Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

Η Κατερίνα Γρέγου αναλαμβάνει Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΕΜΣΤ

Πέμπτη, 13/05/2021 - 17:44

Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης αναλαμβάνει από την 1η Ιουλίου 2021, η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνίδα επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος Κατερίνα Γρέγου, σηματοδοτώντας μία νέαεποχή για το ΕΜΣΤ. Υπενθυμίζεται ότιτο ΕΜΣΤ ιδρύθηκε πριν 20 χρόνια και ότι από τον Μάιο του 2015, που το μουσείο εγκαταστάθηκε στη μόνιμη στέγη του στο πρώην εργοστάσιο Φιξ, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2019, το ΕΜΣΤ είχε φιλοξενήσει στους χώρους του μόνο περιοδικές εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα. Στη συνέχεια έκλεισε τις πόρτες του μέχρι να τεθείσε πλήρη καθημερινή λειτουργία σε μόνιμη στέγη τον Φεβρουάριο του 2020, παρουσιάζοντας τη μόνιμη συλλογή του, προτού η έλευση της πανδημίας στην Ελλάδα καταστήσει και πάλι περιορισμένη την πρόσβαση του κοινού. Όταν το ΕΜΣΤ άνοιξε ξανά τις πόρτες του το φθινόπωρο του 2020, φιλοξένησε επιπλέον τις περιοδικές εκθέσεις «Ubuntu: Πέντε Δωμάτια από τη Συλλογή Χάρη Δαυίδ» και «Θεωρήματα 2 – Περί Ιστορίας».

Όπως δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, για την ανάληψη της θέσης της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του ΕΜΣΤ, από την Κατερίνα Γρέγου, «Με τη διεθνή της εμπειρία, το πλούσιο εκθεσιακό και συγγραφικό έργο της και τις πολυάριθμες συνεργασίες με Ιδρύματα και θεσμούς σε όλη την Ευρώπη, η Κατερίνα Γρέγου είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να οδηγήσει το ΕΜΣΤ στη νέα του εποχή. Ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης, ανοιχτό στο κοινό, δραστήριο, ζωντανό, που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ενώνει τον εικαστικό κόσμο της χώρας. Στόχος της νέας εποχής του ΕΜΣΤ είναι να συμβάλει καθοριστικά, ώστε η Αθήνα να γίνει ένα ευρωπαϊκό κέντρο σύγχρονης δημιουργίας, που θα προβάλλει τους Έλληνες καλλιτέχνες και θα φιλοξενεί καινοτόμες ιδέες και έντονο καλλιτεχνικό διάλογο. Το ΕΜΣΤ, ως πόλος πολιτισμού στο κέντρο της Αθήνας, εντάσσεται στο σύνολο των νέων μουσείων της πόλης, που αναδεικνύουν την Αθήνα ως κορυφαίο πολιτιστικό προορισμό».

Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα σύγχρονου πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, δήλωσε: «Πρόκειται για το πλέον καθοριστικό βήμα στο στρατηγικό σχεδιασμό που υλοποιούμε, προκειμένου το ΕΜΣΤ να εκπληρώσει την αποστολή του ως ένα μουσείο-σημείο αναφοράς,το οποίο ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του σύγχρονου ρόλου των μουσείων, είναι φιλικό, εξωστρεφές και παραμένει ανοιχτό σε νέες οπτικές για τον σύγχρονο πολιτισμό. Στο πλαίσιο αυτό, η Κατερίνα Γρέγου αποτελεί τηνιδανική επιλογή, καθώς στο πρόσωπό της συγκεντρώνει τη διεθνή εμπειρία, την προοπτική και το όραμα για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ και τη διεύρυνση και ανάδειξη της εγχώριας κοινότητας της σύγχρονης τέχνης, αλλά και την ικανότητα ουσιαστικής διασύνδεσής της με τη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή μέσα από ένα δυναμικό μουσείο». 

Σχετικά με την ανάληψη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του ΕΜΣΤ η Κατερίνα Γρέγου δήλωσε, «Μετά από 15 χρόνια στο εξωτερικό είναι μεγάλη μου τιμή να αναλάβω αυτήν τη θέση και να έχω τη δυνατότητα να συνεισφέρω, στη χώρα μου, στην ανάπτυξη του πιο σημαντικού μαςθεσμού σύγχρονης τέχνης».

Ιστορικός τέχνης, επιμελήτρια και μουσειολόγος, με πλούσια διεθνή εμπειρία, η Κατερίνα Γρέγου υπήρξε ιδρυτική διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. To 2006 κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού επιλέχθηκε ως καλλιτεχνική διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης και Νέων Μέσων Argos (επιδοτούμενος φορέας του Φλαμανδικού Υπουργείου Πολιτισμού) στις Βρυξέλλες και μετακόμισε στη βελγική πρωτεύουσα όπου και είναι εγκατεστημένη μέχρι σήμερα. Μετά το Argosδιετέλεσε καλλιτεχνική διευθύντρια της Τριενάλε του Μέχελεν όπου επιμελήθηκε τη μεγάλη έκθεση Newtopia: theStateofHumanRights σε συνεργασία με τη Διεθνή ΑμνηστίακαιτοHumanRightsWatch, καλλιτεχνική διευθύντρια τηςArtBrussels (2012-2016), ενώ από το 2016 είναι επιμελήτρια του εικαστικού προγράμματος του μηκερδοσκοπικού ιδρύματος Schwarz, διατηρώντας παράλληλα και την ιδιότητα της ανεξάρτητης επιμελήτριας. To επιμελητικό της έργο, που εστιάζει σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και τα σημαντικά ζητήματα της εποχής μας, έχει διακριθεί διεθνώς για το όραμα και τη συνέπειά του.

Έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις μεγάλης κλίμακας σε μουσεία και κέντρα σύγχρονης τέχνης διεθνώς όπως, μεταξύ άλλων, η AkademiederKünste, ηBOZAR - Palais de Beaux Arts στις Βρυξέλλες, οι Kunsthalle της Mulhouse και τουΤαλλιν, το Φεστιβάλ SteirischerHerbst στο Graz, καθώς και εννέα διεθνείς Μπιενάλε μεταξύ των οποίων, τη Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, τη Μπιενάλε του Γκέτεμποργκ, την Ευρωπαϊκή Μπιενάλε Manifesta, την EV+A: Μπιενάλε της Ιρλανδίας, τη Μπιενάλε Βίντεο Contour, και τη Μπιενάλε Φωτογραφίας Fotofestival (Kunsthalle Mannheim, Kunsthalle Heidelberg, Kunstverein Heidelberg, Kunstverein Ludwigshafen, Reiss-Engelhorn Museum). Έχει επίσης επιμεληθεί τρία εθνικά περίπτερα στη Μπιενάλε της Βενετίας για λογαριασμό της Κροατίας το 2019, του Βελγίου το 2015 και της Δανίας το 2012. Επιπλέον, ήταν ιδρυτική καλλιτεχνική διευθύντρια της 1ης Μπιενάλε της Ρίγας, 2016-2018, η οποία χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες εκθέσεις της χρονιάς, διεθνώς.  

Πρόσφατα εγκαινίασε την έκθεση «Modern Love» (Η Αγάπη στα Χρόνια των Ψυχρών Οικειοτήτων) στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Φράιμπουργκ,η οποία θα παρουσιαστεί την άνοιξη στην Kunsthalle του Τάλλιν και το φθινόπωρο στο IMPAKT Media Arts Organisation, στην Ουτρέχτη. Παράλληλα, είναι συνεπιμελήτρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Βίντεο, Περφόρμανς IMPAKT Festival που θα πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο στην Ουτρέχτη, ενώ τον Σεπτέμβριο επιμελείται την αναδρομική έκθεση του Βέλγου καλλιτέχνη Maarten Vanden Eynde στο Mu.Zee, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Οστάνδης.

Η Κατερίνα Γρέγου είναι επισκέπτης λέκτορας και διδάσκει στα μεταπτυχιακά προγράμματα του HISK, του Ανώτατου Ινστιτούτου Τεχνών στη Γάνδη και στην Ακαδημία Jan Van Eyck στο Μάαστριχτ και στο Curatorial Training Programme Full Spectrum Curatorship που διοργανώνει το IMPAKT στην Ουτρέχτη. Έχει διατελέσει επίσης, επισκέπτης λέκτορας στα πανεπιστήμια της Ζυρίχης, του Νιουκάστλ, της Ούμεα, μεταξύ άλλων αλλά και στο ISCP (Νέα Υόρκη), στο KunstlerhausBethanien (Βερολίνο) και στο WIELS (Βρυξέλλες). Η ίδια έχει σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης στο Courtauld Institute of Art του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (BA Ηonours), Λογοτεχνία και Ιστορία με Ιστορία της Τέχνης στο  King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (ΜΑ) και Μουσειολογία και Διοίκηση Μουσείων στο City University London (ΜΑ).

Τέλος, είναι μέλος τουCAAS, της καλλιτεχνικής και επιστημονικής επιτροπής του KANALPompidou, το νέο μουσείο του CentrePompidou, που θα ανοίξει στις Βρυξέλλες το 2023, μέλος του Δ.Σ. της Μπιενάλε της Ρίγας και του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης & Νέων Μέσων Argos.Το πλήρες ιστορικό των διεθνών εκθέσεών της καθώς και η πλούσια συγγραφική δραστηριότητά της, βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα www.katerinagregos.org

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό με την εγκατάσταση Sterling Ruby at Cycladic: Ceramics.

Πέμπτη, 13/05/2021 - 17:33
Στις 14 Μαϊου το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό με την εγκατάσταση Sterling Ruby at Cycladic: Ceramics.

Το Μουσείο προσκάλεσε τον διεθνούς φήμης Αμερικανό καλλιτέχνη Sterling Ruby να πραγματοποιήσει μια εικαστική παρέμβαση εντός της μόνιμης συλλογής του, παρουσιάζοντας μία επιλογή από τα διάσημα κεραμικά γλυπτά του. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει 21 συνολικά κεραμικά έργα εκ των οποίων κάποια θα παρουσιαστούν στην Πτέρυγα Ντόλλη Γουλανδρή.

Είναι η δεύτερη φορά, μετά την έκθεση Ai Weiwei at Cycladic το 2016, που το Μουσείο προσκαλεί έναν καλλιτέχνη να παρουσιάσει το έργο του μέσα στις μόνιμες συλλογές. Αυτή τη φορά, ο Sterling Ruby, που πειραματίζεται διαρκώς με τα όρια της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τοποθετεί επιλεγμένα έργα ανάμεσα στα σπάνια εκθέματα της Συλλογής Κυκλαδικής Τέχνης.

Τα κεραμικά κατείχαν ανέκαθεν σημαντική θέση στην καλλιτεχνική πορεία του Sterling Ruby. Ο καλλιτέχνης, στο έργο του οποίου είναι εμφανής η παράδοση των γνωστών κεραμιστών της Καλιφόρνια, χρησιμοποιεί ένα εύρος εκφραστικών μέσων, όπως η γλυπτική, το σχέδιο, το κολάζ, η ζωγραφική και το βίντεο. Η κεραμική τέχνη παραμένει στο επίκεντρο της πρακτικής του, ενώ παράλληλα αξιοποιεί δυναμικά τις πλαστικές ιδιότητες της γλυπτικής και τις χρωματικές ποιότητες της ζωγραφικής.

Τα κεραμικά γλυπτά του Ruby χαρακτηρίζονται από ποικιλία μορφών, τόσο μικρότερων χρηστικών αντικειμένων, όπως γουδιά και σταχτοδοχεία, όσο και μεγαλύτερων λεκανοειδών μορφών και άλλων παραστατικών σχημάτων, όπως άνθη και τοτεμικές φόρμες.Ο Ruby συχνά συνδυάζει, μεταβάλλει και επανατοποθετεί τα χρησιμοποιημένα θραύσματα από προηγούμενα κεραμικά του έργα, λειτουργώντας ως καταλύτης σε έναν κύκλο μετενσάρκωσης, στον οποίο οι μεταβατικές στιγμές και οι εικόνες παγώνουν στο χρόνο. Προσδίδει στον κεραμικό φούρνο τη θέση ενός χώρου στον οποίο συντελείται ένας τελετουργικός μετασχηματισμός, μέσω του οποίου οι αρχέγονες και τυχαίες δυνάμεις της φύσης λειτουργούν παράλληλα με το χέρι του για τον σχηματισμό του τελικού έργου τέχνη.

Όπως εξηγεί ο ίδιος ο καλλιτέχνης, «Τα έργα είναι χειροποίητα και ανθρωπομορφικά. Πολλά από αυτά τα αντικείμενα αποτελούνται από θραύσματα προηγούμενων κατεστραμμένων έργων μου που περιμάζεψα κατακερματισμένα και έχουν ψηθεί ξανά και ξανά, ακόμη και δέκα φορές. Τα έργα στέκουν σαν “μνημεία” αποτυχημένων προσπαθειών και μάταιων επιδιώξεων, κάτω από ένα μανδύα γυαλιστερού σμάλτου και ποικίλων χρωμάτων, που επιτυγχάνεται με διαδοχικά ψησίματα στον κεραμικό φούρνο. Αυτά τα γλυπτά εμπεριέχουν αναφορές που παραπέμπουν σε αρχαιολογικές ανασκαφές ή ακόμα και εκταφές. Λειτουργούν ως αλληγορική αποδοχή τόσο του ηθικού χρέους που κάθε καλλιτέχνης επιφορτίζεται, αλλά και όσων επιβάλλονται από την ίδια την ιστορία της τέχνης, δίνοντας έτσι νέα ζωή σε αντικείμενα και ιδέες από το παρελθόν.»

. Εφαρμόζοντας τη χαρακτηριστική ισορροπία μεταξύ ευθραυστότητας και τραχύτητας σε μια ποικιλία σχημάτων και κλίμακας, ο Ruby αναπτύσσει διαφορετικά εννοιολογικά νoήματα, όπως η θρησκευτικότητα και οι θυσιαστικές τελετουργίες, καθώς και το ανθρώπινο σώμα στη ζωή και στο θάνατο. Παρουσιάζοντας τα έργα του ανάμεσα στα αρχαία αντικείμενα της μόνιμης συλλογής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, τα κεραμικά του Ruby αντικατοπτρίζουν μια σύγχρονη ιδέα της αρχαιολογίας, δείχνοντας μια διηπειρωτική και διαρκώς εξελισσόμενη γενεαλογία μορφών.

Θέτοντας την «προσωπική ανασκαφή» ως εννοιολογικό πλαίσιο στο καλλιτεχνικό του έργο, καθώς και ως μέσο ανίχνευσης των συγγενικών δεσμών που συνδέουν τα έργα του, ο Ruby αποδίδει σημαντική θέση στην έννοια της αρχαιολογίας. Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, τα έργα του Ruby συνδιαλέγονται με χαρακτηριστικά δείγματα ειδωλίων και αγγείων, εργαλείων, όπλων και κεραμικών σκευών από όλες τις φάσεις του Κυκλαδικού Πολιτισμού που άκμασε στο κεντρικό Αιγαίο κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.). Όπως επισημαίνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Δίπλα στα αρχαιολογικά εκθέματα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, τα κεραμικά διερευνούν τόσο την εξέλιξη του μέσου όσο και τις δυνατότητές του και προτείνουν μια σύγχρονη ερμηνεία της αρχαιολογίας.»


Η εικαστική παρέμβαση πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη της Gagosian.


Βιογραφικό του Sterling Ruby

Το έργο του Sterling Ruby καταπιάνεται με αυτοβιογραφικά ζητήματα, θέματα που άπτονται της ιστορίας της τέχνης, καθώς και κοινωνικά ζητήματα, όπως η βία και η καταπίεση που ασκούνται μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Προτάσσοντας ποικίλες αισθητικές στρατηγικές και εκφραστικά μέσα, όπως η γλυπτική, το σχέδιο, το κολάζ, η κεραμική, η ζωγραφική και το βίντεο, εξετάζει τις αντιθέσεις ανάμεσα σε εικαστικές και ανθρωπολογικές έννοιες όπως η ρευστότητα και η στασιμότητα, ο Εξπρεσιονισμός και ο Μινιμαλισμός, το αποκρουστικό και το ωραίο.

Γεννημένος στην Αεροπορική Βάση του Bitburg στη Γερμανία, από Αμερικανό πατέρα και Ολλανδή μητέρα, ο Ruby μετακόμισε σε νεαρή ηλικία στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα στη νοτιοανατολική Πενσυλβάνια. Εκεί ήρθε σε επαφή με τις τεχνικές καπιτοναρίσματος (quilting) των Αmish και την παραδοσιακή αγγειοπλαστική κόκκινου πηλού της Πενσυλβάνια, που του ενέπνευσαν τις πρώτες του απόπειρες στη δημιουργία ενδυμάτων, τη γλυπτική και την κεραμική. Ο Ruby αποφοίτησε από το Pennsylvania College of Art and Design στο Lancaster το 1996. Έλαβε πτυχίο BFA από τη σχολή School of the Art Institute of Chicago το 2002, και κατόπιν ένα MFA από το ArtCenter College of Design, στην Pasadena της Καλιφόρνια, το 2005.

Έργα του ανήκουν σε σημαντικές συλλογές ανά τον κόσμο, όπως στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι, το Hammer Museum στο Λος Άντζελες, το LACMA στο Λος Άντζελες, το Louisiana Museum of Modern Art στο Humlebaek, το Moderna Museet στη Στοκχόλμη, το MMFA στο Μόντρεαλ, το Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris στο Παρίσι, στο MCA στο Σικάγο, το MOCA στο Λος Άντζελες, το MoMA στη Νέα Υόρκη, το SFMOMA στο Σαν Φρανσίσκο, το Solomon R. Guggenheim Museum στη Νέα Υόρκη, την Tate Modern στο Λονδίνο, το Walker Art Center στη Μινεάπολη και το Whitney Museum of American Art στη Νέα Υόρκη.

Ο Ruby έχει εκθέσει σε διεθνούς φήμης ιδρύματα όπως το Institute of Contemporary Arts στη Βοστώνη (2020), το Institute of Contemporary Art στο Μαϊάμι (2019), το Nasher Sculpture Center στο Ντάλας (2019), το Whitney Museum of American Art στη Νέα Υόρκη (2019, 2014), το Museum of Arts and Design στη Νέα Υόρκη (2018), το Baltimore Museum of Art (2014), το Des Moines Art Center (2018), το Museum of Contemporary Art στο Λος Άντζελες (2017, 2012, 2011, 2008), το Los Angeles County Museum of Art (2016, 2014), το Musée de la Chasse et de la Nature στο Παρίσι (2015), το Ullens Center for Contemporary Art στο Πεκίνο (2014, 2008), το Museum Dhondt-Dhaenens στη Γάνδη (2013), το Museo d'Arte Contemporanea στη Ρώμη (2013), το Museum of Modern Art στη Νέα Υόρκη (2013, 2009), το FRAC Champagne-Ardenne στη Ρενς (2012), το Centre d’Art Contemporain στη Γενεύη (2012), το Bonniers Konsthall στη Στοκχόλμη (2012), το Museum of Contemporary Art στο Σικάγο (2012), το Toyota Municipal Museum of Art στο Τόκιο (2011), το Walker Art Center στη Μινεάπολη (2008), το Institute of Contemporary Art στη Φιλαδέλφεια (2008) και το The Drawing Center στη Νέα Υόρκη (2008).



«Sterling Ruby at Cycladic: Ceramics»
Ημερομηνίες: 14 Mαϊου – 21 Ιουνίου 2021
Mε την υποστήριξη:



Είσοδος: 10€ (είσοδος και στις Μόνιμες Συλλογές)
Μειωμένο εισιτήριο: 7€
Ελεύθερη είσοδος για τους Φίλους του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης


Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 10.00-17.00, Πέμπτη: 10.00-20.00, Κυριακή: 11.00-17.00, Τρίτη: Κλειστό.

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Νεοφύτου Δούκα 4
106 74, Αθήνα

T: (+30) 210 7228321-3
W: www.cycladic.gr
Facebook: CycladicArtMuseum | Instagram: @cycladic_museum




Διεθνής Ημέρα Μουσείων 2021/ Οι συλλογές των πολιτιστικών φορέων του Δήμου Αθηναίων δικτυώνονται

Πέμπτη, 13/05/2021 - 17:13

Τι σχέση έχει η βιομηχανική κληρονομιά με την τέχνη; Πώς συνδέεται ο Πλάτωνας με τους Σαρακατσάνους και το περιοδικό «Ευτέρπη» με την Ακρόπολη; Αλήθεια, η Μαρία Κάλλας επισκέφτηκε τη Δημοτική Πινακοθήκη κι ο Ελευθέριος Βενιζέλος το παλιό εργοστάσιο καπέλων Πουλόπουλου; Τι κοινό έχει ένα ανοιχτό στεφάνι με έναν ανοιχτό χώρο πολιτισμού και πόσα μυστικά κρύβει μια Βιβλιοθήκη;

Με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων στις 18 Μαΐου 2021 με θέμα «Το Μέλλον των Μουσείων: Αναστοχασμός και Επανεκκίνηση», που και φέτος το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) γιορτάζει ψηφιακά, ο Δήμος Αθηναίων τιμά τον σπουδαίο θεσμό μέσα από τα μουσεία του, με την κοινή ψηφιακή δράση του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων Collections Network(«Όταν οι συλλογές δικτυώνονται») που θα είναι διαθέσιμη στο www.imdcityofathens.gr από την Τρίτη 18 Μαΐου στις 11:00.

Για πρώτη φορά, 11 συλλογές πολιτιστικών φορέων του Δήμου Αθηναίων ανταλλάσσουν μεταξύ τους από ένα αντικείμενο και το παρουσιάζουν σε ψηφιακό περιβάλλον. Κάθε χώρος προσεγγίζει από τη δική του ερμηνευτική σκοπιά το αντικείμενο που υποδέχεται, το αναδεικνύει, το εντάσσει στην «οικογένειά» του και το παρουσιάζει στο ευρύ κοινό. Εκπαιδευτικές κάρτες διάδρασης, αφηγήσεις, εναλλακτικές εικαστικές παρουσιάσεις, πρωτότυπες ιστορίες και σύντομες ξεναγήσεις συνδυάζουν πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, φωτογραφίες, αρχειακό υλικό, ζωγραφικά σκίτσα, εικόνες από το παρελθόν και το μέλλον. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί μέσα από έναν διαδραστικό χάρτη στις προτάσεις-δράσεις των μουσείων και να γνωρίσει τα αντικείμενα που «ταξιδεύουν» σε έναν άλλο χώρο από το φυσικό τους περιβάλλον.

Μέσα από τη διαδικασία της ανταλλαγής, κάθε χώρος μεταλλάσσεται, «συμπλέοντας» με τη θεματική της ΔΗΜ 2021, μία θεματική που συμπίπτει χρονικά με την ανάγκη της κοινωνίας να ανασυσταθεί και να τεθεί ξανά σε λειτουργία μετά τη μακρά περίοδο της πανδημίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα μουσεία ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας καλούνται να σχεδιάσουν νέες δημιουργικές δράσεις και να επιβεβαιώσουν τον καθοριστικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στη νέα εποχή, αποτελώντας μοχλούς επανεκκίνησης.

Η συνολική διοργάνωση για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2021 εντάσσεται στην υλοποίηση ενός τριετούς σχεδίου για τον πολιτισμό της Αθήνας που στοχεύει στην ενίσχυση των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στον χώρο του πολιτισμού, στην αξιοποίηση και τη δημιουργία σύγχρονων υποδομών αλλά και στην πραγματοποίηση ενός ενιαίου προγράμματος πολιτιστικών εκδηλώσεων για όλους.

Στη δράση συμμετέχουν οι χώροι πολιτισμού (αλφαβητικά): Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου, Δημοτική Βιβλιοθήκη, Δημοτική Πινακοθήκη, Κέντρο Τεχνών, Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος, και οι Συλλογές: Μαρία Κάλλας, Λουκία Γεωργαντή, Δωδεκανησιακό Σπίτι.

Εκτός από την κοινή ψηφιακή δράση “Collections Network”, όλοι οι χώροι θα είναι ανοιχτοί στις 18 Μαΐου για να υποδεχτούν το κοινό, τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Αναλυτικότερα οι δράσεις:

Φως και Τέχνη

Τo Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου υποδέχεται το γλυπτό «Πρόσφυγες» του Λουκά Δούκα από τη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας.

  • Για εφήβους και ενήλικες

Ένα βίντεο εικαστικής προσέγγισης αποκαλύπτει στον θεατή μέσα από ερωταπαντήσεις και συγκρίσεις πώς γίνεται δύο κόσμοι, και συγκεκριμένα της βιομηχανικής κληρονομιάς και των καλών τεχνών, να είναι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι. Ένα συναρπαστικό ταξίδι συνειρμών που εμπλουτίζεται με αρχειακό υλικό, ζωγραφικά σκίτσα και αφήγηση θα… «ρίξει φως» στην τέχνη!

Ένα στεφάνι στο παλιό εργοστάσιο!

Το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου υποδέχεται ένα ανοιχτό στεφάνι από τη λαογραφική συλλογή του Δωδεκανησιακού Σπιτιού.

  • Για οικογένειες με παιδιά από 3 ετών και άνω

Ένα στεφάνι ως οικογενειακό κειμήλιο με καταγωγή από τη Σύμη συμβολίζει τον κύκλο της οικογένειας, έναν ημιτελή κύκλο που δεν κλείνει για να δεχτεί τα νέα μέλη. Μέσα από εκπαιδευτικές κάρτες διάδρασης, μικροί και μεγάλοι θα ανακαλύψουν τα «κρυμμένα» στεφάνια μέσα στο εργοστάσιο, στα κτίρια και στα μηχανήματά του. Παράλληλα, θα αναζητήσουν τους κοινούς συμβολισμούς ενός ανοιχτού στεφανιού με τους ανθρώπους στο εργοστάσιο, την περιοχή του Γκαζιού και την ιστορία της, όπως και την ανοιχτή δράση της Τεχνόπολης σήμερα. Φωτογραφίες, σκίτσα, παιχνίδια μνήμης και παρατηρητικότητας, εικαστικά παιχνίδια περιμένουν τους μικρούς μας φίλους στη δράση αυτή.

Το Μυστήριο στην Κεντρική Βιβλιοθήκη
Η Κεντρική Δημοτική βιβλιοθήκη υποδέχεται ένα σκίτσο του ζωγράφου Ιωάννη Ραψομανίκη που απεικονίζει τον Φερνάνδο Σερπιέρη από τη συλλογή του Μουσείου «Λουκίας Γεωργαντή» και ένα ανάγλυφο-λεπτομέρεια της λιθοδομής από το κτίριο του Κέντρου Τεχνών.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από μια πρωτότυπη ιστορία που συνδυάζει αφήγηση, κείμενα και φωτογραφίες, μικροί και μεγάλοι θα γίνουν συμμέτοχοι σε μία ιστορία μυστηρίου που καλείται να λύσει ένας βιβλιοθηκονόμος. Ένα μυστηριώδες τηλεγράφημα αποκαλύπτει ότι ένα έργο τέχνης έχει εξαφανιστεί. Ταυτόχρονα ένας βιβλιοφάγος αναζητά στοιχεία για μια παράξενη φωτογραφία. Ο βιβλιοθηκονόμος μας, με όπλα  την παρατηρητικότητα, τις αναμνήσεις, τις ιστορίες των ανθρώπων και τα μυστικά των βιβλίων, θα μας ταξιδέψει σε μία ανεξιχνίαστη υπόθεση μυστήριου.

Τρία ζευγάρια γάντια, τρεις γυναικείες ιστορίες

Η Δημοτική Πινακοθήκη υποδέχεται ένα ζευγάρι γάντια από τη Συλλογή της Μαρίας Κάλλας και μία φορεσιά Σαρακατσάνας από το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» με δύο ψηφιακές δράσεις.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο, τρία ζευγάρια γάντια από διαφορετικό υλικό «αφηγούνται» τρεις διαφορετικές ιστορίες γυναικών: μίας Σαρακατσάνας νύφης, μίας νεαρής μεγαλοαστής ζωγραφισμένης από τον Γεώργιο Ιακωβίδη αλλά και της μεγάλης ντίβας της όπερας Μαρίας Κάλλας. Μέσω των αφηγήσεων και του φωτογραφικού υλικού, μικροί και μεγάλοι ταξιδεύουν και ανακαλύπτουν τα μυστικά της ομορφιάς που διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα μέσα στον χρόνο.

  • Για παιδιά από 4 ετών και πάνω

Και όχι μόνο... Οι μικροί μας φίλοι θα έχουν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε ένα ψηφιακό εικαστικό εργαστήριο χάρτινης κούκλας, εξερευνώντας τα στιλιστικά μυστικά τριών γυναικών!

Μια πουδριέρα εποχής συναντά μια γραφομηχανή

Το Κέντρο Τεχνών και το Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος» υποδέχονται μία πουδριέρα από το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων.

  • Για παιδιά από 8 ετών και άνω και ενήλικες

 

Δύο ξεχωριστά μουσειακά αντικείμενα συναντιούνται και αξιοποιούνται σε ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι γνώσεων και δημιουργικότητας. Μικροί και μεγάλοι θα εκφραστούν μέσα από κάρτες διάδρασης, θα καλλιεργήσουν τη φαντασία τους και θα ανακαλύψουν πώς μοιάζει μία γραφομηχανή, πόσο σημαντική είναι η πουδριέρα για τη γυναικεία ομορφιά μιας άλλης εποχής, αλλά και τι σχέση έχουν τελικά μεταξύ τους!

Ακρόπολη των Αθηνών: από την «Ευτέρπη» στον Ελευθέριο Βενιζέλο

Το Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος» υποδέχεται το περιοδικό «Ευτέρπη», το πρώτο ελληνικό εικονογραφημένο περιοδικό (1847), από την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων.

  • Για μικρούς και μεγάλους

 

Μέσα από μία θεματική ξενάγηση που συνδυάζει πλούσιο εποπτικό υλικό (φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, γκραβούρες, σχέδια), κείμενα και αφήγηση, μικροί και μεγάλοι θα ταξιδέψουν στον χρόνο και θα ανακαλύψουν την Ακρόπολη, όπως απεικονίζεται σε ξυλογραφία στο εξώφυλλο του περιοδικού. Αυτή η εικόνα γίνεται αφορμή για να περιηγηθούν οι ψηφιακοί επισκέπτες στην Ακρόπολη ως σύμβολο του πολιτισμού, από την εποχή των πρώτων περιηγητών στην Αθήνα μέχρι την περίοδο αναστηλώσεων επί Όθωνα και από εκεί στην εποχή της τελευταίας διακυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου και της συμβολής του στις εργασίες αναστήλωσης.

Συνομιλώντας με το υφάδι του χρόνου…

Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» υποδέχεται τη μαρμάρινη κεφαλή του Πλάτωνα από την εικαστική εγκατάσταση που φιλοξενείται στο Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος.

 

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο πλούσιο σε εικόνες από το μουσείο «Αγγελική Χατζημιχάλη» και τα μοναδικά του εκθέματα, οι θεατές μπαίνουν σε χρονοκάψουλα, παρακολουθούν και ανακαλύπτουν ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο. Ταξιδεύουν στην εποχή του Πλάτωνα και στην εποχή της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη με τις δελφικές γιορτές της δεκαετίας του 1930 αλλά και αργότερα, στη δεκαετία του 1960 και στο σήμερα. Μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν την ιστορική συνέχεια με επίκεντρο τον άνθρωπο, τη σχέση μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών στοιχείων, όπως και τη σπουδαιότητα της ανταλλαγής αυτών για την επανεκκίνηση των ανθρώπινων κοινωνιών.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο παρουσιάζεται μια ιστορία όπου οι συμμετέχοντες θα ανακαλύψουν τις προετοιμασίες υποδοχής του Ελευθερίου Βενιζέλου στο παλιό εργοστάσιο καπέλων. Μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που το εργοστάσιο τον υποδέχεται. Πρωταγωνιστής στην ιστορία είναι ο Καραγκιόζης. Οι φίλοι του θεάτρου σκιών θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα πολύχρωμο ταξίδι στη γνώση, την ιστορία και τον πολιτισμό γνωρίζοντας παράλληλα σπάνια αντικείμενα από δύο διαφορετικές αλλά εξίσου σημαντικές ιστορικές συλλογές του Δήμου της Αθήνας.

Από το σκοτάδι στο φως

Το Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος υποδέχεται μία λάμπα φωταέριου από το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταέριου.

  • Για έφηβους και ενήλικες

Μέσα από ένα βίντεο που συνδυάζει κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό, οι θεατές θα αναζητήσουν και θα ανακαλύψουν την αξία του φωτός στον μύθο αλλά και στην ιστορία. Ένα φιλοσοφικό ταξίδι στον χρόνο που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, τον μύθο με την ιστορία και την επιστήμη, αποκαλύπτοντας την επιθυμία του ανθρώπου να φτάσει το φως και να νικήσει το σκοτάδι!

Περισσότερες πληροφορίες:

Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου | Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 2130109300, 2130109325

Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ): Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 2105284856, 2105284857

 

Διεθνής Ημέρα Μουσείων 2021
Οι συλλογές των πολιτιστικών φορέων του Δήμου Αθηναίων δικτυώνονται και παρουσιάζουν μια συναρπαστική ψηφιακή δράση για όλους

Τι σχέση έχει η βιομηχανική κληρονομιά με την τέχνη; Πώς συνδέεται ο Πλάτωνας με τους Σαρακατσάνους και το περιοδικό «Ευτέρπη» με την Ακρόπολη; Αλήθεια, η Μαρία Κάλλας επισκέφτηκε τη Δημοτική Πινακοθήκη κι ο Ελευθέριος Βενιζέλος το παλιό εργοστάσιο καπέλων Πουλόπουλου; Τι κοινό έχει ένα ανοιχτό στεφάνι με έναν ανοιχτό χώρο πολιτισμού και πόσα μυστικά κρύβει μια Βιβλιοθήκη;

Με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων στις 18 Μαΐου 2021 με θέμα «Το Μέλλον των Μουσείων: Αναστοχασμός και Επανεκκίνηση», που και φέτος το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) γιορτάζει ψηφιακά, ο Δήμος Αθηναίων τιμά τον σπουδαίο θεσμό μέσα από τα μουσεία του, με την κοινή ψηφιακή δράση του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων Collections Network(«Όταν οι συλλογές δικτυώνονται») που θα είναι διαθέσιμη στο www.imdcityofathens.gr από την Τρίτη 18 Μαΐου στις 11:00.

Για πρώτη φορά, 11 συλλογές πολιτιστικών φορέων του Δήμου Αθηναίων ανταλλάσσουν μεταξύ τους από ένα αντικείμενο και το παρουσιάζουν σε ψηφιακό περιβάλλον. Κάθε χώρος προσεγγίζει από τη δική του ερμηνευτική σκοπιά το αντικείμενο που υποδέχεται, το αναδεικνύει, το εντάσσει στην «οικογένειά» του και το παρουσιάζει στο ευρύ κοινό. Εκπαιδευτικές κάρτες διάδρασης, αφηγήσεις, εναλλακτικές εικαστικές παρουσιάσεις, πρωτότυπες ιστορίες και σύντομες ξεναγήσεις συνδυάζουν πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, φωτογραφίες, αρχειακό υλικό, ζωγραφικά σκίτσα, εικόνες από το παρελθόν και το μέλλον. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί μέσα από έναν διαδραστικό χάρτη στις προτάσεις-δράσεις των μουσείων και να γνωρίσει τα αντικείμενα που «ταξιδεύουν» σε έναν άλλο χώρο από το φυσικό τους περιβάλλον.

Μέσα από τη διαδικασία της ανταλλαγής, κάθε χώρος μεταλλάσσεται, «συμπλέοντας» με τη θεματική της ΔΗΜ 2021, μία θεματική που συμπίπτει χρονικά με την ανάγκη της κοινωνίας να ανασυσταθεί και να τεθεί ξανά σε λειτουργία μετά τη μακρά περίοδο της πανδημίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα μουσεία ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας καλούνται να σχεδιάσουν νέες δημιουργικές δράσεις και να επιβεβαιώσουν τον καθοριστικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στη νέα εποχή, αποτελώντας μοχλούς επανεκκίνησης.

Η συνολική διοργάνωση για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2021 εντάσσεται στην υλοποίηση ενός τριετούς σχεδίου για τον πολιτισμό της Αθήνας που στοχεύει στην ενίσχυση των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στον χώρο του πολιτισμού, στην αξιοποίηση και τη δημιουργία σύγχρονων υποδομών αλλά και στην πραγματοποίηση ενός ενιαίου προγράμματος πολιτιστικών εκδηλώσεων για όλους.

Στη δράση συμμετέχουν οι χώροι πολιτισμού (αλφαβητικά): Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου, Δημοτική Βιβλιοθήκη, Δημοτική Πινακοθήκη, Κέντρο Τεχνών, Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος, και οι Συλλογές: Μαρία Κάλλας, Λουκία Γεωργαντή, Δωδεκανησιακό Σπίτι.

Εκτός από την κοινή ψηφιακή δράση “Collections Network”, όλοι οι χώροι θα είναι ανοιχτοί στις 18 Μαΐου για να υποδεχτούν το κοινό, τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Αναλυτικότερα οι δράσεις:

Φως και Τέχνη

Τo Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου υποδέχεται το γλυπτό «Πρόσφυγες» του Λουκά Δούκα από τη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας.

  • Για εφήβους και ενήλικες

Ένα βίντεο εικαστικής προσέγγισης αποκαλύπτει στον θεατή μέσα από ερωταπαντήσεις και συγκρίσεις πώς γίνεται δύο κόσμοι, και συγκεκριμένα της βιομηχανικής κληρονομιάς και των καλών τεχνών, να είναι τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι. Ένα συναρπαστικό ταξίδι συνειρμών που εμπλουτίζεται με αρχειακό υλικό, ζωγραφικά σκίτσα και αφήγηση θα… «ρίξει φως» στην τέχνη!

Ένα στεφάνι στο παλιό εργοστάσιο!

Το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου υποδέχεται ένα ανοιχτό στεφάνι από τη λαογραφική συλλογή του Δωδεκανησιακού Σπιτιού.

  • Για οικογένειες με παιδιά από 3 ετών και άνω

Ένα στεφάνι ως οικογενειακό κειμήλιο με καταγωγή από τη Σύμη συμβολίζει τον κύκλο της οικογένειας, έναν ημιτελή κύκλο που δεν κλείνει για να δεχτεί τα νέα μέλη. Μέσα από εκπαιδευτικές κάρτες διάδρασης, μικροί και μεγάλοι θα ανακαλύψουν τα «κρυμμένα» στεφάνια μέσα στο εργοστάσιο, στα κτίρια και στα μηχανήματά του. Παράλληλα, θα αναζητήσουν τους κοινούς συμβολισμούς ενός ανοιχτού στεφανιού με τους ανθρώπους στο εργοστάσιο, την περιοχή του Γκαζιού και την ιστορία της, όπως και την ανοιχτή δράση της Τεχνόπολης σήμερα. Φωτογραφίες, σκίτσα, παιχνίδια μνήμης και παρατηρητικότητας, εικαστικά παιχνίδια περιμένουν τους μικρούς μας φίλους στη δράση αυτή.

Το Μυστήριο στην Κεντρική Βιβλιοθήκη
Η Κεντρική Δημοτική βιβλιοθήκη υποδέχεται ένα σκίτσο του ζωγράφου Ιωάννη Ραψομανίκη που απεικονίζει τον Φερνάνδο Σερπιέρη από τη συλλογή του Μουσείου «Λουκίας Γεωργαντή» και ένα ανάγλυφο-λεπτομέρεια της λιθοδομής από το κτίριο του Κέντρου Τεχνών.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από μια πρωτότυπη ιστορία που συνδυάζει αφήγηση, κείμενα και φωτογραφίες, μικροί και μεγάλοι θα γίνουν συμμέτοχοι σε μία ιστορία μυστηρίου που καλείται να λύσει ένας βιβλιοθηκονόμος. Ένα μυστηριώδες τηλεγράφημα αποκαλύπτει ότι ένα έργο τέχνης έχει εξαφανιστεί. Ταυτόχρονα ένας βιβλιοφάγος αναζητά στοιχεία για μια παράξενη φωτογραφία. Ο βιβλιοθηκονόμος μας, με όπλα  την παρατηρητικότητα, τις αναμνήσεις, τις ιστορίες των ανθρώπων και τα μυστικά των βιβλίων, θα μας ταξιδέψει σε μία ανεξιχνίαστη υπόθεση μυστήριου.

Τρία ζευγάρια γάντια, τρεις γυναικείες ιστορίες

Η Δημοτική Πινακοθήκη υποδέχεται ένα ζευγάρι γάντια από τη Συλλογή της Μαρίας Κάλλας και μία φορεσιά Σαρακατσάνας από το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» με δύο ψηφιακές δράσεις.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο, τρία ζευγάρια γάντια από διαφορετικό υλικό «αφηγούνται» τρεις διαφορετικές ιστορίες γυναικών: μίας Σαρακατσάνας νύφης, μίας νεαρής μεγαλοαστής ζωγραφισμένης από τον Γεώργιο Ιακωβίδη αλλά και της μεγάλης ντίβας της όπερας Μαρίας Κάλλας. Μέσω των αφηγήσεων και του φωτογραφικού υλικού, μικροί και μεγάλοι ταξιδεύουν και ανακαλύπτουν τα μυστικά της ομορφιάς που διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα μέσα στον χρόνο.

  • Για παιδιά από 4 ετών και πάνω

Και όχι μόνο... Οι μικροί μας φίλοι θα έχουν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε ένα ψηφιακό εικαστικό εργαστήριο χάρτινης κούκλας, εξερευνώντας τα στιλιστικά μυστικά τριών γυναικών!

Μια πουδριέρα εποχής συναντά μια γραφομηχανή

Το Κέντρο Τεχνών και το Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος» υποδέχονται μία πουδριέρα από το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων.

  • Για παιδιά από 8 ετών και άνω και ενήλικες

 

Δύο ξεχωριστά μουσειακά αντικείμενα συναντιούνται και αξιοποιούνται σε ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι γνώσεων και δημιουργικότητας. Μικροί και μεγάλοι θα εκφραστούν μέσα από κάρτες διάδρασης, θα καλλιεργήσουν τη φαντασία τους και θα ανακαλύψουν πώς μοιάζει μία γραφομηχανή, πόσο σημαντική είναι η πουδριέρα για τη γυναικεία ομορφιά μιας άλλης εποχής, αλλά και τι σχέση έχουν τελικά μεταξύ τους!

Ακρόπολη των Αθηνών: από την «Ευτέρπη» στον Ελευθέριο Βενιζέλο

Το Μουσείο «Ελευθέριος Βενιζέλος» υποδέχεται το περιοδικό «Ευτέρπη», το πρώτο ελληνικό εικονογραφημένο περιοδικό (1847), από την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων.

  • Για μικρούς και μεγάλους

 

Μέσα από μία θεματική ξενάγηση που συνδυάζει πλούσιο εποπτικό υλικό (φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, γκραβούρες, σχέδια), κείμενα και αφήγηση, μικροί και μεγάλοι θα ταξιδέψουν στον χρόνο και θα ανακαλύψουν την Ακρόπολη, όπως απεικονίζεται σε ξυλογραφία στο εξώφυλλο του περιοδικού. Αυτή η εικόνα γίνεται αφορμή για να περιηγηθούν οι ψηφιακοί επισκέπτες στην Ακρόπολη ως σύμβολο του πολιτισμού, από την εποχή των πρώτων περιηγητών στην Αθήνα μέχρι την περίοδο αναστηλώσεων επί Όθωνα και από εκεί στην εποχή της τελευταίας διακυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου και της συμβολής του στις εργασίες αναστήλωσης.

Συνομιλώντας με το υφάδι του χρόνου…

Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» υποδέχεται τη μαρμάρινη κεφαλή του Πλάτωνα από την εικαστική εγκατάσταση που φιλοξενείται στο Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος.

 

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο πλούσιο σε εικόνες από το μουσείο «Αγγελική Χατζημιχάλη» και τα μοναδικά του εκθέματα, οι θεατές μπαίνουν σε χρονοκάψουλα, παρακολουθούν και ανακαλύπτουν ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο. Ταξιδεύουν στην εποχή του Πλάτωνα και στην εποχή της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη με τις δελφικές γιορτές της δεκαετίας του 1930 αλλά και αργότερα, στη δεκαετία του 1960 και στο σήμερα. Μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν την ιστορική συνέχεια με επίκεντρο τον άνθρωπο, τη σχέση μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών στοιχείων, όπως και τη σπουδαιότητα της ανταλλαγής αυτών για την επανεκκίνηση των ανθρώπινων κοινωνιών.

  • Για μικρούς και μεγάλους

Μέσα από ένα βίντεο παρουσιάζεται μια ιστορία όπου οι συμμετέχοντες θα ανακαλύψουν τις προετοιμασίες υποδοχής του Ελευθερίου Βενιζέλου στο παλιό εργοστάσιο καπέλων. Μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που το εργοστάσιο τον υποδέχεται. Πρωταγωνιστής στην ιστορία είναι ο Καραγκιόζης. Οι φίλοι του θεάτρου σκιών θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα πολύχρωμο ταξίδι στη γνώση, την ιστορία και τον πολιτισμό γνωρίζοντας παράλληλα σπάνια αντικείμενα από δύο διαφορετικές αλλά εξίσου σημαντικές ιστορικές συλλογές του Δήμου της Αθήνας.

Από το σκοτάδι στο φως

Το Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος υποδέχεται μία λάμπα φωταέριου από το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταέριου.

  • Για έφηβους και ενήλικες

Μέσα από ένα βίντεο που συνδυάζει κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό, οι θεατές θα αναζητήσουν και θα ανακαλύψουν την αξία του φωτός στον μύθο αλλά και στην ιστορία. Ένα φιλοσοφικό ταξίδι στον χρόνο που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, τον μύθο με την ιστορία και την επιστήμη, αποκαλύπτοντας την επιθυμία του ανθρώπου να φτάσει το φως και να νικήσει το σκοτάδι!

Περισσότερες πληροφορίες:

Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου | Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 2130109300, 2130109325

Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ): Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 2105284856, 2105284857

Εντός, εκτός και Επί τα αυτά. Το νέο βιβλίο της Ειρήνη Μουντράκη είναι αφιερωμένο στη σαγήνη της μελέτης του θεατρικού σύμπαντος

Τετάρτη, 12/05/2021 - 18:09

Εντός, εκτός και Επί τα αυτά. Το νέο βιβλίο της Ειρήνη Μουντράκη είναιαφιερωμένο στη σαγήνη της μελέτης του θεατρικού σύμπαντος και περιλαμβάνει ένα πλούσιο υλικό με κείμενα για τη νεοελληνική, την παγκόσμια δραματουργία και τη σκηνική πράξη. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αιγόκερως, σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.

 

Εντός, Εκτός και Επί τα Αυτά.

Κείμενα για τη νεοελληνική, την παγκόσμια δραματουργία και τη σκηνική πράξη.

της Ειρήνης Μ. Μουντράκη

Εκδόσεις Αιγόκερως

 

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίοΕντός, Εκτός και Επί τα Αυτάτης Ειρήνης Μουντράκηγράφτηκαν από τη συγγραφέα μέσα σε ένα διάστημα περίπου δεκαπέντε ετών και με διαφορετικές αφορμές. Η σύνθεσή τους διατρέχει όψεις της ιστορίας του θεάτρου και αποτυπώνει ανάγλυφα προσωπικές αναγνώσεις και θέσεις για τη δραματολογία και τους συγγραφείς αλλά και για το θέατρο γενικότερα.

Ο τίτλος, Εντός, Εκτός και Επί τα αυτά, υποδεικνύει την επιμέρους κατανομή των κειμένων σε τρεις ενότητες. Στο πρώτο μέρος, το Εντός, περιλαμβάνονται κείμενα για δεκαπέντε έλληνες συγγραφείς που σημάδεψαν με τη γραφή και το έργο τους το θέατρο του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα και των δύο πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα: Λούλα Αναγνωστάκη, Γιώργος Διαλεγμένος, Γιώργος Μανιώτης, Μάριος Ποντίκας, Γιάννης Σολδάτος, Μαρία Λαϊνά, Λεία Βιτάλη, Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου, Βασίλης Κατσικονούρης, Άκης Δήμου, Σάκης Σερέφας, Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Μαυριτσάκης, Πένυ Φυλακτάκη.

Το Εκτός περιλαμβάνει δεκατέσσερα κείμενα για την παγκόσμια δραματουργία.Μια διαδρομή από τον 16ο αιώνα μέχρι και έργα της πρόσφατης εσοδείας του παγκοσμίου θεάτρου, με το κύριο βάρος στους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Άφρα Μπεν, Κάρλο Γκολντόνι, Άντον Τσέχωφ, Γκαμπριέλε ντ΄ Αννούντσιο, Άρθουρ Μίλλερ, Τενεσί Ουίλιαμς, Σάμουελ Μπέκετ, Ευγένιος Ιονέσκο, Ζαν Ζενέ, Χάρολντ Πίντερ, Ντέιβιντ Μάμετ, Άριελ Ντόρφμαν, Φρανσίς Βεμπέρ, Άντονι Νίλσον, Κόνορ Μακφέρσον, Λέοπολντ φον Ζάχερ-Μαζόχ.

Το τρίτο μέρος, Επί τα αυτά, περιέχει δεκατρία κείμενα που καλύπτουν θέματα όπως η κριτική, το ελληνικό έργο, η κυπριακή δραματουργία, η λογοτεχνία στο θέατρο, το μουσικό θέατρο, το φαινόμενο της παρενδυσίας, ο ρόλος του δραματολόγου, η σημασία των επιχορηγήσεων.

Από το προλογικό σημείωμα

Τα θέατρα και τα βιβλία είναι οι «χώροι» που έχω περάσει, και συνεχίζω να περνάω, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Πηγαίνω από το ένα στο άλλο, μελετώ και τροφοδοτούμαι από αυτήν την αέναη αναζήτηση της ουσίας και του πυρήνα της ύπαρξής μας. Όσο με γοητεύει η διαδικασία της πράξης, των δοκιμών, της γόνιμης πορείας που οδηγεί στην παράσταση άλλο τόσο με σαγηνεύει η μελέτη των θεατρικών κειμένων, η ανάλυσή τους, η προσπάθεια να ξεκλειδωθούν οι κόσμοι που φέρουν, να ανακαλυφθούν οι ήρωες, να τα δούμε μέσα στη διαχρονία, να τα κατανοήσουμε και μέσα από αυτά να κατανοήσουμε τον κόσμο και την ύπαρξή μας. H δική μου ζωή στο θέατρο είναι γεμάτη από διαβάσματα, κείμενα, έργα, θεατρικούς ήρωες, πρόβες και παραστάσεις. Είναι κυρίως όμως γεμάτη από τους ανθρώπους του θεάτρου - συγγραφείς, θεατρολόγους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, σκηνογράφους, τεχνικούς - και τη συνεχόμενη αγωνία τους, τις προσπάθειες, τη διαρκή αναζήτηση, την πρόσκαιρη ικανοποίηση και τη μόνιμη αμφισβήτηση που οδηγεί σε νέες περιπέτειες, σε νέες προκλήσεις. Άλλωστε, το θέατρο μπορεί να γεννιέται από την ανάγκη να υμνηθεί ένας θεός όμως γρήγορα γίνεται τέκνο της ελεύθερης σκέψης και μία από τις βασικές αποστολές που αναλαμβάνει είναι να συνδράμει τον μικρό θεό, τον άνθρωπο, να συλλάβει τον κόσμο στο σύνολό του, την ίδια του την ύπαρξη μέσα σε αυτόν και να συμβάλλει σε μια πολυπόθητη λύτρωση από πάθη, φόβους, αγωνίες αλλά και ματαιοδοξίες. Με λίγα λόγια να εξυμνήσει αυτόν τον μικρό θεό σε όλες του τις εκφάνσεις.

Τα κείμενα που έγραψα στη διάρκεια όλων αυτών των ετών είναι αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας μεταξύ θεωρίας και πράξης. Κείμενα που γράφτηκαν με αφορμή παραστάσεις που ανέβηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και έχουν εκδοθεί σε θεατρικά προγράμματα. Κείμενα που αποτελούν προλογικά σημειώματα για εκδόσεις θεατρικών έργων. Άλλα προέρχονται από ομιλίες που έκανα στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε συνέδρια και σε θεατρικές συναντήσεις. Κάποια γράφτηκαν για δημοσίευση σε εφημερίδες, περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Αισθάνθηκα την ανάγκη να ανασύρω κάποια από αυτά και να τα συλλέξω σε έναν τόμο, καθώς ενώ γράφτηκαν σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μου και με διαφορετικές αφορμές, η σύνθεσή τους ακολουθεί την ιστορία της δραματολογίας και άλλα σχετικά θέματα ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνει ανάγλυφα προσωπικές μου αναγνώσεις και θέσεις στα κείμενα, τους συγγραφείς ή ζητήματα άλλα θεατρικά. Η επιλογή των κειμένων αποδείχθηκε μια μεγάλη πορεία ανασκόπησης, καταβύθισης και προσωπικής αναμέτρησης αλλά και μια γόνιμη διαδικασία που μου χάρισε νέες προοπτικές στην ανάγνωσή τους. Επέλεξα να μην τα ομογενοποιήσω αλλά να διατηρήσω τον αρχικό χαρακτήρα τους. Ο τίτλος, Εντός, Εκτός και Επί τα αυτά,διόλου θεατρικός, «παίζει» με αυτή τη διττή μου επαγγελματική παρουσία, υποδεικνύοντας παράλληλα την επιμέρους κατανομή των κειμένων αυτών σε τρεις ενότητες.

Δρ. Ειρήνη Μ. Μουντράκη

Η Ειρήνη Μουντράκη είναι απόφοιτος, κάτοχος μεταπτυχιακού και αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασεεπίσης Ιταλική Τέχνη και Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνο ως υπότροφος. Είναι υπεύθυνη Δραματολογίου, Βιβλιοθήκης, Αρχείου και Διεθνών Σχέσεων στο ΕθνικόΘέατρο, όπου εργάζεται ως ειδικός καλλιτεχνικός συνεργάτης από το 1999. Εμπνεύστρια, δημιουργός και υπεύθυνη του GreekPlayProject (GPP), της δίγλωσσης διαδικτυακής πλατφόρμας για τη μελέτη, ενίσχυση και προώθηση του σύγχρονουελληνικούέργου (greek-theatre.gr). Διδάσκει στα Μεταπτυχιακά Προγράμματα των Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πελοποννήσου. Είναι Πρόεδρος της Γνωμοδοτικής ΕπιτροπήςΕπιχορηγήσεων Ελεύθερου Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού (2017-σήμερα). Είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.

Εντός, Εκτός και Επί τα Αυτά

της Ειρήνης Μ. Μουντράκη

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ / ΘΕΑΤΡΟ

ISBN 978-960-322-607-9

Σελίδες 322

Τιμή 20€

Τα μουσεία μας υποδέχονται ξανά

Τετάρτη, 12/05/2021 - 18:04

Τα μουσεία ανά την επικράτεια υποδέχονται ξανά το κοινό από την Παρασκευή 14 Μαΐου. Το ασφαλές άνοιγμα των μουσείων προστίθεται στην εύρυθμη λειτουργία των αρχαιολογικών  χώρων, που είναι ανοιχτοί για τους επισκέπτες από τις 22 Μαρτίου, και σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα για την σταδιακή επαναλειτουργία των πολιτιστικών υποδομών της χώρας.

«Λίγο πριν την ημέρα του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, τα μουσεία ανοίγουν ξανά τις πόρτες τους για τους πολίτες της χώρας και τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο» δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη. «Ενόψει της δυναμικής έναρξης της τουριστικής περιόδου, βασική μας μέριμνα είναι η ασφαλής επιστροφή του κοινού στους χώρους πολιτισμού, οι οποίοι παρέμειναν κλειστοί επί μακρόν εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που επέβαλλαν τα επιδημιολογικά δεδομένα. Η Εθνική Πινακοθήκη είναι έτοιμη να υποδεχτεί το κοινό από τις 14 Μαΐου, ενώ τις πόρτες τους ανοίγουν μέσα στο Μάιο και οι νέοι μουσειακοί χώροι στο Μέγαρο Τσίλλερ - Λοβέρδου στην Αθήνα και στην Αρέθουσα στη Χαλκίδα. Με μέτρα προστασίας θα λειτουργήσουν τα αναψυκτήρια (ανάλογα της εστίασης), όπως και τα πωλητήρια (ανάλογα των εμπορικών καταστημάτων) από τον Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων. Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού φροντίζει για την ομαλή επανένταξη των πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην καθημερινότητα των πολιτών».

Δείτε το βίντεο παραγωγής του ΥΠΠΟΑ για την επαναλειτουργία των μουσείων εδώ

https://www.youtube.com/watch?v=4CgXxV4Strs

"Θηλιά" του Πάτρικ Χάμιλτον σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν: έρχεται στο καλοκαιρινό Θέατρο ΑΘΗΝΑ

Τετάρτη, 12/05/2021 - 17:59

Το αριστουργηματικό ψυχολογικό θρίλερ του Πάτρικ Χάμιλτον «Θηλιά» ανεβαίνει σε μια καλοκαιρινή εκδοχή γεμάτη σασπένς και μυστήριο στο Θερινό Θέατρο Αθηνά σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν από τις Θεατρικές Επιχειρήσεις Μαροσούλη.

Δύο φίλοι έχουν μόλις δολοφονήσει έναν γνωστό τους χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο: μόνο για την ηδονή του κινδύνου. Κρύβουν το πτώμα μες σ’ ένα μπαούλο για να το μεταφέρουν αργότερα στην Οξφόρδη. Μέχρι τότε, όμως, προσκαλούν τη μητέρα του και μερικούς επιλεγμένους φίλους τους για να δειπνήσουν πάνω στο μπαούλο. Οι δυο φίλοι πιστεύουν πως έχουν κάνει το τέλειο έγκλημα: «χωρίς πάθος, χωρίς κίνητρο, χωρίς λάθη και χωρίς ίχνη – διέπραξαν φόνο αναίμακτο κι αθόρυβο».Κατά τη διάρκεια του δείπνου η προκλητική συμπεριφοράτου ενός εκ των δυο και το άγριο μεθύσι του άλλου κινούν τις υποψίες ενός εκ των καλεσμένων.

Αξίζει εδώ ν’ αναφερθεί πως η ιστορία –όσο επίμονα κι αν το είχε αρνηθεί ο συγγραφέας της Πάτρικ Χάμιλτον– βασίζεται στην αληθινή υπόθεση των Λήοπολντ και Λομπ, μια υπόθεση δολοφονίας που συντάραξε το Σικάγο τη δεκαετία του 1920. Οι δύο αυτοί ευκατάστατοι φοιτητές απήγαγαν και δολοφόνησαν έναν νεαρό μαθητή διαπράττοντας αυτό που έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «το έγκλημα του αιώνα». Όπως δήλωσαν αργότερα, με την πράξη τους αυτή ήθελαν να δηλώσουν την πνευματική τους υπεροχή διαπράττοντας το «τέλειο έγκλημα».

Η «Θηλιά» γράφτηκε το 1929 και αποτέλεσε την πρώτη σαρωτική θεατρική επιτυχία του Πάτρικ Χάμιλτον. Μεταφέρθηκε δε και στον κινηματογράφο το 1948 από τον δεξιοτέχνη του είδους Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

μετάφραση-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
φωτισμοί:  Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
χορογραφίες: Παντελής Καναράκης
κοστούμια: Σοφία Δριστέλα
βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Μπαντή

πρωταγωνιστούν:
Γωγώ Μπρέμπου, Αργύρης Αγγέλου, Θύμιος Κούκιος, Γιάννης Σίντος
η Ελένη Κρίτα και ο Παντελής Καναράκης

επικοινωνία-προβολή: Αγλαΐα Παγώνα
επικοινωνιακό υλικό: Κάρολος Πορφύρης

 

Θέατρο Αθηνά
Δεριγνύ 10 & Πατησίων - Πεδίον Άρεως, τηλ. 2108237330

"Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες" σε καλοκαιρινή περιοδεία

Τετάρτη, 12/05/2021 - 17:51


“Το μόνο που γυρεύω είναι η ελευθερία μου. Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες. Η ανθρωπότητα δε θα αρνηθεί σε μένα …αυτό που έχει και η τελευταία πεταλούδα]”.

                                                                              Κάρολος Ντίκενς

Ελευθερία,  έρωτας, αυτοπροσδιορισμός, θάρρος, αφοσίωση, αγάπη. Έννοιες αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο και πάντοτε επίκαιρες, τις οποίεςπραγματεύεται με μοναδική μαεστρία ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας LeonardGersheστο πολυβραβευμένο έργο του ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ (ButterfliesAreFree, 1969), που ετοιμάζεται για καλοκαιρινή περιοδεία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Η σκηνοθεσία είναι της ΡέιναςΕσκενάζυ η παραγωγή της ErofiliProductions, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα συναντήσουμετην μοναδική  Πέμυ Ζούνη και τρεις ταλαντούχους και πολύ αγαπητούς νέους ηθοποιούς: τον Αναστάση Ροϊλό,την Εριέττα Μανούρη και τον Κωνσταντίνο Ελματζίογλου.Το τραγούδι της παράστασης γράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης.

Πρόκειται για μια τρυφερή, ερωτική ιστορία που διαδραματίζεται σε μια εποχή που οι αντιλήψεις αλλάζουν και ο κόσμος νιώθει απελευθερωμένος από τα πρέπει - στην εποχή  της χαράς και της ελευθερίας. Μέσω του ευφυούς και διεισδυτικού του χιούμορ, ο Gershe προσεγγίζει όλα τα θέματα που απασχολούν τις ανθρώπινες σχέσεις διαχρονικά: το θάρρος απέναντι στην ζωή, το πως αυτοπροσδιορίζεται κανείς απέναντι στις ιδιαιτερότητες και τις φαινομενικές αδυναμίες του, την δύναμη του έρωτα και την γενναία απόφαση να επιδιώξουμε την ευτυχία. Ο τίτλος του έργου είναι εμπνευσμένος από τον «Ζοφερό Οίκο» του Καρόλου Ντίκενς και φέρει μια γοητευτική και παραστατική πολυσημία.

Λίγα λόγια για το έργο

Νέα Υόρκη τέλη δεκαετίας του ’60. Ο Ντον Μπέηκερ(ΑναστάσηςΡοϊλός) κάνει την επανάσταση της ζωής του. Φεύγει από το ήσυχο προάστιο όπου ζούσε με την υπερπροστατευτική μητέρα του (Πέμυ Ζούνη) για να εγκατασταθεί μόνος του στο Μανχάταν. Το γεγονός ότι είναι τυφλός δεν τον εμποδίζει από το να κυνηγήσει το όνειρο του: να γίνει επαγγελματίας μουσικός.Η Τζιλ Τάννερ (ΕριέτταΜανούρη) είναι μια απελπιστικά εκκεντρική νεαρή, χίπισσα και ανερχόμενη ηθοποιός. Μετακομίζει στο ακριβώς διπλανό διαμέρισμα. Γνωρίζονται, φλερτάρουν, ερωτεύονται. Καθώς καταφέρνουν να ανοίξουν την πόρτα που χωρίζει τα διαμερίσματά τους, ανοίγουν ταυτόχρονα και ένα νέo κεφάλαιο στη ζωή τους μακριά από στερεότυπα, περιορισμούς και προκαταλήψεις. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται από το πουθενά η μητέρα του Ντον, αλλά και ο σκηνοθέτης-μέντορας της Τζιλ (Κωνσταντίνος Ελματζίογλου). Πόσο ελεύθερες θα αποδειχτούν τελικά οι πεταλούδες;

ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ανέβηκαν για πρώτη φορά με τεράστια επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ, το 1969, σε σκηνοθεσία του Ελληνοαμερικανού Μίλτον Κατσέλας. Τρία χρόνια αργότερα το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον ίδιο τον Gershe με πρωταγωνιστές τον πρωτοεμφανιζόμενο τότε Έντουαρντ Άλμπερτ, την ΓκόλντιΧόουν και την ΑϊλίνΧέκαρτ στο ρόλο της μητέρας (η μόνη απ’ την αρχική διανομή της παράστασης). HΧέκαρτ τιμήθηκε για την ερμηνεία της με το Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού σε Δεύτερο Ρόλο, ενώ ο Έντουαρτ Άλμπερτ απέσπασε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού. Στην Ελλάδα, το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1970 σε διασκευή του αείμνηστου Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, με το συναρπαστικό πρωταγωνιστικό δίδυμο Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου. Έκτοτε έχει παρουσιαστεί πολλές φορές με μεγάλη επιτυχία στο ελληνικό κοινό παραμένοντας μέχρι σήμερα, σε μια εποχή παγκόσμιας υγειονομικής – και όχι μόνο – κρίσης, πιο επίκαιρο από ποτέ.

Μια αστεία, τρυφερή, ζεστή και εξόχως πνευματώδης κομεντί υπό τους ρομαντικούς ήχους της κιθάρας, με στακάτο ρυθμό, σπαρταριστούς διαλόγους και βασικό αφήγημα της την αισιοδοξία και την ελπίδα.

Το καλοκαίρι του 2021 σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

 

Συντελεστές
Κείμενο: LeonardGershe
Μετάφραση/Διασκευή/Σκηνοθεσία: ΡέιναΕσκενάζυ
Το τραγούδι της παράστασης έγραψε ο: Σταμάτης Κραουνάκης

Μουσική επιμέλεια: Σταμάτης Γιατράκος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανδρομάχη Παπαδοπούλου
Σκηνικά/Κουστούμια: Γιώργος Λυντζέρης

Βοηθός σκηνογράφος: Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη
Φωτισμοί: ΣεμίναΠαπαλεξανδροπούλου

ARTWORK: Κάρολος Πορφύρης

Φωτογράφηση: Γιώργος Γιαννίμπας

Προβολή/Επικοινωνία: Αγλαΐα Παγώνα

Παραγωγή: ErofiliProductions
Οργάνωση περιοδείας: Αλέξανδρος Πιτόσογλου
Πρωταγωνιστούν:Πέμυ Ζούνη, ΑναστάσηςΡοιλός, ΕριετταΜανούρη, Κωνσταντίνος Ελματζίογλου
Περισσότερες πληροφορίες:
ErofiliProductions, Αλέξανδρος Πιτόσογλου, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο Κατράκειο

Τετάρτη, 12/05/2021 - 17:49

Επιτέλους ξανά μαζί! Μετά από ένα πολύ δύσκολο και μοναχικό χειμώνα, συναντιόμαστε όλοι μαζί στη συναυλία του Βασίλη το Σάββατο 12 Ιουνίου στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία μιας live συναυλίας, τη διάδραση μεταξύ κοινού και τραγουδιστή, το αίσθημα να γινόμαστε όλοι ένα, μια μεγάλη παρέα και να τραγουδάμε μαζί τα αγαπημένα μας τραγούδια.

Και αυτό ο Βασίλης το ξέρει πολύ καλά. Και είναι ανυπόμονος για το Σάββατο 12 Ιουνίου, γιατί όπως έλειψαν σε μας οι συναυλίες, το ίδιο και περισσότερο έλειψαν σε αυτόν.

Έτοιμος από καιρό, θα μας τραγουδήσει όλα όσα θέλουμε να ακούσουμε: τα πολιτικά του, τα ερωτικά του, τις επιτυχίες του, τα δικά του αγαπημένα, αλλά και φρέσκα τραγούδια από τον νέο του δίσκο «Αντίλαλος». Πάντα με τη μοναδική φωνή του, το έντονο συναίσθημα και την τρυφερή διάθεση του αιώνιου έφηβου.

Μαζί του οι μόνιμοι συνεργάτες, με τον Αντρέα Αποστόλου στις ενορχηστρώσεις, καθώς και οι φωνές της Μαίρης Μπρόζη και του Απόστολου Μόσιου.

Μαζί του οι μουσικοί:

Πιάνο - keyboards: Αντρέας Αποστόλου

Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης,

Τύμπανα: Στέφανος Δημητρίου

Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη

Κιθάρες – τραγούδι: Απόστολος Μόσιος

Κιθάρες: Γιάννης Αυγέρης

Επιμέλεια ήχου: Αλέξανδρος  Μπίτος, Λυσιέν Κλίμης

Επιμέλεια φώτων: Γιάννης Δίπλας

Ενορχήστρωση : Αντρέας Αποστόλου

Ωρα έναρξης: 21:00

Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30

Τιμή εισιτηρίου: 

Γενική είσοδος: 15€

 

Link online προπώλησης:

https://www.viva.gr/tickets/music/katrakeio/vasilis-papakonstantinou-2021/

*Σεβόμενοι τους περιορισμούς για την προστασία της δημόσιας υγείας, οι θέσεις είναι αριθμημένες για να τηρηθούν οι απαραίτητες αποστάσεις ασφαλείας.

*Επιτρέπεται η αγορά σε group  των 2, 3 και 4 ατόμων και περιορισμένες θέσεις του 1 ατόμου.
*Η συναυλία θα είναι αποκλειστικά για καθήμενους.

Σημεία Προπώλησης:

·      Σε όλα τα καταστήματα WIND,  Ευριπίδης, RELOAD, Yoleni's και σε όλα τα φυσικά σημεία προπώλησης viva.gr

·      Στην Τεχνόπολη του δήμου Αθηναίων

·      Ηλεκτρονικά στο www.viva.gr

·      Τηλεφωνικά στο 11876

Πληροφορείες: 210 9024100

Δωρεάν προβολές στην GNO TV: Σατανερί και Ρεσιτάλ πιάνου

Τετάρτη, 12/05/2021 - 17:38

Η ξεκαρδιστική οπερέτα Σατανερί του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, δημιουργού της δημοφιλέστερης ελληνικής οπερέτας όλων των εποχών Ο βαφτιστικός, έρχεται να σκανδαλίσει το κοινό στην GNO TV. Η παράσταση θα είναι διαθέσιμη δωρεάν στο nationalopera.gr/GNOTV από τις 15 Μαΐου έως τις 15 Ιουνίου 2021 με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους.

 

Η «σατυρική φαντασμαγορία» σε πρόλογο και δύο μέρη Σατανερί, σε μουσική διεύθυνση και αποκατάσταση μουσικού υλικού Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου, αποκαθιστά για πρώτη φορά την αυθεντική ενορχήστρωση του 1930. Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του τρίτου κύκλου των Ημερών Μουσικού Θεάτρου 2019 της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στους θησαυρούς του ελληνικού ελαφρού μουσικού θεάτρου.

 

Η παραγωγή και η δημιουργία της GNO TV υλοποιούνται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

 

Μάρτιος του 1930: Η μεγάλη οικονομική κρίση έχει ξεκινήσει, τα σύννεφα στην Ευρώπη αρχίζουν να πυκνώνουν. Τρία χρόνια πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία (και έξι πριν από εκείνη του Ιωάννη Μεταξά), δύο νέα μουσικοθεατρικά έργα σατιρίζουν το τεταμένο κλίμα της εποχής μέσα από τη σαρκαστική διαστρέβλωση της διδακτικής ηθοπλασίας. Το γνωστότερο από τα δύο, η Άνοδος και η πτώση της πόλης Μαχαγκόννυ των Μπέρτολτ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, θρασεία σάτιρα του καπιταλισμού και της εμπορευματοποιημένης αστικής όπερας, κάνει πρεμιέρα στη Λειψία στις 9 Μαρτίου, φέροντας ως τις μέρες μας τη ρετσινιά του «κλασικού». Ωστόσο λίγοι πια θυμούνται πως, τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 6 Μαρτίου, στο Θέατρο Μοντιάλ της Αθήνας, γωνία Πανεπιστημίου και Εμμανουήλ Μπενάκη, έκανε πρεμιέρα ένα δικό μας έργο όχι λιγότερο δηκτικό, μελωδικό και ανελέητο: η «σατυρική φαντασμαγορία» Σατανερί του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, του μέγιστου των συνθετών της αθηναϊκής οπερέτας.

Κάτι σαν διεστραμμένη διασκευή του Φάουστ από την ανάποδη, η Σατανερί είναι ένα ηθοπλαστικό έργο που εξαίρει ανερυθρίαστα… την υπεροχή της κόλασης έναντι του παραδείσου και προκρίνει, εξίσου τολμηρά και ειρωνικά με το Μαχαγκόννυ, τα οφέλη της σύγχρονης ανηθικότητας έναντι της παραδοσιακής ηθικής! Σε μεγάλα κέφια και βασισμένος σε δική του πρωτότυπη ιδέα, ο Σακελλαρίδης αναμειγνύει ρομαντικές άριες με δημοτικά, ρεμπέτικα, μπλουζ και φοξ τροτ και σατιρίζει την επίκαιρη, όσο και διαχρονική, ελληνική ατιμωρησία μέσα από την ιστορία του Ανδρέα, ενός κακομοίρη «πωλούντος επί πιστώσει», που, στο αιώνιο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας, επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, κατόπιν προσωπικής ξενάγησης στον άλλο κόσμο από… τον ίδιο τον Σατανά!

Τι συνέβη λοιπόν και, έκτοτε, η Σατανερί ξεχάστηκε, παρά την «κοσμοσυρροή», τον «θρίαμβο» και τα «ακράτητα γέλια» που μαρτυρεί ο τύπος της εποχής; Τίποτε λιγότερο από τον κατακρημνισμό της υπόληψης του μεσοπολεμικού ελαφρού μουσικού θεάτρου, ανάλογο της μοίρας του Μοντιάλ, που, έχοντας πρώτα μετατραπεί σε φθηνό κινηματογράφο, γκρεμίστηκε τελικά τη δεκαετία του ’60…

Ελάχιστα αποσπάσματα από τη Σατανερί έτυχαν εκτελέσεων μετά τον πόλεμο, ιδίως από τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ σε μεταγραφή του Τότη Καραλίβανου. Η πρώτη πλήρης μεταπολεμική αναβίωση του έργου έγινε από το Εργαστήριο Μουσικού Θεάτρου του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας στις 10 Ιουνίου 2014, σε μεταγραφή και μουσική διεύθυνση Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνοθεσία των Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου.

Η παράσταση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ αποκαθιστά για πρώτη φορά την αυθεντική ενορχήστρωση του 1930. Για τη σκηνοθεσία της παράστασης, ο Αλέξανδρος Ευκλείδης και ο Δημήτρης Δημόπουλος σημειώνουν: «Το καυστικό χιούμορ του Σακελλαρίδη δεν χαρίζεται ούτε σε θεούς ούτε σε δαίμονες! Ένα έργο που διαδραματίζεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, στον Παράδεισο και την Κόλαση είναι ένα παραστασιακό στοίχημα, που χρήζει κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ κωμωδίας και μεταφυσικής, ιερού και βέβηλου, ευτελούς και υψηλού. Η Σατανερί είναι ένα έργο της εποχής του, που αναζητά μια δεύτερη ευκαιρία στη δική μας».

 

Το σκηνικό και τα κοστούμια είναι της Αλεξίας Θεοδωράκη, η χορογραφία του Φώτη Διαμαντόπουλου και οι φωτισμοί του Χρήστου Τζιόγκα.

Τον ρόλο του Σατανά ερμηνεύει η Μυρτώ Μποκολίνη και του Ανδρέα ο Δημήτρης Ναλμπάντης. Μαζί τους, καταξιωμένοι αλλά και νεότεροι πρωταγωνιστές: Βασίλης Δημακόπουλος, Γιάννης Κάβουρας, Μαρία Κατριβέση, Κωστής Ρασιδάκις, Πάνος Ζυγούρος, Χριστίνα Ασημακοπούλου, Αλίνα Κοτσοβούλου.

Συμμετέχει το φωνητικό σύνολο chórεs υπό τη μουσική διεύθυνση της Μαρίνας Σάττι και 18μελές μουσικό σύνολο.

 

 

Σύνοψη

Ο Ανδρέας, απογοητευμένος από την κατάντια που τον έχει ρίξει η τιμιότητά του, ζητά από τον Σατανά να έρθει και να τον πάρει… όπως και γίνεται! Για να πειστεί ο Σατανάς πως ο Ανδρέας θα είναι όντως πιστός ακόλουθός του, τον οδηγεί πρώτα στον Παράδεισο, ώστε να κρίνει ο ίδιος τι προτιμά. Στον Παράδεισο όμως η ζωή δεν είναι τόσο παραδεισένια: η αιωνιότητα περνά μόνο με νηστεία και προσευχή, κάτι που κάνει αρκετούς από τους κατοίκους να αποζητούν την Κόλαση και να αποδράσουν από τον Παράδεισο μαζί με τον Ανδρέα. Στην Κόλαση πια, όλοι ανακαλύπτουν τις χαρές της αμαρτίας και ο Ανδρέας επισφραγίζει την πίστη του στον Σατανά κλέβοντας το ταμείο όπου εργάζεται.

 

 

 

Θεόφραστος Σακελλαρίδης

Σατανερί

«Σατυρική φαντασμαγορία» σε πρόλογο και δύο μέρη

Από τις 15 Μαΐου έως τις 15 Ιουνίου 2021 στο nationalopera.gr/GNOTV

Βιντεοσκοπήθηκε στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ στις 19 Μαΐου 2019

 

Μουσική διεύθυνση – Αποκατάσταση μουσικού υλικού: Χαράλαμπος Γωγιός

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Δημήτρης Δημόπουλος

Σκηνικό – Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Χορογραφία: Φώτης Διαμαντόπουλος

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Διεύθυνση φωνητικού συνόλου chórεs: Μαρίνα Σάττι

Διδασκαλία φωνητικού συνόλου chórεs: Ελένη Ποζατζίδου

Συνεργασία στην ψηφιοποίηση του μουσικού υλικού: Μυρτώ Αδαλή, Λίνα Γερονίκου, Μαριέττα Σαρρή, Μαριλένα Σουρή

 

 

Ο Σατανάς: Μυρτώ Μποκολίνη

Ανδρέας: Δημήτρης Ναλμπάντης

Χαράλαμπος: Βασίλης Δημακόπουλος

Παμίκος: Γιάννης Κάβουρας

Συναπίκω: Μαρία Κατριβέση

Ξενοκράτης: Κωστής Ρασιδάκις

H φωνή του αρχάγγελου Γαβριήλ: Δημήτρης Δημόπουλος

Τσιτσιπλής: Πάνος Ζυγούρος

Η αρχηγός των πνευμάτων, Ελένη: Χριστίνα Ασημακοπούλου

Η γραμματεύς: Αλίνα Κοτσοβούλου

Κινέζος: Θεώνη Φύτρου

Ομορφιά: Δανάη Στεργίου

Αμαρτία: Γεωργία Ζαχαριάδη

Καημός: Γεωργία Καρανδινάκη

Ηδονή: Εβελίνα Χατζάκη

 

Συμμετέχει το φωνητικό σύνολο chórεs και 18μελές ενόργανο σύνολο

***Τρία μοναδικά ρεσιτάλ πιάνου με τους διακεκριμένους σολίστ Δημήτρη Δημόπουλο, Ελισάβετ Κουναλάκη και Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου φέρνουν τον συναρπαστικό πιανιστικό κόσμο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν στην GNOTV από τις 15 Μαΐου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021.

Κωστής Χατζηδάκης / Και επισήμως τέλος το 8ωρο για όλους τους εργαζόμενους - Κρυφτούλι με την ευρωπαϊκή οδηγία

Τετάρτη, 12/05/2021 - 16:42

Αποκαλυπτική ήταν η παρουσίαση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη για τα εργασιακά, καθώς ο υπουργός στην προσπάθειά του να ωραιοποιήσει την εικόνα καταστροφής που θα επέλθει, απέκρυψε και διέστρεψε βασικές αρνητικές ρυθμίσεις που προωθούνται.

Χαρακτηριστικότερη από αυτές ήταν η πρόβλεψη για το 8ωρο, το οποίο ουσιαστικά καταργείται για όλους τους εργαζόμενους παρά τα όσα προβλέπει η ευρωπαική οδηγία 2019/1158.

Ο Κωστής Χατζηδάκης ανέγνωσε απόσπασμα της οσηγίας στο οποίο αναφέρεται πως «τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι με παιδιά έως μια ορισμένη ηλικία, η οποία είναι τουλάχιστον οκτώ έτη, και οι φροντιστές, δικαιούνται να ζητούν ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας για λόγους φροντίδας. Η διάρκεια αυτών των ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας μπορεί να υπόκειται σε εύλογους περιορισμούς».

Μετά από επισήμανση του Ανδρέα Πετρόπουλου από την Αυγή πως η συγκεκριμένη οδηγία αφορά την ρύθμιση των ωραρίων μόνο γονέων και φροντιστών και όχι όλους τους εργαζόμενους (και μάλιστα με τρόπο προστατευτικό για τις συλλογικές συμβάσεις τους), ο Κωστής Χατζηδάκης παραδέχτηκε ότι με το νομοσχέδιό του η ευελιξία του ωραρίου που θα φέρει κατάργηση του 8ώρου θα αφορά στην Ελλάδα όλους τους εργαζόμενους.

 

 

Στο πλαίσιο αυτό απέφυγε να απαντήσει τι θα συμβαίνει με τους εργαζόμενους στην συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα που αριθμούν κάτω από 10 εργαζόμενους και δεν έχουν επιχειρησιακό συνδικαλιστικό σωματείο.

Επιπρόσθετα ο υπουργός Εργασίας κατά την παρουσίαση του νομοσχεδίου απέφυγε τεχνηέντως να αναφερθεί στη συγκεκριμένη πολύ δυσμενή διεύρυνση της κατάργησης του 8ώρου, αποκρύβοντας πως υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο νομοσχέδιό του.

Επιβεβαιώθηκε δε η αποκάλυψη της Αυγής στις 16.4.2021 ότι καταργείται η επαναπρόσληψη του εργαζομένου στην περίπτωση που έχει κριθεί δικαστικά ως άκυρη η απόλυσή του. Ενώ οι αποζημιώσεις που δικαιούται ο εργαζόμενος και που επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις περιορίζονται σημαντικά.

Ισχυρίστηκε, δε, πως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι είναι πολύ πιο προστατευμένοι από άλλες χώρες και ισχυρές οικονομίες της Ε.Ε. όπως της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Κατά τα λοιπά ο Κωστής Χατζηδάκης επιβεβαίωσε πως θα αυξηθούν οι συνολικές ετήσιες ώρες υπερωριών, με δυσμενέστερες τις αλλαγές που αφορούν στη βιομηχανία, όπου θα αυξηθούν απίο τις 96 στις 150. Στους υπόλοιπους κλάδους θα αυξηθούν από τις 120 στις 150.

Ανακοίνωσε μεταξύ άλλων πως η Επιθεώρηση Εργασίας θα γίνει Ανεξάρτητη Αρχή, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη λειτουργία της και τη στελέχωσή της.


Πηγή: avgi.gr