..].

Νίκος Ξένιος, bookpress 

[…Πανάξιοι οι τρεις ηθοποιοί που επωμίστηκαν όλους τους ρόλους.

Πάντα τέτοια. Η παράσταση κύλησε νερό. Αφηγηματικός ρυθμός από τους λίγους, ζωντάνια, κέφι, μπρίο, μεράκι. Θέαμα κι ακρόαμα αντάξιο τής εορταστικής μας διάθεσης, για κάθε μέρα, εάν θέλουμε να επανεκτιμούμε και να αξιολογούμε διαρκώς το ανεκτίμητο, το ανεπανάληπτο, το … ανεπανόρθωτο δώρο τής ζωής…]

Κωνσταντίνος Μπούρας, periou.gr 

[…Η παράσταση «Κάλπηδες» αποτελεί μια τρυφερή αλλά και διδακτική σάτιρα της ανθρώπινης πονηριάς, κούτοπονηριάς και αλαζονείας, προσφέροντας ταυτόχρονα πολύ γέλιο. Παράλληλα, καταφέρνει να αγγίξει βαθύτερα θέματα, όπως η ανάγκη συμφιλίωσης με τα ανθρώπινα ελαττώματα και η υπέρβαση αυτών μέσα από την αποδοχή και το γέλιο. Η επιλογή του κειμένου του Μυριβήλη αναδεικνύει την αξία της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σύγχρονο θέατρο, ενώ οι σκηνοθετικές και ερμηνευτικές επιλογές της ομάδας «Πτωχαλαζόνες» αποδεικνύουν την επιμονή τους σε ένα υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα...]

Άρης Γαβριελάτος, Debop.gr 

[…Εξαιρετική η Αγγελική Μαρίνου στο ρόλο και των δυο συζύγων της Ψευτοθοδωρίνας και της Καλπομανώλενας. Ενθαρρυντική για τις αλογισιές του συζύγου της και επικριτική στην αποτυχία του, ενώ είναι σταθερή παραστάτης του και εκτελεστής των οδηγιών του…]

[…]Ο Ελισσαίος Βλάχος και ο Δημοσθένης Ξυλαρδιστός είναι αυθεντικοί, γήινοι, ξεκαρδιστικοί. Οι δύο ήρωες είναι σαν ένα πρόσωπο με δύο όψεις. Είναι η πραγματική ενσάρκωση του Καραγκιόζη, του πονηρού ραγιά, που πρέπει να ελιχθεί στους χαλεπούς καιρούς της τουρκοκρατίας…]

Μαρία Μαρή, Catisart.gr 

[...Η δραματοποίηση ενός λογοτεχνικού κειμένου σε μια παράσταση με γρήγορες εναλλαγές και καταιγιστικό ρυθμό, που θυμίζει comedia dell arte, μετουσιώνει ένα διήγημα ή μάλλον ένα σκωπτικό παραμύθι, που μιλάει για την επιβίωση, την απάτη, την κομπορρημοσύνη, την κουτοπονηριά, τη μπαμπεσιά, τη λαμογιά, αποτελώντας τελικά έναν καθρέφτη της κοινωνίας μας. Ένα κείμενο που αναφέρεται στο χθες, στο σήμερα και (δυστυχώς) στο αύριο. Μια παράσταση για να συνειδητοποιήσουμε, για ακόμη μια φορά, πως όλα τριγύρω αλλάζουνε, μα κι όλα τα ίδια μένουν…]

Έλενα Χατζοπούλου, Sin Web Radio 

[...Η σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου χρησιμοποιεί ως όχημα την κωμωδία, διανθίζοντάς τη με φόρμες από το παιδικό θέατρο. Οι ήρωες παρότι πονηροί δεν γίνονται πότε «κακοί» αντιθέτως καταλήγουν έως και συμπαθείς στους θεατές λόγω των παθημάτων-μαθημάτων τους. Το λιτό σκηνικό της Ματίνας Μέγκλα και της Φιλάνθης Μπουγάτσου είναι πλήρως λειτουργικό στις ανάγκες αλλαγής τόπων. Τα φώτα του Γιώργου Αγιαννίτη και η μουσική του Νίκου Ζουρνή πλαισιώνουν όμορφα τις εναλλαγές της ιστορίας...]

Μαίρη Μαρκογιαννάκη, Ζω ένα δράμα

«Οι τρεις ηθοποιοί Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου και Δημοσθένης Ξυλαρδιστός αναλαμβάνουν με παροιμιώδη δεξιοτεχνία να ενσαρκώσουν τους χαρακτήρες του Μυριβήλη και να μας υπενθυμίσουν την αξία του λαϊκού θεάτρου σε μια ιστορία που πρέπει όλοι να ακούσουμε και να δούμε. Έχοντας ως εργαλεία τις πρακτικές της comedia dell arte, τη ζωηρή κίνηση, συμβολικά και πρακτικά σκηνικά αντικείμενα, τη παιχνιδιάρικη υπαινικτική μουσική οι τρεις ηθοποιοί καταφέρνουν να σφυρηλατήσουν μια εξαιρετικά ζωντανή σκηνική αφήγηση [...] η Ομάδα «Πτωχαλαζόνες» μας υπενθυμίζει τη δύναμη και την αξία του λαϊκού θεάτρου σφυρηλατώντας μια αδιάρρηκτη και ασυνείδητη σχέση μεταξύ των παραδοσιακών μορφών θεάτρου και του σήμερα ως μια μορφή υπενθύμισης που θα έπρεπε να μας αφορά περισσότερο».

Ελένη Αντωνίου, Quinta Blogspot

 

Θέατρο OLVIO
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 34 14 118
Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00- 21:00
W www.olviotheater.gr | Μ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | FB OLVIO.theater

INTERVIEW - Η παράσταση φαινόμενο της ομάδας Εμείς επιστρέφει!

 

17 Οκτωβρίου 2025 έως και 10 Ιανουαρίου 2026

κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο Θέατρο OLVIO

 

Η θεατρική ομάδα Εμείς επανασυστήνει στο κοινό το Interview, την κοινωνικοπολιτική μαύρη κωμωδία που επί πέντε συνεχή χρόνια ενθουσίασε τους θεατές εντός και εκτός συνόρων και υπολογίζεται ότι μέχρι σήμερα την έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 6000 θεατές. Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη της - άκρως επιτυχημένη - παρουσίαση, το Interview παραμένει πιο επίκαιρo από ποτέ.

Το Interview θα παρουσιαστεί στο Θέατρο OLVIO (Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Αθήνα) από την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2025 έως και το Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2026, σε σκηνοθεσία Χρήστου Θάνου.

 

Στην Ελλάδα έχει παρουσιαστεί, πέρα από θέατρα σε καταστήματα κράτησης, κέντρα απεξάρτησης, σχολεία και φεστιβάλ. Έχει ανέβει από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Νέας Υόρκης την χειμερινή περίοδο 2015, σε σκηνοθεσία Λητούς Τριανταφυλλίδου. Έχει επίσης παρουσιαστεί από επαγγελματικές και ερασιτεχνικές ομάδες σε διάφορες πόλης της Ελλάδας.

Η παράσταση έλαβε τιμητική διάκριση από τον όμιλο για την Unesco Πειραιώς και Νήσων.

Ο προηγούμενος κύκλος παραστάσεων της ομάδας πραγματοποιήθηκε χωρίς εισιτήριο για το κοινό αλλά με την μέθοδο της ελεύθερης και προαιρετικης συνεισφοράς.

Το κείμενο της παράστασης δημιουργήθηκε από όλα τα μέλη της ομάδας κατά τη διάρκεια των προβών, την άνοιξη το 2013.

 

Συνοπτική περιγραφή της παράστασης:

Μία συνέντευξη για δουλειά, τέσσερις υποψήφιοι και μία φωνή.

Εξευτελιστικές ερωτήσεις και δοκιμασίες, που οδηγούν σε μία διαδικασία κωμικοτραγικού παραλογισμού

 

Η ιδέα. Η εξουσία - Οι εξουσιαζόμενοι. Το σύστημα - Οι πολίτες. Το κεφάλαιο - Οι καταναλωτές. Η εργοδοσία - Οι εργαζόμενοι. Η φωνή - Οι υποψήφιοι. Διαχρονικές σχέσεις μίσους και πάθους, σύγκρουσης και αλληλεξάρτησης.

Σε μία εποχή όπου αυτοί οι αντίθετοι πόλοι απομακρύνονται, με σταθερά επιταχυνόμενους ρυθμούς, “ΕΜΕΙΣ” παρουσιάζουμε την κωμικοτραγική σχέση τους, εξερευνώντας τα όριά της, με διάθεση αποδαιμονοποίησής της, αποκλείοντας πεισματικά την κατήφεια και τη μιζέρια.

 

 

Σκηνοθετικό Σημείωμα του Χρήστου Θάνου

Όταν το 2013, στην καρδιά τής αναφερόμενης ως ‘’οικονομικής κρίσης’’, συνδημιουργούσαμε με τη θεατρική ομάδα ‘’Εμείς’’ το κείμενο του Interview, δεν μπορούσαμε με τίποτα να φανταστούμε ότι μετά από μία δεκαετία οι προβληματισμοί και οι αγωνίες που εκφράζονται μέσα στο έργο αυτό, θα βρίσκονταν ακόμα στο επίκεντρο της ελληνικής κοινωνίας.

Η επαγγελματική ανασφάλεια, ο εργασιακός κανιβαλισμός, η καταπάτηση των δικαιωμάτων, η ασυδοσία της εξουσίας και η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων αποτελούν αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά της ελληνικής - και όχι μόνο – σημερινής πραγματικότητας.

Οι καλλιτέχνες/ιδες, όντας κι εμείς κομμάτι της περιβάλλουσας αυτής πραγματικότητας, οφείλουμε, μέσω του βήματος που μας δίνεται, να σχολιάζουμε και να καυτηριάζουμε την αδικία σε κάθε της έκφανση, όσο πιο μεγαλόφωνα μπορούμε, χρησιμοποιώντας τα μέσα που διαθέτουμε.

Στο Interview χρησιμοποιούμε ως κύριο συστατικό το χιούμορ. Έχοντας ως βασικό εργαλείο τους κανόνες της κωμωδίας, φιλοδοξούμε, αποφεύγοντας πεισματικά τη μιζέρια και την κατήφεια, να προβληματίσουμε ή ακόμα και να αφυπνίσουμε τους θεατές για όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά τους.

Προσωπικά, καλούμαι να σκηνοθετήσω ξανά, έπειτα από 10 χρόνια, ένα έργο με το οποίο συνδέομαι πολύ βαθιά και ουσιαστικά, επιδιώκοντας να το αντιμετωπίσω ως ένα άγνωστο για μένα κείμενο που βρέθηκε στα χέρια μου για πρώτη φορά το 2025.

Πρωταρχικό κίνητρο γι’ αυτή μου την απόφαση, είναι η καλλιτεχνική επανασύνδεση με τους αγαπημένους ανθρώπους που αποτελούν τη θεατρική ομάδα Εμείς.

Εξάλλου, κάνουμε θέατρο κυρίως… ‘’για την παρέα’’.

 

Πληροφορίες:

Πρεμιέρα: 17 Οκτωβρίου 2025

Διάρκεια παραστάσεων: 17 Οκτωβρίου 2025 - 10 Ιανουαρίου 2026

Ώρα έναρξης: 21:15

Τοποθεσία: Θέατρο OLVIO - Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Αθήνα 11855

Τιμές Εισιτηρίων: 18€ κανονικό, 13€ μειωμένο (αναπήρων, 65+, ανέργων, φοιτητικό), 5€ ατέλεια με τηλεφωνική κράτηση

Προπώληση εισιτηρίων : https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/interview-1

 

Προσβασιμότητα:

Η παράσταση, σε συνεργασία με την liminal, παρουσιάζεται με υπέρτιτλους SDH (για Κωφά και βαρήκοα άτομα) σε Ελληνικά και Αγγλικά.

 

Το θέατρο είναι προσβάσιμο σε χρήστριες/ες αναπηρικού αμαξιδίου (διαθέτει πλαϊνή προσβάσιμη είσοδο, προσβάσιμους χώρους υγιεινής και 4 θέσεις για αμαξίδια στον εξώστη).

 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Χρήστος Θάνος

Ηθοποιοί: Σοφία Καψαμπέλη, Μαρία Ζερβού, Σωτήρης Δούβρης, Βασίλης Τουρκομένης, Βασίλης Μήλιος, Δανάη Χριστοδούλου

Βοηθός σκηνοθέτη, χειρισμός υπερτίτλων: Δανάη Χριστοδούλου

Κείμενο: Χρήστος Θάνος, Σοφία Καψαμπέλη, Χρίστος Παπαμιχαήλ, Σωτήρης Δούβρης, Μαρία Ζερβού, Βασίλης Τουρκομένης.

Σκηνικά - Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου

Βοηθός ενδυματολόγου - σκηνογράφου: Στέλλα Σταμούλη

Μουσική Playlist: Yellowgroove catalogue, Επιλογές: Γιώργος Αρβανιτάκης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Κώστας Μπεθάνης

Υπερτιτλισμός: Γρηγόρης Σταθόπουλος

Υπηρεσίες Προσβασιμότητας: liminal

Επιμέλεια Γραφιστικών: Νατάσα Τσατσάνη

Τρέιλερ - Φωτογραφίες: Στέφανος Δουβίτσας, Χρήστος Συμεωνίδης

Επικοινωνία: Κατερίνα Π. Τριχιά - truecolours.comms

Οργάνωση Παραγωγής: Λυδία Λαμπροπούλου, Χρίστος Παπαμιχαήλ

Παραγωγή: ΕΜΕΙΣ

 

FB event: https://fb.me/e/392ptIocE

FB page: https://www.facebook.com/emeisinterview/

Instagram: https://www.instagram.com/interview_emeis/

 

Σχετικά με την ομάδα Εμείς:

Η ομάδα Εμείς, από το 2009 δραστηριοποιείται στο χώρο του πολιτισμού, προασπίζοντας τις έννοιες της αλληλεγγύης και της συνεργατικότητας στην τέχνη.

Πρωταρχικό της μέλημα είναι η αύξηση της προσβασιμότητας στον πολιτισμό, τόσο προς όφελος του γενικού πληθυσμού όσο και των καλλιτεχνών. Μέχρι σήμερα, έχει πραγματοποιήσει θεατρικές παραστάσεις, θεατρικά εργαστήρια, εκθέσεις έργων τέχνης και διοργανώσεις φεστιβάλ (Our Festival).

Πώς φτιάξαμε το INTERVIEW:

Οι πρώτες συναντήσεις στον Ελαιώνα έγιναν έχοντας ως βασικό κορμό την διαδικασία της συνέντευξης. Οι 4 ηθοποιοί, αφού είχαν επιλέξει από ένα νούμερο υποψηφίου, πραγματοποιούσαν αυτοσχεδιασμούς. Ο κάθε ένας ετοίμαζε έναν χαρακτήρα για την πρόβα ο οποίος υποβαλλόταν σε ερωτήσεις από τον σκηνοθέτη, ενώ καταγράφαμε την διαδικασία με σκοπό αργότερα να ξεκαθαρίσουμε το υλικό. Παράλληλα έγιναν συζητήσεις και έρευνα σε σχέση με την αγορά εργασίας.

Στη συνέχεια ξεκίνησε η διαδικασία για την συγγραφή του κειμένου με βάση το υλικό που είχαμε συλλέξει από πρόβες και έρευνα, φτιάχναμε έναν σκελετό για το πώς πρέπει να είναι η παράσταση (πλοκή, δομή, δραματουργία, δοκιμασίες κτλ).

Μετά από κάθε συνάντηση για τον σκελετό ακολουθούσε μια πρόβα με όλη την ομάδα, στην οποία οι ηθοποιοί με βάση τον σκελετό αυτοσχεδίαζαν λεκτικά, με σκοπό την παραγωγή του κειμένου.

Οι συγγραφή του κειμένου συνεχίστηκε και σταδιακά εμβαθύναμε στην ανάλυση των ρόλων και αναζητήσαμε θέματα που θέλαμε να εντάξουμε μέσα στο κείμενο.

 

Χρονικό:

Ιανουάριος 2010

Η Σοφία Καψαμπέλη και ο Χρήστος Θάνος σε ένα ταξίδι τους στη Βιέννη συλλαμβάνουν την ιδέα μιας κωμικοτραγικής συνέντευξης για δουλειά.

Δεκέμβριος 2012

Ο Χρήστος Θάνος επικοινωνεί με τους μοναδικούς άνεργους ηθοποιούς στη χώρα την συγκεκριμένη περίοδο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η ομάδα που θα πραγματοποιήσει το ‘’Interview”. Η σύστασή της: Σοφία Καψαμπέλη, Μαρία Ζερβού, Σωτήρης Δούβρης, Βασίλης Τουρκομένης, Χρίστος Παπαμιχαήλ, Χρήστος Θάνος.

Παραδόξως, και μετά τη δημιουργία της ομάδας, οι καλλιτέχνες παραμένουν άνεργοι.

Ιανουάριος 2013

Η θεατρική ομάδα ‘’ΕΜΕΙΣ’’ αρχίζει να επιδίδεται σε μία σειρά από εξαντλητικούς αυτοσχεδιασμούς, αμφιβόλου χρησιμότητας.

Πάνω από 100 διαφορετικοί χαρακτήρες δίνουν το παρόν στον τότε χώρο προβών της ομάδας στον Ελαιώνα.

Φεβρουάριος 2013

Ο Χρήστος Θάνος και ο Χρίστος Παπαμιχαήλ κατασκευάζουν τη δομή, πάνω στην οποία θα γραφτεί το “Interview”.

Παράλληλα ξεκινά και η συγγραφή του έργου από όλα τα μέλη της ομάδας.

Τότε είναι που ο μέσος όρος κιλών της ομάδας αρχίζει να αυξάνει ανησυχητικά. Έτσι όλοι συνηγορούν ότι θα είναι κρίμα να καταλήξουν υπέρβαροι, χωρίς να έχουν τουλάχιστον ένα καλό έργο στα χέρια τους.

Μάρτιος 2013

Το έργο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και ξεκινά η διαδικασία των προβών.

Ο Χρήστος Θάνος αναλαμβάνει την σκηνοθεσία, τους φωτισμούς, τη μουσική επιμέλεια, καθώς και την ερμηνεία της ‘’Φωνής’’.

Ο Χρίστος Παπαμιχαήλ αναλαμβάνει χρέη βοηθού σκηνοθέτη, καθώς και την ερμηνεία της ‘’υποδοχής’’ και των ‘’χρηστικών πληροφοριών’’.

Η Σοφία Καψαμπέλη αναλαμβάνει την ερμηνεία του ‘17’, καθώς και την επιμέλεια των κοστουμιών.

Η Μαρία Ζερβού αναλαμβάνει την ερμηνεία του ‘24’.

Ο Σωτήρης Δούβρης αναλαμβάνει την ερμηνεία του ‘14’.

Ο Βασίλης Τουρκομένης αναλαμβάνει την ερμηνεία του ‘11’.

10 Μαΐου 2013

Το “Interview” κάνει πρεμιέρα στο θέατρο "Fabrica Athens" στον Κεραμεικό. Η είσοδος στην παράσταση είναι ελεύθερη, με προαιρετική συνεισφορά κατά την έξοδο.

2 Ιουνίου 2013

Το “Interview” κάνει την τελευταία του παράσταση στο θέατρο "Fabrica Athens" (διπλή, λόγω αυξημένης προσέλευσης θεατών).

Το ίδιο βράδυ, η ομάδα αποφασίζει να συνεχίσει την παράσταση και την ερχόμενη χειμερινή θεατρική περίοδο.

8 Νοεμβρίου 2013

Το “Interview” κάνει πρεμιέρα στον πολυχώρο "Ανάδυση’’, στον πεζόδρομο της Σφακτηρίας στον Κεραμεικό, με στόχο παρουσιαστεί για τρεις μήνες. Τελικά παίρνει μία πρώτη παράταση έως την Κυριακή των Βαΐων και μία δεύτερη έως τις 25 Μαΐου του 2014.

Μάρτιος 2014

Η ομάδα συμμετέχει στο πρώτο "Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών’’ που πραγματοποιείται στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο "Εμπρός’’ παρουσιάζοντας το “Interview”, συμβάλλοντας παράλληλα και στο οργανωτικό κομμάτι του φεστιβάλ.

25 Μαΐου 2014

Το “Interview” κάνει την τελευταία του παράσταση στον πολυχώρο "Ανάδυση’’. Το ίδιο βράδυ, η ομάδα αποφασίζει να συνεχίσει την παράσταση και την ερχόμενη χειμερινή θεατρική περίοδο.

Ιούνιος 2014

Ο Δημήτρης Κομνηνός, έχοντας δει το “Interview”, προτείνει στην ομάδα να αναλάβει τις κεντρικές μέρες του νεόχτιστου blackbox του θεάτρου "Βικτώρια" για την θεατρική περίοδο 2014 – 2015.

17 Οκτωβρίου 2014

Το “Interview” κάνει πρεμιέρα στο blackbox του θεάτρου "Βικτώρια". Στόχος της ομάδας είναι να παιχτεί η παράσταση για το πρώτο μισό της χειμερινής περιόδου και να παρουσιαστεί μία νέα παραγωγή για το δεύτερο μισό, στον ίδιο χώρο.

20 Οκτωβρίου 2014

Το “Interview” παρουσιάζεται για τέσσερις παραστάσεις στο θέατρο ‘’Αριστοτέλειον’’ στη Θεσσαλονίκη, μετά από πρόσκληση του Σάκη Γισγάκη.

Ιανουάριος 2015

Το “Interview” έχει τη μεγαλύτερη προσέλευση θεατών από όταν πρωτοπαρουσιάστηκε, τον Μάιο του 2013, με αποτέλεσμα η ομάδα να αποφασίσει την παράτασή του έως και την Κυριακή των Βαΐων.

20 Ιανουρίου 2015

Το “Interview” παρουσιάζεται στο ‘’Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θήβας’’, μπροστά σε πάνω από διακόσιες έγκλειστες γυναίκες, δημιουργώντας την πιο φορτισμένη, έως τότε, συναισθηματικά στιγμή της ομάδας.

5 Απριλίου 2015

Το “Interview” ζωντανεύει για 175^η και τελευταία φορά στo θέατρο "Βικτώρια"!

17 Απριλίου 2015

Το “Interview” παρουσιάζεται στο ”Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων”, έχοντας απέναντί του ίσως τους πιο εκλεπτυσμένους θεατές στην μέχρι τότε πορεία του.

24 Απριλίου 2015

Το “Interview” συμμετέχει στο “1^ο Φεστιβάλ Ελληνικού Θεάτρου Ελβετίας” στην Ζυρίχη. Μία παράσταση για την ανεργία σε μία πόλη με ανεργία κάτω από 3% και βασικό μισθό 3.000 ευρώ. Κουλό και όμως αληθινό!

 

 

Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θήβας

Τρίτη 20/01/2015, 16:00

Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Δημήτρης Κομνηνός μας ρώτησε αν θα μας ενδιέφερε να προσφέρουμε μια παράσταση στο κατάστημα κράτησης γυναικών Ελαιώνα Θήβας και όλα τα μέλη της ομάδας απαντήσαμε θετικά. Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Χρήστος Θάνος με την κοινωνική λειτουργό της φυλακής Νίκη Μουσχή, καταλήξαμε στην ημερομηνία. Στη συνέχεια αποστείλαμε ένα αίτημα προσφοράς παράστασης στη διεύθυνση της φυλακής για γραφειοκρατικούς λόγους.

Μια εβδομάδα πριν την πραγματοποίηση της παράστασης μεταβήκαμε στο κατάστημα κράτησης με τον Χρήστο για να δούμε τον χώρο, έτσι ώστε να έχουμε μαζί μας τα απαραίτητα για την διεξαγωγή της. Σε αυτή μας την επίσκεψη ενημερωθήκαμε για την κατάσταση στις φυλακές και για τα έργα που ήταν αποτέλεσμα του εργαστηρίου τέχνης που υπήρχε εκεί. Τότε γεννήθηκε και η ιδέα της έκθεσης “Το Ταξίδι Εκτός”. Αφού λύσαμε τα τεχνικά ζητήματα, γυρίσαμε στην Αθήνα.

Αμέσως κοινοποιήσαμε μια έκκληση στο κοινό μας μέσω Facebook για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τις φυλακισμένες γυναίκες. Η κοινοποίηση προωθήθηκε και από την σελίδα του θεάτρου Βικτώρια και άλλων ομάδων. Την ημέρα πριν την παράσταση παραλάβαμε από το υπόγειο του θεάτρου πολλές σακούλες με πράγματα που είχαν φέρει συνάδελφοι και κοινό, τα οποία φορτώθηκαν στα Ι.Χ. των μελών της ομάδας μαζί με τα κουτιά για την παράσταση.

Σημείο συνάντησης είχε οριστεί το Χαλάνδρι, από όπου ξεκινήσαμε στις 11:00 με αυτοκίνητα για την Θήβα. Φτάνοντας, περάσαμε τον έλεγχο στην πύλη και μεταφέραμε τα κουτιά και τα πράγματα για τις γυναίκες στην είσοδο του καταστήματος για έλεγχο. Η κυρία Νίκη Μουσχή ξενάγησε την ομάδα στα μέρη που της ήταν επιτρεπτό και στη συνέχεια μας μετέφερε στην αίθουσα εκδηλώσεων, όπου μας περίμεναν τα κουτιά και τα αντικείμενα για την παράσταση που είχαν μεταφέρει εκεί οι κρατούμενες.

Ετοιμάσαμε τα κουτιά και τις καρέκλες που πήραμε από το υπόγειο της φυλακής. Στήσαμε τον ήχο και φτιάξαμε τις καρέκλες στον χώρο του κοινού.

Ενημερωθήκαμε ότι συνήθως στις παραστάσεις έρχονται γύρω στις 100 γυναίκες από τις 450 που κρατούνται στον χώρο. Οι κρατούμενες μπορούν να επιλέξουν αν θα έρθουν να παρακολουθήσουν ή αν θα αξιοποιήσουν τον ελεύθερο απογευματινό τους χρόνο στο κελί τους. Οι λειτουργοί των φυλακών μας ενημέρωσαν ότι συνήθως οι τρόφιμες μπαινοβγαίνουν στην αίθουσα.

Γύρω στις 16:00 οι γυναίκες ξεκίνησαν να μπαίνουν στην αίθουσα. Η αρχική μου ανησυχία για το πώς θα κολλούσα νούμερα με αριθμούς σε φυλακισμένες εξανεμίστηκε πολύ γρήγορα, αφού μετά από τις πρώτες που πέρασαν δημιουργήθηκε ένα πολύ ευχάριστο κλίμα. Γυναίκες όλων των ηλικιών και διαφορετικών εθνικοτήτων έμπαιναν με θόρυβο μέσα στην αίθουσα.

Αφού όλες πήραν το νούμερο τους και κάθισαν, επικράτησαν 5 λεπτά βουητού μέσα στην αίθουσα. Ανάμεσά τους ήταν και η 5χρονη Χριστίνα, η οποία μεγαλώνει στην φυλακή με την μαμά της.

Αφού ξεκινήσαμε, οι γυναίκες άρχισαν να ησυχάζουν και να παρακολουθούν, πάντα όμως με έντονη συμμετοχή, γέλια και σχόλια. Η μικρή Χριστίνα χόρευε στα μουσικά μέρη και την υπόλοιπη ώρα επεξεργαζόταν με τα μεγάλα της μάτια τα καινούργια πρόσωπα της φυλακής. Ο άνθρωπος που ενόχλησε περισσότερο την παράσταση ήταν ένας δεσμοφύλακας, ο οποίος έπαιζε πότε με το κομπολόι του και πότε με τον ασύρματό του. Οι περίπου διακόσιες γυναίκες που μπήκαν στην αίθουσα παρέμειναν μέχρι το τέλος.

Τα δύο πιο έντονα σημεία της παράστασης ήταν όταν η Φωνή ζητάει από τον «11» να βγάλει το πουκάμισό του και όταν η Φωνή ρωτάει τους υποψηφίους τί πιστεύουν για αυτόν, όπου οι γυναίκες ξεκίνησαν να φωνάζουν και να τον αποκαλούν “φασίστα”, “μαλάκα” και άλλα κοσμητικά επίθετα.

Μετά το τέλος της παράστασης κάποιες από τις φυλακισμένες παρέμειναν στην αίθουσα και χαιρέτησαν τα μέλη της ομάδας.

Αυτή η εμπειρία έμελλε να αποτελέσει την αρχή για μια διαρκή επικοινωνία με το κατάστημα και να οδηγήσει στην έκθεση “Το Ταξίδι Εκτός”, ενώ γίνονται συζητήσεις για την πραγματοποίηση ενός εξάμηνου θεατρικού εργαστηρίου που θα πραγματοποιήσουν τα μέλη της ομάδας στις φυλακές από τον Νοέμβριο.

 

 

Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελαιώνα Θηβών

17/4/2015

 

Γράφει η συνάδελφος Μαρία Ζερβού:

Είναι μεγάλη η συγκίνηση που αισθάνεται ένας ηθοποιός όταν χειροκροτείται η προσπάθειά του, όταν κατά την διάρκεια της παράστασης αφουγκράζεται το κοινό και βλέπει ότι συντονίζονται τα συναισθήματά του με τα δικά του ή όταν μετά το τέλος της παράστασης τον περιμένει έξω από το καμαρίνι έστω και ένας θεατής να του πει ότι αυτό που μόλις είδε άγγιξε ευαίσθητες χορδές του.

Παρόλα αυτά, τίποτα δεν μας είχε προϊδεάσει για το είδος της συγκίνησης που θα ζούσαμε ως ομάδα, “εμείς” αλλά και καθένας από “εμάς” ξεχωριστά, ένα μεσημέρι, στις 17 Απριλίου, λίγο έξω από την Θήβα…

Ένα βράδυ μετά από την παράστασή μας «Interview» στο θέατρο Βικτώρια, μας πλησίασε ένας απ΄τους θεατές και μας συστήθηκε. Ο Νίκος Πλυτάς, ψυχολόγος-ψυχίατρος, εργάζεται στο κέντρο αποτοξίνωσης κρατουμένων στις φυλακές της Θήβας και μας ζήτησε να δώσουμε μία παράσταση για τους κρατούμενους εκεί. Εντελώς συμπτωματικά, λίγους μήνες πριν, είχαμε ήδη δώσει μία παράσταση ακριβώς δίπλα, στις γυναικείες φυλακές. Θεωρήσαμε τιμή για εμάς την πρόσκληση και την αποδεχτήκαμε με ενθουσιασμό.

Έτσι, ένα μεσημέρι, στις 17 Απριλίου συγκεκριμένα, φορτώσαμε το λιτό σκηνικό μας σε δύο Ι.Χ. αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε για το κέντρο κράτησης.

Ο χώρος εκεί ήταν περιποιημένος, αλλά και οι εργαζόμενοι και οι δεσμοφύλακες πολύ φιλικοί. Μας υποδέχθηκε ο διευθυντής του κέντρου, δύο από τους φύλακες και ο Κώστας, κρατούμενος του κέντρου που θα μας βοηθούσε στο στήσιμο της παράστασης, τόσο στο τεχνικό κομμάτι όσο και στο στήσιμο του σκηνικού.

Είχαμε μια σχετική ανησυχία για το κλίμα που θα επικρατούσε κατά την διάρκεια της παράστασης. Θυμόμασταν πόσο θετικά μας είχε εκπλήξει η συμμετοχή και ο ενθουσιασμός των γυναικών κρατουμένων, πόσο μας είχε συγκινήσει η χαρά τους που άλλαξε ένα απόγευμα η ρουτίνα τους και την ενεργή τους συμμετοχή με το γέλιο τους καθόλη την διάρκεια της παράστασης, τώρα όμως η συνθήκη ήταν διαφορετική. Πρώην χρήστες ναρκωτικών ουσιών, κρατούμενοι οι οποίοι, εκτός από το πιθανό σύνδρομο του εγκλεισμού για το οποίο μας είχαν προειδοποιήσει οι κοινωνικοί λειτουργοί ήδη για την παράσταση των φυλακών, θα αντιμετώπιζαν και το επώδυνο στάδιο της απεξάρτησης σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικό τρόπο ο καθένας.

Στην αγωνία μας συνέβαλε και το γεγονός ότι για πρώτη φορά ο συνάδελφός μας Σωτήρης Δούβρης δεν θα μπορούσε να μας ακολουθήσει, δεδομένου ότι εκείνο ακριβώς το βράδυ είχε γενική δοκιμή σε άλλη παραγωγή και τον αντικατέστησε με ελάχιστες πρόβες -λόγω δυστοκίας χρόνου όλων- ο συνάδελφος Χρίστος Παπαμιχαήλ, ο οποίος εκτός από βοηθός σκηνοθέτη και χειριστής φωτισμού, υπήρξε συνδημιουργός του έργου «Interview» και χωρίς τη σημαντική συμβολή του δεν θα μπορούσε να υπάρξει η παράστασή μας. Παρά το γεγονός ότι και για τους έξι μας το «Interview» είναι το πρωτότοκο θεατρικό παιδί μας, η αναμέτρηση με έναν ρόλο όπως αυτού του «14», του επιστήμονα του έργου μας, είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά όταν μπροστά σου έχεις ελάχιστες μόνο πρόβες.

Αφού στήσαμε το σκηνικό και τα φώτα, η παράσταση μπορούσε να ξεκινήσει. Ως ήρωες του έργου, καθόμαστε αρχικά κι εμείς στην πλατεία. Ήμαστε υποψήφιοι για τη θέση εργασίας τόσο εμείς, όσο και οι θεατές. Η πόρτα άνοιξε και οι τρόφιμοι άρχισαν να μπαίνουν. Περπατούσαν αργά και συνεσταλμένα, χωρίς να κάνουν φασαρία, χωρίς να τους το υποδεικνύει κανείς από τους εργαζόμενους. Οι φύλακες και ο ψυχολόγος τους κ. Πλυτάς τους μιλούσαν με τα μικρά τους ονόματα, σαν να ήταν όλοι μία μεγάλη παρέα.

Η παράσταση ξεκίνησε και ήταν ξεκάθαρη η προσήλωση που εισπράτταμε απ’ το κοινό. Στα αστεία της παράστασής μας ακούγαμε πνιχτά, πολύ διακριτικά γελάκια, σαν να φοβόντουσαν μήπως μας ενοχλήσουν ή μας αποσυγκεντρώσουν - κάτι που πολλές φορές δεν αποτελεί προβληματισμό για το αθηναϊκό κοινό μας…

Η παρουσία τους όμως ήταν ενεργή. Νιώθαμε ότι και ο Χρίστος, αν και ήταν η πρώτη του αναμέτρηση με τον «14» μπροστά σε κοινό, άφηνε σιγά - σιγά πίσω το τρακ του και γινόταν ένα με αυτό που τόσο γλυκά συνέβαινε μέσα στον φιλόξενο αυτόν χώρο. Πολλές φορές γύρισα να του απευθύνω ως «24» τον λόγο και ήταν σαν να ήταν πάντα εκεί…

Όσο το κλίμα του έργου βάραινε, τόσο βάραινε και η ανάσα του κοινού. Δεν ακούσαμε ούτε ένα κακόγουστο σχόλιο, ούτε έναν ψίθυρο, δεν αντιληφθήκαμε την παραμικρή κίνηση στον χώρο. Κι όταν η παράσταση τελείωσε και έσβησε η λάμπα που την φώτιζε, ακούσαμε ένα εκκωφαντικό χειροκρότημα και είδαμε τα παιδιά όρθια να μας χειροκροτούν.

Ο κ. Πλυτάς μας ρώτησε αν θέλαμε να μείνουμε λίγο ακόμα και να κάνουμε μία συζήτηση όλοι μαζί. Δεχθήκαμε με μεγάλη συγκίνηση. Στην αρχή δεν έπαιρνε κανείς το θάρρος να θέσει ερώτηση. Το χέρι του σήκωσε δειλά - δειλά ένας νεαρός που μας συστήθηκε με το μικρό του όνομα, προσθέτοντας πόσες μέρες ήταν καθαρός… Δεν θυμάμαι προσωπικά την πρώτη ερώτηση. Για κάποια λεπτά αναμετριόμουν με τα αντιφατικά συναισθήματα αυτής της σύστασης… Θαυμασμού, για έναν άνθρωπο που επί τόσες μέρες νικάει το θηρίο του και πόνου, που κάποιοι νέοι συνάνθρωποί μας αυτοπροσδιορίζονται με γνώμονα πόσος καιρός τους χωρίζει από το αυτοκαταστροφικό τους ταξίδι. Ελπίζω πραγματικά αυτές τις μέρες να τις αφήσουν πίσω τους, να μην χρειάζεται πια να τις μετράνε και να μην μείνει κανένα κοινωνικό στίγμα στην επίπονή τους προσπάθεια.

Σιγά - σιγά οι ερωτήσεις και τα σχόλια πύκνωναν, το κλίμα μεταξύ μας γινόταν όλο και πιο οικείο και φιλικό κι εκεί, μέσα στην μικρή εκείνη αίθουσα, ακούσαμε τα πιο δυνατά σχόλια για την παράστασή μας. “Αυτοί οι άνθρωποι φτιάχνουν το δρόμο προς τον θάνατό τους” είπε για τους ήρωές μας κάποιος. “Μετρούσα τις μέρες που έχω να βγω από δω μέσα… Τώρα φοβάμαι” μας είπε με ειλικρίνεια κάποιος άλλος… “Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα φίλε μου! Απ’ τη στιγμή που έχεις την δύναμη και αντιμετωπίσεις τον σωματικό και ψυχικό πόνο που έζησες, τίποτα δεν θα μπορεί να σε τρομάξει εκεί έξω. Εμείς σας θαυμάζουμε” τους είπε ο σκηνοθέτης μας Χρήστος Θάνος. Και είδαμε το πρόσωπο του φίλου μας να φωτίζεται από ένα κρυφά περήφανο χαμόγελο.

Ελπίζουμε πραγματικά να ξαναδούμε όλα τα παιδιά στη σκηνή μας, στην Αθήνα αυτή τη φορά, κι επειδή έχει περάσει λίγος καιρός και θα πρέπει να μας ξανασυστηθούν, να μας πουν μόνο τα μικρά τους ονόματα.

«ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ»

 

του Ivan Vyrypaev

στο Θέατρο OLVIO

Μόνο για 8 παραστάσεις

Πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

 

 

Μετά από μια επιτυχημένη σεζόν στη Θεσσαλονίκη και μια δυναμική περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, η παράσταση «Οι Μεθυσμένοι» του Ivan Vyrypaev, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου, έρχεται στην Αθήνα, στο Θέατρο OLVIO.

Η Bloom Theatre Group παρουσιάζει το έργο του σημαντικότερου εκπρόσωπου του νέου ρωσικού δράματος και πρωτοποριακου σκηνοθέτη, Ivan Vyrypaev, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 6 Οκτωβρίου, για 8 μόνο παραστάσεις.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Δεκατέσσερις χαρακτήρες, από τον διευθυντή ενός μεγάλου φεστιβάλ κινηματογράφου μέχρι μια πόρνη πολυτελείας, όλοι τους βρίσκονται στις πιο παράλογες καταστάσεις, κατά τη διάρκεια μιας μόνο νύχτας. Ένας από αυτούς βρίσκεται σε ένα μπάτσελορ πάρτι, ένας άλλος επιστρέφει στο σπίτι μετά από ένα επίσημο δείπνο και κάποιοι άλλοι πίνουν μέχρι τελικής πτώσης στο σπίτι με τους φίλους τους. Δεν τους συνδέει μόνο το γεγονός ότι ο καθένας από αυτούς είναι τύφλα στο μεθύσι. Αυτή η μέθη δε χαλαρώνει απλώς τη γλώσσα τους, αλλά θέτει σε κίνηση μια αλυσίδα απροσδόκητων συνομιλιών για την αληθινή αγάπη και την επιθυμία να ζήσουν χωρίς φόβο, επιτρέποντάς τους να έρθουν αντιμέτωποι με την κατανόηση της ιδέας του θείου μέσα στην ανθρωπότητα.

Ivan Vyrypaev

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στους Μεθυσμένους ο Ivan Vyrypaev καταπιάνεται με θέματα που αφορούν την ύπαρξη του ατόμου, την αναζήτηση του εαυτού και της αλήθειας, αναδεικνύοντας τη ρευστότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Πρόσωπα διαφορετικών ηλικιών και ιδιοτήτων - εν μία νυκτί - υπό την επήρεια του αλκοόλ αναζητούν την προσωπική τους αλήθεια, τον δικό τους Θεό, φανερώνοντας όλα τα βαθιά ερωτήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Τί είναι ο έρωτας; Πού βρίσκεται η ευτυχία; Πώς μοιάζει ο ψίθυρος του Θεού; Είναι όλα σε αυτόν τον κόσμο προαποφασισμένα; Όλοι οι χαρακτήρες ισορροπούν στο ίδιο σχοινί, έτοιμοι να πέσουν.

Σε μία εποχή που υπάρχει μια συνεχόμενη μέθη με αυτά που μας «ποτίζουν», αυτοί οι άνθρωποι είναι γυμνοί, αποκαλύπτοντας τον εαυτό τους με τα φωτεινά αλλά και τα σκοτεινά τους στοιχεία. Είναι άνθρωποι του 21ου αιώνα, βυθισμένοι και «μεθυσμένοι» στην σκέψη, τη θλίψη και τον υπαρξισμό.

«Και το μόνο που πρέπει να κάνουμε σ’ αυτόν τον κόσμο είναι να βρούμε ξανά την επαφή».

Ανδρέας Παράσχος

Συντελεστές :

Συγγραφέας: Ivan Vyrypaev
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Παράσχος
Σκηνικά / Κοστούμια: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Κίνηση: Τάσος Παπαδόπουλος
Μουσική: Μαρενγκλέν Μπούζο
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ζωή Πάπαρη
Φωτιστικός σχεδιασμός: Γεωργία Τσελεπή
Projection: Δήμητρα Τζαλαβρέτα
Trailer: Αθηνά Τρούσσα, Ιάσονας Πρελορέντζος, Μαλβίνα Παπάζογλου

Μίξη / Mastering: David Prudent 

Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Παραγωγή: Bloom Theatre Group

Παίζουν:

Άννα-Μαρία Γάτου
Γιώργος Κωνσταντίνου
Βασίλης Μπόγδανος
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Υρώ Τσάμογλου

 

Πληροφορίες:

Παραστάσεις: Δε 6/10, Τρ 7/10, Δε 13/10, Τρ 14/10, Δε 20/10, Τρ 21/10, Δε 27/10, Τρ 28/10

Ώρα έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 110 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 16€ κανονικό | 13€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, AμεΑ & πολυτέκνων)

Προπώληση εισιτηρίων: ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ του Ivan Vyrypaev- Θέατρο OLVIO | Εισιτήρια online! | More.com

 

Προσφορά προπώλησης: early bird μέχρι 6/9 στα 10€ για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων

 

Θέατρο OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 34 14 118

5’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού

Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 18:00 - 22:00

 www.olviotheater.gr | Μ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | FB OLVIO.theater

 

Τρέιλερ

https://www.youtube.com/watch?v=UnhkIac7WI0

*Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συνδεθείτε με την Bloom Theatre Group

● Facebook page: https://www.facebook.com/bloomtheatregroup

● Instagram profile: https://www.instagram.com/bloomtheatregroup/

 

Stand up comedy

Θέατρο OLVIO (Φουαγιέ)

 

ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

54' λεπτά με την Επιστημονική Κοινότητα

Από 25 Σεπτεμβρίου 2025

 

Η Επιστημονική Κοινότητα, μία περσόνα που δημιούργησε η σκηνοθέτης Βίκυ Αδάμου και ερμήνευσε η Χριστίνα Σαμπανίκου για την παράσταση "Ανδρόγυνο", αυτονομείται και επιστρέφει για να απαντήσει "επιστημονικά" επί παντός επιστητού.

Καυτά θέματα όπως η επιβίωση, οι σχέσεις, η πολιτική σκακιέρα, η οικονομία, μόδα και styling, διεθνείς σχέσεις, τέχνη, ιατρική, διαστημική έρευνα, ψυχική υγεία, είναι λίγοι μόνο από τους τομείς που αγγίζει χωρίς να φοβάται να σπάσει αυγά.

Ένας συνδυασμός stand up και sit down, θεατρικού μονολόγου, κωμωδίας, χορού, ταχυδακτυλουργίας, spoken word, διάλεξης, αυτοσχεδιασμού  και διάδρασης θα προκαλέσουν φρενίτιδα στο Αθηναϊκό κοινό που έχει την τιμή να είναι ο πρώτος σταθμός στο παγκόσμιο world tour της.

54 λεπτά ή 322 αν αντέχετε που θα σας χαρίσουν λύσεις και απαντήσεις σε ό,τι σας κρατάει άγρυπνους τα βράδια.

Οι Σκληρές Αλήθειες που θα ακουστούν θα ανακατέψουν το Είναι σας και θα ατενίσετε την Ελλάδα 2.0 με νέο "επιστημονικό" βλέμμα.

 

Επιστημονική Κοινότητα: Χριστίνα Σαμπανίκου

Σκηνοθετική και Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Βίκυ Αδάμου

Κείμενα: Χριστίνα Σαμπανίκου

Φωτογραφίες: Κατερίνα Δρούκα

Γραφιστική Επιμέλεια: Γιάννης Κεντρωτάς

Επικοινωνία: Κατερίνα Αποστολοπούλου

Παραγωγή: Life After Death Productions

 

Παραστάσεις:

 Από 25 Σεπτεμβρίου κάθε Πέμπτη στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 20:00

 Από 6 Νοεμβρίου έως 27 Νοεμβρίου κάθε Πέμπτη στις 21:00

Διάρκεια: 54’

 

Τιμές Εισιτηρίων: Γενική είσοδος 12€

Φοιτητικά, ανέργων, άνω των 65, ατέλειες 10€

 

Θέατρο OLVIO (Φουαγιέ)

Ιερά Οδός 67 και Φαλαισίας 7, Βοτανικός

 

Προπώληση: ticketservices.gr

«ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ»

 

του Ivan Vyrypaev

στο Θέατρο OLVIO

Μόνο για 8 παραστάσεις

Πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Προσφορά προπώλησης μέχρι 6/9 (10 ευρώ) 

 

 

 

Μετά από μια επιτυχημένη σεζόν στη Θεσσαλονίκη και μια δυναμική περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, η παράσταση «Οι Μεθυσμένοι» του Ivan Vyrypaev, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου, έρχεται στην Αθήνα, στο Θέατρο OLVIO.

Η Bloom Theatre Group παρουσιάζει το έργο του σημαντικότερου εκπρόσωπου του νέου ρωσικού δράματος και πρωτοποριακου σκηνοθέτη, Ivan Vyrypaev, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 6 Οκτωβρίου, για 8 μόνο παραστάσεις. 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Δεκατέσσερις χαρακτήρες, από τον διευθυντή ενός μεγάλου φεστιβάλ κινηματογράφου μέχρι μια πόρνη πολυτελείας, όλοι τους βρίσκονται στις πιο παράλογες καταστάσεις, κατά τη διάρκεια μιας μόνο νύχτας. Ένας από αυτούς βρίσκεται σε ένα μπάτσελορ πάρτι, ένας άλλος επιστρέφει στο σπίτι μετά από ένα επίσημο δείπνο και κάποιοι άλλοι πίνουν μέχρι τελικής πτώσης στο σπίτι με τους φίλους τους. Δεν τους συνδέει μόνο το γεγονός ότι ο καθένας από αυτούς είναι τύφλα στο μεθύσι. Αυτή η μέθη δε χαλαρώνει απλώς τη γλώσσα τους, αλλά θέτει σε κίνηση μια αλυσίδα απροσδόκητων συνομιλιών για την αληθινή αγάπη και την επιθυμία να ζήσουν χωρίς φόβο, επιτρέποντάς τους να έρθουν αντιμέτωποι με την κατανόηση της ιδέας του θείου μέσα στην ανθρωπότητα.

Ivan Vyrypaev

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στους Μεθυσμένους ο Ivan Vyrypaev καταπιάνεται με θέματα που αφορούν την ύπαρξη του ατόμου, την αναζήτηση του εαυτού και της αλήθειας, αναδεικνύοντας τη ρευστότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Πρόσωπα διαφορετικών ηλικιών και ιδιοτήτων - εν μία νυκτί - υπό την επήρεια του αλκοόλ αναζητούν την προσωπική τους αλήθεια, τον δικό τους Θεό, φανερώνοντας όλα τα βαθιά ερωτήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Τί είναι ο έρωτας; Πού βρίσκεται η ευτυχία; Πώς μοιάζει ο ψίθυρος του Θεού; Είναι όλα σε αυτόν τον κόσμο προαποφασισμένα; Όλοι οι χαρακτήρες ισορροπούν στο ίδιο σχοινί, έτοιμοι να πέσουν.

Σε μία εποχή που υπάρχει μια συνεχόμενη μέθη με αυτά που μας «ποτίζουν», αυτοί οι άνθρωποι είναι γυμνοί, αποκαλύπτοντας τον εαυτό τους με τα φωτεινά αλλά και τα σκοτεινά τους στοιχεία. Είναι άνθρωποι του 21ου αιώνα, βυθισμένοι και «μεθυσμένοι» στην σκέψη, τη θλίψη και τον υπαρξισμό.

«Και το μόνο που πρέπει να κάνουμε σ’ αυτόν τον κόσμο είναι να βρούμε ξανά την επαφή».

Ανδρέας Παράσχος

Συντελεστές :

Συγγραφέας: Ivan Vyrypaev
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Παράσχος
Σκηνικά / Κοστούμια: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Κίνηση: Τάσος Παπαδόπουλος
Μουσική: Μαρενγκλέν Μπούζο
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ζωή Πάπαρη
Φωτιστικός σχεδιασμός: Γεωργία Τσελεπή
Projection: Δήμητρα Τζαλαβρέτα
Trailer: Αθηνά Τρούσσα, Ιάσονας Πρελορέντζος, Μαλβίνα Παπάζογλου

Μίξη / Mastering: David Prudent 

Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Παραγωγή: Bloom Theatre Group

Παίζουν:

Άννα-Μαρία Γάτου
Γιώργος Κωνσταντίνου
Βασίλης Μπόγδανος
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Υρώ Τσάμογλου

 

Πληροφορίες:

Παραστάσεις: Δε 6/10, Τρ 7/10, Δε 13/10, Τρ 14/10, Δε 20/10, Τρ 21/10, Δε 27/10, Τρ 28/10

Ώρα έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 110 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 16€ κανονικό | 13€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, AμεΑ & πολυτέκνων)

Προπώληση εισιτηρίων: ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ του Ivan Vyrypaev- Θέατρο OLVIO | Εισιτήρια online! | More.com

 

Προσφορά προπώλησης: early bird μέχρι 6/9 στα 10€ για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων 

 

Θέατρο OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 34 14 118

5’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού

Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 18:00 - 22:00

W www.olviotheater.gr | Μ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | FB OLVIO.theater 

 

*Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συνδεθείτε με την Bloom Theatre Group

● Facebook page: https://www.facebook.com/bloomtheatregroup

● Instagram profile: https://www.instagram.com/bloomtheatregroup/

 

«Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε

είναι σφύριγμα τρένου»

 

  του Θανάση Τριαρίδη

 

Επιστρέφει για 8 παραστάσεις στο Θέατρο OLVIO

  Από 1η Οκτωβρίου

Κάθε Τετάρτη στις 21:00

 

Προσφορά Προπώλησης μέχρι 10/9

10 ευρώ

Η παράσταση που εδώ και δύο χρόνια μιλάει για την πολιτική εξόντωσης των μεταναστών.

Δημοσιευμένο τον Ιούνιο του 2023, λίγες ημέρες μετά το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, το έργο «Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου» του Θανάση Τριαρίδη παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία για δύο συνεχόμενες σεζόν (Οκτώβριος 2024 – Ιανουάριος 2025) και επιστρέφει το φθινόπωρο σε νέα θεατρική στέγη, στο Θέατρο OLVIO.

Η παράσταση, σε σκηνοθεσία των Νίκου Μαρνά και Γιώργου Γκιόκα, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και κατάφερε να ξεχωρίσει, τόσο για την αισθητική της όσο και για την ερμηνευτική της δύναμη. Οι δύο τους, μαζί με τους Λεωνίδα Μπακάλη και Νίκο Στεργιώτη, δημιούργησαν ένα σφιχτοδεμένο, δυστοπικό σύμπαν που συντάραξε κοινό και κριτικούς.

Η παράσταση έγινε sold-out σε σύντομο χρονικό διάστημα και προκάλεσε το ερώτημα: «Αν αυτή είναι η πρώτη τους θεατρική δουλειά, τι θα ακολουθήσει;»

 

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Θανάσης Τριαρίδης, ένας από τους πολυπαιγμένους ελληνόγλωσσους θεατρικούς συγγραφείς του καιρού μας, εδώ και τρία χρόνια έχει αφιερώσει την πένα του (με περισσότερα από έξι έργα) στον αγώνα κατά ενάντια στην κρατική πολιτική εξόντωσης των μεταναστών που ολοένα κλιμακώνεται (το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα της Ευρώπης στην Πύλο, τα Pushbuck, υπουργοί μετανάστευσης με ακροδεξιές καταβολές και νομοθεσία που παραπέμπει στους Νόμους της Νυρεμβέργης).

Όπως σημειώνει ο ίδιος στον πρόλογο του έργου: "Θα ήθελα όταν τελειώνει η παράσταση ο κάθε θεατής να γνωρίζει πως, την ώρα που αυτός καθόταν στη θέση του, δολοφονήθηκαν κι άλλοι άντρες, κι άλλες γυναίκες, κι άλλα παιδιά στην θάλασσα. Και το έγκλημα αυτό γίνεται με την σιωπή του και την σιωπή μας, την ανοχή του και την ανοχή μας, την συναυτουργία του και την συναυτουργία μας."

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Σε ένα όχι και τόσο μακρινό, αλλά οικεία ζοφερό μέλλον, ένας νέος υπάλληλος καταφτάνει στο περιβόητο γραφείο 20/4 της κρατικής υπηρεσίας, ώστε να αναλάβει καθήκοντα. Η γνωριμία του με τον παλιό υπάλληλο της υπηρεσίας θα αποδειχθεί κομβική και για τους δύο με τη σύντομη συνύπαρξη τους να είναι εκρηκτική. Τον ρόλο του διαμεσολαβητή καλείται να πάρει ο διευθυντής της υπηρεσίας με το ιδιαίτερο ταπεραμέντο του. Η παρουσία του μυστηριώδους καθαριστή με την αντισφυξιογόνο μάσκα εντείνει την αγωνία. Η εξέλιξη του έργου απρόβλεπτη με απότομες εναλλαγές από κωμικές καταστάσεις σε έντονα δραματικές οδηγεί στην τελική αλήθεια.

Κύκλος συζητήσεων:

Κατά τον πρώτο και δεύτερο κύκλο παραστάσεων πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις με τη συμμετοχή του συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη, των συντελεστών της παράστασης και του κοινού. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους ήταν οι:

 Στέλιος Κούλογλου (δημοσιογράφος – ευρωβουλευτής),

 Ιάσονας Αποστολόπουλος (διασώστης – ακτιβιστής),

 Πέτρος Κωνσταντίνου (συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ – ακτιβιστής),

 Έφη Δούση (δικηγόρος – ακτιβίστρια),

 Νόρα Ράλλη (δημοσιογράφος – Εφημερίδα των Συντακτών),

 Μάνος Κοντολέων (συγγραφέας).

Οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και στον τρίτο κύκλο παραστάσεων. Θα υπάρξει σχετική ενημέρωση.

 

Συντελεστές

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης 

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαρνάς - Γιώργος Γκιόκας  

Σκηνικά - Κοστούμια: Ηρώ Παρδαβέλλα 

Μουσική: Οδυσσέας Τσούβαλης 

Σχεδιασμός φωτισμού: Κατερίνα Μαρία Σαλταούρα

Φωτογραφίες: Χαράλαμπος Ιωαννόπουλος

Video- trailer: Φίλιππος Μέμος 

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Οπτική ταυτότητα παράστασης: Ιωάννης Τσίγκας 

Παραγωγή: Θέατρο OLVIO

 

Παίζουν:  Γιώργος Γκιόκας, Νίκος Μαρνάς, Λεωνίδας Μπακάλης, Νίκος Στεργιώτης

 

Τρέιλερ: Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου - τρίτη χρονιά trailer

 

Πληροφορίες

 

Θέατρο OLVIO

Φαλαισίας 7, Αθήνα

(5’ λεπτά από τη στάση του Μετρό, Κεραμεικός)

Τηλέφωνο: 210 3414118 (ώρες εξυπηρέτησης 18:00-22:00)

 

Ημέρες παραστάσεων: Από 1η Οκτωβρίου, κάθε Τετάρτη στις 21:00 

Τιμές εισιτηρίων: 15(γενική είσοδος), 12 ευρώ (μειωμένο)

Εισιτήρια: more.gr και τηλεφωνικά στο ταμείο του θέατρου.

 

Προσφορά προπώλησης μέχρι 10/9

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

 

Διάρκεια: 70 λεπτά

«ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ»

 

του Ivan Vyrypaev

στο Θέατρο OLVIO

Μόνο για 8 παραστάσεις

Πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Προσφορά προπώλησης μέχρι 6/9 

 

Μετά από μια επιτυχημένη σεζόν στη Θεσσαλονίκη και μια δυναμική περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, η παράσταση «Οι Μεθυσμένοι» του Ivan Vyrypaev, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου, έρχεται στην Αθήνα, στο Θέατρο OLVIO.

Η Bloom Theatre Group παρουσιάζει το έργο του σημαντικότερου εκπρόσωπου του νέου ρωσικού δράματος και πρωτοποριακου σκηνοθέτη, Ivan Vyrypaev, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 6 Οκτωβρίου, για 8 μόνο παραστάσεις.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Δεκατέσσερις χαρακτήρες, από τον διευθυντή ενός μεγάλου φεστιβάλ κινηματογράφου μέχρι μια πόρνη πολυτελείας, όλοι τους βρίσκονται στις πιο παράλογες καταστάσεις, κατά τη διάρκεια μιας μόνο νύχτας. Ένας από αυτούς βρίσκεται σε ένα μπάτσελορ πάρτι, ένας άλλος επιστρέφει στο σπίτι μετά από ένα επίσημο δείπνο και κάποιοι άλλοι πίνουν μέχρι τελικής πτώσης στο σπίτι με τους φίλους τους. Δεν τους συνδέει μόνο το γεγονός ότι ο καθένας από αυτούς είναι τύφλα στο μεθύσι. Αυτή η μέθη δε χαλαρώνει απλώς τη γλώσσα τους, αλλά θέτει σε κίνηση μια αλυσίδα απροσδόκητων συνομιλιών για την αληθινή αγάπη και την επιθυμία να ζήσουν χωρίς φόβο, επιτρέποντάς τους να έρθουν αντιμέτωποι με την κατανόηση της ιδέας του θείου μέσα στην ανθρωπότητα.

Ivan Vyrypaev

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στους Μεθυσμένους ο Ivan Vyrypaev καταπιάνεται με θέματα που αφορούν την ύπαρξη του ατόμου, την αναζήτηση του εαυτού και της αλήθειας, αναδεικνύοντας τη ρευστότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Πρόσωπα διαφορετικών ηλικιών και ιδιοτήτων - εν μία νυκτί - υπό την επήρεια του αλκοόλ αναζητούν την προσωπική τους αλήθεια, τον δικό τους Θεό, φανερώνοντας όλα τα βαθιά ερωτήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Τί είναι ο έρωτας; Πού βρίσκεται η ευτυχία; Πώς μοιάζει ο ψίθυρος του Θεού; Είναι όλα σε αυτόν τον κόσμο προαποφασισμένα; Όλοι οι χαρακτήρες ισορροπούν στο ίδιο σχοινί, έτοιμοι να πέσουν.

Σε μία εποχή που υπάρχει μια συνεχόμενη μέθη με αυτά που μας «ποτίζουν», αυτοί οι άνθρωποι είναι γυμνοί, αποκαλύπτοντας τον εαυτό τους με τα φωτεινά αλλά και τα σκοτεινά τους στοιχεία. Είναι άνθρωποι του 21ου αιώνα, βυθισμένοι και «μεθυσμένοι» στην σκέψη, τη θλίψη και τον υπαρξισμό.

«Και το μόνο που πρέπει να κάνουμε σ’ αυτόν τον κόσμο είναι να βρούμε ξανά την επαφή».

Ανδρέας Παράσχος

Συντελεστές :

Συγγραφέας: Ivan Vyrypaev
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Παράσχος
Σκηνικά / Κοστούμια: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Κίνηση: Τάσος Παπαδόπουλος
Μουσική: Μαρενγκλέν Μπούζο
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ζωή Πάπαρη
Φωτιστικός σχεδιασμός: Γεωργία Τσελεπή
Projection: Δήμητρα Τζαλαβρέτα
Trailer: Αθηνά Τρούσσα, Ιάσονας Πρελορέντζος, Μαλβίνα Παπάζογλου

Μίξη / Mastering: David Prudent 

Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Παραγωγή: Bloom Theatre Group

Παίζουν:

Άννα-Μαρία Γάτου
Γιώργος Κωνσταντίνου
Βασίλης Μπόγδανος
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Υρώ Τσάμογλου

 

Πληροφορίες:

Παραστάσεις: Δε 6/10, Τρ 7/10, Δε 13/10, Τρ 14/10, Δε 20/10, Τρ 21/10, Δε 27/10, Τρ 28/10

Ώρα έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 110 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 16€ κανονικό | 13€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, AμεΑ & πολυτέκνων)

Προπώληση εισιτηρίων: ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ του Ivan Vyrypaev- Θέατρο OLVIO | Εισιτήρια online! | More.com

 

Προσφορά προπώλησης: early bird έως 6/9 στα 10€ για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων 

 

Θέατρο OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 34 14 118

5’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού

Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 18:00 - 22:00

W www.olviotheater.gr | Μ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | FB OLVIO.theater 

 

*Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συνδεθείτε με την Bloom Theatre Group

● Facebook page: https://www.facebook.com/bloomtheatregroup

● Instagram profile: https://www.instagram.com/bloomtheatregroup/

 

 

"Football - Το παιχνίδι της ανθρωπότητας" του Θανάση Τριαρίδη .

 

Ο προφητικός μονόλογος των 7 ρόλων , με την εμβληματική ερμηνεία  του Σήφη Πολυζωίδη, επιστρέφει στο Θέατρο Olvio για 6 μοναδικές παρατάσεις.

Το FOOTBALL είναι μια "σκληρή ματωμένη κωμωδία" , ένας καυστικός μονόλογος με πολύ χιούμορ, που αναλύει την ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από την ιστορία του ποδοσφαίρου ,ξεκινώντας από το 1500 μ.Χ. Μιλάει για ένα αρχαίο ένστικτο του ανθρώπου να"κλωτσάει" και για μια άγρια ψυχή πουβρίσκεται θαμμένη μέσα μας και αναφέρει χαρακτηριστικά : 

«Εξευγενισμένοι παίκτες και εξευγενισμένοι θεατές... Και κάπου στο βάθος της συνείδησης να φωλιάζουν τα κατάλοιπα της παλιάς ψυχής... Όταν κατά καιρούς εξωτερικεύονται, τότε μιλούμε για τον χουλιγκανισμό, για την άσκοπη κοινωνική βία των μητροπόλεων,για την καταστολή , για την τρομοκρατία των γηπέδων…»

Παρακολουθούμε λοιπόν τον ηθοποιό που είναι «αναγκασμένος» να λέει όλα αυτά που γράφει το κείμενο έπειτα από την «απαίτηση» του παραγωγού, να προσπαθεί να μιλήσει στο κοινό για τα εγκλήματα της Δύσης απέναντι στους πεινασμένους του κόσμου. Βλέπουμε λοιπόν έναν ηθοποιό που προσπαθεί να αντέξει τη βία της ανθρωπότητας, έναν νεκρό Ινδιάνο του 1500μ.Χ που περιγράφει την εξόντωση του χωριού του από τους χριστιανούς κατακτητές, έναν οπαδό που κραυγάζει για δικαιοσύνη, ένα πίθηκο που γίνεται οπαδός, ένα δάσκαλο που μιλάει για τους κύκλους της ιστορίας, ένα πρόεδρο ομάδας που το αίμα δε του κάνει αίσθηση και έναν παλαίμαχο ποδοσφαιριστή που είναι έτοιμος να «σκοράρει» με όλη τη δύναμη της αρχαίας του ψυχής, να παραθέτουν ερωτήματα για το παρελθόν, το παρόν και κυρίως για το μέλλον αυτού του κόσμου , όπου το κοινό θα κληθεί να απαντήσει…

Πρόκειται για ένα έργο που ήρθε να μας αφυπνίσει ,να μας "μετακινήσει" από  την ασφάλεια της "καρέκλας"(ως κοινό) και να μας φέρει αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας σε σχέση με την πορεία της ανθρωπότητας. 

Η συμμετοχή του κοινού είναι απαραίτητη για την εξέλιξη της παράστασης… 

« …από εσάς εξαρτάται η παράσταση… εν είστε σε ετοιμότητα η παράσταση μπορεί να απογειωθεί… αν κοιμόσαστε όρθιοι θα γίνει πολύ βαρετή…»

Η βασική θέση του συγγραφέα είναι πως οι παντοτινοί ένοχοι είμαστε οι θεατές – και πως ήρθε η ώρα να πληρώσουμε κάποιο τίμημα. Η ανάγκη του  να γράψει αυτό το έργο , γεννήθηκε μετά από τα ταξίδια του στην Αφρική θέλοντας να μιλήσει για τα ταξίδια των “χορτάτων” στην “πεινασμένη” Αφρική. 

Σχόλιο συγγραφέα:

«…Και σε όσους μου λένε πως δεν "πρέπει" ("δεν έχουμε δικαίωμα") να αγγίζουμε το κοινό στην διάρκεια της θεατρικής πράξης, έχω να απαντήσω πως διαφωνώ απόλυτα. Μπορεί να είναι επώδυνο, αλλά νομίζω πως είναι το μόνο μέλλον της θεατρικής τέχνης στην εποχή των κατασκευασμένων και μνημονικοποιημένων εικόνων. [Μνημονικοποιημένες εικόνες: οι εικόνες που αποθηκεύονται στην ηλεκτρονική μνήμη των υπολογιστών και μπορούν να αναπαραχθούν επ' άπειρον]. Αυτή είναι η άποψή μου - χωρίς να σημαίνει πως είναι υποχρεωτικά η σωστή.» Θ.Τριαρίδης

 

Θέατρο Olvio - Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7 τηλ. 210 34 14 118   (18:00-21:00)

έως 04.06.2025 

για μόνο 6 Τετάρτες στις 21.15

 

Προπώληση: more.com

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Νταίζη Λεμπέση

Συντελεστές:

Ερμηνεύει : Σήφης Πολυζωίδης

Σκηνοθεσία-σκηνογραφία : Τριαντάφυλλος Δελής

Κίνηση : Πασχαλιά Ακριτίδου

Μουσική : Γιώργος Οικονόμου

Φωτισμός: Δημήτρης Κοκολινάκης

Στην παράσταση “συμμετέχει” με ένα τραγούδι έκπληξη το συγκρότημα TheSkelters

Οι Κάλπηδες

διήγημα του

Στρατή Μυριβήλη

από τη θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες»

σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου

 

Δεύτερη χρονιά παραστάσεων

Θέατρο OLVIO

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=KF9co6HEV4U

 

Μετά τα συνεχόμενα sold out και τις διθυραμβικές κριτικές η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά το κωμικό διήγημα του Στρατή Μυριβήλη «Οι Κάλπηδες», σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου και παραγωγή «Ξανθίας» ΑΜΚΕ, στο Θέατρο OLVIO.

Ένα παραμύθι γεμάτο φως, από τον Στρατή Μυριβήλη, έναν σημαντικό νεοέλληνα πεζογράφο που ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο από τα «σκοτεινά» αντιπολεμικά του αριστουργήματα.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Τα παλιά τα χρόνια, ζούσαν πάνω στο νησί της Λέσβου δύο ξακουσμένοι κατεργάρηδες. Ο Ψευτοθόδωρος στη Χώρα και ο Καλπομανώλης στη Συκαμιά (το χωριό του Μυριβήλη). Κόμπαζαν και οι δύο πως κανείς δεν τους παραβγαίνει στην πονηριά και την μπαμπεσιά. Δεν άντεχαν όμως να ακούνε ο ένας για τα κατορθώματα του άλλου κι έτσι ξεκίνησαν να βρουν τον ανταγωνιστή τους, να τον ξεγελάσουν και να αποδείξουν μια και καλή ποιος είναι ο πρωταθλητής στην κατεργαριά. Συναντιούνται στη μέση της διαδρομής, και χωρίς να αναγνωρίσει ο ένας τον άλλον, ξεγελούν και ξεγελιούνται αμοιβαία, σε μια ευτράπελη σκηνή. Το «ματς» έχει έρθει ισόπαλο κι ο αντίπαλος αποδεικνύεται υπολογίσιμος.

Ποιος είναι όμως ο αρχικάλπης;

Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας και πρέπει να λυθεί.

Στην προσπάθειά τους να το λύσουν, οι δύο κάλπηδες μπλέκουν σε περιπέτειες, συναντούν πειρατές, θησαυρούς, βρυκόλακες, δαιμόνους και «περιποιητικούς» Ανατολίτες.

Αφού κακοπάθουν αρκετά, αναγκάζονται να παραδεχτούν ο ένας την αξία του άλλου στην απατεωνιά,

και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Οι «Κάλπηδες» είναι ένα άκρως κωμικό διήγημα, με έντονη δράση, αλλαγή σκηνικών χώρων, και σπαρταριστές σκηνές.

Σατιρίζει στοιχεία κουλτούρας και συμπεριφοράς που αν και αρνητικά, αποδίδονται ως χαριτωμένα στην ελληνική ράτσα, όπως: το ψέμα, η επιπολαιότητα, η πονηριά, η καπατσοσύνη, η κομπορρημοσύνη, ο εύκολος πλουτισμός κ.α.

Ως παράσταση, θέλουμε μέσα από το γέλιο, να αναγνωρίσουμε τα ελαττώματά μας, να συμφιλιωθούμε μαζί τους, όχι όμως για να τα αποδεχτούμε, αλλά μήπως καταφέρουμε έτσι να λυτρωθούμε από αυτά, αφήνοντάς τα πίσω μας.

Με τους «Κάλπηδες», επιστρέφουμε ως ομάδα στο είδος θεάτρου με το οποίο ξεκινήσαμε, γίναμε γνωστοί, ασχοληθήκαμε για χρόνια και το αγαπάμε, την δραματοποίηση λογοτεχνίας.

Επιστρέφουμε κυρίως στην πρωτότυπη μέθοδο δραματοποίησης τής τριτοπρόσωπης αφήγησης που επινοήσαμε και χρησιμοποιήσαμε στις παραστάσεις μας: «οι Χαλασοχώρηδες» του Αλ. Παπαδιαμάντη, «Μαζώχτρα» του Αργ. Εφταλιώτη, «Αυτόχειρ» του Μιχαήλ Μητσάκη, «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού. H μέθοδος αυτή αντιμετωπίζει όλο το κείμενο ως διάλογο και επιτρέπει στο διήγημα να αποκτήσει θεατρική μορφή, διατηρώντας το όμως αυτούσιο, χωρίς διασκευή. Για 3 χρόνια (2019-22) δίδαξα αυτή τη μέθοδο στο μάθημα «δραματοποίηση της λογοτεχνίας» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.

Κ.Π.

*Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» έχει παρουσιάσει από το 2012 έως σήμερα 8 έργα, αν και απέκτησε το όνομά της μόλις φέτος.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου

Κινησιολογία: Μαργαρίτα Τρίκκα

Σκηνικά / Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα, Φιλάνθη Μπουγάτσου

Μουσική: Νίκος Ζουρνής

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αγγελική Στρατάκη, Ιλεάνα Παπαγιάννη

Βοηθός Σκηνογράφος: Νατάσα Λέκκου

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης, Μελίνα Μπουκουβάλα

Γραφιστική επιμέλεια: Μαύρα Γίδια

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ

 

Ηθοποιοί: Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός

Πληροφορίες Παράστασης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Κυριακή στις 18:15, μέχρι την Κυριακή 13 Απριλίου

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€ / (τις Τετάρτες, γενική είσοδος 12€)

Φοιτητικό, ομαδικό (γκρουπ άνω των 10 ατόμων):12 €

Ανέργων, ΑμεΑ: 8€

Ατέλειες ΣΕΗ: Δωρεάν

 

Διάρκεια παράστασης 75 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων: MORE

https://www.more.com/theater/oi-kalpides-2os-xronos/ 

 

Έγραψαν για την παράσταση

«[...]Το αποτέλεσμα, δικαιώνει στο απόλυτο τη σκηνική τοποθέτηση. Η παράσταση έχει τον χαρακτήρα ενός λαϊκού ανέκδοτου καθρεφτίζοντας τόσο με απλόχερη ευθύτητα όσο και με εσωτερικό πικρό σχόλιο, την ελληνική ψυχή και όλα τα στερεότυπα στα οποία έχει γαλουχηθεί. Οι ηθοποιοί, οι «Πτωχαλαζόνες», Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου και Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, συνεργάτες του σκηνοθέτη από χρόνια, οι οποίοι έχουν ολοκληρωτικά βαπτιστεί στη σκηνική τεχνοτροπία του σκηνοθέτη, επικοινωνούν όχι μόνο μεταξύ τους επί σκηνής (βασικό συστατικό της), αλλά και με το ίδιο το κοινό, με τον ίδιο πηγαίο και αυθόρμητο τρόπο. Και, κάπως έτσι, αναστέλλεται η στείρα ηθογραφία του Μυριβήλη, από την ίδια τη σκηνική δημιουργικότητα».

Κώστας Β. Ζήσης, Fragile.gr

 «...Πιστή σε ένα σκηνικό ύφος που μπλέκει την αφήγηση με τη δράση χωρίς να τα διαχωρίζει, η ομάδα ξαναβρίσκεται εδώ σε μια απολαυστική παράσταση υψηλής ενέργειας (άκρως κατάλληλη και για παιδιά και

εφήβους), που αποθεώνει τόσο το συγκινητικό στην απλότητά του αφήγημα του Μυριβήλη όσο και τη θεατρική τέχνη..».

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Όλα και όλοι μαζί δημιούργησαν ένα πολύ εύστοχο ως προς την ανάδειξη της ιστορίας και τη σκηνική της αφήγηση και ευφρόσυνο αποτέλεσμα, που χάρισε αβίαστο γέλιο στους θεατές και μια πολύ ωραία ιστορία ενός σημαντικού Έλληνα συγγραφέα».

Όλγα Σελλά, oanagnostis.gr

 «Είναι πολύ σπάνιο για τους καλλιτέχνες να είναι δοτικοί για τη χαρά του μοιράσματος και όχι ως πράξη προεπίβουλη, μπας και φανεί μια κάποια «σύνδεσις». Τόσο γνήσιοι ήταν και οι τρεις τους, που είτε ήμασταν δέκα ετών είτε τριάντα είτε ογδόντα, το ίδιο, νομίζω, θα νιώθαμε: μια σχεδόν αγνή απόλαυση της ιστορίας. Την οποία θέλουμε να ξαναδούμε και πάλι, για να ξανανιώσουμε ακριβώς το ίδιο».

Νόρα Ράλλη, Η εφημερίδα των συντακτών

 «Οι Κάλπηδες» είναι μια παράσταση πλημμυρισμένη από ευφυές χιούμορ, από φαντασία, γεμάτη με θεατρικά ευρήματα και κάποιες στιγμές με δραματική ένταση, για τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τα ήθη, την υποκρισία, τη στενοκεφαλιά και τον συντηρητισμό της μικρής κοινωνίας της υπαίθρου. Η κωμικότητα της παράστασης και οι απολαυστικοί ηθοποιοί (Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός) δημιουργούν οικειότητα. Μια οικειότητα που αμβλύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στα πρόσωπα, φτιάχνει

κώδικες και στήνει γέφυρες επικοινωνίας. [...] Στους «Κάλπηδες» η ευτράπελη ατμόσφαιρα από τη μια μας φέρνει πιο κοντά στους ηθοποιούς, ενώ από την άλλη μας συνδέει δραστικά με τον Μυριβήλη. [...] Καταπληκτικές ερμηνείες, σκηνική λιτότητα, έντονη δράση και θεατρική αρτιότητα. Άριστα σε όλα!

Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr

 «Η δύναμη της αφήγησης και η δραματική ορμή του θεάτρου, συναντιούνται και σμίγουν αρμονικά υπό την σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου. “Οι Κάλπηδες” είναι μια έξοχη ευκαιρία για να ευχαριστηθείτε καλό θέατρο, χωρίς τέταρτο τοίχο, σαν να μοιραζόμαστε μια ιστορία από το χωριό, και να μας την διηγούνται - αναπαριστούν οι πιο “θεατρίνοι” της παρέας, μέσα στην παρέα αλλά και απέναντι της, σαν ένα μοντέρνο “μπουλούκι”».

Νάγια Παπαπάνου, Boemradio.gr

[…η Αγγελική Μαρίνου, ο Δημοσθένης Ξυλαρδιστός και ο Ελισσαίος Βλάχος δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, κάτω από αυστηρές σκηνοθετικές οδηγίες. Ένα απόλυτα κωμικό διήγημα δίνει το υλικό για ένα θέατρο στοιχειακό, οργανικά λαϊκό, με σαφείς βολές κατά του πολιτικού προσκηνίου: «Κρίμας που δεν ζούνε στα χρόνια μας! Θα μπορούσαν ακόμα να γίνουνε και υπουργοί!..].

Νίκος Ξένιος, bookpress

 […Πανάξιοι οι τρεις ηθοποιοί που επωμίστηκαν όλους τους ρόλους.

Πάντα τέτοια. Η παράσταση κύλησε νερό. Αφηγηματικός ρυθμός από τους λίγους, ζωντάνια, κέφι, μπρίο, μεράκι. Θέαμα κι ακρόαμα αντάξιο τής εορταστικής μας διάθεσης, για κάθε μέρα, εάν θέλουμε να επανεκτιμούμε και να αξιολογούμε διαρκώς το ανεκτίμητο, το ανεπανάληπτο, το … ανεπανόρθωτο δώρο τής ζωής…]

Κωνσταντίνος Μπούρας, periou.gr

 […Η παράσταση «Κάλπηδες» αποτελεί μια τρυφερή αλλά και διδακτική σάτιρα της ανθρώπινης πονηριάς, κούτοπονηριάς και αλαζονείας, προσφέροντας ταυτόχρονα πολύ γέλιο. Παράλληλα, καταφέρνει να αγγίξει βαθύτερα θέματα, όπως η ανάγκη συμφιλίωσης με τα ανθρώπινα ελαττώματα και η υπέρβαση αυτών μέσα από την αποδοχή και το γέλιο. Η επιλογή του κειμένου του Μυριβήλη αναδεικνύει την αξία της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σύγχρονο θέατρο, ενώ οι σκηνοθετικές και ερμηνευτικές επιλογές της ομάδας «Πτωχαλαζόνες» αποδεικνύουν την επιμονή τους σε ένα υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα...]

Άρης Γαβριελάτος, Debop.gr

 […Εξαιρετική η Αγγελική Μαρίνου στο ρόλο και των δυο συζύγων της Ψευτοθοδωρίνας και της Καλπομανώλενας. Ενθαρρυντική για τις αλογισιές του συζύγου της και επικριτική στην αποτυχία του, ενώ είναι σταθερή παραστάτης του και εκτελεστής των οδηγιών του…]

[…]Ο Ελισσαίος Βλάχος και ο Δημοσθένης Ξυλαρδιστός είναι αυθεντικοί, γήινοι, ξεκαρδιστικοί. Οι δύο ήρωες είναι σαν ένα πρόσωπο με δύο όψεις. Είναι η πραγματική ενσάρκωση του Καραγκιόζη, του πονηρού ραγιά, που πρέπει να ελιχθεί στους χαλεπούς καιρούς της τουρκοκρατίας…]

Μαρία Μαρή, Catisart.gr

 [...Η δραματοποίηση ενός λογοτεχνικού κειμένου σε μια παράσταση με γρήγορες εναλλαγές και καταιγιστικό ρυθμό, που θυμίζει comedia dell arte, μετουσιώνει ένα διήγημα ή μάλλον ένα σκωπτικό παραμύθι, που μιλάει για την επιβίωση, την απάτη, την κομπορρημοσύνη, την κουτοπονηριά, τη μπαμπεσιά, τη λαμογιά, αποτελώντας τελικά έναν καθρέφτη της κοινωνίας μας. Ένα κείμενο που αναφέρεται στο χθες, στο σήμερα και (δυστυχώς) στο αύριο. Μια παράσταση για να συνειδητοποιήσουμε, για ακόμη μια φορά, πως όλα τριγύρω αλλάζουνε, μα κι όλα τα ίδια μένουν…]

Έλενα Χατζοπούλου, Sin Web Radio

 [...Η σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου χρησιμοποιεί ως όχημα την κωμωδία, διανθίζοντάς τη με φόρμες από το παιδικό θέατρο. Οι ήρωες παρότι πονηροί δεν γίνονται πότε «κακοί» αντιθέτως καταλήγουν έως και συμπαθείς στους θεατές λόγω των παθημάτων-μαθημάτων τους. Το λιτό σκηνικό της Ματίνας Μέγκλα και της Φιλάνθης Μπουγάτσου είναι πλήρως λειτουργικό στις ανάγκες αλλαγής τόπων. Τα φώτα του Γιώργου Αγιαννίτη και η μουσική του Νίκου Ζουρνή πλαισιώνουν όμορφα τις εναλλαγές της ιστορίας...]

Μαίρη Μαρκογιαννάκη, Ζω ένα δράμα

«Οι τρεις ηθοποιοί Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου και Δημοσθένης Ξυλαρδιστός αναλαμβάνουν με παροιμιώδη δεξιοτεχνία να ενσαρκώσουν τους χαρακτήρες του Μυριβήλη και να μας υπενθυμίσουν την αξία του λαϊκού θεάτρου σε μια ιστορία που πρέπει όλοι να ακούσουμε και να δούμε. Έχοντας ως εργαλεία τις πρακτικές της comedia dell arte, τη ζωηρή κίνηση, συμβολικά και πρακτικά σκηνικά αντικείμενα, τη παιχνιδιάρικη υπαινικτική μουσική οι τρεις ηθοποιοί καταφέρνουν να σφυρηλατήσουν μια εξαιρετικά ζωντανή σκηνική αφήγηση [...] η Ομάδα «Πτωχαλαζόνες» μας υπενθυμίζει τη δύναμη και την αξία του λαϊκού θεάτρου σφυρηλατώντας μια αδιάρρηκτη και ασυνείδητη σχέση μεταξύ των παραδοσιακών μορφών θεάτρου και του σήμερα ως μια μορφή υπενθύμισης που θα έπρεπε να μας αφορά περισσότερο».

Ελένη Αντωνίου, Quinta Blogspot

/////////////////////////////////////////////////

ο Μπαμπάς ο Πόλεμος

κωμωδία

του Ιάκωβου Καμπανέλλη

από τη θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες»

σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου

 

  Δεύτερη χρονιά παραστάσεων

Θέατρο OLVIO

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=5NlEqWFUgOE

Μετά τη θερμή υποδοχή κοινού και κριτικών, η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά την κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου και παραγωγή «Ξανθίας» ΑΜΚΕ στο θέατρο OLVIO.

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης εμπνέεται από το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας της Ρόδου το 305 π.Χ. από τον Μακεδόνα Δημήτριο τον Πολιορκητή, και παραφράζοντας τον Ηράκλειτο «πόλεμος πατήρ πάντων», μας δίνει την κωμωδία «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος».

Γράφει την πρώτη εκδοχή του έργου το 1952, μόλις λίγα χρόνια μετά τον β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Το ερέθισμα που κατέληξε στην κωμωδία «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» – ακατάλληλο από πρώτη άποψη για Κωμωδία - το έδωσε η ψυχροπολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή και απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοι του.»

Περίληψη του έργου

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι διάδοχοι του πολεμούν μεταξύ τους για την κυριαρχία του κόσμου.

Η Ρόδος, κηρύσσοντας αυστηρά ουδετερότητα, έχει μετατραπεί σε έναν ασφαλή τουριστικό παράδεισο. Δημόσια κτίρια και ναοί έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις ενώ η κυβέρνηση έχει αντικατασταθεί από το Ανώτατο Ξενοδοχειακό Συμβούλιο.

Όταν ο πόλεμος μεταφέρεται στην θάλασσα, οι Ροδίτες με τον φόβο ότι οι Μακεδόνες του Δημητρίου του Πολιορκητή πλέουν εναντίον τους, στέλνουν τον καλύτερο τους μάγειρα και την πιο όμορφη κοπέλα του νησιού για να τον ξελογιάσουν. Ο Δημήτριος όμως ερωτεύεται την Ρόδο και αποφασίζει να την κατακτήσει. Οι τουρίστες φεύγουν, ο στρατός του Δημητρίου αποβιβάζεται στο νησί, κι όταν ένας σερβιτόρος εκσφενδονίζει ένα πιάτο εναντίον τους, οι Μακεδόνες καίνε όλα τα μαγαζιά της παραλίας προς παραδειγματισμό. Ο λαός της Ρόδου τότε παίρνει τα όπλα, μαχαιροπήρουνα στην αρχή, και πολεμάει.

Ο μπαμπάς της Ιστορίας ο πόλεμος έχει ξεκινήσει και όλα μέλλουν να αλλάξουν.

Οι Ροδίτες αντιγράφουν τους Μακεδόνες, γίνονται άριστοι πολεμιστές και νικούν.

Ο Δημήτριος ξελογιάζεται από την ομορφιά και τις χαρές της ζωής και χάνει.

Η Ρόδος θα συνεχίσει να πλουτίζει αλλά πλέον μέσω μιας άλλης πιο επικερδούς επιχείρησης, της βιομηχανίας του πολέμου.

«Πατήρ πάντων Πόλεμος», Ηράκλειτος

 

Σημείωμα της ομάδας

Όταν ξεκινούσαμε την οργάνωση της παρούσας παραγωγής, βρεθήκαμε μουδιασμένοι από τα θλιβερά και δυσοίωνα νέα, της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Λίγες εβδομάδες πριν την πρεμιέρα μας, παρακολουθήσαμε με αγωνία τα όσα ακόμη και σήμερα, δυστυχώς, διαδραματίζονται για μια ακόμη φορά στην Παλαιστίνη. Θεωρώντας σταθερά το θέατρο ως ένα φόρουμ κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου μέσω της τέχνης, προσδοκούμε, με όχημα την αιχμηρή κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος», να συνδιαλεχθούμε ουσιαστικά με το κοινό, για αξίες και έννοιες που διαμορφώνουν συνειδήσεις. Στον πόλεμο, έννοιες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία θρυμματίζονται. Οι μεγάλες ιδέες για οικονομικό και στρατιωτικό imperium δημιουργούν κρίση για τους αδύναμους και ευκαιρίες για τους ισχυρούς. Η δίψα για κέρδος και η δίψα για εξουσία, είναι όψεις στο ίδιο νόμισμα και ας προβάλλονται ως κάτι διαφορετικό.

Ο Καμπανέλλης πλέκει επί σκηνής έναν κόσμο με συμμαχίες, συγκρούσεις, πάθη, ματαιώσεις και προσδοκίες. Έναν κόσμο διόλου μακριά από την πραγματικότητα, διόλου μακριά από τη φαιδρότητα και την τραγικότητα που έχει η ίδια η ζωή, ο ίδιος ο Πόλεμος. Στον επίλογο του έργου, βουτηγμένη στην ειρωνεία, έρχεται η συμφιλίωση που ελπίζει σε ένα αύριο ειρηνικό που θα σέβεται την αξία της ανθρώπινης ζωής.

*Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» έχει παρουσιάσει από το 2012 έως σήμερα 9 έργα, αν και απέκτησε το όνομά της μόλις πέρσι.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου

Κινησιολογία: Ηλίας Χατζηγεωργίου

Σκηνικά: Βίκυ Πάντζιου

Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα

Μουσική: Βασίλης Κουτσιλιέρης

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Kατασκευή σκηνικού: Γκάυ Στεφάνου, Άννα Σάπκα, Χαρά Παπουνίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Βάλια Τζιτζικάκη

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης, Μελίνα Μπουκουβάλα

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Γραφιστική επιμέλεια: Μαύρα Γίδια

Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ

 

Ηθοποιοί: Ελισσαίος Βλάχος, Χαρά Δημητριάδη, Αγγελική Μαρίνου, Δήμητρα Μητροπούλου, Μαριάννα Ντίρου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Γιώργος Σύρμας, Δημήτρης Τσιγκριμάνης

 

Πληροφορίες Παράστασης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Κάθε Σάββατο στις 18:00 – μέχρι το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€

Φοιτητικό, ομαδικό (γκρουπ άνω των 10 ατόμων):12 €

Ανέργων, ΑμεΑ: 8€

Ατέλειες ΣΕΗ: Δωρεάν

 

Διάρκεια παράστασης 98 λεπτά

 

Προπώληση εισιτηρίων: MORE.COM

https://www.more.com/theater/o-mpampas-o-polemos-1/  

 

 

Έγραψαν για την παράσταση

 

«Κι ενώ το έργο πρόκειται για αναμφισβήτητη κωμωδία, αποτελεί ταυτόχρονα και ζωντανό εγχειρίδιο πολιτικής επιστήμης και οικονομίας,

αποδίδοντας ένα θέατρο εξίσου ψυχαγωγικό αλλά βαθιά πολιτικοκοινωνικό…

(…) Eπιτυγχάνεται της βομβαρδισμός κωμικότητας χωρίς υπερβολικές μεγαλοσχημίες, καφρίλες, και της ευκολίες της κωμωδίας. Είναι η εύστοχη ανάδειξη του ευτράπελου, η εναλλαγή σαρκασμού και μαύρου χιούμορ, το παιχνίδι ανάμεσα στο ειλικρινές και το απατηλό, το προσωπείο και το πρόσωπο, σε μια παράσταση «έξω καρδιά», που υψώνει ανάστημα στον μιλιταρισμό και της πολιτικές και πολιτιστικές αυταπάτες της εποχής. Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί με οίστρο, γοητευτική ευεξία και με διακριτή ευγένεια, ακολουθώντας κατά γράμμα την «αποχαρακτήριση» των χαρακτήρων που ο της ο συγγραφέας επιβάλλει στη γραφή του, ακουμπώντας της με ευφυΐα σε όρους γελοιογραφίας».

Κώστας Β. Ζήσης, Fragile.gr

«Yπάρχουν πολλοί λόγοι να παρακολουθήσει κανείς την παράσταση του έργου «Ο μπαμπάς μου ο πόλεμος». Η υποδειγματική σκηνοθεσία είναι του Κώστα Παπακωνσταντίνου, ο οποίος κατάφερε έναν άθλο, ανεβάζοντας με λίγα μέσα ένα πολυπρόσωπο έργο. Το ανήσυχο πνεύμα της ομάδας «Πτωχαλαζόνες» με της εξαιρετικές ερμηνείες, την κίνηση, τα σκηνικά. Αλλά κυρίως το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω βοηθούν το εξαιρετικό και καθόλου πολυπαιγμένο αντιπολεμικό έργο του Καμπανέλλη να αναδειχθεί και να φανεί το πόσο επίκαιρο αφού το σχόλιο του δεν αφορά μόνο τον πόλεμο αλλά, τον υπερτουρισμό και τα διαχρονικά πάθη της πολιτικής».

Φωτεινή Λαμπρίδη, Tvxs.gr

«Σημαντικό κείμενο για τις ιστορικές, πολιτικές, κοινωνικές, ακόμα και λαογραφικές συνυποδηλώσεις του (...) Εκτονωτικό το αποτέλεσμα για το συλλογικό θυμικό μας. (…) ΔΕΙΤΕ ΤΟ! ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ. ΣΑΣ ΤΟ ΕΓΓΥΩΜΑΙ ως γευσιγνώστης εξειδικευμένος εις τα θεάματα…»

Κωνσταντίνος Μπούρας, Περί ου

«Μια καυστική σάτιρα του πολέμου και όσων τον καπηλεύονται. Μια κωμωδία καταστάσεων με αλλεπάλληλες ανατροπές που χαρίζει στους θεατές μια απολαυστική ώρα ψυχικής ανάτασης και ευφορίας, μέσα από πολυχρωμία, αισθητική απόλαυση, λεπτό χιούμορ και αλληγορίες. (…) Η σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου μετρημένη, ευφάνταστη, ουσιαστική, εμπνευσμένη».

Μαρία Μαρή, catisart.gr

«Βγαίνοντας από το Θέατρο Olvio, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η φράση: Όλα είναι εμπόριο. Όλα. Ακόμα και ο πόλεμος που «γεννά» μια νέα φάρα ανθρώπων. Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» ζωντανεύει φέτος την καυστική πολεμική σάτιρα του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» και σε τρομάζει με το πόσο επίκαιρη είναι, καθώς δεν μπορείς παρά να τη συνδέσεις με όσα έχουν συμβεί γύρω σου τα τελευταία χρόνια. Από τον σερβιτόρο στη Ρόδο και τη βαριά

βιομηχανία του τουρισμού μέχρι τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας κι εκείνους που έχουν στήσει γύρω τους ένα τρελό πανηγύρι».

Μαρία Παπαδοδημητράκη, ow.gr

 [...Ένας Καμπανέλλης σημερινός, που συνδιαλέγεται με το κοινό και που με έμμεσο τρόπο υπενθυμίζει έννοιες, όπως ηθικές αξίες, δημοκρατία, ελευθερία, ειρήνη, τονίζοντας έτσι την απαξίωσή τους. Μια αιχμηρή κωμωδία, με ένα κείμενο γραμμένο μετά από έναν πόλεμο, που θίγει την χωρίς λογική κι όμως επικρατούσα θέση, ακόμη και σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, «Πατήρ πάντων Πόλεμος»...]

Έλενα Χατζοπούλου, Sin Web Radio

Θέατρο OLVIO
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210 34 14 118
Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 17:00- 21:00
W www.olviotheater.gr | Μ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | FB OLVIO.theater