Ανακοίνωση για τις «Αξιολογήσεις» και η «Διαδικασία Προσωπικής Ανάπτυξης» στη WIND, έδωσε στη δημοσιότητα το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων TIM (WIND). Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Πριν λίγες μέρες η WIND μας ενημέρωσε σχετικά με το «νέο» σύστημα αξιολόγησης εργαζομένων. Όσοι παρακολούθησαν, κατάλαβαν που πάει το πράγμα, πώς θέλει η διοίκηση τους εργαζόμενους. Μιλάνε πλέον για αξιολόγηση συμπεριφορών και όχι απόδοσης, εισάγοντας το πλέον υποκειμενικό και ακόμα χειρότερο και πιο αυθαίρετο κριτήριο για να διαμορφώνουν το αποτέλεσμα όπως τους βολεύει για τον κάθε εργαζόμενο.
Αυτό έγινε καθαρό όταν σε ερωτήσεις για το ποιος είναι ο ιδανικός υπάλληλος γι’ αυτούς, δεν είχαν σαφή απάντηση να δώσουν. Σαφή απάντηση δεν πήραμε (γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχουν!) ούτε στο ποιες «συμπεριφορές» θεωρούνται «καλές» για την εταιρεία και ποιες «κακές» και πώς βαθμολογούνται.
Συνάδελφοι, πλέον έχουμε εμπειρία για το πώς σχεδιάζονται αλλά και χρησιμοποιούνται οι αξιολογήσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με την πρόσφατη δίκη της συναδέλφου Ελένης Δεμέναγα, κατά την οποία η εταιρεία επικαλούνταν συνέχεια την αξιολόγηση (του τελευταίου χρόνου) ως μοναδικό κριτήριο για την απόλυση της. Ας μη γελιόμαστε λοιπόν: αυτό το ρόλο θα έχουν οι αξιολογήσεις και στο μέλλον.
Είναι μάλιστα εξοργιστικό να προσπαθούν να μας πείσουν ότι δήθεν συζητάμε περί «προσωπικής ανάπτυξης», εν μέσω διαρκούς συρρίκνωσης του προσωπικού, καθήλωσης και μείωσης των μισθών, εργολαβοποίησης–ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, υπονόμευσης της συλλογικής σύμβασης, εντός και εκτός WIND – και βέβαια, της απειλής να πεταχτούν μαζικά συνάδελφοι τεχνικοί στο κάτεργο της «νέας εταιρίας».
Kανένας συνάδελφος δεν πρέπει, με τη συμμετοχή του, να επιτρέψει στη διοίκηση να ωραιοποιήσει την εικόνα μιας κατάστασης που χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Αντίθετα, να απαντήσει η διοίκηση γιατί π.χ. κρατάει παγωμένα τα μισθολογικά κλιμάκια (ωριμάνσεις) στην ΕΣΣΕ, ενώ δεν είναι –όπως ψευδώς ισχυρίζεται– «μνημονιακή υποχρέωση»!
Είτε με το «τυράκι» της προσωπικής μας «ανάπτυξης»(;) είτε με το φόβο της απόλυσης, στόχος τους είναι να μας τρομοκρατήσουν ώστε να δουλεύουμε με τις συνθήκες και τους όρους που η διοίκηση θα ορίσει, χωρίς καμιά αντίδραση και διεκδίκηση. Αυτό είναι το προφίλ του καλού εργαζόμενου γι’ αυτούς. Με λίγα λόγια, μας θέλουν σύγχρονους δούλους του 21ου αιώνα, και όλα αυτά στα πλαίσια της ανάπτυξης, όπως λένε. Λες και όλα τα προηγούμενα χρόνια που αναπτύσσονταν και θησαύριζαν, αυτό δεν οφειλόταν σ’ εμάς.
Οι επικείμενες συγχωνεύσεις–εξαγορές, τα νέα επιχειρηματικά σχέδια της Wind, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματά μας, απολύσεις, μειώσεις μισθών… Για όλα αυτά η διοίκηση προετοιμάζεται και βάζει στη φαρέτρα της και την αξιολόγηση.
Μάλιστα αυτή τη φορά πάνε ένα βήμα παραπέρα. Δεν υπάρχει πια ούτε για τα προσχήματα η λογική του εργαζόμενου που «είναι καλός στην δουλειά του». Ή θα θεωρείσαι, με τα δικά τους πάντα μέτρα και σταθμά, άριστος, ή είσαι κακός. Ενώ μας «προτρέπουν» να γίνουμε τα μάτια της διοίκησης στο χώρο δουλειάς εποπτεύοντας και αξιολογώντας το συνάδελφό μας, τον διπλανό μας. Τη λογική αυτή την ονόμασαν «ανατροφοδότηση». Στην ουσία είναι επαναφορά της λογικής των τεμπέληδων εργαζόμενων.
Έχουν το θράσος να μας ζητάνε να ρουφιανεύουμε τους συναδέλφους μας και να αντιμετωπίσουμε με αμνησία την εντατικοποίηση της εργασίας, που έχει οδηγήσει σε λιποθυμίες συναδέλφων σε τμήματα όπως η Εξυπηρέτηση Πελατών. Θέλουν να διώξουμε απ’ τη σκέψη μας την καρατόμηση των θέσεων εργασίας τα προηγούμενα χρόνια και ευθύνεται γι’ αυτή την οδυνηρή κατάσταση που βιώνουμε.
Σε όλο το μοντέλο που παρουσίασαν, όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι, που κινούμε την εταιρία (και την οικονομία συνολικά!), δεν είμαστε παρά η κατώτερη βαθμίδα με τα «λιγότερο σύνθετα και πολύπλοκα καθήκοντα». Έτσι, προσπαθούν να μας ενοχοποιήσουν ακόμα και για το μισθό που ακόμα παίρνουμε! Ενώ αυτοί, η διοίκηση και τα ανώτερα στελέχη, θεωρείται αυτονόητο ότι πρέπει να επιβραβεύονται επειδή κερδίζουν απ’ τη δική μας εργασία.
Η «αξιολόγηση των προϊσταμένων», που δήθεν μας προτείνουν, είναι παγίδα και αυταπάτη. Όλα αυτά είναι μόνο για να καλλιεργούν μια ψευδαίσθηση «συμμετοχής», γύρω απ’ τα πιο ανώδυνα «καθημερινά θέματα» -και, στην τελική, για να μας απομακρύνουν απ’ το μόνο εργαλείο οργάνωσης και πάλης, τη συλλογικότητά μας μέσα απ’ το Σωματείο.
Συνάδελφοι, θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν απ’ την πραγματική αιτία των προβλημάτων μας, να μας βάλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας, για να συνεχίσουν αυτοί να θησαυρίζουν στις πλάτες μας. Σε αυτό εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε με την ενότητα και τη συμπόρευση μας με όλους τους εργαζόμενους του κλάδου μας.
Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης. Δεν βάζουμε πλάτη στα σχέδια της εταιρίας. Οργανωνόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στο Σωματείο και τους αγώνες του, διεκδικώντας συλλογικές συμβάσεις και συνθήκες εργασίας με όρους που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας".
