Αγαπητές/οι,

 -      Πριν 8 ημέρες (Πέμπτη , από την πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του κου. Πορτοσάλτε στο ΣΚΑΪ-ΡΑΔΙΟ, ο κος. Θεόδωρος Πάγκαλος εκτόξευσε σωρεία ανακριβειών και δυσφημιστικών υπονοούμενων για τους φαρμακοποιούς, που είναι ικανά, αν μείνουν αναπάντητα να προκαλέσουν ψευδείς εντυπώσεις, δηλαδή να παραπλανήσουν σοβαρά τους ακροατές και να τους στρέψουν αδίκως εναντίον των συμπολιτών τους φαρμακοποιών:


  (Ηχητικό) εδώ:    Παραλήρημα Πάγκαλου κατά φαρμακοποιών: «Γιατί να μη δουλεύουν μέρα-νύχτα; Ας πάρουν υπαλλήλους!»

Γράφει από το πρωί

μεταφράζει

μετά γυρίζει πάλι στα δικά του

γέρνει πάνω στο χαρτί

όλος μια δύναμη αφανέρωτη

ξέρει ότι ο καλύτερος βιογράφος είναι ο θάνατος

αλλά δεν υποχωρεί, ψέλνει ευωδία

άνω βυθός των ακατάληπτων πραγμάτων

θα μπορούσε να γράφει όλη μέρα

στα όρη όμως, όχι εδώ

όπου τίποτα δεν είναι στη θέση του

καπηλείον ολίγον παράμερον

μισοσκότεινο τώρα κι είναι μόνος

να λυτρωθεί θέλει

από λογιών - των λογιών - τα κρούσματα

να μην ξεχάσει μονό το παλτό του

και πουντιάσει πάλι όπως τις προάλλες

ακούει «κυρ Αλέξανδρε» και κάνει να γυρίσει

προς τη μεριά της πόρτας

αλλά έχει μπαρκάρει πια για τα σύννεφα

και μας θωρεί για λίγο

από εκεί που κουρνιάζουν οι αετοί.

Tο Σάββατο 17/12/16, 17.00- 19.00, καλεσμένος του Σπύρου Αραβανή στο Ποιείν Radio της ERTopen στους 106.7 στα FM, ο ποιητής, μεταφραστής, κριτικογράφος, και πρέσβης επί τιμή Γιώργος Βέης,  με αφορμή τη νέα του ποιητική συλλογή «Για ένα πιάτο χόρτα», εκδ. Ύψιλον, 2016 και τη μετάφρασή του, «Το βιβλίο των φανταστικών όντων» του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, εκδ. Πατάκη, 2016.


Συντονιστείτε στην ERTopen στους 106.7 στα fm στην Αττική και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα www.ertopen.com ή στο live24.gr.

Για τη συμμετοχή σας ! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Πρόσκληση στο 10ο Συνέδριο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Έχουμε την τιμή να σας καλέσουμε στο 10ο Συνέδριο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ), που πραγματοποιείται την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016, από τις 9.30 π.μ. έως τις 2.00μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, Δαφνομήλη1, Αθήνα (πλησίον του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών). 


Με τιμή 

Ο Πρόεδρος Μανώλης Γλέζος

Νικόλας Κολυτάς

Για μια ακόμη φορά η διοίκηση της Νομικής σχολής της Αθήνας δείχνει το αυταρχικό της πρόσωπο αντιμετωπίζοντας τη σχολή ως τσιφλίκι της που το ανοίγει και το κλείνει όποτε θέλει.

Σήμερα τα ξημερώματα βγήκε ανακοίνωση από την κοσμητεία ότι η σχολή θα παραμείνει κλειστή λόγω "τεχνικών προβλημάτων". Η πραγματικότητα είναι ότι προέβη σε αυτή την κίνηση επειδή έμαθε ότι θα πραγματοποιούνταν πολιτική εκδήλωση στη σχολή όπου θα παρενέβαινε τηλεφωνικά ο Δημήτρης Κουφοντίνας.

Πριν το αυθαίρετο κλείσιμο της σχολής όμως είχε προηγηθεί η ασφαλίτικου τύπου ενημέρωση της ίδιας της διοίκησης της νομικής προς τη διοίκηση των φυλακών Κορυδαλλού και την εισαγγελία του Αρείου Πάγου για την επικείμενη εκδήλωση. Μάλλον η διοίκηση της νομικής λειτουργεί με όρους πανεπιστημιακής αστυνομίας και θεωρεί το δικαίωμα του λόγου ποινικά κολάσιμο.

Πρόκειται για ξεκάθαρα αντιδημοκρατικές πρακτικές που δεν αντιμετωπίζουν το δημόσιο πανεπιστήμιο ως ελεύθερο κοινωνικό χώρο αλλά ως περιουσία της εκάστοτε διοίκησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρόθεση της κοσμητείας να μην πραγματοποιούνται πολιτικές εκδηλώσεις στη νομική σχολή ήταν τόσο έντονη που με ανακοίνωσή της από τις 30/11 είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να παραχωρηθεί καμία αίθουσα της σχολής για οποιαδήποτε εκδήλωση μέχρι το τέλος του χειμερινού εξαμήνου.

Το πρωί οι αρκετός κόσμος της σχολής αντίκρυσε το λουκέτο στην κεντρική είσοδο. Είναι όμως ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι απαγορεύσεις και τα λουκέτα υπάρχουν για να σπάνε από τη δύναμη των συλλογικών αγώνων. Φοιτητές και φοιτήτριες έσπασαν την αλυσίδα της πόρτας και μπήκαν στο χώρο της σχολής αντιδρώντας στο αυθαίρετο και αντιδημοκρατικό λοκ άουτ. Καθιστώντας σαφές ότι θα υπερασπιστούν το πανεπιστημιακό άσυλο και δε θα ανεχθούν πρακτικές από τη μεριά τις διοίκησης που ταιριάζουν σε άλλες σκοτεινές εποχές.

Αυτή τη στιγμή η νομική σχολή είναι περικυκλωμένη από ΜΑΤ περιμετρικά του κτιρίου ενώ οι φοιτητές παραμένουν στο χώρο του ασύλου μην κάνοντας βήμα πίσω.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει ξεκάθαρα πολιτική ευθύνη για το χειρισμό της όλης κατάστασης και την παρουσία των δυνάμεων καταστολής. Όσο όμως θα υπάρχουν οι πολιτικές λιτότητας που φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν τη κοινωνία τόσο η καταστολή κάθε είδους θα εντείνεται. Απέναντι στα σχέδιά τους θα υπερασπιστούμε μέχρι τέλος το πανεπιστήμιο ως ένα χώρο συζήτησης, πολιτικής διεργασίας και αντισυστημικής αμφισβήτησης.


πηγή rproject

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ

Στους δύσκολους καιρούς της συνεχιζόμενης κρίσης, με την ανεργία να έχει εκτοξευτεί σε ιλιγγιώδη ύψη, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις  και τις ΣΣΕ να έχουν ουσιαστικά καταργηθεί, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης σε έξαρση, και την μαύρη,  αδήλωτη,  κακοπληρωμένη εργασία να  παραμένει –σε πολλές περιπτώσεις- ατιμώρητη,  όροι όπως δημοσιογραφική δεοντολογία, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθοί και συνθήκες εργασίες, μπορεί να φαίνονται πραγματικά μακρινά και δυσθεώρητα για τους περισσότερους συναδέλφους.  Αυτός όμως είναι και ο σημαντικότερος λόγος για  να συνεχίζουμε να παλεύουμε γι’ αυτά και  να τα διεκδικούμε.



Η  ΕΣΠΗΤ, αμετακίνητη στις αρχές της για υπεράσπιση της επαγγελματικής αξιοπρέπειας, της δημοσιογραφικής αλλά και της ανθρώπινης υπόστασης, καταδικάζει απερίφραστα κάθε «προσφορά» εργασίας, που με το δόλωμα της «λύτρωσης από την ανεργία» δικαιώνει απόλυτα τον χαρακτηρισμό της εργασιακής γαλέρας, με όρους πληρωμής και συνθηκών εργασίας που όχι μόνο αγγίζουν τα όρια της εκμετάλλευσης αλλά τα ξεπερνούν προκλητικά και μάλιστα με περισσό θράσος και στυγνότητα.

Η ΕΣΠΗΤ με αφορμή πρόσφατες καταγγελίες συναδέλφων:



·       καταδικάζει απερίφραστα παρόμοιες εργοδοτικές συμπεριφορές –πολλώ δε μάλλον όταν αυτές προέρχονται από ανθρώπους που έχουν υπάρξει συνάδελφοι και συμμαχητές στο δύσκολο δρόμο της δημοσιογραφίας-,  οι οποίες θίγουν και προσβάλλουν κατάφωρα όχι μόνο το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τους λειτουργούς του, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αγωνία του άνεργου –και δη του μακροχρόνιου- να ξαναμπεί στην αγορά εργασίας.

Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του δημοσιογράφου να διεκδικεί όρους αμοιβής και εργασίας που σέβονται και τιμούν την πορεία του, το επαγγελματική ήθος του αλλά και την ίδια τη  δημοσιογραφική δεοντολογία και την ενημέρωση, ως πρώτιστο κοινωνικό αγαθό, που δεν μπορεί να είναι προϊόν εκμετάλλευσης και κατάχρησης από κανέναν.

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος                          Ο Γεν. Γραμματέας

Θέμης Κ. Μπερεδήμας                Θανάσης Αλατάς

Απάντηση Απάντηση σε όλους Προώθηση Περισσότερα

S.T.A.B

Saxophone quartet

@Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016 | 21.00 | είσοδος: 6 ευρώ



Το κουαρτέτο σαξοφώνων S.T.A.B. παρουσιάζει στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων ρεπερτόριο μπαρόκ, σε μια εξαιρετική μουσική βραδιά με έργα των Bach, Vivaldi, Frescobaldi, Benedetto Marcello, Giovanni Legerenzi και Telemann.



S.T.AB.

Το κουαρτέτο σαξοφώνων S.T.A.B. σχηματίστηκε στην Αθήνα το 2012. Έχει δώσει συναυλίες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο καλοκαιρινό φεστιβάλ Ρεθύμνου, και στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης.

Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει κλασσική μουσική του 20ου αιώνα, μπαρόκ, διασκευές για τον κινηματογράφο, σύγχρονη μουσική, τζαζ, τανγκό, καθώς και πρωτότυπες συνθέσεις αποκλειστικά γραμμένες για το κουαρτέτο.

Έμφαση δίνεται στο σύγχρονο ρεπερτόριο, που έχει σταθεί αφορμή για συνεργασίες με αξιόλογους έλληνες συνθέτες, όπως ο Γιώργος Κουμεντάκης.

Tο σύνολο αποτελείται από εξέχοντες σολίστες που ο καθένας τους έχει να επιδείξει σπουδαία καριέρα.

GuidoDeFlaviis(saxsoprano) | Στάθης Μαυρομάτης(saxcontralto) | IliasSamsonov(saxtenore) | Kώστας Τζέκος (saxbaritono)





Guido De Flaviis

Ο Guido De Flaviis παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα στο σαξόφωνο με τον καθηγητή Claudio Ceschini στο Teramo και συνεχίζει με τον Daniele Comoglio στην Ακαδημία της Brescia. Το 2004 αποφοιτά με την ανώτερη διάκριση από την Ακαδημία “G. Verdi” του Μιλάνου, υπό την καθοδήγηση του Mario Marzi. Παρακολουθεί σεμινάρια με σημαντικούς σαξοφωνίστες, όπως οι J.M.Londeix, F.Moretti, D.Libman, C.Delangle, V.David. Το 2005 ξεκινά τις σπουδές του στην Εθνική Ακαδημία Μουσικής της Ολλανδίας “Swellinck” στο Άμστερνταμ, με καθηγητή τον Henk van Twillert, απ’ όπου αποφοιτά με τον τίτλο Masters with Honours 2007.

Κερδίζει τις υποτροφίες «Dragoni», «Ferrero» και την ξεχωριστή «Top Talent in Netherlands». Του απονέμεται το πρώτο βραβείο μεταξύ όλων των κατηγοριών για σολίστες σε δύο διεθνείς διαγωνισμούς, καθώς επίσης και το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «μουσική δωματίου».

Δραστηριοποιείται ως ερμηνευτής και συνεργάζεται με διάφορα μουσικά σύνολα: ντουέτο για σαξόφωνο και κιθάρα, σαξόφωνο και πιάνο, κουαρτέτο, με τα οποία συμμετέχει σε πολλά φεστιβάλ και συναυλίες σε γνωστά ευρωπαϊκά θέατρα, όπως «Ponchielli» στην Κρεμόνα, «Lingotto» στο Τορίνο, «Dal Verme» στο Μιλάνο, «Grote Zaal» στο Groningen, «Cristofori» και «Muziek Gebouw» στο Άμστερνταμ, «Auditorio National de Musica στη Μαδρίτη και στη Βιέννη. Συμπράτει με πολλές ορχήστρες, όπως η «Scaligeri Ensemble of La Scala», η Ορχήστρα «Cantelli» και «Verdi» του Μιλάνου, η Ορχήστρα “S.Cecilia” της Ρώμης, Ορχήστρα Πνευστών του Soncino, Καμεράτα, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Ορχήστρα της Λυρικής και της ΕΡΤ στην Αθήνα, καθώς και Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης.

Το 2004 λαμβάνει μέρος στο δίσκο “R-Evolution Suite” του G. Falzone, ως ερμηνευτής (δισκογραφική εταιρία “Soul Note”).

Από το 2006 είναι μέλος του «The Red Chicken Soup» με τη Μαργαρίτα Κουρτπαρασίδου στα κρουστά. Το ντουέτο ειδικεύεται στη σύχρονη κλασική μουσική συνθετών όπως Ι. Ξενάκης, L. Naon, και πολλών άλλων. Ηχογραφούν και ερμηνεύουν για πρώτη φορά έργα που τους έχουν αφιερώσει πολλοί συνθέτες. Στη συνέχεια κάνουν ακόμα πιο αισθητή την παρουσία τους στα μουσικά πράγματα, καθώς εμφανίζονται στο Σαν Ντιέγκο, τη Νέα Υόρκη, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και το Άμστερνταμ.

Για έξι χρόνια συμμετέχει ως σολίστ στην τοπική ορχήστρα του Τέραμο “I Sinfonici”. Από το 2003 συνεργάζεται ως σολίστ με την Ορχήστρα A.C.O. Val Vibrata (AP), με την οποία έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από πενήντα συναυλίες.

Υπήρξε μέλος του διεθνούς κουαρτέτου σαξοφώνων του Θεόδωρου Κερκέζου. Με το κουαρτέτο σαξοφώνων έχει εμφανιστεί στο Peterhof Palace της Αγίας Πετρούπολης, στο Opera House στο Κάιρο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, κ.α.

Σε συνεργασία με τους Medeaelectronique ηχογραφεί το CD “Saxotronik”, το οποίο περιλαμβάνει πρώτες εκτελέσεις για σόλο σαξόφωνο και σαξόφωνο με live electronic.

Ζει στην Αθήνα και διδάσκει σαξόφωνο στο Δημοτικό Ωδείο Πάτρας καθώς και στο Ωδείο Εν Οργάνοις, στην Αθήνα.

Περισσότερες πληροφορίες: www.guidodeflaviis.com



 Samsonovilia

Γεννήθηκε στην Ουκρανία. Σπούδασε σαξόφωνο στη Μουσική Σχολή της Ντονέτσκ. Από το 2010 είναι μαθητής της τάξης σαξοφώνου του Θεόδωρου Κερκέζου στο ωδείο Φίλιππος Νάκας. Από 2013 είναι φοιτητής στο τμήμα μουσικολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Είναι μέλος του STAB Saxophone Quartet και του Kerkezos Saxophone Quartet. Έχει παίξει με τη Συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ, την Καμεράτα και την Jeju Philarmonic Orchestra (Jeju,Korea) .



Στάθης Μαυρομμάτης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Ολοκλήρωσε σπουδές μαθηματικού στο Πανεπιστήμιο Πατρών, σαξοφώνου στο Ωδείο Φ. Νάκας της Αθήνας και το London College of Music, διεύθυνσης μπάντας και σύνθεσης, όλα με αριστεία, επαίνους και διακρίσεις.

Πρώτο σαξόφωνο της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Πνευστών του Δήμου Αθηναίων, τακτικός συνεργάτης της ΚΟΑ, έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ και συναυλίες ενώ έχει εμφανιστεί ως σολίστας με ελληνικές και ξένες ορχήστρες συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ, σεμινάρια και συνέδρια, σε Ελλάδα, Ιταλία, Κύπρο, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ρωσία, Αλβανία, Αγγλία, Τουρκία, Βέλγιο, Καναδά, ΗΠΑ κ.α.

Διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοι συνθέτες του έχουν αφιερώσει πολλά έργα που παρουσιάζει σε πρώτες παγκόσμιες εκτελέσεις.

Έχει ηχογραφήσει ζωντανά στις ΗΠΑ έργα του Ντ. Κωνσταντινίδη και έχει κυκλοφορήσει δύο CDs με μουσικές Ελλήνων συνθετών (το πρώτο με τη πιανίστα Χριστίνα Παντελή και το δεύτερο με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας) που έχουν αποσπάσει διακρίσεις και εγκωμιαστικές κριτικές από έγκριτους μουσικοκριτικούς και από διεθνείς σολίστες σαξοφώνου, ενώ συχνά αναμεταδίδονται ηχογραφημένες εκτελέσεις του από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Διδάσκει σαξόφωνο στο Ωδείο Απολλώνιο και είναι πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Μουσικών Σαξοφώνου Ελλάδος.

Έχει τιμηθεί από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (βραβεία μουσικής 2010), την Φιλαρμονική Εταιρία Μάντζαρος της Κέρκυρας (επίλεκτο μέλος) και του Yamaha Music Europe με τον τίτλο του “Yamaha Artist”.  



Kώστας Τζέκος

Ο Κώστας Τζέκος γεννήθηκε στη Κέρκυρα. Σπούδασε θεωρητικά στο Ιόνιο Ωδείο και στη συνέχεια κλαρινέτο στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας (τάξη κ. Ε. Κιοσόγλου). Συνέχισε τις σπουδές του στο όργανο στην Ecole Normale de Musique de Paris στην τάξη του καθηγητή Guy Dangain απ’ όπου πήρε το Diplôme Supérieur d’ Exécution και στη μουσική δωματίου στην τάξη του καθηγητή κ.Dévy Erlih, απ’όπου αποφοίτησε με το Diplôme de Concertiste de Musique de Chambre. Eίναι τελειόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει συμμετάσχει στο Ensemble Moderne Summer Academie και σε σεμινάρια στη Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία, με κλαρινετίστες όπως: Walter Boeykens, Ronald van Spaendonck, Philippe Berrod, Jacques di Donato κ.α.. Έχει δώσει συναυλίες σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ όπως: Akbank JazzFestival Istanbul, KunstFestSpiele Herrenhausen Hannover, International Music Dayin Hyde Park-London, κ.α.

Aπό το 2008 είναι μέλος του Ergon Ensemble. Από το 2011 είναι τακτικός συνεργάτης της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και από το 2013 συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Έχει συνεραγστεί επίσης με: το Εθνικό Θέατρο, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Καμεράτα Φίλων της Μουσικής, ενώ συμπράττει τακτικά με μουσικά σύνολα και ομάδες όπως: Oper(o), VentusEnsemble, ARTefacts Ensemble και Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. Είναι μέλος του S.T.A.B από το 2014.

 

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ

Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α

Κυψέλη

213 00 40 496

69 45 34 84 45

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

site|facebook|instagram|twitter

 

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

με αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα|με λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8|με τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14|(στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4|με ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)

 

Αντώνης Νταβανέλος*

Με φόντο την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και την αποσταθεροποίηση της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.

Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, ο ανταγωνισμός μεταξύ των κυρίαρχων τάξεων των δύο χωρών που, αν και οι δύο υπήρξαν πειθαρχημένα μέλη του ΝΑΤΟ, συγκρούονται για την ανάδειξη στο ρόλο του «βασικού χωροφύλακα», στο ρόλο του κυρίαρχου στην περιοχή «υπο-ιμπεριαλισμού», έχει μακρά ιστορία.

Στους πέντε μεγάλους πολέμους που υπήρξαν μεταξύ τους μέχρι σήμερα (στον πόλεμο της ανεξαρτησίας, στους δύο Βαλκανικούς και στους δύο Παγκόσμιους), το ελληνικό κράτος βρέθηκε στην πλευρά των νικητών, συμμαχώντας με τις δυτικές Μεγάλες Δυνάμεις. Εξαίρεση αποτελεί το 1897, οπότε οι δύο χώρες συγκρούστηκαν «από μόνες τους», και η γρήγορη ήττα απώθησε τη σύγκρουση αυτή στην ελληνική «εθνική μνήμη», χαρακτηρίζοντάς την ως «πόλεμο της ντροπής»...

Τα ελληνοτουρκικά σήμερα μπαίνουν ξανά σε επικίνδυνη κρίση. Οι δύο κυβερνήσεις, προσπαθώντας να συσπειρώσουν την κοινή γνώμη στο εσωτερικό, αλλά και να προσελκύσουν σύμμαχες δυνάμεις διεθνώς, επιδίδονται σε ένα (κατά το «Βήμα») «αδυσώπητο blame game», σε μια κόντρα καταλογισμού της ευθύνης στην άλλη πλευρά, που εύκολα μπορεί να τεθεί εκτός ελέγχου. Αυτό ήταν, άλλωστε, το σενάριο του ηλίθιου πολέμου στα 1897: η απώλεια του ελέγχου στις εσωτερικές αντιδράσεις έδωσε την πρωτοβουλία σε ανερμάτιστους τυχοδιώκτες, που οδήγησαν σε «θερμή» καταστροφή.

Τέτοια σημάδια είναι ορατά σήμερα στην Τουρκία. Το καθεστώς Ερντογάν, προσπαθώντας να σταθεροποιηθεί ύστερα από τρεις απόπειρες φιλοδυτικού-φιλοαμερικανικού πραξικοπήματος, παίζει το χαρτί του εθνικισμού. Επιτίθεται στους Κούρδους και στην Αριστερά και δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί «υποβάθμιση της Τουρκίας», κυρίως στις μεγάλες ανακατατάξεις που κυοφορούνται στην περιοχή των νοτίων συνόρων της, στο Ιράκ και στη Συρία.

Όμως αντίστοιχα σημάδια είναι ορατά και στους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Που συνεχίζει την πολιτική Σαμαρά για τον διπλωματικοστρατιωτικό «άξονα» με το κράτος του Ισραήλ και τους δικτάτορες της Αιγύπτου. Που έχει ως υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Καμμένο, που έχει προτείνει τη δημιουργία της νέας μεγάλης νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο. Που έχει ως υπουργό Εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά, που κατά τον ακραιφνή δεξιό Φαήλο Κρανιδιώτη θα ήταν «ο πιο κατάλληλος» για υπ. Εξ. στην κυβέρνηση Σαμαρά. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η νατοϊκή αρμάδα εξακολουθεί να περιοδεύει στο Αιγαίο, μετά την επιμονή της κυβέρνησης Τσίπρα, ενώ η τουρκική κυβέρνηση έχει δηλώσει επισήμως ότι δεν βλέπει πλέον κανένα λόγο που να δικαιολογεί την παρουσία της.

Απέναντι σε αυτήν την επικίνδυνη κλιμάκωση, η Αριστερά οφείλει να επαγρυπνεί, θυμίζοντας ότι το αγαθό της ειρήνης είναι μείζων κατάκτηση, και να καταγγέλλει τις «τρέλες» διολίσθησης προς θερμό επεισόδιο ή ακόμα και σύγκρουση, ενώ ανάμεσά τους οφείλει ασφαλώς να ξεχωρίζει την τρέλα των εξοπλισμών.

Λοζάνη

Κατά τη διήμερη επίσκεψή του στην Αθήνα, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, δήλωσε ότι «η ισχύς της συμφωνίας της Λοζάνης είναι αδιαμφισβήτητη». Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας. Η Μέρκελ και άλλοι «αξιωματούχοι» της ΕΕ προειδοποιούν (κατά το «Βήμα») «τον Ερντογάν ότι η συνέχιση των αθρόων διώξεων (σ.σ. των φιλοδυτικών αξιωματούχων στην Τουρκία, γιατί μόνο γι’ αυτούς ενδιαφέρονται η ΕΕ και οι ΗΠΑ...) θα καταστήσει την κατάρρευση των σχέσεων αναπόφευκτη...».

Αυτά τα παραδείγματα, σταχυολογώντας μόνο από τις ειδήσεις της τελευταίας εβδομάδας, καταρρίπτουν το μύθο ότι οι δυτικοί «στηρίζουν μονίμως την τουρκική επιθετικότητα». Έναν μύθο που διαμορφώθηκε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης για να διευκολύνει την πολιτική εξοπλισμών (το διαβόητο δόγμα «θα γίνουμε αστακοί», που υπηρετήθηκε τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ...), αλλά και για να συσκοτίζει τις ευθύνες του ελληνικού αστισμού για το πραξικόπημα και την επακόλουθη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974.

Όμως αυτά τα παραδείγματα αναδεικνύουν και τη θηριώδη υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και θεσμών. Η συνθήκη της Λοζάνης επιβλήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, μοιράζοντας σε Άγγλους, Γάλλους και Ιταλούς μεγάλα τμήματα της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα νότια της σημερινής Τουρκίας. Ο Σταϊνμάγερ, όταν δηλώνει ότι «η ισχύς της συνθήκης είναι αδιαμφισβήτητη», απλώς ψεύδεται. Διότι σήμερα οι Μεγάλες Δυνάμεις αναθεωρούν τη συνθήκη, «ξαναγράφοντας» τα σύνορα του Ιράκ και της Συρίας, προκαλώντας μείζονες ανακατατάξεις (πιθανότητα κουρδικού κράτους, καθεστώς Μοσούλης κ.λπ.).

Οι δηλώσεις Ερντογάν για τα «σύνορα της καρδιάς του» και οι προειδοποιήσεις ότι η Τουρκία δεν θα μείνει απαθής σε ένα «ξαναμοίρασμα» επιρροής και εδαφών στη Μέση Ανατολή, αναφέρονται ακριβώς σε αυτό. Είναι η (κατά τον Ευάγγελο Βενιζέλο) «προληπτική επιθετικότητα» του Ερντογάν, που αποσκοπεί στο να αποκρούσει (κατά το «Βήμα») «πλήγματα στην εδαφική ακεραιότητα της χώρας του, από τον «αναδασμό» στο μαλακό νότιο υπογάστριό της, από τις συγκρούσεις σε Συρία και Ιράκ που καλύπτονται από τη συνθήκη της Λοζάνης». Αυτή η πολιτική του Ερντογάν δεν περιορίζεται σε φράσεις. Στην πραγματικότητα η Τουρκία έχει αναθεωρήσει το «πολεμικό δόγμα» της και έχει αναδιατάξει τις ένοπλες δυνάμεις της. Σύμφωνα, ξανά, με την πέραν πάσης αμφιβολίας για φιλοτουρκισμό εφημερίδα «Το Βήμα», η Τουρκία έχει υποχρεωθεί «να μετακινήσει πολύ μεγάλο όγκο στρατευμάτων και πυρός από τα δυτικά παράλια έναντι της Ελλάδος, στο νότιο μέτωπο. Αυτή η κατάσταση δεν πρόκειται να μεταβληθεί για το προσεχές διάστημα».

Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι που εξηγούν γιατί στα χρόνια της ελληνικής κοινωνικοοικονομικής κρίσης το καθεστώς Ερντογάν απέφυγε να δει αυτήν την κρίση ως ευκαιρία και απείχε από μείζονες προκλήσεις. Αντίθετα, το «παιχνίδι» με την απειλή θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο υπήρξε τακτικό ενδεχόμενο των φιλοπραξικοπηματικών δυνάμεων, τόσο στην περίπτωση της «επιχείρησης Βαριοπούλα» όσο και των χουνταίων του 2016...

Όμως αυτό είναι δυνατόν να αλλάξει. Γιατί η συνθήκη της Λοζάνης ρύθμιζε, επίσης, την κυριαρχία στο Αιγαίο, αλλά με συγκεκριμένο τρόπο (απαγόρευση στρατιωτικοποίησης ανατολικού Αιγαίου, καθεστώς ελεύθερης ναυσιπλοΐας, κυριαρχία μόνον επί των νησιών που αναφέρονται ονομαστικά στη συνθήκη...).

Μια πολιτική μονομερούς αναθεώρησης της Λοζάνης, στην κατεύθυνση της μετατροπής του Αιγαίου σε «κλειστή ελληνική λίμνη» (όπως επιχειρούν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 30 χρόνων), είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Για την ώρα, αυτό το θέμα σηκώνεται περισσότερο από την «κεμαλική» φιλοδυτική αντιπολίτευση στον Ερντογάν, που προσπαθεί να κλείσει το ρήγμα του καθεστώτος με τους δυτικούς και να πλειοδοτήσει σε εθνικισμό απέναντι στον Ερντογάν (δηλώσεις για 18 νησιά κ.ο.κ.). Όμως κανείς δεν μπορεί να στοιχηματίσει για το πόσο αυτό θα συνεχιστεί, κυρίως όταν ανοίγει το Κυπριακό...

Κύπρος

Η επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τους δυτικούς ιμπεριαλιστές σε συνδυασμό με τα σχέδια αξιοποίησης των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου με κέντρο τον «πόλο» Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Αίγυπτος, έχουν δημιουργήσει μια νέα βάση στην επαναδιαπραγμάτευση του Κυπριακού.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αποσκοπούν στον πλήρη έλεγχο της Κύπρου, ως στρατιωτικού ορμητηρίου για τη Μέση Ανατολή, αλλά και ως σταθερής «εξέδρας» για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, την εκμετάλλευση των οποίων έχουν ήδη αναλάβει οι θηριώδεις δυτικές εταιρείες, με «συντονιστή» του κονσόρτσιουμ τη Noble Energy, του «γερακιού» των ΗΠΑ Ντικ Τσέινι. Γι’ αυτό κάθε καχυποψία απέναντι στα «σχέδια» που θα παρουσιάσουν είναι απολύτως νόμιμη.

Όμως, προσπαθώντας να προσελκύσουν την υποστήριξη των ιμπεριαλιστών, οι τοπικές δυνάμεις μπλέκονται σε έναν επικίνδυνο χορό εναλλαγής διαπραγματεύσεων και απειλών, που θυμίζει το χορό των σκορπιών.

Η ελλαδική και η ελληνοκυπριακή πλευρά στηρίζονται στο γεγονός ότι ο κοινωνικοοικονομικός συσχετισμός δύναμης μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο νησί είναι εξαιρετικά σαφής. Αν πετύχουν την αποχώρηση του τουρκικού στρατού κατοχής (έστω και με χρονοδιάγραμμα) και την αλλαγή των εγγυητικών συμφωνιών του ’60, θα έχουν πετύχει διά της διπλωματίας την αντιστροφή των αποτελεσμάτων του πολέμου του 1974. Γι’ αυτό αποδέχονται την προοπτική της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), υπό τους όρους που ήδη διατυπώθηκαν από τον Ν. Κοτζιά και επαναλήφθηκαν από τον Τσίπρα μπροστά στον Μπαράκ Ομπάμα.

Ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι η Τουρκία θα αποδεχθεί την αποχώρηση των στρατευμάτων της και την κατάργηση των εγγυήσεων, χωρίς να πάρει ανταλλάγματα που θα αφορούν, τουλάχιστον, «μερίδιο» στα σχέδια αξιοποίησης των υδρογονανθράκων και κατοχύρωση ναυτικού και οικονομικού ρόλου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Το ναυάγιο της διαπραγμάτευσης αφήνει στην τουρκική πλευρά μια μονομερή δυνατότητα: την, όπως στην Κριμαία, προσάρτηση του Βορρά της Κύπρου στο τουρκικό κράτος. Και αυτό θα έπρεπε να το σκέφτονται καλύτερα όσοι απορρίπτουν, τάχα μου για λόγους αρχής, τη ΔΔΟ.

Το Κυπριακό γίνεται έτσι, ξανά, ένα πιθανό «φιτίλι» και μάλιστα σε μια εποχή που η ευρύτερη περιοχή φλέγεται. Για την Αριστερά και για όλες τις δυνάμεις της κοινωνικής αντίστασης, ο αποκλεισμός αυτής της προοπτικής πρέπει να γίνει προτεραιότητα. Η απαίτηση να μην υπάρξουν «θερμά» επεισόδια, η πάλη ενάντια σε όποιους (στην πραγματικότητα) προτείνουν ένοπλη σύρραξη, είναι για τον κόσμο μας απείρως σημαντικότερη από το α' ή β' ιστορικό ή γεωπολιτικό «επιχείρημα».

Εξοπλισμοί

Το τεστ της αλήθειας για τη στάση κάθε πολιτικής δύναμης στα ζητήματα αυτά είναι η θέση της απέναντι στους εξοπλισμούς.

Η Τουρκία βυθίζεται με γρήγορους ρυθμούς σε μια οικονομική κρίση που θα έχει τεράστιες πολιτικές συνέπειες. Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισε να παραγγείλει μια νέα «φουρνιά» υπερσύγχρονων πολεμικών αεροσκαφών, που θα ανατρέψουν προς όφελός της την ισορροπία του τρόμου στην περιοχή. Οι ειδικοί επί των εξοπλισμών υπογραμμίζουν ότι ανάμεσα στην παραγγελία και την παράδοση αυτών των αεροπλάνων, πολλά μπορούν να συμβούν: αφενός, μεσολαβεί χρόνος (τουλάχιστον 3 χρόνια...), αφετέρου προϋποτίθεται η έγκριση των προμηθευτών, δηλαδή των ΗΠΑ...

Παρ’ όλα αυτά, ήδη άρχισε και στην Ελλάδα η σκυταλοδρομία της πολεμοκαπηλίας. Τα ΜΜΕ δημιουργούν το «κλίμα» για την έγκριση μιας νέας «αγοράς του αιώνα», παρόλο που η χώρα βρίσκεται στη δίνη της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης. Ο Λεβέντης (από τρελό κι από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια...) έσπευσε να βγει μπροστά: να κόψουμε 200 ευρώ από κάθε συνταξιούχο για να αγοράσουμε τα αναγκαία αεροπλάνα! Δεν υπάρχει περιθώριο να πάρουμε στην πλάκα αυτήν την άποψη.

Γιατί, στην πραγματικότητα, έτσι έγιναν οι θηριώδεις εξοπλισμοί των τελευταίων δεκαετιών: τσακίζοντας τους μισθούς, διογκώνοντας το χρέος, υπονομεύοντας το ασφαλιστικό σύστημα. Στο ναδίρ που βρισκόμαστε σήμερα, δεν υπάρχει περιθώριο για να επιτρέψουμε ξανά τα ίδια λάθη.

Όμως, πέρα από το οικονομικό, οι εξοπλισμοί έχουν μια ακόμα επίπτωση: δένουν και τις δύο χώρες σταθερά στην ουρά του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, τις κάνουν ομήρους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τις μετατρέπουν σε οργανισμούς εξαρτημένους από όλο και περισσότερους... εξοπλισμούς.

Αυτό το σπιράλ της κρίσης και της συμφοράς πρέπει να σπάσει. Και η μόνη δύναμη που μπορεί να αναλάβει αυτό το καθήκον είναι η Αριστερά. Που θα πρέπει να μην ξεχνά ότι στην περίοδο της Μεταπολίτευσης πλήρωσε ακριβά μια υποχωρητική στάση στα λεγόμενα «εθνικά» ζητήματα. Με την απώλεια εκατοντάδων στελεχών που χάθηκαν στην αποκομουνιστικοποίηση και κάποιων που πέρασαν απέναντι οριστικά.

*Αναδημοσίευση από την "Εργατική Αριστερά" που κυκλοφορεί

Σε παράσταση διαμαρτυρίας προχωρεί η ΠΟΕ-ΟΤΑ, σύμφωνα με πληροφορίες, την Τρίτη 20 Δεκέμβρη και ώρα 12μ., στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Η απόφαση ελήφθη από την εκτελεστική επιτροπή της Ομοσπονδίας.

Αφορμή η πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους συμβασιούχους καθαριότητας, βάσει της οποίας κρίνεται αντισυνταγματική η παράταση των συμβάσεων, με αποτέλεσμα να οδηγούνται προς την απόλυση, όπως επίσης και η μη κατάθεση εκ μέρους της κυβέρνησης –παρά τις διαβεβαιώσεις-τροπολογίας με την οποία θαρυθμίζεται το θέμα των ΑΣΕΠιτών από προσωρινούς πίνακες 2009, οι οποίοι επίσης οδηγούνται στην απόλυση.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα ζητηθεί συνάντηση με την υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Όλγα Γεροβασίλη, ενώ στην παράταση διαμαρτυρίας καλούνται να δώσουν δυναμικό «παρών» τα διοικητικά συμβούλια των πρωτοβάθμιων σωματείων καθώς επίσης και οι συμβασιούχοι.


ergasianet

"Η εκπομπή "Με Χωρίς Πατρίδα" φιλοξενεί σήμερα (16/12) το βράδυ στις 23.00 τον Πέτρο Γιώτη από την εφημερίδα "Κόντρα".

Γιατί, όπως λέει και ο ίδιος, "H λύση θα'ναι επαναστατική ή δεν θα υπάρξει λύση".

Συντονιστείτε στην αυτοδιαχειριζόμενη ERTopen!"

Ο Γιώργος Κασιμάτης στην εκπομπή της Χρύσας Αριάδνης Κουσελά, “ΕΡΤopen Πολιτισμός” σήμερα Παρασκευή 16/12/2016 στις 21:00.

Ο νομικός, πολιτειολόγος και ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Κασιμάτης είναι καλεσμένος στο ραδιόφωνο της ERTopen.

Σε μια συζήτηση για την αναγκαιότητα ή μη αναθεώρησης του Συντάγματος της Ελλάδας, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες θα μπορούσε μια αναθεώρηση να καρποφορήσει προς όφελος των πολιτών και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.

Συντονιστείτε στους 106,7 και διαδικτυακά στο
www.ertopen.com/radio απόψε στις 21:00.
Συμπαρουσιάζει ο Σωτήρης Μπότας.