Έντονη κριτική προς την ΕΕ άσκησε με τοποθέτηση της στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου η ανεξάρτητη ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα, κατά τη διάρκεια συζήτησης για την κατάσταση στην Λωρίδα της Γάζας.

Ξεκινώντας την τοποθέτηση της, επισήμανε ότι η Χαμάς, την οποία κάποιοι επιμένουν να αποκαλούν “τρομοκρατική οργάνωση” είναι εκλεγμένη κυβέρνηση από τους Παλαιστίνιους στη Γάζα και αυτό θα πρέπει να το αποδεχθούν.



Η Σοφία Σακοράφα καυτηρίασε το γεγονός ότι η ΕΕ συνεργάζεται με την κυβέρνηση του Ισραήλ, ενώ δολοφονούνται εν ψυχρώ παλαιστίνιοι πολίτες από ισραηλινούς στρατιώτες και ο υπουργός Άμυνας  “τους μοιράζει μετάλλια τιμής” και δηλώνει ότι θα εξαφανίσει τους Παλαιστίνιους και δε θα υπάρξουν συνέπειες.

Παρά το γεγονός ότι το θέμα της Παλαιστίνης έχει συζητηθεί πάρα πολλές φορές στο Ευρωκοινοβούλιο -πιο πολλές και από τον πόλεμο στη Συρία, όπως ανέφερε η ευρωβουλευτής, ποτέ δεν έχει ληφθεί ούτε ένα δραστικό μέτρο για να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση του Ισραήλ.

Η Σοφία Σακοράφα αναφέρθηκε και στις εκκλήσεις που έχει κάνει η ίδια για να παγώσει η Συμφωνία Σύνδεσης με το Ισραήλ.

“Είστε υποχρεωμένοι και από τις Συνθήκες της Ε.Ε. και από την ίδια την συμφωνία” τόνισε.

Κλείνοντας την παρέμβασή της στην ολομέλεια,  ζήτησε να αλλάξει η πολιτική και να ληφθούν δραστικά μέτρα απέναντι στο Ισραήλ για όσα εξακολουθεί να διαπράττει στη Γάζα, αλλιώς όλες αυτές οι συζητήσεις δεν έχουν κανένα άλλο λόγο να γίνονται και σπαταλάται άδικα ο χρόνος μόνο για το “θεαθήναι”.



Η παρέμβαση της ευρωβουλευτού Σοφία Σακοράφα:

«Η Χαμάς, την οποία πολλοί και στο Ευρωκοινοβούλιο ονομάζουν τρομοκρατική οργάνωση, είναι εκλεγμένη κυβέρνηση από τους Παλαιστίνιους. Άρα πρέπει να το αποδεχθούμε.

Δηλαδή πως περιμένετε να είναι η κατάσταση στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του κόσμου;

Η Ισραηλινή Κατοχή είναι το θέμα που έχουμε συζητήσει περισσότερες φορές σε αυτήν  εδώ την αίθουσα. Περισσότερες και από τον πόλεμο στη Συρία!

Πείτε μας ένα μέτρο που έχετε πάρει για τις δολοφονίες. Όχι δύο! Πείτε μας μια πρωτοβουλία που έχετε πάρει για να πιέσετε το Ισραήλ.

Δολοφονούνται παλαιστίνιοι πολίτες από ισραηλινούς στρατιώτες εν ψυχρώ και ο Λίμπερμαν «τους μοιράζει μετάλλια τιμής». Δηλώνει ότι θα εξαφανίσει τους Παλαιστίνιους και εγγυάται ότι δε θα υπάρχουν και συνέπειες.

Φαίνεται ότι για τον κ. Πρέντα έχουν απανθρωποποιηθεί τόσο πολύ οι Παλαιστίνιοι που δεν αξίζουν ούτε μια ανθρωπιστική παρέμβαση. Το αίμα τους είναι φθηνό, τα δεινά τους είναι άνευ σημασίας και οι δολοφόνοι τους μπορεί να είναι φίλοι και εταίροι σας.

Σας έχω κάνει τόσες εκκλήσεις. Παγώστε την Συμφωνία Σύνδεσης με το Ισραήλ. Είστε υποχρεωμένοι και από τις Συνθήκες της Ε.Ε. και από την ίδια την Συμφωνία.

Κάθε φορά απαντάτε ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία στο Συμβούλιο. Πως το ξέρετε; Το προτείνατε ποτέ;

Ποια Κράτη μπλοκάρουν το πάγωμα; Πείτε το στους ευρωπαίους πολίτες!

Αν δεν αλλάξετε πολιτική,  σπαταλάτε άδικα και τον δικό σας χρόνο, αλλά και τον δικό μας σε άσκοπες συζητήσεις για το θεαθήναι!»

Έκτακτη επικαιρότητα - "οι ΑΝΑΠΟΔΟΙ" - ΕΡΤ Open 18 Απριλίου 2018.
Συνομιλούν: Β. Αλιφέρης - Γ. Αποστολίδης - Κ. Κυριακόπουλος

Για την νέα κλιμάκωση έντασης μετά την ανύψωση Ελληνικής σημαίας στο σύμπλεγμα των Φούρνων



Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα εδώ :




Από την εκπομπή ''τα πρακτοράκΗα" - ΕΡΤ Open 18 Απριλίου 2018.
Συμμετέχουν: Κ. Κυριακόπουλος - Γ. Ιεροδιάκονος - Κ. Γρίβας - Π. Μαντάς - Δ. Φλαμιάτος.

Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα εδώ:

Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις στην πορεία εξέλιξης της κοινωνίας, οδήγησαν σε μεγαλύτερες ή μικρότερες ανατροπές στις διαδικασίες παραγωγής και αργά ή γρήγορα επέφεραν αλλαγές στις σχέσεις παραγωγής. Στην περίοδο του καπιταλισμού οι αλλεπάλληλες τεχνολογικές (βιομηχανικές) επαναστάσεις, επέφεραν εκρηκτική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγής πλούτου, η οποία όμως συνοδεύτηκε από αυξανόμενη ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος, κυρίως υπέρ των κυρίαρχων οικονομικά και πολιτικά ελίτ, εντείνοντας τις οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις του συστήματος. Ωστόσο οι κοινωνίες για σειριά λόγους, δεν συνειδητοποιούν άμεσα την αναγκαιότητα αντιστοίχισης των οικονομικών σχέσεων στα νέα δεδομένα των τεχνολογικών αλλαγών και της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα τα προβλήματα και οι αντιθέσεις πολλές φορές να αποδίδονται είτε σε εξωγενείς αιτίες, είτε σε τεχνολογικές εξελίξεις (βιομηχανικές επαναστάσεις), αντί στις παρωχημένες ιστορικά καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

1.      Τεχνολογικές επαναστάσεις και καπιταλισμός

Από την εποχή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία έχοντας ως βασική κινητήρια δύναμη τον ατμό και τον καταμερισμό εργασίας στη μεταποίηση, οδήγησε στη μεγάλη μηχανοποιημένη παραγωγή, επιφέροντας, όπως διεξοδικά αναλύει ο Μαρξ, την προλεταριοποίηση των μικρών εμπορευματο-παραγωγών και τη δημιουργίας ενός «εφεδρικού στρατού ανέργων», δένοντας τον εργάτη στο κεφάλαιο «πιο γερά απ’ ότι τα καρφιά του Ήφαιστου κάρφωσαν τον Προμηθέα στο βράχο» του Καυκάσου.[1] Ο μισθωτός εργάτης από τα πλεονεκτήματα της μεγάλης μηχανοποιημένης παραγωγής, στην καλύτερη περίπτωση έπαιρνε την αξία της εργατικής του δύναμης. Δηλαδή τα μέσα συντήρησης του ίδιου και της οικογένειάς του, ενώ το υπερ-προϊόν (υπεραξία) από την αύξηση της παραγωγικότητας πήγαινε στους ιδιοκτήτες του κεφαλαίου.

Στη δεύτερη βιομηχανική επανάσταση, έχοντας ως βασική κινητήρια δύναμη τον ηλεκτρισμό και το φορτικό-τεϋλορικό μοντέλο οργάνωσης της παραγωγής και της εργασίας, την εντατική συγκέντρωση και συγκεντρωποίηση της παραγωγής και του κεφαλαίου και τη δημιουργία μονοπωλιακών ενώσεων, έχουμε παραπέρα αύξηση της παραγωγικότητας και διόγκωση της ανισοκατανομής εισοδήματος και πλούτου. Η μεγάλη μάζα των εργατών, με «μπλε» και «λευκό» κολάρο, μετά από σκληρούς ταξικούς αγώνες, στην καλύτερη περίπτωση εξασφαλίζουν την αξία της εργατικής τους δύναμης, έχοντας μόνιμο συνοδοιπόρο τη μεγάλη στρατιά των ανέργων. Το κεϋνσιανό μοντέλο ρύθμισης της οικονομίας και ενσωμάτωσης των εργατικών κατακτήσεων στο λεγόμενο «κοινωνικό κράτος», άμβλυνε ως ένα βαθμό την ανισοκατανομή εισοδήματος, χωρίς ωστόσο να υπερβεί τις ενδογενείς, οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος.

Η τρίτη βιομηχανική επανάσταση (τεχνολογίες επικοινωνιών-πληροφορικής, ηλεκτρονικά, αυτοματοποίηση παραγωγής), συνοδευόμενη από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της «απορρύθμισης» και της «κοινωνικής ρεβάνς» (συρρίκνωσης εργατικών μισθών και κοινωνικών παροχών, ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση δημοσίων αγαθών, κά), πέτυχε σχετική αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας και ενίσχυση της κερδοφορίας. Ταυτόχρονα η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση των οικονομικών σχέσεων (πολυμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, απελευθέρωση κίνησης κεφαλαίων, παγκοσμιοποίηση χρηματοπιστωτικών μηχανισμών, κά), με όχημα τους μεγάλους πολυκλαδικούς-πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους, ενέτεινε την ανισοκατανομή εισοδήματος σε όφελος των κυρίαρχων ελίτ. Ταυτόχρονα η υψηλή ανεργία απόκτησε μόνιμο χαρακτήρα, ενώ η κλιματική αλλαγή, προϊόν της αχαλίνωτης καπιταλιστικής κερδοσκοπίας, απειλεί άμεσα τη βιωσιμότητα του πλανήτη.

Το συμπέρασμα που απορρέει από τις τρεις βιομηχανικές επαναστάσεις, είναι ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι συνακόλουθες αλλαγές στην οργάνωση των παραγωγικών δυνάμεων (εργασίας, μέσων παραγωγής και επιστήμης), δεν μετασχημάτισαν την «ψυχή» του καπιταλισμού, ούτε φυσικά είχαν ουδέτερο αποτέλεσμα στην κοινωνική εξέλιξη. Αντίθετα η ανάπτυξη και η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων τους, πήρε συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο, υπηρετώντας κυρίως τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των ισχυρών του χρηματιστικού του κεφαλαίου. Αυτό αποκαλύπτουν τα στοιχεία της υπερ-συγκέντρωσης εισοδήματος και πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια.

Χαρακτηριστικό της αυξανόμενης ανισοκατανομής εισοδήματος, είναι το γεγονός ότι το 2017, το 1% του πληθυσμού του πλανήτη (με περιουσία άνω του 1 εκατ. $), κα­τείχε το 50,1% του παγκόσμιου πλούτου, σε σχέση με 45,5% που είχε στις αρχές του 2000.[2] Επίσης οι 500 πλουσιότεροι εκατομμυριούχοι, αύξησαν το 2017 τον πλούτο τους κατά 23% (από 4,4 τρις, σε 5,3 τρις δολάρια).[3] Ανάμεσα στους δέκα πρώτους πολυεκατομμυριούχους επτά ήταν στον τομέα της «πληροφορικής» και του «διαδικτύου»,[4] γεγονός που καταρρίπτει τις θεωρίες για διάχυση των ωφελειών ανάπτυξης των νέων τεχνολογιών σε όλους τους πολίτες και χώρες του πλανήτη. Το συμπέρασμα βάζει αναπόφευκτα σε σκέψεις για τους όρους και τις προϋποθέσεις αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της «νέας βιομηχανικής επανάστασης», που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια και συνοδεύεται από αντιφατικά σενάρια για το μέλλον των οικονομιών και των κοινωνιών, ιδιαίτερα για τους όρους εργασίας, επιπέδου εισοδήματος, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, κά.

2.      Ψηφιακές βιομηχανίες και νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση

Η σημερινή, τέταρτη βιομηχανική επανάσταση,[5] στηρίζεται στην παραπέρα ανάπτυξη των τεχνολογιών της μικροηλεκτρονικής, βιοτεχνολογίας, πληροφορικής και αύξησης συνολικά του ρόλου της γνώσης στην υλική παραγωγή, η οποία σηματοδοτείται με ανάπτυξη της «ρομποτικής», της «τεχνητής νοημοσύνης»,[6] της «νανοτεχνολογίας»,[7] της «γονιδιωματικής»[8], του «διαδικτύου πραγμάτων» (ΙοΤ),[9] του «κυβερνοχώρου», της «ανάλυσης μαζικών δεδομένων» (Bigdataanalysis), κά. Κάθε μια από τις συγκεκριμένες «βιομηχανίες του μέλλοντος»,[10] δημιουργεί ευκαιρίες, αλλά εμπεριέχει και κινδύνους, έχει πλεονεκτήματα αλλά περικλείει και αρνητικές παρενέργειες, ιδιαίτερα στο πεδίο της απασχόλησης, της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων, της διεύρυνσης των ανισοτήτων, της προστασίας των δημοκρατικών δικαιωμάτων, κά. Παρ’ ότι διάφορες αναλύσεις διογκώνουν τα θετικά, είναι γεγονός ότι πολλά από τα σημερινά δεδομένα στο πεδίο της οικονομίας, των συνθηκών εργασίας, της πολιτικής διακυβέρνησης, της καθημερινής ζωής, κλπ, θα αλλάξουν ίσως προς το χειρότερο, αν δεν διασφαλιστούν οι αναγκαίοι όροι αξιοποίησης τους, σε όφελος γενικά των πολιτών και συνολικά των κοινωνιών.

Ειδικότερα με την ανάπτυξη της «ρομποτικής» και της «τεχνικής νοημοσύνης», θα πάψουν πολλές από τις χειρονακτικές εργασίες και εργασίες επαναλαμβανόμενης κίνησης και θα καταργηθούν τα αντίστοιχα επαγγέλματα (χειρώνακτες εργάτες στη βιομηχανία, κατασκευές, εξόρυξη, αγροτικό τομέα, οδηγοί μέσων μεταφοράς, πωλητές σε εμπορικά καταστήματα, διοικητικοί υπάλληλοι, λογιστές, πωλητές μέσω τηλεφώνου, εφοριακοί, αναλυτές δεδομένων, κά). Από την άλλη θα αναβαθμιστούν οι εργασίες που απαιτούν δημιουργικότητα, επιτελικότητα, πρωτοβουλία, κοινωνική επαφή, συναίσθημα, κά. Ιδιαίτερα σημαντική προβλέπεται να είναι η εισφορά της ρομποτικής σε διάφορους τομείς ιατρικών υπηρεσιών, σε υπηρεσίες στήριξης ατόμων με ειδικές ανάγκες κά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις,[11] σε 15 αναπτυγμένες χώρες λόγω της αυτοματοποίησης των εργασιακών διαδικασιών, θα επέλθει μείωση 7,1 εκατ. θέσεων εργασίας ως το 2020, ενώ προβλέπεται να δημιουργηθούν 2,1 εκατ. νέες θέσεις εργασίας σε εξειδικευμένες ειδικότητες, ενώ το μερίδιο των ρομπότ στην παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή θα εκτιναχτεί από 10% το 2015, στο 45% το 2025. Ταυτόχρονα προβλέπεται αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας κατά 30% σε πολλούς τομείς της βιομηχανίας, καθώς και μείωση του εργατικού κόστους κατά 18-33% ως το 2020. [12] Από την άλλη η ανάπτυξη της «γονιδιωματικής» και της μελέτης των γονιδιωμάτων των οργανισμών, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στη διάγνωση και καταπολέμηση του καρκίνου, στην ανάπτυξη φαρμάκων με ειδικά χαρακτηριστικά ανά ασθενή, στην αντιμετώπιση ψυχικών νόσων, κά.

Σημαντικές αλλαγές προβλέπονται επίσης στο τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Με τη «ψηφιακή κωδικοποίηση του χρήματος» και της «αγοραπωλησίας αγαθών και υπηρεσιών» με τη χρήση έξυπνων κινητών τηλεφώνων, θα επέλθει δραστική μείωση του κόστους και πολυπλοκότητας συναλλαγών και θα επιτευχθεί σύνδεση πολύ απομακρυσμένων κοινοτήτων με τη διεθνή οικονομία. Η ενίσχυση της αποδοτικότητας του συστήματος πληρωμών, θα επιφέρει σημαντική μείωση των θέσεων εργασίας, καθώς και αύξησης κινδύνων εξαπάτησης των συναλλασσωμένων μέσω της χρήσης ψηφιακών νομισμάτων (bitcoins). Επίσης η ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνολογιών «διαδικτύου», παρ’ ότι δημιουργεί ένα παγκόσμιο ιστό γρήγορης επικοινωνίας με πολύ χαμηλό κόστος, από την άλλη ανοίγει δρόμους ανεξέλεγκτης χρήσης προσωπικών δεδομένων, χειραγώγησης της κοινής γνώμης,[13] καταστροφικών επιθέσεων στον «κυβερνοχώρο»,[14] κά.

Το κρίσιμο πρόβλημα με την 4η βιομηχανικής επανάσταση και ειδικότερα με τις ψηφιακές τεχνολογίες, βρίσκεται στο ότι η ανάπτυξης και αξιοποίηση τους γίνεται υπό καθεστώς ελεύθερης αγοράς και νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και τα οφέλη τους καρπώνονται κυρίως οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι (πολυεθνικές εταιρίες), ενώ πολύ λίγο, ως σχεδόν καθόλου οι εργαζόμενοι. Η εμπειρία των προηγούμενων βιομηχανικών επαναστάσεων και ειδικότερα της τρίτης επανάστασης, δείχνει ότι τα οφέλη των νέων τεχνολογιών (αύξηση παραγωγικότητας εργασίας), πήγαν κυρίως στους ιδιοκτήτες των εταιριών, ενώ η ανισοκατανομή εισοδήματος, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και η αύξηση της ανεργίας, ήταν η «ανταμοιβή» για τους εργαζόμενους. Όπως επισημαίνει ο Στίβεν Χόκινγ, «ο καθένας θα μπορούσε να απολαύσει μια πολυτελή ζωή, αν η ευημερία που παράγεται από τις μηχανές, μοιράζονταν δίκαια, ενώ, οι άνθρωποι μπορούν να καταλήξουν άθλια φτωχοί αν οι ιδιοκτήτες συνεχίσουν το λόμπι κατά της αναδιανομής του πλούτου. Μέχρι τώρα η τάση δείχνει προς την δεύτερη εκδοχή, με την τεχνολογία να οδηγεί σε αυξανόμενη ανισότητα».[15]

Εκτός από εκτόπιση εργατικών χεριών, οι ψηφιακές τεχνολογίες σε συνθήκες νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, οδηγούν σε ακραίες μορφές ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, σε αύξηση της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης και την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Ειδικότερα το μοντέλο των «mini-jobs» τείνει να γίνει μια «κανονικότητα» στις αναπτυγμένες χώρες. Το ρόλο του σύγχρονου γραφείου εύρεσης εργασίας, έχουν αναλάβει ψηφιακές πλατφόρμες, όπως η «microworkers.com», η «clickworkers.com», η «fiverr.com», κά, οι οποίες λειτουργούν ως ιστοσελίδες «πληθοπορισμού» («clouwdsourcing»). Οι πιο πάνω σελίδες φέρνουν σε επαφή υποψήφιους εργοδότες και εργαζόμενους μιας χρήσης, ενώ μέρος της πληρωμής πηγαίνει στο μεσάζοντα-πλατφόρμα. Οι εργαζόμενοι σε «mini-jobs» παίρνουν ως αμοιβή ευτελή ποσά για εργασίες μέσω πληκτρολογίου και για χρόνο απασχόλησης μικρής διάρκειας. Οι αμοιβές σπάνια ξεπερνούν τα 15 ευρώ ή δολάρια, ενώ η πληρωμή γίνεται από paypal (πύλη ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω διαδικτύου). Το καθεστώς ασφάλισης και φορολόγησης του συγκεκριμένου είδους εργασίας, είναι εξαιρετικά θολό σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρόκειται για ένα είδος «ελεύθερου επαγγελματία» που κινείται μεταξύ «μαύρης εργασίας» και «άτυπης οικονομίας», οι οποίοι δεν θεωρούνται μισθωτοί από τυπική άποψη.

Μια παραλλαγή του πιο πάνω συστήματος σε πανευρωπαϊκό κλίμακα, είναι η «κατά παραγγελία εργασία» (workondemand), οι «συμβάσεις σύντομης διάρκειας» (shorttermcontracts), οι συμβάσεις απασχόλησης «μηδενικών ωρών» (zerohourscontracts), η τηλε-εργασία, κά. Οι νέες μορφές απασχόλησης, ανεξάρτητα από τις ονομασίες τους, έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Ευέλικτα ωράρια σύμφωνα με τις ανάγκες του εργοδότη, χαμηλότερες αμοιβές που δεν επαρκούν για τις βασικές ανάγκες, απουσία κοινωνικής προστασίας, ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων και συλλογικής εκπροσώπησης, ανασφάλεια, απουσία προοπτικών καριέρας, κά. Σύμφωνα με την 6^η Ευρωπαϊκή Έρευνα Εργασιακών Συνθηκών (Eurofound 2016),[16] το 56% των εργαζόμενων απάντησε ότι η ευελιξία του χρόνου εργασίας ήταν επιλογή του εργοδότη, το 59% απάντησε ότι δεν ήταν στις προτιμήσεις τους, ενώ το 20% δήλωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή.

Η σύγχρονη «νεοφιλελεύθερη αντεπανάσταση» στην αγορά εργασίας, επαναφέρει στο προσκήνιο μορφές απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης της περιόδου της πρωταρχικής συσσώρευσης κεφαλαίου. Ο νέος εφιάλτης της εργασιακής ζούγκλας φέρνει στο προσκήνιο μια γενιά εργαζόμενων με 100 ευρώ το μήνα, με απασχόληση 4-8 ημερών, καθώς και ένα αυξανόμενο ποσοστό μερικά απασχολουμένων με μισθό 400 ευρώ το μήνα. Με πρόσχημα μάλιστα την οικονομική κρίση και την υψηλή ανεργία, οι συγκεκριμένες μορφές εργασίας επεκτείνονται κλαδικά και ηλικιακά σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. Ωστόσο μια τέτοια εξέλιξη δεν δημιουργεί καμιά ελπιδοφόρα προοπτική, ούτε για τους εργαζόμενους, αλλά ούτε βαθύτερα για το ίδιο κεφαλαιοκρατικό σύστημα. Η αύξηση του παραγόμενου κοινωνικού προϊόντος και αντίστοιχη δυσκολία ρευστοποίησης του, λόγω μειωμένης αγοραστικής δύναμης καταναλωτών-εργαζόμενων, εντείνει τη βασική αντίθεση του συστήματος, ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ιδιωτικο-καπιταλιστική μορφή ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Η ιστορική αναγκαιότητα επίλυσης της συγκεκριμένης αντίθεσης, σε συνθήκες 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, κάνει περισσότερο ορατή και πάνω απ’ όλα πιο επιτακτική, την ανάγκη υπέρβασης της.

3.      Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και 4^η Βιομηχανικής Επανάσταση

Η ΕΕ μετά την οξεία κρίση του 2009, αρχίζει να μιλάει για την ανάγκη εφαρμογή μιας νέας βιομηχανικής πολιτικής και ενίσχυσης της θέσης της στην παγκόσμια οικονομία. Μετά τη δημιουργία της ΟΝΕ, με εξαίρεση τη Γερμανία, όλες οι μεγάλες χώρες (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, κλπ) είχαν υποστεί συρρίκνωση της βιομηχανικής βάσης, με αποτέλεσμα το μερίδιο της ΕΕ στη μεταποίηση από 18% το 2000 να περιοριστεί στο 14% το 2009, ενώ το 2011 ανέβηκε λίγο στο 16%. Το 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει την έκθεση για «AStrongerEuropeanIndustryforGrowthandEconomicRecovery» με στόχο την ενίσχυση της βιομηχανικής της βάσης της ΕΕ. Με την έκθεση ετέθη στόχος το 2020 να φθάσει στο 20%. Το 2016 η ΕΕ εξαγγέλλει το πρόγραμμα «Industry 4.0.» [17] το οποίο έχει ως βάση το αντίστοιχο πρόγραμμα «Industry 4.0.» της Γερμανίας, που είχε εξαγγελθεί το 2014 στο Ανόβερο με βασικό στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της γερμανικής βιομηχανίας.

Τοπρόγραμμα «Industry 4.0.», παρουσίασεεπίσηςτο 2016, ως «The Fourth Industrial Revolution», στοΦόρουμτουΝταβός, ο Klaus Schwab, Founder and Executive Chairman of the World Economic Forum. Το «Industry 4.0.» περιγράφει την οργάνωση των διαδικασιών παραγωγής, με βάση την τεχνολογία και τις συσκευές που επικοινωνούν αυτόματα μεταξύ τους, κατά μήκος της αλυσίδας αξίας. Είναι ένα μοντέλο «έξυπνου εργοστασίου» του μέλλοντος, όπου τα συστήματα κινούνται μέσω υπολογιστή, ελέγχουν τις φυσικές διαδικασίες, δημιουργούν ένα εικονικό αντίγραφο του φυσικού κόσμου και παίρνουν αποκεντρωμένες αποφάσεις, βασιζόμενες σε μηχανισμούς αυτό-οργάνωσης, κά. Σύμφωνα με αναλυτές,[18] «το πρόγραμμα Industry 4.0. είναι καθαρά ένα εθνικό, γερμανικό πρόγραμμα, χωρίς καμία ρητή αναφορά στην Ευρώπη. Η σιωπή αυτή συγκαλύπτει το γεγονός ότι χωρίς τους οικονομικούς και τους ανθρώπινους πόρους που θα αντληθούν από τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της ΕΕ, το πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Είναι προφανές ότι οι Γερμανοί ιθύνοντες θεωρούν τη συνεργασία των υπόλοιπων Ευρωπαίων και την αποδοχή από αυτούς υποδεέστερων ρόλων στην υλοποίηση του προγράμματος, σαν κάτι το δεδομένο».

Η προώθηση του «Industry 4.0.» θα αλλάζει προς το δυσμενέστερο τις συνθήκες ανταγωνισμού μεγάλους μέρους των ΜΜ-Επιχειρήσεων, οι οποίες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα της ψηφιοποίησης. Σε ειδική έρευνα που έγινε στη Γερμανία το 2014,[19] σε δείγμα 1.000 ΜΜΕ (SMEs) με κύκλο εργασιών 0,5-125 εκατ. €, το 35% απάντησε ότι οι ψηφιακές τεχνολογίες δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στη δραστηριότητα τους, ενώ στις μικρότερες επιχειρήσεις η αναλογία ήταν στο 52%. Σε ότι αφορά τη μελλοντική προοπτική το 28% πιστεύει ότι οι ψηφιακές τεχνολογίες δεν θα έχουν σημαντική επίδραση στη λειτουργία τους, ενώ το 49% θεωρεί ότι η ψηφιοποίηση θα αποτελέσει μέρος της στρατηγική τους. Τα προσδοκώμενα οφέλη αφορούσαν τη μείωση του κόστους, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας δια μέσου «έξυπνων» συστημάτων παραγωγής, την εφαρμογή καινοτομιών μέσω ευέλικτης παραγωγής, νέα δίκτυα πωλήσεων, κά.

Από την άλλη οι προοπτικές για τους εργαζόμενους, σε ότι αφορά τις θέσεις εργασίας, τις ειδικότητες, τις αμοιβές, τα εργασιακά δικαιώματα, το χρόνο εργασίας και τις συνθήκες ζωής, εμφανίζονται πολύ σκοτεινές. Όπως αναφέρει το κείμενο του προγράμματος «Industry 4.0, «Θα υπάρξει νέα λειτουργική και οργανωτική δομή που θα απαιτεί τη λήψη αποφάσεων, συντονισμό, έλεγχο και στήριξη υπηρεσιών – ένα πιο σύνθετο περιβάλλον. Θα υπάρξει επίσης ανάγκη συντονισμού μεταξύ έξυπνων και πραγματικών μηχανών και των εγκαταστάσεων, στη διεύθυνση των παραγωγικών συστημάτων».[20] Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου της Γερμανίας "IGMetall", DetlefWetzel,[21] με την επερχόμενη ψηφιακή επανάσταση προκύπτει κίνδυνος για «ισχυρή ένταση στην διεξαγωγή της εργασίας και νέοι τρόποι επίβλεψης και μέτρησης της». Η οικονομία θα στηρίζεται σε όλο και περισσότερο σε ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, όπως σε “clickworkers” και “cloudworkers”. Τέτοιες εργασίες δεν πληρώνονται καθόλου καλά, ενώ συνδέονται κατά κανόνα με καθεστώς ανασφάλιστης εργασίας. Κάθε δεύτερη θέση απασχόλησης βρίσκεται σε κίνδυνο. Δεν ξέρουμε ακόμα τι είδους θα είναι το κύμα αυτοματοποίησης που θα επέλθει. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο κόσμος εξακολουθεί να είναι επιφυλακτικός στη τεχνολογία και ότι οι αυτές δεν θα έλθουν να καταδυναστεύσουν τους ανθρώπους».

Όσον αφορά τη διάχυση των δυνητικών ωφελειών από την εφαρμογή του «Industry 4.0.» στις χώρες της ΕΕ, με βάση τη μελέτη της ITRE, οι χώρες κατατάσσονται σε τέσσερις ομάδες: a) τους “πρωτοπόρους” (Γερμανία, Σουηδία, Αυστρία, Ιρλανδία), b) τους “δυνητικούς” (Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία, Αγγλία, Γαλλία, και Φινλανδία μεταξύ «πρωτοπόρων» και «δυνητικών», c) τους “παραδοσιακούς” (Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία, Λιθουανία) και d) τους “διστακτικούς” (Ιταλία, Ισπανία, Εσθονία, Πορτογαλία, Πολωνία, Κροατία, Βουλγαρία). Για τις υπόλοιπες χώρες, μεταξύ αυτών Ελλάδα, Κύπρος, Λετονία, Μάλτα, κλπ, δεν γίνεται καμιά αναφορά. Είναι φανερό ότι το «Industry 4.0.», στοχεύει όχι απλώς στην αναπαραγωγή, αλλά κυρίως την ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και επέκταση της γερμανικής οικονομίας. Η συνεισφορά των υπολοίπων χωρών περνάει μέσα από το σύνολο των πολιτικών της ΕΕ, τις οποίες ουσιαστικά έχει επιβάλλει η Γερμανία. Οι «κοινές πολιτικές», ο «ενιαίος οικονομικός χώρος» και το «ενιαίο νόμισμα» (Ευρώ), λειτουργούν υπέρ της ισχυρότερης οικονομίας. Ανεξάρτητα από τις αυτοτελείς προσπάθειες που κάνει κάθε χώρα μαζί και η Ελλάδα,[22] είναι φανερό ότι το συγκεκριμένο σχέδιο δεν αντιστοιχεί στο όραμα του «ευρωπαϊκού φεντεραλισμού» αλλά σε μια ΕΕ των «πολλών ταχυτήτων» που στηρίζεται όχι στην ισότιμη συνεργασία αλλά στην ισχύ και τον ανταγωνισμό. Γιαυτό αντί σύγκλιση οικονομιών έχουμε απόκλιση και ένταση ανισόμετρης ανάπτυξης, με τις συνακόλουθες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν μπορούν να υπάρξουν συνθήκες αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών σε όφελος των εργαζόμενων και των λαών, αλλά μόνο των ισχυρών πολυεθνικών εταιριών, κυρίως του γερμανικού κεφαλαίου.

4.      Τεχνοκρατικές θεωρήσεις και ανεδαφικές προσεγγίσεις

Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση με τις αντιφατικές επιπτώσεις που θα έχει στο κυρίαρχο σύστημα παραγωγής, ανταλλαγής και κατανομής εισοδήματος, είναι πολύ πιθανό να λειτουργήσει ως καταλύτης στις μακροχρόνιες τάσεις εξέλιξης του καπιταλισμού και να διευκολύνει αντικειμενικά την υπέρβαση του, ανοίγοντας στους εργαζόμενους και λαούς ελπιδοφόρες προοπτικές στο μέλλον. Ωστόσο από τους απολογητές του συστήματος, γίνεται προσπάθεια εξωραϊσμού των προβλημάτων από την ανάπτυξη και την εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών, ιδιαίτερα στους τομείς απασχόλησης-ανεργίας και ανισοκατανομής εισοδήματος. Ταυτόχρονα προβάλλονται και απόψεις για μέτρα και ρυθμίσεις που θα αμβλύνουν τα προβλήματα και θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του συστήματος. Συγκεκριμένα μπροστά στη διαφαινόμενη έκρηξη της ανεργίας και φτωχοποίησης μεγάλου αριθμού εργαζόμενων με τις συνακόλουθες κοινωνικές προεκτάσεις, ο ιδιοκτήτης της «Microsoft» BillGates, πρότεινε την επιβολή φόρου στα ρομπότ,[23] τους οποίους θα χρησιμοποιούν για την εξασφάλιση ενός «παγκόσμιου βασικού εισοδήματος» (UniversalBasicIncome-UBI), για τους εργαζόμενους που εξωθούνται στην ανεργία και στην εξαθλίωση.!!

Ανεξάρτητα από τα ερωτήματα που προκύπτουν, για το ύψος του φόρου, του βασικού εισοδήματος, ο τρόπος διανομής του, κά, ο βαθύτερος λόγος της πρότασης, δεν εδράζεται τόσο στην κοινωνική ευαισθησία, όσο στη μεγάλη ανησυχία από τη δραματική πτώση της καταναλωτικής ζήτησης και μείωσης της αγοραστικής δύναμης εκατομμυρίων εργαζόμενων, λόγω συρρίκνωσης μισθών και αύξησης ανεργίας από τη χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών. Την συγκεκριμένη πρόταση απορρίπτουν ως μη λειτουργική άλλοι εκπρόσωποι της τεχνοκρατικής θεώρησης των ψηφιακών τεχνολογιών, όπως ο Γ.Βαρουφάκης,[24] ισχυριζόμενοι ότι θα ήταν καλύτερο να δημιουργηθεί ένα «δημόσιο ταμείο αρωγής» στο οποίο θα κατατίθεται ένα σταθερό κομμάτι από κάθε έκδοση νέων μετοχών, από το οποίο οι πολίτες θα λαμβάνουν ένα «παγκόσμιο βασικό μέρισμα» (UniversalBasicDividend-UBD), εξασφαλίζοντας έτσι την επιβίωση των ανέργων. Ωστόσο το ζήτημα δεν είναι τεχνικό, αν θα δημιουργηθεί ένα UBIή UBD, αφού και στις δύο περιπτώσεις δεν αλλάζει το καθεστώς της παραγωγής «ανέργων-μισθωτών» ή «μισο-αμοιβόμενων» μισθωτών, είτε και σχετικά καλύτερα αμοιβώμενων «εργαζόμενων-μισθωτών», ενώ διατηρείται ανέπαφο το σύστημα της εκμετάλλευσης της ζωντανής εργασίας και της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής από τους καπιταλιστές.

Αυτό που στην ουσία φέρνει στο προσκήνιο η ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνολογιών και η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, είναι ότι έχει ουσιαστικά εξαντληθεί, το ιστορικό όριο των κυρίαρχων σχέσεων παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής του εισοδήματος και πλούτου και γίνεται πλέον ζωτικά αναγκαίο, ένα νέο σύστημα οικονομικής οργάνωσης, όπου η παραγωγή και η διανομή των υλικών αγαθών θα γίνεται σε όφελος όλων των μελών της κοινωνίας και η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο των πραγματικών δημιουργών του υλικού και πνευματικού πλούτου της κοινωνίας.

Υπό αυτές τις συνθήκες, στις σημερινές κοινωνίες προβάλλουν σχηματικά δύο «εναλλακτικά μέλλοντα».[25] Το πρώτο, είναι η διατήρηση της τάσης συγκέντρωσης του εισοδήματος και πλούτου στα χέρια των κυρίαρχων ελίτ, οι οποίες ζουν προνομιούχα σε περίκλειστες κοινότητες και από την άλλη η τεράστια πλειοψηφία του πληθυσμού να ζει στα όρια της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ ένα άλλο ενδιάμεσο μικρό στρώμα, θα κινείται ανάμεσα στους δύο πόλους απολαμβάνοντας μια άνετη ζωή. Το δεύτερο «εναλλακτικό μέλλον», είναι η ανάδυση ενός νέου υποδείγματος μετα-καπιταλιστικής οργάνωσης, στον αντίποδα του σημερινού κόσμου, που θα αξιοποιεί τις δυνατότητες αυτοματοποίησης και ανάπτυξης των νέων τεχνολογιών, έχοντας στο επίκεντρο την ικανοποίηση των αυξανόμενων και μεταβαλλόμενων κοινωνικών αναγκών (υλικών και πνευματικών). Η υπέρβαση της «δυστοπίας» και η μετάβαση στην «ουτοπία», είναι ζήτημα πολιτικού αγώνα, εκείνων των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν ζωτικό συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη.

5.      Πως τα ρομπότ, αντί για «δυνάστες», μπορούν να γίνουν «υπηρέτες» των ανθρώπων

Το ζοφερό σενάριο ανάπτυξης των ψηφιακών τεχνολογιών με μαζική ανεργία και κοινωνικό αποκλεισμό, δεν είναι μοιραίο ούτε αναπόφευκτο. Και στις προηγούμενες «βιομηχανικές επαναστάσεις» είχαν τεθεί με μικρότερη ένταση, ανάλογα διλήμματα και είχαν δοθεί απαντήσεις. Ακόμα και ο J.M.Keynes, στη δεκαετία του ’30, στην κορύφωση της δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης, είχε μιλήσει για εβδομαδιαία εργασία 15 ωρών. [26] Ωστόσο ο πρώτος που έδωσε φιλοσοφική απάντηση στο ερώτημα, ήταν ο Κ.Μαρξ, με τη γνωστή φράση ότι «ο πραγματικός πλούτος της κοινωνίας είναι ο ελεύθερος χρόνος του ανθρώπου».[27]

Στη βάση αυτή μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε, ότι το δίλημμα μεταξύ «ρομπότ» και «θέσεων εργασίας», ουσιαστικά είναι ένα ψευτοδίλημμα, διότι με μικρότερο χρόνο εργασίας και δικαιότερη κατανομή εισοδήματος και πλούτου, δεν υφίσταται ζήτημα. Άλλωστε στα πλαίσια του κυρίαρχου συστήματος, συντελείται μείωση του εργάσιμου χρόνου, αλλά με όρους αγοράς και κυρίως με ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και ένταση της ανισοκατανομής εισοδήματος (ιδιοποίηση παραγωγικότητας εργασίας από τους ιδιοκτήτες των νέων τεχνολογιών).

Κατά συνέπεια πρωτεύον ζήτημα άμεσης διεκδίκησης των εργαζόμενων, είναι η δραστική μείωση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών, η αύξηση των θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης και αυξήσεις μισθών λαμβάνοντας υπ’ όψη την άνοδο της παραγωγικότητας εργασίας.

Δεύτερο ζήτημα, η προγραμματισμένη ανάπτυξη και διάχυση των ψηφιακών τεχνολογιών, αντί της άναρχης με όρους αγοράς εφαρμογή τους, καθώς και η αναπροσαρμογή του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης για την παραγωγή κατάλληλου εργατικού δυναμικού, αντί του «κυνηγητού εγκεφάλων» ή της «φυγής μυαλών» (brain drain), ένα φαινόμενο που βιώνει με ιδιαίτερα οδυνηρό τρόπο η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης.[28]

Τρίτο ζήτημα η ανάπτυξη και η χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών με κριτήριο την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών (δημόσια αγαθά, κοινωνικές υπηρεσίες, δημόσιες υποδομές, κά, που αφορούν ζωτικές ανάγκες του πληθυσμού), αντί την μεγιστοποίηση των κερδών και την πολυτελή κατανάλωση των ολίγων.

Τέταρτο ζήτημα, η επιβολή φορολογίας κερδών στις εταιρίες ψηφιακής τεχνολογίας (έσοδα από διαφημίσεις και παρεχόμενες υπηρεσίες) στην επικράτεια της χώρας που πραγματοποιούνται, με εφαρμογή ταμιακών, αναπτυξιακών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων. Παροχή ειδικών κινήτρων ανάπτυξης νεοφυών επιχειρήσεων και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Ειδικά μέτρα αξιοποίησης των ψηφιακών τεχνολογιών από ΜΜ-Επιχειρήσεις.

Πέμπτο ζήτημα, η εφαρμογή νομοθετικών ρυθμίσεων προστασίας των προσωπικών δεδομένων, αποτροπής πρακτικών χειραγώγησης της κοινής γνώμης (τύπου Face-book & CambridgeAnalytica), επιθέσεων κυβερνοχώρου, διασφάλισης δημόσιας υγείας, της υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, προστασίας περιβάλλοντος, κά, καθώς και κοινωνικός έλεγχος στην εφαρμογή του.

Έκτο ζήτημα, η ανάπτυξη ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας μεταξύ χωρών, αντί «εμπορικών πολέμων» και «οικονομικών κυρώσεων», για την ανάπτυξη και διάχυση των νέων τεχνολογιών, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, της εθνικής κυριαρχίας και ειρηνικής χρήσης των πλεονεκτημάτων τους.

Τέλος ιδιαίτερα σημαντικό, είναι η ανάπτυξη ενωτικού κινήματος αντίστασης για αποτροπή των αρνητικών παρενεργειών της χρήσης των ψηφιακών τεχνολογιών, προς τους εργαζόμενους και την κοινωνία, καθώς και ενίσχυση της διεθνιστικής αλληλεγγύης των εργατικών ενώσεων, επιστημονικών και κοινωνικών φορέων και λαϊκών κινημάτων, για την προώθηση κοινωνικών μετασχηματισμών που ανοίγουν ελπιδοφόρους ορίζοντες στους λαούς στο μέλλον.



(*) Βασικά σημεία του κειμένου, παρουσιάστηκαν στον Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο που έγινε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας (2.4.18), από το «Ινστιτούτο Νέας Βιομηχανικής Ανάπτυξης» (ИНСТИТУТ НОВОГО ИНДУСТРИАЛЬНОГО РАЗВИТИЯ» (ИНИР) ИМ. ‘С.Ю.ВИТТЕ’), μεθέμα: “Foresight "RUSSIA": New Industrial Society & Future” (April 2, 2018, St. Petersburg).

---

[1]. Κ.Μαρξ. Το Κεφάλαιο. Α’ τόμος, σελ.668, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα.



[2]. Global Wealth Report 2017, Credit Suisse Bank.



[3]. Bloomberg Billionaires Index, https://www.bloomberg.com/billionaires

[4]. Πρώτος στη σειρά, ήταν ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ηλεκτρονικού εμπορίου «Amazon.comInc.» (Jeff Bezos με 132 δις), της μεγαλύτερης στον κόσμο εταιρίας πώλησης αγαθών και υπηρεσιών μέσω Διαδικτύου. Δεύτερος ο ιδιοκτήτης της εταιρίας λογισμικού «MicrosoftCor.» (Bill Gates με 91,3 δις), τρίτος ο ιδιοκτήτης του πολυκλαδικού ομίλου «Berkshire Hathaway» (Warren Buffett με 87,8 δις), τέταρτος ο ιδιοκτήτης της παγκόσμιας αλυσίδας καταστημάτων «ΖΑRΑ» (Amancio Ortega, με 70,3 δις), πέμπτος ο ιδιοκτήτης της εταιρίας «FacebookInc.» (Mark Zuckerberg, με 68,6 δις). Στους δέκα πρώτους πολυεκατομμυριούχους, έξι ήταν αμερικανοί. https://www.bloomberg.com/billionaires/..

[5]. Γύρω από τον ορισμό της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης υπάρχει μια φιλολογία για το περιεχόμενο της. Ο Klaus Schwab(2016), ορίζει ως «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση», τις νέες τεχνολογίες που συνενώνουν το φυσικό, ψηφιακό και βιολογικό κόσμο, επιδρώντας σε όλες τις επιστήμες της οικονομίας και βιομηχανίας, καθώς επίσης ιδέες που αγγίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη». https://www.weforum.org/about/the-fourth-industrial-revolution. Από την άλλη υπάρχουν ορισμοί που συνδέουν την 4^η βιομηχανική επανάσταση με το νέο βιομηχανικό σύστημα του 21^ου αιώνα και τη «Νέα Βιομηχανική Κοινωνία» 2^ης Γενιάς. Αναλυτικότερα βλ. Bordunov S. & J.K.Galbraith (2017), «New Industrial Revolution and Inequality Issues», Study guide, ed, SPEC, Moscow, σελ, 55.



[6]. Η «τεχνητή νοημοσύνη» (artificialintelligence), κατανοείται καλύτερα από τις εφαρμογές της. Ενδεικτικά αναφέρουμε, την «αναγνώριση προσώπων» (facerecognition), τα «αυτόνομα αυτοκίνητα» (autonomouscars), «γεωργία ακρίβειας» (precisionagriculture), «βιομηχανικός αυτοματισμός» (industrialautomation), «δημιουργία έργων τέχνης» (creationofworksofart), «ιατρική διάγνωση» (medicaldiagnosis), «σχεδίαση φαρμάκων» (drugdesign), «κυβερνο-ασφάλεια» (cybersecurity), «μη επανδρωμένα σκάφη υδάτων και αέρος» (drones), «παίξιμο παιγνιδιών» (gameplaying), «συμβουλευτικά συστήματα» (recommendationsystems), κά. Αναλυτικότερα βλ. Κόντος Ιωάννης, (2017), «Τεχνητή Νοημοσύνη και Ελληνικές Εφαρμογές», εκδ. «Νότιος Άνεμος», Αθήνα, σελ. 17



[7]. Η «Νανοτεχνολογία»ως επιστήμη, είναι η μηχανική και η τεχνολογία στην νανοκλίμακα, δηλαδή στην κλίμακα διαστάσεων από 1 έως 100nm. Στο επίπεδο αυτό αποκαλύπτονται διαφορετικές και συχνά καταπληκτικές ιδιότητες της ύλης και είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ των καθιερωμένων επιστημών και τεχνικών κλάδων. Με άλλα λόγια η «Νανοτεχνολογία» είναι η μελέτη και η χρήση εφαρμογών, εξαιρετικά μικρών διαστάσεων, σε πολλά επιστημονικά πεδία, όπως στη φυσική, στη χημεία, στην επιστήμη των υλικών και στις μηχανικές επιστήμες. (Από την ομιλία Λευτ.Λιδωρίκη, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στην εκδήλωση του «ΜΑΧΩΜΕ» για τη «Νανοτεχνολογία», στις 26.9.17). www.maxome.gr



[8]. Η «γωνιδιοματική», είναι κλάδος της βιο-ιατρικής τεχνολογίας, που ασχολείται με την «ανάλυση της αλληλουχίας ολόκληρου του ανθρώπινου γωνιδιόματος» (DNA), για την παραγωγή κατάλληλων φαρμάκων (πχ. καρκίνου) ή μέσων θεραπείας (μεταμοσχεύσεις οργάνων, τεχνητές καρδιές, κά). Βλ. RossAlec (2017), «Οι βιομηχανίες του μέλλοντος», εκδ. «Ικαρος». Αθήνα. σελ. 86



[9]. Το «διαδίκτυο πραγμάτων» (InternetofThinks) ή IoT, σημαίνει όλα να μιλάνε μεταξύ τους. Τα πράγματα που «ομιλούν» περιλαμβάνουν αισθητήρες, καταναλωτικές συσκευές, αυτοματισμός σπιτιού, συνδεδεμένα οχήματα, κά. Το ΙοΤ αφορά τη σχέση μεταξύ πελατών με υπηρεσίες ή προϊόντα.



[10]. RossAlec (2017), το ίδιο με 8.



[11]. CNNGreece, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, 6^η Φεβρουαρίου 2016.



[12]. Bank of America Annual Report (2015), Robot Revolution – Global Robot & AI Primer



[13]. Σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις της βρετανικής εφημερίδα «Observer» και της αμερικανικής «NewYorkTimes» (17.5.18), η διαδικτυακή εταιρία «FacebookInc.» και η αγγλική εταιρία ανάλυσης δεδομένων «CambridgeAnalytica», χρησιμοποίησαν προσωπικά δεδομένα 50 εκατομμυρίων χρηστών του Facebook, για χειραγώγηση ψηφοφόρων (με προβολή ψευδών ειδήσεων κά), στις αμερικανικές εκλογές υπέρ του Ντ.Τράμπ, και στο δημοψήφισμα Brexit στη Βρετανία. https://www.theguardian.com/news/2018/mar/17/cambridge-analytica-facebook-influence-us-election



[14]. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της «επίθεσης» που δέχτηκε στις 15.8.2015, το δίκτυο υπολογιστών της SaudiAramco, από ιό υπολογιστή, με στόχο να σβήσει τη μνήμη του συστήματος και αποτέλεσμα να διακοπεί προσωρινά η λειτουργία ολόκληρου του δικτύου της SaudiAramco. Ο ιός ανακαλύφτηκε την επόμενη ημέρα από μια τριάδα εταιριών ασφάλειας κυβερνοχώρου (ΗΠΑ, Ρωσίας και Ισραήλ). Αναλυτ. βλ. Alec Ross, «The Industries of the Future». (εκδ. Ίκαρος, 2017, σελ. 207).



[15]. www.viralnet.gr



[16]. The Sixth European Working Conditions Survey (EWCS), based on face-to-face interviews with 43,850 workers in 35 European countries, attempts to capture the multi-faceted dimensions of work in Europe today. https://www.eurofound.europa.eu/publications/report/2016/workin.



[17]. Industry 4.0: Policy Department, Economic and Scientific Policy. Study of for the European Parliament’s Committee on “Industry, Research and Energy” (ITRE), 2016 http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2016/570007/IPOL_STU(2016)570007_EN.pdf



[18]. Χρήστος Χατζηιωσήφ,Ομότιμος Καθηγητής Παν. Κρήτης, «Η ευρωπαϊή ενοποίηση, η Γερμανία και η επιστροφή των εθνικισμών», Ημερίδα, Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτών «ΕΝΑ», 28 Νοε 2017, http://www.enainstitute.org/event/



[19]. Το ίδιο με 17, σελ. 58



[20]. Το ίδιο με 17, σελ. 47


[21].Detlef Wetzel, Chairman of the "IG Metall" the dominant metalworkers' union in Germany and the country's largest union as well as Europe's largest industrial union.http://www.dw.com/en/journal-interview-with-ig-metall-union-chairman-detlef-wetzel/av-17342137

[22]. Η Ελλάδα, παρά την ύπαρξη υψηλού επιπέδου επιστημονικού δυναμικού, πολύ αργά μπαίνει στο δρόμο των ψηφιακών τεχνολογιών. Τα αποσπασματικά βήματα, αφορούν κυρίως προγράμματα «Στρατηγικών Έρευνας και Καινοτομίας για την Έξυπνη Εξειδίκευση» (RIS3), από τη Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής (καταπολέμηση φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, πληροφοριακό σύστημα ενιαίου φορέα κοινωνικής ασφάλισης, πληροφοριακή υποστήριξη εθνικού δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, δικτύωση του δημόσιου τομέα «ΣΥΖΕΥΞΗ ΙΙ», κά). Πηγή: Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, 12.3.18


[23]. http://www.businessinsider.com/bill-gates-basic-income-2017-2

[24]. https://www.weforum.org/agenda/2017/03/taxing-robots-wont-work-says-yanis-varoufakis


[25]. Α.Γεωργίου & Γ.Μαριά (2017), «Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και εναλλακτικά μέλλοντα», 25/9/17, www.anaireseis.gr


[26]. Keynes J.M. (1930), «Economic opportunities for our grandchildren» Source: Scanned from John Maynard Keynes, Essays in Persuasion, New York: W. W. Norton & Co., 1963, pp. 358-373


[27]. Karl Marx, «Grundrisse», https://athens.indymedia.org/post/1391821/. Για το Μαρξ ο «ελεύθερος χρόνος» (leisure), δεν σημαίνει «απραξία» ή «τεμπελιά», αλλά δημιουργική αξιοποίηση του, για ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και όλων των μελών της κοινωνίας.

Κατά συνέπεια πρωτεύον ζήτημα άμεσης διεκδίκησης των εργαζόμενων, είναι η δραστική μείωση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών, η αύξηση των θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης και αυξήσεις μισθών λαμβάνοντας υπ’ όψη την άνοδο της παραγωγικότητας εργασίας.

Δεύτερο ζήτημα, η προγραμματισμένη ανάπτυξη και διάχυση των ψηφιακών τεχνολογιών, αντί της άναρχης με όρους αγοράς εφαρμογή τους, καθώς και η αναπροσαρμογή του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης για την παραγωγή κατάλληλου εργατικού δυναμικού, αντί του «κυνηγητού εγκεφάλων» ή της «φυγής μυαλών» (brain drain), ένα φαινόμενο που βιώνει με ιδιαίτερα οδυνηρό τρόπο η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης.[1]

Τρίτο ζήτημα η ανάπτυξη και η χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών με κριτήριο την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών (δημόσια αγαθά, κοινωνικές υπηρεσίες, δημόσιες υποδομές, κά, που αφορούν ζωτικές ανάγκες του πληθυσμού), αντί την μεγιστοποίηση των κερδών και την πολυτελή κατανάλωση των ολίγων.

Τέταρτο ζήτημα, η επιβολή φορολογίας κερδών στις εταιρίες ψηφιακής τεχνολογίας (έσοδα από διαφημίσεις και παρεχόμενες υπηρεσίες) στην επικράτεια της χώρας που πραγματοποιούνται, με εφαρμογή ταμιακών, αναπτυξιακών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων. Παροχή ειδικών κινήτρων ανάπτυξης νεοφυών επιχειρήσεων και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Ειδικά μέτρα αξιοποίησης των ψηφιακών τεχνολογιών από ΜΜ-Επιχειρήσεις.

Πέμπτο ζήτημα, η εφαρμογή νομοθετικών ρυθμίσεων προστασίας των προσωπικών δεδομένων, αποτροπής πρακτικών χειραγώγησης της κοινής γνώμης (τύπου Face-book & CambridgeAnalytica), επιθέσεων κυβερνοχώρου, διασφάλισης δημόσιας υγείας, της υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, προστασίας περιβάλλοντος, κά, καθώς και κοινωνικός έλεγχος στην εφαρμογή του.

Έκτο ζήτημα, η ανάπτυξη ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας μεταξύ χωρών, αντί «εμπορικών πολέμων» και «οικονομικών κυρώσεων», για την ανάπτυξη και διάχυση των νέων τεχνολογιών, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, της εθνικής κυριαρχίας και ειρηνικής χρήσης των πλεονεκτημάτων τους.

Τέλος ιδιαίτερα σημαντικό, είναι η ανάπτυξη ενωτικού κινήματος αντίστασης για αποτροπή των αρνητικών παρενεργειών της χρήσης των ψηφιακών τεχνολογιών, προς τους εργαζόμενους και την κοινωνία, καθώς και ενίσχυση της διεθνιστικής αλληλεγγύης των εργατικών ενώσεων, επιστημονικών και κοινωνικών φορέων και λαϊκών κινημάτων, για την προώθηση κοινωνικών μετασχηματισμών που ανοίγουν ελπιδοφόρους ορίζοντες στους λαούς στο μέλλον.



(*) Βασικά σημεία του κειμένου, παρουσιάστηκαν στον Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο που έγινε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας (2.4.18), από το «Ινστιτούτο Νέας Βιομηχανικής Ανάπτυξης» (ИНСТИТУТ НОВОГО ИНДУСТРИАЛЬНОГО РАЗВИТИЯ» (ИНИР) ИМ. ‘С.Ю.ВИТТЕ’), μεθέμα: “Foresight "RUSSIA": New Industrial Society & Future” (April 2, 2018, St. Petersburg).

---

[28]. Ο συνολικός αριθμός των νέων Ελλήνων που έφυγαν στην περίοδο 2008-16, ανέρχεται σε 450.000 άτομα. Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ (επίκ. καθηγητής Σπ.Παπαευθυμίου), η Ελλάδα για την πολυετή εκπαίδευση των συγκεκριμένων νέων, δαπάνησε πάνω από 15 δις ευρώ. Επομένως η Ελλάδα λόγω του «braindrain» χάρισε ουσιαστικά στις χώρες υποδοχής το παραπάνω ποσό, πέρα από την προστιθέμενη αξία, τις φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές που προσφέρουν ως εργαζόμενοι, στις αντίστοιχες χώρες. ΜΕΤΑ, 5.2.18, www.ergasianet.gr/2018/02/....

Παρασκευή 27 Απριλίου

Επτά albums και ένα διπλό best off με πολλά τραγούδια να έχουν γίνει μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες και να έχουν καταξιωθεί διαχρονικά, εκατοντάδες πετυχημένες συναυλίες και το ταξίδι συνεχίζεται…
Οι ΜΠΛΕ έρχονται την Παρασκευή στην Αθήνα, στο Σταυρό του Νότου, για μία τελευταία ‘χειμωνιάτικη’ συναυλία, πριν ξεκινήσουν την καλοκαιρινή περιοδεία τους.
Θα παρουσιάσουν τις δικές τους αγαπημένες επιλογές από το σύνολο της δισκογραφίας τους και όπως πάντα προμηνύεται ένα εκρηκτικό live !

ΜΠΛΕ: 
Γιώργος Παπαποστόλου - Μουσική
Γιώργος Παρώδης - Στίχοι
Τζώρτζια Κεφαλά - Φωνή
Νατάσα Αλεξίου – Βιολί, φωνητικά
Μαζί τους στη σκηνή οι μουσικοί : 
Πάνος Παπάζογλου - Κιθάρα
Διαμαντής Καραγιαννακίδης - Πλήκτρα
Χρήστος Κλάρος - Μπάσο
Χρήστος Κουτσούρης – Τύμπανα

Info:
Τιμή Εισόδου στο μπαρ: 13€ (με μπύρα-κρασί) Παρασκευή 27 Απριλίου

ώρα έναρξης 22:30

Σταυρός του Νότου Κεντρική Σκηνή – Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος
Τηλ. κρατήσεων: 2109226975

Από antigoldgreece:

Υπόμνημα που κατατέθηκε σήμερα από το «Παρατηρητήριο» στον Υπουργό ΠΕΝ κ. Σταθάκη και τις αρμόδιες για την αδειοδότηση της Ελληνικός Χρυσός υπηρεσίες, Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ/ΥΠΕΝ) και Διεύθυνση Μεταλλευτικών, Ενεργειακών και Βιομηχανικών Ορυκτών (ΔΜΕΒΟ/ΥΠΕΝ).



Ιερισσός, 19 Απριλίου 2018

ΘΕΜΑ: “Γιατί το ΥΠΕΝ δεν νομιμοποιείται να εκδώσει άδειες για τις Σκουριές”

Στο δελτίο τύπου που εξέδωσε η Eldorado Gold μετά τη έκδοση της διαιτητικής απόφασης 9/2018 αναφέρει:

“Αναμένουμε από το Ελληνικό Δημόσιο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του βάσει της Σύμβασης Μεταβίβασης, που περιλαμβάνουν την έκδοση των  αδειών  που εκκρεμούν για το έργο των Σκουριών”.

Ωστόσο η διαιτητική απόφαση, την οποία το Υπουργείο σας ως αρμόδιο απέφυγε να δώσει στη δημοσιότητα, δε νομιμοποιεί τις Υπηρεσίες σας να εκδώσουν άδειες για τις Σκουριές για τους κάτωθι λόγους:

1. Δεν υπάρχει μεταλλουργία, δεν υπάρχει Επενδυτικό Σχέδιο

Όπως προκύπτει από την απόφαση, το Ελληνικό Δημόσιο ζήτησε από το διαιτητικό δικαστήριο να αναγνωρίσει ΜΟΝΟ ότι η υποβολή από την εταιρεία μιας ελλιπούς τεχνικής μελέτης (προσαρτήματος) μεταλλουργίας που δεν έφτανε μέχρι την παραγωγή καθαρών μετάλλων, συνιστούσε πρόθεση μονομερούς τροποποίησης του επενδυτικού σχεδίου και παραβίαση της σύμβασης και όχι να κρίνει αν η απόρριψη της μελέτης μεταλλουργίας, όπως διενεργήθηκε με τις από 05.07 και 02.11.2016 αποφάσεις της ΔΜΕΒΟ/ΥΠΕΝ (αποφάσεις Σκουρλέτη), τεκμηριώνει πράξεις και παραλείψεις της εταιρείας που συνιστούν παραβίαση της σύμβασης. Ως εκ τούτου, το διαιτητικό δικαστήριο απεφάνθη μόνο επί της εικαζόμενης πρόθεσης παραβίασης της σύμβασης από την εταιρεία και όχι επί της ουσίας της παραβίασης της σύμβασης που τεκμαίρεται από τις ως άνω διοικητικές αποφάσεις.

Στο σκεπτικό της απόφασης δεν αμφισβητείται ούτε η τεχνική κρίση της αρμόδιας υπηρεσίας, ούτε φυσικά η ακυρωτική αρμοδιότητα του ΣτΕ:

“Το αχθέν προς επίλυση ενώπιον του διαιτητικού δικαστηρίου ζήτημα […] είναι εντελώς διάφορο του ζητήματος α) της τεχνικής επάρκειας/ανεπάρκειας ή ακρίβειας/ανακρίβειας των στοιχείων της τεχνικής αυτής μελέτης, β) των τεχνικών επίσης λόγων για τους οποίους αυτή επεστράφη με την υπ’αρ. πρωτ…. απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και γ) των λόγων για τους οποίους απορρίφθηκε με την υπ’ αρ. πρωτ. Απόφαση του Υπουργού η από 9/9/2016 αίτηση θεραπείας της καθής”.
“Το Ελληνικό Δημόσιο οριοθέτησε την υπόθεση κατά τρόπο που αυτή να διαφοροποιείται πλήρως από την εκκρεμούσα ενώπιον του ΣτΕ δίκη”.

Μάλιστα, την ορθότητα των αποφάσεων απόρριψης (επιστροφής) της τεχνικής μελέτης (προσαρτήματος) μεταλλουργίας επικυρώνουν τόσο η μητρική Eldorado με την πρόσφατη αναθεωρημένη Τεχνική Μελέτη Σκουριών, όσο και ο Ilkka Kojo, διευθυντής περιβάλλοντος και βιωσιμότητας της Outotec που κατέθεσε ως μάρτυρας στο διαιτητικό δικαστήριο. Και οι δύο βεβαιώνουν ότι η εφαρμογή της μεταλλουργικής μεθόδου της ακαριαίας τήξης στους υψηλού αρσενικού πυρίτες της Ολυμπιάδας δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα σε επίπεδο μελέτης εφαρμογής (engineering), όπως απαιτεί η αρμόδια υπηρεσία.

Μέχρι την έκδοση απόφασης από το ΣτΕ, οι από 05.07 και 02.11.2016 αποφάσεις είναι ισχυρές και η εφαρμογή τους υποχρεωτική. Ως εκ τούτου η ΑΕΠΟ παραβιάζεται και συνακόλουθα τα ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ 5&6 αντιστοίχως των εγκρίσεων Τεχνικών Μελετών Σκουριών και Ολυμπιάδας δεν έχουν εγκριθεί και δεν μπορούν να εγκριθούν. Κατόπιν αυτών, δεν μπορεί να εγκριθεί το αναθεωρημένο Επενδυτικό Σχέδιο, κατά τη σύμβαση του ν.3220/2004, την ΑΕΠΟ, τις από 10/2/2012 αποφάσεις έγκρισης των Τεχνικών Μελετών και την απόφαση ΣτΕ 217/2016.

2. Επιβάλλεται νέα περιβαλλοντική και τεχνική αδειοδότηση του Υποέργου Σκουριών

Υπάρχει όμως και άλλος λόγος για τον οποίο δεν μπορούν να δοθούν οι άδειες που ζητά οι εταιρεία για τις Σκουριές. Με τη νέα Τεχνική Μελέτη Σκουριών που υπέβαλλε στις 29 Μαρτίου στα Χρηματιστήρια Νέας Υόρκης (NYSE) και Τορόντο (TSX) και δημοσίευσε στον ιστότοπό της, https://s2.q4cdn.com/536453762/files/doc_downloads/2018/technical_reports/SKR_NI-43-101_Report(2018-03-27).pdf, ώστε να είναι ελεύθερα προσβάσιμη και σε γνώση του καθένα και μεταξύ όλων των άλλων και του Ελληνικού Δημοσίου, η Eldorado Gold προβαίνει μονομερώς σε εκτεταμένες ουσιώδεις αλλαγές του περιβαλλοντικά και τεχνικά εγκεκριμένου υποέργου Σκουριών. Συγκεκριμένα:
(Οι αριθμοί παραγράφων αναφέρονται στην Skouries Technical Report – March 2018)

1. Παρ. 1.8: ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΙΜΩΝ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ:
Οι τιμές βάσης των μετάλλων αναθεωρούνται προς τα πάνω, στα $ 1200/ουγγιά για το Χρυσό και τα $ 2.50/lb ($ 5500/t) για τον Χαλκό. Τα μεταλλευτικά αποθέματα στην εγκεκριμένη ΜΠΕ/2010 είχαν υπολογιστεί με τιμές $ 425/ουγγιά και Cu: $ 1,1$/lb. Η αναθεώρηση οδηγεί σε αύξηση των μεταλλευτικών αποθεμάτων από τα 146 στα 158 εκατ. τόνους, με αντίστοιχη αύξηση των παραγόμενων προϊόντων και αποβλήτων.

2. Παρ. 1.9, 16.1 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ:
– Αύξηση διάρκειας επιφανειακής εξόρυξης από τα 7 στα 10 έτη.
– Τροποποίηση του σχεδιασμού εξόρυξης: Ταυτόχρονη επιφανειακή και υπόγεια εξόρυξη κατά τα πρώτα 10 έτη και μόνο υπόγεια στη συνέχεια.

3. Παρ. 1.10.3, 16.10 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΛΕΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ (Remote Mining Technology) στο υπόγειο μεταλλείο. Η τηλεχειριζόμενη εξόρυξη θα έχει θετική για την εταιρεία επίπτωση στην δυναμικότητα παραγωγής, αλλά αρνητική επίπτωση στo πλήθος των θέσεων εργασίας.

4. Παρ. 1.12.1, 18.1 ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ:
“Ξηρά” τέλματα εμπλουτισμού, συναπόθεση τελμάτων με στείρα, οδική και όχι υδραυλική μεταφορά, αποθέτες, ενιαίος χώρος απόθεσης, νέες εγκαταστάσεις διήθησης τελμάτων υπό πίεση (9 φιλτρόπρεσσες).

5. Παρ. 1.12.3, 18.3, 19.2.6 ΟΔΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΑΤΩΝ:
Η τεχνική μελέτη θεωρεί ως “βασικό σενάριο” την οδική μεταφορά των συμπυκνωμάτων των Σκουριών σε μεταλλουργίες του εξωτερικού μέσω της ΕΟ16 για όλη τη διάρκεια ζωής του μεταλλείου. Ο λιμένας Στρατωνίου έχει εγκαταλειφθεί.

6. Παρ. 4.3, 20.1 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ:
“Η Ελληνικός Χρυσός σχεδιάζει να υποβάλει τροποποίηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που θα καλύπτει την ενσωμάτωση του τροποποιημένου σχεδιασμού διαχείρισης αποβλήτων”.
“Η ΕΧ θα ετοιμάσει και θα επιβάλει τροποποιημένες τεχνικές μελέτες για την υπόγεια εξόρυξη και τις εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων… Μετά την έγκριση των αναθεωρημένων τεχνικών μελετών, η ΕΧ θα ζητήσει τροποποιημένες άδειες εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και άδειες δόμησης”.

Με τα ανωτέρω, η ΜΠΕ/2010, η ΑΕΠΟ/2011 και η Τεχνική Μελέτη/2012 του υποέργου “Σκουριές” ανατρέπονται καθολικά και απαιτείται νέα περιβαλλοντική και εν συνεχεία τεχνική αδειοδότηση, όπως αναγνωρίζει και η ίδια η Eldorado στην Τεχνική Έκθεση που απευθύνεται στα χρηματιστήρια και τους μετόχους της αλλά και της οποίας έλαβε γνώση το Ελληνικό Δημόσιο. Αλλά, όπως ανακοινώθηκε στα μέσα ενημέρωσης, τελικά υπέβαλε μόνο μια τροποποίηση του Προσαρτήματος 3 “Τεχνική Μελέτη Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Εξορυκτικών Αποβλήτων υποέργου Σκουριών”. Η Ελληνικός Χρυσός επιδιώκει να αποφύγει τόσο την τροποποίηση της εγκεκριμένης ΜΠΕ όσο και την τροποποίηση της εγκεκριμένης (10.2.2012) συνολικής τεχνικής μελέτης του υποέργου Σκουριών, που απαιτούνται από την κείμενη νομοθεσία. Παράλληλα, η εταιρεία ζητάει άδειες τις οποίες χαρακτηρίζει “άδειες ρουτίνας” οι οποίες βασίζονται στον προηγούμενο, εγκεκριμένο με τις ανωτέρω διοικητικές πράξεις σχεδιασμό, που όμως η ίδια έχει ήδη ριζικά τροποποιήσει.

Υποχρέωση του ΥΠΕΝ είναι να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον.

Είναι φανερό ότι με βάση τη διαιτητική απόφαση που επιβεβαίωσε την ισχύ των αποφάσεων απόρριψης της τεχνικής μελέτης μεταλλουργίας αλλά και με βάση τη ριζική τροποποίηση του υποέργου Σκουριών, καμία άδεια δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί «ρουτίνας». Κατά την άποψή μας το ΥΠΕΝ δεν νομιμοποιείται και δεν οφείλει να εκδώσει καμία άδεια αν και εφόσον δεν έχει αδειοδοτηθεί συνολικά το «νέο υποέργο Σκουριών», αλλά και, κυρίως, πριν αποφασιστεί υπό τα νέα δεδομένα η έγκριση ή μη της τεχνικής μελέτης της μεταλλουργίας και το νέο Επενδυτικό Σχέδιο.

Όλες οι επιμέρους αδειοδοτήσεις οφείλουν να δίνονται με τελικό στόχο την πλήρη και ολοκληρωμένη κατασκευή εργοστασίου μεταλλουργίας και την παραγωγή καθαρών μετάλλων που, όπως αναγνωρίστηκε από το διαιτητικό δικαστήριο, «εμπίπτουν στο δικαιοπρακτικό θεμέλιο της Σύμβασης Μεταβίβασης», προκειμένου να ικανοποιηθεί το δημόσιο συμφέρον. Το ΥΠΕΝ έχει ήδη παρανομήσει διαχωρίζοντας το κατά το Επενδυτικό Σχέδιο και την ΑΕΠΟ “ενιαίο και αδιαίρετο” έργο των “Μεταλλευτικών-Μεταλλουργικών Εγκαταστάσεων Μεταλλείων Κασσάνδρας” και αδειοδοτώντας τη Φάση ΙΙΙ του υποέργου Ολυμπιάδας και την εξαγωγή των πολύτιμων συμπυκνωμάτων χωρίς εγχώρια επεξεργασία. Με αυτόν τον τρόπο αποσύνδεσε ουσιαστικά τη λειτουργία του μεταλλείου Ολυμπιάδας από τη μεταλλουργία χρυσού, δηλαδή από τον κεντρικό στόχο της σύμβασης που δεν μπορεί να αδειοτηθεί.

Αν το ΥΠΕΝ προχωρήσει τώρα και στην αδειοδότηση και του μεταλλείου Σκουριών, η Ελληνικός Χρυσός θα υλοποιήσει το “βασικό της σενάριο”: την εξαγωγή όλων των συμπυκνωμάτων για όλη τη διάρκεια ζωής του υποέργου Σκουριών, χωρίς κανένα απολύτως όφελος για το Δημόσιο, για τους λόγους που σας έχουμε ήδη γνωστοποιήσει με υπομνήματά μας στο παρελθόν.

Ή … «ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΥΛΟΙ ΧΩΡΑΝΕ»

της Βασιλείας Δημηνίδου

Πρεμιέρα 29 Απριλίου 2018  



Youtube Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=0R4SxuoaL4E



Βλέπετε τηλεόραση? Ακούτε τα νέα? Ενημερώνεστε σωστά? Αν όχι, ήρθατε στο σωστό μέρος. Αν πάλι ναι, και πάλι ήρθατε στο σωστό μέρος. Γιατί κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από εμάς τα τρέχοντα νέα. Και κανείς δεν μπορεί να σας τα μεταδώσει με τον δικό μας τρόπο!

Πολιτικοί, celebrities, παρουσιαστές, ηθοποιοί, γνωστοί και άγνωστοι, μάγειρες, κομμωτές, νοικοκυρές, νεκροθάφτες, ομοφυλόφιλοι, δηλωμένοι και μη, νεκρόφιλοι, αλλοδαποί η ντόπιοι, σπιτωμένοι η άστεγοι, νεκροί η ζωντανοί, όλοι περνάνε από εμάς… κι εμείς τους περνάμε από κόσκινο! Γιατί όλοι οι κουλοί χωράνε στην παρέα μας! Προσοχή μόνο γιατί το δελτίο ειδήσεων από τους ποιητές πεζοδρομίου είναι για γερά στομάχια! Μη δω κανέναν να το κρατάει!

“Αν ήμασταν εκπομπή θα είχε τίτλο όλοι οι κουλοί χωράνε. Για εμάς μιλάω. Όλους μας. Κι ο διάολος θα μας διαολόστελνε άμα την έβλεπε…   Αι σιχτίρ όρνια, που κάθομαι ακόμα κι ασχολούμαι μαζί σας… Και μιας και μιλάμε για εκπομπές… Έκατσα ένα βράδυ να χαζέψω στην τηλεόραση και χάζεψα. Στο ένα κανάλι έπαιζε μια εκπομπή, ο Θεός να την κάνει, αντιγραφή μιας άλλης από άλλο κανάλι, νόμιζα για μια στιγμή ότι βρίσκομαι στο πανηγύρι του χωριού μου, στ΄Αγρίνιο και ψήναμε κοντοσούβλια, θα μπορούσες να την πεις και vintage, τώρα την κιτσαρία έτσι την λένε”.

Κατεβαίνεις τα κόκκινα σκαλιά του Akroasis… παραμερίζεις λίγο την κόκκινη κουρτίνα και στο μισοσκόταδο αντικρίζεις τέσσερις τύπους να διηγούνται την “κουλή” ιστορία τους και γύρω τους κόσμο, στα τραπέζια, στη μπάρα, στο όρθιο. Οι κοπέλες μπροστά σου που γελάνε αβίαστα και ο τύπος στη μπάρα με το ποτό στο χέρι που το φως πέφτει για ελάχιστα πάνω του δε σου αφήνουν αμφιβολίες.

Ναι καλά κατάλαβες.. Βρίσκεσαι σε Bar Theater. Εδώ που γίνονται όλοι μια παρέα! Οι Τέσσερις τύποι μας διηγούνται πώς βλέπουν τη ζωή τους και την κοινωνία που ζουν κατά τη διάρκεια της βαθιάς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.

Είδος: Κωμωδία, Bar Theater

Συντελεστές

Κείμενο / Σκηνοθεσία: Βασιλεία Δημηνίδου

Σκηνικά / Κουστούμια: Akroasis Team

Σχεδιασμός Φώτων: Βαγγέλης Μαρούλης

Σχεδιασμός αφίσας: Βαγγέλης Μαρούλης


Ερμηνεύουν:

Εύη Κολιούλη

Γιώργος Μπούμπας

Κωσταντίνος Βασιλόπουλος

Έφυ Κρασαδάκη


Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις

Πρεμιέρα: 29 Απριλίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Κυριακή στις 21:00

& Δευτέρα στις 20.00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€ με Ποτό



Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά



Προπώληση εισητηρίων

Viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου
AkroasisTheatre & Bar

Κυψέλης 15, Αθήνα (Σταθμός ΗΣΑΠ Βικτώρια)                                                      
Τηλ.: 211 1822336 & 6907363999 

Mια μουσικό-θεματική παράσταση με την Άννα Μπουρμά

Τετάρτες 25/4 & 2/5

"Τα 5 Στοιχεία"της Άννας Μπουρμά κλείνουν 2 χρόνια και τα γιορτάζουν στο Θέατρο Αλκμήνη με 2 επετειακές παραστάσεις Τετάρτες 25/4 & 2/5  που θα μείνουν για άλλη μια φορά αξέχαστες.

Πρόκειται για μια πρωτοποριακή μουσικό-θεματική παράσταση που εμπνεύστηκε η ίδια η Άννα Μπουρμάκαι ανέβηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο 2016 στην Αθήνα. Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 30 sold out παραστάσεις και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται ανά την Ελλάδα.Ο θεατής έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια μυσταγωγική, ψυχαναλυτική και παράλληλα τελετουργική παράσταση γεμάτη, μουσική , ερμηνείες , εικόνες , χορό και μοναδικές αφηγήσεις. Μας ταξιδεύει στον κόσμο των στοιχείων της φύσης , φωτιά, νερό, αέρας, Γή και συμφώνα με τον Ησίοδο και τον Αιθέρα.Η Άννα Μπουρμάείναι μια ερμηνεύτρια πολυδιάστατη πράγμα που σπάνια συναντάς, τραγουδάει, παίζει κλασσικό πιάνο, νταούλι και έχει σκηνοθετήσει , χορογραφήσει και φωτίσει αυτήν την παράσταση. Η ερμηνεία της και η παρουσία της στην σκηνή έχει σχολιασθεί από πολλούς δημοσιογράφους ως απόκοσμη,  ερμηνεύτρια υψηλής αισθητικής και αέναη.

Μουσικές, στίχους και κείμενα που υπογράφει ο συνθέτης , στιχουργός και κειμενογράφος Τάκης Μπουρμάςεισάγουν τους θεατές στον κόσμο των στοιχείων. Σύγχρονες τεχνικές όπως, computer programming & projection mapping δίνουν την νότα της τεχνολογίας στο μαγικό αυτό ταξίδι. Όργανα μοναδικά όπως σε πολλούς το άγνωστο Duduk εμφανίζονται στην παράσταση και δίνουν την συγκίνηση μέσα βέβαια πάντα από την ανθρώπινη πνοή. 

Συντελεστές :

Κείμενα, ενορχήστρωση : Tάκης Μπουρμάς 
Σκηνοθεσία: Άννα Μπουρμά
Κιθάρες, φωνή, αφήγηση: Τάκης Μπουρμάς
Πλήκτρα : Nίκος Καλαντζάκος
Πνευστά : Vartan Abovian 
Ήχος : Ηλίας Λάκκας 
Φώτα : Μανώλης Μπράτσης & Άννα Μπουρμά 
Projection mapping: Στέφανος Ερινιτάκης
Computer programming: Νίκος Καλαντζάκος
Φωτογραφίες παράστασης : ΤζωρτζίναΠιτιανούδη Ξηρός Πάγος : Φραγκίσκος Δασύρας
Παραγωγή : AFM RECORDS | Θεοδόσιος Φράγκος
Official page: www.annabourma.gr
Info: Τετάρτη 25 Απριλίου & 2 Μαΐου | Ώρα έναρξης : 21:00
Διάρκεια παράστασης : 100' (χωρίς διάλειμμα)
Γενική είσοδος : 10€ 

Θέατρο Αλκμήνη | Αλκμήνης 8 | Πετράλωνα | 210 3428650

Το «HAPPY BIRTHDAY», η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρίστου Γεωργίου, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης. Κάτι που ούτως η άλλως δοκιμάζει τη σχέση πατέρα και κόρης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου ο πατέρας και η κόρη κινδυνεύουν να παγιδευτούν σε ρόλους που τους έχουν κάνει εχθρούς, η δοκιμασία είναι ακόμα πιο έντονη…



Λίγα λόγια για την ταινία



Ο Γιώργος (Δημήτρης Ήμελλος) με την ανησυχία του πατέρα που θέλει να προστατέψει την κόρη του από ό,τι επικίνδυνο μπορεί να υπάρχει στον κόσμο - έγινε αστυνομικός πιστεύοντας πως αυτός θα είναι ο ρόλος του – βλέποντας όμως τον εαυτό του μέσα από τα μάτια της κόρης του νιώθει ντροπή για αυτό που εκείνη βλέπει.



Η Μαργαρίτα (Νεφέλη Κουρή) που βλέπει τον κόσμο μόνο με τις απόλυτες αλήθειες της ηλικίας της, παλεύει να κατανοήσει την ιδέα πως μπορεί την ίδια στιγμή ο Γιώργος, να είναι και ο πατέρας της και ένας αστυνομικός μονάδας αποκατάστασης τάξης που καταστέλλει με βία τους διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας.



Παρόλο το αρχικό φόντο των ταραχών η ιστορία στηρίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται εντός της οικογένειας. Παρατηρώντας την ιδιαίτερη σχέση του Γιώργου και της Μαργαρίτας βλέπουμε δύσκολες αλλά και κωμικές στιγμές, με πολύπλοκα συναισθήματα που πάνω από όλα εκφράζουν την ανθρώπινη διάσταση της ιστορίας μας. Αυτό είναι άλλωστε το φλέγον θέμα της ιστορίας , όχι οι ταραχές, αλλά η σχέση του πατέρα και της κόρης που αγαπιούνται αλλά κινδυνεύουν να χάσουν ο ένας τον άλλο, και πως θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό.



Η αφήγηση της ιστορίας εξελίσσεται μέσα από μια λιτή κινηματογράφηση με ρεαλιστική αισθητική, μένοντας κοντά στους χαρακτήρες. Σκοπός είναι να γνωρίσουμε και να νιώσουμε αυτούς τους χαρακτήρες σαν πραγματικούς ανθρώπους, δίνοντας χώρο στις σκέψεις και στα συναισθήματα τους. Για αυτόν το λόγο η δομή της ταινίας στηρίζεται όχι τόσο σε γεγονότα αλλά σε ανθρώπινες στιγμές που συνυπάρχουν συχνά με ένα κωμικοτραγικό τρόπο μέσα από την ένταση μίας μη φυσιολογικής κατάστασης που τα περιβάλει, είτε αυτό είναι μία τούρτα γενεθλίων μέσα σε μία αστυνομική κλούβα είτε ένα άβολο μάθημα οδήγησης σε έναν επαρχιακό δρόμο ανάμεσα στους δύο τσακωμένους χαρακτήρες.



Ο πατέρας και η κόρη



Η Μαργαρίτα (Νεφέλη Κουρή) μεγάλωσε σε ένα πυρηνικό οικογενειακό περιβάλλον, με τις κλασσικές μικρές κατακτήσεις που έχουν περάσει όλοι μεγαλώνοντας. Έμαθε να μπουσουλάει, να κολυμπάει, κάποια στιγμή έζησε και το τελευταίο της παιδικό πάρτι και μετά από λίγα χρόνια ήρθε το επόμενο για την εποχή μας "φυσιολογικό βήμα", η πρώτη της διαδήλωση. Δυστυχώς για την Μαργαρίτα σε αυτή την πρώτη διαδήλωση είδε το πατέρα της να σπάει στο ξύλο το πατέρα της καλύτερης της φίλης. Λίγο μετά άλλαξε σχολείο. Και από τότε όταν την ρωτάνε, λέει ότι ο πατέρας της είναι δημόσιος υπάλληλος.



Σήμερα στα 16 της, η γνώση ότι ο πατέρας της δέρνει κόσμο στους δρόμους, έχει σχεδόν σκοτώσει την αγάπη της για εκείνον.



Ο Γιώργος (Δημήτρης Ήμελλος) με την πεποίθηση ότι έτσι θα προφυλάσσει την κόρη του από ό,τι επικίνδυνο μπορεί να υπάρχει στον κόσμο έγινε αστυνομικός. Η βία όμως που αναγκάστηκε να ασκήσει μέσα από την ταυτότητα του σαν Ματατζής τον έκανε να καταλάβει ότι ο ρόλος τους σαν αστυνομικός ήταν κάτι που έπρεπε να κρατήσει μακριά από την οικογένεια του.



Για αυτό και όταν βλέπει την συμπεριφορά της κόρης του απέναντι του να εκτροχιάζεται αποφασίζει να πάνε οι δυο τους στο σπίτι τους στο χωριό γιατί πιστεύει ότι εκεί οι καλές στιγμές που θα μοιραστούν θα τους θα βοηθήσουν δεθούν και να αποτραπεί η ολική ρήξη στη σχέση τους.





Η μητέρα



Η Σοφία (Μυρτώ Αλικάκη) είναι η ειρηνοποιός και καταλύτης της σχέσης του πατέρα και της κόρης. Εκείνη είναι που τους κρατάει ακόμα μαζί και εκείνη είναι που τους προτείνει να φύγουν από την πόλη και να πάνε στο μικρό εξοχικό τους για λίγες μέρες. Είναι μια προσπάθεια να κρατήσει και τους δύο μακριά από τους κινδύνους των ταραχών και μία ελπίδα ότι εκεί μπορεί να τα ξαναβρούνε μεταξύ τους. Η Σόφια το παίζει σίγουρη αλλά φοβάται. Μπορεί όμως να ελπίζει γιατί στον Γιώργο βλέπει πέρα από τον Ματατζή που τώρα βλέπει η κόρη τους, και στην Μαργαρίτα πέρα από την αντιδραστικό έφηβο που βλέπει ο Γιώργος, και ξέρει την αγάπη που έχουν ακόμα ο ένας για τον άλλο.



Η μέχρι τώρα πορεία της ταινίας

Μετά τις εντυπωσιακά γεμάτες προβολές στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου η ταινία χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως μία από τις ταινίες που δεν έπρεπε κανείς να χάσει το, Happy Birthday επιλέχθηκε να συμμετέχει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Παλμ Σπρίνγκς (PSIFF). Το PSIFF, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ κινηματογράφου της Βόρειας Αμερικής με προβολές νέον αλλά και καταξιωμένων ταινιών μυθοπλασίας από όλο τον κόσμο έχει αποκτήσει την φήμη της πρώτης στάσης στον δρόμο για τα Όσκαρ.



Το PSIFF περιγράφει το Happy Birthday ως μια ταινία που "επηρεάζει" και "συγκινεί" τον θεατή. Μία ταινία η οποία "δίνει ένα ανθρώπινο πρόσωπο στην πολιτική αναταραχή της σύγχρονής Ελλάδας " η οποία διηγείται "ταυτόχρονα μία παγκόσμια αλλά και μία προσωπική ιστορία"



Η μουσική της ταινίας

Την μουσική στη ταινία έχει γράψει ο Κωσταντής Παπακωσταντίνου, γιος του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Αυτή είναι η τρίτη φορά που συνεργάζεται με τον Χρίστο Γεωργίου - η πρώτη ήταν στην πολυβραβευμένη ταινία "Μικρό Έγκλημα". Το συγκρότημα του «Largo» είναι ένα από τα πιο δυνατά και ελπιδοφόρα μουσικά σχήματα στο είδος του – και δανείζει στην ταινία την μεγάλη του επιτυχία «Απ’ την αρχή του Κόσμου».



Ο Σκηνοθέτης

Ο Χρίστος Γεωργίου είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Ουάρικ στον Κινηματογράφο και Λογοτεχνία (BA Joint Honours), της Βόρειας Σχολής Κινηματογράφου της Αγγλίας στο Λίντς (Post Grad Diploma) και της Εθνικής Σχολής Κινηματογράφου Θεάτρου και Τηλεόρασης της Πολωνίας στο Λόντζ (MA Film Production/ Direction)



Στην φιλμογραφία του συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένες Ευρωπαϊκές συμπαραγωγές μεγάλου μήκους μυθοπλασίας "Κάτω από τ' Άστρα" ( Prix de Montreal 2001) και "Μικρο Έγκλημα" (εμπορική επιτυχία στην Γερμανία το 2009) , σειρές μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ για το BBC, το Channel 4, το ARTE/ZDF, το AL JAZEERA και την Ελληνική τηλεόραση.



Το "Happy Birthday", επίσημη συμμετοχή στο Berlinale Co-Production Market το 2014, Ευρωπαϊκή συμπαραγωγή με την υποστήριξη του Eurimage, και επίσημη συμμετοχή στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου του Palm Springs είναι η τρίτη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας του.



Στοιχεία για την ταινία:

Σκηνοθεσία	Χρίστος Γεωργίου
Σενάριο	Χρίστος Γεωργίου
Παραγωγοί	Θανάσης Καραθάνος, Χρίστος Γεωργίου, Κώστας Λαμπρόπουλος, Birgit Kemner,
Παραγωγή	View Master Films A.E. Twenty Twenty Vision GMBH, Pallas Films, Manny Films, Lychnari   Productions, ΕΚΚ, ΕΡΤ, CNC, Film Advisory Commission Cyprus
Ηθοποιοί	Νεφέλη Κουρή, Δημήτρης Ήμελλος, Μυρτώ Αλικάκη, Βασίλης Μαγουλιώτης,
Φωτογραφία	Γιώργος Γιαννέλης
Μοντάζ	Αλίκη Παναγή
Σκηνικά	Μιχάλης Σαμιώτης
Μουσική	Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου
Κοστούμια	Μαρία Καραπούλιου
Ήχος	Ντίνος Κίττου / Αλίκη Παναγή / Κώστας Βαρυπομπιώτης
Μακιγιάζ	Γιάννης Παμούκης
SFX	Γιάννης Αγελαδόπουλος
Executive Producer	Γιώργος Κυριάκος
Διάρκεια	87’
Διανομή	ΟDEON
Είδος	Κοινωνική

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΝΑΥΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ:



   ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ



ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ – ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΒΑΖΟΥΝ ΠΛΑΤΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

Στην σημερινή συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΝΟ οι δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού απέδειξαν για πολλοστή φορά ότι είναι υποχείρια του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.

Για άλλη μια φορά έβαλαν πάνω από τα συμφέροντα, τα δικαιώματα και τα δίκαια αιτήματα των Ναυτεργατών αυτά του εφοπλιστικού κεφαλαίου με την πλήρη υποταγή τους στην ασκούμενη κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική.

Για άλλη μια φορά ήρθαν σε πλήρη αντίθεση με την αγωνιστική θέληση και βούληση των Ναυτεργατών οι οποίοι σύσσωμοι, μαζικά και αποφασιστικά συμμετείχαν στην διάρκεια της απεργίας και απαίτησαν την συνέχισή της.

Για άλλη μια φορά αποδείχνεται περίτρανα ότι η ηγεσία και η πλειοψηφία της ΠΝΟ είναι ανίκανη να διεκδικήσει λύσεις στα ουσιώδη ναυτεργατικά προβλήματα.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η άποψή μας ότι το εργοδοτικό συνδικαλιστικό κατεστημένο στην ΠΝΟ είναι όχι μόνο τροχοπέδη στην οργάνωση – ανάπτυξη και τον συντονισμό των αγώνων αλλά αποτελεί το εργαλείο μέσα από το οποίο οι εφοπλιστές και η εκάστοτε κυβέρνηση υλοποιούν την αντεργατική πολιτική τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόταση του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ για κλιμάκωση του αγώνα με νέα 24ωρη Πανελλαδική απεργία, δεν τοποθετήθηκε κανείς από το μπλοκ του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Παρά ταύτα όμως στην μυστική ψηφοφορία που ακολούθησε η πρότασή μας απορρίφθηκε με ψήφους 7 κατά – 5 υπέρ και 1 λευκό.

Προφανώς η παρουσία δεκάδων Ναυτεργατών και απεργών στον χώρο και έξω από την συνεδρίαση τους τρόμαξε και επέλεξαν με την μυστικότητα στους ψήφους τους να συγκαλύψουν την άθλια απεργοσπαστική επιλογή τους.

Όμως δυστυχώς για τους ίδιους, αυτοί που πήραν τον λόγο ήταν αριθμητικά και αυτοί που ψήφισαν την πρόταση του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ αποκαλύπτοντας με τον τρόπο αυτό ποιοι τάχθηκαν ενάντια στην συνέχιση του αγώνα.

Όσο οι δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού τόξου και αν βάζουν πλάτη να υλοποιηθεί η κυβερνητική – εφοπλιστική πολιτική, οι Ναυτεργάτες θα ασφυκτιούν, θα προβληματίζονται, θα αναζητούν τρόπους – διεξόδους και μορφές οργάνωσης να αντισταθούν και να αντιπαλέψουν αυτή την συντονισμένη επίθεση.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ θα συνεχίσει και αυτοτελώς την δράση και τον αγώνα της για τα συσσωρευμένα και οξυμένα Ναυτεργατικά προβλήματα.

Η κυβερνητική πολιτική και το συμπορευόμενο με αυτήν εφοπλιστικό κεφάλαιο, αλλά και το εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλιστικό μπλοκ, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν πολύ σύντομα απέναντι στο συνεπές και ταξικό Ναυτεργατικό κίνημα αντιμετωπίζοντας την κατακραυγή της μεγάλης πλειοψηφίας του Ναυτεργατικού μας κόσμου.

Καλούμε τους Ναυτεργάτες να στηρίξουν το διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων της ΠΕΝΕΝ, να αγωνιστούν μαζί της για να δοθούν άμεσες και ουσιαστικές λύσεις σε αυτό.

Η ΠΕΝΕΝ θα πρωτοστατήσει και το επόμενο διάστημα για την οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων των Ναυτεργατών. Στην κατεύθυνση αυτή ξεχωριστός αγωνιστικός σταθμός θα είναι η 24ωρη απεργία την Πρωτομαγιά του 2018.

Κλείνοντας απευθύνουμε θερμό αγωνιστικό μήνυμα σε όλους τους Ναυτεργάτες που πήραν μέρος στην απεργία, τους καλούμε σε αγωνιστική ετοιμότητα για την συνέχιση των αγώνων.
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ          

2-13 Μαίου 2018
Με 7 διαφορετικές παραστάσεις





Το Εθνικό Θέατρο λίγο πριν κλείσει η θεατρική περίοδος 2017-2018, δίνει βήμα στους εφήβους με μια σειρά παραστάσεων από τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα και την παράσταση «Το ταξίδι», σε συμπαραγωγή με την Unicef και σε χρηματοδότηση της Γενικής Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής Προστασίας και Επιχειρήσεων Ανθρωπιστικής Βοήθειας (DG-ECHO).

Προτείνει θέατρο από, με και για έφηβους, φτιάχνοντας ένα μωσαϊκό από τις ανησυχίες και τα οράματά τους και προσκαλεί όλες τις γενιές θεατών να το μοιραστούν μαζί της.

Το Μικρό Εθνικό υποστηρίζει έμπρακτα πως το θέατρο από νέους για νέους μπορεί να είναι τέχνη και παιχνίδι μαζί, αποκορύφωμα της φαντασίας και της επινοητικότητας, και πεδίο σύγχρονης καλλιτεχνικής δραστηριότητας.

• ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου

2-6/5 και 9-13/5, στις 21:00



Το Εθνικό Θέατρο ανοίγει τις πόρτες του σε έφηβους πρόσφυγες,



Είκοσι έφηβοι, πρόσφυγες και Έλληνες, κάνουν θέατρο. Μιλάνε με χειρονομίες, με αμήχανες αγκαλιές, με βλέμματα όλο ερωτηματκά, με νανουρίσματα, με γέλια, με εικόνες απο τους εφιάλτες τους και με τα παραμύθια της χώρας τους ο καθένας, μιλάνε με τη γλώσσα που φτιάχνουν, την γλώσσα της ομάδας τους. Μαζί τους επαγγελματίες ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, και η πίστη όλων μας πως το θέατρο μπορεί στ’ αλήθεια να μεταμορφώσει ζωές.

• MUNDUSNOVUSή Τα παιδιά της τρικυμίας

Τετάρτη 9/5 και Πέμπτη 10/5, στις 20:00

Από το εργαστήριο του Μικρού Εθνικού «Χτίζοντας ένα ρόλο διακειμενικά», Υπεύθυνοι εργαστηρίου/Σκηνοθεσία και Δραματουργία Γιαννίκου Μαρία Μαντώ, Μανιάτης Γιάννης Ιόλαος

• Η ΧΟΡΩΔΙΑ, νέο ελληνικό θεατρικό έργο από το εργαστήριο του Μικρού Εθνικού «Νέες φωνές»

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου

Σάββατο 5/5και Παρασκευή 11/5, στις 20:00

• ΕΥΡΥΔΙΚΕΣ, από το θεατρικό εργαστήριο του Μικρού Εθνικού Tεχνικές Συνόλου.

Υπεύθυνη εργαστηρίου/Σκηνοθεσία Κατερίνα Σκουρλή

Τετάρτη 2/5 στις 20:00 και Σάββατο 5/5, στις 21:00

• ΤΟ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, μια βωβή κωμωδία μετά μουσικής.

Από το θεατρικό εργαστήριο του Μικρού Εθνικου Βουβό και Σωματικό Θέατρο. Υπεύθυνος εργαστηρίου/Σκηνοθεσία Θανάσης Μεγαλόπουλος

Τετάρτη 2/5 στις 21:00 και Κυριακή 13/5 στις 20:00



·                     ΔΕΝ ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΒΙΚΤΩΡΙΑ, εφηβική θεατρική ομάδα του 2ου ΓΕΛ «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» από την συνεργασία μας με το πρόγραμμα Ανοιχτά Σχολεία του Δημου Αθήνας. Υπέυθυνοι εργαστηρίου/Σκηνοθεσία και Κείμενο: Άρτεμις Μάνου, Βαγγέλης Κυριακού

Παρασκευή 4/5 και Κυριακή 6/5 στις 20:00



·                     ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ....Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ, εφηβική θεατρική ομάδα του 48ου Γυμνάσιου Αθήνας, από την συνεργασία μας με το πρόγραμμα Ανοιχτά Σχολεία του Δημου Αθήνας. Υπεύθυνοι /Σκηνοθεσία και Δραματουργία Ελένη Ζαραφείδου, Βαλάντης Φράγκος, Αντιγόνη Φρυδά

Πέμπτη 3/5 και Σάββατο 12/5 στις στις 20:00





*Το πρόγραμμα Ανοιχτά Σχολεία του δήμου Αθηναίων αποτελεί μια καινοτόμο πρωτοβουλία που

μετατρέπει σχολικά κτίρια σε κέντρα πολιτισμού και συνάντησης φιλοξενώντας δωρεάν δράσεις για όλες τις ηλικίες και όλα τα ενδιαφέροντα. Αποκλειστικός δωρητής του προγράμματος είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με την υποστήριξη του Athens Partnership.



** Το Ισόγειο Rex, ανακατασκευάζεται με χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση και του Ομίλου ΕΛ.ΠΕ.



Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.