Σε όλη την Ασία υπάρχει μια νέα τάση για να κερδίσουν οι άνθρωποι την διασημότητα που επιθυμούν: Το live streaming. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάνουν αστεία, τρώνε και κοιμούνται, ενώ παρακολουθούνται από χιλιάδες έξυπνα τηλέφωνα και οθόνες υπολογιστών. Οι πιο επιτυχημένοι από αυτούς βγάζουν τόσα λεφτά μάλιστα που μπορούν να αγοράσουν τα δικά τους νησιά. Αλλά η βιομηχανία τροφοδοτεί την μοναξιά τόσο για τους «αστέρες» αυτής της «βιομηχανίας», όσο και για όσους τους παρακολουθούν.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Junji Chen, ο οποίος μετά από τη δουλειά του - εργάζεται σε εργοστάσιο υφασμάτων - ξοδεύει τον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθώντας online την αγαπημένη του live streamer που είναι γνωστή ως Yutong. Έχοντας φύγει από το χωριό του για να δουλέψει στην Ταϊπέι, ο 42χρονος δεν έχει κοινωνική ζωή. Οι περισσότερες από τις σχέσεις του είναι διαδικτυακές, συνήθως με άτομα που δεν έχει συναντήσει ποτέ προσωπικά.
Η Yutong δεν μπορεί να δει τον Chen ή να ακούσει τη φωνή του, αλλά για αυτόν η σύνδεσή τους είναι αληθινή και αμοιβαία. Το μόνο που χρειάζεται για να νιώσει αυτή τη σύνδεση είναι το πάτημα ενός κουμπιού στην οθόνη, ενώ υπάρχει και χώρος για σχόλια στα οποία μπορεί να της εκφράσει τον θαυμασμό του, ακόμα και να της στείλει χρήματα με τη μορφή εικονικών αυτοκόλλητων.
Ένα αυτοκόλλητο μπορεί να κοστίσει πολλά δολάρια, και οι τιμές είναι γενικά εξαιρετικά υψηλές για έναν εργάτη σε μια χώρα που ο κατώτατος μισθός είναι χαμηλότερος από 5 δολάρια την ώρα. Αλλά για τους μοναχικούς θεατές όπως ο Junji, ο οποίος ξοδεύει το ένα τρίτο του μισθού του σε εικονικά αυτοκόλλητα, αξίζει τον κόπο.
Οι εφαρμογές live streaming έκαναν την εμφάνιση τους στην Κορέα το 2006, ως πλατφόρμες διασημοτήτων του διαδικτύου. Οι «διασημότητες» αυτές μιλάνε, τρώνε, χορεύουν ή ακόμα και κοιμούνται μπροστά σε μια κάμερα, σε ένα ιδιότυπο, νέας γενιάς Big Brother. Τώρα αυτές οι εφαρμογές είναι δημοφιλείς σε ολόκληρη την Κορέα, την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ταϊβάν.
Οι πλατφόρμες όπως το 17 Media, που ιδρύθηκε στην Ταϊβάν το 2015, έχουν πάνω από 30 εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως και παράγουν καθημερινά 10.000 ώρες περιεχομένου. Πέραν των 10 εκατομμυρίων λήψεων εντός των πρώτων 250 ημερών, ο αρχικός ρυθμός ανάπτυξης του Media 17 ήταν πιο γρήγορος από ό, τι αυτός του Instagram ή του Facebook.
«Ψυχαγωγία» για όλο το 24ωρο
Όταν έφτασε στην Κίνα το 2017, η Chi Hui Lin άνοιξε για πρώτη φορά μια εφαρμογή live stream. Μεγαλώνοντας στην Ταϊβάν, παρακολούθησε την άνοδο της βιομηχανίας καθώς οι διαφημίσεις εμφανίστηκαν στις μεγάλες πόλεις και τα ονόματα των πλατφορμών αυτών έγιναν μέρος των καθημερινών συζητήσεων. Αλλά δεν αισθάνθηκε ποτέ υποχρεωμένη να τσεκάρει μια εφαρμογή. Ακόμη και όταν τελικά το έκανε, δεν το βρήκε ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Η βιομηχανία είναι κατά κύριο λόγο - αλλά όχι αποκλειστικά - για γυναίκες live streamers που παρακολουθούνται από άνδρες οπαδούς. Παρ 'όλα αυτά, πυροδότησε την περιέργειά της.
Αλλά και στον Jerome Gence, φωτογράφο και φίλο της Lin, κέντρισε το ενδιαφέρον αυτού του είδους η σχέση των ανθρώπων κι έτσι αποφάσισε φωτογραφίσει μαζί με την Lin, live streamers και τους οπαδούς τους σε όλη την Ασία. Για πάνω από επτά μήνες, η Lin και ο Gence είχαν συναντήσεις με τις διασημότητες του διαδικτύου, από άντρες που καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες φαγητού μέχρι γυναίκες που αλλάζουν το σχήμα του προσώπου τους με ειδικά φίλτρα.
Ανακάλυψαν επίσης ότι οι χνουδωτές καρέκλες και οι φανταχτερές ταπετσαρίες που φαίνονται σαν φόντο των live streamers δεν είναι ολόκληρη η εικόνα. «Βλέπετε ένα φοβερό φόντο αλλά από την άλλη μεριά μπορεί να μην έχουν ούτε παράθυρο ή να επικρατεί ένα χάος», ανέφερε ο Gence στο bbc.
Πίσω από τις οθόνες
Σε κάθε χώρα η βιομηχανία του live streaming, έχει διαφορετικούς κανόνες. Ο πρώτος σταθμός της Lin και του Gence ήταν η Red Media, μια κινεζική υπηρεσία ζωντανής ροής με γραφεία στο Xi'an και το Πεκίνο. Η Κίνα παρακολουθεί στενά όλα τα live streaming και απαγορεύει τις συζητήσεις σχετικά με πολιτικά θέματα. Εκεί συνάντησαν live streamers που ζούσαν σε μικρά διαμερίσματα με αυστηρούς κανονισμούς. Αντίθετα στην Ταϊβάν, την Ιαπωνία και την Κορέα, οι live streamers μπορούν να συμμετέχουν σε πολιτικές συζητήσεις και να δουλεύουν από το σπίτι κι όχι σε κάποιο γραφείο.
Η εργασία αυτή μπορεί να προκαλέσει σωματική και ψυχική βλάβη. Οι ώρες αιχμής είναι αργά τη νύχτα, που σημαίνει ότι όσοι ασχολούνται με αυτό έχουν ακανόνιστα προγράμματα ύπνου και συχνά εξαντλούνται. Μερικοί απομονώνονται από τους φίλους και την οικογένεια τους ή πάσχουν από κατάθλιψη. Στην Κορέα, όσοι τρώνε μεγάλες ποσότητες φαγητού μπροστά από την κάμερα - γνωστοί ως Mukbang - είναι επιρρεπείς στην παχυσαρκία, ενώ συχνά αναπτύσσουν προβλήματα υγείας, όπως καρδιακή ανεπάρκεια.
Όταν η Lala, διάσημη στην Ταϊβάν, πηγαίνει στη δουλειά, αφήνει την πεντάχρονη κόρη της, Mong Mong, στο σπίτι τους. Η μητέρα της Lala είπε στους Gence και Lin ότι φοβόταν ότι η κόρη της δεν είχε «κανονικές» σχέσεις εκτός live streaming - παρά το γεγονός ότι είχε σχεδόν 75.000 οπαδούς στο LiveAf, μια εφαρμογή της 17 Media.
Επειδή η επιτυχία του live streaming εξαρτάται από την ψηφιακή δημοτικότητά των προσώπων, αυτοί συχνά συνεχίσουν να κάνουν πράγματα που τους κάνουν κακό για να ευχαριστήσουν τους οπαδούς τους. Μόλις χαθεί η οικειότητα, θα χαθεί και το εισόδημα τους, άλλωστε. Οικονομικά, λίγοι μπορούν να ζήσουν μόνο από τη βιομηχανία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2016 από την WeChat, μια κινεζική εφαρμογή κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, περισσότερο από το 90% των live streamers έκαναν και δεύτερη δουλειά και μόνο το 17% παρέμεινε στη βιομηχανία για περισσότερα από δύο χρόνια. Ανεξάρτητα από αυτό, εταιρείες όπως η 17 Media βγάζουν πολλά χρήματα.
Εύκολοι στόχοι
Ο Kongto, ένας 32χρονος οπαδός που, ζει στο σπίτι με τους γονείς του στο Miaoli της Ταϊβάν δεν έχει φιλήσει ποτέ γυναίκα κι αισθάνεται πιο ικανός να εκφράσει την αγάπη για μια live streamer παρά για κάποια στην πραγματική ζωή. Παρακολουθεί την αγαπημένη του Yutong μόνος του, φοβούμενος την αντίδραση των γονιών του.
Ο Kongto, είναι ένας από τους πολλούς που παρακολουθούν live streams για την καταπολέμηση της μοναξιάς. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στις ασιατικές χώρες όπου πολλοί νέοι πρέπει να εγκαταλείψουν τα χωριά τους για να δουλέψουν στα εργοστάσια σε μεγαλύτερες πόλεις. Χωρίς ένα γνωστό πρόσωπο για να συναναστρέφονται, βρίσκουν μια εύκολη λύση στο live streaming.
Η ταχεία μετάβαση της Κίνας σε μια ατομικιστική κοινωνία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απόφαση των νέων να παρακολουθούν live streams, σύμφωνα με τον Nan Zhang, που κάνει μια έρευνα πάνω σε αυτή τη βιομηχανία. Επιπλέον, η πολιτική της Κίνας για τη γέννηση ενός παιδιού, που εγκρίθηκε για πρώτη φορά το 1980, είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια εικοσάρηδες να έρθουν αντιμέτωποι με τη γυναικεία έλλειψη.
Οι επιπτώσεις
Οι λάτρεις του live streaming δημιουργούν μονόπλευρες σχέσεις και συχνά έχουν την ψευδαίσθηση της συντροφικότητας όταν στην πραγματικότητα το άλλο πρόσωπο τους προσφέρει ελάχιστα ή τίποτα σε αντάλλαγμα.
Ο Kostadin Kushlev, βοηθός καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Georgetown, έχει ερευνήσει τις επιπτώσεις του χρόνου που ξοδεύονται στην οθόνη. Διαπίστωσε ότι οι αλληλεπιδράσεις με κινητά τηλέφωνα ή άλλες συσκευές δεν μπορούν να αποφέρουν τα ίδια οφέλη με τις πραγματικές σχέσεις. «Αυτές οι συσκευές μπορούν να μας συνδέσουν, θεωρητικά», λέει ο Kushlev. «Νιώθουμε την ανάγκη να συνδεθούμε αλλά δεν μπορούμε».
Οι οπαδοί του live stream από τη μεριά τους πιστεύουν ότι παίρνουν κάτι από αυτή τη σχέση. Αλλά στο τέλος ο live streamer παίρνει απλά τα χρήματα και ο οπαδός του καταλήγει ακόμα πιο μόνος από πριν. Μερικοί οπαδοί εξακολουθούν να λένε ότι οι πλατφόρμες live streaming τους βοηθούν να καλλιεργήσουν φιλίες ή ακόμα και να αγαπήσουν, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο θλιβερή.
Πηγή tvxs
