Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2023 - Τετάρτη 21 Ιουνίου Γήπεδο Ριζούπολης + συναυλίες Ιουνίου

Δευτέρα, 22/05/2023 - 16:32

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2023

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

 

Τετάρτη 21 Ιουνίου Γήπεδο Ριζούπολης

 

Θανάσης Παπακωνσταντίνου.jpg

Με προσθήκη νέων συνεργατών και ανανεωμένο πρόγραμμα,

θα δοθεί -νότα τη νόταη «μάχη» για το δικαίωμα στο όνειρο.

 

ΤΡΑΓΟΥΔΙ:

Alkyone, Γιάννης Λίταινας,  Αλέξανδρος Κτιστάκης

 

ΜΟΥΣΙΚΟΙ

Δημήτρης Μυστακίδης, Γιώργος Αγγελάκης, Φοίβος Άνθης, Θανάσης Βόλλας, Αποστόλης Γιάγκος, Νίκος Δημηνάκης, Λεωνίδας Κυρίδης, Κωσταντής Πιστιόλης

 

ΤΕΧΝΙΚΟΙ

Μάκης Πελοπίδας Θέμης Δημητρακόπουλος: Ηχοληψία

Χρήστος Λαζαρίδης: Φωτισμοί

Κωσταντής Παπακωνσταντίνου: Φροντιστής σκηνής

 

H Προπώληση ξεκίνησε: https://www.viva.gr/tickets/music/thanasis-papakonstantinou-kalokairi-2023/

 

Παραγωγή: NOVEL VOX

 

Θανάσης Παπακωνσταντίνου Συναυλίες Ιούνιος 2023

Σάββατο 3/6 / Καλάβρυτα / Helmos Mountain Festival

Σάββατο 10/6 / Αλεξανδρούπολη / Θέατρο Αλτιναλμάζη

Δευτέρα 12/6 / Θεσσαλονίκη / Θέατρο Γης

Τετάρτη 21 / Αθήνα / Γήπεδο Ριζούπολης

Παρασκευή 23/6 / Matala Beach Festival

Τρίτη 27/6 / Πάτρα / Royal Theater / Υπαίθριος χώρος

Τετάρτη 28 / Ιωάννινα / Θέατρο Ε.Η.Μ (Φρόντζου)

 

Παρασκευή 30 / Λευκωσία / Θεατράκι Κοινοτικού Πάρκου Λυμπιών 

Οριστικά σε νέες εκλογές στις 25 Ιουνίου οδηγείται η χώρα

Δευτέρα, 22/05/2023 - 16:12

Με ταχείς ρυθμούς τρέχουν οι εξελίξεις στον απόηχο της συντριπτικής εκλογικής εκλογικής επικράτησης της ΝΔ, καθώς όλα δείχνουν πως «κλείδωσε» το στήσιμο νέων καλπών στις 25 Ιουνίου.

Ειδικότερα, πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινώνησε τηλεφωνικά, στο πλαίσιο της διερευνητικής εντολής που έλαβε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα και τον Πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης Κυριάκο Βελόπουλο.

Ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε ότι θεωρεί πως δεν υπάρχει προϋπόθεση για σχηματισμό κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή και ότι προτίθεται να επιστρέψει τη διερευνητική εντολή σήμερα το απόγευμα.

Ο πρωθυπουργός μετέφερε στους πολιτικούς αρχηγούς ότι η κυβέρνηση θα προτείνει την επίσπευση της σύγκλησης και διάλυσης της νέας Βουλής, ώστε να διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές στις 25 Ιουνίου.

UTERUS από την θεατρική ομάδα ΛΕΣΤΡΕΦ | Κυριακή 28 Μαΐου | 20:30 | Red Jasper Cabaret Theatre

Δευτέρα, 22/05/2023 - 15:33

UTERUS

από την θεατρική ομάδα ΛΕΣΤΡΕΦ

Κυριακή 28 Μαΐου | 20:30 | Red Jasper Cabaret Theatre.

Η θεατρική ομάδα Λεστρέφ, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Σύγχρονου Καλλιτεχνικού Καμπαρέ, παρουσιάζει την φεμινιστική παράσταση "Uterus" την

Κυριακή 28 Μαΐου στις 20:30 στο Red Jasper Cabaret Theatre.

 

Η ομάδα Λεστρέφ αποτελείται από γυναίκες διαφόρων ηλικιών και διαφορετικών καταβολών οι οποίες έχοντας ως σημείο συνάντησης τον Λόφο του Στρέφη επιχειρούν να ανοίξουν μια κουβέντα γύρω από το φεμινιστικό ζήτημα. Ξεκίνησε τη διαδρομή της ως θέατρο δρόμου παρουσιάζοντας μέρη του υλικού όχι πάντα με την ίδια σύσταση ατόμων, αλλάζοντας και εξελίσσοντας την παράσταση διαρκώς μέχρι και σήμερα.

Βασισμένη σε ένα μωσαϊκό ρεαλισμού, χοροθεάτρου, σκετς, με ζωντανό τραγούδι επί σκηνής, η παράσταση έρχεται να παρουσιάσει μέσα από τις εμπειρίες τόσο των μελών της ομάδας όσο και ιστορίες άλλων γυναικών, αλλά και με αφορμή πραγματικά ιστορικά γεγονότα, μια συρραφή ιστοριών που αντανακλούν βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις για τη γυναίκα. 

Πώς είναι να ζεις σε μια πατριαρχική κοινωνία που θέλει να σε φιμώσει, αποστομώσει, δαμάσει και εντέλει να σε κυριεύσει εντελώς; 

Η παράσταση ανοίγει με την αφήγηση του αφρικανικού λαϊκού παραμυθιού "Η γυναίκα λεοπάρδαλη" από την αφηγήτρια Ελεάνα Χατζάκη.

_____________________________________________________

Στις 27 Μαΐου επιστρέφει στο Red Jasper Cabaret Theatre το Φεστιβάλ Σύγχρονου Καλλιτεχνικού Καμπαρέ. Για μία εβδομάδα, το κοινό έχει την ευκαιρία να γνωρίσει καλλιτέχνες και ομάδες που δραστηριοποιούνται στο είδος του σύγχρονου καλλιτεχνικού καμπαρέ και να απολαύσει τις καλλιτεχνικές προτάσεις που επιλέχθηκαν να πλαισιώσουν αυτή τη μοναδική γιορτή της σύγχρονης καμπαρέ σκηνής.

Το 2ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Καλλιτεχνικού Καμπαρέ θα πραγματοποιηθεί από τις 27 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου και περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις, μουσικοθεατρικά performances, σύγχρονο τσίρκο, Improv, Audiovisual Art, Drag Performances και extra events. Στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, οι παραστάσεις που θα επιλεγούν από την κριτική επιτροπή του θεάτρου, θα συμμετέχουν στο ρεπερτόριο του Red Jasper για τη νέα σεζόν.

Μετά την πρώτη επιτυχημένη διοργάνωση, το Red Jasper Cabaret Theatre επιδιώκει, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, να δώσει σε καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών την ευκαιρία να πειραματιστούν πάνω σε νέες αισθητικές φόρμες του καλλιτεχνικού καμπαρέ, αναζητώντας τις αναφορές και τις συνδέσεις με τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

 ____________________________________________________ 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συντελεστές: Ομάδα ΛΕΣΤΡΕΦ

Σκηνοθεσία: Μαρκέλλα Φανού/ ομάδα Λεστρέφ

Επιμέλεια κίνησης/Συνσκηνοθεσία: Σίλια Καρφοπούλου

Στίχοι και Φωνητικά: Radix Angelica

Παίζουν: Σίλια Καρφοπούλου, Γιούλη Στάμου, Μαρκέλλα Φανού,                 Radix Angelica

 

Επίσης Μέλη Ομάδας Λεστρέφ: Μαργαρίτα Αλυγιζάκη Λε Παζολέκ, Βιβή Κικίδη, Ιωάννα Χρυσικοπούλου, Νάνσυ Παλτά, Έφη Κωφοτζούλη.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παράσταση: Κυριακή 28 Μαΐου στις 20:30
Διάρκεια: 50 λεπτά

Εισιτήρια: ημέρας: 6 ευρώ, διήμερου: 10 ευρώ, για όλες τις ημέρες: 30 ευρώ

Προπώληση: στο δίκτυο της viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου

Χώρος: Red Jasper Cabaret Theatre, Κεφαλληνίας 18, Αθήνα, τηλ. 210 8822551

E.E.: Πρόστιμο ρεκόρ στη Meta για μεταφορά δεδομένων στις ΗΠΑ

Δευτέρα, 22/05/2023 - 15:20

Πρόστιμο – ρεκόρ ύψους 1,2 δισ. ευρώ επέβαλε στη Meta η ρυθμιστική αρχή για το απόρρητο στην Ευρωπαϊκή Ενωση λόγω του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε πληροφορίες των χρηστών, δίνοντας μάλιστα στην εταιρεία προθεσμία πέντε μηνών για να σταματήσει η μεταφορά δεδομένων τους στις ΗΠΑ.

Το εν λόγω πρόστιμο, το οποίο επιβλήθηκε από την Επιτροπή Προστασίας Δεδομένων της Ιρλανδίας (DPC) και αφορούσε τη συνεχιζόμενη μεταφορά προσωπικών δεδομένων από τη Meta, ξεπερνά το προηγούμενο ευρωπαϊκό πρόστιμο ύψους 746 εκατομμυρίων ευρώ που είχε επιβληθεί το 2021 στην Amazon από το Λουξεμβούργο, σύμφωνα με δήλωση της DPC.

Meta: Αδικαιολόγητο και περιττό το πρόστιμο

Η Meta δήλωσε, σε ανακοίνωσή της, ότι θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, χαρακτηρίζοντας το πρόστιμο «αδικαιολόγητο και περιττό», ενώ θα επιδιώξει τη διευθέτηση της υπόθεσης διά της δικαστικής οδού.

Η «μάχη» σχετικά με το πού αποθηκεύει τα δεδομένα του το Facebook ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία, αφού ο Μαξ Σρεμς, ο οποίος πραγματοποιεί εκστρατεία για την προστασία της ιδιωτικότητας, εισήγαγε μια νομική αμφισβήτηση σχετικά με τον κίνδυνο κατασκοπείας από τις ΗΠΑ υπό το φως των σχετικών αποκαλύψεων που είχε κάνει ο πρώην αξιωματούχος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Εντουαρντ Σνόουντεν.

Η Meta είχε αναφέρει τον περασμένο μήνα ότι ανέμενε πως μια νέα συμφωνία για τη διευκόλυνση της ασφαλούς μεταφοράς των προσωπικών δεδομένων των πολιτών της Ε.Ε. στις ΗΠΑ θα έμπαινε σε ισχύ προτού χρειαστεί να ακυρώσει τις εν λόγω μεταφορές.

Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι δεν θα ίσχυε η προηγούμενη προειδοποίηση της εταιρείας για αναστολή των υπηρεσιών του Facebook στην Ευρώπη στην περίπτωση μιας τέτοιας διακοπής.

Αξιωματούχοι είπαν ότι το νέο πλαίσιο προστασίας δεδομένων -που συμφωνήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυβέρνηση των ΗΠΑ τον Μάρτιο του 2022- μπορεί να είναι έτοιμο έως τον Ιούλιο, αλλά η Meta προειδοποίησε για το ενδεχόμενο να μην είναι έτοιμο εγκαίρως.

Πηγή: Reuters

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ: Τελευταίες Παραστάσεις της σεζόν!

Δευτέρα, 22/05/2023 - 14:18

To θέατρο Πορεία σας αποχαιρετά για το καλοκαίρι με δύο παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε!

 

ΤΟΜΑΣ MAN
Θάνατος στη Βενετία                          

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου

Για 5 τελευταίες παραστάσεις μέχρι και τις 28 Μαΐου!
 

Αγορά εισιτηρίων
Έγραψαν..


Μία παράσταση τόσο σμιλεμένη που θα μπορούσε να είναι γλυπτό αν δεν ήταν ποίημα....ο ποιητής Στρατής Πασχάλης παραδίδει ένα δραματουργικό ποίημα που ο σκηνοθέτης Γιώργος Παπαγεωργίου ενορχηστρώνει σε μια σκηνική εμπειρία…

efsyn, 23.4.2023

Ο Νίκος Χατζόπουλος ως Άσενμπαχ, μας δίνει ολόκληρη την γκάμα των συναισθημάτων και των εσωτερικών συγκρούσεων του ήρωα... Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, βυθίζεται σ' αυτό το αγωνιώδες, βαθειά υπαρξιακό ταξίδι του Τόμας Μαν, μέσα από την ποίηση του Στρατή Πασχάλη και βγάζει στο φως μια παράσταση ποίημα κι έργο τέχνης...

θεατρο.gr, 2.4.2023

 
Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί με υπέροχη κίνηση και υποδειγματική εκφορά λόγου αλλά και ζωντάνια και φρεσκάδα. Αλλάζουν ρόλους με τρόπο απόλυτα φυσικό και ανταποκρίνονται με μεγάλη επιτυχία στις ανάγκες μιας τόσο ιδιαίτερης παράστασης. Είναι πραγματικά απολαυστικοί...

theaterproject365.gr, 3.4.2023
 

 
 

ΜΑΡΙΑ ΔΡΙΜΗ
GARAMOND 12                         

Σκηνοθεσία: Sergei Okunev

Για 5 τελευταίες παραστάσεις μέχρι και τις 30 Μαΐου!
 

Αγορά εισιτηρίων
Έγραψαν..


....μία απολαυστική παράσταση με σκηνοθετικό στίγμα και ωραίες ερμηνείες... Η συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα ωραίο σύμπαν χαρακτήρων και καταστάσεων και εισάγει με επιδεξιότητα στο κάδρο της παράπλευρα μοτίβα και θεματικές...

Αθηνόραμα, 4.5.2023

Νεανική, δροσερή σκηνοθεσία, που αποκαλύπτει τις πτυχές του κειμένου... Εξαιρετικό το κείμενο της Μαρίας Δριμή, με λεπτή ευαισθησία και διεισδυτικότητα...

in2life, 5.5.2023

...ο Ρώσος Sergei Okunev ζωντάνεψε με κέφι, με φαντασία, με ρυθμό αυτό το γοητευτικό νέο κείμενο... Εξαιρετικός στη διαδρομή του από την έγκλειστη φοβία στο φως ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, με εμπειρία και ευαισθησία η αντίθετη διαδρομή της Μπεθ-Μαρίας Ζορμπά...

oanagnostis.gr, 6.5.2023
 

 
 
 
Facebook
Instagram
YouTube
TikTok
Website
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Spotify

Το φαινόμενο Μητσοτάκης

Δευτέρα, 22/05/2023 - 13:51

Η Ελλάδα, μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου μπαίνει σε μια νέα πολιτική κατάσταση, η οποία δεν θα μοιάζει με καμιά από τις πολιτικές εξελίξεις της Μεταπολίτευσης. Πριν από δύο περίπου χρόνια, όταν είχε γίνει ξεκάθαρο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαμορφώνει στη χώρα ένα καθεστώς, είχα γράψει ότι αν οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολίτες, δεν ανατρέψουν τον καθεστωτισμό, τότε θα επικρατήσει ως κανονικότητα. Σήμερα έχει λίγη σημασία αν το κατώφλι που διαβαίνουμε χαρακτηρίζεται Ορμπανισμός ή Τραμπισμός γιατί το πραγματικά σημαντικό είναι ότι ο Μητσοτάκης μπορεί να κυβερνήσει όπως θέλει, χωρίς φραγμούς και ιδιαίτερες αντιστάσεις, εμφανίζοντας ως δικαιολογία την εμπιστοσύνη του λαού. Αν θέλει να αναθέσει κυβερνητικό ρόλο στο συμπαθές σκυλάκι του Μαξίμου, μπορεί να το κάνει καταχειροκροτούμενος. Αυτό είναι επιζήμιο για τη Δημοκρατία, όπως και η ίδια η επικράτηση του Μητσοτάκη, αλλά οι πολίτες είναι αυτοί που αποφασίζουν και πώς αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία και πόσο τη θέλουν. Σε τελευταία ανάλυση , η Δημοκρατία είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών  ζυμώσεων και της θέλησης των πολιτών και όχι των ανακοινώσεων των Επιτροπών Δικαιωμάτων αγείωτων κομμάτων.

Το κυρίαρχο ερώτημα είναι γιατί νίκησε με συντριπτικά ποσοστά η ΝΔ και γιατί έχασε αγγίζοντας τον όλεθρο, ο ΣΥΡΙΖΑ. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, οι απαντήσεις είναι πιο εύκολες. Άλλωστε ό,τι ερμηνεία και να δοθεί είναι καλυμμένος από τη δόξα του. Θα ήταν εύκολο να αποδοθεί και πάλι κομμάτι της νίκης του στην στήριξη του μιντιακού συστήματος. Αυτό είναι αλήθεια. Αν υπήρχε πραγματική δημοσιογραφία ο Μητσοτάκης θα ήταν απολογούμενος και όχι νικητής. Αλλά η Ιστορία δεν  γράφεται με τα «αν» γράφεται με τα «όταν». 

Ο Μητσοτάκης δεν νίκησε μόνο γιατί εξέφρασε πολιτικές και ισχυρά συμφέροντα, αλλά γιατί τα εξέφρασε με σταθερότητα, χωρίς παρεκκλίσεις και φροντίζοντας να υπερασπίζεται αυτό που έκανε, ακόμη και αν ήταν εγκληματικό. Νίκησε με ποσοστό πάνω από αυτό του 2019, παρότι είχε αποκαλυφθεί ότι κατέλυσε το κράτος Δικαίου, ότι παρακολουθούσε το πολιτικό σύμπαν, ότι είχε ευθύνες για το δυστύχημα στα Τέμπη. Ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέως, πρώτευσε στο ψηφοδέλτιο επιβεβαιώνοντας πως στην πολιτική, η ευθιξία και οι ευαισθησία είναι αδυναμίες. Ο Κωστής Χατζηδάκης, δικαιώθηκε γιατί δεν θέλησε να παραιτηθεί όταν έγινε γνωστή η παρακολούθησή του και ξεπέρασε σε ψήφους ακόμη και τον Άδωνη Γεωργιάδη. Η καμένη Εύβοια ψήφισε και με τα δύο χέρια και αυτή Μητσοτάκη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να επιδεικνύει κάθε μέρα ότι είναι τόσο ισχυρός και ανυποχώρητος και δημιούργησε την απελπισία που έκανε τους αντιπάλους του να παραδοθούν. Μετέστρεψε την πραγματικότητα και επέβαλε την εικονική πραγματικότητα στην οποία τελικώς οι ψηφοφόροι υποκλίθηκαν. Δεν συνέβη για πρώτη φορά στην πολιτική.

Ο Μητσοτάκης, την ώρα που οι αντίπαλοί του έλεγαν ότι αυθαιρετεί, αυτός έλεγε ότι καλά κάνει, επεδείκνυε πυγμή και διαμόρφωνε το πρότυπο αποφασιστικής εξουσίας. Την ίδια ώρα στο ΣΥΡΙΖΑ διύλιζαν τις δηλώσεις Πολάκη και αντί για αντιπολίτευση και πολιτική ανέπτυσσαν θεωρίες περί του τρόπου που πρέπει να γίνει και η αντιπολίτευση και η πολιτική.

Ποτέ, κανένας λαός δεν ψήφισε κάποιον για ηγέτη του επειδή δεν επεδείκνυε δύναμη και αποφασιστικότητα. Γι’ αυτό ψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα το 2015 και γι’ αυτό ψήφισε τον Μητσοτάκη συντριπτικά το 2023. Δεν ψηφίζονται πάντα οι σωστοί ηγέτες, αλλά σίγουρα ψηφίζονται αυτοί που καταφέρνουν μα πείσουν ότι είναι έτοιμοι να κάνουν όσα λένε. Ο Μητσοτάκης χρησιμοποίησε όλα τα στοιχεία της αλαζονείας και του Λουδοβικισμού που έχει στον χαρακτήρα του, ως συγκριτικό πλεονέκτημα  ηγέτη και όχι ως μειονέκτημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ νικήθηκε, γιατί προφανώς έπρεπε να ηττηθεί. Δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην σοβαρότητα της κατάστασης σε τέτοιο βαθμό που απώλεσε ένα μεγάλο κομμάτι του ποσοστού του παρότι ήταν αντιπολίτευση και όχι κυβέρνηση. Στο ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν τρία επίπεδα αντίληψης και λειτουργίας χωρίς σύνδεση. Η εκλογική βάση, τα ενδιάμεσα στελέχη και ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτός ο ενδιάμεσος χώρος, αντί να γίνεται ο μοχλός άσκησης και ανανέωσης της πολιτικής, παρήγαγε και αναπαρήγαγε πολιτική ανασφάλεια και ανοησία. Δεν υπήρχαν απλώς προσωπικές ατζέντες, αλλά οι φορείς τους είχαν και την βεβαιότητα του πεφωτισμένου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να γίνει ποτέ κόμμα με κανόνες λειτουργίας  και πορεύτηκε με πολιτική πλαδαρότητα που φρόντιζε να ονομάζει εσωκομματική Δημοκρατία. Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι οι δηλώσεις Κατρούγκαλου, ώρες πριν στηθούν οι κάλπες.

Αναλώθηκε σε τακτικισμούς περιμένοντας την εκλογική αναμέτρηση. Το λεγόμενο άνοιγμα προς το Κέντρο, είχε και αυτό τα στοιχεία της επιπολαιότητας χωρίς στρατηγικό αφήγημα. Το άνοιγμα αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το έκανε με δύο λάθη: αθροίζοντας Κεντρώους από δεξιά και από αριστερά (ή Δεξιά και Αριστερά αν θέλετε) και δημιουργώντας την εικόνα ότι αποποιείται την προηγούμενη διακυβέρνησή του. Για να τραβήξει το Κέντρο, έκανε αδικαιολόγητα, ομολογία ενοχής της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργήθηκαν έτσι φυγόκεντρες δυνάμεις προς το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ αλλά και τα άλλα κόμματα της Αριστεράς. Όλοι οι διαφυγόντες, συμφωνούσαν ότι υπάρχουν λόγοι για να φύγουν από το ΣΥΡΙΖΑ αφού αυτός παράγει πολιτική αβεβαιότητα.

Προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματοποίησε τις θέσεις του που περιλάμβαναν λύσεις για τους πλειστηριασμούς και τα λαϊκά προβλήματα, αλλά επί τέσσερα χρόνια παρήγαγε εικόνα σύγχυσης. Για να το πω πρακτικά, ο Παύλος Πολάκης δεν είχε απαραίτητα δίκιο σε όσα έλεγε και σίγουρα έπρεπε να τα πει αλλιώς, αλλά είχε δίκιο στο ότι χρειαζόταν μια σταθερή και αταλάντευτη στάση, με θέσεις που καταδεικνύουν με ποιον είσαι. Οι επαμφοτερίζουσες θέσεις, οι αναθεωρούμενες τοποθετήσεις και μάλιστα μετά από πίεση και του αντιπάλου, το μόνο που καλλιεργούσαν ήταν την αμφιβολία. 

Τις δύο φορές που Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε αποφασιστική και ξεκάθαρη στάση, κέρδισε τις εκλογές, ενώ την τρίτη, τον Ιούλιο του 2019 που επίσης επέμενε σε μια γραμμή παρά την ήττα των Ευρωεκλογών, κέρδισε 32%. 

Φυσικά είναι άδικο να δούμε το εκλογικό αποτέλεσμα μόνο ως θέμα των εγχώριων εξελίξεων. Η συντηρητικοποίηση της Ευρώπης δεν είναι τυχαία. Η Αριστερά και η Σοσιαλδημοκρατία, αδυνατούν να βρουν το αφήγημα  εκείνο που θα δώσει κάποια εναλλακτική πρόταση στην επέλαση του νεοσυντηρητισμού. Παριστάνουν τον τερματοφύλακα σε ένα παιχνίδι που δεν είναι απλώς άνισο, αλλά προάγει και την ανισότητα ως κανόνα ζωής.

Το μέλλον της χώρας είναι δυσοίωνο. Ο Μητσοτάκης έχει δικαίωμα να χαράξει την πολιτική που θέλει. Να ξεπουλήσει την κρατική περιουσία, το νερό, τη χώρα. Να πλειστηριάσει τα ακίνητα και τις ζωές μας, αφού καταστήσει εμάς υπεύθυνους. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρχει κάποιος για να λέει ποια είναι η αλήθεια. Το ερώτημα αφορά  πλέον την πολιτική και τη Δημοκρατία στη χώρα. Το  Documento θα υπάρχει σίγουρα. Δεν εκφράζουμε κάποιο κόμμα αλλά μια ανάγκη.

ΥΓ: Ο Αλέξης Τσίπρας, είναι ένα πολιτικό κεφάλαιο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για την Ευρώπη. Ίσως το 2019 να έπρεπε να είχε προχωρήσει στη δημιουργία ενός κόμματος χωρίς παθογένειες, πολυσυλλεκτικό σε ιδέες και προβληματισμούς, όχι σε αρρώστιες.

Πηγή: documentonews.gr

"Ο Γλάρος" του Α.Τσέχωφ - Ομάδα Σημείο Μηδέν | Ολοκλήρωση Παραστάσεων και Παρουσίαση Βιβλίου στο "Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος"

Δευτέρα, 22/05/2023 - 13:28

ΑΝΤOΝ ΤΣΕΧΩΦ | Ο ΓΛΑΡΟΣ 
Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος 
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Καράμπαμπας, Ελπινίκη Μαραπίδη, Ρόζυ Μονάκη, Σάββας Στρούμπος
Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/anton-tsexof-o-glaros-theatro-attis/?lang=el 
Τελευταίες Παραστάσεις:
Πέμπτη 25 Μαΐου, Παρασκευή 26 Μαΐου, 
Σάββατο 27 Μαΐου, Κυριακή 28 Μαΐου
στις 21.00
&
Παρουσίαση βιβλίου 
«Ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ σε μετάφραση Δαυίδ Μαλτέζε 
από τις εκδόσεις Νεφέλη:
Τρίτη 30 Μαΐου, στις 19.00
Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ομιλητές:
Δαυίδ Μαλτέζε, μεταφραστής
Μαρία Σικιτάνο, δραματολόγος
Σάββας Στρούμπος, σκηνοθέτης
Την Κυριακή 28 Μαΐου ολοκληρώνεται ο κύκλος των παραστάσεων για τον Γλάρο του Άντον Τσέχωφ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία και διασκευή του Σάββα Στρούμπου. 

Συνεχίζοντας την έρευνά της σε θεμελιώδη κείμενα σημαντικών συγγραφέων, η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσιάζει την παράσταση του έργου του Άντoν Τσέχωφ «Ο Γλάρος», στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος», σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. 
Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε. 
Η παρουσίαση του βιβλίου, της νέας μετάφρασης του Γλάρου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νεφέλη» θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος την Τρίτη 30 Μαΐου στις 19.00. Θα μιλήσουν ο μεταφραστής του έργου Δαυίδ Μαλτέζε, η δραματολόγος Μαρία Σικιτάνο, εκτενές δοκίμιο της οποίας φιλοξενείται στην εν λόγω έκδοση, καθώς και ο σκηνοθέτης της παράστασης Σάββας Στρούμπος.

Σκηνοθετικό σημείωμα
“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα. 
Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας. 
Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;
Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας


Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Τρέμπλιεφ: Γιάννης Καράμπαμπας
Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη
Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη
Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
 


Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr 


Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημέρες και ώρες παράστασης: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.00. Έως 28/5. Διάρκεια: 100’ | Παρουσίαση βιβλίου: Τρίτη 30 Μαΐου στις 19.00 – Θέατρο Άττις – Νέος Χώρος ((Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση: TICKET SERVICES 
https://www.ticketservices.gr/event/anton-tsexof-o-glaros-theatro-attis/?lang=el

 

ΓΙΑΤΙ Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ

Δευτέρα, 22/05/2023 - 13:04

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα


 

Ποια είναι η παγίδα που έστησαν οι υπερελίτ στους λαούς ώστε να καταστραφούν από μόνοι τους; Πώς εξηγείται η έλλειψη μαζικής αντίδρασης των πληθυσμών που ανυποψίαστοι συνωστίζονται πρόθυμα μπροστά στο σφαγείο; Τι τους κάνει τόσο παθητικούς;

Mήπως στην πραγματικότητα οι ένοχοι είναι τα ίδια τα θύματα, που είτε δεν θέλουν να παραδεχτούν ποιοι είναι οι σφαγείς τους και ότι θα τα πετσοκόψουν, είτε αδυνατούν να αντιληφθούν αυτό που συμβαίνει;

Και στις δύο περιπτώσεις δεν μπορούν να αξιολογήσουν τις πληροφορίες που λαμβάνουν. Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν όσοι βλέπουν ξεκάθαρα την απροκάλυπτη επίθεση που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους;

Η απουσία αντίδρασης της πλειοψηφίας των ανθρώπων στη βίαιη επίθεση εναντίον τους δεν διαφεύγει πλέον από κανέναν σκεπτόμενο άνθρωπο, ακόμη και από τους πλέον αισιόδοξους. Ας πάρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Οι ηγέτες των χωρών της διάσκεψης G20 (δηλαδή του φόρουμ των 19 οικονομικά ισχυρότερων χωρών του κόσμου συν την Ευρωπαϊκή Ένωση, που αντιπροσωπεύουν το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ) η οποία διεξήχθη το Νοέμβριο του 2022 στο Μπαλί της Ινδονησίας, πρότειναν… το μέλλον μας, με ένα ογκώδες κοινό ανακοινωθέν που αναφερόταν σε ποικίλα ζητήματα.

Μεταξύ άλλων, και εν μέσω άγνοιας των περισσοτέρων, πρότειναν να επιβληθεί σε όλο τον πληθυσμό της Γης, ένα παγκόσμιο ψηφιακό διαβατήριο εμβολιασμών, για ΟΛΕΣ τις ασθένειες που έχει θεσπίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), βασισμένο στο υπάρχον μοντέλο των ψηφιακών διαβατηρίων εμβολίων για την Covid-19 (άρθρο 23).

Η δικαιολογία που επικαλούνται είναι η …ανάκαμψη του παγκόσμιου τουρισμού που αναλύεται στο άρθρο 47 του ανακοινωθέντος.

Αυτό το διεθνές υγειονομικό διαβατήριο −που κανείς δεν εγγυάται ότι αύριο δεν θα γίνει τοπικό− θα απαιτείται πλέον για κάθε ταξίδι στο εξωτερικό.

Αν η πρόταση για πιστοποιητικό Covid-19 ενσωματωθεί στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών, θα επιστρέψουμε πάλι στις απαγορεύσεις μετακινήσεων με ακόμα χειρότερο τρόπο: θα απαιτείται απόδειξη εμβολιασμού με mRNA εμβόλια, όχι μόνο για τoν SARS-Cov-2, αλλά και για μια σειρά άλλων νόσων που δεν ήταν απαραίτητα.

Η διάσκεψη κορυφής των G20 στο Μπαλί της Ινδονησίας έθεσε το ζήτημα του διεθνούς πιστοποιητικού εμβολιασμού για πληθώρα ασθενειών.

Όποιος δεν έχει εμβολιαστεί, θα υφίσταται διάφορα τεστ (εάν υπάρχουν για τη συγκεκριμένη ασθένεια) που τελικά θα τον αποθαρρύνουν από το να ταξιδέψει. Και όλα αυτά μετά από το σκάνδαλο των εκατομμυρίων θανάτων και τρομακτικών παρενεργειών από τα mRNA εμβόλια.

Επισημαίνω δε ότι αυτά τα πιστοποιητικά έχει προγραμματιστεί να εφαρμοστούν μέχρι το τέλος του 2023.

Άλλο σημαντικό σημείο είναι ότι στο άρθρο 32 αναφέρεται ξεκάθαρα ότι ετοιμάζεται η εφαρμογή των ψηφιακών νομισμάτων των Κεντρικών Τραπεζών (CBDCs).

Έτοιμα είναι λοιπόν και τα ψηφιακά νομίσματα, και σύντομα θα είναι διαθέσιμα, παράλληλα με τα μετρητά στις χώρες της G20, κατόπιν στις υπόλοιπες, αλλά όπως θα δούμε πιο κάτω, στη συνέχεια το σχέδιο προβλέπει τα μετρητά να αποσυρθούν δια νόμου, εγκαθιδρύοντας έτσι την παγκόσμια τυραννία.

Τέλος, στο άρθρο 24 αποκαλύπτεται ότι σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν όσους αντιδρούν στις εντολές του παγκόσμιου κράτους χαρακτηρίζοντας την αντίδρασή τους ως παραπληροφόρηση.

Καθίσταται πλέον πασιφανές ότι οι σχεδιαστές του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού κράτος που κυοφορείται με μεγάλους πόνους εδώ και 246 χρόνια −δηλαδή από την Πρωτομαγιά του 1776 που ο Άνταμ Βαϊσχάουπτ ίδρυσε τους Ιλλουμινάτους της Βαυαρίας, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι την Πρωτομαγιά γιορτάζουμε την εργατική επανάσταση− επιταχύνουν εκθετικά τις προσπάθειές τους ώστε να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν συντομότερα το μεγάλο σχέδιο της Επιτροπής των 300.

Πόσοι κατάλαβαν τις τραγικές συνέπειες που θα προκύψουν από όλα αυτά και πόσοι αντέδρασαν ΜΗ ψηφιακά;

Ψηφιοποίηση και γενοκτονία
 

Ο ψηφιακός «αλφαβητισμός» της περιβόητης ψηφιακής επανάστασης μάς οδηγεί σε αλλοτριώσεις, χειρότερες απ’ αυτές που γέννησε ο «αλφαβητισμός» της εποχής της νεωτερικότητας.

Δεδομένου ότι εκείνος ο αλφαβητισμός γέννησε το τέρας της «λογικής» αλλά και στρατιωτικών συρράξεων που προκάλεσαν 100 εκατομμύρια νεκρούς στην Ευρώπη, σε μερικά χρόνια η ψηφιοποίηση των πάντων θα οδηγήσει σε πολύ χειρότερη γενοκτονία.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αν τελικά επιβληθεί το ψηφιακό εμβολιαστικό πάσο, είναι πολύ πιθανόν να γεννήσει την υποχρέωση πολλαπλών εμβολίων το χρόνο για κάθε πιθανή και απίθανη νόσο, κάτι που θα προκαλέσει κατακόρυφη άνοδο των θανάτων συνεπικουρούμενη από το ψηφιακό νόμισμα, τις κατασχέσεις ή το πάγωμα τραπεζικών λογαριασμών και από πάσης φύσεως διώξεις των αντιφρονούντων.

Και τα δύο λοιπόν αποτελούν τρόπους γενοκτονίας εκείνων που δεν ανήκουν στις ελίτ, που πλέον θεωρούνται υπεράριθμοι.

Ωστόσο, ο κόσμος μοιάζει εντελώς αποβλακωμένος, σαν εκείνους τους τρομοκρατημένους τύπους που βλέπαμε τα καλοκαίρια να φοράνε μάσκα στις παραλίες, ουσιαστικά για να βουτήξουν όχι στον πραγματικό, αλλά στον ψηφιακό κόσμο της κυρίαρχης προπαγάνδας που τους είχε κάψει τον εγκέφαλο.

Οι δε μιλένιαλ (millenials) 1 που λογικά θα έπρεπε να έχουν επαναστατήσει, φαίνεται να έχουν μνήμη χρυσόψαρου, γεγονός που ανέλυσα διεξοδικά σε σχετικό άρθρο μου το 2019, επισημαίνοντας ότι σήμερα η προσοχή των μιλένιαλ περιορίζεται στα 9 δευτερόλεπτα.

Με τόση βύθιση στις οθόνες, διαδικτυακή υπερσύνδεση από τη νηπιακή τους ηλικία, και διαρκή ψυχολογικό πόλεμο, δεν πρέπει να απορούμε πώς συνέβη κάτι τέτοιο. Επομένως, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα.

Βύθιση στην εικονική πραγματικότητα.

Και τα χειρότερα δεν είναι ένας συμβατικός Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή μια Αποκάλυψη που θα συμβεί ως αποτέλεσμα βιβλικών φυσικών καταστροφών, που σε τελευταία ανάλυση θα έφερναν τη λύτρωση από αυτή την απόλυτα νοσηρή κατάσταση που βιώνουμε, διότι όσοι επιβίωναν θα ξεκινούσαν τον επόμενο πολιτισμό από την αρχή, σε πιο υγιείς βάσεις.

Τα χειρότερα δεν είναι η Δευτέρα Παρουσία του χριστιανικού Ιησού, αλλά το να μη συμβεί απολύτως τίποτε, το να επικρατήσει ένας εικονικός κόσμος και να βυθιστούμε μαζικά σε μιά εικονική πραγματικότητα ενός πληροφοριακού ολοκληρωτισμού.

Αν αυτή πρόκειται να είναι η Αιώνια Ζωή, τότε καλύτερα να έχουμε ήδη πεθάνει όταν μας την «προσφέρουν».

Τα χειρότερα είναι αν αύριο τα ψυγεία των ανυποψίαστων αδειάσουν διότι δεν θα έχουν πια πρόσβαση στο ίδιο το ψηφιακό τους πορτοφόλι, να περιμένουν άπραγοι να τους τα ξαναγεμίσει το …κράτος-σφαγέας τους, κοιτώντας συνέχεια το κινητό τους τηλέφωνο, περιμένοντας ως μάννα εξ ουρανού ένα έκτακτο food pass.

Κάθε πρωί το θέαμα του υπνωτισμένου κοπαδιού κάθε ηλικίας και προέλευσης, στις στάσεις των λεωφορείων, στο μετρό, ή οπουδήποτε αλλού μπορούμε να υποθέσουμε, που κρατά στο χέρι το κινητό του έχοντας καρφωμένα τα μάτια του πάνω του δίχως να παρατηρεί τίποτε άλλο, δυστυχώς μας προδιαθέτει για τέτοιες καταστάσεις.

Έχω αφιερώσει αρκετά άρθρα σ’ αυτό το ζήτημα (εδώεδώ, εδώ, εδώ και πολλά άλλα).

Πού οφείλεται αυτή η συμπεριφορά που αντιβαίνει στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης; Μα στον ψηφιακό εθισμό. Η ανικανότητα που παρουσιάζουν πλέον οι νεώτεροι να παραμείνουν έστω και ένα δευτερόλεπτο μόνοι με τον εαυτό τους, παρατηρώντας νηφάλιοι το γύρω τους περιβάλλον, ή να καταστρώσουν αποτελεσματικά σχέδια αντίδρασης, αποτελεί και την αιτία της απάθειάς τους.

Και αυτό αποδεικνύεται διότι ενώ πάρα πολλοί νέοι έχουν υπεραρκετή πληροφόρηση για την οργανωμένη επίθεση που μαίνεται εναντίον τους, δεν είναι εις θέσιν να την αξιολογήσουν.

Και δεν είναι, διότι έχουν γίνει λειτουργικά αναλφάβητοι, έχουν έλλειψη κριτικής σκέψης και πνευματική συσκότιση που έχει προκύψει από τις πολύχρονες Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Πολέμου (ΨΕΠ), δηλαδή την άθλια σχολική εκπαίδευση, την πλύση εγκεφάλου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ που προβάλλουν διαρκώς βλακώδεις και διεστραμμένες ιδέες ως ανώτερη φιλοσοφία και το παραχάιδεμα των επίσης αλλοτριωμένων γονέων τους.

Γι’ αυτό δεν είναι εις θέσιν να εκπονήσουν το παραμικρό σχέδιο ανάσχεσης ή σύλληψης και τιμωρίας των επίδοξων σφαγέων τους, έστω και αν είναι πολύ μικρό. Στις σπάνιες περιπτώσεις που διαθέτουν διαύγεια και αντιδρούν κατά του καθεστώτος, η αντίδρασή τους περιορίζεται αποκλειστικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (εικονικός κόσμος).

Μ’ άλλα λόγια, οι νέοι, που παραδοσιακά υλοποιούν τις επαναστατικές πράξεις, δεν αντιδρούν καθόλου στον πραγματικό κόσμο.

Η ψηφιακή υποδούλωση του ανθρώπου
 

Είμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας γιγαντιαίας επιχείρησης εξόντωσης που εκπορεύεται εκ των άνω και μιας γενικευμένης απάθειας των κάτω. Οι αδαείς και ανυποψίαστοι «κάτω», είναι τα θύματα που έχουν γίνει συναινούντες, που άλλοι είναι απαθείς, και άλλοι νιώθουν μιά αφόρητη δυσφορία, αλλά αδυνατούν να προσδιορίσουν το λόγο.

Εξ αιτίας όμως των συναινούντων, τις συνέπειες τις πληρώνουν οι διαφωνούντες και οι γνωρίζοντες, που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου πολύ νωρίτερα.

Δυστυχώς η μοίρα των Κασσανδρών είναι να μην γίνονται ποτέ πιστευτές και οι Λαοκόωντες να πνίγονται από φίδια. Θυμηθείτε την είσοδο του Δούρειου Ίππου στην Τροία.

Μετά τον θάνατο του δύστυχου μάντη που είχε αντιληφθεί τον δόλο των Αχαιών, οι Τρώες, χαρούμενοι, άφησαν να μπει μέσα στην πόλη τους ο Δούρειος Ίππος που ήταν γεμάτος από Αχαιούς πολεμιστές.

Αυτός ακριβώς ο Δούρειος Ίππος, ο ψηφιακός κόσμος που μας προσφέρθηκε εκ των «άνω» ως υπέρτατο δώρο, μάς κατέστησε πλήρως εξαρτημένους, ανίκανους να υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας από τα ιλλουμινιστικά αρπακτικά των αγορών και της κρατικής (κακο)διοίκησης των μασονικών στοών.

Η εύπιστη πλειοψηφία, πείστηκε από τα αφηγήματά τους και προσφέρεται μόνη της, και μάλιστα ανυπομονώντας να βρεθεί ενώπιον του σφαγέα της διότι δεν τον διακρίνει. Πρόκειται για ένα μείζον έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που δεν έχουμε ποτέ ξαναδεί στην ιστορία.

Ή μήπως όχι; Μήπως αυτά έχουν ξαναγίνει στην προϊστορία; Προκατακλυσμιαία δηλαδή;

Αν δεχτούμε ότι είναι αληθινοί οι ισχυρισμοί των αρχαίων μυστών όλων των δογμάτων, αλλά και των θεοσοφιστών περί της ύπαρξης Σκοτεινών Μάγων και βασιλέων της προκατακλυσμιαίας εποχής της Ατλαντίδας, όπως ο Οντουάρπα και η Ιεζάβελ, που υποτίθεται ότι έζησαν κατά τη διάρκεια μίας τεράστιας χρονικής περιόδου από 800.000 έως 10.000 χρόνια προ Χριστού, και είχαν υπνωτίσει τον κόσμο ώστε όχι μόνο να τους λατρεύει ως θεούς, αλλά ακόμα και να κτηνοβατεί, τότε όλα αυτά έχουν ξαναγίνει και απλώς επαναλαμβάνονται σε μια σειρά αέναων κύκλων…

Όταν όμως οι άνθρωποι λατρεύουν τις δυνάμεις του Κακού, ή έχουν γίνει άθεοι, νομίζοντας πως είναι οι ίδιοι θεοί που τους επιτρέπονται όλα, τότε αποκτηνώνονται και μετατρέπονται σε στυγνούς δολοφόνους, δίχως ενσυναίσθηση.

Να γιατί οι μυστικές εταιρείες, τα κοινοβούλια και οι κρατικές διοικήσεις δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτε, διότι έχουν αποκτηνωθεί, δεν έχουν πια ενσυναίσθηση.

Με τόση προώθηση της εκπόρνευσης, της ομοφυλοφιλίας και της παιδεραστίας, μόλις ένα βήμα πριν από την κτηνοβασία, και βυθισμένοι στην ψηφιακή ύπνωση, οι ανυποψίαστοι συναινούντες τελικά θα σφαγιασθούν, εκτός και αν ξεσπάσει κάτι πολύ μεγάλο, παγκοσμίως και ταυτοχρόνως.

Ψυχολογικές επιχειρήσεις πολέμου που εκπορεύονται εδώ και δεκαετίες κατ’ ευθείαν από τις δεξαμενές σκέψης των ολιγαρχικών ελίτ, τους έχουν πείσει ότι τον κόσμο μας πρέπει να τον κυβερνούν οι Αγορές, και ότι επειδή οι ίδιοι δεν είναι παρά «πόροι» των Αγορών που μπορούν να αντικατασταθούν από μηχανές και αλγόριθμους, πλέον είναι άχρηστοι και δεν αξίζει να ζουν.

Ο Χαράρι αμοίβεται για να προάγει αυτό ακριβώς το αφήγημα και κανείς δεν πρέπει να του δίνει σημασία που δεν την αξίζει.

Όπως έλεγε και ο Γάλλος αντισοβιετικός συγγραφέας ρωσικής καταγωγής Βλαντιμίρ Βολκώφ (Vladimir Volkoff, 1932-2005), «Ήλθε η ώρα να ομολογήσουμε ότι στο φινάλε όλα αυτά είναι επιστημονικά και δίκαια».

Γιατί ο Βολκώφ υποστήριζε ότι «Ο μπολσεβίκος είναι τελικά αυτός που θέλει τα περισσότερα. Ιδεολόγος, προοδευτικός, κεντρικός τραπεζίτης, στρατιωτικός, πράκτορας μυστικών υπηρεσιών, ακόμα και δημοσιογράφος, ο μπολσεβίκος είναι απαιτητικός.Το κοπάδι όμως θέλει πάντα τα λιγότερα, γκρινιάζει διαρκώς και σε κάθε περίπτωση, υποτάσσεται».

Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι το κοπάδι των ανυποψίαστων συναινούντων, των χαρούμενων Τρώων πριν από τον αφανισμό του…

Και η επαναστατική μειονότητα του 1%;

Το λιγότερο που μπορώ να πω, είναι πως είναι σχεδόν ανύπαρκτη στο πραγματικό πεδίο: οι δήθεν πρόθυμοι να επαναστατήσουν, το μόνο που κάνουν προς το παρόν είναι να κλικάρουν «μου αρέσει» στο διαδίκτυο σε πύρινα άρθρα, σε «μιμίδια» και επαναστατικά τσιτάτα, όσο οι «ταγοί» τους προσπαθούν απεγνωσμένα να διαδώσουν την πληροφορία.

Επειδή όμως ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει αυξηθεί σημαντικά, αν αντιστέκεται μόνο ένας στους εκατό ή ένας στους χίλιους, και μόνο ψηφιακά, δεν αρκεί.

Η πλανητική υπερκοινωνία
 

Ο Ρώσος συγγραφέας, μαθηματικός, και κοινωνιολόγος Αλεξάντρ Ζινόβιεφ (Alexandre Zinoviev, 1922-2006) αφού έγινε εχθρός της σοβιετικής κοινωνίας, εν συνεχεία έγινε εχθρός της πλανητικής υπερκοινωνίας, όπως την αποκαλούσε.

Ο Ζινόβιεφ, έλεγε ότι όσο υπήρχε η σοβιετική απειλή, όλα πήγαιναν καλά στη Δύση, διότι το Κεφάλαιο και οι αστοί πολύ απλά φοβόντουσαν, ενώ σήμερα έχουν αποθρασυνθεί εντελώς, ελλείψει αντίπαλου δέους.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η Δημοκρατία ήταν ένα όπλο εναντίον του κομμουνισμού, και είχε το πλεονέκτημα ότι υπήρχε.

Γι’ αυτό και η εποχή του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε ένα σημείο καμπής για την ιστορία της Δύσης: επίπεδο ζωής χωρίς προηγούμενο, εξαιρετική κοινωνική πρόοδος, ασύλληπτες επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις.

Το τέλος του κομμουνισμού υπήρξε το λυκόφως των κοινωνικών και των πολιτικών μας δικαιωμάτων (το λεγόμενο «Τέλος της Ιστορίας», στην πραγματικότητα, είναι το τέλος των αντιστάσεων και των επαναστάσεων των λαών).

Ιδού τι αναφέρει επ’ αυτού ο Ζινόβιεφ:

«Το τέλος του κομμουνισμού πυροδότησε και το τέλος της Δημοκρατίας. Σήμερα η εποχή μας δεν είναι μετα-κομμουνιστική, αλλά μετα-δημοκρατική. Είμαστε μάρτυρες της εγκαθίδρυσης ενός δημοκρατικού ολοκληρωτισμού ή αν θέλετε της εγκαθίδρυσης μιας ολοκληρωτικής Δημοκρατίας… Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από ένα και μοναδικό παγκόσμιο κόμμα.

Αυτή η καπιταλιστική χρηματοπιστωτική υπερδομή, βομβαρδίζει, τρομοκρατεί, και προξενεί πείνα. Ο χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός υπέταξε τις πολιτικές εξουσίες. Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από μία ενιαία ιδεολογία, ένα ενιαίο κόμμα της παγκοσμιοποίησης, γεγονός μοναδικό στην ανθρώπινη Ιστορία».

Ο Ζινόβιεφ, που στο τέλος ζήτησε συγνώμη από τον ρωσικό λαό για την αρνητική κριτική του και για την απόπειρα δολοφονίας του Στάλιν, και έγινε από τους φανατικότερους οπαδούς του σοβιετικού συστήματος, αντιλήφθηκε ότι η Δύση δεν θα ξαναγνώριζε ποτέ πια πολιτική ή οικονομική δημοκρατία, σαν αυτή που είχε κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου:

«Οι δυτικές χώρες γνώρισαν πραγματική Δημοκρατία την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Τα πολιτικά κόμματα είχαν πραγματικές ιδεολογικές διαφορές και διαφορετικά πολιτικά προγράμματα. Τα όργανα του Τύπου είχαν και αυτά χαρακτηριστικές διαφορές. Όλα αυτά, επηρέαζαν τη ζωή των ανθρώπων, και συνεισέφεραν στην ευζωΐα τους. Αυτό, πάει, τελείωσε πια».

Η ύπαρξη λοιπόν όλων των υπαρχόντων κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι καθαρά προσχηματική. Οι διαφορές τους είναι πια ανύπαρκτες.

Όσο πιο πεινασμένοι, τόσο πιο υποταγμένοι
 

Πολλοί μαθητευόμενοι επαναστάτες φαντάζονται ότι όταν οι ευρωπαϊκές μάζες πεινάσουν πραγματικά, τότε θα δούμε πολλά, και ότι οι «χαρούμενοι Τρώες» θα εξεγερθούν, ωσάν τα γιουχαΐσματα, τα γιαουρτώματα ή οι βλαστήμιες προς τους πολιτικούς από μια χούφτα αγανακτισμένους να είναι επαναστατική πράξη.

Ωστόσο, ο απεχθής Σβαμπ και η κλίκα του, έχουν διδαχθεί από τους Ιλλουμινάτους μια μεγάλη αλήθεια: όσο στερείς τη μάζα, τόσο λιγότερο αντιδρά.

Αν στερήσεις την τροφή στην εργατική και τη μεσαία τάξη, και άλλα αγαθά τα οποία έχουν μάθει να θεωρούν απαραίτητα, αντιδρούν λιγότερο.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι μεγάλες απεργίες των δεκαετιών ‘60 και ‘70 στις πιο ανεπτυγμένες δυτικές χώρες, γίνονταν στα πλαίσια μιας κοινωνίας της κατανάλωσης. Γι’ αυτό πρέπει να αντιδράσουμε πριν πεινάσουμε, διότι μετά θα είναι αργά.

O τάφος των επαναστάσεων
 

Τον 18ο αιώνα οι χειραγωγούμενες γαλλικές μάζες από τους Ιλλουμινάτους και τους εβραίους Φρανκιστές, και τον 20ό αιώνα οι ρωσικές μάζες από τους Τροτσκιστές, που χρηματοδοτήθηκαν από το ίδιο πάντα μεγάλο σιωνιστικό κεφάλαιο, στράφηκαν εναντίον των βασιλέων και των τσάρων, ωστόσο, τελικά υπέστησαν τα χειρότερα (Ροβεσπιέρος, Ναπολέων, Τρότσκι, Στάλιν κ.ά.).

Από τότε, οι μέθοδοι υποταγής και κοινωνικού ντρεσαρίσματος έχουν τελειοποιηθεί: ο αναβαθμισμένος «υπεράνθρωπος» του Κλάους Σβαμπ και του Χαράρι «προόδευσε» μέσα στα 30 χρόνια εκθετικής ανάπτυξης της τεχνολογίας, της διαδικτυακής σύνδεσης, των έξυπνων κινητών και της cyber προπαγάνδας.

Όταν όμως κάποιος μένει σε μια γκαρσονιέρα-κουτί στις μεγάλες πόλεις, αναγκαστικά περνάει το χρόνο του παρέα με ένα μηχάνημα. Και η αστικοποίηση χτυπάει κόκκινο στην εποχή μας.

Δείτε τους φερέλπιδες δυτικούς νέους, που λογικά θεωρούνται οι μελλοντικοί …επαναστάτες, πως συμπεριφέρονται: είναι κολλημένοι στο κινητό ή την οθόνη του υπολογιστή τους, αλλά ο χρόνος που περνούν στον ψηφιακό κόσμο, εκ του αποτελέσματος, δεν φαίνεται να τους είναι ωφέλιμος. Ούτε γνωσιακά εμπλουτίζονται, ούτε …επαναστατικά.

Κάπως έτσι λοιπόν επιτυγχάνεται η καταστολή κάθε επικίνδυνης για το καθεστώς εξέγερσης. Πριν καν γεννηθεί.

Φτάσαμε στο σημείο οι νέοι να κινητοποιούνται μόνο για βλακώδη ή ακίνδυνα για την εξουσία ζητήματα, ωστόσο, οι ίδιοι τα αντιλαμβάνονται ως μείζονα ζητήματα υψίστης σημασίας.

Οι νέοι φαίνονται να μην αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει αν τελικά επιβληθεί το παγκόσμιο υγειονομικό πάσο και το ψηφιακό νόμισμα.

Στη χώρα μας, στις σπάνιες περιπτώσεις που σηκώνουν τα μάτια από τις οθόνες, υπέρ τίνος διαδηλώνουν; Μα υπέρ:

• Της μονιμοποίησης της παρουσίας των ποινικών μπαχαλάκηδων στα πανεπιστήμια και της συνέχισης της μετατροπής τους σε κοπρώνες,
• Των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων,
• Κάποιων γυναικών που κατήγγειλαν ότι βιάστηκαν προ …20ετίας, αλλά το θυμήθηκαν σήμερα,
• Γύφτων κλεφτών αυτοκινήτων που κατά την καταδίωξή τους πυροβολήθηκαν από αστυνομικούς σε νόμιμη άμυνα,
• Τοξικομανών ληστών εμπορικών καταστημάτων που εφονεύθησαν κάτω από νόμιμη άμυνα του ιδιοκτήτη,
• Της αγαπημένης ποδοσφαιρικής τους ομάδας, δέρνοντας τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, και προξενώντας σημαντικές υλικές ζημιές,
• Του περιορισμού του …CO2, που τους επιβάλλει πλειάδα στερήσεων,
• Της Ατζέντας 2030,
• Της επιβολής ουδέτερων αντωνυμιών,
• Του συνθήματος «Black Lives Matter», αλλά όχι του ελληνικού «Ελευθερία ή θάνατος» του 1821 κ.ά.

Την τιμή των όπλων θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάπως έσωσαν οι πρόσφατες διαμαρτυρίες για το έγκλημα στα Τέμπη, αν δεν τις είχε οργανώσει το ΠΑΜΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δηλαδή οι στυλοβάτες του καθεστώτος και τα συνθήματά τους δεν ήταν ιδιαίτερα χλιαρά (να μην ενοχλείται και το γκουβέρνο).

Όταν όμως η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί, το μόνο που απομένει είναι η αυτοδικία.

Αρκεί να πούμε ότι στην Ελλάδα οι ήδη «παγωμένες υποθέσεις» (που δεν έχουν δηλαδή εκδικαστεί ακόμα και εδώ και 27 χρόνια) ανέρχονται πλέον στον αστρονομικό αριθμό των 800.000.

Η τιμωρία των ενόχων για το έγκλημα των Τεμπών θα αποτελέσει δυστυχώς άλλη μία «παγωμένη υπόθεση».

Για να μην αποτελέσει, οι νέοι μας που γράφουν στα συνθήματά τους «Ως εδώ δολοφόνοι» ή «Λαός και νεολαία θα σας εκδικηθούν», «Εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ», «Θα σας σαρώσουμε», θα πρέπει και να τα εννοούν, παίρνοντας πραγματική εκδίκηση, κάτι που έπρεπε ήδη να έχει συμβεί…

Διαφορετικά, οι υπερπλούσιοι με τη βοήθεια των Ιλλουμινάτων και των Στοών επιτέλους θα τα έχουν καταφέρει. 246 χρόνια αγώνα είναι αυτά, δεν είναι και λίγα…

Διαδήλωση για το έγκλημα στα Τέμπη με σύνθημα που μέχρι τώρα φαίνεται οι νέοι να μην το εννοούν.

Ο ρόλος της γενιάς του Μάη του ’68
 

Ποιος είναι ο πρωταγωνιστής της αποβλάκωσης και της απάθειας των νέων σε ολόκληρη τη Δύση; Μα αναμφίβολα η γενιά του Μάη του ’68 που λειτούργησε με συνθήματα κατασκευασμένα από τα ιδρύματα του βρετανικού Imperium (Ινστιτούτο Τάβιστοκ και από λοιπά συγκοινωνούντα δοχεία), ωστόσο, ακόμα και σήμερα δεν έχει αντιληφθεί ότι την χειραγώγησαν και είναι η συστημικότερη απ’ όλους.

Οι σημερινοί ηλικιωμένοι της γενιάς του ’45 είναι λοιπόν οι βασικοί υπεύθυνοι αυτού του εγκλήματος.

Ενώ ξεσηκώθηκαν κάποτε τη δεκαετία του ’60, έκτοτε παρέμειναν εσαεί έφηβοι, καρφωμένοι στους καναπέδες τους, παρακολουθώντας ηδονικά σαν υπνωτισμένοι και πάντοτε στα καθεστωτικά ΜΜΕ, την αργή τους εξόντωση, προσφάτως δε τρέμοντας και από το κρύο, αφού πολλοί απ’ αυτούς αδυνατούν πλέον να θερμάνουν τα σπίτια τους. Για το καλό του πλανήτη πάντα.

Το αποτέλεσμα είναι οι νέοι, που έχουν οι δύστυχοι υποστεί φοβερή πλύση εγκεφάλου για το βιολογικό φύλο τους, την εθνική κυριαρχία, τις έννοιες ιθαγένεια και υπηκοότητα που τις συγχέουν, να θεωρούν κανονικότητα την παρακολούθηση από …ψυχολόγο.

Γι’ αυτό και σήμερα έχει καταστεί εξαιρετικά δύσκολο να ανοίξει κάποιος τα μάτια τους, κλονίζοντας τα πιστεύω τους.

Πότε ξεκίνησε η Μεγάλη Επανεκκίνηση
 

Επισημαίνω εδώ ότι η Μεγάλη Επανεκκίνηση δεν ξεκίνησε το 2020, αλλά γύρω στα 1970, με την τοποθέτηση του Ρίτσαρντ Νίξον στην αμερικανική προεδρία και την κατασκευασμένη κρίση του πετρελαίου.

Συνεχίστηκε τη δεκαετία του 1980 με τη διασπορά του τρόμου του AIDS, και επιταχύνθηκε τον 21ο αιώνα με την πτώση των Δίδυμων Πύργων και το κυνήγι των αόρατων τρομοκρατών που στην πραγματικότητα κάλυπτε το κυνήγι των ελευθεριών των πολιτών μέσω του «τρομονόμου» Patriot Act των ΗΠΑ.

Οι χαζαροεβραίοι δισεκατομμυριούχοι της παγκοσμιοποίησης και τα φερέφωνά τους που όλα τα προηγούμενα χρόνια δήλωναν δημοσίως ότι έπρεπε να μειώσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό (πρίγκιπας Φίλιππος Μαουντμπάτεν-Γλύξμπουργκ, Κλάους Σβαμπ, Μπιλ Γκέιτς, Ζακ Ατταλί κ.ά.) είχαν εξαιρετικές επιτυχίες με την τρομοκρατική διαχείριση της ψευτοπανδημίας στα φερόμενα ως δημοκρατικά κράτη.

Έτσι, όπως είχα προειδοποιήσει από χρόνια, εδώεδώ και εδώ, και σε πολλά άλλα άρθρα, τον πόλεμο κατά του κορωνοϊού, διαδέχτηκε ο πόλεμος κατά του άνθρακα, αλλά οι δυτικές μάζες στην πλειοψηφία τους εξακολουθούν να παραμένουν υπάκουες και ανυποψίαστες.

Η συνεχής ψηφιακή απορρόφηση τις εμποδίζει να δουν τον πραγματικό κόσμο.

Η αυτοκτονία του δυτικού «λευκού άρειου αρπακτικού», όπως έλεγε και ο Γάλλος συγγραφέας και ειδικός στην ινδική φιλοσοφία, Αλαίν Ντανιελού, διεξάγεται μέσω μιας εντυπωσιακής απουσίας οποιουδήποτε πνεύματος αντίστασης in situ, ειδικά στις χώρες που είχαν κάποτε στο στόμα τους τα περισσότερα λόγια ελευθερίας και επανάστασης: στην Ελλάδα και στη Γαλλία.

Η αδράνειά τους πολλαπλασιάστηκε μετά την επέμβαση της Ρωσίας στα ρωσόφωνα εδάφη της Ουκρανίας: η Επανεκκίνηση ενισχύθηκε ιδιαιτέρως μέσω περικοπών και απαγορεύσεων κατανάλωσης των πάντων: από τα καύσιμα μέχρι τα τρόφιμα, βρέθηκε μια καταπληκτική δικαιολογία επιβολής φτωχοποίησης στους δυτικούς πολίτες.

Τη χειρότερη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου την έχουν οι χώρες που άλλοτε υπήρξαν οι πιο πλούσιες, όπως: ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, κ.ά.

Μάλιστα δε στο Ηνωμένο Βασίλειο οι παγκοσμιοποιητές κατάφεραν να προωθήσουν και Ινδό πρωθυπουργό. Ήταν η τέλεια ευκαιρία.

Όσο για τη Γαλλία, έχει περάσει πλέον στο σημείο δίχως επιστροφή: η κυβέρνηση, εγκαθιστά πλέον τους λαθρεποίκους (και αυριανούς ψηφοφόρους της) σε ιστορικούς και διατηρητέους πύργους (σατώ) με τη δικαιολογία ότι είναι …άστεγοι.

Άστεγοι είναι όμως και 4 εκατομμύρια αυτόχθονες Γάλλοι που πεθαίνουν στο δρόμο ή μέσα στα αυτοκίνητά τους από το κρύο, αλλά η κυβέρνηση Μακρόν δεν τους προσφέρει τέτοιο κατάλυμμα, ακριβώς επειδή δεν θα είναι πια ψηφοφόροι της.

Οι λίγοι αυτόχθονες που διαδήλωσαν την απόλυτη διαφωνία τους στην εγκατάσταση 200 λαθρεποίκων στο μικρό χωριό τους και σε ένα διατηρητέο πύργο του οποίου εντελώς παράνομα άλλαξε η χρήση, αμέσως στοχοποιήθηκαν.

Το σατώ Γκρινιόν, κρατική ιδιοκτησία και πρώην Σχολή Αγρονομίας που έγινε στέγη λαθρεποίκων.

Με το σύνθημα «Οι δικοί μας πριν από τους άλλους», οι Γάλλοι αυτόχθονες που διαμαρτυρήθηκαν για την εγκατάσταση των αφροασιατών στο χωριό τους, αμέσως στοχοποιήθηκαν από τον συστημικό γαλλικό Τύπο με τη γνωστή πλέον ετικέτα «φασίστες».

Αφού αφαιρεθεί η πανάκριβη επίπλωση-αντίκα και πωληθεί σε δημοπρασία σε ιδιώτες συλλέκτες (κάτι που επισήμως απαγορεύεται), κατόπιν με τη συνεργασία υπουργών, βουλευτών, δημάρχων και άλλων τοπικών αρχών και φυσικά ψευτο-χριστιανικών ΜΚΟ, ανακαινίζουν τα διατηρητέα κτίρια με νέα διαρύθμιση, επίπλωση και θέρμανση, και εγκαθιστούν εντός τους πολυάριθμους λαθρομετανάστες, πλήρως σιτιζόμενους και χρηματοδοτούμενους, με σχολείο, γιατρούς, και ψυχολόγους, όλα πληρωμένα από τους Γάλλους φορολογούμενους.

Όπως στη Γαλλία, έτσι και στην Ελλάδα, η αντίδραση των πολιτών που γίνεται στον φυσικό κόσμο, είναι πολύ περιορισμένη. Ωστόσο, στον ψηφιακό κόσμο υπάρχουν αρκετές αντιδράσεις, διαμαρτυρίες, βρισιές και ενίοτε οι απειλές για «γκιλοτίνες» και «κρεμάλες» που απλώς διοχετεύουν την οργή του κόσμου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Οι πρόσφατες διαδηλώσεις κατά της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, στη Γαλλία καλώς έγιναν μεν, αλλά αν δεν αποκτήσουν τη μαζικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πτώση του καθεστώτος, υπό την κατάλληλη καθοδήγηση βεβαίως τίμιων και αυθεντικών πατριωτών ηγετών, δεν πρόκειται να επιφέρουν κανένα αποτέλεσμα.

Η ποινικοποίηση της κατανάλωσης άνθρακα
 

Εφόσον λοιπόν οι Νέοι Παγκόσμιοι Ηγέτες (Young Global Leaders) που εκπαιδεύει ο Σβαμπ έχουν δεχτεί εντολές να πιέσουν τον κόσμο προς την κατεύθυνση της μείωσης της κατανάλωσης άνθρακα, ποια ατζέντα πρέπει να περιμένουμε;

Οι «ειδικοί επιστήμονες» του ΟΗΕ εκτιμούν ότι προκειμένου να σώσουμε το «κλίμα» πρέπει να πετύχουμε ουδετερότητα στις εκπομπές CO2 μέχρι το 2050, οπότε μέχρι το 2030 το αποτύπωμα του μέσου Ευρωπαίου δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 2 τόνους το χρόνο.

Ένα κλίμα, που η θερμοκρασία του έχει αλλάξει εκατοντάδες φορές στην ιστορία της Γης και είχε πολύ περισσότερο CO2 από το σημερινό, χωρίς καν να υπάρχουν άνθρωποι.

Ένα CO2, του οποίου οι μετρήσεις βασίζονται στα χαλκευμένα στοιχεία που δίνει η περιβόητη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που το δύστυχο τυφλό και κουφό κοπάδι δεν γνωρίζει ότι ανήκει στους Ροκφέλερ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, σήμερα, το αποτύπωμά μας ως Ευρωπαίοι εκτιμάται στους 9 τόνους. Πόσο βλάκας πρέπει να είναι κάποιος ώστε να πιστέψει ότι αν μειώσει την έκλυση άνθρακα κατά 4,5 φορές, αυτό δεν θα έχει και μεγάλη επίπτωση πάνω του;

Πολύ, απ’ ό,τι φαίνεται. Έχω συναντήσει νέους που το πιστεύουν αυτό, διότι δεν μπορούν να προβάλλουν τις συνέπειες της εφαρμογής μιας τέτοιας μείωσης πάνω τους.

Ωστόσο, στην πραγματική ζωή, όταν μειώσουν την κατανάλωση άνθρακα τόσο πολύ, το αποτέλεσμα θα είναι οι ακραίες υλικές στερήσεις, και η φυλάκισή τους σε μία πολύ περιορισμένη έκταση που μεταφράζεται σε στέρηση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, δηλαδή:

Τέλος στο κρέας, στο καθημερινό ντους, στην ικανοποιητική θέρμανση και ψύξη, στο ΙΧ αυτοκίνητο, σκάφος ή βάρκα, στα αεροπορικά ταξίδια, στις διακοπές, και σε ένα σωρό άλλα.

Αυτό το βίντεο, που καλώ όλους να το παρακολουθήσουν (ελληνικοί υπότιτλοι), εξηγεί πολύ παραστατικά τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Εννοείται ότι για τις ελίτ δεν θα ισχύει κανένα απολύτως ποινολόγιο.

Όποιος δεχτεί το χαλκευμένο αφήγημα της μείωσης του CO2 δήθεν για τη σωτηρία του πλανήτη, ουσιαστικά είναι καταδικασμένος να επιστρέψει στην προβιομηχανική εποχή και τελικά να πεθάνει από τις στερήσεις.

Κάθε νοήμων άνθρωπος αντιλαμβάνεται λοιπόν ότι όλα αυτά, σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό που ψευδώς παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, έχουν προσχεδιαστεί προκειμένου το κοπάδι να αποδεχθεί πιο εύκολα τη σφαγή του.

Κάπως έτσι, από τον σχετικά δημοκρατικό και ευημερούντα καπιταλισμό που γνωρίζαμε, βυθιζόμαστε σταθερά στον ολοκληρωτικό και τυραννικό καπιταλισμό τύπου Κίνας, στον οποίο οι εκλογές, τα δημοψηφίσματα, ο δημόσιος διάλογος, και οι διαδηλώσεις των πολιτών, θα παύσουν να υφίστανται λόγω ροπάλων, δακρυγόνων, πιδάκων νερού, ηχητικών κανονιών, ρουφιάνων drones και άλλων τίμιων μέσων καταστολής.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων
 

Μετά το ποινολόγιο που θα μετράει τις εκπομπές άνθρακα που κάνουμε, ο επόμενος και τελικός στόχος, είναι το ψηφιακό νόμισμα. Καλώ όλους να δουν οπωσδήποτε σ’ αυτό το προειδοποιητικό βίντεο τι περιμένει τους απροετοίμαστους (ελληνικοί υπότιτλοι), που κατά πάσα πιθανότητα θα αρχίσει με επιβολή ορίου ανάληψης καταθέσεων.

Σε πρώτη φάση, όταν και εφόσον γίνει αυτό, ΜΗΝ ανταλλάξετε τα μετρητά σας με ψηφιακό πορτοφόλι. Όταν ποτέ απαγορευτεί εντελώς η κυκλοφορία τους, τότε, και μέχρι την ανατροπή της εγκληματικής συμμορίας, μόνο τα δίκτυα εκ του σύνεγγυς, και εκτός μεγαλουπόλεων θα μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε, μέχρι την υλοποίηση της ανατροπής τους (γιατί αυτή θα συμβεί νομοτελειακά).

Η επερχόμενη ανατροπή

Το πρόβλημα των ανθρώπων σήμερα είναι ότι φαντασιώνονται μία «επανάσταση» με όρους του παρελθόντος που δεν λειτουργούν πια, γι’ αυτό και δεν φέρουν κανένα αποτέλεσμα.

Δεν μπορούν να οραματιστούν νέους τρόπους επανάστασης που δεν θα είναι αναποτελεσματικοί όπως μέχρι σήμερα.

Μερικοί θα πουν ότι οι επαναστάσεις σχεδιάζονταν πάντα από τις μυστικές εταιρείες, και επί του παρόντος οι τεκτονικές Στοές δεν προβλέπουν να οδηγηθούν οι νέοι προς την ανατροπή των υπαρχόντων κυβερνήσεων, ώστε να τις αντικαταστήσουν με άλλες.

Θέλουν να οδηγηθούν στην προβατοποίηση και σχεδόν το έχουν καταφέρει, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και τα ίδια τα μέλη των Στοών πάσχουν από ψηφιακό εθισμό και φαίνεται ότι είναι πλέον χαμηλής αντιληπτικότητας.

Επιπλέον, οι μασόνοι και οι διεθνείς σιωνιστές τραπεζίτες δεν είναι αήττητοι, ούτε υπερφυσικά όντα, και σε τελευταία ανάλυση, όλες οι πλανητικές περίοδοι κάποτε φτάνουν στο τέλος τους.

Το Μεγάλο Κοσμικό Έτος, ή ο Μεγάλος Ενιαυτός, διάρκειας 25.920 ετών, αυτό προβλέπει. Βρισκόμαστε στο τέλος ενός μεγάλου Κοσμικού Μήνα που διήρκεσε 2.160 χρόνια.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι νέοι, ακέραιοι, ενάρετοι και εμπνευσμένοι ηγέτες, και νέοι σε ηλικία άνθρωποι με πλήρη πνευματική διαύγεια μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναδυθούν και να δράσουν αυτόνομα με τρόπους που δεν είναι ακόμα ορατοί.

Και επειδή όλες οι τηλεποικοινωνίες παρακολουθούνται και οι εύστροφοι νέοι το γνωρίζουν, το όποιο σχέδιο δεν θα καταστρωθεί μέσω των συμβατικών επικοινωνιών και των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης, αλλά εκ του σύνεγγυς, χέρι με χέρι, πρόσωπο με πρόσωπο.

Όμως, αυτή ακριβώς είναι η επικοινωνία που έχει χαθεί, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Ίσως λοιπόν οι μελλοντικοί επαναστάτες θα πρέπει να κατάσχουν από το κοπάδι τα έξυπνα κινητά του τηλέφωνα, να χακάρουν τις κρατικές ηλεκτρονικές πλατφόρμες και να καταστρέφουν τους αναμεταδότες των δικτύων τηλεπικοινωνιών.

Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην έχει τη λύση του, και αυτή η λύση σίγουρα θα βρεθεί.

Στο μεταξύ, η προετοιμασία επιβάλλεται: Εγκαταλείψτε τις μεγάλες πόλεις όσο είναι καιρός, μην αφιερώνετε πια χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε άσκοπη περιήγηση στον ψηφιακό κόσμο, μην φοβάστε τα καθάρματα της εγκληματικής υπερδομής, μην πιστεύετε τα συστημικά κόμματα, τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τους ψευτοδιανοούμενους και μάθετε να αναγνωρίζετε τους ρουφιάνους.

Στο χέρι των αφυπνισμένων είναι να σωθούν. Οι υπόλοιποι θα καταλήξουν στην «βιώσιμη» κιμαδομηχανή της πράσινης ανάπτυξης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Nicolas Bonnal, Dictature sans carbone et résistance virtuelle. Croniques d’un monde en rapide liquidation, εκδ. Tatiana, 2022.

ΠΗΓΕΣ

Alexander Zinoviev, The End of Communism in Russia Meant the End of Democracy in the West

Revue de presse Police & Réalités, Le ministre du logement Olivier Klein réquisitionne le château pour y loger 200 migrants

Twitter, Dans les installations du château inoccupé de Grignon, le ministre Olivier Klein a annoncé un plan hivernal pour accueillir 200 migrants

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

  1. Μιλένιαλ (millenial): όρος που προέρχεται από το λατινική λέξη millenium η οποία σημαίνει χιλιετία και περιγράφει τη γενιά που γεννήθηκε περί το 2000. 

Πηγή: aperopia.fr

ΕΛΛΑΔΑ - ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

Κυριακή, 21/05/2023 - 23:41

ΜΕ ΠΥΞΙΔΑ ΤΟ ... ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΥΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ, Ο ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΤΡΙΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑΧΤΗ ΟΠΩΣ ΟΙ 100 ...ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ, ΟΙ 100 ΝΕΚΡΟΙ ΚΑΙ ΕΞΑΥΛΩΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΠΑΖΩΜΕΝΑ  ΤΕΜΠΗ [?], ΣΤΗ ΜΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ,  ΜΙΑΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΤΗ ΒΙΑΖΟΥΝ ΚΑΤ' ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΛΙΘΟΒΟΛΟΥΝ,  ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ...

  ΕΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ  ΤΩΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΩΝ , ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΩΝ ΚΑΙ   ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ, ΤΟΤΕ ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ... TABLET ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ  ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ...   

  Ευα Μαυρογενη