Eκπέμπει πλέον διαδικτυακά από την περασμένη Παρασκευή το Τρίτο Πρόγραμμα. Με μουσική στα γνωστά κλασσικά μονοπάτια και σύντομα με ζωντανές εκπομπές.

Συντονιστείτε εδώ

Μια νέα έκρηξη, συγκλονίζει την ρωσική πόλη Βόλγογκραντ, ώρες μετά την χθεσινή επίθεση αυτοκτονίας με τους 17 νεκρούς από γυναίκα καμικάζι. Σημειώθηκε σε τρόλει και σύμφωνα με τον μέχρι στιγμής απολογισμό υπάρχουν 15 νεκροί και τουλάχιστον 23 τραυματίες. Από τις πρώτες εικόνες που μεταδίδουν τα τηλεοπτικά δίκτυα, προκύπτει ότι η έκρηξη ήταν μεγάλης ισχύος καθώς ισοπεδώθηκε το ένα μέρος του τρόλεϊ. Τα δυο περιστατικά (και το δεύτερο εκτιμάται ότι πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια) προκαλούν ανησυχία στη Μόσχα ενόψει της διοργάνωσης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι τον Φεβρουάριο του 2014.

Σε κρίσιμη κατάσταση, νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ, ο Μίκαελ Σουμάχερ μετά τον σοβαρό τραυματισμό του χθες στο κεφάλι καθώς έκανε σκι στις γαλλικές Άλπεις. Ο 44χρονος ήταν σε κώμα όταν έφθασε στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ και υπεβλήθη σε νευροχειρουργική επέμβαση. Επικεφαλής της ιατρικής ομάδας που τον έχει αναλάβει έχει τεθεί ο κορυφαίος νευροχειρουργός Ζεράρ Σεγιάν και προσωπικός του φίλος. Ο θρύλος της F1 είχε μεταφερθεί αρχικά στο τοπικό νοσοκομείο Moutiers χωρίς να έχει χάσει μέχρι και εκείνη την ώρα τις αισθήσεις του. Η κατάσταση όμως της υγείας του επιδεινώθηκε τις επόμενες ώρες και γύρω στις 20.00 διεκομίσθη με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Grenoble. Εκεί,  στις 00.40 το ιατρικό ανακοινωθέν επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους.

Μια ενδιαφέρουσα προβολή πραγματοποιεί σήμερα Δευτέρα στο Αγρίνιο, η κινηματογραφική λέσχη "Ρωγμή". Όπως μας ενημερώνουν οι διοργανωτές:

«Ηλίας Πετρόπουλος – Ένας υπόγειος κόσμος».

«Και είπα στην γυναίκα μου: Όταν ψοφήσω στο Παρίσι,
να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο. Τέτοια είναι η διαθήκη μου.»

Ηλίας Πετρόπουλος

Προσωπικότητα δυναμική ο Ηλίας Πετρόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1973. Αμφισβητούσε τα πάντα, δεν πίστευε σε κανένα θεσμό (θρησκεία, στρατό, πολιτικές παρατάξεις). Δηλωμένος άπατρις, αναρχικός και το 1972- εν μέσω δικτακτορίας- κατόρθωσε έπειτα από απαίτηση του να αποκτήσει αστυνομική ταυτότητα με τον προσδιορισμό, άθεος.

Τον Πετρόπουλο έλκυαν οι μειονότητες είτε εθνολογικές, είτε κοινωνικές. Μνημειώδη έργα του τα «Ρεμπέτικα τραγούδια», «Το εγχειρίδιον του καλού κλέφτη», τα «Καλιαρντά». Έχει στο ενεργητικό του περίπου 80 βιβλία, ανάμεσα τους και ποιητικές συλλογές και πάνω από χίλια άρθρα σε εφημερίδες. Συλλέκτης του «ανάξιου» και του περιφρονημένου, αυτού που εκμηδένιζε ο πολιτισμός, έφερε στην επιφάνεια αθέατες πλευρές της κοινωνίας και πλήρωσε με φυλακίσεις την έκδοση βιβλίων του. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι το 1973 και δεν γύρισε ποτέ ξανά στην Ελλάδα.

«Αγαπώ τα τσογλάνια και τους κλέφτες και τις πουτάνες και τους χασικλήδες και τους ρεμπέτες και τους πούστηδες και τους τεμπέληδες γιατί καταφέρνουν και επιζούν κόντρα στην αστυνομία, κόντρα στο ποινικό μητρώο, κόντρα στην απαίσια ηθική των μικροαστών».

Για το βιβλίο του Τα ρεμπέτικα τραγούδια, που δεν έφερε σφραγίδα λογοκρισίας, η χούντα τον καταδίκασε σε πεντάμηνη φυλάκιση το 1968, όπως και για τα Καλιαρντά το 1972 και για το κείμενό του Σώμα, που δημοσίευσε στο περιοδικό Τραμ. Μέχρι το 1998 —δηλαδή για πάνω από 25 χρόνια και μέχρι τα 70 του— εκκρεμούσε εναντίον του καταδίκη σε φυλάκιση για προσβολή της θρησκείας.
Στα 40 χρόνια της συγγραφικής του δραστηριότητας δημοσίευσε 80 βιβλία και πάνω από χίλια άρθρα. Με βασικό άξονα ό,τι ο ίδιος αποκάλεσε «λαογραφία του άστεως». Το ανέκδοτο έργο του είναι τεράστιο, μέρος του οποίου είναι λεξικογραφικό. Το «Υπο-Λεξικό», το «Λεξικό του πολιτικού λόγου», το «Ονοματολεξικό» και τα «Φλοράδικα» περιμένουν τη μεταθανάτια επιμέλεια και δημοσίευσή τους.

Ο Ηλίας Πετρόπουλος πέθανε στις 03/09/2003, επιθυμία του ήταν να αποτεφρωθεί και η στάχτη του να ριχτεί στους υπονόμους του Παρισιού όπως και έγινε, ένα φθινοπωρινό πρωινό.

Το 2005 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ «Ηλίας Πετρόπουλος – Ένας κόσμος υπόγειος» (διάρκεια 61′) σε σκηνοθεσία της Καλλίοπης Λεγάκη, το οποίο μπορείτε να δείτε την Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013 στην κινηματογραφική λέσχη «ΡΩΓΜΗ» Παραπλεύρως του Ζαχαροπλαστείου ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ.

Στο θέμα των χιλιάδων αστέγων στην Αττική, αναφέρεται με ανακοίνωσή του ο συνδυασμός στην Περιφέρεια Αττικής "Αντικαπιταλιστική Ανατροπή", που στο Περιφερειακό Συμβούλιο εκπροσωπείται από τον Άγγελο Χάγιο.

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως:

"Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού φέρνει στη επιφάνεια με δραματικό τρόπο το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι άστεγοι συμπολίτες μας. Μια ολόκληρη ‘πόλη’ μέσα στην πόλη, αναζητεί κάθε βράδυ απάγκιο καταφύγιο για να κουρνιάσει. Κάτω από γέφυρες, σε χαρτόκουτα, σε παγκάκια ή στο δρόμο, έξω από κτίρια της πόλης.

    Ψυχρά, στυγνά και ανάλγητα, οι αρχιτέκτονες της κοινωνικής καταστροφής, το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό των τραπεζών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και του κεφάλαιου, αφού αύξησαν στο 30% το ποσοστό των ανέργων, αφού έβαλαν φόρο στο πετρέλαιο και χαράτσια στη ΔΕΗ, μεθοδεύουν τώρα υπολογισμένα την παρόξυνση του προβλήματος με την επαπειλούμενη άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασµούς.

    Δεν είναι θέμα άστοχων προσωπικών επιλογών ούτε μοιραία εξέλιξη το πρόβλημα αυτό. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της κοινωνικής ισοπέδωσης που ακολουθούν οι κυβερνήσεις, αποτέλεσμα της φτώχειας, της ανεργίας και της τοκογλυφίας των τραπεζιτών. Είμαστε όλοι δυνάμει άστεγοι!

    -Τι κάνουν οι τράπεζες για να αντιμετωπίσουν το ‘πρόβλημα των αστέγων’;
    -Βάζουν καρφιά ή κάγκελα για να εμποδίσουν τους –προηγούμενους πελάτες τους- άστεγους να περάσουν τη νύχτα στην είσοδό τους… Δεν πρέπει να τους δουν οι επόμενοι που θα έρθουν για συναλλαγή το πρωί.

    Το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε να γίνει αντικείμενο φιλανθρωπίας, πολιτικής και επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί από ένα μαζικό λαϊκό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί λαϊκή στέγη, άρνηση πληρωμής των τοκογλυφικών δανείων, προγράμματα δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και κοινωνικής –οικονομικής στήριξης σε συνδυασμό με διεκδίκηση χρηματοδοτήσεων κρατικών- περιφερειακών- τοπικών που θα βρεθούν με την στάση πληρωμών- διαγραφή του χρέους, κατάργηση μνημονίων νέων και προηγούμενων, δανειακής σύμβασης που προωθεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ".

  Συνεχίζοντας στην ίδια ανακοίνωση, αναφέρεται ότι: "Στο δρόμο αυτό υπάρχει λύση για την άμεση ανακούφιση των αστέγων τις μέρες της βαρυχειμωνιάς:
    -Με την διάθεση κτιρίων ξενοδοχειακών και επιχειρήσεων που έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες, αφού πρώτα ξεζούμισαν τους εργαζόμενους και τις κρατικές επιχορηγήσεις.
    -Με το πέρασμα στο δημόσιο κτηρίων –ιδιοκτησιών των τραπεζών, της εκκλησίας και του ευρύτερου δημόσιου τομέα που επιχειρούν να ξεπουλήσουν.
    -Με τη χρηματοδότηση προγράμματος αξιοποίησης εγκαταλειμμένων κτηρίων.
    

Το Περιφερειακό Συμβούλιο οφείλει άμεσα να αποφασίσει:

-Για μια έκτατη πολιτική φιλοξενίας αστέγων σε αίθουσες και κτίρια της περιφέρειας και εξασφάλισης στοιχειωδών μέσων διατροφής- ένδυσης- περίθαλψης.

-Για ένα σχεδιασμό για ολόκληρο τον φετινό βαρύ χειμώνα- κλιματικά και  πολιτικά- που θα περιλαμβάνει φιλοξενία, διατροφή, ρουχισμό και  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους αστέγους.

-Το Περιφερειακό Συμβούλιο να παρέμβει με σαφή απόφαση για καμιά διακοπή ρεύματος και κανένα πλειστηριασμό.

-Σαν εργαλείο για τα παραπάνω, Δήμοι και Περιφέρεια να διεκδικήσουν έκτακτο  χρηματοδοτικό πλαίσιο με πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό και από κονδύλια και επιχειρησιακά προγράμματα που αφορούν στην κοινωνική πολιτική".
 

Η Ελευθερία άνεργη δίνει μάχη με το καρκίνο μαζί με τον σύζυγό της ο οποίος επίσης είναι άνεργος εδώ και δύο χρόνια. Προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες μαζί με το ανήλικο παιδί τους, καθώς η ΔΕΗ τους έχει κόψει το ρεύμα από τη κολόνα. Το κίνημα Δεν Πληρώνω ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Σπύρου και της Ελευθερίας για την επανασύνδεση του κομμένου ρεύματος.

Οι πρώτες καρέκλες μπήκαν στις 8 Αυγούστου έξω από το κτίριο της Ραδιοφωνίας επί της οδού Αγγελάκη 14 στη Θεσσαλονίκη. Το κτίριο που κρατάμε ακόμη. Ελεύθερο, ανυπόταχτο. Θα'ταν καμιά πενηταριά οι πρώτοι καλεσμένοι μας που δειλά δειλά κάθισαν απέναντι από ένα δανεικό κινηματογραφικό πανί που κρεμάσαμε στον τοίχο.