Την αφορμή για τη νέα μπουρδούκλα στην Αγία Παρασκευή την έδωσε μια φαινομενικά αθώα ανακοίνωση. Δόθηκε στη δημοσιότητα προ δεκαημέρου και ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ, εγκρίθηκε σήμερα η πλήρωση 22 θέσεων Δημοσιογράφων και Καλλιτεχνικών Ειδικοτήτων με Σύμβαση Εργασίας Αορίστου Χρόνου στις ειδικότητες Πολιτικού - Κοινοβουλευτικού Ρεπορτάζ, Οικονομικού Ρεπορτάζ, Αρχείου Ειδήσεων, Διεθνών Ειδήσεων και Διευθυντών Παραγωγής Μουσικών Συνόλων.
Η πλήρωση των θέσεων αυτών πραγματοποιείται μετά την ολοκλήρωση και των τριών φάσεων (αξιολόγηση τυπικών προσόντων, βαθμολόγηση υποψηφίου από ανεξάρτητους αξιολογητές, προσωπική συνέντευξη) που προβλέπονταν στις σχετικές προκηρύξεις των διαγωνισμών της ΝΕΡΙΤ. Η διοίκηση της ΝΕΡΙΤ καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την επιτάχυνση και ολοκλήρωση της διαδικασίας, με στόχο την αξιοκρατική κάλυψη των θέσεων και των υπολοίπων ειδικοτήτων».
Κι από Δευτέρα, έγινε ο χαμός! Πρώτη η ΕΣΗΕΑ τα πήρε στο κρανίο κι έβγαλε μια οργισμένη ανακοίνωση. Δεν χωράει ολόκληρη εδώ, αλλά πάρτε μια γεύση για να καταλάβετε: «Ακόμη και για αυτές τις ελάχιστες θέσεις, ωστόσο, προκρίθηκαν επιλογές έξω από κάθε λογική. Την ώρα που ο κλάδος μαστίζεται από πρωτοφανή ανεργία, η ΝΕΡΙΤ προσλαμβάνει σε θέσεις μόνιμου προσωπικού, συνταξιούχους δημοσιογράφους, πριμοδοτώντας τους, μάλιστα, προκλητικά. Από τους πίνακες των αποτελεσμάτων προκύπτει εξόφθαλμη υπερ-μοριοδότηση κάποιων, μέσω της "αξιολόγησης του βιογραφικού" και της συνέντευξης, προκειμένου να καλυφθούν οι διαφορές που είχαν προκύψει από το πρώτο στάδιο του διαγωνισμού (αντικειμενικά κριτήρια)».
Όπως ήταν φυσικό, αμέσως μπήκαν στο χορό και οι δημοσιογράφοι της ΝΕΡΙΤ. Οι «νοικιασμένοι» από τη ΔΤ δημοσιογράφοι, για να είμαι ακριβής, οι οποίοι βλέπουν το μέλλον τους στο Ραδιομέγαρο κάτι παραπάνω από ζοφερό. Μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο οι συμβάσεις αορίστου χρόνου που φεύγουν απ' τα χέρια τους, είναι και η αδυναμία της διοίκησης να υπογράψει συμβάσεις έργου. Το υπουργείο Οικονομικών, βλέπετε, έχει γλυκαθεί με το τσούρνεμα του ανταποδοτικού τέλους και δεν έχει καμιά όρεξη να προχωρήσει στη σχετική απόφαση. Ας τα βγάζουν πέρα στην Αγία Παρασκευή με ψίχουλα, που θέλουν και ολοκληρωμένη δημοσιογραφική μπριγάδα...
Φορτισμένες κουβέντες Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, οι δημοσιογράφοι της ΔΤ προχώρησαν σε συνέλευση για να εξετάσουν καταστάσεις και πρωτοβουλίες. Το κλίμα ήταν φορτισμένο και το φόρτισαν ακόμη περισσότερο οι υπόγειες παρεμβάσεις ορισμένων «καλοθελητών» που προέτρεπαν τους συντάκτες να προχωρήσουν σε αγωγές καθώς και σε μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση. Δεν μάσησαν βέβαια οι δημοσιογράφοι γιατί το είχαν ξαναδεί το έργο και όταν είχε καταληφθεί το Ραδιομέγαρο (και μάλιστα με τους ίδιους πρωταγωνιστές!), αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις το πρωτεύον είναι να ρίχνεις το σπόρο του διχασμού. Και ό,τι πιάσει...
Οι δημοσιογράφοι είδαν και τον πρόεδρο της ΝΕΡΙΤ Αντώνη Μακρυδημήτρη, αλλά άκρη δεν έβγαλαν. Η συζήτησή τους δεν ξεπέρασε τις γενικότητες και την αοριστολογία, άσε που κάποια στιγμή παραλίγο να εκτροχιαστεί κιόλας. Ηταν εκεί που του ξέφυγε του προέδρου και έκανε λόγο για «φάρα δημοσιογραφική» με διαρκείς απαιτήσεις. Κάποιοι το θεώρησαν απλή αβλεψία, κάποιοι άλλοι ωστόσο ανέβασαν στροφές και πίστεψαν ότι επρόκειτο περί ηθελημένης προσβολής. Βλέπε και τα περί «συκοφαντικής δυσφήμησης» που γράφω πιο πάνω. Μη λησμονήσω να σημειώσω ότι της συναντήσεως ακολούθησε και σχετική επιστολή των συντακτών στην κυβερνητική εκπρόσωπο Σοφία Βούλτεψη.
Η συνέχεια; Μια σύσκεψη κορυφής στην οποία συμμετείχαν ο Αντώνης Μακρυδημήτρης, η Σοφία Βούλτεψη και ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης. Δεν παρέστη τελικά ο Χρήστος Πρωτόπαπας, όπως ανέφεραν οι αρχικές πληροφορίες, ενώ λέγεται ότι πέρασε για ένα «γεια» και ο Αντώνης Σαμαράς. Η συζήτηση δεν έβγαλε λαγό, ούτε κατέληξε σε συγκεκριμένες αποφάσεις. Σίγουρα όμως κουβεντιάστηκε η δημοσιογραφική στελέχωση του Ραδιομεγάρου και η συνέχεια ενόψη νέας σαιζόν. Μην ξεχνάμε ότι αφενός το κλίμα είναι προεκλογικό και αφετέρου πιέζουν τα «δικά μας τα παιδιά» για καμιά θεσούλα σίγουρη και άνετη.
Οι κρίσεις συνεχίζονται άλλωστε, και δεν θα μείνουν οι προσλήψεις μόνο στις 22 που ανακοινώθηκαν. Τρέχουν, για παράδειγμα, αυτές τις μέρες οι συνεντεύξεις για τους δημοσιογράφους του αθλητικού τμήματος, στις οποίες συμμετέχουν ο Αλέκος Πρίφτης και ο Δημήτρης Κωνσταντάρας. Θα δούμε τι θα προκύψει από εκεί, όπως θα δούμε και τι θα γίνει και με το καινούργιο οργανόγραμμα που οσονούπω περνάει από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.
Εδώ, έχουμε να κάνουμε με δύο σοβαρά ζητήματα. Τι θα γίνει με τη Γενική Διεύθυνση Περιεχομένου; Θα καταργηθεί εντελώς (πράγμα λογικό) ή απλώς θα αλλάξει όνομα; Για να προκύψει το δεύτερο, είναι συνεχείς και πολυάριθμες οι πιέσεις. Οσο για το newsroom, κι εκεί υπάρχει θέμα. Θα είναι ενιαίο ή μήπως θα σπάσει σε κομμάτια, για να ικανοποιηθούν τα κατά τόπους βιλαέτια και οι φιλοδοξίες τύπου παλαιάς ΕΡΤ;
Ο ανεκδιήγητος Ρένος Κι ενώ γίνονται όλα αυτά, βγαίνει ο πρωθυπουργικός φίλος (και κρατικοδίαιτος πλέον οικοδεσπότης της εκπομπής «Μια πόλη, μια ιστορία» στη ΝΕΡΙΤ) Ρένος Χαραλαμπίδης και κάνει μια σειρά από απαράδεκτες δηλώσεις περί ΕΡΤ. Μεταξύ άλλων είπε στην ιστοσελίδα popaganda: «Κοίταξε. Οταν έπεσε το "μαύρο" στην ΕΡΤ, σοκαρίστηκα. Σοκαρίστηκα, γιατί συνειδητοποίησα ότι το "μαύρο" το είχαν ρίξει οι καταληψίες. Το σκοτάδι αυτό ήταν για μένα το μεγαλύτερο σκοτάδι που μπορούσε να γνωρίσει η ΕΡΤ. Κι επαναλαμβάνω: το έριξαν οι καταληψίες».
Κι ακόμη χειρότερα: «Ας μην καταλαμβανόταν η ΕΡΤ να γίνει αυτό το μπουρδέλο και τα πράγματα θα λύνονταν αμέσως. Υπήρχε σχέδιο δράσης. Οι καταληψίες φταίνε και γι' αυτό. Τα κάναν όλα μπάχαλο. Η ΕΡΤ θα έκλεινε και θα άνοιγε αμέσως».
Απαντήσεις βεβαίως σε όλα αυτά (και άλλα παράλογα...) που αναφέρει ο κρατικοδίαιτος πρωθυπουργικός φίλος υπάρχουν ένα σωρό. Εγώ απλώς θα ρωτήσω: Πότε με το καλό η παρούσα κυβέρνηση θα αποζημιώσει τους εργαζομένους που απέλυσε; Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι ήταν νόμιμες οι απολύσεις τους, δεν παρανομεί το κράτος όταν παρακρατά τις αποζημιώσεις; Μη λησμονούμε ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου είχε δηλώσει πως θα αποζημιώνονταν πλήρως οι εργαζόμενοι. Αλλά ξέχασα, τα λεφτά χρησιμοποιούνται για να πληρώνονται παραγωγές σαν το «Μια πόλη, μια ιστορία»...
Πηγή:
enet.gr 