Ανέβηκαν ξανά οι τόνοι μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, μετά από τις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας, ο οποίος επανέλαβε τους λεονταρισμούς περί εισβολής στην Κύπρο.

Ο Χουλουσί Ακάρ, μιλώντας στη Λέσχη Βετεράνων της Τουρκίας, χαρακτήρισε «μάταιη» την προσπάθεια μετριασμού των Συνθηκών εγγυήσεων στην Κύπρο και πρόσθεσε ότι η χώρα του κινείται  βάσει συνειδητοποιημένου σχεδίου και ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα ξανακάνουν ότι χρειαστεί αν χρειαστεί για να προστατέψουν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, κάνοντας έμμεση σύνδεση με την τουρκική εισβολή του 1974 στο νησί.

Παράλληλα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας υποστήριξε ότι οι Ελληνοκύπριοι αρνήθηκαν τη δημιουργία κοινής επιτροπής για ταμείο υδρογονανθράκων, ζητώντας το δίκαιο διαμοιρασμό τους. 

Στον Χ. Ακάρ απάντησε ο υπουργός Άμυνας, δηλώνοντας ότι η Τουρκία πάσχει από σύνδρομο περικύκλωσης και ασφυξίας στην ανατολική Μεσόγειο.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος επισήμανε ότι τα θέματα εξωτερικής πολιτικής άπτονται των αρμοδιοτήτων του πρωθυπουργού και του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά πρόσθεσε ότι το υπουργείο Άμυνας επεξεργάζεται αποφασιστική αντίδραση σε περίπτωση που η Άγκυρα επιχειρήσει να πραγματοποιήσει έρευνες και γεωτρήσεις εντός ελληνικών χωρικών υδάτων.

«Η Ελλάδα παρακολουθεί με προσοχή, δεν φοβάται και δεν εκβιάζεται» είπε χαρακτηριστικά ο Ν. Παναγιωτόπουλος.


ΠΗΓ'Η ΕΦ.ΣΥΝ

Αντίγραφο της απόφασης για την υπόθεση δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 στα Εξάρχεια, ζήτησε η εισαγγελία του Αρείου Πάγου από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας.

Ειδικότερα, η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζήτησε τη διαβίβαση αντιγράφου της απόφασης, μόλις αυτή καθαρογραφεί, προκειμένου να τη μελετήσει και να κρίνει αν θα ασκήσει αναίρεση ή όχι.

Με την απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Λαμίας ο κατηγορούμενος πρώην ειδικός φρουρός Επαμ. Κορκονέας κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο. Παράλληλα, του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί δραστικά η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης και να επιβληθεί στον πρώην ειδικό φρουρό ποινή κάθειρξης 13 ετών, με αποτέλεσμα ο δράστης της δολοφονικής ενέργειας να είναι ήδη ελεύθερος, καθώς είχε εκτίσει την ποινή του.

Σε περίπτωση που τελικά ασκηθεί αναίρεση από τον Άρειο Πάγο στην απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας τότε η δίκη θα επαναληφθεί μέσα στο νομικό πλαίσιο που θα καθορίζει η αναιρετική απόφαση.

Δικαίωση η παρέμβαση του ΑΠ στην υπόθεση Γρηγορόπουλου, δηλώνουν οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής

Για δικαίωση κάνουν λόγο οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής στη δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή τη σημερινή ενέργεια της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να ζητήσει, μόλις καθαρογραφεί, την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, ώστε να κρίνει εάν συντρέχουν ή όχι λόγοι αναίρεσής της.

Οι δυο συνήγοροι πολιτικής αγωγής χαρακτηρίζουν την απόφαση του Εφετείου «προβληματική, προκλητική και προσβλητική για τη Δικαιοσύνη και το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας» και σημειώνουν ότι «το γεγονός ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης και την άμεση δική μας αντίδραση σε αυτή, ζητεί να ενημερωθεί για το ακριβές σκεπτικό του δικαστηρίου συνιστά πράξη καθήκοντος και ευσυνείδητης λειτουργίας του».

Αναφέρουν επίσης ότι θα υποβάλουν και περαιτέρω επιχειρήματα για την αναίρεση της απόφασης τόσο στο στάδιο αυτό όσο και αφού γίνει γνωστό το γραπτό σκεπτικό και καταλήγουν:

«Θεωρούμε ότι η δημοσιότητα που δόθηκε στην υπόθεση μετά την απαγγελία της απόφασης έδρασε καταλυτικά στην αποκάλυψη των πραγματικών συνθηκών αποφυλάκισης του Κορκονέα και θεωρούμε σημαντικό για την αποκάλυψη της αλήθειας οι πολίτες να συνεχίσουν να ενημερώνονται από τα ΜΜΕ για τις εξελίξεις στην υπόθεση».

Υπενθυμίζεται ότι το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, την περασμένη Δευτέρα, αναγνώρισε στον Επαμ. Κορκονέας το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου, με αποτέλεσμα η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης με μειωθεί σε ποινή κάθειρξης 13 ετών και ο πρώην ειδικός φρουρός να αφεθεί ελεύθερος, καθώς είχε ήδη εκτίσει την ποινή του.

Χέρμαν Κοχ

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ

Σύγχρονο Θέατρο

Πρεμιέρα 9 Οκτωβρίου 2019

Ένα δείπνο
Δυο ζευγάρια
Ένα έγκλημα
Τρία παιδιά
Ένα μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί

Το διάσημο μπεστ σέλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο, έρχεται ανανεωμένο για δεύτερη χρονιά στην αθηναϊκή σκηνή τον Οκτώβρη του 2019, στο Σύγχρονο Θέατρο. Πέντε σημαντικοί πρωταγωνιστές, ο Στέλιος Μάινας, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Ευαγγελία Συριοπούλου και ο Γιώργος Κοτανίδης συνεργάζονται με μια ομάδα εξαιρετικών συντελεστών και δημιουργούν μια παράσταση που κινείται στην κόψη του ξυραφιού. Από την λαμπερή εικόνα δυο ζευγαριών σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, στις πιο ζοφερές οικογενειακές αποκαλύψεις.

Αυξημένη είναι η κίνηση στα μεγάλα λιμάνια της Αττικής, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη έξοδος του καλοκαιριού.

 Σύμφωνα με τα στοιχεία του Λιμενικού, σήμερα αναμένεται να αναχωρήσουν 29 πλοία από το λιμάνι του Πειραιά, 15 από τη Ραφήνα και 48 για τα νησιά του Αργοσαρωνικού.

Χθες, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, αναχώρησαν από τον Πειραιά 26 πλοία με 30.353 επιβάτες και 5.145 οχήματα. Από τη Ραφήνα πραγματοποιήθηκαν 14 απόπλοι και αναχώρησαν 8.015 επιβάτες και 1.617 οχήματα, ενώ από το λιμάνι του Λαυρίου εκτελέστηκαν πέντε απόπλοι και αναχώρησαν 1.812 επιβάτες και 507 οχήματα.

Οι Αρχές ζητούν από τους ταξιδιώτες να βρίσκονται αρκετή ώρα νωρίτερα στις πύλες αναχώρησης, ώστε να μη δημιουργούνται καθυστερήσεις στις αναχωρήσεις.





ΑΠΕ

Η μεταφορά θερμών αέριων μαζών από την Αφρική στην περιοχή της Ελλάδας έχει ως αποτέλεσμα να επικρατήσουν πολύ υψηλές θερμοκρασίες έως το Σάββατο 3 Αυγούστου, σύμφωνα με τη μετεωρολογική υπηρεσία meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Οι θερμότερες ημέρες αναμένεται να είναι η Παρασκευή και κυρίως το Σάββατο, 2 και 3 Αυγούστου, όταν οι μέγιστες θερμοκρασίες στα κεντρικά ηπειρωτικά θα φτάσουν τοπικά τους 41 έως 42 βαθμούς Κελσίου. Οι εκτιμώμενες μέγιστες θερμοκρασίες κατά τις μεσημεριανές ώρες της Παρασκευής θα φτάσουν τους 39 έως 40 βαθμούς στη Θεσσαλία και στη Νότια Κρήτη, ενώ το Σάββατο στην Κεντρική Ελλάδα το θερμόμετρο θα ανέβει στους 41-42 βαθμούς.

Όμως, σύμφωνα με την πρόγνωση του ΕΑΑ-meteo, το κύμα ζέστης φαίνεται να είναι σύντομο, αφού από τις βραδινές ώρες του Σαββάτου αναμένεται η ενίσχυση των βορείων ανέμων, που θα ενταθούν την Κυριακή, με συνέπεια την υποχώρηση των υψηλών θερμοκρασιών, ενώ στα βόρεια προβλέπονται τοπικές βροχές ή καταιγίδες, κυρίως τις θερμές ώρες του Σαββάτου.

Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών, από ανακοπή καρδιάς, ο Ολυμπιονίκης της ελληνορωμαϊκής πάλης και πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης, Γιώργος Ποζίδης.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Γιώργος Ποζίδης βρισκόταν με παρέα σε ταβέρνα στην Επανωμή Θεσσαλονίκης, όταν αισθάνθηκε ξαφνικά αδιαθεσία και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ κλήθηκε στο σημείο προκειμένου να παράσχει τις πρώτες βοήθειες. Όπως έγινε γνωστό από το ΕΚΑΒ, ο άτυχος Ολυμπιονίκης που μεταφέρθηκε με το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο "Γ. Παπανικολάου", είχε εκπνεύσει πριν φθάσουν στο σημείο οι διασώστες.




ΑΠΕ

Το τηλεσκόπιο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) συνεχίζει τις ανακαλύψεις του, εντοπίζοντας αυτή τη φορά μια σχετικά κοντινή υπερ-Γη, σε απόσταση 31 ετών φωτός από τη Γη.

   Μάλιστα, ο εξωπλανήτης GJ357d, στην κατεύθυνση του αστερισμού της Ύδρας, ο οποίος έχει μέγεθος περίπου διπλάσιο του δικού μας πλανήτη και εξαπλάσια μάζα, είναι πιθανό να διαθέτει συνθήκες φιλόξενες για ζωή, ακόμη και νερό στην επιφάνεια του, κάτι που πάντως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί στο μέλλον. Είναι ο πρώτος πιθανώς κατοικήσιμος εξωπλανήτης που ανακαλύπτεται από το TESS.

   Η διεθνής ομάδα επιστημόνων, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής "Astronomy & Astrophysics", βρήκε ότι ο GJ357d χρειάζεται σχεδόν 56 μέρες για μια πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του (αυτή είναι η διάρκεια του έτους του), κινούμενος περίπου στο ένα πέμπτο της απόστασης της Γης από τον Ήλιο. Η σύνθεση του είναι προς το παρόν άγνωστη.

   Η Ντιάνα Κοσακόφσκι του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη δήλωσε ότι «ο GJ357d δέχεται περίπου την ίδια ποσότητα αστρικής ενέργειας από το άστρο του, με αυτή που δέχεται ο 'Αρης από τον Ήλιο. Αν αυτός ο πλανήτης έχει πυκνή ατμόσφαιρα, κάτι που θα χρειασθεί περαιτέρω μελέτες για να προσδιορισθεί, θα μπορεί να παγιδέψει αρκετή θερμότητα για να ζεστάνει τον πλανήτη και παράλληλα να επιτρέψει την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του».


ΑΠΕ

Βερολίνο 1933. Η Νύχτα των Κρυστάλλων.  Το ναζιστικό καθεστώς προωθεί μια κοινωνική συνοχή στηριγμένη στο ναρκισσισμό του «εθνικού εμείς», καθιστώντας την κοινωνία πρόθυμη να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τη φυλετική της καθαρότητα. Τα πρόσωπα (και άρα οι πολίτες) κρύβονταν συχνά πίσω από την απρόσωπη άρεια συλλογική ψυχή, επενδύοντας στα γυμνασμένα σώματα των μαχητών και στην αδρή «καθαρότητα» του δημόσιου χώρου βασικές κοινωνικές και ψυχολογικές προσδοκίες τους, αλλά και τις εξατομικευμένες ευθύνες τους.

Στο καθεστώς αυτό συνοδεύουν λίγο λίγο τους Εβραίους στη φρικιαστική πορεία του «αποδιοπομπαίου τράγου» οι αριστεροί, αρκετοί φιλελεύθεροι, οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι Αθίγγανοι. Μια κοινωνία καθαρών που στο όνομα της καθαρότητας βρωμίζει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, πετώντας «ακάθαρτους»(!) ανθρώπους στα στρατόπεδα όπως τα άπλυτα ρούχα σε μια βιαστική επίσκεψη στο πίσω μέρος της ντουλάπας.

Βερολίνο 10 χρόνια μετά. Δεκαπέντε Νοεμβρίου του 1943: Ο αρχηγός των SS Χάινριχ Χίμλερ εκδίδει την πιο υποτιμημένη στην ιστορία του Ολοκαυτώματος διαταγή, με την οποία οι τσιγγάνοι εξομοιώνονταν με τους εβραίους, όσον αφορά το (μη) ανθρώπινο στάτους τους στην ναζιστική κοινωνία. Το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της απόφασης ήταν κοντά ένα  εκατομμύριο  τσιγγάνοι να οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως και οι εβραίοι συμπολίτες τους, και να βρουν φρικτό θάνατο στα κρεματόρια των Ναζί. Το δικό τους Ολοκαύτωμα το ονομάζουν στη γλώσσα τους Ποράιμος (Porrajmos), δηλαδή Αφανισμό.

Αλλά η Διαδρομή προς τον Αφανισμό δεν δημιουργήθηκε μέσα σε 10 μόλις χρόνια. Η πορεία των Τσιγγάνων στην Ευρώπη είναι γεμάτη με ιστορίες εθνοκάθαρσης, εξευτελισμού, βασανιστηρίων, απαγωγών παιδιών, καταναγκαστικής εργασίας αποκλεισμού από κάθε απόπειρα (ηθελημένης ή αθέλητης) «ενσωμάτωσης» ή τριβής και παιδείας. «Το 16ο και 17ο αιώνα, ο διωγμός των τσιγγάνων είναι καθεστώς σε όλη την Ευρώπη με διάφορες μορφές: εξόντωση με «φωτιά και σίδερο» στη Γαλλία, καταδίκη σε εξορία όλων ανεξαιρέτως από την Ισπανία, κρέμασμα στην Αγγλία και προσπάθειες εξαναγκασμένης αφομοίωσης σε άλλες χώρες. Στη Ρουμανία ήταν για αιώνες σκλάβοι: η μακραίωνη δουλεία τους τερματίστηκε μόλις το 1856. Ο διωγμός των τσιγγάνων έφτασε όμως στη συμβολική και υλική κορύφωσή του στη ναζιστική Γερμανία», αποκαλύπτοντας μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αντιφάσεις στην ιδεολογία των Ναζί, και την δυνατότητα ως δυναμικά εξελισσόμενη ιδεολογική κατασκευή να εξοντώσουν στο μέλλον ακόμη και Άρειους την καταγωγή, καθώς η εδραιωμένη σε κριτήρια φόνου συνοχή της κοινωνίας τους εξελισσόταν από τις οικονομικές και ιστορικές περιστάσεις:

Όπως έχει επισημανθεί «στα πρώτα χρόνια του Τρίτου Ράιχ οι Ρομά αποτέλεσαν ένα πρόβλημα για τη φυλετική ιδεολογία του Χίτλερ. Ήδη είχε επικρατήσει ως πιο αξιόπιστη η εκδοχή ότι οι Ρομά είχαν μεταναστεύσει περίπου τον 11ο αιώνα μ.Χ από την περιοχή Punjab της Ινδίας αφού η γλώσσα τους είχε αξιοσημείωτες ομοιότητες με τα ινδικά και την αρχαία σανσκριτική. Με άλλα λόγια οι Ρομά μιλούσαν μία Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα, απόδειξη της Άρειας καταγωγής τους.»

Οι Ναζί όμως είχαν αποφασίσει να εξαφανίσουν τους Ρομά αφού ήδη από το 1933 με την περίφημη έκθεση «το θαύμα της ζωής» είχαν εξαγγείλει το στόχο τους: να σταματήσουν την αναπαραγωγή της «ανάξιας να βιωθεί» ζωής. «Τελικά ο ναζί φυλετιστής Hans Gunther προσέθεσε έναν κοινωνικοοικονομικό παράγοντα στην θεωρία της φυλετικής καθαρότητας. Αν και παραδέχτηκε ότι οι Ρομά είναι πράγματι απόγονοι Άρειων, προσέθεσε ότι ανήκαν στις φτωχές τάξεις και ανακατεύτηκαν με τις «κατώτερες» φυλές κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής τους». Αυτή η φυλετική επιμειξία με τον ταξικό προσανατολισμό, «που εξηγούσε τη φτώχια και το νομαδισμό τους, απειλούσε την άρεια ομοιογένεια». Οι τσιγγάνοι έγιναν έτσι άθελά τους ο λόγος να μπολιαστεί ο καθαρός ναζί φυλετισμός με κοινωνικά κριτήρια και το 1935 με τους νόμους της Νυρεμβέργης μπήκαν στην κατηγορία των «ακοινωνικών» και έτσι τους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια και μαζί της το στάτους του ανθρώπου και του πολίτη.

 Το 1942 ο Χίμλερ διέταξε τη μεταφορά των Ρομά στο Άουσβιτς Μπιρκενάου, διαταγή που αντιστοιχούσε στην απόφαση για την «τελική λύση» στο εβραϊκό «πρόβλημα». Το Νοέμβριο του 1943 οι Ρομά μπήκαν στο ίδιο επίπεδο με τους Εβραίους και τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Στις 2 Αυγούστου του 1944 εξοντώθηκαν σε θαλάμους αερίων όσοι είχαν απομείνει στο Άουσβιτς, σηματοδοτώντας μια από τις φρικτότερες ημέρες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των τσιγγάνων που έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αγγίζει τις 800.000 ψυχές, ενώ και οι ναζιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Κροατίας είχαν τη δική τους συνεισφορά στον μακάβριο απολογισμό. Όμως, ο δικός τους Αφανισμός παραμένει άγνωστος ίσως επειδή οι τσιγγάνοι ή Ρόμα δεν κατάφεραν ποτέ να συγκροτήσουν αστική τάξη ώστε να δημιουργήσουν την δική τους μεγάλη αφήγηση μέσα από έναν πολιτισμό γραφής ή κρατική οντότητα για να υποστηρίξει την υπόθεσή τους.

Και όμως μελετητές υποστηρίζουν ότι σχεδόν ολόκληρος ο τσιγγάνικος πληθυσμός εξοντώθηκε στην Κροατία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, αλλά και χώρες του «Ευρωπαϊκού πυρήνα» όπως το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία.

«Η πληθυσμιακή ομάδα των Τσιγγάνων (Ρομά, Σίντι και Μανούς) πλήρωσε το μεγαλύτερο φόρο αίματος από κάθε άλλη, αν οι δολοφονίες μελών της συγκριθούν με το συνολικό πληθυσμό της. H σφαγή των Σίντι (Γερμανοί Τσιγγάνοι) και των Ρομά δεν αναγνωρίζεται σήμερα (τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα) ως γενοκτονία, και το 2005 όταν έγινε η μεγάλη εκδήλωση για τα εγκαίνια του μνημείου του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο από το μνημείο – και από τη Μνήμη – αποκλείστηκαν (και) τα θύματα Τσιγγάνοι.» Αλλά το ιντερμέτζιο του Ολοκαυτώματος, που θα έκαιγε μια ολόκληρη ήπειρο και εκατομμύρια από τους χριστιανικούς της και όχι μόνο πληθυσμούς, έχοντας ως θύμα πέρα από τις ζωές και τον ίδιο τον πολιτισμό της, περιλάμβανε και τους Τσιγγάνους.

«Όπου πήγαμε στρέψαμε το γιο ενάντια στον πατέρα και κάναμε το φίλο, του φίλου του εχθρό» έγραψε ο Μπρεχτ στο «Τρόμος και Αθλιότητα του Γ' Ράιχ». Όμως ο ναζισμός, παρ' όλο που άφησε πίσω έναν κόσμο ερειπωμένο, δεν έχει «ψοφήσει»: Είναι ακόμη παρών,  κρυμμένος χρόνια μέσα στο κουκούλι του, όπως θύμιζε ο Πρίμο Λέβι, και σήμερα βγάζει σιγά σιγά το κεφάλι του έξω και μας κοιτά, μικρό μάτι του σκότους που μεγαλώνει το μέσα κι έξω μας σκότος. Από μια πολιτική τάξη που θέλει ή ανέχεται  (καθένας κι ένα αξίωμα, σαν το πουλί μες το κλουβί του, δεν έγραψε ο Σεφέρης;) την ιστορική ροή προς την νέα δουλεία για τους πολλούς γραφικοποιώντας κάθε αντίσταση μιας φύσης ανθρώπινης που πρέπει να πεθάνει, και από μια κοινωνία που από την Αραβοφοβία (πχ κατσαριδοποίηση των Παλαιστινίων) μέχρι τον αντισημιτισμό, και από τους Τζιχαντιστές στην Ανατολή μέχρι τους νεοναζί στην Δύση (ο Μπρέιβικ ζει ανάμεσα μας), οι φυλετικοθρησκευτικές αναγνώσεις όλων των πλευρών  διαχέονται ως κυρίαρχος λόγος για να συγκαλύψουν τις οικονομικοπολιτικές αιτίες, αποτελώντας το πιο γόνιμο χωράφι για το «Θηρίο». 

Σε έναν κόσμο που τον αφήνουν πολιτικά και φιλοσοφικά απαίδευτο για να τον χειραγωγούν διαρκώς, που χειραγωγώντας τον φόβο και την ανάγκη του (αλλά και τις υπαρκτές του αντιθέσεις σε σχέση με το καλό και το κακό), αλληλοεξοντώνεται ευκολότερα από ό,τι οργανώνεται για να σωθεί, ο ναζισμός, παρ' όλο που άφησε πίσω του έναν κόσμο ερειπωμένο, δεν έχει «ψοφήσει»: Χρόνια προετοίμαζε την αλλαγή του για να εμφανιστεί ξανά με καινούργιο πρόσωπο, μη αναγνωρίσιμο, πιο αξιοσέβαστο, προσαρμοσμένος στις καινούργιες συνθήκες ενός πλανήτη ο οποίος έβγαινε από την καταστροφή που ο ίδιος ο φασισμός είχε προκαλέσει» (Λέβι). Κι όμως το παλίμψηστο του αποτελείται από τις πολλές μικρές μας συμπεριφορές, και από τις πολλές μας απουσίες από όλες τις σημαντικές για μας αποφάσεις, πρεζομένοι και πρεζομένες μπροστά στην μιντιακή αναπαράσταση ενός κόσμου που όσο πεθαίνει τόσο πιο έντονα μακιγιάρεται.

 
Η Άρεντ όριζε ως το πιο σημαντικό καθήκον μας στον αντιφασιστικό αγώνα και στην παροχή της αντίστοιχης αντιφασιστικής παιδείας το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που μετατρέπει απλούς ανθρώπους σε όργανα του ολοκληρωτισμού. Είχε επισημάνει πως ο μέγιστος κίνδυνος δεν προέρχεται μονάχα από την ατόφια συγκρότηση του ναζισμού (γι’ αυτό και υπάρχει κι ένας βαθιά συστημικός αντιφασισμός… ένας αντιφασισμός που δρα λεκτικά ως πεδίο συνοχής της διαπλοκής της μεταδημοκρατίας την ίδια στιγμή που πρακτικά τον και την υπο-στηρίζει) αλλά από την τάση απενοχοποίησης και αποδοχής συγκεκριμένων καθεστώτων και συμπεριφορών μπροστά στην σύγκριση με το απόλυτο Κακό.

Σήμερα η προειδοποίησή της ακούγεται ίσως περισσότερο επίκαιρη από ποτέ και συμπυκνώνει την απειλή του ναζισμού και την μέγιστη ανηθικότητα της ύπαρξης αντιφασισμού πολλών ταχυτήτων, της αποδοχής να υπάρχουν ξεχασμένα ολοκαυτώματα όπως των Ρομά, αφανισμένων διπλά, ως Άνθρωποι κι ως Μνήμη: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στο να αναγνωρίσουμε τον ολοκληρωτισμό ως την κατάρα του αιώνα θα ήταν μια τέτοια εμμονή με αυτόν που θα μας εμποδίζουμε να δούμε τα πολλά εκείνα μικρά και όχι τόσο μικρά κακά με τα οποία είναι στρωμένος ο δρόμος προς την κόλαση.» Και όταν φτάσουμε εκεί στο όνομα της «καλύτερης θέας», στο όνομα της «προόδου», θα μπορούμε (θα επιβάλλεται) να πέσουμε από την κορυφή της κλίμακας «με το κεφάλι προς τα κάτω». Porrajmos, δηλαδή Αφανισμός…

eagainst.com
athriskos.gr
exandasdocumentaries.com
agon.gr