Μια ακόμα υπόθεση τρανσφοβικής μεταχείρισης παιδιού από την ελληνική δικαιοσύνη υπέπεσε στην αντίληψη της Ομάδας υποστήριξης κι ενδυνάμωσης γονέων με ΛΟΑΤΚΙ παιδιά «Υπερήφανοι Γονείς», που με κείμενό τους, φέρνουν στο φώς τις κακοποιητικές συμπεριφορές που μπορούν να υποστούν άτομα νεαρής ηλικίας με ξεκάθαρα σημάδια φυλοδιαφορετικής ταυτότητας, χωρίς να έχουν σύμμαχο ούτε καν την ελληνική δικαιοσύνη όπως θα έπρεπε.

Σε σχετικό της κείμενο η Ομάδα, που το συνυπογράφουν οι LGBTQI+ οργανώσεις «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», «Ελληνική Κοινότητα Ίντερσεξ – Intersex Greece», «Proud Seniors Greece (Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ Ατόμων Ηλικίας 50+)», «Rainbow Seniors» , «Πολύχρωμο Σχολείο» , «Rainbow School Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ νέων Αθήνας» και
«Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ Εργασιακής Υποστήριξης  – LGBTQI+ Employment Support Group», φέρνει στο φως μια υπόθεση, που μια μητέρα έχασε την επιμέλεια του παιδιού της, επειδή ακολουθούσε και σεβόταν τα ξεκάθαρα σημάδια φυλοδιαφορετικής ταυτότητας του παιδιού, με την εισαγγελία να διατάζει τη «προσωρινή απαγόρευση επικοινωνίας της μητέρας με το παιδί, επειδή δεν συμμορφώθηκε προς την οδηγία της για υποχρεωτική «ουδετεροποίηση» του φύλου του παιδιού» και τον πατέρα να επιμένει να αποκαλεί το παιδί του με «με το μη επιθυμητό όνομα και να το υποχρεώνει να φορά αγορίστικα ρούχα» όπως χαρακτηριστικά καταγγέλει η ομάδα.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της Ομάδας υποστήριξης κι ενδυνάμωσης γονέων με ΛΟΑΤΚΙ παιδιά «Υπερήφανοι Γονείς»:
Σύμφωνα με τη μητέρα, το παιδί εξέφραζε από πολύ νεαρή ηλικία ξεκάθαρα σημάδια φυλοδιαφορετικής ταυτότητας και ζήτησε να ζει σύμφωνα με την επιθυμητή του ταυτότητα φύλου εδώ και δυόμισι χρόνια. Η μητέρα και η υπόλοιπη οικογένεια σεβάστηκε και στήριξε το παιδί, ενώ ο πατέρας, με βάση τις πληροφορίες που μας μεταφέρθηκαν, εξέφρασε αντιρρήσεις.

Το θέμα κατέληξε στο δικαστήριο, όπου κρίθηκε ότι η επιμέλεια έπρεπε να ανατεθεί στον πατέρα, αφού έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του ότι η μητέρα έσπρωχνε το παιδί στη θηλυκή έκφραση φύλου. Το ζευγάρι ήταν ήδη χωρισμένο από χρόνια και το παιδί ζούσε ομαλά με τη μητέρα.

Έπειτα από τεράστιες ταλαιπωρίες και παρά τις προηγούμενες προσπάθειες της μητέρας να υπάρχει στήριξη από ειδικό, η εισαγγελία κατέληξε να διατάξει προσωρινή απαγόρευση επικοινωνίας της μητέρας με το παιδί, επειδή δεν συμμορφώθηκε προς την οδηγία της για υποχρεωτική «ουδετεροποίηση» του φύλου του παιδιού.

«Ουδετεροποίηση» σημαίνει να μην αποκαλείται το παιδί με το επιθυμητό όνομα και αντωνυμίες, και να μη φορά τα ρούχα που επιθυμεί, αλλά να αποκαλείται με τρόπο που το παιδί να μην ταυτίζεται με ένα συγκεκριμένο φύλο. Δυστυχώς στην οδηγία αυτή δεν συνέδραμε την Εισαγγελία κάποιος ειδικός.

Η εν λόγω απαγόρευση επικοινωνίας φαίνεται να έχει ως στόχο τη μεταστροφή του παιδιού και ειδικά στο σχολικό περιβάλλον, μιας και η οδηγία «ουδετεροποίησης» από την πλευρά του πατέρα, σύμφωνα με τη μητέρα, δεν τηρήθηκε ποτέ, χωρίς καμία απολύτως συνέπεια για αυτόν! Με άλλα λόγια, ο πατέρας αποκαλεί το παιδί με το μη επιθυμητό όνομα και το υποχρεώνει να φορά αγορίστικα ρούχα. Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που το παιδί έχει ήδη αναγνωριστεί ότι παρουσιάζει ασυμφωνία φύλου!

Πώς οι υπηρεσίες και οι θεσμοί, χωρίς γνώση πάνω στο θέμα, αντιμετωπίζουν με όρους συντηρητισμού και πουριτανισμού ένα ανήλικο παιδί και τη μητέρα του; Πώς, χωρίς την υπεύθυνη και εποπτευόμενη παρουσία ειδικού, αντιμετωπίζεται η ταυτότητα φύλου ως απορριπτέα από το κοινωνικό περιβάλλον παρά τη νομοθεσία και τις οδηγίες της ΕΕ;

Τα παιδιά που εμφανίζουν φυλοδιαφορετικότητα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αόρατα. Δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ανεπιθύμητα και μάλιστα από θεσμούς και υπηρεσίες!

Τα περιστατικά αυτά πληθαίνουν επειδή τα παιδιά δεν κρύβονται, όπως παλιά, και η κοινωνία έχει ετοιμαστεί να τα υποδεχτεί με σεβασμό. Δεν επιτρέπεται, σήμερα, ο υποστηρικτικός γονέας να απομακρύνεται από το παιδί και να κατηγορείται επειδή το σέβεται!

Η επιστήμη έχει δώσει ικανές απαντήσεις, που έχουν οδηγήσει σε νομοθεσία και στη χώρα μας.

Με βάση την καταγγελία της μητέρας, οι Υπερήφανοι Γονείς εφιστούμε την προσοχή στον επικίνδυνο τρόπο αντιμετώπισης της μητέρας και του παιδιού που θυμίζει «θεραπεία μεταστροφής» παλαιότερων χρόνων και ζητούμε από την πολιτεία:
– Κάθε παιδί που εμφανίζει φυλοδιαφορετικότητανα να βρίσκεται υπό την φροντίδα του υποστηρικτικού γονέα και αρμόδιων ενημερωμένων ειδικών.
– Οι υπηρεσίες και οι θεσμοί να λαμβάνουν ενημέρωση και γνώση επί του θέματος από αρμόδιους ειδικούς και να μην εκδίδουν διατάξεις ή αποφάσεις που εναντιώνονται στην επιστήμη.
– Η πολιτεία να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντίστοιχες καταστάσεις και όχι με όρους ιδεοληψίας.
– Το σχολείο να παρέχει ένα ασφαλές για τα παιδιά αυτά πλαίσιο, υποστηρίζοντας το κάθε παιδί και την επιθυμητή του ταυτότητα.

Η άγνοια και η απουσία κατάλληλων ειδικών και θεσμών , δεν μπορεί να θέτει σε κίνδυνο ένα παιδί και να καταδικάζει άδικα τον υποστηρικτικό γονέα του.

Τα παιδιά μας δικαιούνται αναγνώριση και υποστήριξη και δεν μπορούμε να περιμένουμε να εκπαιδευτεί η κοινωνία για να ζήσουν.

Συνυπογράφουν οι LGBTQI+ οργανώσεις:
Οικογένειες Ουράνιο Τόξο
Ελληνική Κοινότητα Ίντερσεξ – Intersex Greece
Proud Seniors Greece (Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ Ατόμων Ηλικίας 50+)
Rainbow Seniors
Πολύχρωμο Σχολείο , Rainbow School
Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ νέων Αθήνας
Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ Εργασιακής Υποστήριξης  – LGBTQI+ Employment Support Group Πηγή: www.rosa.gr

Η Εισαγγελία Βόλου παρενέβη αυτεπάγγελτα κατά του δημάρχου Βόλου, Αχιλλέα Μπέου, μετά τη δήλωσή του με την οποία κάλεσε επαγγελματίες που έλαβαν ειδοποιήσεις για την εξόφληση χρεών από τη χρήση τραπεζοκαθισμάτων στην παραλία να συντονιστούν και να επιτεθούν σωματικά στους υπαλλήλους του Οργανισμού Λιμένος Βόλου (ΟΛΒ).

Σύμφωνα με την ΕΡΤ, δόθηκε εντολή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και σχηματίστηκε δικογραφία για να ερευνηθεί αν προκλήθηκε κίνδυνος στη δημόσια τάξη.

Ο δήμαρχος Βόλου, στις 2 Σεπτεμβρίου, κάλεσε τους επαγγελματίες που έλαβαν ειδοποιήσεις από τον ΟΛΒ για την πληρωμή οφειλών τους να «συντονιστούν και να τους δείρουν», όπως αναφέρει το δημοσίευμα.

Με πληροφορίες από ΕΡΤ

• ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

Απορρίφθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, το αίτημα 5 κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Νέα Αριστεράς, Πλεύση Ελευθερίας) προκειμένου να κληθεί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη μετά την ανακοίνωσή της για την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου για το Σκάνδαλο των Υποκλοπών.

Την εξέλιξη είχε ουσιαστικά προαναγγείλει χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης αποκαλώντας το αίτημα της αντιπολίτευσης «παράνομο» και «άκυρο».

Προηγήθηκε μία θυελλώδης συνεδρίαση με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει προσπάθεια συγκάλυψης και την κυβέρνηση να εγκαλεί τα κόμματα που κατέθεσαν το αίτημα για επίθεση προς την δικαιοσύνη.Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας οι βουλευτές του κόμματος απέρριψαν το αίτημα, όπως προαναφέραμε, μιλώντας για επίθεση στην δικαιοσύνη.

Χαρακτηριστικά ο Θανάσης Πλεύρης σημείωσε ότι το αίτημα συνιστά λάθος που δεν θα έκανε ούτε πρωτοετής φοιτητής νομικής. Επισήμανε ότι «η αντιπολίτευση ζητά η επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας να αντικαταστήσει τη Δικαιοσύνη» τονίζοντας ότι «δεν γίνεται να κληθούν οι εισαγγελείς του Αρείου Πάγου στη βουλή να καταθέσουν για υπόθεση που έχουν διερευνήσει».

Στην ίδια λογική ο γραμματέας της Κ.Ο της Ν.Δ Σταύρος Καλαφάτης μίλησε για  «δημοκρατικό ολίσθημα» και «ευθεία επίθεση στην δικαιοσύνη». Επισήμανε ότι «οφείλουμε να διασφαλίσουμε τη διάκριση των εξουσιών» οπότε «αν θεωρηθεί ότι οι δικαστικοί πρέπει να έρχονται και να λογοδοτούν τότε πάμε σε άλλες εποχές».

Κατηγόρησε την αντιπολίτευσης ότι «εδώ έχουμε μια υποκριτική στάση» επισημαίνοντας ότι ακολουθείται απέναντι στις δικαστικές αποφάσεις η τακτική «αν εξυπηρετούν το δικό μας πολιτικό αφήγημα συγκεκριμένες δικαστικές πράξεις όλα καλώς καμωμένα. Αλλιώς επιτιθέμενα στην Δικαιοσύνη». Επισήμανε πως «αυτό είναι ανεπίτρεπτο» και «αν το αφήσουμε θα πάμε σε άλλες ατραπούς» ενώ «υπάρχει μία δικαστική διαδικασία εν εξελίξει».

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, η Θεοδώρα Τζάκρη επισήμανε πως «είναι προφανές ότι η ενημέρωση για το περιεχόμενο του Πορίσματος του Αντιεισαγγελέα κ. Ζήση και της σχετικής εισαγγελικής διάταξης της κ. Αδειλίνη επειδή αναφέρονται στο μείζον θέμα των υποκλοπών των τηλεφωνικών επικοινωνιών ανωτάτων θεσμικών παραγόντων της χώρας, μεταξύ των οποίων και ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, εμπίπτει στο πεδίο εξέτασης της Επιτροπής μας ως θέμα που αφορά την διαφάνεια και την λειτουργία της πολιτικής και εν γένει της δημόσιας ζωής της χώρας».

Στην ίδια λογική η Ραλία Χρηστίδου σημείωσε απευθυνόμενη στην Ν.Δ πως «το αίτημα θα έπρεπε να έχει υποβληθεί από εσάς τους ίδιούς μετά την δημοσιοποίηση της απόφασης». Ρώτησε ρηροτικά: «Εσείς δεν θέλετε να γνωρίζετε τους λόγους της παρακολούθησης των μελών της κυβέρνησης σας; Δεν σας ενδιαφέρει πολιτικά και θεσμικά γιατί διατάχθηκε η παρακολούθηση του κ.Φλώρου;»

Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ο Παναγιώτης Δουδωνής σημείωσε πως «από τη στιγμή που η εισαγγελέας εκδίδει δελτίο τύπου δεν μπορεί να μην έρχεται στη Βουλή». Επισήμανε πολιτικά πως «παρακολουθούμενοι υπουργοί υπερασπίζουν τις παρακολουθήσεις», επαναλαμβάνοντας πως «από τη στιγμή που η κ. Αδειλίνη εκδίδει δελτίο τύπου υποχρεούται να έρθει να πει τουλάχιστον αυτά που είπε στο δελτίο τύπου και να απαντάστα ερωτήματα των βουλευτών».

Ξεκαθάρισε ότι «δεν θέλουμε να δικάσουμε επί του πορίσματος, θέλουμε, όμως, να λάβουμε γνώση για να έχουμε κι εμείς μια εικόνα ως νομοθετική εξουσία, ως αρμόδιο όργανο σύμφωνα με το άρθρο 43Α του Κανονισμού της Βουλής».

Ανάλογο ερώτημα έθεσε και ο βουλευτής του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος: «Άραγε είναι συνήθης πρακτική η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να εκδίδει δελτία τύπου και μάλιστα με τέτοια βεβαιότητα»; αναρωτήθηκε, θέτωντας επίσης το ερώτημα του «οι ιδιώτες που κατηγορούνται στο πόρισμα για ποιον παρακολουθούσαν; Για λογαριασμό τους; Δεν πρέπει να απαντήσουν για αυτά;».

Απαντώντας στα επιχειρήματα της Ν.Δ είπε πως «οι ανώτατοι δικαστές επιλέγονται από την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ελέγχεται από τη Βουλή. Άρα και οι δικαστές ελέγχονται από τη Βουλή. Αλλιώς σημαίνει ότι οι δικαστές δεν ελέγχονται από κανένα». Σημείωσε συνολικά ότι «με την ανακοίνωση του Αρείου Πάγου επιχειρείται να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο των υποκλοπών».

Στην ανακοίνωση του Αρείου Πάγου στάθηκε και η Σία Αναγνωστοπούλου εκ μέρους της Νέας Αριστεράς. Είπε πως «η διατύπωση ότι «αναντίλεκτα δεν υπάρχει ανάμειξη οποιουδήποτε κυβερνητικού αξιωματούχου» είναι πρωτοφανής. Τότε γιατί ο πρωθυπουργός στη Βουλή είπε για ρυπαρά δίκτυα, γιατί έγιναν παραιτήσεις;».

Σημείωσε πως «ξέρουμε ότι παρακολουθούνταν ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, υπουργοί, δημοσιογράφοι, και ξέρουμε ότι παρακολουθούνταν συγχρόνως από το Predator. Πώς μπορεί να αισθάνεται ο πολίτης ασφάλεια όταν μαθαίνει ότι υπήρχαν λόγοι εθνικής ασφάλειας που παρακολουθούνταν ο ΥΠΕΞ, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιογράφοι».

Πηγή: news247.gr

Από την Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου απολύθηκαν πέντε ράθυμοι δικαστές, ενώ δεν απολύθηκε μία δικαστής η οποία είχε μεν καθυστερήσεις λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας, αλλά τις μηδένισε και έτσι παραμένει στο δικαστικό σώμα.

Ειδικότερα, την Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, υπό την πρόεδρό της Ιωάννα Κλάπα-Χριστοδουλέα και με τη συμμετοχή της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίας Αδειλίνη, την απασχόλησε το ερώτημα της οριστικής παύσης δικαστών, για ανεπάρκεια άσκησης του δικαστικού λειτουργήματος, λόγω των πολλών καθυστερήσεων στην έκδοση αποφάσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αναλυτικότερα, ομόφωνα παύθηκε οριστικά, με δυνατότητα να μπορεί να εργαστεί στο Δημόσιο τομέα πρωτοδίκης, η οποία παρουσίαζε καθυστερήσεις από την πρώτη στιγμή εισόδου της στο δικαστικό σώμα, ως πάρεδρος.

Σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις επιθεωρήσεων, οι καθυστερήσεις ανά έτος ήταν από 36 έως 130 υποθέσεις, ενώ της είχαν κατ΄ επανάληψη, αφαιρεθεί 73, 61, 53 κ.λπ. δικογραφίες, κατά διάφορα δικαστικά έτη, ενώ της είχαν επιβληθεί πειθαρχικές ποινές προστίμου ενός και τριών μηνών και είχε κριθεί μη προακτέα.

Σύμφωνα με την εισήγηση, για τις καθυστερήσεις της υπήρχαν διαμαρτυρίες Δικηγορικού Συλλόγου, αλλά και διαδίκων, ενώ οι καθυστερήσεις είχαν αυξητικό ρυθμό.

Ακόμη, σύμφωνα με την εισήγηση, σε 11 από τις 12 επιθεωρήσεις που της έγιναν γίνεται αναφορά για καθυστερήσεις, όπως και ότι δεν είχε συναίσθηση, επιβάρυνε τους συναδέλφους του με τις δικογραφίες που της αφαιρέθηκαν και χρεωνόντουσαν σε άλλους και ταλαιπωρούσε δικηγόρους και διαδίκους.

 Για τους υπόλοιπους τέσσερις τηρήθηκε η τυπική διαδικασία απόλυσης.

Φωτογραφία αρχείου ISTOCK

Με το ερώτημα της απόλυσης είχε παραπεμφθεί στην Ολομέλεια και δεύτερη, πρωτοδίκης, η οποία είχε μεγάλες καθυστερήσει στην έκδοση αποφάσεων που κυμαινόντουσαν κατ΄ έτος από 22 έως 100, ενώ είχε σε βάρος της 11 πειθαρχικές αποφάσεις που τις επέβαλαν πρόστιμα στέρησης μισθού από 10 ημέρες έως ένα μήνα. Υπήρξε ακόμη περίπτωση που έκανε 29 μήνες να εκδώσει μια απόφαση.

Κατά την εισηγήτρια αρεοπαγίτη, η πρωτοδίκης παρουσίαζε μεγάλες καθυστερήσεις κατά τα προηγούμενα έτη, αλλά σύμφωνα με την τελευταία έκθεση επιθεώρησης οι καθυστερήσεις είχαν σχεδόν μηδενιστεί και εισηγήθηκε να μην παυθεί, καθώς δεν συντρέχει λόγος.

Η πρωτοδίκης ανέφερε ότι αντιμετώπισε διαδοχικά σοβαρότατα χρόνια προβλήματα υγείας για μεγάλο χρονικό διάστημα, είχε υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις και είχε λάβει αναρρωτική άδεια 11 μηνών. Στην συνέχεια έσπασε το χέρι της και ήταν στο γύψο. Παρόλα αυτά, μπόρεσε και μηδένισε τις καθυστερήσεις.

Τελικά, ομόφωνα η Ολομέλεια έκρινε ότι δεν πρέπει να απολυθεί.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με προσωρινή του διαταγή αναστέλλει την πρόοδο κάθε εργασίας για την κατασκευή του flyover περιφερειακού στη Θεσσαλονίκη. Η προσωρινή διαταγή έρχεται μετά από τις προσφυγές του Συνδέσμου Κατοίκων Κωνσταντινοπουλιτών, του Συλλόγου Προστασίας Σεϊχ Σου και του Συλλόγου Δρομέων Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο του Συνδέσμου Κατοίκων Κωνσταντινοπουλιτών, Αλέξανδρο Αδαμίδη, με την προσωρινή διαταγή πρέπει να παύσουν από σήμερα κιόλας όλες οι εργασίες που εκτελούνταν στην περιφερειακή της Θεσσαλονίκης για την κατασκευή της υπερυψωμένης ταχείας λεωφόρου.

Ειδικότερα, μιλώντας στο Metropolis 95.5, ανέφερε ότι «υπάρχει διαταγή από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την αναβολή των εργασιών του flyover. Αυτό σημαίνει ότι προσωρινά σταματούν οι εργασίες, μέχρι να κατατεθεί ο φάκελος από το δημόσιο στο ΣτΕ, με τα έγγραφα που απαιτεί το ΣτΕ.

Η αίτηση αυτή αφορά την έλλειψη οριστικής κυκλοφοριακής μελέτης και κάποια θέματα που αφορούν την διασφάλιση της ελεύθερης κίνησης οχημάτων εκτάκτου ανάγκης, όπως τα οχήματα ΕΚΑΒ και τα πυροσβεστικά οχήματα.

Την επόμενη Τετάρτη, στις 17 Απριλίου, είναι προσδιορισμένο να συζητηθεί στο ΣτΕ η αίτηση ακύρωσης που έκανε ο Σύνδεσμος Κατοίκων Κωνσταντινουπολιτών, όπως και η άλλη αίτηση που έχει τεθεί για την ακύρωση του έργου, εμείς δεν θα ζητήσουμε αναβολή. Ο υπάρχον περιφερειακός είναι επικίνδυνος».

Οι φορείς στην αίτησή τους τόνιζαν ότι η κατασκευάστρια εταιρεία έχει ξεκινήσει εργασίες γεώτρησης σε ρέματα του Σέιχ Σου με κίνδυνο πρόκλησης ανεπίστρεπτης βλάβης του δάσους. Όπως επισημαίνεται, «μεταξύ των λόγων αναστολής είναι η δημιουργία ανεπανόρθωτης βλάβης στο Σέιχ Σου λόγω των γεωτρήσεων στις όχθες του ρέματος Μαλακοπής, με επακόλουθο την καταστροφή του οικοσυστήματος και τη δημιουργία προϋποθέσεων πλημμυρών σε περίπτωση έντονων καιρικών φαινομένων».

Στην αίτηση αναστολής έγινε, επίσης, αναφορά στην εξαγγελθείσα κατεδάφιση των γεφυρών σύνδεσης της πόλης με το δάσος (γέφυρα Περραιβού, Αγίου Παύλου κ.λπ.), με αποτέλεσμα τη δυσχερή πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων σε περίπτωση πυρκαγιάς και τον αποκλεισμό των κατοίκων της Θεσσαλονίκης από το περιαστικό δάσος, καθώς και στην έλλειψη περιβαλλοντικής μελέτης για τις επιπτώσεις στη χλωρίδα, στην πανίδα και στους επισκέπτες του δάσους από την κυκλοφορία βαρέων οχημάτων της εταιρείας στους δασικούς δρόμους του Σέιχ Σου.

Οι φορείς που έχουν προσφύγει κατά της κατασκευής του flyover περιφερειακού θα παραχωρήσουν συνέντευξη τύπου την Τετάρτη 10 Απριλίου, και ώρα 13:00 μ.μ. στην Αίθουσα Νερού του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης.

ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΑ

Στη δίκη για την υπόθεση του Κολωνού για μια ακόμη φορά φάνηκε πώς οι δικαστές μπορούν να προκαλέσουν την εύλογη οργή της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι εντελώς αποκαρδιωτικό το 2024, με τόση συσσωρευμένη και διαθέσιμη γνώση, με τόσες επιστημονικές αναλύσεις και τεκμήρια, με τόσες βιωμένες τραυματικές εμπειρίες να πρέπει να επαναλαμβάνονται και να διατρανώνονται τα αυτονόητα που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα των παιδιών αλλά και από την ίδια την κοινή λογική.

Και μάλιστα αυτό να γίνεται ως αναγκαίος αντίλογος στον θεσμό που εξ’ ορισμού θα έπρεπε να διαφυλάττει αυτά τα δικαιώματα και να αποδίδει ευθύνες όταν καταπατώνται βάναυσα, στη δικαιοσύνη. Δυστυχώς συμβαίνει κατ’ επανάληψη, πυροδοτώντας (ευτυχώς) την εύλογη οργή της κοινωνίας που εν τέλει όταν οι θεσμοί αποδεικνύονται απελπιστικά κατώτεροι των περιστάσεων, αποτελεί τη μοναδική ασπίδα των θυμάτων.

Κυριολεκτικά εμβρόντητες/οι πληροφορηθήκαμε πριν λίγες μέρες την εισαγγελική πρόταση στην δίκη για την υπόθεση παιδοβιασμών και τράφικινγκ του Κολωνού. Η εισαγγελέας ούτε λίγο ούτε πολύ πρότεινε την απαλλαγή του κατηγορούμενου Ηλία Μίχου από τις κατηγορίες του βιασμού και της μαστροπείας. Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε πως «ήταν ερωτευμένος» με το 12χρονο παιδί.

Το ίδιο ισχυρίζεται και ο πρωτόδικα καταδικασμένος ιστιοπλόος για την υπόθεση βιασμού της Α. που έφερε ενώπιων των αρχών η Σοφία Μπεκατώρου και η οποία, επίσης, τότε ήταν 12 χρονών. Σε μια αλγεινή στιγμή για τα δικαστικά πεπραγμένα το δικαστήριο στην απόφαση του ενστερνίστηκε στην ουσία τον ανεκδιήγητο ισχυρισμό, αθωώνοντας τον για την κατηγορία του βιασμού και καταδικάζοντας τον μόνο για το αδίκημα της κατάχρησης ανηλίκου σε ασέλγεια – ασκήθηκε έφεση για την απαλλαγή από την κατηγορία του βιασμού από εισαγγελέα εφετών και πλέον η υπόθεση εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό.

Και στις δύο περιπτώσεις και σε άλλες παρόμοιες προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα για την επάρκεια, την καταλληλότητα και την ποιότητα των εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών που μοιάζουν να αποδέχονται τα αφηγήματα των κατηγορουμένων και θεωρούν πως είναι δυνατό ένα παιδί 12,13, 14 ετών να συναινεί σε σεξουαλικές επαφές μ’ έναν ενήλικα. Εκ των πραγμάτων δεν είναι. Για να υπάρχει συναίνεση στη σεξουαλική πράξη, απαιτείται να υπάρχουν οι όροι που εγγυώνται την ελεύθερη και συνειδητή έκφραση της συναίνεσης.

Όταν μιλάμε για ανήλικα παιδιά, τα οποία φέρουν την ευαλωτότητα της παιδικής ηλικίας και για ενήλικες, η διαφορά ισχύος είναι αβυσσαλέα και αγεφύρωτη, είναι διαφορά εξουσίας, κοινωνικού, γνωστικού και πολιτισμικού κεφαλαίου, ψυχοσεξουαλικής ωρίμανσης, ταξικού και έμφυλου προνομίου. Δεν υφίσταται κανένα έδαφος για να εκδηλωθεί η συναίνεση και γι’ αυτό δεν απαιτείται να αποδειχθεί τίποτα, ούτε χρήση βίας ή απειλή – παρότι υπήρχαν και αυτές οι διαστάσεις και στις δύο περιπτώσεις. Αλλά δεν χρειάζεται. Μόνο η ηλικία των θυμάτων και των δραστών αρκεί για να τυποποιηθεί νομικά και ηθικά το έγκλημα του βιασμού.

Οποιαδήποτε αμφισβήτηση αυτής της κομβικής παραδοχής είναι επιστημονικά ανυπόστατη, νομικά έωλη και κοινωνικά επιβλαβής. Το έθεσε ρητά και απερίφραστα και η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος αναφερόμενη στην εισαγγελική πρόταση για τη δίκη του Κολωνού: «Τονίζουμε ότι θεωρούμε ως ηθικά απορριπτέα όσο και επιστημονικά αβάσιμη, οποιαδήποτε πρόταση που βασίζεται στο ότι ένα παιδί 12 ετών θα μπορούσε να συναινέσει σε σεξουαλική πράξη με ενήλικα.»

Πως γίνεται, όμως, ένας/μια δικαστικός λειτουργός να αγνοεί ή να απαξιώνει τέτοια δεδομένα; Είτε πρόκειται για απροκάλυπτη μεροληψία υπέρ των ισχυρών, είτε για ιδεολογικό μίσος προς ταξικά και έμφυλα μη προνομοιούχα υποκείμενα, είτε για άλλα φαινόμενα που ενέχουν και ποινικό ενδιαφέρον, είναι κρίσιμο. Πρέπει να κριθεί, να αξιολογηθεί και να ζητηθεί λογοδοσία, γιατί καταφανώς ακυρώνεται ο ρόλος που επιτελεί το δικαστικό σώμα στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.

Το να αφήνονται στο απυρόβλητο εξωφρενικές εισαγγελικές προτάσεις ή δικαστικές αποφάσεις που δεν έχουν κανένα υποστύλωμα όχι μόνο στο κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά και στις θεμελιώδεις αρχές για τα δικαιώματα των παιδιών και την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας, βαθαίνει το ρήγμα εμπιστοσύνης μεταξύ της κοινωνίας και της δικαιοσύνης και μετατρέπει τα δικαστήρια σε αρένες κοινωνικού δαρβινισμού, όπου επικρατεί ο νόμος του δυνατού, δηλαδή η ασυδοσία των κάθε λογής παιδοβιαστών, μαστροπών, κακοποιητών. 

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. 

Αντιτείνουν κάποιοι πως ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις στο βαθμό που παραμένει το αδίκημα της κατάχρησης ανηλίκου σε ασέλγεια (και ορισμένα ακόμα αδικήματα στη δίκη του Κολωνού), το οποίο τιμωρείται με βαριές ποινές, οι δράστες δε μένουν εντελώς ατιμώρητοι. Ωστόσο, είναι κάπως τυπολατρική και μικρονοική αντίληψη.

Το διακύβευμα όταν απευθύνεσαι στη δικαιοσύνη δεν είναι απλά η ποινή και ούτε έχει νόημα να διολισθήσουμε σε μια μονολιθική προσκόλληση στις ποινές. Είναι αποπροσανατολιστικό και συσκοτιστικό. Το διακύβευμα είναι τι αναγνωρίζεται ως έγκλημα, ως μη αποδεκτή συμπεριφορά, στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης Πολιτείας, πως διασφαλίζεται η προστασία των θυμάτων της εγκληματικότητας, πως ξηλώνονται οι ταξικές, εθνοτικές, φυλετικές, έμφυλες και σεξουαλικές ιεραρχίες, ποια μηνύματα εκπέμπονται στην κοινωνία και στα μελλοντικά θύματα, αν ενθαρρύνονται κακοποιητικές ενέργειες και προβληματικά στερεότυπα ή αν αποδοκιμάζονται.. Η δικαιοσύνη θέλουμε και πρέπει να λειτουργεί αποκαταστατικά ως προς τα θύματα και παιδαγωγικά ως προς την κοινωνία. 

Όταν λοιπόν ένας/μια εισαγγελέας υπονοεί πως ένα 12χρονο παιδί συναίνεσε σε σεξουαλική πράξη μ’ έναν ενήλικα, διαπράττει ένα τεράστιο σφάλμα με πολλαπλές και ανυπολόγιστες συνέπειες. Επαναθυματοποιεί και στιγματίζει τα θύματα που νιώθουν ματαιωμένα, παρέχει θεσμικό επίχρισμα στις ανατριχιαστικές αντιλήψεις που σεξουαλικοποιούν τα παιδιά, ενισχύει την κουλτούρα βιασμού και αποτρέπει μελλοντικά θύματα από το να καταγγείλουν και να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, συμβάλλοντας στη διαιώνιση της στρατηγικής της σιωπής.

Γιατί αλήθεια εάν ένα δικαστήριο δεν πιστέψει ότι ένα 12χρονο παιδί βιάστηκε από έναν 30αρη, 40αρη, 50αρη, με ποιο σθένος, ποιο κίνητρο, ποια εμπιστοσύνη θα πάει ένα οποιοδήποτε άτομο που έχει υποστεί βιασμό χωρίς αυτή τη διαφορά ηλικίας, χωρίς σημάδια στο σώμα, χωρίς μάρτυρες αλλά με μια καθόλα αληθινή εμπειρία κακοποίησης και βιασμού να αναζητήσει δικαίωση; Αναμενόμενα θα φοβηθεί πως δεν θα την πιστέψουν και θα βυθιστεί στη ντροπή.

Όταν αγωνιζόμαστε να γίνει σαφές πως η συναίνεση και μόνο η συναίνεση αποτελεί κριτήριο για την τυποποίηση του βιασμού και κάνουμε τάλιρα το τι σημαίνει συναίνεση, ότι είναι ενημερωμένη, ότι σημαίνει ενθουσιώδες ναι σε κάθε πράξη και κάθε πρακτική, ότι μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή, σε συνθήκες που μπορείς ελεύθερα να εκφράσεις τη συναίνεση σου, δηλαδή έχεις τις αισθήσεις σου, έχεις πλήρη διαύγεια, δεν υπάρχει σχέση απειλής, εκβιασμού, αιχμαλωσίας και προφανώς δεν είσαι ένα ανήλικο παιδί, τέτοιες απόψεις δικαστικών λειτουργών μας πάνε δεκαετίες πίσω, στον πιο κολλώδη βάλτο της πατριαρχίας και της ηγεμονίας των κακοποιητών.

Αλίμονο αν το επιτρέψουμε. Η δικαστική απόφαση για την υπόθεση παιδοβιασμών και τραφικινγκ στον Κολωνό αναμένεται να εκδοθεί άμεσα για να μη λήξει το 18μηνο της προφυλάκισης του πρώτου κατηγορούμενου Ηλία Μίχου – ευελπιστούμε δηλαδή ότι το δικαστήριο θα λάβει αυτήν τη μέριμνα. Το αν θα ευθυγραμμιστεί με την εισαγγελική πρόταση ή θα την απορρίψει ως απαράδεκτη όπως της αρμόζει, μας αφορά. Είναι υπόθεση της κοινωνίας.

Πηγή: news247.gr

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Ντάμα

Η Δικαιοσύνη πνέει τα λοίσθια καιρό τώρα, η πρόταση ωστόσο της Εισαγγελέως για απαλλαγή του Ηλία Μίχου λόγω αμφιβολιών για τα αδικήματα του βιασμού και της μαστροπείας με τη μορφή του εξαναγκασμού, αποδεικνύει ότι η Θέμις στη χώρα μας ούτε τυφλή είναι, ούτε ζυγαριά και σπαθί κρατά, όπως ορίζει η ρωμαϊκή μυθολογία.
Η πρόταση της Μαρίας Ελένης Νικολού προκαλεί όχι μόνο το «κοινό περί δικαίου αίσθημα», αλλά την ίδια τη φιλοσοφική θεωρία με την οποία εφαρμόζεται το Δίκαιο.

*** Η απογοήτευση έδωσε τη θέση της στην οργή και η ντροπή στον θυμό. Πώς γίνεται να μιλάμε για «συνείδηση» και «συναίνεση» όταν η συζήτηση αφορά ένα 12χρονο κορίτσι; Τι κρίση μπορεί να έχει ένα 12χρονο παιδί; Η πρόταση της εισαγγελέως είναι πέρα από κάθε λογική και απορρίπτει όλες τις καταθέσεις και όλες τις γνωματεύσεις των ψυχολόγων. Ο βιασμός, ναι, προϋποθέτει βία, αλλά δεν είναι βία όταν δείχνει κάποιος όπλο; Όταν απειλεί τη ζωή σου; Όταν απειλεί την οικογένειά σου;

*** Μιλάμε για ένα ανήλικο παιδί, το οποίο δεν έχει δομήσει την προσωπικότητα του, δεν έχει δομήσει βούληση περί σεξουαλικής ελευθερίας και είναι ευάλωτο σε ψυχολογικές επιρροές και κοινωνικές. Αυτά δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να τα καταλάβεις, αρκεί να είσαι πατέρας ή μητέρα.

*** Η πρόταση της Εισαγγελέως επανέφεραν στο προσκήνιο τις δεκάδες φωτογραφίες του Ηλία Μίχου με πολιτικούς και κληρικούς. Δικαιολογούμαι να αναρωτηθώ αν η Δικαιοσύνη ελέγχεται από συγκεκριμένος κύκλους που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το κυβερνών κόμμα; Αυτό σκέφτονται όλοι οι Έλληνες από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο. Μπορεί κάποιος να μας επιβεβαιώσει με κάποιον τρόπο ότι αυτό δεν συμβαίνει;

*** Κι αν η Δικαιοσύνη χειρίζεται με αυτόν τον απίθανό τρόπο την υπόθεση, πώς περιμένουμε άλλα παιδιά που βρεθούν στο μέλλον σε αντίστοιχες καταστάσεις να μιλήσουν; Από πού και από ποιον θα πάρουν θάρρος να βγουν μπροστά και να καταγγείλουν κάποιο κάθαρμα που βρέθηκε στην παιδική ζωή τους.

*** Και να έχεις από πάνω τη συνήγορο των κατηγορουμένων, Βάσω Πανταζή (στο παρελθόν είχε υπερασπιστεί τον Ηλία Κασιδιάρη και τον Επαμεινώνδα Κορκωνέα), να λέει «δυστυχώς αυτό το κορίτσι είχε επιλέξει, για να επιβιώσει, μια συγκεκριμένη στάση ζωής». Δεν μπορεί ένα 12χρονο παιδί να έχει στάση ζωής γιατί είναι 12χρονο. Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε; Δεν ξέρω, σηκώνω τα χέρια ψηλά…

*** Μέχρι και «πορνοστάρ» ειπώθηκε ότι είναι η μικρή.

H NTAMA

Πηγή: documentonews.gr

• ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ

Στην απομάκρυνση από τα καθήκοντα τριών δικαστών προχώρησε, με απόφασή της, η 65μελή Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Παράλληλα, τρεις ακόμα παραιτήθηκαν πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ενώ σε ένα λειτουργό επιβλήθηκε χρηματικό πρόστιμο. Συνολικά, είχαν παραπεμφθεί 8 δικαστές και εισαγγελείς με το ερώτημα της οριστικής παύσης.

Συγκεκριμένα, εκτός υπηρεσίας βρίσκεται πλέον λόγω των καθυστερήσεων στην έκδοση αποφάσεων Πρωτοδίκης, ο οποίος επί σειρά ετών καθυστερούσε εκατοντάδες υποθέσεις που είχε «χρεωθεί», με αποτέλεσμα να του αφαιρεθούν ακόμη 635 υποθέσεις, οι οποίες ανατέθηκαν σε συνάδελφους του.

Παράλληλα, αποφασίστηκε η οριστική απόλυση Εφέτη για κατ’ εξακολούθηση αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας. Ο δικαστικός λειτουργός εμφανίζεται να προκάλεσε επεισόδιο μέσα σε σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα να κληθούν αστυνομικοί, με τους οποίους ήρθε σε έντονη αντιπαράθεση.

Παράλληλα, σε έναν ειρηνοδίκη ορίστηκε χρηματικό πρόστιμο αποδοχών τριών μηνών, ενώ ακόμη τρεις παραιτήθηκαν πριν η Πειθαρχική Ολομέλεια ολοκληρώσει την ακροαματική διαδικασία, όπου θα εξετάζονταν οι υποθέσεις τους.

Ως προς τον ειρηνοδίκη, η απόφαση για την παραμονή του στην υπηρεσία ελήφθη κατά πλειοψηφία, ενώ ομόφωνα κρίθηκε πως θα πρέπει να του επιβληθεί πρόστιμο, καθώς μέσα σε δυο χρόνια είχε δημοσιεύσει μόνο 12 αποφάσεις, ενώ του είχαν αφαιρεθεί 32 δικογραφίες.

Πηγή: news247.gr

Κόλαφο αποτελεί για την Ελλάδα η πιο πρόσφατη έκθεση της «Διεθνούς Διαφάνειας» («Transparency International») όσον αφορά τον Δείκτη Διαφάνειας της κάθε χώρας. Η Ελλάδα έπεσε κάτω από τη βάση του Δείκτη, καταλαμβάνοντας την 24η θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με πτώση τριών βαθμών (49 βαθμοί το 2023, από 52 βαθμούς το 2022 και 59η θέση συνολικά για το 2023 από 51η θέση το 2022), η Ελλάδα, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, «αντιμετωπίζει κρίση του κράτους δικαίου που αντιστρέφει τη θετική πορεία της χώρας κατά την τελευταία δεκαετία».

Στην κατάταξη η χώρα μας συγκεντρώνει τους ίδιους βαθμούς με τη Ναμίμπια και βρίσκεται κάτω από τη Μαλαισία. Η Πολωνία (54) βρίσκεται αρκετά ψηλότερα από την Ελλάδα και η Ουγγαρία (42) χαμηλότερα.

Η «Διεθνής Διαφάνεια» κάνει λόγο για έλλειψη ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος, καθώς η ηγεσία του ορίζεται από πολιτικούς, με προσωπικά συμφέροντα και κίνητρα. Αυτό, πάντα σύμφωνα με την έκθεση, αυξάνει τη διαφθορά στη χώρα και οδηγεί στην υπολειτουργία του κράτους δικαίου. Το δυστύχημα των Τεμπών και η διαχείριση του από τη Δικαιοσύνη αναφέρεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα όσον αφορά το εν λόγω θέμα:

«Ας πάρουμε ως παράδειγμα την Ελλάδα. Η ελάχιστη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης – συμπεριλαμβανομένου του διορισμού δικαστών από πολιτικούς – έχει συμβάλλει στην πιο απότομη μείωση του κράτους δικαίου στην ΕΕ.

Οι νυν και πρώην βουλευτές δεν μπορούν να ερευνηθούν από τα δικαστήρια – μόνο από το Κοινοβούλιο, και οι αξιωματούχοι που καταχρώνται την εξουσία τους σπάνια αντιμετωπίζουν συνέπειες. Αυτό έχει δημιουργήσει μια κουλτούρα διαφθοράς σε διάφορα τμήματα του δημόσιου τομέα της χώρας, με τραγικά αποτελέσματα.

Τον Φεβρουάριο του 2023, 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εντόπισε διάφορα αδικήματα διαφθοράς που συνέβαλαν στο δυστύχημα, από νεποτιστικούς διορισμούς ανειδίκευτου προσωπικού, μέχρι κλοπή δημόσιων πόρων. Συνέστησε επίσης στο Κοινοβούλιο να ερευνήσει δύο πρώην βουλευτές, αλλά το Κοινοβούλιο ανακοίνωσε πως δεν θα το κάνει».

Το σκάνδαλο των υποκλοπών και η ελευθερία του Τύπου

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η Διεθνής Διαφάνεια, «οι συνέπειες από τις φερόμενες παράνομες υποκλοπές επικοινωνιών δημοσιογράφων και πολιτικών της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση, οι επιθέσεις στην ελευθερία του Τύπου και η μειωμένη δικαστική ανεξαρτησία συνέβαλλαν στην πιο απότομη πτώση του κράτους δικαίου στην ΕΕ».

Οι ανησυχίες αυξάνονται «εξαιτίας της υπερβολικής παρέμβασης της κυβέρνησης στο σκάνδαλο των υποκλοπών “Predatorgate”, με αναφορές για απειλές σε μέλη του ανεξάρτητου ελεγκτικού οργάνου που ερευνά την υπόθεση και για παρεμπόδιση μαρτύρων».

Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι η χώρα με τη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου (World Press Freedom Index) και υπάρχει εξήγηση: «Η χρήση του SLAPP (Strategic Lawsuit Against Public Participation) για να φιμωθούν οι δημοσιογράφοι είναι συνήθης, εμποδίζοντας τη δυνατότητα των ΜΜΕ να αναφέρουν υποθέσεις διαφθοράς. Αυτό ενισχύεται από τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας ΜΜΕ σε πρόσωπα με στενούς δεσμούς με την πολιτική ελίτ».

Η θέση και η βαθμολογία της Ελλάδας στον Δείκτη Διαφάνειας

Πώς θα σταματήσει η διολίσθηση

Η έκθεση σημειώνει πως «η Ελλάδα έκανε μια πολλά υποσχόμενη κίνηση, ιδρύοντας την Εθνική Αρχή Διαφάνειας το 2019, όμως τα μέλη της διοίκησής της επιλέγονται από την κυβέρνηση. Η θέση του Διοικητή είναι κενή για περισσότερο από ενάμιση χρόνο, ενώ μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης παραιτήθηκαν πρόσφατα εν μέσω καταγγελιών για σκάνδαλο».

Και καταλήγει πως για να σταματήσει η διολίσθηση, «η κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί την προστασία και την ασφάλεια των δημοσιογράφων, να ενισχύσει τους νόμους για το lobbying και τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και να διατηρήσει μια ανεξάρτητη αρχή κατά της διαφθοράς».

Πως διαμορφώθηκε η λίστα του Δείκτη Διαφάνειας

Η Δανία (90 βαθμοί) καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον δείκτη για έκτη συνεχόμενη χρονιά, με τη Φινλανδία και τη Νέα Ζηλανδία να ακολουθούν με βαθμολογία 87 και 85, αντίστοιχα. Λόγω της εύρυθμης λειτουργίας των δικαιοδοτικών συστημάτων τους, αυτές οι χώρες βρίσκονται επίσης μεταξύ των κορυφαίων της βαθμολογίας του Δείκτη για το Κράτος Δικαίου.

Η Σομαλία (11 βαθμοί), η Βενεζουέλα (13 βαθμοί), η Συρία (13 βαθμοί), το Νότιο Σουδάν (13 βαθμοί) και η Υεμένη (16 βαθμοί) καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις του Δείκτη.

Από το 2018, 12 χώρες κατέγραψαν σημαντική πτώση στη βαθμολογία τους στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς. Η λίστα περιλαμβάνει χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπως το Ελ Σαλβαδόρ (31 βαθμοί), η Ονδούρα (23 βαθμοί), η Λιβερία (25 βαθμοί), η Μιανμάρ (20 βαθμοί), η Νικαράγουα (17 βαθμοί), η Σρι Λάνκα (34 βαθμοί) και η Βενεζουέλα (13 βαθμοί), καθώς και οικονομίες μεσαίου και υψηλού εισοδήματος, όπως η Αργεντινή (37 βαθμοί), η Αυστρία (71 βαθμοί), η Πολωνία (54 βαθμοί), η Τουρκία (34 βαθμοί) και το Ηνωμένο Βασίλειο (71 βαθμοί).

Οχτώ χώρες βελτίωσαν τη θέση τους στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς κατά την ίδια περίοδο: η Ιρλανδία (77 βαθμοί), η Νότια Κορέα (63 βαθμοί), η Αρμενία (47 βαθμοί), το Βιετνάμ (41 βαθμοί), οι Μαλδίβες (39 βαθμοί), η Μολδαβία (42 βαθμοί), η Αγκόλα (33 βαθμοί) και το Ουζμπεκιστάν (33 βαθμοί).

Η πορεία της Ελλάδας στον Δείκτη Διαφάνειας από το 2012 έως το 2023

Τι είναι ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς

Από την έναρξη εφαρμογής του το 1995, ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς έχει γίνει ο κορυφαίος παγκόσμιος δείκτης διαφθοράς του δημόσιου τομέα.

Ο Δείκτης βαθμολογεί 180 χώρες και περιοχές σε όλο τον κόσμο με βάση την αντίληψη για τη διαφθορά στον δημόσιο τομέα, χρησιμοποιώντας δεδομένα από 13 εξωτερικές πηγές, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, ιδιωτικών εταιρειών αξιολόγησης κινδύνου και συμβουλευτικών εταιριών, δεξαμενών σκέψης και άλλων. Οι βαθμολογίες αντικατοπτρίζουν τις απόψεις εμπειρογνωμόνων και επιχειρηματιών.

• ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ

Σε ποινή φυλάκισης 11 μηνών καταδικάστηκε ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Novartis, Κωνσταντίνος Φρουζής, για την υπόθεση των σάκων με μετρητά που παρέδωσε σε γνωστό εστιατόριο του Κολωνακίου.

Πρόκειται για ένα σκέλος της έρευνας που αφορούσε στους τρεις σάκους που φέρονται να δόθηκαν στους ιδιοκτήτες τους εστιατορίου, μεσούσης της διερεύνησης της υπόθεσης Novartis, προκειμένου να τους φυλάξουν για τέσσερις ηµέρες, μέχρι δηλαδή ο Κ. Φρουζής και η σύντροφος του επιστρέψουν από επαγγελµατικό ταξίδι στην Κύπρο. Τον Ιανουάριο του 2017 ωστόσο, οι ιδιοκτήτες κατήγγειλαν ληστεία, γεγονός το οποίο προκάλεσε την αντίδραση του Κ. Φρουζή. Αν και οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται πως το ποσό ανερχόταν στο 1 εκατομμύρια ευρώ, κατά τους μηνυτές, η χωρητικότητα τους δεν ήταν μεγάλη.

Σύμφωνα και με τα όσα κατατέθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία, οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου δέχθηκαν απειλές από τρίτα πρόσωπα, τα οποία τους ανέφεραν μεταξύ άλλων: «αν δεν βρείτε το 1.000.000€ θα σας κάνω κακό με δημοσιεύματα στην εταιρεία σας». Οι οχλήσεις μάλιστα, φαίνεται πως συνεχίστηκαν μέχρι και το καλοκαίρι όπου τους διαμηνύθηκε: «δεν με ενδιαφέρει ποιος έχει πάρει το 1 εκατομμύριο ευρώ, το έχεις χρεωθεί εσύ. Και άφησε να εννοηθεί για κακές συνέπειες».

Οι ενέργειες αυτές οδήγησαν το 2017 στην κατάθεση μήνυσης και στην παραπομπή του τον Κ. Φρουζή ως κατηγορούμενο για εκβίαση και ηθική αυτουργία σε κλοπή, ενώ και οι δύο πλευρές έχουν προσφύγει και ενώπιον των αστικών δικαστηρίων. Πρόσφατα το Τριμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας επέβαλε στον κατηγορούμενο και στη σύντροφο του την ίδια ποινή φυλάκισης, ενώ τους χορηγήθηκε αναστολή επί τριετία.

Το αδίκημα που τελικά τους αποδόθηκε από την ελληνική Δικαιοσύνης είναι από της απόπειρας παράνομης βίας σε βαθμό πλημμελήματος, μετατρέποντας την αρχική κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση και της εκβίασης. Το δικαστήριο πάντως, δεν υιοθέτησε την εισαγγελική πρόταση, με την οποία προτάθηκε η απαλλαγή του Κ. Φρουζη και των συγκατηγορούμενων του, με το σκεπτικό ότι είχαν κάθε νόμιμο δικαίωμα να ζητήσουν την επιστροφή των χρημάτων, που έχασαν.

Θεόδωρος Παναγιώτου

Όπως εξηγεί ο πληρεξούσιος δικηγόρος για την υποστήριξη της κατηγορίας, Θεόδωρος Παναγιώτου, «Είναι μία υπόθεση με πολλές πτυχές, τόσο σε αστικό, όσο και σε ποινικό επίπεδο, η απόφαση, όμως, αυτή, είναι μία δικαίωση για τις θέσεις των εντολέων μου, οι οποίοι, από την πρώτη στιγμή διατράνωναν προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν έχουν την παραμικρή εμπλοκή σε οιαδήποτε παράνομη πράξη, αντιθέτως, οι πράξεις και οι δικαστικές και εξώδικες διεκδικήσεις των αντιδίκων, ήταν εκείνες που, τουλάχιστον σε πρώτο βαθμό, είχαν σαν αποτέλεσμα την ποινική καταδίκη τους. Συνεχίζουμε μέχρι την αμετάκλητη δικαίωση των εντολέων μου, τόσο σε αστικό όσο και σε ποινικό επίπεδο».

Πηγή: news247.gr