Νίκη Μπάκουλη

 

Ο Γιώργος Ασματόγλου, αντιπρόεδρος Συνδέσμου Πρατηριούχων και Εμπόρων Καυσίμων, επισκέφτηκε το στούντιο της πρωινής εκπομπής «Κοινωνία Ώρα MEGA» για να εξηγήσει το λόγο που δεν σταματάει η άνοδος της τιμής της βενζίνης.

Οι παρουσιαστές προσπάθησαν ομολογουμένως, πολύ για να πάρουν μια σαφή απάντηση, όπως και για να πει ο κύριος Ασματόγλου ποια μπορεί να είναι η λύση σε ένα πρόβλημα που έχει κάνει δυσβάσταχτη την καθημερινότητα του Έλληνα καταναλωτή.

Δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα. Είπε ό,τι ξέρουμε όλοι εδώ και καιρό, αλλά αρνείται να κάνει η κυβέρνηση.

Το πιο σημαντικό εξ όσων κατέθεσε είναι ότι αν το δούμε γενικά το θέμα των αυξήσεων, θα διαπιστώσουμε ότι η τιμή του καυσίμου έχει υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα «ενώ οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών που προέρχονται από το ενεργειακό κόστος, συνεχίζουν να αυξάνονται».

Ακολουθούν όσα είχε να δηλώσει ο κύριος Ασματόγλου για τις συνεχόμενες -αναίτιες- αυξήσεις στα καύσιμα.

«Το τελευταίο διάστημα, αν πάρουμε ως βάση ένα μήνα πίσω, είχαμε σημαντικές αυξήσεις. Περίπου στα 11.50 λεπτά στην αμόλυβδη βενζίνη. Μιλάω πάντα για τι διυλισμένο προϊόν, τις τιμές που βλέπουμε στο διυλιστήριο.

Αυτές οι τιμές, είναι τιμές που μας έρχονται απ’ έξω. Γνωρίζουμε όλοι πια πως βγαίνουν από κέντρα του εξωτερικού και είναι για τις χώρες της Νοτίου Ευρώπης».

Παρ’ όλα αυτά, η αύξηση στην Ελλάδα είναι δυσανάλογη με εκείνη που παρατηρείται σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

«Είναι δυσανάλογη με τις διεθνείς τιμές του Αυγούστου, για το πετρέλαιο. Οι αυξήσεις, βάσει των μέσων τιμών που έχει ανακοινώσει το υπουργείο Ανάπτυξης, είναι 8.50 λεπτά. Άρα έχουν απορροφηθεί περίπου 3 λεπτά από τους πρατηριούχους.

Το επισημαίνω αυτό, γιατί πολύς κόσμος λέει πως οι πρατηριούχοι ανεβάζουν το καύσιμο. Δεν είναι έτσι.

Το ποσοστό κέρδους είναι πολύ μικρό, γιατί η πλάτη όλων είναι κολλημένη στον τοίχο σε οριακό επίπεδο.

Αντίθετα, το πετρέλαιο που είχε 14.50 λεπτά αύξηση σε έναν μήνα, παρουσίασε αύξηση στα πρατήρια της τάξεως των 14.02 λεπτών, πάντα βάσει των μέσων τιμών του υπουργείου Ανάπτυξης.

Με την επιστροφή όσων ήταν διακοπές στα αστικά κέντρα, «θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά τη βενζίνη. Αυτήν την στιγμή, η μέση τιμή στην Αθήνα διαμορφώνεται στο 1 ευρώ και 97 με 98 λεπτά. Μια ανάσα από τα 2 ευρώ.

Είχαμε ξαναπεί πως αν συνεχιστεί η υπάρχουσα συνθήκη, θα δούμε να ξεπερνά τα 2 ευρώ. Αυτό που φαίνεται στις επόμενες ημέρες, είναι μια σταθεροποίηση στις τιμές. Μια πολύ μικρή μείωση που δεν φαίνεται (0.1 λεπτό)».

Στα νησιά οι τιμές έφτασαν έως τα 2.45 το λίτρο.

«Τα νησιά των Κυκλάδων επιβαρύνονται πάρα πολύ από τις μεταφορές. Το μεταφορικό ισοδύναμο, που αναλύεται σε περίπου 2 λεπτά ανά λίτρο, είναι μόνο για τους μόνιμους κατοίκους. Όχι για τους επισκέπτες.

Το κακό είναι πως κάθε χρόνος που περνάει γίνεται όλο και πιο αποδυναμωμένη η τσέπη του καταναλωτή. Μειώνεται η αγοραστική του δύναμη και για αυτό του φαίνεται πιο ακριβό το προϊόν.

Μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, θα περιμέναμε υψηλότερες τιμές.

Μη ξεχνάτε πως κρατήθηκε μεσοσταθμικά, με σταθερό τον φόρο κατανάλωσης και το ΦΠΑ περίπου στο 1.80.

Είναι πολύ δύσκολο αυτό που συμβαίνει και για αυτό επέλεξαν πάρα πολλοί πολίτες φέτος, να κάνουν τις διακοπές τους με οδική και όχι με θαλάσσια μεταφορά. Οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν επιβαρυνθεί πάρα πολύ και για αυτό βλέπουμε τις υψηλές τιμές στη νησιωτική Ελλάδα.

Βέβαια, βλέπουμε υψηλές τιμές και στην ηπειρωτική Ελλάδα, στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας.

Πράγματι είναι μια δύσκολη εποχή. Έχουμε αυξητικές τάσεις. Δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει».

Τα μηνύματα και οι προβλέψεις που υπάρχουν για τις 3 επόμενες ημέρες είναι κάπως αισιόδοξα «σε ό,τι αφορά την στασιμότητα στην αυξημένη τιμή. Αν αύριο έχουμε άλλες αυξήσεις, δεν το ξέρουμε. Ίσως ξεπεράσουμε στα μεγάλα αστικά κέντρα το δίευρο».

Γιατί όμως, γενικά υπάρχει αυτή η αυξητική τάση; Ποιος είναι ο λόγος;

«Αν πάρουμε ως βάση τις διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου που πριν ένα μήνα ήταν στα 78.50 δολάρια το βαρέλι και σήμερα είναι στα 73.06, βλέπουμε πως είναι πολύ μικρή η διαφορά για τη μεγάλη αύξηση του τελευταίου μήνα.

Επειδή αυτές οι τιμές βγαίνουν απ’ έξω είναι κερδοσκοπικά παιχνίδια όσων ποντάρουν στο χρηματιστήριο του πετρελαίου, που δεν αγγίζουν τον ελλαδικό χώρο. Αυτά τα παιχνίδια ωστόσο, είναι σύνηθες φαινόμενο».

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης παραμένει ο ίδιος.

«Το κράτος εισπράττει από τους έμμεσους φόρους και βασίζεται στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, όπως και στο ΦΠΑ. Μη ξεχνάτε πως είναι και αίτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων και Εμπόρων Καυσίμων να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης.

Είναι και αίτημα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών που λέει μειώστε στα καταναλωτικά αγαθά και ειδικότερα στα καύσιμα, για να περιοριστεί το φαινόμενο της υψηλής τιμής.

Να σας πω όμως, το εξής: όλα έχουν ‘ανέβει’ και ‘τρέχει’ ένας πληθωρισμός της τάξεως του 13%. Τα καταναλωτικά αγαθά στα ράφια του σούπερ μάρκετ έχουν 'ανέβει 'στα ύψη. Αυτό που έχει υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα -των αυξήσεων όλων αυτών των αγαθών- είναι το καύσιμο.

Σας πληροφορώ πως με τη σημερινή ημέρα, έχει υποχωρήσει από όταν ήταν στο ΤΟΡ κατά 20%. Αυτά που δεν υποχώρησαν είναι όλα τα υπόλοιπα αγαθά που επηρεάζονται από το κόστος ενέργειας του καυσίμου.

Πράγματι, υπάρχει πρόβλημα και θα πρέπει να λυθεί με κάποιον τρόπο, ώστε να βοηθηθεί ο Έλληνας καταναλωτής. Όχι με τα fuel pass και την επιδοματική πολιτική. Βοήθησε, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα.

Θα το λύσει η μείωση του φόρου ειδικής κατανάλωσης ή αν θέλετε το ΦΠΑ σε αυτά τα καταναλωτικά αγαθά για να μπορέσει να εκτονωθεί αυτή η αύξηση.

Οι αυξήσεις όμως, που ήλθαν στα καταναλωτικά αγαθά από το ενεργειακό κόστος, έμειναν, ενώ υποχώρησαν τα καύσιμα».

Πηγή:news247.gr

 

Ο ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στους στρατηγούς για την εξουσία που μαίνεται από τη 15η Απριλίου στο Σουδάν θα έχει βυθίσει ακόμη 1,5 εκ. παιδιά σε κατάσταση λιμού ως τον επόμενο μήνα, προειδοποίησε χθες Τρίτη η μη κυβερνητική οργάνωση Save the Children («Σώστε τα παιδιά»).

Σύμφωνα με την οργάνωση αρωγής, ήδη προτού ξεσπάσει η ένοπλη σύρραξη 8 εκατ. ανήλικα πείναγαν στο κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής, όπου το 47% του πληθυσμού (ή περίπου 23 εκατ.) είναι παιδιά.

«Είναι αδύνατο να υπερβάλλουμε όσον αφορά τη σοβαρότητα της κατάστασης στο Σουδάν. Πρόκειται για απελπιστική, οξεία κρίση για τα παιδιά. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπους που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, να τα αφήσουν όλα πίσω, και τρώνε μόλις ένα γεύμα την ημέρα» αν υπάρχει κι αυτό, τόνισε ο Αρίφ Νουρ, διευθυντής της Save the Children στο Σουδάν, σύμφωνα με ανακοίνωση της ΜΚΟ.

Στο κείμενο υπογραμμίζεται πως ο αριθμός των παιδιών που είναι αντιμέτωπα με λιμό αυξάνεται κατά 17.000 κάθε μέρα.

Ο πόλεμος που ξέσπασε πριν από τέσσερις μήνες ανάγκασε πάνω από 4,3 εκ. ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ανέφερε χθες η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Σύμφωνα με τους νεότερους αριθμούς της, 3,2 εκατ. άνθρωποι είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι και άλλοι 1,1 εκατ. μετατράπηκαν σε πρόσφυγες σε γειτονικά κράτη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πάνω από 4.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο. Ο απολογισμός αυτός είναι αναμφίβολα υποτιμημένος, κάτι εν μέρει οφειλόμενο στην σχεδόν απόλυτη παράλυση του συστήματος υγείας.

Στον πόλεμο εμπλέκονται ο στρατός, υπό την ηγεσία του στρατηγού Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, και οι Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ), παραστρατιωτικοί υπό τον στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο, που είχαν καταλάβει μαζί την εξουσία με το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2021, αλλά πλέον μετατράπηκαν σε ορκισμένους εχθρούς.

Στα πεδία των μαχών, η κατάσταση βρίσκεται σε αδιέξοδο και διπλωματική πηγή τόνιζε πρόσφατα πως η σύρραξη δεν αποκλείεται «να κρατήσει χρόνια».

Το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας παρουσιάζει στη Θεσσαλονίκη την παράσταση «ΑΤΡΕΙΔΕΣ - Η επιστροφή» |Σκηνοθεσία Γιάννης Μαργαρίτης Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας Γιάννης Μαργαρίτης συνδέει τις τραγωδίες «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, «Αγαμέμνων» του Αισχύλου και «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή με αποσπάσματα από την «Τέταρτη Διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου, φωτίζοντας τη διαχρονική διάσταση του μύθου των Ατρειδών. «ΑΤΡΕΙΔΕΣ - H επιστροφή» Δραματουργική σύνθεση και σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νεάπολης-Συκεών «Μερκούρεια 2023» Κυριακή 27 Αυγούστου στο ανοικτό θέατρο «Μάνος Κατράκης» Ο μύθος Ο Αγαμέμνονας καλείται να θυσιάσει την κόρη του, Ιφιγένεια για να κατευνάσει τη θεά Άρτεμη και να μπορέσει ν’ αποπλεύσει ο στόλος των Αχαιών από την Αυλίδα για την Τροία («Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη). Με το τέλος του Τρωικού Πολέμου, ο βασιλιάς Αγαμέμνονας επιστρέφει νικητής στο Άργος, αλλά δολοφονείται από τη σύζυγό του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της-ένα οργανωμένο σχέδιο εκδίκησης για τον φόνο της κόρης της, Ιφιγένειας («Αγαμέμνων» του Αισχύλου). Η Ηλέκτρα και ο Ορέστης, τα παιδιά της Κλυταιμνήστρας, εκδικούνται για τον φόνο του πατέρα τους Αγαμέμνονα, δολοφονώντας τη μητέρα τους («Ηλέκτρα» του Σοφοκλή). Τρεις αρχαίες τραγωδίες, στη σκιά ενός αιματοβαμμένου πολέμου, συνθέτουν τη βαριά κατάρα της οικογένειας των Ατρειδών, δημιουργώντας τεράστια ερωτήματα, εμπνέοντας ακόμη και τη σύγχρονη ψυχανάλυση. Μια ιστορία με πολλές αναλογίες στο σήμερα. Η παράσταση «Ατρείδες - Η επιστροφή» σε τρία μέρη: «Η θυσία», «Η επιστροφή», «Η πτώση» Ο Γιάννης Μαργαρίτης, στην παράσταση «ΑΤΡΕΙΔΕΣ - H επιστροφή», χρησιμοποιεί ως μέσο την ποίηση των αρχαίων τραγικών, την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου αλλά και τη σοφία της παραδοσιακής ποίησης, αφού πολλά χορικά έχουν αντικατασταθεί, για να αφηγηθεί με ενιαίο και σύγχρονο τρόπο αυτόν τον εμβληματικό μύθο από τον οποίο προκύπτουν διαχρονικά ζητήματα: Επιβολή, θυσία, ευθύνη, εκδίκηση, απελπισία, ενοχές, δικαίωση, λύτρωση, πάθος, πτώση, ο αέναος αγώνας ανάμεσα στην θηλυκή και αρσενική δύναμη, η συνεχής διεκδίκηση της εξουσίας… Μια σύγχρονη φιλοσοφική διάσταση στον μύθο δίνουν και τα σχετικά με τα πρόσωπα του οίκου των Ατρειδών αποσπάσματα από την «Τέταρτη Διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου. Σκηνοθετικό σημείωμα «Τέσσερα πρόσωπα έρχονται σε έναν τόπο μνήμης. Έναν τόπο στον οποίο θα επαναπροσδιοριστούν σε σχέση με τη μοίρα - μύθο. Έναν τόπο όπου θα αφηγηθούν με διαφορετικό τρόπο την εμβληματική ιστορία των Ατρειδών. Τι ζητάνε; Τι επιδιώκουν; Η θεατρική τελετουργία - μύηση θα τους οδηγήσει μέσα από την αναπαράσταση του αρχετυπικού μύθου, όπου καμιά παρηγοριά δεν φαίνεται να υπάρχει, να παρηγορήσουν και να παρηγορηθούν». Γιάννης Μαργαρίτης Ταυτότητα παράσταση «ΑΤΡΕΙΔΕΣ - Η επιστροφή» Δραματουργική σύνθεση-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης Μετάφραση: Κ.Χ Μύρης Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Οικονομάκης Σκηνικό - Κοστούμια: Αλεξάνδρα Καψάλα Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος Χρυσάνθη Δούζη Ιοκάστη Αγαύη Παπανικολάου Γιάννης Χαρκοφτάκης Πού: Ανοικτό θέατρο «Μάνος Κατράκης», Καρόλου Κουν 13, Συκιές Πότε: 8 Κυριακή 27 Αυγούστου στις 21:00 Εισιτήρια: 10 € γενική είσοδος και 5 € μειωμένο ( φοιτητικά, μαθητικά, κάτοχοι κάρτας ανεργίας, κάρτας αναπηρίας) Προπώληση: www.ticketservices.gr Η παράσταση ξεκίνησε την πορεία της από την Καλαμάτα, ενώ θα παρουσιαστεί σε ανοικτά θέατρα στην Πελοπόννησο και την Αττική. Στη Θεσσαλονίκη θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νεάπολης-Συκεών «Μερκούρεια 2023». Βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο: dipethe.kalamatafaris.gr

Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας σε έκτακτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου αύξησε το βασικό επιτόκιο στο 12%, όπως μεταδίδει το RIA Novosti. «Το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ρωσίας αποφάσισε να αυξήσει το βασικό επιτόκιο από τις 15 Αυγούστου 2023 στο 12,00% ετησίως», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Κεντρική Τράπεζα. Αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό από τον Μάιο του 2022.

Το βασικό επιτόκιο είναι το ελάχιστο ποσοστό με το οποίο η Κεντρική Τράπεζα χορηγεί δάνεια σε εμπορικές τράπεζες για μια εβδομάδα και με το οποίο είναι έτοιμη να δεχθεί κεφάλαια για καταθέσεις. Το μέγεθός του επηρεάζει το ρυθμό του πληθωρισμού.

Οι αναλυτές που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του RIA Novosti ανέμεναν αύξηση των επιτοκίων κατά μιάμιση έως δύο ποσοστιαίες μονάδες. Κατά τη γνώμη τους, μια τέτοια αύξηση θα συμβάλει στη μείωση της ζήτησης στην οικονομία και στη μείωση του όγκου των εισαγωγών, σταθεροποιώντας έτσι τη συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλίου.

Στην προηγούμενη συνεδρίαση του Ιουλίου, η Τράπεζα της Ρωσίας αύξησε το βασικό επιτόκιο κατά μία ποσοστιαία μονάδα, στο 8,5% ετησίως.

Παράλληλα, η Κεντρική Τράπεζα άφησε να εννοηθεί  ότι θα εξακολουθεί να επιτρέπει την περαιτέρω άνοδο του βασικού επιτοκίου στις επόμενες συνεδριάσεις για να αντιμετωπίσει πιθανή πληθωριστική πίεση.

Η απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας ελήφθη μετά την απότομη αποδυνάμωση του ρουβλίου. Η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου τη Δευτέρα ξεπέρασε τα 101 ρούβλια, το ευρώ – 111 ρούβλια για πρώτη φορά από τις 23 Μαρτίου 2022.

Η έκτακτη συνεδρίαση της Κεντρικής Τράπεζας ήταν η πρώτη από τις 26 Μαΐου πέρυσι και η έκτη από την καθιέρωση του βασικού επιτοκίου. Πριν από αυτή , είχαν γίνει δυο έκτακτες συνεδριάσεις το 2014 και τρεις το 2022.

Η επόμενη προγραμματισμένη συνεδρίαση είναι προγραμματισμένη για τις 15 Σεπτεμβρίου.

Δικαστήριο της Τεχεράνης καταδίκασε τον γνωστό σκηνοθέτη Σαΐντ Ρουσταγί σε φυλάκιση έξι μηνών για την προβολή της ταινίας του «Η Λεϊλά και τα αδέρφια της» στο Φεστιβάλ των Καννών το 2022.

Η μεγάλου μήκους ταινία περιγράφει την ιστορία μίας φτωχής οικογένειας σε ένα Ιράν βυθισμένο στην οικονομική κρίση. Η προβολή του απαγορεύθηκε στο Ιράν μετά την κυκλοφορία του τον περασμένο χρόνο «λόγω της παραβίασης των κανόνων με την συμμετοχή του χωρίς άδεια στα φεστιβάλ των Καννών και του Μονάχου», σύμφωνα με τις ιρανικές αρχές.

«Το επαναστατικό δικαστήριο της Τεχεράνης καταδίκασε τους Σαΐντ Ρουσταγί και Τζαβάντ Νορουζμπέγκι, τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό της ταινίας "Η Λεϊλά και τα αδέρφια της" σε φυλάκιση έξι μηνών», έγραψε στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα Etemad που πρόσκειται στους μεταρρυθμιστές. Οι δύο τους κρίθηκαν ένοχοι για «συμβολή στην προπαγάνδα της αντιπολίτευσης κατά του ισλαμικού συστήματος» στο Ιράν.

Το δικαστήριο αποφάσισε ωστόσο ότι οι δύο καταδικασθέντες θα εκτίσουν το ένα εικοστό της ποινής τους, δηλαδή εννέα ημέρες, και το υπόλοιπο της ποινής θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα για πέντε χρόνια.

«Κατά τη διάρκεια της περιόδου της αναστολής, οι καταδικασθέντες θα πρέπει να απέχουν από δραστηριότητες που συνδέονται με το διαπραχθέν έγκλημα και δεν θα έχουν επικοινωνία με άτομα που δραστηριοποιούνται στον κινηματογραφικό τομέα».

Ο 34χρονος Σαΐντ Ρουσταγί είναι γνωστός και από την ταινία του 2021 «Ο Νόμος της Τεχεράνης», αστυνομική ταινία με θέμα την βιομηχανία των ναρκωτικών και την καταστολή της από το ιρανικό κράτος.

Για την ταινία «Η Λεϊλά και τα αδέρφια της» ο Ιρανός σκηνοθέτης τιμήθηκε με το βραβείο της επιτροπής της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογραφικού Τύπου τον Μάιο 2022.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Συγκεκριμένα, μια περαστική γυναίκα βρήκε σε έναν κάδο απορριμάτων, τρία γατάκια κλεισμένα σε χαρτόκουτο παπουτσιών το οποίο ήταν σφραγισμένο με σελοτεϊπ, επί της οδού Μετσόβειου Πολυτεχνείου με Ικάρων στη Ν. Ιωνία.

Όπως αναφέρει το taxydromos.gr η Φιλοζωϊκή Ομάδα Βόλου ειδοποιήθηκε χθες το απόγευμα, από τον αξιωματικό υπηρεσίας του Αστυνομικού τμήματος Βόλου, για το συμβάν.

Η κυρία που βρήκε τα γατάκια, τα φιλοξένησε για λίγο, έως ότου να βρεθεί άτομο για να τα αναλάβει.

Τα γατάκια είναι περίπου τριών εβδομάδων και η Φιλοζωική Ομάδα ευελπιστεί να καταφέρουν να επιβιώσουν.

Ήδη έχει γίνει καταγγελία του συμβάντος και μήνυση κατ’ αγνώστων.

Πέγκυ Μπαμπάθα

Με εκατομμύρια διαδικασίες της καθημερινής μας ζωής και της παγκόσμιας οικονομίας, να βασίζονται στη λειτουργία του διαδικτύου, μια πιθανή «απενεργοποίησή» του θα είχε σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνία, επικοινωνία και εργασία μας, χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί ακόμα η πλήρης έκταση των συνεπειών. Θα μπορούσε τελικά να επιβιώσει ο κόσμος όπως τον ξέρουμε αν ξαφνικά σταματούσε να λειτουργεί η παγκόσμια μπλογκόσφαιρα;

Αν πάρουμε ως παράδειγμα για την πιθανή πραγματικότητα που εξετάζουμε, το Μανιπούρ της Ινδίας, τότε μάλλον όχι. Τρεις μήνες μετά την παύση του διαδικτύου στην περιοχή - εκούσιο διάταγμα της ινδικής κυβέρνησης -, η περιοχή μαστίζεται από φόνους, εμπρησμούς και βιασμούς με τουλάχιστον 180 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και περισσότερους από 60.000 να μένουν άστεγοι. Χωριά έχουν πυρποληθεί και γείτονες έχουν λιντσάρει άλλους γείτονες, καθώς οι αρχές αδυνατούν να ελέγξουν την κλιμακούμενη βία. Αυτό που οδήγησε την κυβέρνηση της Ινδίας να ρίξει την περιοχή στο απόλυτο διαδικτυακό σκοτάδι, ήταν το στρατιωτικό πραξικόπημα και ο εμφύλιος πόλεμος στη γειτονική Μιανμάρ, που πυροδότησε γενικότερες διαμαρτυρίες στην περιοχή.

Καθώς άρχισαν οι μάχες, στις 4 Μαΐου, η ινδική κυβέρνηση έκανε αυτό που κάνει ξανά και ξανά όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με εσωτερικές συγκρούσεις. Έκλεισε το διαδίκτυο. Η εθνική κυβέρνηση έχει την εξουσία να διατάξει τους παρόχους τηλεπικοινωνιών να σταματήσουν να παρέχουν σταθερό και κινητό διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας έναν νόμο έκτακτης ανάγκης. Το έκανε 84 φορές το 2022 και 106 φορές το 2021, σύμφωνα με την Access Now, μια μη κυβερνητική οργάνωση που παρακολουθεί τις διακοπές του διαδικτύου. Η αιτιολόγηση για αυτά τα κλεισίματα είναι ότι εμποδίζουν την παραπληροφόρηση να διαδοθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συμβάλλουν στην καταστολή των ταραχών.

Μια πιθανή παύση

Χωρίς ίχνος καταστροφολογίας, η αλήθεια είναι ότι το παράδειγμα της Μανιπούρ είναι αρκετά τρομακτικό και μας φέρνει μπροστά σε μια πραγματικότητα που σίγουρα δεν θα έμοιαζε με αυτή που βιώνει ο δυτικός κυρίως κόσμος τώρα. Με το διαδίκτυο να αποτελεί τεράστιο μέρος του παγκόσμιου συστήματος, η παύση του θα προκαλούσε ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι μπορούμε να διανοηθούμε. Το διαδίκτυο επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας. Εκτός από τους απογοητευμένους influencers των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το ζήτημα που θα ανέκυπτε θα ήταν πολύ πιο σοβαρό από το να μην υπάρχει πλέον Facebook, Instagram, Snapchat ή TikTok.

Σε μια πιθανή παύση του διαδικτύου η παγκόσμια οικονομία θα επέστρεφε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930. Τα χρήματά μας θα ήταν πρακτικά άχρηστα και δεν θα είχαμε τρόπο να επικοινωνήσουμε με κανέναν. Η πρόσβαση στα ψηφιακά κεφάλαια μας θα ήταν αδύνατη, καθώς οι υπολογιστές που δημιουργούν αντίγραφα ασφαλείας των δεδομένων αυτών δεν θα λειτουργούν πλέον. Αν και θα εξακολουθούσαμε να έχουμε χαρτονομίσματα και αυτό θα επέφερε μια σχετική ανακούφιση, στην πραγματικότητα δεν θα είχαμε πρόσβαση στις τράπεζες, ακριβώς επειδή όλα τα αντίγραφα ασφαλείας είναι αποθηκευμένα σε ένα cloud με ψηφιακή πρόσβαση.

Στον ανεπτυγμένο κόσμο, οι περισσότερες χώρες έχουν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο ασύρματο τηλεφωνικό δίκτυο που δομεί πλέον βασικούς πυλώνες της κοινωνίας. Αν το ίντερνετ έπαυσε τα τηλέφωνά μας θα σταματούσαν να λειτουργούν, όπως και τα σταθερά, τα οποία πλέον κάνουν ακόμη και κλήσεις μέσω διαδικτύου. Ουσιαστικά θα έπρεπε να ξαναμάθουμε και να εφαρμόσουμε όλα τα παλαιότερα συστήματα επικοινωνίας μας πριν από το διαδίκτυο, με αυτή την εκ νέου εκμάθηση να διαρκεί μήνες, ακόμη και χρόνια.

Η μετακίνηση θα ήταν επίσης αδύνατη, καθώς πολλά από τα σύγχρονα μέσα βασίζονται στα συστήματα ραντάρ και εύρεσης διαδρομών μέσω δορυφόρων, όπως αεροπλάνα, τρένα και πλοία. Ακόμα και τα σύγχρονα έξυπνα αυτοκίνητα και ηλεκτρικά οχήματα,όπως τα Tesla θα ήταν άχρηστα, αφού δεν θα ήταν δυνατή ούτε η φόρτισή τους. Ακόμη και με τα κανονικά βενζινοκίνητα και υβριδικά οχήματα, δεν θα μπορούσαμε να αντλήσουμε βενζίνη για το αυτοκίνητό μας, καθώς οι περισσότερες αντλίες λειτουργούν με το διαδίκτυο.

 

Ψυχαγωγία και ψυχική υγεία χωρίς «σύνδεση»

Το διαδίκτυο έχει επίσης αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έχουμε πρόσβαση στην ψυχαγωγία. Οι υπηρεσίες streaming όπως το Netflix και το Spotify έχουν γίνει απίστευτα δημοφιλείς, προσφέροντας μια τεράστια ποικιλία ταινιών, τηλεοπτικών εκπομπών και μουσικής σε χρήστες σε όλο τον κόσμο. Αν το διαδίκτυο εξαφανιζόταν, θα χάναμε την πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες και οι άνθρωποι θα έπρεπε να βρουν άλλους τρόπους να ψυχαγωγηθούν. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναβίωση των παραδοσιακών μορφών ψυχαγωγίας, όπως η ανάγνωση βιβλίων ή η παρακολούθηση DVD, αλλά θα σήμαινε επίσης σημαντική μείωση της ποικιλίας και της ευκολίας των επιλογών ψυχαγωγίας.

Μία από τις πιο ανησυχητικές επιπτώσεις ενός μπλακ άουτ στο διαδίκτυο θα ήταν στην κοινωνική μας ζωή. Για πολλούς ανθρώπους, οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Instagram έχουν γίνει κρίσιμο μέρος της κοινωνικής τους ζωής, επιτρέποντάς τους να συνδέονται με φίλους και συγγενείς σε όλο τον κόσμο. Χωρίς το Διαδίκτυο, αυτές οι συνδέσεις θα χάνονταν και οι άνθρωποι θα έπρεπε να καταφύγουν σε πιο παραδοσιακές μεθόδους κοινωνικοποίησης. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ιδιαίτερη πρόκληση για τους ανθρώπους που ζουν μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και οι οποίοι βασίζονται στο διαδίκτυο για να παραμείνουν συνδεδεμένοι.

Η εξαφάνιση του διαδικτύου θα είχε όμως σημαντικό αντίκτυπο και στην ψυχική μας υγεία, αν σκεφτούμε ότι το διαδίκτυο έχει γίνει πηγή παρηγοριάς και ψυχαγωγίας για πολλούς ανθρώπους, παρέχοντας μια διέξοδο από το άγχος της καθημερινής ζωής. Χωρίς αυτό, οι άνθρωποι θα είχαν λιγότερες επιλογές για την αντιμετώπιση του άγχους και του στρες, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένα αισθήματα απομόνωσης και κατάθλιψης. Επιπλέον, το διαδίκτυο έχει καταστεί ως μια ζωτικής σημασίας πηγή πληροφοριών και υποστήριξης για τα άτομα με ψυχικές παθήσεις και η εξαφάνισή του θα μπορούσε να αφήσει τα άτομα αυτά να αισθάνονται ακόμη πιο μόνα και απομονωμένα.

Οι πιο αρνητικές συνέπειες

Όλες αυτές οι εκτεταμένες και σημαντικές επιπτώσεις που θα είχε στη ζωή μας η απενεργοποίηση του διαδικτύου, δηλαδή η διακοπή των διαύλων επικοινωνίας μας, ο περιορισμός της πρόσβασης σε πληροφορίες, η διάλυση της οικονομίας και η μείωση της ποικιλίας των επιλογών ψυχαγωγίας και επιρροής της ψυχικής μας υγείας, θα προκαλούσαν τις ακραίες αντιδράσεις όλων μας. Η παύση της λειτουργίας του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα θα κατέστρεφε εντελώς τη σύγχρονη κοινωνία, οδηγώντας σε χάος, αναρχία και θάνατο. Σκεφτείτε να μην μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τηλεφωνικές κλήσεις έκτακτης ανάγκης. Το 100 δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί σε επείγοντα περιστατικά, επειδή δεν θα είχε υπολογιστή για να αρχειοθετήσει την κλήση μας, μια κλήση που μάλλον δεν θα περνούσε καν.

Πηγή: protothema.gr

Διακοπές στο Porto Salta
Κείμενα: Άγγελος Πυριόχος

Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου

Τελευταίες Παραστάσεις
μέχρι 26/8

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15
Από Κοινού Θέατρο
(Ευπατριδών 4, Κεραμεικός)

Παίζουν: 
Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη

Ηλεκτρονική προπώληση: Viva.gr 
https://www.viva.gr/tickets/theater/diakopes-sto-porto-salta/

Η απολαυστική επιθεώρηση, σε κείμενα Άγγελου Πυριόχου, με τον εξωτικό τίτλο «Διακοπές στο Porto Salta» ολοκληρώνει τον κύκλο της παρουσίασής της, στην όμορφη και δροσερή αυλή του θεάτρου Από Κοινού, το Σάββατο 26 Αυγούστου. 

Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου. Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη. Στο πιάνο επί σκηνής η Μαρίνα Ρούσσου.

H επιθεώρηση  ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ PORTO SALTA  έχει τη δομή της παλιάς επιθεώρησης αλλά είναι κάπως σαν new entry από την πίσω πόρτα. Έχει ζωντανή μουσική αλλά δεν έχει μπαλέτο. Ο Θίασος είναι από μόνος του τα Loli Bergere αλλά λίγο πιο λωλοί. Έχει σκηνικά τεραστίων διαστάσεων αλλά δυστυχώς δεν χώρεσαν στην σκηνή και τα έδωσαν σε άλλους πτωχούς θιάσους. Η υπόθεση αυτής της επιθεώρησης είναι μια σκοτεινή υπόθεση. Τόσο σκοτεινή που ούτε τα κανάλια, ούτε η αντιτρομοκρατική, ούτε καν ο πρωθυπουργός που δεν θα ξέρουμε ακόμα ποιος εξελέγη... την αντελήφθησαν. Επίσης που είναι αυτό το εξωτικό Porto Salta; Είναι νησί ; Είναι ευχή; Και γιατί πήγαν εκεί διακοπές; Πήγαν αυθορμήτως ή μήπως έπιασε η ευχή άλλων.  Είναι λίγο θρίλερ. Κάτι σαν το Ακρωτήρι του Φόβου αλλά στο Από Κοινού Θέατρο δεν παίζει ο Ντε Νίρο. Παίζουν η Ελένη Γερασιμίδου, ο Αντώνης Ξένος, η Αγγελική Ξένου και η Βάλια Τζιτζικάκη με τη Μαρίνα Ρούσσου να τους συνοδεύει με το πιάνο της. Σαλταρισμένοι όλοι. Τρία κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά ονειρεύονται μποστάνια στα μπαλκόνια αλλά απαγορεύονται. Και τα κρύα τα νερά πάνε σε ιδιώτες οπότε θα τους δίνουν water pass. Είναι συντετριμμένοι από τον θάνατο ενός τέως και θυμούνται τα βιβλιάρια προικός της Φρειδερίκης - ήταν όπως είναι το καλάθι της νοικοκυράς σήμερα. Τα δύο από τα τρία, σαν τα κρύα τα νερά, θέλουν να πάνε στη Μύκονο για δουλειά αλλά είναι πανάκριβη η δουλεία στα νησιά πλέον. Η μία εκ των δύο είναι δασκάλα και αναγκάζεται να κάνει μάθημα επαγγελματικού προσανατολισμού στη γενιά του τικ τοκ. Μια βέρα Αθηναία θυμάται τα παιδικά της χρόνια, τα σινεμά και τα θέατρα, περπατά στο σκοτεινό κέντρο και μονολογεί. Είναι πόλη η Αθήνα ή μήπως ξενοδοχείο. Και θα επιβιώνει πλέον ένας Έλληνας στο Athens Hotel. Μήπως πρέπει να μπει σε συμμορία; Να γίνει εκβιαστής; Να γίνει πολιτικός; Όλοι αυτοί εξορίζονται στο εξωτικό νησί Porto Salta για να μάθουν να φέρονται αλλά... πίσω έχει η κάλπη την ουρά. Αυτά και άλλα πολλά τραγούδια στην επιθεώρηση του Άγγελου Πυριόχου ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ PORTO SALTA...

Συντελεστές
Κείμενα: Άγγελος Πυριόχος
Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου
Μουσική σύνθεση τραγουδιού παράστασης: Φίλιππος Παχνιστής (σε στίχους Άγγελου Πυριόχου)
Σκηνικά-Κοστούμια: Από Κοινού
Χορογραφίες: Από Κοινού
Πιάνο: Μαρίνα Ρούσσου
Φωτισμοί: Γιώργος Ζιώγαλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Καραγάνης
Γραφίστας: Κωνσταντίνος Καραγάνης
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Καλπακίδου
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη
Τελευταίες Παραστάσεις:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15
μέχρι 26 Αυγούστου

Social Media Θεάτρου Από Κοινού:

⦁    https://www.facebook.com/apokoinoutheatro
 https://www.instagram.com/apokoinou4/?hl=el

Δείτε το trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=K5DrNgBtF4o 

Info:
Τοποθεσία: Από Κοινού Θέατρο, Ευπατριδών 4, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός) 
Ημερομηνία: Ημέρες και Ώρες παραστάσεων Αυγούστου: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο. Ώρα έναρξης: 21.15. Έως 26/8
Πληροφορίες - Κρατήσεις: Τηλ.: 211 4057249
Τιμές εισιτηρίων: 16€ κανονικό, 12€ μειωμένο. Πέμπτη: γενική είσοδος 10€. 
Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται μπύρα/αναψυκτικό 
Ηλεκτρονική προπώληση: Viva.gr 
https://www.viva.gr/tickets/theater/diakopes-sto-porto-salta/  
 

Αντώνης Ρηγόπουλος

Μετά τους σιδηρόδρομους και τα Τέμπη η κυβέρνηση εφαρμόζει και στις αερομεταφορές το εγκληματικό της δόγμα

«Πάμε κι όπου βγει». Το επίσημο δόγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτυπώθηκε για πρώτη φορά σε λέξεις όταν το είπε ο μηχανοδηγός του μοιραίου τρένου των Τεμπών λίγη ώρα πριν από τη θανατηφόρα σύγκρουση που στοίχισε τη ζωή σε 57 άτομα.

Η φράση μετατράπηκε σε σλόγκαν με σκοπό να δείξει ότι βασικές λειτουργίες στη χώρα έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Σήμερα το Documento αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει συνεπής στο εγκληματικό της δόγμα – όχι μόνο σε ό,τι αφορά τους σιδηρόδρομους, αλλά και στα αεροδρόμια της χώρας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών και επισκεπτών. Το δόγμα «πάμε κι όπου βγει» μετατρέπεται πλέον σε… «πετάμε κι όπου βγει».

Σύμφωνα με έγγραφα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας σήμερα το Documento, η Ελλάδα εγκαλείται από την ΕΕ επειδή δέκα ελληνικά αεροδρόμια παραμένουν χωρίς πιστοποίηση.

Επίσης, άλλα απόρρητα έγγραφα που δημοσιεύουμε σήμερα και που αφορούν όχι απλώς το δημόσιο συμφέρον, αλλά επί της ουσίας τη δημόσια ασφάλεια αποκαλύπτουν ότι όλες οι ελληνικές εταιρείες αερομεταφορών έχουν τεθεί σε προτεραιότητα για ελέγχους καθώς δεν συμμορφώνονται με τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων.

Σε εκτενή της απάντηση προς το Documento η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) επιβεβαιώνει πλήρως το ρεπορτάζ της εφημερίδας τόσο για το ζήτημα της μη πιστοποίησης των δέκα αεροδρομίων όσο και για την επιβολή κατά προτεραιότητα ελέγχων στις πτήσεις όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών. Στην απάντησή της η αρχή δικαιολογείται αναφέροντας ότι το πρόβλημα υπήρχε από το 2017.

Οπως αποδεικνύει το ρεπορτάζ του Documento, όμως, η παραμέληση της πιστοποίησης των αεροδρομίων κάθε άλλο παρά γραφειοκρατική αβλεψία αποτελεί, αφού πρακτικά μετατρέπει την αγορά αεροδρομίων σε μεγάλη επενδυτική ευκαιρία για επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν στο παρελθόν ευεργετηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Χωρίς πιστοποίηση δέκα ελληνικά αεροδρόμια

Αποκαλυπτική για την απελπιστική κατάσταση των ελληνικών αεροδρομίων είναι η έκθεση της Δέσμης Παραβάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου.

Πρόκειται για την τακτική δέσμη αποφάσεων της ΕΕ για παραβάσεις κρατών που δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους και εναντίον των οποίων κινεί νομικές διαδικασίες.

Οπως αναφέρει η Κομισιόν στη φετινή της έκθεση, δέκα ελληνικά αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί «μη δεόντως πιστοποιημένα», ενώ συμπληρώνει ότι η χώρα μας δεν έχει παράσχει επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας.

Η έκθεση της Κομισιόν και το τελεσίγραφο

Συγκεκριμένα, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει:

«Η Επιτροπή καλεί την ΕΛΛΑΔΑ να συμμορφωθεί με τους ενωσιακούς κανόνες για τις πτητικές λειτουργίες και τα αεροδρόμια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασία επί παραβάσει με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής στην Ελλάδα [INFR(2023)2078], επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την επαλήθευση της συμμόρφωσης των αερομεταφορέων και τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων όσον αφορά την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 965/2012], καθώς και επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την πιστοποίηση των αεροδρομίων [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 139/2014]. Οσον αφορά τις πτητικές λειτουργίες, οι αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών πρέπει να ελέγχουν τη συμμόρφωση των εμπορικών αερομεταφορέων με ορισμένες απαιτήσεις, για τις οποίες πρέπει να θεσπίσουν και να διατηρούν σύστημα διαχείρισης με ελάχιστο αριθμό ειδικευμένου προσωπικού. Ερευνες που διενεργήθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) έδειξαν ότι η αρμόδια αρχή στην Ελλάδα (ΥΠΑ) δεν διενήργησε τις αναγκαίες επαληθεύσεις της συμμόρφωσης, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 965/2012 της Επιτροπής. Επιπλέον, 10 αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί από την ΥΠΑ και τον EASA ως μη δεόντως πιστοποιημένα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1139. Επίσης, η Ελλάδα δεν παρέσχε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια, τα οποία είναι ανοικτά για δημόσια χρήση, έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας». Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποστέλλει προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να διορθώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν. Διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.

Σημειώνεται ότι το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί επίσημη μετάφραση της Κομισιόν, ωστόσο στο αγγλικό έγγραφο η αρχή που αναφέρεται ότι έχει χαρακτηρίσει τα αεροδρόμια ως «μη δεόντως πιστοποιημένα» είναι η HCAA (Hellenic Aviation Authority), δηλαδή η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και όχι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), όπως αναφέρεται στο μεταφρασμένο κείμενο, που το νέο αρκτικόλεξό της στα αγγλικά σύμφωνα με την ιστοσελίδα της είναι HASP (Hellenic Aviation Service Provider).

Από τα παραπάνω πάντως προκύπτει ξεκάθαρα ότι η Κομισιόν εγκαλεί επισήμως την Ελλάδα για τουλάχιστον τρία κεντρικά ζητήματα που άπτονται του κρίσιμου τομέα της ασφάλειας των αερομεταφορών: Συγκεκριμένα, η Ελλάδα α) δεν συμμορφώνεται ως προς τους ελέγχους ασφάλειας των αεροπορικών εταιρειών, β) δεν συμμορφώνεται ως προς την πιστοποίηση δέκα αεροδρομίων γ) δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις για το επίπεδο ασφάλειας τεσσάρων στρατιωτικών αεροδρομίων που χρησιμοποιούνται και ως πολιτικά.

Η Κομισιόν μάλιστα στην έκθεση θέτει «τελεσίγραφο» προς την Ελλάδα, καλώντας τη να κινηθεί άμεσα και να διορθώσει τις ελλείψεις εντός δύο μηνών, ενώ σε αντίθετη περίπτωση προειδοποιεί ότι θα στραφεί στο επόμενο προβλεπόμενο επίπεδο πίεσης που είναι η «αιτιολογημένη γνώμη».

Θέτει δηλαδή ανοιχτά ζήτημα ασφάλειας σε σχέση με τουλάχιστον 14 ελληνικά αεροδρόμια, γεγονός που για πρώτη φορά αποτυπώνεται εγγράφως και δημοσίως.

Ποια είναι τα 10+4 επίμαχα αεροδρόμια

Σύμφωνα με την απάντηση της ΑΠΑ στο Documento, τα δέκα πολιτικά «μη δεόντως πιστοποιημένα» αεροδρόμια είναι τα εξής: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου, Χίου και Ηρακλείου. Τα τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια που εξυπηρετούν και πολιτικές πτήσεις είναι τα αεροδρόμια Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Οπως επισημαίνει η αρχή, η εποπτεία των τεσσάρων αυτών αεροδρομίων ανήκει στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, με το οποίο βρίσκονται σε «στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας».

Στην απάντησή της η ΑΠΑ επισημαίνει ότι «παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά, τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017».

Να ελέγχονται όλες οι ελληνικές εταιρείες

Ωστόσο τα προβλήματα που εντοπίζει η Κομισιόν σε ό,τι αφορά τις αερομεταφορές στην Ελλάδα δεν περιορίζονται στα 14 αεροδρόμια που φαίνεται πως αντιμετωπίζουν ζήτημα ασφάλειας καθώς δεν είναι επαρκώς πιστοποιημένα με βάση τις αυστηρές ευρωενωσιακές επιταγές.

Σε απόρρητο έγγραφο που εξασφάλισε και δημοσιεύει σήμερα το Documento οι αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες καλούν τα κράτη-μέλη να ελέγχουν κατά προτεραιότητα τα αεροπλάνα όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών, κάνοντας και πάλι λόγο για ζητήματα ασφάλειας που απορρέουν από το πλαίσιο πλημμελών ελέγχων που προβλέπεται στην Ελλάδα.

Το έγγραφο, που έχει ημερομηνία 8 Ιουνίου 2023, έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος SAFA (Αξιολόγηση της Ασφάλειας Ξένων Αεροσκαφών) του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και αποτελεί τον κατάλογο προτεραιοποίησης των «επιθεωρήσεων διαδρόμου» (ramp inspections) που θα πρέπει να εκτελούνται από τα κράτη-μέλη της ΕΕ σε αεροσκάφη και αεροπορικές εταιρείες.

Σύμφωνα με τον απόρρητο κατάλογο της SAFA που έχει διαμοιραστεί σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, «όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες» θα πρέπει από τον Ιούνιο του 2023 να ελέγχονται καθώς η EASA έχει «ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα της επιτήρησης από την ελληνική Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και την επάρκεια συγκεκριμένων αρχικών εγκρίσεων».

Στους λόγους για τους οποίους έχουν τεθεί σε τέτοιο καθεστώς όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες αναφέρονται οι εξής δύο: α) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών από την τακτική ανάλυση SAFA που ενεργοποιήθηκαν από υψηλή αναλογία χειριστή» και β) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών σχετικά με σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια, που προκύπτουν από την ανάλυση αναφορών ασφάλειας (παλαιότερα γνωστές ως “βασικές αναφορές”)».

Εξαιρετικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με ειδικούς που συμβουλεύτηκε το Documento, παρουσιάζει ότι η EASA φτάνει στο σημείο να θέτει υπό έλεγχο κατά προτεραιότητα ακόμη και ελληνικές εταιρείες που συμμετέχουν στη Star Alliance, δηλαδή την ομάδα μερικών από τις μεγαλύτερες αεροπορικές στον κόσμο, κι όλα αυτά, όπως αναφέρει το έγγραφο, λόγω της ανεπάρκειας των ελληνικών αρχών να επιτηρήσουν επαρκώς την τήρηση των αρχικών εγκρίσεων.

Είναι ενδεικτικό ότι στον συγκεκριμένο κατάλογο, που αφορά τις εταιρείες που έχουν έδρα χώρες της ΕΕ, ενώ αναφέρονται ονομαστικά συγκεκριμένες εταιρείες από κάθε χώρα, μόνο για τις περιπτώσεις της Βουλγαρίας και της Ελλάδας υπάρχει η ένδειξη «όλες οι εταιρείες». Ωστόσο στην περίπτωση της Βουλγαρίας εξαιρούνται τέσσερις εταιρείες, ενώ για τις υπόλοιπες που εντάσσονται στην προτεραιοποίηση των ελέγχων η αιτία δεν αφορά «σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια», όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Ελλάδας.

Επιβεβαιώνοντας και αυτό το στοιχείο του ρεπορτάζ, η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento αναφέρει ότι «αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες συμπεριλαμβάνονται σε συμπληρωματικό πίνακα της SAFA. Στον συγκεκριμένο πίνακα αναφέρονται ονομαστικά ορισμένες εταιρείες που έχουν έδρα χώρες τις οποίες η SAFA έχει θέσει συνολικά υπό επιτήρηση. Από την ΕΕ τέτοιες χώρες είναι μόνο η Ελλάδα και η Βουλγαρία, αλλά εκτός ΕΕ υπάρχουν δεκάδες που έχουν τεθεί υπό καθεστώς γενικού ελέγχου, όπως ενδεικτικά η Ουκρανία, η Μαδαγασκάρη, η Αίγυπτος, η Νιγηρία, η Βόρεια Κορέα, η Κίνα, το Ιράν και άλλες. Στον συμπληρωματικό κατάλογο υπάρχουν μεμονωμένες εταιρείες που θα αναφέρονταν στη λίστα των προτεραιοτήτων, αλλά τελικά παραλείφθηκαν επειδή καλύφθηκαν από την προτεραιοποίηση ολόκληρης της χώρας.

Οι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες που αναφέρονται σε αυτό τον κατάλογο είναι η Lumiwings, η Life Line Aviation και η Air Mediterranean.

Μπίζνες με τις πιστοποιήσεις;

Τα δύο έγγραφα που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το Documento συνθέτουν πάντως ένα ιδιαίτερα προβληματικό πλαίσιο για την ασφάλεια των αερομεταφορών στην Ελλάδα.

Ωστόσο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Documento το ζήτημα των αεροδρομίων τα οποία η Ελλάδα φροντίζει να μη θέτει σε διαδικασία πλήρους πιστοποίησης φαίνεται πως έχει περισσότερο βάθος.

Συγκεκριμένα, τους τελευταίους μήνες έχει μπει στην τελική ευθεία η διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση 22 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων κατά τα πρότυπα των 14 που προηγήθηκαν και πλέον λειτουργούν υπό τη διοίκηση της γερμανικής Fraport.

Ο διαγωνισμός θα αφορά την αξιοποίηση, αναβάθμιση και παραχώρηση της λειτουργίας των αεροδρομίων Αλεξανδρούπολης, Αράξου, Αστυπάλαιας, Χίου, Ιωαννίνων, Ικαρίας, Καλύμνου, Καρπάθου, Κάσου, Κοζάνης, Κυθήρων, Λέρου, Μήλου, Λήμνου, Νέας Αγχιάλου, Νάξου, Πάρου, Σητείας, Σκύρου, Σύρου, Καστοριάς και Καστελόριζου. Συνεπώς, τα 12 από τα 22 υπό ιδιωτικοποίηση αεροδρόμια βρίσκονται στη λίστα των 14 αεροδρομίων που επισημαίνει στην αναφορά της η Κομισιόν.

Ταυτόχρονα, πηγές του Documento «δείχνουν» προς την κατεύθυνση ενός πολύ γνωστού επιχειρηματία και στενού φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη ως τον βασικό «μνηστήρα» της αγοράς των αεροδρομίων.

Ο επιχειρηματίας πάντως δεν είναι «ξένος» στον χώρο των αερομεταφορών, καθώς είναι ιδιοκτήτης μεγάλης αεροπορικής εταιρείας, ενώ στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν έχει απασχολήσει έντονα την επικαιρότητα όταν έλαβε… γενναιόδωρη βοήθεια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ετσι, η προοπτική πώλησης πολλών αεροδρομίων θέτει υπό διαφορετικό πρίσμα την επίμονη άρνηση της Ελλάδας να τα πιστοποιήσει, αφού αεροδρόμια που δεν φέρουν τις απαραίτητες ευρωπαϊκές πιστοποιήσεις έχουν εξ ορισμού χαμηλότερη εμπορική αξία, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελεί ιδιαίτερα ευεργετική συγκυρία για τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους.

Καμία απάντηση από τον Σταϊκούρα

Το Documento επιχείρησε να επικοινωνήσει και με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αλλά και προσωπικά με τον υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα ζητώντας τη θέση τους επί των σημερινών αποκαλύψεων, ωστόσο δεν δόθηκε εγκαίρως καμία απάντηση.

Η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento

Η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) (ν. 4757/2020), αρμόδια μεταξύ άλλων για την εποπτεία θεμάτων ασφάλειας στην αεροπορία στη χώρα μας, παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017. Στο πλαίσιο αυτό, από την έναρξη λειτουργίας της η ΑΠΑ έλαβε γνώση των ανωτέρω και είναι σε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Κινητικότητας και Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG MOVE), τον EASA και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Σε πρόσφατη επιστολή της EE/EASA, και στο πλαίσιο της διαρκούς εποπτείας, αναφέρθηκαν θέματα ενίσχυσης της ασφάλειας και βελτίωσης της διαλειτουργικότητας σε 18 ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Κύπρος, Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία) συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Επιπροσθέτως αναφέρονται θέματα που αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα αναφορικά με τα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια για τα οποία η ΑΠΑ έχει εκκινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες τόσο για την ενίσχυση της ασφάλειας όσο και για την πιστοποίηση, ενημερώνοντας αναλυτικά για τις ενδεδειγμένες ενέργειες τον αρμόδιο πάροχο υπηρεσιών ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας), γνωστοποιώντας αυτές και στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Τα δέκα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια υπό τη διαχείριση της ΥΠΑ είναι τα αεροδρόμια: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου και Χίου καθώς και αυτό του αεροδρομίου Ηρακλείου. Τα τέσσερα αεροδρόμια τα οποία, αν και στρατιωτικά, εξυπηρετούν κινήσεις πολιτικών αεροσκαφών είναι τα αεροδρόμια: Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Η ευθύνη εποπτείας των αεροδρομίων αυτών ανήκει στο ΓΕΑ (Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας), με το οποίο είμεθα σε στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας. Αναμένεται συντόμως να ενημερωθούν οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές με την παροχή των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας. Αντιστοίχως αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα, η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

Πηγή: documentonews.gr

Με 42 ταινίες, 30 από τις οποίες σε πανελλαδική, διεθνή και παγκόσμια πρεμιέρα, το 8ο Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα Κυρίως και μicro διαγωνιστικών τμημάτων με δουλειές που περιλαμβάνουν τις πιο σύγχρονες θεματικές.

Από τις 20 έως τις 27 Αυγούστου, στο Καστελλόριζο, ένα κινηματογραφικό σκηνικό από μόνο του, νεότεροι και καταξιωμένοι κινηματογραφιστές απ’ όλον τον κόσμο σχολιάζουν την πραγματικότητα, ανατρέπουν βεβαιότητες και φαντάζονται το μέλλον σε ένα line up συναρπαστικών ταινιών μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους.

Όπως δήλωσε η Ειρήνη Σαρίογλου, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ: «Το Beyond Borders, μέσα στα οκτώ χρόνια πορείας του, προσπαθεί να συμβάλλει ουσιαστικά με μια διαφορετική ματιά, να ”βλέπει” πέρα από τα σύνορα, να παρατηρεί και να αφουγκράζεται τον κόσμο όλο χωρίς παρωπίδες και στεγανά, μετατρέποντας με τον τρόπο αυτόν το Καστελλόριζο, το μικρό παράδεισο με τη σπουδαία ιστορία και την απαράμιλλη ομορφιά, σε σημείο αναφοράς καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, σε έναν τόπο συνάντησης, αλληλεγγύης, κατανόησης και συμφιλίωσης των λαών».

Οι ταινίες του φετινού φεστιβάλ επικεντρώνονται σε θεματικές, όπως ο πόλεμος, η προσφυγιά και οι μετακινούμενοι πληθυσμοί, η αποικιοκρατία, το φύλο και η σεξουαλικότητα, η δικαιοσύνη και η έλλειψή της, οι συνθήκες εργασίας, η τεχνολογία και οι προκλήσεις της, η ζωή και ο κόσμος όπως τον ξέραμε κι όπως αλλάζει.

Όπως σχολιάζει ο Michel Noll, πρόεδρος της συνδιοργανώτριας Ecrans des Mondes και Διευθυντής Διεθνούς Ανάπτυξης του φεστιβάλ: «Τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά ντοκιμαντέρ υπόκεινται αναγκαστικά στους μεταβαλλόμενους καιρούς που ζούμε. Ένας από τους στόχους τους είναι ακριβώς να γίνουν μάρτυρες των χαρακτήρων, συμβάντων και τόπων μέσα στο χρόνο των αφηγήσεών τους.

Όσο παρακολουθούμε στην παγκόσμια πολιτική αρένα, την άνοδο της ακροδεξιάς και των οπισθοδρομικών εθνικών απομονώσεων που τη συνοδεύουν, χαίρομαι που βλέπω ότι στον πολιτιστικό και κοινωνικό στίβο υπάρχει μια τάση για μεγαλύτερη ενότητα. Μετά τη δραματική εμπειρία του κόβιντ και καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, οι ειρηνικές πολιτιστικές και κοινωνικές ανταλλαγές, η μετανάστευση και οι συνέπειές της γίνονται το θέμα πολύ δυνατών ντοκιμαντέρ. Από τις φετινές επιλογές του Beyond Borders φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να δούμε τι έχουμε κοινό κι όχι τι μας χωρίζει».

Το Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά τη Δευτέρα 21 Αυγούστου με την προβολή του πολυαναμενόμενου ντοκιμαντέρ ”We Will Not Fade Away”, της Ουκρανής βραβευμένης σκηνοθέτριας Alisa Kovalenko που ακολουθεί τα όνειρα πέντε εφήβων στην εμπόλεμη Ουκρανία και συνεχίζει με το «Scenes with My Father», της Ολλανδο-Κροάτισσας σκηνοθέτριας Biserka Šuran σε ελληνική πρεμιέρα που αναβιώνει σκηνές από την πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και με το ”Radji”, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, των Georg Götmark & John Erling Utsi που σχολιάζει τις συγκρούσεις για τη γη και τα σύνορα στο βορειότερο τμήμα της Σουηδίας και της Νορβηγίας.

Την Τρίτη 22 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με την ταινία ”Roofless Dreams” του δημοσιογράφου, πολεμικού ανταποκριτή και ντοκιμαντερίστα Σωτήρη Δανέζη που ακολουθεί για 13 μήνες πέντε ανθρώπους που ζουν υπό την απειλή του άστεγου, στους δρόμους της Αθήνας και ακολουθούν τα «Φύλλα καπνού» των Στάθη Γαλαζούλα & Ελίζας Καβαλαράκη που ξεδιπλώνουν τις μνήμες γυναικών καπνεργατριών, καθώς και η ελληνική πρεμιέρα του ”Holy Dilemma”, των Ούγγρων Julianna Ugrin και Márton Vízkelety, όπου παρακολουθούμε έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα που μετά από πολλά χρόνια μυστικής διπλής ζωής, αποφασίζει να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Την Τετάρτη 23 Αυγούστου το ανθρώπινο πνεύμα υπερνικά τον πόλεμο, όπως θα δούμε στην ταινία ”When Spring Came to Bucha” των Mila Teshaieva & Marcus Lenz, ενώ στο «Uncanny me» που προβάλλεται σε ελληνική πρεμιέρα, η Katharina Pethke ασχολείται με ψηφιακούς τρισδιάστατους κλώνους και στη διεθνή πρεμιέρα της ”Audrey Napanangka” της αυστραλιανής Penelope McDonald παρακολουθούμε τη ζωή μιας οικογένειας walpiri που ταξιδεύει εκπαιδεύοντας η ίδια τα παιδιά της.

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου τη σκυτάλη παίρνουν οι Μαρία Λούκα και Μυρτώ Πατρσαλίδου με το «Πένθος – Αυτοί που μένουν», μια συνομιλία μες τις οικογένειες του Σαχζάντ Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου. Στο ”Underdog” της Ολλανδής Mariëtte Faber που επίσης κάνει διεθνή πρεμιέρα στο Καστελλόριζο παρακολουθούμε μια κτηνίατρο που αναζητά με τα εκπαιδευμένα σκυλιά της, ανθρώπους που έχουν χαθεί αλλά παρεμποδίζεται από τις αρχές, ενώ στην ελληνική πρεμιέρα του ”Hours of Ours”, του Ταϊλανδού Komtouch Napattaloong, ακολουθούμε τις περιπέτειες μιας οικογένειας από το Σουδάν που αναζητά άσυλο στην Μπανγκόκ.

Την Παρασκευή 25 Αυγούστου παρακολουθούμε σε Παγκόσμια πρεμιέρα το «Μια ιστορία τεσσάρων μειονοτήτων» του ισραηλινού David Deri με οικογένειες Μουσουλμάνων, Εβραίων Υπερ-Ορθόδοξων, Εβραίων Θρησκευόμενων Έποικων και Εβραίων Κοσμικών ομοφυλόφιλων, απολαμβάνουμε μια χαμένη, αδημοσίευτη συζήτηση για τον κινηματογράφο ανάμεσα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στην ταινία «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Νίκος Παναγιωτόπουλος:

Ο καθένας και η μουσική του», των Αντώνη Κόκκινου & Γιάννη Σολδάτου και μαθαίνουμε τον πραγματικό ρόλο του Στρατιωτικού Λογοκριτή στο ”The Soldier’s Opinion” του βραβευμένου Ισραηλινού σκηνοθέτη Assaf Banitt.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου, τελευταία μέρα του διαγωνιστικού, Ελληνική πρεμιέρα κάνει η ταινία ”Dead Weight”, του Ιταλού Francesco Del Grosso που διηγείται την ιστορία του Angelo Massaro, πρωταγωνιστή μιας από τις πλέον περιβόητες δικαστικές πλάνες στα χρονικά της Ιταλίας, ακολουθεί το ”What Remains on the Way”, των Jakob Krese & Danilo Do Carmo που αφηγείται την ιστορία μιας ανύπαντρης μητέρας και των τεσσάρων παιδιών της, καθώς προσπαθούν να φτάσουν στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ και κλείνουμε με την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας ”The hidden children of colonization”, του Dominique Regueme που πραγματεύεται την ιστορία απομάκρυνσης και εξορίας χιλιάδων πολυφυλετικών παιδιών κατά τη διάρκεια του βελγικού αποικισμού στο Κονγκό, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.

Το μicro Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά την Πέμπτη 24 Αυγούστου με την ελληνική πρεμιέρα της ”Geamăna”, του βραβευμένου Γερμανού σκηνοθέτη Matthäus Wörle, για το ομώνυμο εγκαταλειμμένο ρουμανικό χωριό στα βουνά Apuseni. Συνεχίζουμε με το ”Morning Routine”, του Ρουμάνου Robert Kocsis επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, που παρακολουθεί έναν νεαρό σκηνοθέτη στην αναζήτηση του επόμενου ντοκιμαντέρ του για τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Ελληνική πρεμιέρα κάνει και το ”Un robot à soi”, της καναδής Anne Gabrielle Lebrun Harpin, που με την επαναχρησιμοποίηση διαφημίσεων και τηλεοπτικών αρχείων, εξετάζει τη σχέση μεταξύ γυναικών και τεχνολογίας, καθώς και το ”Back”, του Σύρου Yazan Rabee που μοιράζεται τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη πολλών Σύρων που έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, αλλά και η ”Angelique”, της Elisabeth Kratzer, με την ιστορία της 73χρονης τρανς Angelique Nagel.

Το «Κάλεσμα των φάρων» του Κωνσταντίνου Ποταμιάνου περιγράφει την ιστορία της ανακαίνισης των δύο νοτιότερων φάρων της χερσαίας Ευρώπης, ενώ το ”Every Sunday” της κύπριας σκηνοθέτριας Καίτης Παπαδήμα, ακολουθεί μια ομάδα Φιλιππινέζων οικιακών βοηθών στην Κύπρο, οι οποίες ετοιμάζονται για έναν διαγωνισμό ομορφιάς που διοργανώνει η τοπική τους κοινότητα. Η Παρασκευή 25 Αυγούστου ξεκινά με την ταινία ”Bitter September” της Σοφίας Φαραντάτου σε ελληνική πρεμιέρα για τη διαχείριση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ελληνική πρεμιέρα και για το ”Do you get me?” του Otto Lazić-Reuschel που παρακολουθεί τον Mohamed Taychen Chakir που έφυγε από το Μαρόκο για την Ευρώπη σε ηλικία 12 ετών, όπως και για το ”Karam Camera” των Liam LoPinto, Shaimaa Al Sabti & Hana Barhum με την ιστορία δύο Σύρων προσφύγων που ξεκινούν το ταξίδι τους ως κινηματογραφίστριες, αλλά και για το ”Waiting Working Hours”, του Βέλγου Ben De Raes που δίνει φωνή στους ανασφάλιστους ξένους εργάτες της οδού Diksmuidelaan στις Βρυξέλλες.

Σε παρόμοια θεματική και η ταινία ”Not go gentle”, του Σλοβένου Sasha Ihnatovich για τους μετανάστες που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Στο ”Will you look at me?” του κινέζου Shuli Huang παρακολουθούμε μια εξομολογητική συζήτηση ανάμεσα σε έναν νεαρό σκηνοθέτη και τη μητέρα του.

Σε διεθνή πρεμιέρα η ταινία ”Grandpa’s stories” του Ούγγρου Dániel Nagy, όπου ένας ερασιτέχνης κινηματογραφιστής παππούς, προσπαθεί να διηγηθεί τραγικές σκηνές από τον 20ό αιώνα στο εγγόνι του, ενώ η ”Abeille” της τυνήσιας Mouna Ben Hammed σε ελληνική πρεμιέρα διηγείται την ιστορία μια γυναίκας από την Υποσαχάρια Αφρική που παλεύει για να επιβιώσει στην Τυνησία παρά τις αδικίες.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με το «Ξύπνησα 18» της Βέρας Ιόνας Παπαδοπούλου, όπου έξι ασυνόδευτοι νέοι/ες μιλούν για τη ζωή στην Ελλάδα, καθώς αλλάζει και δυσκολεύει απότομα στα 18. Σε ελληνική πρεμιέρα το ”Glimmer” του Ken Rischard για την κατάρρευση της χαλυβουργίας στο Λουξεμβούργου, όπως και το ”The Roundabout”, της Ισπανίδας Carmen Tortosa που περιγράφει μια τυπική μέρα στις ζωές δύο Μαροκινών μεταναστών δίπλα σε έναν κυκλικό κόμβο, καθώς και το ”Why?” του Ουκρανού Natxo Leuza που θέτει τα αναπάντητα ερωτήματα κάθε πολέμου, αλλά και το ”One never kills for love”, της Manon Testud όπου παρακολουθούμε μια φεμινιστική ομάδα που γράφει συνθήματα στους τοίχους του Μόντρεαλ ενάντια στη συστημική βία που υφίστανται οι γυναίκες και οι μειονότητες.

Το ”Scars”, της Καναδής Alex Anna, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, είναι ένα αφοπλιστικά ειλικρινές πορτρέτο της προσωπικής πάλης της ίδιας της σκηνοθέτριας με την κατάθλιψη και τον αυτοτραυματισμό. Ακολουθεί σε Παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία ”Future comes at the right time”, των Elena Bongiorno, Sofia Merelli, Martina Tamburini & Gabriele Umidon που αφηγείται την ιστορία του νιγηριανού Nelson και της διαφυγής του στην Ιταλία, έπειτα από μία βίαιη επίθεση λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού και οι προβολές του μicro κλείνουν με τη ”Vidisova” του Γιώργου Παναγόπουλου που ακολουθεί τον κύριο Τάσο να ξαναχτίζει το σπίτι των παιδικών του αναμνήσεων, σε ένα μικρό χωριό που κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κάτοικοί του τη δεκαετία του ’60, προκειμένου να επιδοτηθούν ως σεισμόπληκτοι και να χτίσουν ένα νέο χωριό.

Στα δύο διαγωνιστικά τμήματα απονέμονται συνολικά 11 βραβεία: Βραβείο Καλύτερου Ιστορικού, Καλύτερου Κοινωνικού και Καλύτερου Πολιτικού Ντοκιμαντέρ, όλα με τη χορηγία της ΕΡΤ, Βραβείο Καλύτερου Ελληνικού Ντοκιμαντέρ με χορηγία του ΕΚΚ, Ειδικό Βραβείο Μεσογειακής Φιλίας με χορηγία του ΕΚΟΜΕ, Ειδικό Βραβείο «Οδυσσέας» με χορηγία της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, Βραβείο FIPRESCI, Βραβείο #ThisisEU Ευρωπαϊκές Αξίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, και Χρυσός, Αργυρός και Χάλκινος Φοίνικας μicro με υποστηρικτή το γερμανικό κρατικό κανάλι ZDF/Phoenix και την ΕΡΤ.

Τη φετινή κριτική επιτροπή του επίσημου διαγωνιστικού τμήματος απαρτίζουν οι: Wolfgang Bergmann (Εκτ. Διευθυντής ARTE Γερμανίας, Πρόεδρος της Επιτροπής), Εύα Στεφανή (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Karin Jurschick (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Σταύρος Παπαγεωργίου (Σκηνοθέτης/Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival) και Jordan Paterson (Σκηνοθέτης/Παραγωγός).

Στην κριτική επιτροπή FIPRESCI συμμετέχουν οι κριτικοί Senem Erdine (Altyazi, Τουρκία), Davide Magnisi (CineCritica, Ιταλία) και Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (LIFO, MEGA TV, COSMOTE TV), ενώ η κριτική επιτροπή του μicro αποτελείται από τους/τις: Peter Arens (Υπεύθυνο του προγράμματος Ιστορίας και Επιστήμης, ZDF Γερμανική Ραδιοτηλεόραση, Πρόεδρο της Επιτροπής), Pelin Esmer (Σκηνοθέτρια), Marcin Malatynski (Ακαδημαϊκό/Παραγωγό), Αφροδίτη Καϊράκη (Ακαδημαϊκό) και Πάνο Δενδραμή (Σκηνοθέτη/Καθηγητή Κινηματογράφου).

Εκτός Διαγωνιστικού, στο Πανόραμα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ταινίες, όπως το ”Queen Lear” της Τουρκάλας Pelin Esmer για μια θεατρική ομάδα αγροτισσών από την ορεινή Νότια Τουρκία, τον «Κινύρα: Ιερεύς Κτίλος Αφροδίτας» του Κύπριου Σταύρου Παπαγεωργίου για το σημαντικότερο μυθικό πρόσωπο της αρχαίας ιστορίας της Κύπρου, το ”Death of Pharaoh Anwar Al Sadat and the Holy Warriors” του Γερμανού Wilfried Huismann για τον διάδοχο του Nasser και Πρόεδρο της Αιγύπτου που προσπάθησε να σπάσει το τείχος της εχθρότητας μεταξύ δύο λαών που διεκδικούσαν την ίδια γη, την ταινία «Ο Τζέιμς Μποντ στη γραμμή θανάτου του Βερολίνου» των Jean-Christoph Caron & Ali Soozandeh, για τα γεγονότα του Ψυχρού πολέμου που ενέπνευσαν τον δημιουργό του Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, το ”Why we fight” των Alain Platel & Mirjam Devriendt για το πώς ο χορός εκφράζει τη βία που ξεσπά ως σωματική αντίδραση, όταν δεν έχουμε λόγια και τρόπους να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας.

Το Πανόραμα συνεχίζει με τις ταινίες ”On this Land” των Giuseppe Cederna & Simone Corallini για το μη καθολικό νεκροταφείο στο Testaccio, γνωστό και ως κοιμητήριο των ποιητών, όπου αναπαύονται μεταξύ άλλων οι Shelley, Keats, Gregory Corso, Antonio Gramsci και Joyce Lussu. Ακολουθούν το αγαπημένο ”Mediterraneo” του Gabriele Salvatores, ο «Αποχαιρετισμός-Η μνήμη του τόπου» του Σταύρου Ψυλλάκη για τον αγώνα επιβίωσης του αντάρτη Γιώργου Λιονάκη, το «The Investigator» του Viktor Portel για τον Vladimír Dzuro, τον πρώτο Τσέχο εγκληματολογικό ερευνητή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, το ”Vienna Calling” του Philipp Jedicke για τη νεανική underground μουσική σκηνή της Βιέννης.

Το ”Lac-Mégantic-This is not an accident” του Philippe Falardeau ερευνά μια από τις χειρότερες τραγωδίες τρένων μεταφοράς πετρελαίου στην ιστορία, που πυροδοτήθηκε από εταιρική και πολιτική αμέλεια, ενώ το ”Writing Bethune: ep 3 ‘Spain & The Fight Against Fascism’ (1936-1937)” του Jordan Paterson αποκαλύπτει μια νέα προοπτική για τον αμφιλεγόμενο Καναδό γιατρό, που εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική σχέση μεταξύ Κίνας και Βόρειας Αμερικής.

Το ”Fortunate Son” του Τόνυ Ασημακόπουλου είναι ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ από τον γιο Ελλήνων μεταναστών που ζουν στον Καναδά που γνώρισε τον σκληρό κόσμο των ναρκωτικών, ενώ στην «Πατρίδα Αξέχαστη Μικρά Ασία» της Ειρήνης Σαρίογλου, η Βασιλική Ράλλη αφηγείται την τραγική ιστορία της οικογένειάς της που το 1922 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Μοσχονήσι της Μικράς Ασίας, και ξεκίνησε τελικά μια νέα ζωή στην απέναντι ακτή. Τέλος η ταινία «Βενιζέλος, αγώνας για τη Μικρά Ασία» του Νίκου Νταγιαντά παρακολουθούμε την ιστορία του μεγάλου πολιτικού μέσα από δραματοποιημένες σκηνές, σπάνια αρχεία και συνεντεύξεις.

Στην Τελετή Έναρξης του φεστιβάλ την Κυριακή 20 Αυγούστου θα προβληθεί το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Το Γελαστό Παιδί» του Άλαν Γκίλσελαν (Ιρλανδία, 2022), που ξετυλίγει το νήμα της αλήθειας πίσω από το γνωστό τραγούδι που γράφτηκε από τον έφηβο επαναστάτη Μπρένταν Μπίαν ως φόρος τιμής σ’ έναν άλλο θρυλικό επαναστάτη, τον Μάικλ Κόλινς, αλλά γνώρισε μια σπουδαία δεύτερη ζωή ως αριστερός ύμνος της αντίστασης στη Χούντα, μεταφρασμένο από τον ποιητή Βασίλη Ρώτα και μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη.

Με πρωτότυπη μουσική της Ελένης Καραΐνδρου και με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων, όπως η Μαρία Φαραντούρη, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Ροβήρος Μανθούλης και ο Παντελής Μπουκάλας, η ταινία αφηγείται τις αναπάντεχες μεταμορφώσεις ενός τραγουδιού, αλλά και την πολυτάραχη Ιστορία δύο λαών. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με τη συναυλία της Φωτεινής Δάρρα, για πρώτη φορά στο νησί, που μαζί με τον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Παπαχριστούδη και τον τραγουδιστή Κώστα Τριανταφυλλίδη θα παρουσιάσουν ένα πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο με τα «Τραγούδια που πέρασαν τα σύνορα».

Στην Τελετή Λήξης στις 27 Αυγούστου θα προβληθεί η ταινία ”Tricks on the Dead” του Jordan Paterson (Καναδάς-Γαλλία, 2015), μέσω της οποίας εξιστορείται και απλώνεται το νήμα του πρώτου μαζικού μεταναστευτικού ρεύματος των Κινέζων εργατών στην Ευρώπη. Το Φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με τη συναρπαστική παρέα της Ελένης Τσαλιγοπούλου, του Γιώργου Ανδρέου και της Κορίνας Λεγάκη που παντρεύουν τα ηχοχρώματα της Ανατολής και της Δύσης σε ένα «Μουσικό αφιέρωμα μνήμης».

Κινηματογραφικά προγράμματα

Φυσικά, όπως και κάθε χρόνο, θα πραγματοποιηθούν επιμορφωτικά σεμινάρια (masterclasses) με κορυφαίες φυσιογνωμίες από την κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία, όπως ο Jean Christoph Caron, επικεφαλής του τμήματος Ντοκιμαντέρ του Phoenix, που με το ”The True History Behind Pop-Culture Heroes”, εξερευνά τις λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας των ηρώων που ενέπνευσαν τον James Bond και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, η καθηγήτρια Αφροδίτη Καϊράκη που θα ασχοληθεί με τις ταινίες «Μαγική Πόλη» και «Συνοικία το όνειρο» και την αναπαράσταση των προβλημάτων των προσφύγων μέσα από αυτές και ο Giuseppe Cederna, ηθοποιός, συγγραφέας και πρωταγωνιστής της ταινίας Mediterraneo που θα συνδυάσει τις αναμνήσεις του από την ταινία με προσωπικά βιώματα και αναμνήσεις από το ίδιο το Καστελλόριζο.

Τέλος ο Σταύρος Παπαγεωργίου, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival, θα μοιραστεί με το κοινό μυστικά και ευκαιρίες για τις δυνατότητες κινηματογραφικών συμπαραγωγών στην Κύπρο, ενώ ο Wolfgang Bergmann θα μοιραστεί μαζί μας μυστικά για μια επιτυχημένη συμπαραγωγή με τον κολοσσό ARTE.

Αναπόσπαστο τμήμα του Φεστιβάλ είναι και το διήμερο Audiovisual Pitching Lab, όπου παρουσιάζονται σε προβολές 12 projects απ’ όλον τον κόσμο που συζητώνται με κορυφαίους επαγγελματίες από το χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, οι οποίοι συμβάλουν έτσι καθοριστικά στη διαμόρφωση και στην υλοποίηση του μελλοντικού κινηματογραφικού γίγνεσθαι. Head Moderator είναι η Claudia Schreiner (Documentary Campus Masterschool, Γερμανία), ενώ η κριτική επιτροπή αποτελείται από προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές/ριες σχολών κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, του Μονάχου, της Πράγας και του Τελ Αβίβ.

Μέσω των παραπάνω προγραμμάτων και δράσεων, το Φεστιβάλ στέκεται έμπρακτα δίπλα σε νέες και νέους δημιουργούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν το κινηματογραφικό τους όραμα με την αρωγή κορυφαίων επαγγελματιών. Φέτος έδωσε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στη διάσταση της κατάρτισης και της εξέλιξης, δημιουργώντας ένα πρωτοποριακό Δίκτυο και συμπράττοντας με πολλές από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές σχολές της της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Μέσης Ανατολής:

Η σύμπραξη αυτή περιλαμβάνει ενδεικτικά τη συμμετοχή ολοκληρωμένων ταινιών στη μicro διαγωνιστική σκηνή, μέσω της οποίας οι διακριθείσες ταινίες θα προβάλλονται στo Phoenix – ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα ντοκιμαντέρ, τη συμμετοχή στο Pitching Lab και την επιτροπή του, τη συμμετοχή στη διεθνή ομάδα σπουδαστριών/ών κινηματογράφου με στόχο την εκμάθηση των σταδίων παραγωγής (documentary studio), τη συμμετοχή στις ομάδες προγραμματισμού του Φεστιβάλ, κ.ά.

Επιπλέον, υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), Klaus Eder, θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια των προβολών και σε καθημερινή βάση, η δράση Critics’ Corner, κατά την οποία τρία διακεκριμένα μέλη της FIPRESCI θα συνομιλούν με τους επαγγελματίες, αλλά και με το κοινό, για τις ταινίες που προβλήθηκαν το προηγούμενο βράδυ στα διαγωνιστικά τμήματα του Φεστιβάλ.

Και επειδή ο κινηματογράφος είναι ιστορίες, καινοτομώντας για ακόμα μια φορά στη φετινή διοργάνωση θεσμοθετήθηκε το «Beyond Storytelling»: Ένα κινηματογραφικό εργαστήρι με τη συμμετοχή φοιτητών/ριών από το συνεργαζόμενο δίκτυο κινηματογραφικών σχολών, που θα επικεντρώνεται κάθε χρόνο σε ένα θεματικό πυρήνα συνυφασμένο με το Καστελλόριζο και θα «μυεί» τα μέλη του σε όλα τα στάδια της κινηματογραφικής παραγωγής, από το development έως το post production παράγοντας μια ταινία τεκμηρίωσης μικρού μήκους.

Φέτος το εργαστήριο πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και το Πανεπιστήμιο Queen’s του Kingston (Καναδάς), υπό την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού Uri Cohen και της σκηνοθέτριας Danae Elon.

Διατηρώντας τους δεσμούς εξωστρέφειας και συνέργειας με παγκόσμιους πολιτιστικούς φορείς, η 8η έκδοση του Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει εκπροσώπους από ένα τιμώμενο ΜΜΕ, ένα τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα και ένα τιμώμενο κινηματογραφικό φεστιβάλ: Τιμώμενο ΜΜΕ θα είναι το μεγαλύτερο κρατικό κανάλι της Γερμανίας, το ZDF, τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα η Σχολή Κινηματογράφου του Μονάχου, από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες κινηματογραφικές σχολές της Ευρώπης, ενώ τιμώμενο φεστιβάλ θα είναι το Φεστιβάλ Αρχαιολογικού, Εθνογραφικού και Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Κύπρου (AEI Cyprus Film Festival). Φέτος επίσης εισάγεται για πρώτη φορά ο θεσμός της τιμώμενης χώρας που για το 2023 θα είναι ο Καναδάς.

Παράλληλες Πολιτιστικές Δράσεις του Φεστιβάλ

Εκτός από την παραγωγή και την προώθηση της κινηματογραφικής τέχνης, που αποτελεί πρωταρχικό και κύριο στόχο του Beyond Borders, το Φεστιβάλ κάθε χρόνο διοργανώνει παράλληλες πολιτιστικές δράσεις, ώστε να αναδείξει το πλέον ακριτικό μέρος της χώρας μας σε ένα σημείο παγκόσμιας πολιτιστικής συνάντησης.

Την εβδομάδα προβολών και μεταξύ των διαλειμμάτων, το πρόγραμμα θα διανθίζεται από μουσικά ιντερλούδια, των Δήμου Βουγιούκα και Δημήτρη Κουφογιώργου, από τον κόσμο του αργεντίνικου Tango και της Valse Musette, τις μουσικές παραδόσεις των Βαλκανίων και την Ελληνική μουσική, τα οποία εμπνέονται από το εγχώριο και διεθνές μουσικό κινηματογραφικό ρεπερτόριο και συνδυάζουν άλλοτε τους ήχους του ακορντεόν και της κλασικής κιθάρας κι άλλοτε το μαντολίνο και το πιάνο.

Ταυτόχρονα, καθ’ όλη την εβδομάδα διεξαγωγής του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν εργαστήρια για μεγάλους και μικρούς, όπως: «Cin(e)περίληψη στην τάξη» -βιωματικό κινηματογραφικό εργαστήρι από το ΕΚΟΜΕ και τους Δημήτρη Παπαχαραλάμπους και Ματούλα Παπαδημητρίου, Μακραμέ (κομποδετική)-Δημιουργία αντικειμένων και κοσμημάτων από την Κλεοπάτρα Αρσενικού, Παραδοσιακοί χοροί της Δωδεκανήσου από τον Νίκο Τζέλλο, Εργαστήρι ζυμαρικών από τον Άρη Λιοκάτη, αλλά και Υποβρύχιος καθαρισμός με την περιβαλλοντική οργάνωση i-Sea.

Παράλληλα θα πραγματοποιηθεί εικαστική έκθεση της Γεωργιάννας Νταλάρα στην υπαίθρια Αγορά του νησιού και έκθεση γλυπτικής του εικαστικού Αλέξανδρου Ζυγούρη, ενώ καθημερινά ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παύλος Μεθενίτης θα συντονίζει απογευματινές βιβλιοπαρουσιάσεις με θέματα ιστορικής, λογοτεχνικής και κινηματογραφικής εμβέλειας. Κεντρική βιβλιοπαρουσίαση του φεστιβάλ θα αποτελέσει η νέα έκδοση του ΙΔΙΣΜΕ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Γενεύης που προσεγγίζει την Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από μάτια δυτικών πηγών, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Στο πάνελ θα συμμετέχουν οι ακαδημαϊκοί Matteo Compagnolo, Ειρήνη Σαρίογλου, Peter Arens και ο εκτελεστικός διευθυντής του ARTE Γερμανίας, Wolfgang Bergmann.

Το Φεστιβάλ τα τελευταία 3 χρόνια τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Διοργάνωση: Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔΙΣΜΕ) σε συνεργασία με την γαλλική Ecrans des Mondes και σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Πλατινένιος χορηγός του Φεστιβάλ είναι η ΔΕΗ. Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), της Βουλής των Ελλήνων, της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), της Ελληνικής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης (ΕΡΤ), του Δήμου Μεγίστης, της Πρεσβείας της Γερμανίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Αυστραλίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αθήνα και του Τσέχικου Κέντρου Αθήνας.