ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ
«Αγκάλιασε Με»
Μουσική – Στίχοι: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ
Λίγο πριν την κυκλοφορία του OST της νέας ταινίας του Άγγελου Φραντζή
«Ο νόμος του Μέρφυ», σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη
ακούστε το δεύτερο τραγούδι με τη φωνή της μοναδικής Δήμητρας Γαλάνη.
Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την MLK και την ΛΥΧΝΙΑ
Μήνυση σε βάρος της τεχνολογικής εταιρείας OpenAI κατέθεσαν οι μεγαλύτεροι ειδησεογραφικοί οργανισμοί του Καναδά, διεκδικώντας δισεκατομμύρια δολάρια, ισχυριζόμενοι ότι η εταιρεία «πλούτισε άδικα» χρησιμοποιώντας άρθρα ειδήσεων για να εκπαιδεύσει το δημοφιλές λογισμικό ChatGPT.
Όπως αναφέρει ο Guardian, η αγωγή, η οποία κατατέθηκε την Παρασκευή στο Ανώτατο Δικαστήριο του Οντάριο, ζητά αποζημίωση σε ποινικό επίπεδο, μερίδιο από τα κέρδη που αποκόμισε η OpenAI από τη χρήση των άρθρων των ειδησεογραφικών οργανισμών, καθώς και ασφαλιστικά μέτρα που θα απαγορεύουν στην εταιρεία με έδρα το Σαν Φρανσίσκο να χρησιμοποιεί στο μέλλον οποιοδήποτε από τα άρθρα των ειδήσεων.
Στους ενάγοντες περιλαμβάνονται η Globe and Mail, ο καναδικός Τύπος, το CBC, η Toronto Star, η Metroland Media και η Postmedia. Ζητούν αποζημίωση έως και 20.000 δολάρια Καναδά για κάθε άρθρο που χρησιμοποιεί η OpenAI, γεγονός που υποδηλώνει ότι μια νίκη στο δικαστήριο θα μπορούσε να αξίζει δισεκατομμύρια.
«Οι εναγόμενοι έχουν εμπλακεί σε συνεχή, σκόπιμη και μη εξουσιοδοτημένη υπεξαίρεση των πολύτιμων έργων των ενάγοντων στα μέσα ενημέρωσης ειδήσεων. Οι ενάγοντες ασκούν την παρούσα αγωγή για να αποτρέψουν και να ζητήσουν αποζημίωση για αυτές τις παράνομες δραστηριότητες», αναφέρεται στην αγωγή των ειδησεογραφικών οργανισμών.
«Για να αποκτήσει τις σημαντικές ποσότητες δεδομένων κειμένου που απαιτούνται για την ανάπτυξη των μοντέλων GPT τους, η OpenAI σκόπιμα αποκτά πρόσβαση και αντιγράφει περιεχόμενο από τους ιστότοπους των εταιρειών ειδησεογραφικών μέσων ενημέρωσης. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί αυτό το ιδιοκτησιακό περιεχόμενο για την ανάπτυξη των μοντέλων GPT της, χωρίς συγκατάθεση ή άδεια» τονίζεται.
Κανένας από τους ισχυρισμούς δεν έχει ελεγχθεί στο δικαστήριο.
Η αγωγή είναι η τελευταία σε μια σειρά από μάχες των καναδικών μέσων ενημέρωσης εναντίον αμερικανικών εταιρειών τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης μιας πικρής διαμάχης με τη μητρική εταιρεία του Facebook Meta. Πολλά ειδησεογραφικά πρακτορεία στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των New York Times, έχουν επίσης μηνύσει την OpenAI.
«Η ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ»
σε σύλληψη και σκηνοθεσία ΛΕΝΑΣ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
με τους Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστο Σαπουντζή, Χρήστο Μαλάκη,
Μαρία Μοσχούρη, Γιάννη Μπαριτάκη
ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 13 Νοεμβρίου
ΓΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ κάντε κλικ ΕΔΩ
«Η Ορέστεια του Στρίνμπεργκ» έρχεται στο θέατρο Άνεσις, από τις 13 Νοεμβρίου, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου. Μια μαύρη κωμωδία που συνδυάζει/αποδομεί 3 κείμενα του μεγάλου αντισυμβατικού Σουηδού θεατρικού συγγραφέα (Ο Χορός του Θανάτου, Οι Δανειστές, Η Πιο Δυνατή).
Πέντε ηθοποιοί, με ένα μόνο μηνιάτικο, θα ερμηνεύουν και θα κοπανιούνται μέσα σε τρία έργα, σε μια παράσταση που φαίνεται ότι θα συζητηθεί όσο καμία άλλη τη φετινή θεατρική σεζόν!
Όπως λέει η ίδια η ίδια Λένα Κιστοπούλου:
"Η Ορέστεια του Στρίντμπεργκ είναι η τραγωδία ενός γάμου, βασισμένη στα έργα Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ και Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ. Το γνωστό τρίγωνο του Στρίντμπεργκ που το συναντάμε και στα τρία αυτά έργα του αλληλοσκοτώνεται μέσα σε μία μάχη όπου ο πιο ισχυρός θα επικρατήσει, ο πιο ερωτευμένος θα διαλυθεί και ο λιγότερο ερωτευμένος θα ερωτευτεί χειρότερα από όλους.
Στο τέλος θα νικήσει ο Αισχύλος που πολύ πριν τον Στρίντμπεργκ μας είπε για τον κύκλο της ζωής που ξεκινάει από τον έρωτα, ο οποίος μετατρέπεται σε μίσος, το οποίο ενεργοποιεί την εκδίκηση, η οποία φέρνει τον φόνο, ο οποίος φέρνει τις τύψεις και τις ενοχές.
Και αφού κατανοήσουμε τον Αισχύλο, θα πρέπει να μπούμε στον κόπο να διεισδύσουμε στους στίχους του τραγουδιού ΔΑΝΕΙΚΑ, που προειδοποιούν εσένα, πούστη, που έφυγες αεράτος και σίγουρος ότι δεν ήθελες το παραπάνω, που δεν άντεχε άλλο το είναι σου την τόση δέσμευση, ότι όλα ήταν δανεικά και ότι αναδρομικά πάντα έρχεται η ώρα που πληρώνουμε.
Με λίγα λόγια θα σε περιμένω στην επόμενη γωνία, μπορεί με την μορφή καμηλοπάρδαλης, πάντως εγώ θα είμαι”
Πρωταγωνιστούν:
Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη, Γιάννης Μπαριτάκης
Συντελεστές:
Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ECATI
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαλινή Αυγερινού
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Βοηθός Σκηνoγράφου/Eνδυματολόγου: Βασιλική Ζωχιού
Φωτογραφία / Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας
Γραφιστική Επιμέλεια: Μαύρα Γίδια
Επιμέλεια Μαλλιά / Μακιγιάζ: Εύα Τόμπρου / Le Boudoir
Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννης Παντελίδης
Ευχαριστούμε τον Κωνσταντίνο Σαββάκη για την πολύτιμη βοήθειά του
Προβολή/Επικοινωνία: Όλγα Παυλάτου
Παραστάσεις: Τετάρτη 21:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 19:00, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Πρεμιέρα: Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024
Διάρκεια Παράστασης: 110 λεπτά
Τιμές Εισιτηρίων Τετάρτη-Πέμπτη:
Γενική Είσοδος 20€
Άνεργοι–Πολύτεκνοι-AMEA–Νέοι έως 25 χρονών-Ατέλειες 15€
Τιμές Εισιτηρίων Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή-Γιορτές:
Ζώνη Α 25€, Ζώνη Β 20€, Ζώνη Γ 15€
Άνεργοι–Πολύτεκνοι-AMEA–Νέοι έως 25 χρονών-Ατέλειες: Ζώνη Α 20€, Ζώνη Β 15€
Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 20 ατόμων (στο τηλέφωνο 210 0080900 ή στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)
Θέατρο ΑΝΕΣΙΣ: Λεωφ. Κηφισίας 14 & Λεωφ. Αλεξάνδρας (Μετρό Αμπελόκηποι)
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 210-0080900 & 210-7718943
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
α. Ηλεκτρονικά: www.more.com/theater/iorestiatoystrindberg
β. Τηλεφωνικά: Στο 210 0080900 (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-18:00 & Σάββατο 09:00-17:00)
γ. Στα ταμεία του θεάτρου Άνεσις: Λ.Κηφισίας 14 (Δευτέρα έως Κυριακή 16:00-22:00)
δ. Στα γραφεία της Happy Productions: Μεσογείων 326, Αγία Παρασκευή (Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-18:00)
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ
Κάθε Νοέμβριο, ο Λευκός Οίκος διοργανώνει ένα «εορταστικό» event πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving), την προεδρική απονομή χάριτος στη γαλοπούλα. Φέτος ο Τζο Μπάιντεν, απένειμε χάρη στις Peach και Blossom, δύο γαλοπούλες τα ονόματα των οποίων παραπέμπουν στο άνθος της ροδακινιάς, που είναι το σύμβολο του Ντέλαγουερ, της Πολιτείας που υπηρέτησε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ ως γερουσιαστής για 36 χρόνια.
Και στο φετινό event, όπως και όλα πριν απ’ αυτό-με εξαίρεση ίσως όσα έγιναν την περίοδο της πανδημίας- χιλιάδες άνθρωποι συνέρρευσαν στον κήπο του Λευκού Οίκου για να… χειροκροτήσουν αυτή την αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενη παράδοση στην Ουάσινγκτον.
Κάποιοι ερμηνεύουν αυτή την «ανάλαφρη» παράδοση ως θετική, υποστηρίζοντας ότι σώζει δύο γαλοπούλες από το να γίνουν δείπνο, αλλά αν θες να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, δεν μπορείς να το δεις έτσι. Οι άνθρωποι της PETA, που αγωνίζονται για την ηθική μεταχείριση των ζώων ζητούν να σταματήσει αυτή η τελετή, περιγράφοντάς την ως «εξευτελιστικό κόλπο της βιομηχανίας κρέατος».
Η Ingrid Newkirk, πρόεδρος της PETA, έγραψε στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, προτρέποντάς τον να χρησιμοποιήσει τους τελευταίους μήνες της θητείας του για να καταργήσει το τελετουργικό. Επέκρινε τη βιομηχανία γαλοπούλας για τις πρακτικές της, χαρακτηρίζοντάς τες «εκπληκτικά σκληρές» και ακατάλληλες για να πανηγυρίζονται δημόσια.
Μια μυστική έρευνα της PETA ισχυρίστηκε ότι αποκάλυψε κακοποίηση ζώων μέσα σε εργοστάσιο γαλοπούλας της Butterball, ισχυριζόμενη ότι οι εργαζόμενοι κακοποιούσαν σεξουαλικά τα ζώα πριν από τη σφαγή τους.
Σε ένα βίντεο στο Instagram, ένας ερευνητής -που παραμένει ανώνυμος- περιγράφει λεπτομερώς περιστατικά, όπου οι εργαζόμενοι φέρονται να καβαλάνε αλυσοδεμένες γαλοπούλες και να βάζουν τα δάχτυλά τους στα πουλιά (περιττό να αναφέρουμε πού), ενώ η γραμμή παραγωγής ήταν σταματημένη.
Το υλικό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φέρεται να δείχνει το εσωτερικό ενός απροσδιόριστου εργοστασίου, όπου ένας εργαζόμενος φαίνεται να κάθεται πάνω σε μια γαλοπούλα, ενώ ένας άλλος φαίνεται να κλοτσάει το πτηνό βρίζοντας δυνατά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Butterball αντιμετωπίζει κατηγορίες για κακοποίηση ζώων από την PETA.
Το 2017, ερευνητές κατηγόρησαν εργαζόμενους σε σφαγείο στο Ozark του Αρκάνσας ότι κακοποιούσαν τις γαλοπούλες κλοτσώντας και πετώντας τα ζώα.
«Αν έστω και ένας άνθρωπος δει αυτό το βίντεο και σταματήσει να τρώει πουλερικά, θα αξίζει τον κόπο», δήλωσε ο ερευνητής στο τέλος του πρόσφατου βίντεο.
Η ομάδα για τα δικαιώματα των ζώων διαμαρτυρήθηκε επίσης για την αμνηστία που έδωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν σε δύο γαλοπούλες τη Δευτέρα (25/11), επιδεικνύοντας το «Hell on Wheels» – ένα υπερρεαλιστικό φορτηγό μεταφοράς γαλοπούλας σε φυσικό μέγεθος, καλυμμένο με εικόνες των πτηνών που στριμώχνονται σε κιβώτια καθ’ οδόν προς τη σφαγή.
Αυτή η «αμνηστία» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προεδρική έγκριση της σκληρής, καταστροφικής βιομηχανίας γαλοπούλας», έγραψε η PETA στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν στο φως οι βίαιες πρακτικές που εφαρμόζονται στα εκτροφεία πουλερικών.
Αργά το βράδυ της 2ας Νοεμβρίου 2023, μερικοί ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων άνοιξαν μια ξεκλείδωτη πόρτα σε έναν αχυρώνα και μπήκαν σε μια θάλασσα από γαλοπούλες που ζούσαν σε φρικτές συνθήκες.
Ήταν ένας από τους πολλούς αχυρώνες σε μια εκτεταμένη εργοστασιακή εκμετάλλευση στην Οβατόνα της Μινεσότα, η οποία εκτρέφει γαλοπούλες για το Jennie-O, τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό γαλοπούλας των ΗΠΑ και περσινό προμηθευτή της ετήσιας τελετής απονομής χάρης στον Λευκό Οίκο.
«Καταγράψαμε πολλά πραγματικά φρικτά ζητήματα υγείας», δήλωσε στο Vox η ακτιβίστρια Kecia Doolittle, μία από τους ερευνητές. «Ήταν τόσο άσχημα όσο μπορείτε να φανταστείτε».
Βρήκαν πολυάριθμες γαλοπούλες που ήταν νεκρές και σάπιζαν, είπε η Doolittle, και πολλές που είχαν πρόβλημα με το περπάτημα. Υπήρχαν επίσης ζωντανά πτηνά που τσιμπολογούσαν νεκρά πουλιά και δεκάδες ζώα με ορατές πληγές – κάθε ένα από αυτά σημάδι κανιβαλισμού, ένα επίμονο πρόβλημα στην εκτροφή γαλοπούλας.
Η Doolittle ισχυρίζεται επίσης ότι υπήρχαν αρκετές γαλοπούλες που ήταν ακινητοποιημένες και δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε τροφή και νερό. Σε επιστολή της προς τον εισαγγελέα της κομητείας Steele και τις τοπικές Αρχές επιβολής του νόμου, η Bonnie Klapper – πρώην βοηθός εισαγγελέα των ΗΠΑ που συμβούλευε την Doolittle – δήλωσε ότι οι συνθήκες αποτελούν παραβίαση του νόμου της Μινεσότα περί κακοποίησης ζώων, ο οποίος ορίζει ότι «κανένα πρόσωπο δεν πρέπει να στερεί από οποιοδήποτε ζώο επί του οποίου το πρόσωπο έχει την ευθύνη ή τον έλεγχο της απαραίτητης τροφής, νερού ή καταφυγίου». (Η Μινεσότα είναι μία από τις λίγες πολιτείες που δεν εξαιρούν τις κτηνοτροφικές πρακτικές από τον νόμο περί κακοποίησης ζώων).
«Μύριζε απαίσια», είπε η Doolittle. Ο αέρας έκανε το λαιμό της να καίει, πιθανότατα λόγω των υψηλών επιπέδων αμμωνίας από τα απόβλητα των γαλοπούλων, τα οποία προκαλούν στα πτηνά προβλήματα στα μάτια και στο αναπνευστικό σύστημα.
Οι ακτιβιστές βρήκαν μια πινακίδα στην ιδιοκτησία που έγραφε: «Το Jennie-O Turkey Store νοιάζεται για τις γαλοπούλες – θα έπρεπε να το κάνεις κι εσύ!».
«Το Jennie-O Turkey Store λαμβάνει σοβαρά υπόψη του την καλή διαβίωση των ζώων που βρίσκονται υπό τη φροντίδα μας και εφαρμόζει αυστηρά πρότυπα φροντίδας των ζώων σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού μας», δήλωσε εκπρόσωπος της Hormel Foods, της μητρικής εταιρείας του Jennie-O, στο Vox. «Διεξάγουμε τακτικούς ελέγχους στις εγκαταστάσεις μας για να διασφαλίσουμε ότι τα πρότυπά μας ανταποκρίνονται στις πρακτικές χειρισμού των ζώων και στις πολιτικές που ορίζονται από την Εθνική Ομοσπονδία Γαλοπούλας και την Αμερικανική Κτηνιατρική Ένωση».
Η Doolittle διέσωσε δύο από τα πουλιά – τα οποία αργότερα ονόμασε Gabriel και Gilbert – και τα πήγε σε κτηνιάτρους στο Γουισκόνσιν, οι οποίοι την παρότρυναν να κάνει ευθανασία στον Gilbert. «Και τα δύο είχαν πραγματικά σοβαρές λοιμώξεις, και τα δύο είχαν παράσιτα», δήλωσε η Doolittle, αλλά ο Gilbert ήταν σε ιδιαίτερα κακή κατάσταση, με μια πληγή κάτω από το φτερό του, μια μόλυνση στο πρόσωπό του και πληγές από τσιμπήματα σε μέρος των γεννητικών του οργάνων.
Αλλά η Doolittle ήθελε να του δώσει μια ευκαιρία να αναρρώσει. Και τα δύο πουλιά υποβλήθηκαν σε θεραπεία και τους χορηγήθηκε ένας συνδυασμός αντιβιοτικών, ανακούφισης από τον πόνο και αντιπαρασιτικών φαρμάκων.
Η Sherstin Rosenberg, κτηνίατρος στην Καλιφόρνια και εκτελεστική διευθύντρια ενός καταφυγίου για διασωθέντα πουλερικά, έγραψε σε κτηνιατρική γνωμάτευση ότι η κατάσταση του Gabriel και του Gilbert «υποδηλώνει σοβαρά προβλήματα διαβίωσης των ζώων» στις εγκαταστάσεις του Jennie-O.
Τα ευρήματα, αν και ανησυχητικά, είναι κοινά σε όλη τη βιομηχανία γαλοπούλας.
Πολυάριθμες ομάδες για την καλή διαβίωση των ζώων έχουν διαπιστώσει παρόμοιες συνθήκες σε επιχειρήσεις που διαχειρίζονται οι ανταγωνιστές του Jennie-O – ακόμη και αυτές που αυτοχαρακτηρίζονται ως πιο ανθρώπινες.
Αυτό συμβαίνει επειδή η εκτροφή γαλοπούλας είναι απίστευτα ομοιόμορφη, με τις εταιρείες να χρησιμοποιούν γενικά τις ίδιες πρακτικές και την ίδια φυλή – τη λευκή γαλοπούλα με ευρύ στήθος – που έχει εκτραφεί χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο πόνος τους.
Όπως όλα τα άλλα στις ΗΠΑ – αυτοκίνητα, σπίτια, κρουαζιερόπλοια – η γαλοπούλα έχει γίνει υπερμεγέθης.
Η βιομηχανία πουλερικών έκανε τις γαλοπούλες τόσο μεγάλες κυρίως μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής. Η γαλοπούλα Broad Breasted White, η οποία αντιπροσωπεύει 99 στις 100 γαλοπούλες των καταστημάτων τροφίμων, έχει εκτραφεί για να δώσει έμφαση – σωστά μάντεψες – στο στήθος, ένα από τα πιο πολύτιμα μέρη του πουλιού. Αυτά τα πουλιά μεγαλώνουν δύο φορές πιο γρήγορα και γίνονται σχεδόν δύο φορές πιο μεγάλα από ό,τι στη δεκαετία του 1960. Το γεγονός ότι είναι τόσο βαριά στην κορυφή, σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από την ταχεία ανάπτυξη και το ανθυγιεινό περιβάλλον των εργοστασιακών εκτροφών, μπορεί να τα δυσκολέψει να περπατήσουν.
Ένα άλλο πρόβλημα προκύπτει από τα τεράστια στήθη τους: Τα αρσενικά μεγαλώνουν τόσο πολύ που δεν μπορούν να ζευγαρώσουν με τα θηλυκά, οπότε πρέπει να γίνει τεχνητή αναπαραγωγή.
Διαβασε ακομα
Η ανθρωπότητα απέτυχε σε μια από τις μεγαλύτερες ηθικές δοκιμασίες της
Ο συγγραφέας Jim Mason περιγράφει λεπτομερώς αυτή την πρακτική στο βιβλίο του The Ethics of What We Eat (Η ηθική αυτού που τρώμε), το οποίο συνέγραψε με τον φιλόσοφο Peter Singer. Ο Mason έπιασε δουλειά στον κολοσσό γαλοπούλας Butterball για να κάνει έρευνα για το βιβλίο, όπου, όπως έγραψε, έπρεπε να κρατάει αρσενικές γαλοπούλες ενώ ένας άλλος εργαζόμενος τις διεγείρει για να βγάλουν το σπέρμα τους σε μια σύριγγα χρησιμοποιώντας μια αντλία κενού. Μόλις η σύριγγα γέμιζε, μεταφερόταν στο κοτέτσι, όπου ο Mason έβαζε τις θηλυκές γαλαοπούλες με το στήθος προς τα κάτω, ενώ ένας άλλος εργάτης εισήγαγε το περιεχόμενο της σύριγγας στο πτηνό χρησιμοποιώντας έναν αεροσυμπιεστή.
Οι εργαζόμενοι στο εκτροφείο έπρεπε να το κάνουν αυτό σε μία θηλυκή γαλοπούλα κάθε 12 δευτερόλεπτα για 10 ώρες την ημέρα. Ήταν «η πιο σκληρή, γρήγορη, βρόμικη, αηδιαστική, χειρότερα αμειβόμενη δουλειά» που είχε κάνει ποτέ, έγραψε ο Mason.
Σε στρεσογόνα περιβάλλοντα συνωστισμού, οι γαλοπούλες μπορεί να γίνουν επιθετικές και να τσιμπήσουν η μία την άλλη, ακόμη και να διαπράξουν κανιβαλισμό. Αντί να δώσουν στις γαλοπούλες περισσότερο χώρο και καλύτερες συνθήκες, οι παραγωγοί τις ακρωτηριάζουν για να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές. Κόβουν το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο του ράμφους τους, μέρος των δακτύλων των ποδιών τους και τις σαρκώδεις προεξοχές που κρέμονται πάνω από το ράμφος τους- και όλα αυτά χωρίς ανακούφιση από τον πόνο.
Οι γαλοπούλες εξαιρούνται από τους ομοσπονδιακούς νόμους που αποσκοπούν στη μείωση της ταλαιπωρίας των ζώων κατά τη μεταφορά τους στο σφαγείο και κατά τη διάρκεια της ίδιας της σφαγής, οπότε μπορείς να φανταστείς -ή να δεις και μόνος σου- πόσο φρικτά τους φέρονται τις τελευταίες ώρες.
Σύμφωνα με το μη κερδοσκοπικό Animal Welfare Institute, το σφαγείο Jennie-O κοντά στη φάρμα που ερευνούσε η Doolittle κλήθηκε εννέα φορές το 2018 από το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ για γαλοπούλες που είχαν ακρωτηριαστεί από δυσλειτουργικό εξοπλισμό.
Παραδόξως, παρά τη φρικτή πραγματικότητα της εκτροφής γαλοπούλας, στις ΗΠΑ εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το ζώο ως σύμβολο ευχαριστίας. Πουθενά το τραγούδι και ο χορός του να τιμούμε τις γαλοπούλες, ενώ τις βασανίζουμε, δεν μοιάζει πιο ανησυχητικό από την ετήσια απονομή χάριτος στις γαλοπούλες από τον Λευκό Οίκο.
Κάθε Ημέρα των Ευχαριστιών, ο πρόεδρος των ΗΠΑ « απονέμει χάρη » σε μία ή δύο γαλοπούλες, κάτι που αποτελεί ουσιαστικά ένα κόλπο δημοσίων σχέσεων για τη βιομηχανία γαλοπούλας, καθώς τα πτηνά επιλέγονται από τον πρόεδρο της Εθνικής Ομοσπονδίας Γαλοπούλας, μιας εμπορικής ένωσης του κλάδου. Πέρυσι απονεμήθηκε χάρη σε δύο γαλοπούλες από το Jennie-O. Ναι, το εκτροφείο όπου οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι γίνονται βάναυσα βασανιστήρια στα ζώα.
Φέτος, οι τυχερές γαλοπούλες ήταν δύο μεγαλόσωμα πουλιά από το Νόρθφιλντ της Μινεσότα. Η επιλογή τους έγινε με βάση την «καλή» τους συμπεριφορά… Με βάρος 40 και 41 κιλά, οι γαλοπούλες έλαβαν επίσημη χάρη από τον Μπάιντεν και στη συνέχεια αποσύρθηκαν στη Farmamerica, ένα αγροτικό κέντρο όπου θα ζήσουν τις μέρες τους ως πρεσβευτές της αγροτικής βιομηχανίας.
Η ετήσια αυτή ιστορία κάνει αίσθηση, αν και η επιεικής κάλυψη από τους μεγαλύτερους ειδησεογραφικούς οργανισμούς της χώρας, καλύπτει το σκοτάδι της αμερικανικής εργοστασιακής κτηνοτροφίας – συμπεριλαμβανομένης όχι μόνο της σκληρότητας προς τα ζώα, αλλά και των επικίνδυνων συνθηκών εργασίας στα σφαγεία, της περιβαλλοντικής ρύπανσης και της άδικης μεταχείρισης των συμβεβλημένων εκτροφέων γαλοπούλας.
Η παράδοση έχει τις ρίζες της στον Αβραάμ Λίνκολν, ο γιος του οποίου φέρεται να τον έπεισε να χαρίσει τη ζωή σε μια γαλοπούλα που προοριζόταν για το χριστουγεννιάτικο δείπνο. Αν και η ιστορία αυτή μάλλον είναι περισσότερο θρύλος παρά γεγονός, οι επίσημες αμνηστεύσεις γαλοπούλας έγιναν τακτική πρακτική επί Τζορτζ Μπους και έκτοτε συνεχίζονται από κάθε πρόεδρο των ΗΠΑ.
Καθώς ο Μπάιντεν ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το αξίωμά του, φέτος ήταν η τελευταία φορά που απένειμε χάρη σε γαλοπούλα. Αλλά η PETA ελπίζει ότι θα είναι το τελευταίο κεφάλαιο της παράδοσης συνολικά.
Πηγή: pride.gr
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Τέσσερις Ερωτικές Ιστορίες μυστηρίου & φαντασίας
(Βερενίκη-Ελεωνόρα-Λιγεία-
Μετάφραση-Σημειώσεις-Επίμετρο: Σπάρτη Γεροδήμου
Σελίδες: 192, Τιμή: 12.72 ευρώ
ISBN: 978-960-229-339-3
Εκδόσεις Ερατώ
Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ερατώ το βιβλίο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε «Τέσσερις Ερωτικές Ιστορίες μυστηρίου & φαντασίας» (Βερενίκη-Ελεωνόρα-Λιγεία-
Η Βερενίκη, η Ελεωνόρα, η Λιγεία και η Μορέλα, συνοδευόμενες από εκτενείς σημειώσεις, ένα κατατοπιστικό επίμετρο και ένα πλήρες βιογραφικό κείμενο για τον συγγραφέα συνθέτουν το περιεχόμενο του βιβλίου αυτού.
Μέσα από τις τέσσερις αυτές ιστορίες, τις πιο αντιπροσωπευτικές ίσως του μοναδικού και αξεπέραστου αισθητικού και λογοτεχνικού κόσμου του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, φωτίζεται με τον καλύτερο τρόπο η σκοτεινή ψυχή του, και οπωσδήποτε αποτελούν κάποια από τα σπουδαιότερα δείγματα του ρομαντισμού στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Ίσως να φαίνεται παράδοξο, να ισχυριστεί κάποιος πως ο Πόε μεταξύ των άλλων, μέσα από τα έργα του φώτισε κάποιες σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης επιθυμίας εξήντα χρόνια πριν από τον Σίγκμουντ Φρόυντ, αλλά αυτό είναι μια αναντίρρητη αλήθεια.
Εκδόσεις Ερατώ
Βαλτετσίου 39, 10681 Αθήνα, Τηλ. 210 3830323
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά «τιμά το μεγάλο Δεκέμβρη 1944 με μια εκδήλωση – συζήτηση για τη Μάχη της Αθήνας και την παρακαταθήκη της στο σήμερα».
Τετάρτη 4 Δεκέμβρη, 20.00 μμ. στον Κινηματογράφο Studio New Star Art Cinema, Σταυροπούλου 33, Αθήνα.
Θα μιλήσουν:
• Προκόπης Παπαστράτης, Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
• Τάσος Κωστόπουλος, Ιστορικό – δημοσιογράφος
• Αναστασία Σταυροπούλου, νομικός, μέλος ΠΓ Λαϊκής Ενότητας – ΑΑ.
Θα ακολουθήσει προβολή του Ντοκυμαντέρ: «Οι παρτιζάνοι των Αθηνών»
Η ΠΡΟΒΑ
του Jean Anouilh
Μετάφραση: Αλέξης Σολομός
Σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Η Ελληνική Εταιρεία Παραγωγής Θεάτρου «Φωτόνιο Τέχνης και Πολιτισμού» παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά και σε νέο θέατρο την παράσταση ‘Η πρόβα’ του Ζαν Ανούιγ σε μετάφραση Αλέξη Σολομού και διασκευή - σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Βουτζουράκη από την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024 και κάθε Κυριακή στις 21:00 στο Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου - Καλαμπόκη.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Στη μεσοπολεμική Γαλλία, σε έναν πύργο στην εξοχή, ένας Κόμης, σύμβολο μιας κοινωνικής τάξης σε παρακμή, σκηνοθετεί ένα έργο του Μαριβώ για να διασκεδάσει την πλήξη του και αυτή των καλεσμένων του.
Οι ηθοποιοί- μαριονέτες, υποταγμένοι στα καπρίτσια του, περιλαμβάνουν τη γυναίκα του, τον εραστής της, την ερωμένη του, το καλύτερο φίλο του και μια νεαρή γκουβερνάντα, από τον χώρο των υπηρετών.
Αυτή η γκουβερνάντα λειτουργεί ως αγκάθι για τους ήρωες, θυμίζοντας τους πως κάποτε ήταν άνθρωποι με δικά τους αισθήματα και σκέψεις.
Ένα έξυπνο, αιχμηρό, κομψό αριστούργημα του Ζαν Ανούιγ που συνδυάζει τη συγκίνηση με το γέλιο υπενθυμίζοντας μας πως ίσως είμαστε μαριονέτες, παγιδευμένες σε ρόλους που μας δόθηκαν.
Άρα έχουμε το θάρρος να ανοίξουμε την πόρτα και να φύγουμε;
H πρόβα παρουσιάζεται στο Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου - Καλαμπόκη κάθε Κυριακή στις 21:00 από τις 10 Νοεμβρίου 2024 και για 10 παραστάσεις.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφέας: Ζαν Ανούιγ
Μετάφραση: Αλέξης Σολομός
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Σκηνογράφος: Αλέξανδρος Κλωτσοτήρας
Ενδυματολογική Επιμέλεια : Χαρά Κονταξάκη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογράφηση: Πέτρος Πουλόπουλος
Κομμώσεις: Κατίνα Μπιλιούρη
Social Media: Νικόλαος Παπαδάκης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού
Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: Σαπφώ Κωνσταντάρα, Θωμάς Πανδής
Εταιρεία Παραγωγής: ΦΩΤΟΝΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ AMKE. E-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι ‘ΤΕΡΑΤΑ’ σε μουσική Χιρόσι Μιγιαγκάουα και στίχους Σπύρου Παπαδόπουλου (Τραγουδόσαυρος)
Ηθοποιοί : Κωνσταντίνα Βαρβαρήγου, Λάμπρος Καλογιάννης , Αλέξανδρος Κλωτσοτήρας, Αλκμήνη Πασταλατζή, Κώστας Σπανός, Γεωργία Αμπατζόγλου
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Πρεμιέρα Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024 και κάθε Κυριακή στις 21:00 Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό : 14€
Μειωμένο (ΑΜΕΑ, Ανεργίας, Φοιτητικό): 10€
Ατέλεια : 6€
Προπώληση εισιτηρίων
https://www.ticketmaster.gr/hidden_link_sen_2006921.html
Προσφορά προπώλησης (Early Bird)
Με την έναρξη της προπώλησης και για τις πρώτες 4 παραστάσεις θα ισχύει η τιμή των 10 ευρώ για όλες τις ημέρες.
Τοποθεσία: Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου - Καλαμπόκη, Αθανασίου Διάκου και Τζιραίων 13, Αθήνα (έξω από το Μετρό Ακρόπολης)
Site : www.athstage.gr
Τηλέφωνα κρατήσεων: Κιν: +30 6944830500 και +30 6948364859
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Από τη μία Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα στην άλλη, από το Ντουμπάι στο Μπακού, από την COP 28 στην COP 29, οι ελπίδες σκορπίζονται από τους ανέμους της απληστίας, της αμεριμνησίας, της ανευθυνότητας, των σκληρών συμφερόντων, του πολιτικαντισμού. Οι ψευδαισθήσεις μειώνονται ταχύτερα και από τις αντοχές της Γης, που οι πιο πονηροί εκμεταλλευτές της τη ζωγραφίζουν αυτοθεραπευόμενη. Θα βρει λέει μονάχη τον δρόμο της, θα αυτοϊαθεί, όπως παλιά, όταν πληγωνόταν από μετεωρίτες ή από μακρότατες περιόδους ξηρασίας.
Ναι, μια φορά κι έναν καιρό ο πλανητάκος μας αυτοθεραπευόταν. Τότε όμως είχε τον χρόνο με το μέρος του, άπλετο. Επιπλέον, το ανθρώπινο γένος κατοικούσε τη Γη σε μικρούς πληθυσμούς, που ο παγανισμός τους σεβόταν τους πόρους και τα δώρα της. Τώρα πια, εμείς τα ευφυή δίποδα εξαντλούμε κάθε πόρο, επειδή μας συγκινεί αποκλειστικά το παροντικό και το αυστηρώς ιδιωτικό, όχι το κοινό και το μελλοντικό. Δεν κυνηγούμε για να ζήσουμε, αλλά για να «διασκεδάσουμε», να πλουτίσουμε, να κυριαρχήσουμε.
Από το κυνήγι ενός ελαφιού για να χορτάσει η οικογένεια έως την εξόντωση ρινόκερων ή ελεφάντων για να στολίσουν τα κέρατα και οι χαυλιόδοντές τους το σαλόνι σου, σαν «σύμβολα κύρους» (ή διανοητικής κενότητας και ψυχικής αναλγησίας), υπάρχει αβυσσαλέα απόσταση. Η ίδια που χωρίζει το κυνήγι μετρημένων δελφινιών στα βόρεια του πλανήτη για να εφοδιαστεί η κοινότητα από την εξολόθρευση χιλιάδων, τάχα επειδή «το καλεί η παράδοση», και κυρίως το απαιτούν τα καταβροχθιστικά έθιμα των όπου γης καλοφαγάδων.
Οι θαλάσσιες χελώνες, όπως είδα σε ένα από τα ντοκιμαντέρ που σε συναρπάζουν και σε καταθλίβουν ταυτόχρονα, απειλούνται με εξαφάνιση. Με την αύξηση της θερμοκρασίας του θαλασσινού νερού, ταράχτηκε η ισορροπία που κατορθώθηκε μέσα σε εκατομμύρια χρόνια και πια το 90% των νεογέννητων είναι γένους θηλυκού. Και λοιπόν; Χάθηκε ο κόσμος;
Τα χέλια του Αμβρακικού και της Βιστωνίδας ολοκληρώνουν τον βιολογικό τους κύκλο διασχίζοντας τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, ένα ταξίδι 10.000 χιλιομέτρων σε δεκαοκτώ μήνες, μένοντας νηστικά για να μη χάνουν χρόνο. Εντέλει φτάνουν στη Θάλασσα των Σαργασσών, στον Κόλπο του Μεξικού, όπου και αναπαράγονται. Τα τέκνα τους επιστρέφουν στην πατρίδα των γονιών τους, κινημένα από κάποια «φυλετική μνήμη» ίσως. Κι όταν έρθει ο καιρός γυρνούν κι αυτά στον τόπο όπου γεννήθηκαν, για να γεννήσουν και να πεθάνουν. Πλην όμως κινδυνεύουμε, κινδυνεύουν τα χέλια δηλαδή, να περάσουμε από τον ενεστώτα, «επιστρέφουν», στον παρατατικό, «επέστρεφαν». Γιατί και τα θαλάσσια ρεύματα, ο δρόμος και ο κινητήρας των χελιών, έχουν κλονιστεί εξαιτίας μας, και οι θαλάσσιες οδοί μπερδεύτηκαν, έσπασαν. Ξανά: Και λοιπόν; Χάθηκε ο κόσμος;
Περί τους 2.000 λομπίστες του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ταξίδεψαν στο Μπακού για να καταθέσουν την αγωνία τους για το μέλλον του πλανήτη.
Οντως. Και λοιπόν; Από ποιους τάχα περιμένουμε ευαισθησία για τα χέλια, τα κοράλλια και τους ελέφαντες, για τις λίμνες και τα ποτάμια που ξεραίνονται, για τους παγετώνες που λιώνουν, για τα πλατάνια που αρρωσταίνουν, για τα αποδημητικά που χάνουν τους ενδιάμεσους σταθμούς τους και τελικά τον δρόμο τους; Μήπως από τα ίδια κράτη και τους ίδιους «παγκόσμιους ηγέτες» που παρακολουθούν απαθείς να πεθαίνει ή να τραυματίζεται ένα παιδί κάθε δέκα λεπτά στην πολύπαθη Γάζα; Φρικαλέος ο αριθμός –ένα παιδί κάθε δέκα λεπτά, περίπου 15.000 παιδιά σκοτωμένα από βόμβα ή σφαίρα, από την πείνα και από αρρώστιες ιάσιμες παντού αλλού–, όμως έχει ήδη παλιώσει. Τον ανακοίνωσε η UNICEF μέσα Απριλίου του 2024. Στους επτά μήνες που πέρασαν, το Ισραήλ του Νετανιάχου και των ακροδεξιών εταίρων του όχι μόνο μετέτρεψε το δικαίωμά του να αμύνεται σε δικαίωμά του να χρησιμοποιεί και τη λιμοκτονία ακόμα σαν όπλο και να βομβαρδίζει αμάχους, πάντα με την ίδια πρόφαση, «κρύβονταν μέλη της Χαμάς», αλλά κήρυξε και πόλεμο κατά του ΟΗΕ και του «ανεπιθύμητου» γενικού γραμματέα του.
Ισως πρέπει να χάνονται δέκα Παλαιστινιάκια ανά λεπτό για να συγκινηθούν οι τρανοί του κόσμου, ν’ ακούσουν έστω όσους Ισραηλινούς και Εβραίους καταγγέλλουν τον Νετανιάχου για τα παλαιοδιαθηκικά εξολοθρευτικά όνειρά του και για την υβριστική εργαλειοποίηση του ίδιου του Ολοκαυτώματος. Είναι ανόητο και καταστροφικό να περιμένουμε συγκίνηση και δράση για την προστασία του πλανήτη από ηγέτες που ερωτοτροπούν αναίσχυντα ακόμα και με το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου.
Ποια συγκίνηση και ποια δράση; Ακίνητοι έμειναν στους θρόνους τους, αδρανείς, οι πιο τρανοί από τους τρανούς του πλανήτη, Αμερικανοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Γάλλοι, Γερμανοί. Δεν πήγαν στο Μπακού. Μήπως για να μην ενισχύσουν με την αίγλη τους μια Διάσκεψη που λειτουργεί σαν πλυντήριο για το απολυταρχικό καθεστώς του Ιλχάμ Αλίεφ; Αστεία πράγματα. Πλην της Διεθνούς Αμνηστίας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, ουδείς άλλος ενοχλήθηκε που ως έδρα της Διάσκεψης για το Κλίμα επελέγη μια χώρα που και στα μεγάλα πετρελαιορυπαντήρια συγκαταλέγεται και σε άλλα πεδία «διαπρέπει». Στο μεν εσωτερικό, με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις αθρόες συλλήψεις όσων τολμούν να διαμαρτυρηθούν, στο δε εξωτερικό με τις επεκτατικές επιδρομές κατά της Αρμενίας, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Και η προηγούμενη Διάσκεψη άλλωστε, του Ντουμπάι, σε χώρα ανάλογης δημοκρατικότητας και οικολογικότητας είχε γίνει.
Κάπως έτσι, περί τους 2.000 λομπίστες του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου κατάφεραν να εξασφαλίσουν επίσημη πρόσκληση και να ταξιδέψουν στο Μπακού για να καταθέσουν την αγωνία τους για το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας. Δεν αρκούνται, ωστόσο, σε αυτήν τη συγκινητική κατάθεση. Καταθέτουν και χρήματα, γερά ποσά, καθαρά ή λερωμένα, σε λογαριασμούς πολιτικών και κομμάτων. Ή προσφέρουν από καρδιάς νομικές συμβουλές στον όμιλο των κρατών που, υπό την καθοδήγηση της Σαουδικής Αραβίας, διεκδικούν καθεστώς «αναπτυσσόμενης χώρας» και όχι ανεπτυγμένης, για να συνεχίσουν άνευ περιορισμών την περιβαλλοντοκτόνο δράση τους.
Στον χρόνο που τελειώνει, τον θερμότερο καταγραμμένο, τα «ακραία φυσικά φαινόμενα», καύσωνες, πλημμύρες, τυφώνες, έγιναν συνήθη και κανονικά. Στον χρόνο που θα ξημερώσει σε ενάμιση μήνα, ο πλανήτης θα βρεθεί και τυπικά υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ. Δεδηλωμένος αρνητής της κλιματικής κρίσης ο παλινορθούμενος πρόεδρος, επέλεξε ως υπουργό Ενέργειας έναν ομοϊδεάτη του κροίσο πετρελαιά, τον Κρις Ράιτ, που θεωρεί «παραπλανητικό, αγοραίο και εκφοβιστικό» τον όρο «κλιματική κρίση». Μήνυμα ελήφθη. Οχι βέβαια από τους πάμπολλους λάτρεις του Τραμπ, όλη την ακροδεξιά ποικιλία, αλλά από τους εκπροσώπους δεκάδων χωρών και λαών που συμμετείχαν στην Παγκόσμια Συνάντηση για το Κλίμα και τη Ζωή – AntiCOP 2024, στην Οαχάκα του Μεξικού. Στην τελική απόφασή τους, όπως διαβάζω στο TVXS, χαρακτήρισαν τη παλινόρθωση του Τραμπ «σοβαρό σύμπτωμα της κρίσης του πολιτισμού και απειλή για την κλιματική δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως για τους ανθρώπους συγκεκριμένων φυλών». Φωνή βοώντος…
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Θέατρο Αλκμήνη
Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ
του Κώστα Μεσάρη
Ένα Κωμικοτραγικό κοινωνικό δράμα
Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024
O Κώστας Μεσάρης ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, όταν πρωτοβγήκε στο θέατρο ανακηρύχθηκε δύο συνεχόμενες χρονιές καλύτερος νέος ηθοποιός από το περιοδικό «Ταχυδρόμος» και την εφημερίδα «Τα Νέα», πήρε το ειδικό βραβείο Ερμηνείας σε ταινία μικρού μήκους στο πρώτο μετά την μεταπολίτευση φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, έχει πρωταγωνιστήσει στο θέατρο δίπλα σε διακεκριμένους ηθοποιούς και συνεχίζει να γράφει τη δική του ιστορία στο θεατρικό σανίδι.
Φέτος, πρωταγωνιστεί, μαζί με τους Αθηναΐδα Πόθου, Νίκο Σφαιρόπουλο και Γιάννη Παπαθύμνιο, στη «Νυχτερινή Περιπλάνηση», ένα δικό του έργο, που ανεβαίνει στο θέατρο Αλκμήνη από 21 Νοεμβρίου.
Ένας μεγάλος έρωτας τρυφερός, παθιασμένος, μπλεγμένος με πολιτική ιδεολογία και εξουσιασμό, μεταλλάσσεται σε άγριο παιχνίδι πόνου και ηδονής. Τέσσερις ιδιόμορφοι, συμπαθείς, γοητευτικοί, συγχυσμένοι και φοβισμένοι “υπνοβάτες” στη Βαβέλ της νύχτας. Μαζί τους και μια τρομοκρατική σκιά, ο αόρατος κύριος Φριτς.
Παγιδευμένοι σε μια «τρύπα», σε μισή σπιθαμή σκοταδιού, στο γραφείο του μπαρ «Νυχτερινή Περιπλάνηση», παλεύουν κολλημένοι με τον εαυτό τους να συμφωνήσουν. Μη μπορώντας να σηκώσουν το βάρος της ύπαρξής τους, ελαφραίνουν τις καταστάσεις, αλλάζοντας ρόλους με μεγάλη ευκολία, σαν τα πουκάμισα, λογικά, φυσικά όταν όλα είναι παράλογα, αφύσικα. Ζούνε εντελώς ρεαλιστικά το κακό τους όνειρο, τη «μόρα τους», σαν καθημερινότητα σουρεαλιστική.
Αναβίωση στιγμών δραματικών, συναρπαστικών απ’ τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι σήμερα σε μια κωμικοτραγική Ελλάδα. Και το ερώτημα βάσανό τους: η κοινωνία να μείνει μπαρ όχλου, τουριστών και ντόπιων, φθόνου, αντιπαλότητας, διαφθοράς ή να γίνει κάτι σαν «Κήπος του Επίκουρου», κοινωνία αλληλεγγύης, συνεργατικός χώρος κοινωνιστικής δημιουργίας, ψυχαγωγίας και παιδείας μακροχρόνιας, αντιεξουσιαστικού ανθρωπισμού, επανάστασης ειρηνικής, αγάπης και φιλίας, μέχρι τον μακρινό «αυτεξούσιο βίο»˙ που όλοι θα είναι δημιουργοί, ηθοποιοί και θεατές του δράματος της ζωής τους, που άλλοι τώρα γράφουνε για εμάς χωρίς εμάς. Να ζουν τη Νιρβάνα ειρήνης ηδονής, πέρα από κάθε βαρβαρότητα οδύνης πολέμου…
Μήπως η σκιά του Φριτς, είναι η σκιά μας μεγαλωμένη στον τοίχο; Στο ταξίδι προς την Ιθάκη, προς τον αυτεξούσιο βίο, το σύστημα βάζει τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες εμπόδιο ή μήπως μόνοι μας τους κουβαλούμε πρώτοι στο μυαλό μας από φόβο;
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος (εφ. Τα Νέα) έγραψε για το έργο: «Ο Κώστας Μεσάρης, ηθοποιός και σκηνοθέτης έξοχος, δημιούργησε το δράμα «Νυχτερινή Περιπλάνηση». Δράμα άρτιο, μοντέρνο, ιδεών, νοοτροπιών, παθογενειών του κοινωνικού και πολιτισμικού ιστού, σε θεατρικό ρυθμό που επιβάλλεται από μια γραφή πυρετική, επιθετική και θεατρικά, υποκριτικά ερεθιστική. Εικόνες μιας σύγχρονης αδιέξοδης κοινωνικής ασθένειας, ναρκωμένης με πάσης φύσεως και δράσεως ουσίες….»
ΗΘΟΠΟΙΟΙ
ΜΑΡΛΕΝ: Αθηναΐς Πόθου
ΝΤΙΝΟΣ: Νίκος Σφαιρόπουλος
ΣΤΕΦΟΣ: Κώστας Μεσάρης
ΓΑΚΗΣ: Γιάννης Παπαθύμνιος
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Κώστας Μεσάρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κατερίνα Δελλαπόρτα
Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Καλλιόπη Γιαννακούλη
Video- Φωτογραφίες: Γιάννης Πόθος
Γραφίστας: Κώστας Καρβέλης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Παραγωγή: PRAXIS DE POETICA & ΚΗΠΟΣ Λ.Α.Θ.Ε
Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα
Εισιτήρια: ticket services ή στο ταμείο του θεάτρου (210 3428651)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.
Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αλκμήνη
Κάθε Πέμπτη στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 12 ευρώ
Διάρκεια: 90 λεπτά
«Δεν πέθαναν – δολοφονήθηκαν». Με αυτό το σύνθημα σχεδόν 100.000 άνθρωποι κατέβηκαν για ακόμη μια φορά το Σάββατο στους δρόμους της Βαλένθια, για να καταγγείλουν τη διαχείριση από τις αρχές των καταστροφικών πλημμυρών που έπληξαν την περιοχή στα τέλη Οκτωβρίου.
«Μαθόν, παραιτήσου», έγραφε ένα τεράστιο πανό που κρατούσαν οι διαδηλωτές για να καταγγείλουν τον δεξιό πρόεδρο της αυτονομίας (νομαρχίας) της Βαλένθια, Κάρλος Μαθόν.
«Η αμέλειά σου είναι η καταστροφή μας» ή ακόμη «μόνο ο λαός σώζει τον λαό», διάβαζε κανείς σε πανό στη διαδήλωση, στην οποία κάλεσαν τοπικές συλλογικότητες και συνδικαλιστικές οργανώσεις, στην περιοχή που υπέστη το βαρύτερο χτύπημα από τις σαρωτικές πλημμύρες που προκάλεσαν τον θάνατο 222 ανθρώπων, ενώ άλλοι τέσσερις εξακολουθούν να αγνοούνται. Οι ζημιές ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
«Ο κόσμος που τα έχασε όλα, δείτε πώς ζει. Ο κόσμος που έχασε το βιός του, δείτε πώς ζει. Η βοήθεια δεν έρχεται», δήλωσε μια 62χρονη εκπαιδευτικός, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Οι πολιτικοί δολοφονούν τον λαό», διάβαζε κανείς σε άλλο πλακάτ στη διαδήλωση, που ολοκληρώθηκε χωρίς επεισόδια.
Οι πληγέντες κατηγορούν τις τοπικές αρχές πως δεν προειδοποίησαν τους κατοίκους έγκαιρα για τον κίνδυνο προτού αρχίσουν οι καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις. Καθυστέρησαν εξάλλου να στείλουν βοήθεια σε πάνω από 70 κοινότητες.
«Αν ο κόσμος είχε προειδοποιηθεί έγκαιρα (…) δεν θα γινόταν όλο αυτό. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες», είπε ένας 58χρονος δημόσιος υπάλληλος, που ζει περίπου 50 χιλιόμετρα νότια από τη Βαλένθια.
Στις 20:11, οι διαδηλωτές έβαλαν τα κινητά τηλέφωνά τους να παίξουν ήχο συναγερμού, φωνάζοντας «δολοφόνοι, δολοφόνοι!».
Αυτή ακριβώς ήταν η ώρα που οι τοπικές αρχές στη Βαλένθια έστειλαν προειδοποιητικό μήνυμα στους κατοίκους, 12 και πλέον ώρες μετά το έκτακτο δελτίο επικίνδυνων καιρικων φαινομένων της ισπανικής μετεωρολογικής υπηρεσίας, ενώ είχαν ήδη πλημμυρίσει αρκετές περιοχές.