Η ακολουθία της Αναστάσεως πραγματοποιήθηκε και φέτος στις εκκλησίες όλης της χώρας.


Το Άγιο Φως έφτασε το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», με ειδική πτήση από τα Ιεροσόλυμα και την Ελλάδα να το υποδέχεται με τιμές αρχηγού κράτους.


Από εκεί, το Άγιο Φως μεταφέρθηκε στο Μετόχι του Πανάγιου Τάφου στην Πλάκα και ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα.


Στην Ορθόδοξη Εκκλησία Άγιο Φως ή Φως της Αναστάσεως ονομάζεται η φωτιά («φως») η οποία συμβολίζει την Ανάσταση και μεταδίδεται από τον Αρχιερέα στους πιστούς κατά την τελετή της Αναστάσεως το Μεγάλο Σάββατο.

του Nobuhiko Ôbayashi

Flix it στη Στέγη S02E06

—

21 Απριλίου 2018 | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Ένα φιλμ για το οποίο άξιζε να περιμένουμε 40 χρόνια. Ή, αλλιώς, το "Hanagatami" δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχετε ξαναδεί.



Με υπότιτλους στα αγγλικά και με υπότιτλους στα ελληνικά για κωφούς



Στις 21 Απριλίου, το «Flix it στη Στέγη» συστήνει έναν από τους σπουδαιότερους Ιάπωνες σκηνοθέτες, ο οποίος περιέργως παραμένει σχεδόν άγνωστος στη Δύση. Ο Nobuhiko Ôbayashi εκπληρώνει ένα κινηματογραφικό όνειρο 40 ετών με το τελευταίο του αριστούργημα, Hanagatami(2017), μια διαχρονική ιστορία για την αγνότητα της νιότης στο χάος του πολέμου.

Το Hanagatami είναι η πιο πρόσφατη ταινία στη φιλμογραφία του –ίσως, μάλιστα, η τελευταία στην καριέρα του– και η ιστορία της δημιουργίας της είναι σχεδόν τόσο συναρπαστική όσο και η ίδια η ταινία. Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Καζούο Νταν, το Hanagatami επρόκειτο να γίνει η πρώτη μεγάλου μήκους του μετά από χρόνια πειραματικών ταινιών μικρού μήκους και διαφημιστικών, αλλά τελικά τα Toho Studios τού πρότειναν να γυρίσει το House (1977). Έτσι, η ταινία δεν υλοποιήθηκε τότε, αλλά παρέμενε πάντα στο μυαλό του σκηνοθέτη της, ο οποίος επέστρεψε σε αυτήν μετά από σαράντα χρόνια.

Το 2017, ο Ομπαγιάσι διαγνώστηκε με καρκίνο στο τέταρτο στάδιο και, μαθαίνοντας πως έχει έξι μήνες ζωής, αποφάσισε πως θα έπρεπε επιτέλους να εκπληρώσει το όνειρό του και να φέρει το Hanagatami στη μεγάλη οθόνη. Δουλεύοντας το φιλμ με πυρετώδεις ρυθμούς, στη διάρκεια των χημειοθεραπειών του, αλλά χωρίς να θυσιάζει τίποτε από το καλλιτεχνικό του όραμα, γύρισε σε 40 διαφορετικές τοποθεσίες, παραδίδοντας μια επική, μεγαλόπνοη ταινία.

Ένας από τους τελευταίους εν ζωή σκηνοθέτες της Ιαπωνίας που έχουν βιώσει τη φριχτή εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ο Νομπουχίκο Ομπαγιάσι επιστρέφει σε μια κομβική στιγμή της Ιστορίας. Τοποθετημένο το 1941, τη χρονιά που ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος παρασύρει στο χάος του την Ιαπωνία, τοHanagatami είναι το ακριβώς αντίθετο μιας τυπικής ταινίας εποχής στην οποία ένας ηλικιωμένος σκηνοθέτης αναπολεί το παρελθόν. Πρόκειται για μια εντελώς μοντέρνα, αβανγκάρντ φαντασμαγορία ποιητικών στιγμών, ανυπέρβλητης κινηματογραφικής δύναμης και ιδιοφυούς γραφής. Ένα φιλμ τόσο ιδιοσυγκρασιακό που δεν σου αφήνει άλλη επιλογή από το να παραδοθείς στην ονειρική του υφή και να το αφήσεις να σε παρασύρει σε μια σαρωτική δίνη εικόνων, συναισθημάτων, συμβολισμών και κινηματογραφικής μαγείας.

Η διάθεσή του είναι απόλυτα μαξιμαλιστική, το ύφος του μπαρόκ και οι εικόνες του έχουν μια επουράνια γοητεία. Πολύ απλά, το Hanagatami δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχετε ξαναδεί, κι αν το σύμπαν του Ομπαγιάσι σάς είναι άγνωστο, αναμφίβολα θα σας εκπλήξει με τον πλέον απροσδόκητο τρόπο. Η θέασή του μοιάζει με ένα εμπύρετο όνειρο διάρκειας τριών ωρών, μια μοναδική διαδρομή για το μυαλό, τα μάτια, τα συναισθήματα, τις αισθήσεις. Είναι από εκείνες τις ταινίες που ξεκινούν να αφηγούνται μια ιστορία, μα καταλήγουν να μιλούν για τα πάντα, ή ίσως για όλα εκείνα που έχουν σημασία: τη ζωή, τον θάνατο, τις αντιφάσεις της ύπαρξής μας. Κι αν αυτή είναι όντως η τελευταία ταινία του δημιουργού της, τότε δεν είναι τίποτα λιγότερο από το πιο μοναδικό, σπάνιο και ιδιαίτερο κύκνειο άσμα που άκουσες ποτέ.


Υπόθεση
Την άνοιξη του 1941, ο 16χρονος Τοσιχίκο επιστρέφει στην Ιαπωνία από το Άμστερνταμ και γράφεται στο σχολείο του Καράτσου, μιας μικρής πόλης στη δυτική ακτή της χώρας, φιλοξενούμενος στο σπίτι της θείας του, Κέικο, η οποία φροντίζει την άρρωστη κόρη της, Μίνα. Σύντομα, ο Τοσιχίκο θα γίνει φίλος με τους έφηβους της πόλης, οι οποίοι ήδη νιώθουν πάνω τους τη βαριά σκιά που ρίχνει ο πόλεμος στις ζωές τους.



Σκηνοθεσία: Nobuhiko Ôbayashi

Σενάριο: Nobuhiko Ôbayashi, Chiho Katsura

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Hisaki Sanbongi

Μοντάζ: Nobuhiko Ôbayashi, Hisaki Sanbongi

Σκηνογραφία: Koichi Takeuchi

Σχεδιασμός Ήχου: Makoto Uchida

Μουσική: Kosuke Yamashita

Ηθοποιοί: Shunsuke Kubozuka, Tokio Emoto, Shinnosuke Mitsushima, Honoka Yahagi, Takako Tokiwa, Keishi Nagatsuka, Hirona Yamazaki



Επιμέλεια-Οργάνωση: Flix.gr & Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Διοργάνωση: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση



Δείτε το τρέιλερ εδώ



Πληροφορίες 

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

21 Απριλίου 2018 | 20:30

Κεντρική Σκηνή

Διάρκεια: 169 λεπτά



Έναρξη προπώλησης Φίλων της Στέγης: 4 Απριλίου 2018, 12:00

Έναρξη γενικής προπώλησης: 9 Απριλίου 2018, 09:00



Εισιτήρια:

Κανονικό: 5 €

Μειωμένο, Φίλος, ΑμΕΑ, Συνοδός, Κάτοικος Γειτονιάς, Παρέα 5-9 άτομα: 4 €

Ανεργίας, Παρέα 10+ άτομα: 3 €



Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Nobuhiko Ôbayashi

Flix it στη Στέγη S02E06

—

21 Απριλίου 2018 | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Ένα φιλμ για το οποίο άξιζε να περιμένουμε 40 χρόνια. Ή, αλλιώς, το "Hanagatami" δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχετε ξαναδεί.



Με υπότιτλους στα αγγλικά και με υπότιτλους στα ελληνικά για κωφούς



Στις 21 Απριλίου, το «Flix it στη Στέγη» συστήνει έναν από τους σπουδαιότερους Ιάπωνες σκηνοθέτες, ο οποίος περιέργως παραμένει σχεδόν άγνωστος στη Δύση. Ο Nobuhiko Ôbayashi εκπληρώνει ένα κινηματογραφικό όνειρο 40 ετών με το τελευταίο του αριστούργημα, Hanagatami(2017), μια διαχρονική ιστορία για την αγνότητα της νιότης στο χάος του πολέμου.

Το Hanagatami είναι η πιο πρόσφατη ταινία στη φιλμογραφία του –ίσως, μάλιστα, η τελευταία στην καριέρα του– και η ιστορία της δημιουργίας της είναι σχεδόν τόσο συναρπαστική όσο και η ίδια η ταινία. Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Καζούο Νταν, το Hanagatami επρόκειτο να γίνει η πρώτη μεγάλου μήκους του μετά από χρόνια πειραματικών ταινιών μικρού μήκους και διαφημιστικών, αλλά τελικά τα Toho Studios τού πρότειναν να γυρίσει το House (1977). Έτσι, η ταινία δεν υλοποιήθηκε τότε, αλλά παρέμενε πάντα στο μυαλό του σκηνοθέτη της, ο οποίος επέστρεψε σε αυτήν μετά από σαράντα χρόνια.

Το 2017, ο Ομπαγιάσι διαγνώστηκε με καρκίνο στο τέταρτο στάδιο και, μαθαίνοντας πως έχει έξι μήνες ζωής, αποφάσισε πως θα έπρεπε επιτέλους να εκπληρώσει το όνειρό του και να φέρει το Hanagatami στη μεγάλη οθόνη. Δουλεύοντας το φιλμ με πυρετώδεις ρυθμούς, στη διάρκεια των χημειοθεραπειών του, αλλά χωρίς να θυσιάζει τίποτε από το καλλιτεχνικό του όραμα, γύρισε σε 40 διαφορετικές τοποθεσίες, παραδίδοντας μια επική, μεγαλόπνοη ταινία.

Ένας από τους τελευταίους εν ζωή σκηνοθέτες της Ιαπωνίας που έχουν βιώσει τη φριχτή εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ο Νομπουχίκο Ομπαγιάσι επιστρέφει σε μια κομβική στιγμή της Ιστορίας. Τοποθετημένο το 1941, τη χρονιά που ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος παρασύρει στο χάος του την Ιαπωνία, τοHanagatami είναι το ακριβώς αντίθετο μιας τυπικής ταινίας εποχής στην οποία ένας ηλικιωμένος σκηνοθέτης αναπολεί το παρελθόν. Πρόκειται για μια εντελώς μοντέρνα, αβανγκάρντ φαντασμαγορία ποιητικών στιγμών, ανυπέρβλητης κινηματογραφικής δύναμης και ιδιοφυούς γραφής. Ένα φιλμ τόσο ιδιοσυγκρασιακό που δεν σου αφήνει άλλη επιλογή από το να παραδοθείς στην ονειρική του υφή και να το αφήσεις να σε παρασύρει σε μια σαρωτική δίνη εικόνων, συναισθημάτων, συμβολισμών και κινηματογραφικής μαγείας.

Η διάθεσή του είναι απόλυτα μαξιμαλιστική, το ύφος του μπαρόκ και οι εικόνες του έχουν μια επουράνια γοητεία. Πολύ απλά, το Hanagatami δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχετε ξαναδεί, κι αν το σύμπαν του Ομπαγιάσι σάς είναι άγνωστο, αναμφίβολα θα σας εκπλήξει με τον πλέον απροσδόκητο τρόπο. Η θέασή του μοιάζει με ένα εμπύρετο όνειρο διάρκειας τριών ωρών, μια μοναδική διαδρομή για το μυαλό, τα μάτια, τα συναισθήματα, τις αισθήσεις. Είναι από εκείνες τις ταινίες που ξεκινούν να αφηγούνται μια ιστορία, μα καταλήγουν να μιλούν για τα πάντα, ή ίσως για όλα εκείνα που έχουν σημασία: τη ζωή, τον θάνατο, τις αντιφάσεις της ύπαρξής μας. Κι αν αυτή είναι όντως η τελευταία ταινία του δημιουργού της, τότε δεν είναι τίποτα λιγότερο από το πιο μοναδικό, σπάνιο και ιδιαίτερο κύκνειο άσμα που άκουσες ποτέ.


Υπόθεση
Την άνοιξη του 1941, ο 16χρονος Τοσιχίκο επιστρέφει στην Ιαπωνία από το Άμστερνταμ και γράφεται στο σχολείο του Καράτσου, μιας μικρής πόλης στη δυτική ακτή της χώρας, φιλοξενούμενος στο σπίτι της θείας του, Κέικο, η οποία φροντίζει την άρρωστη κόρη της, Μίνα. Σύντομα, ο Τοσιχίκο θα γίνει φίλος με τους έφηβους της πόλης, οι οποίοι ήδη νιώθουν πάνω τους τη βαριά σκιά που ρίχνει ο πόλεμος στις ζωές τους.



Σκηνοθεσία: Nobuhiko Ôbayashi

Σενάριο: Nobuhiko Ôbayashi, Chiho Katsura

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Hisaki Sanbongi

Μοντάζ: Nobuhiko Ôbayashi, Hisaki Sanbongi

Σκηνογραφία: Koichi Takeuchi

Σχεδιασμός Ήχου: Makoto Uchida

Μουσική: Kosuke Yamashita

Ηθοποιοί: Shunsuke Kubozuka, Tokio Emoto, Shinnosuke Mitsushima, Honoka Yahagi, Takako Tokiwa, Keishi Nagatsuka, Hirona Yamazaki



Επιμέλεια-Οργάνωση: Flix.gr & Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Διοργάνωση: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση



Δείτε το τρέιλερ εδώ



Πληροφορίες 

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

21 Απριλίου 2018 | 20:30

Κεντρική Σκηνή

Διάρκεια: 169 λεπτά



Έναρξη προπώλησης Φίλων της Στέγης: 4 Απριλίου 2018, 12:00

Έναρξη γενικής προπώλησης: 9 Απριλίου 2018, 09:00



Εισιτήρια:

Κανονικό: 5 €

Μειωμένο, Φίλος, ΑμΕΑ, Συνοδός, Κάτοικος Γειτονιάς, Παρέα 5-9 άτομα: 4 €

Ανεργίας, Παρέα 10+ άτομα: 3 €



Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Από Παρασκευή 14 Απριλίου 2018

Κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 22:00.



Τέσσερις γυναίκες ηθοποιοί (Μυρτώ Αλικάκη, Αμαλία Αρσένη, Φαίη Ξυλά, Λένα Ουζουνίδου) συναντούν τέσσερις γυναίκες σκηνοθέτες (Κίρκη Καραλή, ΛίλλυΜελεμέ, ΡουμπίνηΜοσχοχωρίτη, Κυριακή Σπανού) και ετοιμάζουν τη θεατρική "Κάσσυ". Ένα έργο του Ανδρέα Φλουράκη, που έχει αφορμή την ιστορία της μυθολογικής Κασσάνδρας.



Οι "Κάσσυ", βυθισμένες εδώ και καιρό στον Κάτω Κόσμο, λαμβάνουν ένα επείγον μήνυμα απ' την Ιφιγένεια, που τις καλεί στον Πάνω Κόσμο.  Οι ιστορίες τους ξετυλίγονται μέσα στο σκηνικό χώρο που δημιουργεί η Άση Δημητρολοπούλου.

Η παράσταση ανεβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο στις 14 Απριλίου, με πρωτοβουλία της Ομάδας Anima και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.



Η "ΚΑΣΣΥ" του Αντρέα Φλουράκη (Γ’ Βραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Μονοδράματος για τη διετία 2006-2008, οργανωμένου από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και την UNESCO):

Η Κάσσυ είναι ένας αρχαιόθεμος μονόλογος. Με βάση την τραγική Κασσάνδρα διερευνά την τραγωδία του ανθρώπου, που ενώ ξέρει τις συνέπειες συγκεκριμένων επιλογών του, εντούτοις δεν μπορεί ή δε θέλει να τις εμποδίσει. «Να μην μπορείς να βρεις το δίκιο σου, να μην μπορείς να προστατεύσεις αυτούς που αγαπάς, να μην μπορείς να σώσεις το σπίτι σου,  να μην μπορείς να πείσεις κανέναν…» λέει η Κάσσυ.  Παρ΄ όλα αυτά επιμένει με όπλο το λόγο. Η Κάσσυ είναι  η γυναίκα – λάφυρο του Αγαμέμνονα – η αποκλεισμένη από το δημόσιο (αντρικό)  λόγο – που  επιμένει να μιλάει και να προειδοποιεί.  Ο Φλουράκης  επιμένει να διερευνά  τη δυναμική των αρχαίων μύθων μέσα στο μεταμοντέρνο τοπίο της παγκοσμιοποίησης και να ανασκάπτει τον τρόμο  μέσα στις  «φαντασμαγορίες» της σύγχρονης συνείδησης.  Η μετανάστευση, οι οικολογικές καταστροφές, οι μεγάλες οικονομικές ανισότητες φτιάχνουν τη δυστοπία του μέλλοντος και κάνουν την Κάσσυ και τις προειδοποιήσεις της πιο αναγκαίες από ποτέ.



Η παράσταση:
Τέσσερις γυναίκες σκηνοθέτιδες διαφορετικών γενιών ενώνονται για να σκηνοθετήσουν τέσσερις γυναίκες ηθοποιούς, ώστε να σηματοδοτηθεί η δύναμη της συνεργασίας, αλλά και η καλλιτεχνική ανάληψη της πρόκλησης να δομηθεί μια ενιαία παράσταση με καλλιτεχνική ελευθερία αλλά και συναντίληψη. Πρόκειται για μια χειρονομία μεγάλης σημασίας για την εποχή που διανύουμε.

Η βάση του εγχειρήματος είναι ένας αρχαιόθεμοςμονόλογος, πιστεύοντας στην πρόκληση του αναστοχασμού και της μεταγραφής των κειμένων του αρχαίου ελληνικού δράματος στη σύγχρονη νεοελληνική θεατρική γραφή.



Συντελεστές: 
Συγγραφέας: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθέτες (αλφαβητικά): Κίρκη Καραλή, ΛίλλυΜελεμέ, ΡουμπίνηΜοσχοχωρίτη, Κυριακή Σπανού
Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Μυρτώ Αλικάκη, Αμαλία Αρσένη, Φαίη Ξυλά, Λένα Ουζουνίδου
Σκηνικά - Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσικό περιβάλλον:ΤheBoy (Αλέξανδρος Βούλγαρης)
Κίνηση: Κωνσταντίνος Παπανικολάου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Βίντεο: Ειρήνη Στείρου


Επικοινωνία: Brainco

Παραγωγή: Ομάδα Anima

* Τη φωνή της στην Ιφιγένεια, δανείζει η Αλίκη Αλεξανδράκη

(Η φωτογράφηση έγινε στο Nailstop (Γ.Παπανδρέου 53, Γουδί). Makeupartist: Γιάννα Νοικοκύρη. Ηairstyling: Κατερίνα Βασιλείου.)



Πρεμιέρα: 14 Απριλίου, στο Θέατρο Από Μηχανής (ΠΑΝΩ ΣΚΗΝΗ) - Ακαδήμου 13, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 523 2097

Για 10 παραστάσεις

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο στις 18:00
Κυριακή στις 22:00

Τελευταία παράσταση: 13 Μαΐου 2018

Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Το Avantgarde στη συχνότητα της *ERTopen!

Κάθε Κυριακή στις 10:00 το πρωί,

"Ένα ποίημα - μια ζωή", ένα εγχείρημα του Κέντρου Πολιτισμού και Ανάπτυξης Avantgarde με τα σπουδαιότερα ποιήματα Ρώσων και Σοβιετικών ποιητών.

Απαγγέλλουν στα ελληνικά γνωστοί καλλιτέχνες.


Σήμερα η ηθοποιός Έρρικα Μπίγιου διαβάζει τέσσερα πεζά ποιήματα του μεγάλου ρώσου κλασικού Ιβάν Τουργκένιεφ, 200 χρόνια του οποίου γιορτάζει φέτος όλος ο φιλόμουσος κόσμος (1818- 1883).
Αυτά τα ποιήματα γράφτηκαν από το 1878 έως το 1881, στα πέντε τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν ο Τουργκένιεφ ήταν πλέον βαριά άρρωστος και αργοπέθαινε στο διαμέρισμά του στο Παρίσι. «Προορίζονται για να καούν μαζί με το ημερολόγιό μου μετά το θάνατό μου», έγραφε ο Τουργκένιεφ λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή, παρόλο που πριν συμβούλευε τους αναγνώστες του: «Διαβάστε τα χωριστά, ένα ένα, πιθανόν, κάποια από αυτά θα ρίξουν σπόρους στην ψυχή σας». Ο Ιβάν Τουργκένιεφ ήταν ο πιο διάσημος ρώσος συγγραφέας στην Ευρώπη, άνθρωπος που εκπροσώπησε τη ρωσική λογοτεχνία, τον ρωσικό κόσμο στη Δύση, ένας από τους πρώτους, που μετέφραζε σε ευρωπαϊκές γλώσσες τα αριστουργήματα της ρωσικής λογοτεχνίας. Αλλά πρωτίστως ήταν άνδρας, ένας πάμψηλος ωραίος άνδρας, όλη η ζωή του οποίου ήταν διαποτισμένη από Γυναίκα. «Ούτε βιβλίο, ούτε οτιδήποτε άλλο, ομολογούσε, δεν μπορεί να μου αντικαταστήσει τη γυναίκα... Πώς να το εξηγήσω; Πιστεύω, ότι μόνο ο έρωτας όσο τίποτε άλλο κάνει την ύπαρξή μας να ανθίσει...»

«Ο κόσμος λέει, έγραψε ο Τουργκένιεφ δυο χρόνια πριν πεθάνει, ότι ο έρωτας είναι το πιο υψηλό, πιο μυστηριώδες συναίσθημα. Το ξένο «εγώ» εισβάλει στο δικό σου: σε ανοίγει και σε παραβιάζει, αλλά μόλις τότε αρχίζεις να ζεις, όταν πεθαίνει το «εγώ» σου...»

Τα πεζά ποιήματα του Ιβάν Τουργκένιεφ ακούγονται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια

Παρασκευή 27 Απριλίου 2018


Το HalfNote και η  Μικρή Άρκτος 

παρουσιάζουν 

την Κυβέλη Καστοριάδη και τον Ορέστη Καλαμπαλίκη

για μία μόνο παράσταση 




Η παράσταση αυτή είναι ένα μουσικό ταξίδι στο χρόνο με σταθμούς –τραγούδια ορόσημα των Μάνου Χατζιδάκι, Γιάννη Αγγελάκα, LeonardCohen, BobDylan, KurtWeill, SergeGainsbourg, BorisVianκ.α. Ερμηνευμένα με τη βελούδινη, αλλά με τζαζ καταβολές, φωνή της Κυβέλης Καστοριάδη και τη συνοδεία του Ορέστη Καλαμπαλίκη στην κιθάρα και τις ενορχηστρώσεις. Η ευκολία της Κυβέλης να τραγουδά άπταιστα πέντε γλώσσες όπως και να αλλάζει ερμηνευτικό ύφος μαζί με τον άνθρωπο-ορχήστρα Ορέστη καταφέρνουν να χαρίσουν μία βραδιά που μένει αξέχαστη

Η Κυβέλη Καστοριάδη -κόρη του Κορνήλιου Καστοριάδη- μεγάλωσε και ζει στο Παρίσι. Διατηρεί όμως μια αδιάλειπτη και βαθιά  σχέση με την ελληνική μουσική. Γι’ αυτό και η πρώτη της δισκογραφική παραγωγή εκδόθηκε στην Ελλάδα από την Μικρή Άρκτο, με τίτλο SouslecieldeParisκι από την Ελλάδα απευθύνεται στον υπόλοιπο κόσμο.

Στην Ελλάδα βρίσκεται ξανά με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου cdμε τίτλο Songsforabluecloudαπό τη Μικρή Άρκτο, με συνοδοιπόρο τον Ορέστη Καλαμπαλίκη στην ενορχήστρωση και στη συνοδεία στην κιθάρα. 

Με  πυξίδα τις δύο δισκογραφικές της δουλειές ξεκίνησε την περιοδεία της το καλοκαίρι του 2017 από το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Πλάκα και συνέχισε σε Πάτρα, Καβάλα, Αίγινα και ξανά στην Αθήνα, για να επιστρέψει στο Παρίσι όπου προετοίμασε μια σειρά μουσικο-θεατρικών εμφανίσεων με άξονα το Songsforabluecloud, ενώ έδωσε και  μία σειρά παραστάσεων στην Ιαπωνία με ρεπερτόριο ελληνικών, γαλλικών και αραβικών τραγουδιών τον Οκτώβριο του 2017. Τον Απρίλιο του 2018 η Κυβέλη Καστοριάδη έρχεται με τον Ορέστη Καλαμπαλίκη στην Αθήνα για μία μοναδική συναυλία  στο HalfNoteJazzClubτην Παρασκευή 27 Απριλίου.
HALF NOTE JAZZ CLUB

Τριβωνιανού 17, Μετς

Ώρα έναρξης: 22.30

Είσοδος: 10 ευρώ (μπαρ), 15 ευρώ (Β’ Ζώνη), 20 ευρώ (Α’ Ζώνη) 

Προπώληση:www.viva.gr, Media Markt, Seven Spots, Reload Stores,

Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης

Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9213310

Από την Κυριακή 15 Απριλίου έως και την Κυριακή 27 Μαΐου, το Θέατρο Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο "White Puppet" irinaboikotheatre.blogspot.gr θα παρουσιάζει τις παραστάσεις "Τα Τρία Γουρουνάκια"  στις 11:00  και "Ο Λύκος και τα Εφτά Κατσικάκια" στις 12:15 στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων (οδός Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο, τηλ. 211-8009838).

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
 

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ (από 15/4 έως 27/5)


Στις 11:00 "ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ"
Μια πρωτότυπη διασκευή του κλασικού παραμυθιού σε μουσική Πλάτωνα Ανδριτσάκη, για παιδιά 2,5 έως 5,5 ετών με ηθοποιούς, κούκλες και ενεργή συμμετοχή των παιδιών!


Στις 12:15 "Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΦΤΑ ΚΑΤΣΙΚΑΚΙΑ" 
Ένα κουκλοθεατρικό μιούζικαλ, για παιδιά 2,5 έως 5,5 ετών, με ηθοποιούς, κούκλες και ενεργή συμμετοχή των παιδιών.

Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ το άτομο

Θέατρο Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο 
“White Puppet”

@Χώρος Τέχνης Ασωμάτων
Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο
(δίπλα στον ΗΣΑΠ Θησείο)
Τηλ: 211-8009838 & 6973631659

Αντιμέτωποι με κατάσχεση και αδυναμία πώλησης των αυτοκινήτων τους βρίσκονται εκατοντάδες ιδιώτες που έπεσαν θύματα εμπόρων, οι οποίοι εισήγαγαν μεταχειρισμένα οχήματα από το εξωτερικό χωρίς να έχουν εκπληρώσει τις νόμιμες υποχρεώσεις τους. Να έχουν καταβάλλει, δηλαδή, το Τέλος Ταξινόμησης και τον αναλογούντα ΦΠΑ, ως όφειλαν.

Όπως ανακαλύφθηκε από το Β’ Τελωνείο Πειραιά, σε 880 περιπτώσεις εισαγόμενων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, από 3.800 που ερευνήθηκαν την περίοδο 2011-2016, δεν είχαν πληρωθεί το Τέλος Ταξινόμησης και ο ΦΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση, καταλογίζεται λαθρεμπορία στους κατόχους, άρα οι νόμιμοι ιδιοκτήτες τους διώκονται με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της κατάσχεσης.

Τι ισχύει

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, κατά την εισαγωγή στην χώρα μας οποιουδήποτε μεταχειρισμένου αυτοκινήτου από το εξωτερικό, πρέπει να καταβάλλονται το Τέλος Ταξινόμησης και ο ΦΠΑ.

Το Τέλος Ταξινόμησης προσδιορίζεται με βάση το ποσό που θα πλήρωνε ένα καινούργιο ίδιο μοντέλο, με ίδιο εξοπλισμό, συν ένα «πέναλτι», αν πλέον είναι παλαιότερης κατηγορίας τεχνολογίας Euro από τη σημερινή, μείον κάποια έκπτωση λόγω ηλικίας (έως και -96%) αλλά και μείον έκπτωση (-10%) αν έχει πολλά χιλιόμετρα.

Στον ΦΠΑ τώρα, σε πολλές περιπτώσεις ο συγκεκριμένος φόρος οφείλεται ακόμα στην χώρα προέλευσης γιατί τα αφορά αυτοκίνητα που είχαν δοθεί με leasing στους προηγούμενους κατόχους τους. Σε αυτή την περίπτωση, ο ΦΠΑ πρέπει να καταβληθεί όταν πωληθεί σε ιδιώτη, είτε στην χώρα προέλευσης του οχήματος, είτε σε άλλη χώρα. Όπως έχει διαπιστωθεί από τους ελέγχους, το 99% των εισαγόμενων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων προέρχονται από leasing και οφείλουν ΦΠΑ.

Φυσικά, ο ΦΠΑ δεν οφείλεται αν το αυτοκίνητο ανήκε σε ιδιώτη στη χώρα προέλευσης, οπότε ο ΦΠΑ καταβλήθηκε και εισπράχθηκε οριστικά.

Τα «κόλπα» των εμπόρων

Οι τρόποι που χρησιμοποιούν κάποιοι έμποροι εισαγόμενων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων για να αποφύγουν να πληρώσουν τον ΦΠΑ είναι συγκεκριμένοι.

Για παράδειγμα, στο τελωνείο που δεν επαληθεύει τακτικά τα χαρτιά που δέχεται, κατατίθεται τιμολόγιο ότι ο έμπορος του εξωτερικού το είχε προμηθευτεί στη χώρα του από ιδιώτη («με περιθώριο κέρδους»), άρα ο ΦΠΑ δεν οφείλεται στη χώρα προέλευσης, ούτε και στην Ελλάδα. Στην πράξη ωστόσο, ο ξένος έμπορος έχει εκδώσει άλλο τιμολόγιο από αυτό που καταθέτει ο Έλληνας εισαγωγέας, καθώς λόγω έλλειψης ΚΒΣ δεν υπάρχει ιδιαίτερη σήμανση ασφαλείας στα έγγραφα.

Έτσι, για παράδειγμα ένας Γερμανός έμπορος αναφέρει ότι πωλεί το αυτοκίνητο χωρίς ΦΠΑ, ενώ στην Ελλάδα κατατίθεται άλλο τιμολόγιο, που παρουσιάζει τον Γερμανό να πωλεί αυτοκίνητο που έχει προμηθευτεί από ιδιώτη.

Εναλλακτικά, σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται ως «παρένθετη» χώρα η Βουλγαρία, μόνο για λόγους τιμολόγησης. Ιδρύεται λοιπόν από τον Έλληνα εισαγωγέα μια βουλγάρικη εταιρεία και σε αυτήν τιμολογεί πχ. ο Γερμανός έμπορος, με αληθή στοιχεία, άρα με το ΦΠΑ να πρέπει να πληρωθεί στη χώρα προορισμού (Βουλγαρία).

Στη συνέχεια τιμολογείται ο Έλληνας εισαγωγέας και άρα η Βουλγαρία δεν ζητεί ΦΠΑ, αφού πράγματι εξήχθη το όχημα. Το τιμολόγιο από Βουλγαρία πλέον αναφέρει ότι είναι με περιθώριο κέρδους, όταν στην προηγούμενη πράξη (Γερμανία προς Βουλγαρία) δεν ήταν, καθώς η προς τα πίσω έρευνα εκτιμάται ότι θα είναι προβληματική.

Στην περίπτωση του Τέλους Τιμολόγησης τώρα, κάποιοι «συνηθίζουν» να αποκρύπτουν τον εξοπλισμό, δηλώνουν ψευδή κατηγορία τεχνολογίας Euro, δηλώνουν άλλο μοντέλο κλπ.

Για να υπολογιστεί το Τέλος Ταξινόμησης πρέπει να βρεθεί ποιό μοντέλο είναι, σε ποια κατηγορία Euro ανήκει όπως και ο εξοπλισμός του. Όλα αυτά τα στοιχεία λαμβάνονται από την ξένη, διαγεγραμμένη άδεια κυκλοφορίας και το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που υποβάλλεται, που όμως ουδείς ελέγχει αν είναι γνήσια. Ομοίως, ο εξοπλισμός λαμβάνεται από το βιβλίο σέρβις (συνήθως έχει αυτοκόλλητο στο πίσω μέρος με κωδικούς αξεσουάρ), όταν αυτό επίσης παραποιείται με ευκολία.

Ασφαλώς, φυσικός έλεγχος του αυτοκινήτου δεν γίνεται, αφού ο τελωνειακός δεν μπορεί να καταλάβει τι μοντέλο είναι, τι κυβισμό έχει, τι εξοπλισμό περιλαμβάνει κλπ.

Καθοριστικό, επίσης, για την αλλοίωση της ηλικίας, του εξοπλισμού, της κατηγορίας Euro ή και του μοντέλου είναι ότι «το τελωνείο δέχεται μόνο χαρτιά», δίχως να μπορεί να επαληθεύσει άμεσα τα στοιχεία, παρά μόνο με διαδικασίες εκ των υστέρων, κάτι που γνωρίζουν καλά οι εισαγωγείς μεταχειρισμένων.










ΑΠΕ

του Aλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης,
 medlabnews.gr iatrikanea

Η 7η Απριλίου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας και αφιερώνεται κάθε χρόνο σε θέμα σχετικό με την υγεία.
Το σύνθημα της φετινής Ημέρας είναι «Καθολική Κάλυψη Υπηρεσιών Υγείας: Για Όλους» (Universal Health Coverage: everyone, everywhere) και θεμελιώνεται στον καταστατικό χάρτη του ΠΟΥ, ο οποίος διακηρύσσει την υγεία ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Με έρευνές του ο ΠΟΥ εκτιμά ότι περίπου ο μισός πληθυσμός παγκόσμια εξακολουθεί να μην έχει πλήρη κάλυψη βασικών υπηρεσιών υγείας, ενώ εκατομμύρια πολίτες οδηγούνται στην φτώχεια εξαιτίας ιδιωτικών πληρωμών και δαπανών για ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες.

Παράλληλα, οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών που υιοθετήθηκαν από όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών προωθούν την επίτευξη καθολικής κάλυψης υπηρεσιών υγείας μέχρι το 2030.

Η καθολική υγειονομική κάλυψη εξασφαλίζει την πρόσβαση όλων των πολιτών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, συμπεριλαμβανομένης της προαγωγής υγείας, της πρόληψης και της θεραπείας, της αποκατάστασης και της ανακουφιστικής φροντίδας, χωρίς να χρειαστεί να υποστούν οικονομικές δυσκολίες. Ένας από τους κυριότερους στόχους της καθολικής υγειονομικής κάλυψης είναι η διατήρηση και η βελτίωση της υγείας και ταυτόχρονα η προστασία από τους οικονομικούς κινδύνους που ενέχουν τα προβλήματα υγείας.

Η Καθολική Κάλυψη Υγείας (UHC) σημαίνει ότι όλα τα άτομα και οι κοινότητες μπορούν να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας τις οποίες χρειάζονται, χωρίς να αποτελούν εμπόδιο οι οικονομικές δυσκολίες. Περιλαμβάνει δε το πλήρες φάσμα των βασικών και ποιοτικών υπηρεσιών υγείας, από την προαγωγή της υγείας έως την πρόληψη, τη θεραπεία, την αποκατάσταση και την παρηγορητική αγωγή. Υπάρχουν όμως και πολλά πράγματα που δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της UHC, όπως η δωρεάν κάλυψη για όλες τις πιθανές παρεμβάσεις στον τομέα της υγείας, ανεξάρτητα από το κόστος, καθώς καμία χώρα δεν μπορεί να παρέχει δωρεάν όλες τις υπηρεσίες σε βιώσιμη βάση.

Επιπλέον, η Παγκόσμια Κάλυψη Υγείας δεν αφορά μόνο στη χρηματοδότηση της υγείας, αλλά περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία ενός συστήματος υγείας, όπως συστήματα παροχής υπηρεσιών υγείας, το εργατικό δυναμικό για την υγεία, τις εγκαταστάσεις και επικοινωνίες, τις τεχνολογίες υγείας, τα πληροφορικά συστήματα, τους μηχανισμούς διασφάλισης ποιότητας και τη νομοθεσία.

Περιλαμβάνει επίσης υπηρεσίες που βασίζονται στην προστασία του πληθυσμού, όπως π.χ η προσθήκη φθορίου στο νερό, ο έλεγχος των εστιών αναπαραγωγής κουνουπιών, η εφαρμογή αντικαπνιστικών νόμων, τα προγράμματα Πρόληψης, Αγωγής και Προαγωγής Υγείας και γενικότερα οι εκστρατείες προστασίας της Δημόσιας Υγείας.

Read more: http://medlabgr.blogspot.com/2018/04/world-health-day.html#ixzz5ByFTH8CI

Τουλάχιστον εννέα Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους ένας δημοσιογράφος, σκοτώθηκαν από τα πυρά ισραηλινών στρατιωτών στη μεθόριο μεταξύ της Λωρίδας της Γάζας και του Ισραήλ χθες, Παρασκευή, όταν χιλιάδες διαδηλωτές πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίες και έκαψαν λάστιχα αυτοκινήτων γεμίζοντας πυκνό μαύρο καπνό τον υπό ισραηλινό αποκλεισμό παλαιστινιακό θύλακα.

Ένας 20χρονος Παλαιστίνιος υπέκυψε επίσης στα τραύματά του, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Υγείας στη Γάζα.

Οι νέοι αυτοί θάνατοι αυξάνουν σε 31 τον αριθμό των Παλαιστινίων που έχουν χάσει τη ζωή τους από τα πυρά ισραηλινών ελεύθερων σκοπευτών και στρατιωτών από τότε που οι κάτοικοι της Γάζας άρχισαν, την περασμένη εβδομάδα, την "Πορεία της Επιστροφής", μια σειρά εβδομαδιαίων διαμαρτυριών στη μεθόριο, απαιτώντας το δικαίωμα της επιστροφής στη γη των προγόνων τους, εκεί όπου είναι σήμερα το Ισραήλ.

Ο παλαιστίνιος δημοσιογράφος Γιάσερ Μουρτάτζα που επλήγη από σφαίρα στην κοιλιά, κάλυπτε χθες τις διαδηλώσεις κοντά στη μεθόριο, στην περιοχή Χουζάα, την οποία κάλυπτε πυκνός μαύρος καπνός και όπου σημειώθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις.

Ο δημοσιογράφος που εργαζόταν στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ain Media, με έδρα τη Γάζα, ήταν σε απόσταση 100 και πλέον μέτρων από τη μεθόριο, φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο με την ένδειξη "Press" και κρατούσε την κάμερα όταν πυροβολήθηκε. Δημοσιογράφοι βρίσκονταν στην περιοχή, καθώς οι διαδηλωτές έριχναν ελαστικά στη φωτιά.

Βίντεο που ελήφθη τη στιγμή που ο τραυματίας μεταφερόταν προς ένα κέντρο υγείας, δείχνει τον δημοσιογράφο να φορά γιλέκο που έγραφε: "ΤΥΠΟΣ".

Ο ισραηλινός στρατός που δεν έχει προβεί επί του παρόντος σε σχόλιο, έχει δηλώσει ότι ανοίγει πυρ μόνο σε "υποκινητές" που εμπλέκονται σε επιθέσεις εναντίον στρατιωτών ή στο τείχος ασφαλείας.

Περίπου 500 Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν επίσης χθες από πυρά, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας στη Γάζα.

Χιλιάδες Παλαιστίνιοι είχαν συγκεντρωθεί κοντά στο τείχος ασφαλείας που χωρίζει το ισραηλινό έδαφος από τον παλαιστινιακό θύλακα και συγκρούσεις ξέσπασαν σε αρκετούς τομείς. Διαδηλωτές έκαψαν λάστιχα ώστε πυκνός καπνός πάνω από το τείχος ασφαλείας να παρεμποδίσει την ορατότητα του ισραηλινού στρατού και πέταξαν πέτρες σε στρατιώτες, σύμφωνα με ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου που βρίσκονταν στο σημείο αυτό. Οι στρατιώτες απάντησαν με τη ρίψη δακρυγόνων και πραγματικών σφαιρών.

Στις 30 Μαρτίου, παρόμοιες διαμαρτυρίες είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 19 Παλαιστινίων, στην πιο αιματηρή ημέρα μετά τον πόλεμο του 2014 μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς.

Το κίνημα διαμαρτυρίας που ονομάστηκε "Η Πορεία της Επιστροφής" προγραμματίζει συγκεντρώσεις και καθιστικές διαμαρτυρίες επί έξι εβδομάδες κάτω από το τείχος ασφαλείας στη μεθόριο, διεκδικώντας το "δικαίωμα της επιστροφής" για τους περίπου 700.000 Παλαιστίνιους που εκδιώχθηκαν από τη γη τους ή που διέφυγαν κατά τη διάρκεια του πολέμου που ακολούθησε την ίδρυση του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948.

Πηγές: AFP, The Telegraph, Al Jazeera/ ΑΠΕ

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, πριν αρχίσει ο Μεγάλος Εσπερινός, στολίζουν την εκκλησία με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Όταν πει ο ιερέας το «Ανάστα ο Θεός, κρίναι τη γην» σκορπά τα δαφνόφυλλα και δημιουργούν θόρυβο χτυπώντας τα  πόδια τους στο στασίδι, χτυπούν τις  καμπάνες,  πυροβολούν κ.ά.