Τα εμβόλια mRNA κάνουν πραγματικά αυτό το άλμα… στην κυτταρική και γονιδιακή θεραπεία, παραδέχθηκε κορυφαίο στέλεχος της γνωστής φαρμακοβιομηχανίας

Αποκαλυπτική είναι ομιλία στελέχους της Bayer, που ανέφερε ότι τα εμβόλια με αγγελιοφόρο RNA (mRNA) είναι γονιδιακή θεραπεία.
Ο Stefan Oelrich, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Bayer και επικεφαλής του τμήματος φαρμακευτικών προϊόντων, έδωσε μια ομιλία στην Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής για την Υγεία τον Οκτώβριο 2021 με επίκεντρο τη βιοτεχνολογική καινοτομία.
Είπε ότι η εταιρεία του «κάνει πραγματικά αυτό το άλμα… στην κυτταρική και γονιδιακή θεραπεία».

Άλμα στη... γονιδιακή θεραπεία

«Τελικά, τα εμβόλια mRNA είναι ένα παράδειγμα για αυτήν την κυτταρική και γονιδιακή θεραπεία», δήλωσε ο Oelrich στα εγκαίνια της εκδήλωσης στο Βερολίνο.
«Πάντα μου αρέσει να λέω, αν είχαμε κάνει έρευνα πριν από δύο χρόνια στο κοινό —θα ήσασταν πρόθυμοι να κάνετε γονιδιακή ή κυτταρική θεραπεία και να την κάνετε μέσω ένεσης στο σώμα σας; — πιθανότατα θα είχαμε ένα ποσοστό άρνησης 95%». αυτός πρόσθεσε.
Η πανδημία έδωσε στη φαρμακοβιομηχανία ευκαιρίες που μπορεί να μην ήταν δυνατές στο παρελθόν, είπε ο Oelrich.
«Πιστεύω ότι αυτή η πανδημία άνοιξε επίσης τα μάτια πολλών ανθρώπων στην καινοτομία με τον τρόπο που ίσως δεν ήταν δυνατό πριν», είπε το στέλεχος της Bayer.
«Αλλά δεν είναι μόνο ο κλάδος που πρέπει να καινοτομεί, αλλά σε όλες τις αλυσίδες αξίας, ξεκινώντας από τον ακαδημαϊκό χώρο και το πανεπιστήμιο, και πάλι, την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Υγεία».
Η Bayer δεν προέβη σε σχολιασμό της εν λόγω ομιλίας του στελέχους της.

Είναι τελικά εμβόλια;

Κάποιοι, όπως οι fact checkers υποστηρίζουν ότι το κομμάτι της ομιλίας του Oelrich αποσπάστηκε από το γενικότερο πλαίσιο και παραποιήθηκε, υποστηρίζοντας ότι ο Oelrich επεσήμανε ότι «τα εμβόλια που βασίζονται στο mRNA είναι παράδειγμα τεχνολογικής καινοτομίας, όπως η γονιδιακή και κυτταρική θεραπεία που προτείνει η Bayer».
Οι πιο σκεπτικιστές υποστηρίζουν πως τα εμβόλια mRNA για τον Covid είναι γονιδιακή θεραπεία και όχι αυτό που είναι τα αληθινά εμβόλια, καθώς δεν προστατεύουν από μόλυνση, ιική αναπαραγωγή ή μετάδοση. Μάλλον λειτουργούν περισσότερο σαν ένα φάρμακο που αποτρέπει σοβαρές ασθένειες και θάνατο.

Γιατί άλλαξε ο ορισμός;

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) επικαιροποίησαν τον ορισμό του εμβολίου ως «παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται για την τόνωση της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού έναντι της νόσου» τον Σεπτέμβριο του 2021.
Η ομοσπονδιακή υπηρεσία είπε στους The Epoch Times ότι ο νέος ορισμός είναι πιο διαφανής για να μην «παρερμηνευθεί ότι τα εμβόλια είναι 100% αποτελεσματικά».
Την ίδια ώρα όποιος αποκαλεί τα νέα εμβόλια γονιδιακή θεραπεία ή αμφισβητεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους συνεχίζει να λογοκρίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως γράφουν οι Epoch Times.

Αποκλείονται φωνές

Ο πρωτοπόρος της τεχνολογίας εμβολίων mRNA, ο Dr. Robert Malone, ο οποίος αποκαλεί το εμβόλιο έναντι του Covid γενετικό εμβόλιο έχει τεθεί σε επικοινωνιακή καραντίνα.
Οι κυβερνήσεις και οι παρασκευαστές εμβολίων αρνούνται τον ισχυρισμό ότι το εμβόλιο mRNA είναι γονιδιακή ή κυτταρική θεραπεία και λένε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τα εμβόλια να ενσωματωθούν στο DNA μας ή να εισέλθουν στον πυρήνα του κυττάρου που στεγάζει το DNA.
Ωστόσο, μια σουηδική μελέτη έδειξε ότι το εμβόλιο της Pfizer για τον Covid μπορεί να εισέλθει στα ανθρώπινα ηπατικά κύτταρα και να μετατρέψει το mRNA σε ακίδα DNA μέσα σε έξι ώρες.
Επιπλέον, αυτά η ακίδα DNA βρέθηκε στον πυρήνα.
Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να εξεταστεί εάν το DNA της ακίδας ενσωματώνεται στο γονιδίωμά μας.
Η Pfizer υποστηρίζει ότι το mRNA δεν αλλάζει το DNA.
«Το εμβόλιο μας για τον Covid δεν αλλάζει την αλληλουχία DNA ενός ανθρώπινου κυττάρου», δήλωσε εκπρόσωπος της Pfizer στους The Epoch Times .
«Δίνει στο σώμα μόνο οδηγίες για την οικοδόμηση ανοσίας», πρόσθεσε.

Η σουηδική μελέτη που σοκάρει

Σύμφωνα με μελέτη από την Σουηδία τα εμβόλια της Pfizer εισέρχονται σε ηπατικά κύτταρα και μετατρέπονται σε DNA
Το αγγελιοφόρο RNA (mRNA) από το εμβόλιο COVID-19 της Pfizer μπορεί να εισέλθει στα ανθρώπινα ηπατικά κύτταρα και να μετατραπεί σε DNA, σύμφωνα με Σουηδούς ερευνητές στο Lund university.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν το εμβόλιο mRNA εισέρχεται στα ανθρώπινα ηπατικά κύτταρα, ενεργοποιεί το DNA του κυττάρου, το οποίο βρίσκεται μέσα στον πυρήνα, για να αυξήσει την παραγωγή της έκφρασης του γονιδίου LINE-1 για τη δημιουργία mRNA.
Στη συνέχεια, το mRNA φεύγει από τον πυρήνα και εισέρχεται στο κυτταρόπλασμα του κυττάρου, όπου μεταφράζεται σε πρωτεΐνη LINE-1. Ένα τμήμα της πρωτεΐνης που ονομάζεται ανοιχτό πλαίσιο ανάγνωσης-1, ή ORF-1, επιστρέφει στη συνέχεια στον πυρήνα, όπου προσκολλάται στο mRNA του εμβολίου και μεταγράφεται αντίστροφα σε DNA ακίδας.
Αντίστροφη μεταγραφή είναι όταν το DNA κατασκευάζεται από RNA, ενώ η κανονική διαδικασία μεταγραφής περιλαμβάνει ένα τμήμα του DNA που χρησιμεύει ως πρότυπο για τη δημιουργία ενός μορίου mRNA μέσα στον πυρήνα.
«Σε αυτή τη μελέτη παρουσιάζουμε στοιχεία ότι το εμβόλιο mRNA του COVID-19 BNT162b2 μπορεί να εισέλθει στην ανθρώπινη κυτταρική σειρά του ήπατος», έγραψαν οι ερευνητές στη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Current Issues of Molecular Biology.
«Το BNT162b2 mRNA μεταγράφεται αντίστροφα ενδοκυτταρικά σε DNA γρήγορα σχεδόν 6 ώρες μετά τον εμβολιασμό με BNT162b2».
Το BNT162b2 είναι ένα άλλο όνομα για το εμβόλιο Pfizer-BioNTech COVID-19 που διατίθεται στην αγορά με την επωνυμία Comirnaty.
Η όλη διαδικασία έγινε γρήγορα μέσα σε έξι ώρες.
Το mRNA του εμβολίου που μετατρέπεται σε DNA και βρίσκεται μέσα στον πυρήνα του κυττάρου είναι κάτι που το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων CDC των ΗΠΑ έχουν αναφέρει ότι δεν μπορεί να συμβεί.
«Το γενετικό υλικό που παρέχεται από τα εμβόλια mRNA δεν εισέρχεται ποτέ στον πυρήνα των κυττάρων σας », ανέφερε το CDC στην ιστοσελίδα του με τίτλο «Μύθοι και γεγονότα για τα εμβόλια COVID-19».
Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές απέδειξαν πώς ένα εμβόλιο mRNA μετατρέπεται σε DNA σε μια ανθρώπινη κυτταρική σειρά ήπατος και το εντυπωσιακό είναι ότι οι ειδικοί υγείας έχουν αναφέρει ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης των Νοσημάτων CDC υποστηρίζουν ότι «τα εμβόλια COVID-19 δεν αλλάζουν ούτε αλληλεπιδρούν με το DNA σας με οποιονδήποτε τρόπο», επισημαίνοντας ότι όλα τα συστατικά στα εμβόλια mRNA που χορηγούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από το σώμα μόλις παραχθούν αντισώματα.
Αυτά τα εμβόλια παρέχουν γενετικό υλικό που καθοδηγεί τα κύτταρα να αρχίσουν να παράγουν πρωτεΐνες ακίδας που βρίσκονται στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 και που προκαλούν τον COVID-19 να παράγει μια ανοσολογική απόκριση.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ (1962) ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ (2022)

 Η τραγωδία της Ουκρανίας οφείλεται στη γεωγραφική της θέση

Μοναδική έλλογη λύση: Η εφαρμογή του Αυστριακού Μοντέλου Ουδετερότητας

Κλεάνθης Γρίβας

22 Φεβρουαρίου 2022

 

«Ελπίζω να έχω τον Θεό στο πλευρό μου, αλλά πρέπει να έχω το Κεντάκι» [ή την Ουκρανία, εν προκειμένω]

Αβραάμ Λίνκολν

 

«Είμαστε σε περίοδο κρίσης, οι απολυταρχίες αμφισβητούν τις δημοκρατίες»

Τάδε έφη Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν,

μη-εκλεγμένη Πρόεδρος της Κομισιόν, 22/2/2022

 

Δήλωση πρωθύστερη: Με δεδομένη την αποστροφή μου τόσο για τις απολυταρχικές κυβερνήσεις, που «νομιμοποιούνται» μέσω ελεγχόμενων τύποις «δημοκρατικών» εκλογών, όσο και για τις φιλελεύθερες ολιγαρχίες που δεν χρειάζονται να έχουν καμιά εκλογική νομιμοποίηση (όπως για παράδειγμα, η κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης –η Ευρωπαϊκή Επιτροπή– που διορίζεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και συνεργάζεται σταθερά με πλείστες όσες απολυταρχικές κυβερνήσεις (χωρίς, φυσικά να εξομοιώνω τις μεν με τις δε), θα προσπαθήσω να προσεγγίσω την γεωπολιτική «Ουκρανική Κρίση» απαλλαγμένος από τις παραμορφωτικές συναισθηματικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις.

Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ολοκληρώσουν την περικύκλωση της μετα-σοβιετικής Ρωσίας. Δεν το έκαναν, όταν μπορούσαν. Και προσπαθούν να το κάνουν τώρα που δεν μπορούν.

 

1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ: ΚΟΥΒΑ 1962 - ΟΥΚΡΑΝΙΑ 2022
2. ΜΕΤΑ-ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ
3. ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
4. ΡΩΣΙΑ
5. ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
6. OI XΑΡΤΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ (ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;)
7. Η ΑΥΣΤΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ;
8. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ (1955) ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ (2022)
9. ΗΠΑ: ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗ ΛΥΣΗ

 

1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ: ΚΟΥΒΑ (1962) - ΟΥΚΡΑΝΙΑ (2022)

Από τις 14 έως τις 27 Οκτωβρίου 1962, με την «Κρίση των πυραύλων της Κούβας», η ανθρωπότητα έφτασε στο χείλος της πυρηνικής καταστροφής και όλος ο πλανήτης έζησε επί 13 ημέρες έναν ασύλληπτο εφιάλτη εξαιτίας του αμεσότατου κινδύνου της πυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, όταν οι δύο υπερδυνάμεις ενεπλάκησαν στο ενδεχόμενο να εφαρμόσουν την παράφρονα πολιτική της «Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής» (Mutually Assured Destruction, ή τα αρχικά της σχηματίζουν τη λέξη MAD που σημαίνει «παράφρονας»). 

Η κρίση ξέσπασε, όταν σοβιετικοί πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές, εγκαταστάθηκαν στην Κούβα ως απάντηση στην εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων στην Αγγλία, την Ιταλία και την Τουρκία. 

Οι 13 ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο οδηγήθηκαν στο πέρας τους στις 27 Οκτωβρίου 1962, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Τζον Κένεντι και ο Σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ, συμφώνησαν η μεν ΕΣΣΔ να αποσύρει τους πυραύλους της από την Κούβα, η δε ΗΠΑ να αποσύρουν τους δικούς του από την Τουρκία και να εγγυηθούν την αποχή από κάθε στρατιωτική ενέργεια κατά της Κούβας. Μια συμφωνία που όπως έδειξαν τα πράγματα τηρήθηκε και από τις δύο πλευρές. 

Σημείωση: Για όσους δεν θέλουν να αφιερώσουν χρόνο σε ιστορικές αναλύσεις, υπάρχει το ενδιαφέρον κινηματογραφικό έργο «13 Ημέρες» του Ρότζερ Ντόναλτσον (2010), και η εξαιρετική σχετική μαύρη κωμωδία «ΣΟΣ Πεντάγωνο καλεί Μόσχα» (ή Doctor Strangelove ή Πώς έμαθα να αγαπώ τη Βόμβα) του Stanley Kubrick (1964).

Σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται και πάλι (ως τραγωδία) με «μήλο της έριδος» την Ουκρανία στη θέση της Κούβας, και με τους ρόλους των πρωταγωνιστών αντεστραμμένους: Τότε αμυνόμενες ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και επιτιθέμενη η Σοβιετική Ρωσία. Σήμερα αμυνόμενη είναι η μετα-σοβιετική Ρωσία του Πούτιν και επιτιθέμενες οι Ηνωμένες Πολιτείες. 

Πρόκειται για δύο κρίσεις με παρεμφερή χαρακτηριστικά που, ευτυχώς,  διαφέρουν μεταξύ τους κατά ότι στη σημερινή δεν υπάρχει (προς το παρόν;) στο τραπέζι η πιθανότητα να εφαρμοστεί η παράφρων πολιτική της «Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφή» (MAD). 

 

2. ΜΕΤΑ-ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ακολούθησε η επιβολή της κυριαρχίας του Μπόρις Γιέλτσιν, ενός διεφθαρμένου, αδίστακτου, ανίκανου και αλκοολικού υψηλόβαθμου αξιωματούχου του καταρρεύσαντος κομμουνιστικού καθεστώτος, ο οποίος παρέδωσε -με το αζημίωτο- τον πλούτο της χώρας στις ύαινες του ξένου κεφαλαίου και στους ντόπιους  τυχοδιώκτες (τους γνωστούς μετέπειτα, ως ολιγάρχες) που μυρίστηκαν αίμα. 

Η αυτοκρατορία κατακερματίστηκε όταν το ένα μετά το άλλο τα κομμάτια της ανεξαρτητοποιήθηκαν, μετατρεπόμενα σε προσωπικά φέουδα των τέως ηγετικών στελεχών του κομμουνιστικού καθεστώτος, με αποτέλεσμα να παραμένει σε ρωσικά χέρια ένα μόνο μέρος, με τη μορφή της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Απ’ αυτές τις τεκτονικές αλλαγές, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδύθηκαν ως η μοναδική εναπομείνασα παγκόσμια δύναμη. Αλλά όχι για πολύ. Σ’ αυτή τη φάση, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να περικυκλώσουν την Ρωσία ανώδυνα, απλώς εν­σωματώνοντας στο NATO τις πρώην ανατολικές χώρες, μέσω μιας γρήγορης διαδικασίας την οποία η Ρωσία δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει. Αλλά, δεν το έκαναν. Αφενός γιατί θεωρούσαν απίθανο να μπο­ρέσει η Ρωσία να ξανασταθεί στα πόδια της στις επό­μενες γενιές, και αφετέρου γιατί ανησυχούσαν πολύ για την τύχη του (πρώην σοβιετικού) πυρηνικού οπλοστασίου, το οποίο ήθελαν να βρίσκονται υπό τον έλεγχο ενός κράτους, προκειμένου να εξασφαλιστεί η μη-χρήση τους εναντίον συμμάχων των ΗΠΑ αλλά και η μη-διασπορά τους σε ακατάλληλα χέρια. 

Μ’ άλλα λόγια, όπως το έθεσε ο αναλυτής George Friedman: «το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο δεν προστά­τευσε την Σοβιετική Ένωση, αλλά έσωσε την Ρωσική Ομοσπονδία - τουλάχιστον από την αμερικανική επέμβαση». [G.Friedman (2011): Η Επόμενη Δεκαετία. Εκδόσεις Ενάλιος, 2013].

Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν οι ΗΠΑ στη δεκαετία του 1990 όταν μπορούσαν, προσπαθούν να το κάνουν τώρα που δεν μπορούν: να ολοκληρώσουν την περικύκλωση της μετα-σοβιετικής Ρωσίας, κλείνοντας την τανάλια με την εισδοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. 

Το 2000, η άνοδος του Βλαντιμίρ Πούτιν στην εξουσία, δημιούργησε μια πολύ διαφορετική Ρωσία από εκείνη της δεκαετίας του 1990. Με βασικό εργαλείο τις μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών, του μοναδικού θεσμού που δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί στην ρωσική αυτοκρατορία (τσαρική και κομμουνιστική), ο Πούτιν άρχισε την διαδικασία αποκατάστασης της ρωσικής ισχύος. 

Σ’ όλη τη δεκαετία του 2000, οι ΗΠΑ άρχισαν να κάνουν αυτό που δεν είχαν κάνει κατά την (βολική γι’ αυτές) δεκαετία του 1990: Να απορροφούν στο ΝΑΤΟ τις πρώην χώρες της ανατολικής Ευρώπης, από την Βουλγαρία στα νότια μέχρι τις βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) στα βόρεια, σχηματίζοντας μια «υγειονομική» ζώνη «δυτικής ασφάλειας» σε όλη την έκταση των νέων ευρωπαϊκών συνόρων της Ρωσίας, με την Ουκρανία να παραμένει η τελευταία προς ενσωμάτωση από τις πρώην ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες. Από εκεί και πέρα, η βεβαιότητα ότι η Ρωσία είναι περικυκλωμένη διαμορφώνει την ρωσική εξωτερική πολιτική και τις αντιλήψεις της περί γεωπολιτικής. 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσκοπούν στην ολοκλήρωση της περικύκλωσης και η Ρωσία του Πούτιν επιδιώκει να την αποφύγει, με αποτέλεσμα η Ουκρανία (εξαιτίας της κατάρας της γεωγραφικής της θέσης) να αποτελεί κλειδί τόσο για τη ρωσική ασφάλεια κατά την αντίληψη του Πούτιν, όσο και για την ασφάλεια της Ευρώπης κατά την αντίληψη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. 

Στην ομιλία του προς τους πολίτες στις 25 Απριλίου 2005, ο Πούτιν δήλωσε ότι «η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης είναι η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του αιώνα». Και ανακοίνωσε δημόσια ότι σκόπευε να ενεργήσει έτσι ώστε να αντιστρέψει κάποιες από τις συνέπειες αυτής της πτώσης». (George Friedman, 2011: Η Επόμενη Δεκαετία. Εκδ. Ενάλιος, Αθήνα, 2013) 

3. ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ 

Η Ευρώπη δεν αποτελεί μια ενιαία οντότητα. Ιστορικά, αποτέλεσε πεδίο αλλεπάλληλων πολεμικών συγκρούσεων και σφαγών. Και σήμερα, «θα εξακολουθεί να κατατρύχεται από την εσωτερική της ανομοιογένεια, και δεν διαθέτει ενιαία οικονομική, εξωτερική και αμυντική πολιτική. Όπως διαπιστώνει ο γεωπολιτικός αναλυτής Ρόμπερτ Κάπλαν: «tο γεγονός ότι [χάρη στην προστατευτική ομπρέλα των ΗΠΑ] δεν αντιμετωπίζει καμιά συμβατική στρατιωτική απειλή τη δεδομένη στιγμή, αφήνει την Ευρώπη εκτεθειμένη στον ναρκισσισμό των μικροδιαφορών», (Robert Kaplan - 2012: Η εκδίκηση της γεωγραφίας. Αθήνα,  Μελάνι, 2017, σ. 261). 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, στο θέατρο του παράλογου του αντιδημοκρατικού και γραφειοκρατικού «τέρατος των Βρυξελλών» (Hans Magnus Enzensberger: : Γλυκό Τέρας των  Βρυξελλών. Νεφέλη, 2024) να διαγκωνίζονται διάφοροι μη-εκλεγμένοι σαλτιμπάγκοι που υποδύονται τους «ηγέτες», αυταπατώμενοι ότι αποτελούν την μετενσάρκωση των ηγετών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Τσόρτσιλ, Ρούζβελτ και Ντε Γκολ. 

Μεταξύ αυτών και η σημερινή Ευρωπαϊκή Επιτροπή (European Commission) δηλαδή, η «κυβέρνηση» της δήθεν δημοκρατικής  Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι διορισμένη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (European Council) που αποτελείται από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των 27 κρατών μελών της ΕΕ, τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συνεπώς,  η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι προϊόν άπειρων συμβιβασμών μεταξύ των μελών του Οργάνου που την διορίζει και δεν διαθέτει καμμιά εκλογική νομιμοποίηση, παρότι ομνύει διαρκώς στο όνομα της δημοκρατίας. 

Επικεφαλής αυτής της ευρωπαϊκής «δημοκρατικής κυβέρνησης», πρόεδρος (δηλαδή, «πρωθυπουργός») είναι από το 2019, είναι η κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που διαμορφώθηκε κατ’ αποκλειστικότητα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας, ικανότατη στην εθελοδουλία και στην αναξιοπρέπεια που συνεπάγεται αυτή η διαδρομή, αλλά και στις απάτες, όπως τεκμαίρεται μεταξύ άλλων και από την (διαπιστωμένη) λογοκλοπή προκειμένου να αποκτήσει «ακαδημαϊκούς τίτλους:   

«Το 2015, ύστερα από εξέταση της διδακτορικής διατριβής της αναφέρθηκε ότι το 43,5% των σελίδων της διατριβής της περιείχε λογοκλοπή και σε 23 περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν αναφορές που δεν επαληθεύτηκαν.

Πολλοί διαπρεπείς Γερμανοί πανεπιστημιακοί, όπως ο Γκέραρντ Ντάνεμαν (Gerhard Dannemann) και ο Βόλκερ Ρίμπλε (Volker Rieble), κατηγόρησαν δημοσίως την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για λογοκλοπή.

Η Ιατρική Σχολή του Ανόβερου διεξήγαγε έρευνα και κατέληξε τον Μάρτιο του 2016 στο συμπέρασμα ότι η διατριβή περιέχει πράγματι λογοκλοπή, αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί πρόθεση για εξαπάτηση. (!!!) Το πανεπιστήμιο αποφάσισε να μην ανακαλέσει το ιατρικό πτυχίο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Κριτικές αμφισβήτησαν την ανεξαρτησία της επιτροπής που εξέτασε τη διατριβή, δεδομένου ότι η φον ντερ Λάιεν γνώριζε προσωπικά τον διευθυντή της. Διάφορα μέσα ενημέρωσης επέκριναν επίσης ότι η απόφαση ήταν μη-διαφανής και μη-σύμφωνη με τους καθιερωμένους ακαδημαϊκούς κανόνες».

[https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%8D%CF%81%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1_%CF%86%CE%BF%CE%BD_%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81_%CE%9B%CE%AC%CE%B9%CE%B5%CE%BD] ]

4. ΡΩΣΙΑ

Μετά την λεγόμενη Πορτοκαλί Επανάσταση, που υποκινήθηκε από τους δυτικούς, η Ουκρανία διχάστηκε σε αντιμαχόμενες φιλορωσικές και αντιρωσικές κλίκες. 

Η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην Ευρώπη είχε ως πάγιο στόχο αφενός τον πε­ριορισμό της Ρωσίας και αφετέρου την αποτροπή της σύγκλισης της Γερμανίας και της Ρωσίας, κατ’ εφαρμογή της αρχής «η Ρωσία έξω, η Γερμανία κάτω, οι Ηνωμένες Πολιτείες μέσα». 

Σ’ εφαρμογή αυτής της πολιτικής, οι ΗΠΑ αποπειράθηκαν να περικυκλώσουν τη Ρωσία, ενσωματώνοντας στο ΝΑΤΟ τις περισσότερες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Δηλαδή, επαναλαμβάνω, να κάνουν τώρα αυτό που δεν έκαναν στη δεκαετία του 1990 (όταν μπορούσαν να το κάνουν χωρίς κόστος). Αλλά, που σήμερα, δεν μπορούν να το κάνουν, τουλάχιστον χωρίς μεγάλο ρίσκο και χωρίς μεγάλο τίμημα, δεδομένου ότι ΗΠΑ (α) έχουν απέναντί τους την ισχυρή Ρωσία του Πούτιν και  όχι την διαλυμένη Ρωσία του Γιέλτσιν και (β) δεν είναι πλέον ικανές για σοβαρή επιβολή ισχύος. Εν ολίγοις ό,τι μπορούσαν να κάνουν στη δεκαετία του 1990, δεν μπορούν να το κάνουν στη δεκαετία του 2020. 

Η Γερμανία δεν έχει κανένα απολύτως συμφέρον από την επέκταση του NATO, δηλαδή την επέκταση της αμε­ρικανικής επιρροής στη ρωσική περιφέρεια. Τόσο από γερμανική όσο και από ρωσική άποψη, μια στενότερη συνεργασία της Γερμανίας με την Ρωσία είναι μια πολύ καλή ιδέα. Η Γερμανία χρειάζεται τους ρωσικούς πόρους και την ενέργεια της Ρωσίας. Και η Ρωσία χρειάζεται τις αγορές και την τεχνογνωσία της Γερμανίας. 

5. ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ 

Το αμερικανικό συμφέρον στην Ευρασία (Ρωσία και ευρωπαϊκή χερσόνησο) είναι το ίδιο με το αμερικανικό συμφέρον παντού: να μην κυριαρχεί καμιά με­μονωμένη δύναμη ή συνασπισμός. Η συνεργασία, και πολύ περισσότερο η ενοποίηση, της Ρωσίας και της Ευρώπης θα δημιουργούσε μια δύναμη που ο πληθυσμός, οι τε­χνολογικές, οι βιομηχανικές ικανότητες και οι φυσικοί πόροι της θα ήταν υπέρτεροι εκείνων των Ηνωμένων Πολιτειών. 

Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, οι Ηνωμένες Πο­λιτείες ενήργησαν τρεις φορές για να αποτρέψουν την επιβολή ενός ηπειρωτικού ηγεμόνα στην Ευρώπη, πράγμα στρέφονταν κατά των θεμελιωδών αμε­ρικανικών συμφερόντων. 

• Η πρώτη κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1917, όταν οι μπολσεβίκοι μετά το πραξικόπημα του Οκτωβρίου έβγαλαν την Ρωσία από τον πόλεμο (έβγαλαν την Ρωσία από τον πόλεμο με την Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ, πράγμα που εξ’ αντικειμένου επιδείνωση τη θέση των Άγγλο-Γάλλων σε ένα πόλεμο που είχε βαλτώσει, οι Ηνωμένες Πολιτείες επενέβησαν στη σύγκρουση, και καθόρισαν την εξέλιξη του πολέμου. 

• Η δεύτερη, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έκαναν το ίδιο. Όταν ο Χίτλερ κατέλαβε μέσα σε λίγους μήνες ολόκληρη την ευρωπαϊκή χερσόνησο με εξαίρεση την Αγγλία, και εν συνεχεία, με καλυμμένα τα νώτα του στράφηκε εναντίον του μέχρι τότε συμμάχου του Στάλιν (στις 22 Ιουνίου 1941), συμμάχου του από το 1939 με το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ ή επί το ακριβέστερο Χίτλερ-Στάλιν. Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, η Ιαπωνία επιτέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και 4 μέρες αργότερα ο Χίτλερ κήρυξε πόλεμο κατά των ΗΠΑ (11 Δεκεμβρίου 1941). Από κει και πέρα, η Αμερική έγινε η αστείρευτη πηγή χρημάτων, εφοδίων και οπλισμού για τους Βρετανούς και τους Σοβιετικούς, και εν συνεχεία εισήλθαν δυναμικά στον πόλεμο με έμψυχο υλικό, πράγμα που καθόρισε αφενός την έκβαση του πολέμου και τη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας και αφετέρου την κυριαρχική παρουσία των ΗΠΑ στη Δυτική Ευρώπη. 

• Από το 1945 ως το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες αφιέρωσαν τεράστιους πόρους για να εμποδίσουν τους Σοβιετικούς να κυριαρχήσουν στην Ευρασία. Η τακτική του «οι ΗΠΑ μέσα, η Ρωσία έξω, η Γερμανία κάτω» που ήταν αποτελεσματική για τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αποδεικνύεται αναποτελεσματική και ακατάλληλη σήμερα. 

• Από το 1991 και μετά, η Γερμανία εξασφάλισε τις δύο προϋποθέσεις που απαιτούνται για να διεκδικήσει τη θέση του ηπειρωτικού ηγεμόνα στην Ευρωπαϊκή Χερσόνησο, πράγμα που στρέφεται ευθέως εναντίον των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η πρώτη προϋπόθεση (η οικονομική ισχύς) καλύφθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οπότε αναδείχθηκε ως η «οικονομική ατμομηχανή» της Ευρώπης. Η δεύτερη προϋπόθεση (ο πληθυσμός) εξασφαλίστηκε με την επανένωσή της (3 Οκτωβρίου 1990). Πράγμα, που σε συνδυασμό με την κατάρρευση της σοβιετικής Ρωσίας, είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει ξαφνικά ο χάρτης της Ευρώπης μετά το 1991, που αρχίζει να μοιάζει εντυπωσιακά (και απειλητικά) με τον χάρτη της Ευρώπης του Μεσοπολέμου (1919-1939), που είναι γνωστό πού οδήγησε. 

(Απ’ αυτή την άποψη είναι χρήσιμη και αναγκαία η μελέτη της εξαιρετικής εργασίας του Mark Mazower: Σκοτεινή ήπειρος: Ο ευρωπαϊκός Εικοστός Αιώνας (Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 2001) 

6. ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ (ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;)

Από μια ματιά στο χάρτη διαπιστώνεται ότι η Ρωσία (που έχει μια στρατιωτική συμμαχία με την Λευκορωσία), είναι περικυκλωμένη από το ΝΑΤΟ: Ρουμανία, Ουγ­γαρία, Σλοβακία, Πολωνία, τρεις Βαλτικές χώρες, Βουλγαρία (όλες πρώην σοβιετικοί δορυφόροι), συν την Ελλάδα και την Τουρκία (μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952).

 

Αυτός ο πολιορκητικός κλοιός γύρω από τη Ρωσία, από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Βαλτική, εμφανίζει μόνο μία ρωγμή, την Ουκρανία. Μια Ουκρανία που θα εντάσσονταν στο ΝΑΤΟ θα ολοκλήρωνε την πολιορκία της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ. Πράγμα που η Ρωσία (και οποιοσδήποτε άλλος στη θέση της) είναι αδύνατο να το επιτρέψει ανεξαρτήτως τιμήματος για κρίσιμους γεωπολιτικούς λόγους (όν μεθερμηνευόμενον εστί, για λόγους επιβιωτικούς).

 

Οι ευρωπαϊκές χώρες και η Ρωσία βλέπουν τις πρώην ανατολικές χώρες ως μια φυσική ζώνη αμοιβαίας προστασίας. Αλλά, οι Ηνωμένες Πολιτείες τις βλέπουν ως μέλη του ΝΑΤΟ, σαν μια ζώνη ανάσχεσης της Ρωσίας.

 

Ο Τζορτζ Κένναν, ο αρχιτέκτονας της πολιτικής ανάσχεσης της ΕΣΣΔ που με το «Μακρύ Τηλεγράφημά» του (1946), καθόρισε την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Σοβιετική Ένωση καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πόλεμο, το 1997 προέβλεψε τις συνέπειες της πολιορκίας της μετα-σοβιετικής Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, γράφοντας:

 

«Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ θα ήταν το πιο μοιραίο λάθος στην αμερικανική πολιτική από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».

 

(George Kennan: «A fateful error». The New York Times, 5 Φεβρουαρίου 1997. Αναφ. από τον David Teurtrie, ερευνητή στο Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών, στο άρθρο του με τίτλο «Οι αιτίες της ουκρανικής κρίσης» στη Le Monde Diplomatique, 22-02-2022, https://www.monde-diplomatique.fr/2022/02/TEURTRIE/64373 (σε μετάφραση στην Αυγή: https://www.avgi.gr/diethni/408656_oi-aities-tis-oykranikis-krisis )

 

7. 7. ΑΥΣΤΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ;

Στο κέντρο του χάρτη, σημειώνεται με μαύρο χρώμα η Αυστρία, μια χώρα που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως «μοντέλο» για την έλλογη επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία.

Το 1938, η Αυστρία ενσωματώθηκε στη ναζιστική Γερμανία (Ανσλους / Ένωση, 13 Μαρτίου 1938), που επικυρώθηκε με δημοψήφισμα (10 Απριλίου 1938), το οποίο επικύρωσε την Ένωση με τη ναζιστική Γερμανία με το πρωτοφανές ποσοστό 99,73%. (!!!) Το 1945 η Αυστρία κατελήφθη από τους Συμμάχους και μέχρι το 1946 ήταν χωρισμένη σε 4 ζώνες κατοχής των νικητριών δυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως προβλεπόταν στη Συνθήκη της Μόσχας (1 Νοεμβρίου 1943). Αλλά αντιμετωπίστηκε ως χώρα που είχε καταληφθεί από τη ναζιστική Γερμανία και απελευθερώθηκε από τους Συμμάχους τον Οκτώβριο 1945. 

Στις 15 Μάϊου 1955, οι τέσσερις πρώην συμμαχικές δυνάμεις συμφώνησαν να αποδοθεί στην Αυστρία η ανεξαρτησία της (με τη Συνθήκη του Αυστριακού Κράτους) με τον όρο να παραμείνει ουδέτερη και να μη προσχωρήσει σε κάποιο στρατιωτικό οργανισμό (ΝΑΤΟ και Σύμφωνο της Βαρσοβίας). Έτσι, στις 26 Οκτωβρίου 1955, η Αυστρία ανακήρυξε τη μόνιμη ουδετερότητά της, η οποία ισχύει ως και σήμερα. Πράγμα, που συνεπάγονταν πολλαπλά οφέλη για την Αυστρία, ανάμεσα στα οποία και η επιβάρυνσή της με σχεδόν μηδενικές αμυντικές δαπάνες. 

Όμως, το 1986, με τις αποκαλύψεις για το εγκληματικό ναζιστικό παρελθόν του Κουρτ Βάλντχαϊμ (πρώην Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ) που εκλέχθηκε πρόεδρος της Αυστρίας, φάνηκε η ιστορία να ξαναστοιχειώνει την Αυστρία, φέρνοντας στην επιφάνεια τα φαντάσματα της γενιάς της ναζιστικής περιόδου, και δείχνοντας ότι το 99,73% του δημοψηφίσματος του 1938 δεν ήταν απολύτως «πειραματικό», όπως θέλησαν να το παρουσιάσουν εκ των υστέρων. 

Όπως έχει καταδειχθεί κατ’ επανάληψη από την Ιστορία, σε συνθήκες κρίσης, οι άνθρωποι ως μόρια μάζας (σ’ αντίθεση με τους ανθρώπους ως άτομα) συσπειρώνονται πάντοτε πίσω από κάποιον αδίστακτο και ανενδοίαστο δημαγωγό που τους υπόσχεται «σωτηρία», για να τους οδηγήσει, τελικά, στην κόλαση. 

Κι η επίγνωση αυτού του ιστορικού διδάγματος αποτελεί το έναυσμα των προβληματισμών που αναπτύσσω παρακάτω. Και τις διατυπώνω, έχοντας με πλήρη συνείδηση ότι «μιλώ μόνο εξ’ ονόματός μου, δίνοντας στον εαυτό μου το δικαίωμα της κριτικής και των προτάσεων» (Κ. Καστοριάδης), και ότι μιλάω έτσι, γιατί είμαι αυτό που είμαι και δεν μπορώ παρά να είμαι αυτό που είμαι.

 

8. 8. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ (1955) ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ (2022) 

Όπως γράφει υποστράτηγος ε..α. Νικόλαος Καρατουλιώτης, σε ένα προφητικό άρθρο του πριν από 10 χρόνια με τίτλο «Το ουκρανικό ζήτημα ως πεδίο γενικευμένης αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ και Ρωσίας»: 

«Η ουκρανική κρίση η οποία ξεκίνησε ως πολιτική κρίση, στην συνέχεια εξελίχτηκε σε πεδίο αντιπαράθεσης γεωπολιτικών συμφερόντων Ανατολής και Δύσης, και κατέληξε στο σημερινό δράμα όπου η Ουκρανία βυθίζεται καθημερινά, όλο και πιό βαθιά στην δίνη ενός εμφυλίου πολέμου… Το μέγα ερώτημα είναι, εάν ο σημερινός εμφύλιος πόλεμος μπορεί να μετεξελιχτεί σε γενικευμένη στρατιωτική αντιπαράθεση ΝΑΤΟ και Ρωσίας…

Όπως είπε ο George Friedman, αναλυτής και διευθυντής  του Ινστιτούτου Stratfor (της CIA): «Πόλεμος στην Ουκρανία είναι πόλεμος στο κατώφλι της Ρωσίας, με περιορισμένους πόρους, σε ένα μέρος που έχει γίνει νεκροταφείο και άλλων στρατιωτικών φιλοδοξιών». 

Με βάση αυτά, o υποστράτηγος ε..α. Νικόλαος Καρατουλιώτης, παραθέτει 6 σενάρια για την επίλυση της Κρίσης της Ουκρανίας, ανάμεσα σ’ αυτά, το πλέον χειρότερο και απίθανο είναι η διαδοχική εισβολή της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και η έκρηξη του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που θα απειλήσει το ανθρώπινο είδος με εξαφάνιση ύστερα από χρήση πυρηνικών όπλων. Και ο επόμενος πόλεμος θα διεξαχθεί με πέτρες και ρόπαλα». 

Με τον, εκ των πραγμάτων, αποκλεισμό αυτού του καταστρεπτικού για όλους, σεναρίου, θα ήταν ίσως σκόπιμο να προβληματιστεί κανείς σε σχέση με την πιθανότητα της εφαρμογής στην Ουκρανία του Αυστριακού Μοντέλου: Μια ανεξάρτητη Ουκρανία, που απαγορεύεται να προσχωρήσει σε οποιοδήποτε στρατιωτικό συνασπισμό των δύο πλευρών, με την ουδετερότητα της εγγυημένη από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. 

Αυτό θα εξάλειφε οριστικά την απειλή ενός πολέμου στην Ευρώπη (που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε παγκόσμιο), θα επέτρεπε στη Ρωσία να αποφύγει την ολοκλήρωση της περικύκλωσής της από το ΝΑΤΟ, θα καθόριζε στο ΝΑΤΟ τα όριά του, και θα διασφάλιζε στην Ουκρανία την ειρηνική ανάπτυξή της, απαλλαγμένη από το σημαντικότερο μέρος του καρκινώματος των αμυντικών δαπανών. 

9. 9. ΗΠΑ: ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ 

Μοναδικό εμπόδιο γι’ αυτή την εξέλιξη είναι η αμερικανική εξωτερική πολιτική χαρακτηρίζεται από μια αλυσίδα λαθών στη μετα-σοβιετική εποχή: Από τις τραγικές επεμβάσεις (και αποχωρήσεις) στο Ιράκ και το Αφγανιστάν μέχρι τις «πορτοκαλί επαναστάσεις» στη βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή που, αφού τις υποκίνησαν με κάθε τρόπο, εν συνεχεία τις εγκατέλειψαν με αποτέλεσμα την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων που ίσχυε μέχρι τότε σ’ αυτές τις περιοχές.

Όπως γράφει ο George Friedman:

«Εάν η Γερμανία και η Ρωσία συνεχίσουν να κινούνται προς μια ευθυγράμμιση, τότε οι χώρες ανάμεσα στην Βαλτική Θά­λασσα και την Μαύρη Θάλασσα (αυτές που κάποτε ονομά­ζονταν Intermarium: οι χώρες που σχηματίζουν έναν διάδρομο στην κεντρική Ευρώπη - Βαλτικές Δημοκρατίες, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρου­μανία, Βουλγαρία) θα γίνουν απαραίτητες για τις Ηνω­μένες Πολιτείες και την πολιτική τους…

Η Ρωσία δεν απειλεί την παγκόσμια θέση της Αμερικής. Αλλά η πιθανότητα και μόνο να συνεργαστεί με την Ευρώπη και ειδικότερα με την Γερμανία, δημιουργεί την πιο σημαντική απειλή, μια μακροπρόθεσμη απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι Ηνωμένες  Πολι­τείες δεν μπορούν να περιμένουν να παίξει η Γερμανία τον ρόλο που έπαιζε στον Ψυχρό Πόλεμο, ως το σύνορο απέναντι στην σοβιετική αυτοκρατορία.

Την επόμενη δεκαετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δουλέψουν για να κάνουν την Πολωνία αυτό που ήταν η Γερμανία την δεκαετία του 1950, αν και η ρωσική απειλή δεν θα είναι το ίδιο σημαντική, δυναμική ή μονοχρωματική όσο ήταν τότε.

Την ίδια στιγμή που η γεωπολιτική αντιπαράθεση συνεχίζεται, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θα συνάψουν οικονομική και πολιτική συνεργασία αλλού. Δεν είναι ο Ψυχρός Πόλεμος που γνώρισε η προηγούμενη γενιά. Οι δύο χώρες κάλλιστα μπορούν να συνεργαστούν στην Κεντρική Ασία ή ακόμη και στον Καύκασο, ενώ θα συ­γκρούονται μεταξύ τους στην Πολωνία και τα Καρπάθια».

[George Friedman (2011): Η Επόμενη Δεκαετία. Εκδόσεις Ενάλιος, 2013]

 

Θα πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου την κωδικοποίηση της γεωπολιτικής σε λίγες φράσεις, από τον Θουκυδίδη (πέθανε το 395 π.Χ.), τον πατέρα της γεωπολιτικής, που η παρουσία του βαραίνει διαρκώς στη ζωή μας επί 2.400 χρόνια:

«Έχοντας υπόψη τους πραγματικούς σκοπούς του καθενός και ξέροντας ότι στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα  έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και, ότι αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του  και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».

Θουκυδίδης: Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (μετάφραση Ελευθέριος Βενιζέλος και Άγγελος Βλάχος – και οι δύο μεταφράσεις, στις εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της «Εστίας»).

Αυτό είναι ένας χρήσιμος οδηγός για την κατανόηση του διεθνούς σκηνικού και της διεθνούς αρχιτεκτονικής της ισχύος, στο πλαίσιο των οποίων είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί κάθε χώρα.

Κλεάνθης Γρίβας

22-02-2022

Σάββατο 19 Μαρτίου 2022   

Κύτταρο Live

Νανά Μπινοπούλου: Φωνή / Βασίλης Ρακόπουλος: Κιθάρα

Δημήτρης Χουντής: Πνευστά / Πέτρος Κούρτης: Κρουστά

Φιλική συμμετοχή: Γιάννης Ζουγανέλης

--------------------------------------

Το Σάββατο 19 Μαρτίου, το Κύτταρο live θα φιλοξενήσει μια σπουδαία μουσική παρέα σε μια βραδιά αφιερωμένη στα τραγούδια της Αρλέτας.   

Ο Βασίλης  Ρακόπουλος, στενός φίλος και συνεργάτης της για πολλές δεκαετίες, και η  Νάνα Μπινοπούλου, μαζί με τους εκπληκτικούς μουσικούς Δημήτρη Χουντή και Πέτρο Κούρτη, ξαναζωντανεύουν τραγούδια της Αρλέτας και των αγαπημένων της συνθετών Μάνου Χατζιδάκι και Γιάννη Σπανού. Στη βραδιά συμμετέχει ο ο Γιάννης Ζουγανέλης.

Αγαπημένα τραγούδια της Αρλέτας όπως το «Μια φορά θυμάμαι», «Η σερενάτα», «Ο λύκος», «Χάρτινο το φεγγαράκι»  ανανεώνονται  μέσα από μια ευαίσθητη και σύγχρονη αυτοσχεδιαστική προσέγγιση.  Η κιθάρα του Βασίλη Ρακόπουλου, ο αιθέριος ήχος των πνευστών του Δημήτρη Χουντή και τα κρουστά του χαρισματικού Πέτρου Κούρτη , δημιουργούν στιγμές ιδιαίτερης αισθαντικότητας καθώς πλαισιώνουν  διακριτικά, την όπως πάντα σταθερή στις αρχές του ποιοτικού τραγουδιού, ερμηνεία της Νάνας Μπινοπούλου.  

Για το πως ξεκίνησε  το τσάι γιασεμιού ως ιδέα και τελικά έγινε πράξη, λέει χαρακτηριστικά ο Βασίλης Ρακόπουλος: «Πάντα διερωτώμουν κατά πόσο ένα αφιέρωμα μπορεί να βοηθήσει την διάδοση ενός καλλιτεχνικού έργου. Όμως, παρά τις επιφυλάξεις μου για τα αφιερώματα και τους διθυράμβους σε καλλιτέχνες που έφυγαν, μετά την επαφή μου με τη Νάνα, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε για να αποδώσουμε φόρο τιμής στην αγαπημένη μας φίλη, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα την δική μας εσωτερική ανάγκη αισθητικής συνύπαρξης και επικοινωνίας σε ένα ποιοτικό πλαίσιο.»

Info:

Σάββατο 19 Μαρτίου:

Κύτταρο Live - Ηπείρου 48 & Αχαρνών

www.kyttarolive.gr

210 8224134 – 697 764 1373

& Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  

Είσοδος: 21.00

Έναρξη: 22:00

Εισίτηριο: 15€

Προπώληση εισιτηρίων:

VIVA.GR- Viva Spots

Το εισιτήριο αφορά αποκλειστικά την είσοδο στον χώρο (μπαρ)

Για κράτηση θέσης καθήμενου σε τραπέζι επικοινωνήστε στο 210 8224134

Φιάλη ποτού: 60€ (ανά τέσσερα άτομα) / Φιάλη κρασί: 30€ (ανά δυο άτομα)

Ο κάτοχος του εισιτηρίου, βάση της σχετικής νομοθεσίας, υποχρεούται να επιδείξει κατά την είσοδο: [α] ταυτότητα [β] πιστοποιητικό εμβολιασμού κατά του Covid-19 ή [γ] πιστοποιητικό νόσησης Covid-19 που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως ενενήντα (90) ημέρες μετά από αυτόν.

 

Τετάρτη 9 Μαρτίου στο Half Note Jazz Club Στις 21:30  Μια συναυλία αφιερωμένη με αγάπη και τιμή στη γυναίκα, την άχρονη και διαχρονική. Η World Jazz βοκαλίστρια Αγγελική Τουμπανάκη μαζί με τέσσερις αγαπημένους και εκλεκτούς μουσικούς της παραδοσιακής και τζαζ μουσικής σκηνής τους Γρηγόρη Ντάνη στην κιθάρα, Απόστολο Καλτσά στο μπάσο, Ηλία Δουμάνη στα τύμπανα και Γιώργο Μακρή στη γκάιντα, δημιουργούν μια μουσική παράσταση αφιερωμένη  στη γυναίκα των τόπων και των χρόνων. *Μέρος των εσόδων θα δοθεί για την ενίσχυση του Κέντρου Διοτίμα, γυναικεία οργάνωση για τα έμφυλα δικαιώματα και την ισότητα και συγκεκριμένα την υποστήριξη υπηρεσιών νομικής βοήθειας σε επιζώσες έμφυλης βίας.     Παραγωγή: Half Note Jazz Club & Toubanaki Music Projects Facebook event  - Half Note

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

στις 21:00

 

Η παράσταση “Talk Show”, η καφκική κωμωδία τηλεοπτικής (υπο)κουλτούρας του Βασίλη Μαγουλιώτη (που υπογράφει με το συγγραφικό ετερώνυμο “Suyako), σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή, από τη Δευτέρα 7 Μαρτίου θα παρουσιάζεται στο θέατρο ΑΠΟΘΗΚΗ. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ο Στέλιος Ιακωβίδης, ο Άρης Μπαλής και ο Πανάγος Ιωακείμ.

HOST: “Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι και καλωσορίσαμε όλοι στην υπέροχη φάση που γίνεται εδώ δε με ξέρετε το ξέρω δε σας ξέρω και το ξέρετε κι ό,τι γίνει εδώ απόψε παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας μη βγούμε παραέξω δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα μας βλέπουνε και μικρά παιδιά μη μας δούνε θα δούνε τι κάνουμε και θα πάνε να το κάνουνε στο σπίτι και θα βρούμε κάνα μπελά.”

Ένα συναρπαστικό late-night talk show επί σκηνής, με έναν εκκεντρικό οικοδεσπότη,  πολλές εκπλήξεις, ξεκαρδιστικά παιχνίδια και πολλά, πολλά δώρα! Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο καλεσμένος δεν ξέρει γιατί βρίσκεται εκεί… Και δεν του είναι καθόλου εύκολο να καταλάβει…

HOST: (τραγουδάει Bob Dylan) Something is happening here, but you don’t know what it is... Do you, mr Jones?

Μέσα από μια φαινομενικά ακίνδυνη τηλεοπτική συγκυρία, βουτάμε σε ένα μυστήριο, κωμικό πανδαιμόνιο πληροφοριών, μέχρι να γκρεμιστούνε όλα και να μείνει μόνο το κουκούτσι:  Γιατί είμαι εδώ; Τι είναι εδώ; “Τι συναισθήματα σου προκαλεί η θέα ενός αναποδογυρισμένου χρυσομπάμπουρα στο μπαλκόνι σου μες στο κατακαλόκαιρο;”

Ο μηχανισμός ενός τηλεοπτικού Talk Show.

Ο μηχανισμός της ζωής.

 

Συντελεστές παράστασης:

Κείμενο: Suyako

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής

Σκηνικά - Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα

Μουσική: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης

Βίντεο - φωτογραφίες - artwork: Χρήστος Συμεωνίδης

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Κουτσιούμπα

Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Αγγελική Βασιλοπούλου Καμπίτση 

Παραγωγή : Olympia culture IKE, ΙΑΝΟΣ ΑΜΚΕ

 

Παίζουν: Στέλιος Ιακωβίδης, Άρης Μπαλής, Πανάγος Ιωακείμ

Ευχαριστούμε πολύ τη visual artist Αγγελική Γερμακοπούλου για το 3d animation "Moon over the sea".

Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού

Διάρκεια παράστασης : 60 λεπτά

Γενική Είσοδος : 12 ευρώ          Αγορά Εισιτηρίων Viva.gr

https://www.viva.gr/tickets/festival/theater/talk-show/

 

Θέατρο Αποθήκη: Σαρρή 40, Ψυρρή

Τηλέφωνο : 210.3253153

H προπώληση των παραγωγών Απριλίου – Ιουλίου 2022 ξεκινά τη Δευτέρα 7 Μαρτίου στην ticketservices.gr & στα Ταμεία της ΕΛΣ

Τη Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022 ξεκινά η προπώληση για τις παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που θα πραγματοποιηθούν από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο του 2022 στις δύο σκηνές της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το πρόγραμμα υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Για την Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, ανοίγει η προπώληση για την όπερα του Σαρλ Γκουνό Φάουστ (6-17 Απριλίου) σε μουσική διεύθυνση Πιερ Ντυμουσσώ και σκηνοθεσία Ρενάτο Τζανέλλα, για τη συμπαραγωγή της ΕΛΣ και του ΝΕΟΝ The Artist on the Composer, με δεύτερη ανάθεση στον Γιώργο Λάνθιμο (6-8 Μαΐου),για την παραγωγή του Μπαλέτου της ΕΛΣ 3 Rooms (18-25 Μαΐου) σε χορογραφίες Κωνσταντίνου Ρήγου, Γίρζι Κύλιαν, Οχάντ Ναχαρίν και για την όπερα του Άγγελου Τριανταφύλλου Μέσα Xώρα (8-13 Ιουλίου) σε μουσική διεύθυνση Ηλία Βουδούρη και σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.

* Σημειώνεται ότι για τις παραγωγές του Ηρωδείου Ριγολέττος (2-11 Ιουνίου) και Τόσκα (28-31 Ιουλίου) η προπώληση θα ξεκινήσει βάσει του προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών.

Για την Εναλλακτική Σκηνή, η προπώληση ξεκινά για τον κύκλο συναυλιών Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής / Φεστιβάλ Πιάνου Εναλλακτικής Σκηνής ΕΛΣ 2022 (7-10 Απριλίου), για την περφόρμανς-συναυλία Hello to Emptiness (16, 17 Απριλίου), σε καλλιτεχνική διεύθυνση και σκηνικό Στέφανι Τηρς και μουσική σύνθεση και διεύθυνση Μάρθας Μαυροειδή, για τον κύκλο συναυλιών Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη (7, 8, 20, 22, 26 Μαΐου) και για τη συναυλία Μίκης Θεοδωράκης: Λυρικές εικόνες (12-15 Μαΐου) σε μουσική επιμέλεια και ενορχήστρωση Γιάννη Μπελώνη και ερμηνεία Γιάννη Κότσιρα, στο πλαίσιο του τριετούς κύκλου Μίκης Θεοδωράκης.

Σημεία προπώλησης:

> Ταμεία Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Τηλ. κέντρο: 2130885700 / Ομαδικές πωλήσεις: 2130885742

Ωράριο: καθημερινά 09.00-21.00  • On line: www.nationalopera.gr

> www.ticketservices.gr & Εκδοτήρια Ticket Services, Πανεπιστημίου 39

Μέγας Δωρητής Εθνικής Λυρικής Σκηνής  & Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής

Ακολουθούν αναλυτικές πληροφορίες για τις παραγωγές Απριλίου – Ιουλίου 2022

Όπερα • Αναβίωση

Φάουστ

Σαρλ Γκουνό

6, 8, 9, 10, 12, 14, 16, 17 Απριλίου 2022 • Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή 18.30)

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Μουσική διεύθυνση: Πιερ Ντυμουσσώ

Σκηνοθεσία, χορογραφία, κινησιολογία: Ρενάτο Τζανέλλα

Σκηνικά: Αλεσσάντρο Κάμερα • Κοστούμια: Κάρλα Ρικόττι

Φωτισμοί: Βινίτσιο Κέλι • Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

Φάουστ: Ιβάν Μάγκρι (6, 9, 12, 16/4) / Γιάννης Χριστόπουλος (8, 10, 14, 17/4)

Μαργαρίτα: Ιρίνα Λούνγκου (6, 9, 12, 16/4) / Βασιλική Καραγιάννη (8, 10, 14, 17/4)

Μεφιστοφελής: Γιάννης Γιαννίσης (6, 10, 16/4) / Τάσος Αποστόλου (8, 12, 17/4) / Πέτρος Μαγουλάς (9, 14/4)

Βαλεντίνος: Διονύσης Σούρμπης (6, 9, 12, 16/4) / Νίκος Κοτενίδης (8, 10, 14, 17/4)

Βάγκνερ: Γιώργος Ματθαιακάκης (6, 9, 12, 16/4) / Κωστής Ρασιδάκις (8, 10, 14, 17/4)

Ζήμπελ: Μιράντα Μακρυνιώτη (6, 9, 12, 16/4) / Διαμάντη Κριτσωτάκη (8, 10, 14, 17/4)

Μάρθα: Άννα Αγάθωνος (6, 9, 16, 17/4) / Χρυσάνθη Σπιτάδη (8, 10, 12, 14/4)

Συμμετέχει η Ορχήστρα, η Χορωδία και το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Μια επιτυχημένη παραγωγή του 2012, η οποία είχε παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, σε μουσική διεύθυνση Πιερ Ντυμουσσώ και σκηνοθεσία Ρενάτο Τζανέλλα. Ο Φάουστ του Σαρλ Γκουνό αποτελεί τυπικό δείγμα γαλλικής μεγαλόπρεπης όπερας (grand opéra) και είναι η πρώτη του είδους που σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως. Από το 1859 που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι, ο Φάουστ παρέμεινε το δημοφιλέστερο λυρικό έργο μέχρι περίπου τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τον Γκαίτε ο Φάουστ κρατά μονάχα την αφήγηση και παρακάμπτει το φιλοσοφικό υπόβαθρο: ο ηλικιωμένος επιστήμονας Φάουστ πουλά την ψυχή του στον Μεφιστοφελή, με αντάλλαγμα τη νιότη και τον έρωτα. Στο επίκεντρο της όπερας δεν βρίσκεται τόσο ο ίδιος Φάουστ όσο η Μαργαρίτα, που μεταμορφώνεται χάρη στον έρωτα και τελικά πληρώνει σκληρά τις επιλογές της.

Ο σκηνοθέτης και πρώην διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Ρενάτο Τζανέλλα, με πολυετή θητεία στη διεύθυνση του Μπαλέτου της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, δημιουργεί μια εντυπωσιακή παραγωγή, μεταφέροντας την υπόθεση του έργου σε μια παλιά άδεια αίθουσα διδασκαλίας. Εκεί, μπροστά από μαυροπίνακες γεμάτους γνώση, ο Φάουστ, μόνος, βασανίζεται από τα θεμελιώδη ερωτήματα περί ζωής, θανάτου, έρωτα, ευτυχίας. Μέσα στο θολωμένο μυαλό του συναντά τον Μεφιστοφελή, ο οποίος, με δέλεαρ τη Μαργαρίτα, τον πείθει να υπογράψει τη συμφωνία με τον διάβολο.

Τιμές: €15, €20, €30, €35, €42, €50, €55, €70 / Φοιτητικό, παιδικό: €12/Περιορ. ορατότ.: €10

* Η ΕΛΣ εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την ανεμπόδιστη οπτικοακουστική παρακολούθηση των παραστάσεων του Φάουστ της 10ης και 17ης Απριλίου, σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal. Για τις δύο αυτές παραστάσεις θα υπάρχουν θέσεις κωφών / βαρήκοων που χειρίζονται την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, θέσεις κωφών / βαρήκοων που χρησιμοποιούν τους υπέρτιτλους SDH, καθώς και θέσεις ατόμων με οπτική αναπηρία που θα χρησιμοποιήσουν την υπηρεσία ακουστικής περιγραφής AD (με ή χωρίς σκύλο οδηγό τυφλών).

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Πρόγραμμα εικαστικών εγκαταστάσεων • Νέα παραγωγή

Κύκλος Μουσική και Εικαστικές τέχνες, σε συμπαραγωγή με τον Οργανισμό ΝΕΟΝ

The Artist on the Composer

Δεύτερη ανάθεση Γιώργος Λάνθιμος: Βληχή

6, 7, 8 Μαΐου 2022 / Ώρες έναρξης: 18.00, 20.00, 22.00

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Παραγωγή, σενάριο, σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί Έμμα Στόουν και Νταμιάν Μποννάρ

Σκηνικά: Άννα Γεωργιάδου • Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Χορογραφία: Χρήστος Παπαδόπουλος

Διεύθυνση φωτογραφίας: Θοδωρής Μιχόπουλος • Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης

Executive producer στην Ελλάδα: Ελένη Κοσσυφίδου

Executive producer: Ρεμπέκκα Σκίννερ – Superprime Films

Επιμέλεια προγράμματος The Artist on the Composer: Γιώργος Κουμεντάκης (Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΕΛΣ) – Ελίνα Κουντούρη (Διευθύντρια ΝΕΟΝ)

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Μετά την πρώτη εγκατάσταση του Νίκου Ναυρίδη, το πρόγραμμα The Artist on the Composer, μια συνεργασία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ (www.neon.org.gr), επιστρέφει και φέρνει στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος τον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη με τη διεθνή αναγνώριση Γιώργο Λάνθιμο.

Το πρόγραμμα The Artist on the Composer διασυνδέει πρωτοπόρους σύγχρονους εικαστικούς και σκηνοθέτες ή/και παραγωγούς ταινιών με τη «ζωντανή» εκτέλεση ορχηστρικής μουσικής. Μέσα από έργα που αποτελούν καρπούς νέων αναθέσεων, κάθε καλλιτέχνης συνομιλεί με έργα κλασικών συνθετών, απαλλαγμένος από τις συνήθεις οπερατικές συμβάσεις και την αφήγηση, πραγματοποιώντας άνοιγμα προς ένα κοινό που μπορεί να μην έχει ασχοληθεί προηγουμένως με την όπερα.

Ο Γιώργος Λάνθιμος αποδέχτηκε με ενθουσιασμό την πρόταση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη και της Διευθύντριας του ΝΕΟΝ Ελίνας Κουντούρη –οι οποίοι έχουν από κοινού και την επιμέλεια του προγράμματος– και δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο Βληχή, η οποία θα προβληθεί στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος με τη συνοδεία μουσικών συνόλων.

Η Βληχή γυρίστηκε τον Φεβρουάριο του 2020 στην Τήνο. Ο Γιώργος Λάνθιμος, εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει και το σενάριο και την παραγωγή της ταινίας. Πρωταγωνιστούν η βραβευμένη με Όσκαρ Αμερικανίδα ηθοποιός Έμμα Στόουν και ο διακεκριμένος Γάλλος ηθοποιός του σινεμά Νταμιάν Μποννάρ. Τα σκηνικά υπογράφει η Άννα Γεωργιάδου, τα κοστούμια ο Άγγελος Μέντης, τη χορογραφία ο Χρήστος Παπαδόπουλος, τη διεύθυνση φωτογραφίας ο Θοδωρής Μιχόπουλος και το μοντάζ ο Γιώργος Μαυροψαρίδης.

Το μουσικό σενάριο της ταινίας αποτελείται από έργα των Γ. Σ. Μπαχ / Κνουτ Νύστεντ και Τόσιο Οσοκάουα, τα οποία θα ερμηνευτούν ζωντανά στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος από μουσικά σύνολα κατά τις προβολές της ταινίας.

Τιμή εισιτηρίου: €10

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ & Δωρητής συμμετοχής ΕΛΣ στην παράσταση

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

3 Rooms

Τρίπτυχο χορού σε χορογραφίες Κωνσταντίνου Ρήγου, Γίρζι Κύλιαν, Οχάντ Ναχαρίν

Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής

18, 20, 21, 22, 25 Μαΐου 2022 • Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή 18.30)

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει τρεις χορογραφίες σύγχρονου χορού. Ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος ανοίγει έναν δημιουργικό διάλογο πάνω στη σύγχρονη γλώσσα του χορού με δύο από τις σημαντικότερες μορφές του χορού παγκοσμίως, τον Τσέχο Γίρζι Κύλιαν και τον Ισραηλινό Οχάντ Ναχαρίν.

To ισοκράτημα ενός παιδιού / The Pedal Tone for a Child

Χορογραφία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος

Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός / Με την Ορχήστρα της ΕΛΣ

Ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσιάζει μια νέα χορογραφία πάνω στο έργο του Γιώργου Κουμεντάκη Το ισοκράτημα ενός παιδιού. Το έργο έχει ως αφετηρία τη βυζαντινή μουσική και πραγματεύεται την ανακάλυψη του κόσμου της φύσης και της παράδοσης. Ο Ρήγος με όχημα μια μαριονέτα επιχειρεί να σκιαγραφήσει το τοπίο της παιδικής ηλικίας. Στα τρία μέρη του έργου η ανθρώπινη μορφή αποκτά διαφορετικά χαρακτηριστικά αποδίδοντας έτσι αντίστοιχες όψεις του ανθρώπινου σώματος.

Petite mort

Χορογραφία, σκηνικά, φωτισμοί: Γίρζι Κύλιαν

Μουσική: Β. Α. Μότσαρτ / Κοστούμια: Γιόκε Βίσσερ

Ο σπουδαίος Γίρζι Κύλιαν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater (1975-1999), πρωτοπαρουσίασε τη χορογραφία στο Ζάλτσμπουργκ για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μότσαρτ. Για το έργο αυτό χορογράφησε τα αργά μέρη από τα δημοφιλή κοντσέρτα για πιάνο αρ. 21 και 23 του Μότσαρτ. Ο χορογράφος αναφέρει: «Αυτή η συνειδητή επιλογή δεν θα πρέπει να θεωρηθεί προκλητική. Είναι ο δικός μου τρόπος να αναγνωρίσω το γεγονός ότι ζω σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι ιερό και στον οποίο η βαρβαρότητα και η αυθαιρεσία πρωταγωνιστούν». Η επιθετικότητα, η σεξουαλικότητα, η ενέργεια, η σιωπή παίζουν σημαντικό ρόλο στη χορογραφία, άλλωστε το Petite mort (Μικρός θάνατος) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον οργασμό στα γαλλικά και στα αραβικά.

Minus 16

Χορογραφία, κοστούμια: Οχάντ Ναχαρίν

Φωτισμοί: Αβί Γιόνα Μπουένο (Μπάμπι)

Με μουσικές από τον Ντην Μάρτιν έως το μάμπο, την τέκνο και την παραδοσιακή ισραηλινή μουσική, ο κορυφαίος χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Ομάδας Χορού Μπατσέβα (1990-2019), δημιούργησε το Minus 16. Ο Ναχαρίν είναι ο δημιουργός της μεθόδου Gaga, μιας μοναδικής κινητικής γλώσσας, η οποία ωθεί τους χορευτές να ξεπεράσουν τα όριά τους. Το Minus 16 καταργεί τα όρια μεταξύ κοινού και χορευτών με έναν μοναδικό, απρόβλεπτο τρόπο.

Τιμές: €15, €20, €30, €35, €42, €50, €55, €70 / Φοιτητικό, παιδικό: €12 / Περιορ. ορατ: €10

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Όπερα • Νέα παραγωγή • Ανάθεση της ΕΛΣ

Μέσα Χώρα

Άγγελος Τριανταφύλλου

Ποιητικό κείμενο: Γιάννης Αστερής

Ενορχήστρωση: Μιχάλης Παπαπέτρου

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

8, 10, 12, 13 Ιουλίου 2022 • Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή 18.30)

Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης

Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος

Σκηνικά: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου – Σωτήρης Μελανός

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης • Κίνηση: Αμάλια Μπένετ • Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος • Βίντεο: Παντελής Μάκκας • Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

Λυρικοί τραγουδιστές: Χάρης Ανδριανός, Γιάννης Καλύβας, Μαρίνα Κρίλοβιτς, Θεοδώρα Μπάκα, Κωστής Ρασιδάκις, Γιώργος Σαμαρτζής

Έντεχνοι τραγουδιστές: Σαβίνα Γιαννάτου, Έλλη Πασπαλά / Ηθοποιός: Ιωάννα Μπιτούνη

Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία της ΕΛΣ, Τραγουδιστές 65+, τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της Εναλλακτικής Σκηνής και τη Χορωδία 65+ των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων ΕΛΣ

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Μια νέα όπερα, ανάθεση της ΕΛΣ στον συνθέτη Άγγελο Τριανταφύλλου, που πραγματεύεται το ζήτημα της μοναξιάς στην τρίτη ηλικία. Ο Τριανταφύλλου, ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες της νέας γενιάς στον χώρο της θεατρικής μουσικής, αναμετράται για πρώτη φορά με την όπερα, πάνω σε ποιητικό κείμενο του Γιάννη Αστερή. Ο συνθέτης σημειώνει: «Η Μέσα Χώρα είναι μια όπερα χωρίς πράξεις και χωρίς σκηνές. Είναι ένα σπονδυλωτό έργο με νησίδες που γεννιούνται η μία από την άλλην και όλες μαζί ακολουθούν τη ροή ενός ορμητικού ποταμού. Κύρια έμπνευση υπήρξε εξαρχής ο θάνατος των ηλικιωμένων από μοναξιά, φαινόμενο που σε κάποιες χώρες όπως στην Ιαπωνία είναι σαρωτικό και μαζικό. Στην όπερα αυτή εγείρονται ερωτήσεις για το γήρας, τη μοναξιά, την αρρώστια, τις εύθραυστες οικογενειακές σχέσεις και τη φθαρτότητα με την οποία όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι. Μουσικά η Μέσα Χώρα κινείται σε ένα προσωπικό ιδίωμα που έχει διαμορφωθεί από την πρότερη δουλειά μου στο θέατρο αλλά και από τα είδη και ύφη στα οποία με μεγάλωσαν οι γενιές για τις οποίες τώρα γράφω. Υπάρχουν σολιστικά μέρη, ντουέτα, χορωδιακά κλπ. χωρίς να ακολουθείται όμως αυστηρά η δομή της όπερας. Δεν φιλοδοξώ να πετύχω καθαρό ύφος ούτε απόλυτη δομή».

Ο Νίκος Καραθάνος, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του θεάτρου, με αναγνωρίσιμη ματιά, η οποία χαρακτηρίζεται από την ευαισθησία, τη μουσικότητα και την επιθυμία της ανάδειξης υπόγειων νοημάτων και εννοιών, επισημαίνει: «Η Μέσα Χώρα μιλάει για όσους στο λυκόφως της ζωής τους στραφήκαν προς τα μέσα και πέθαναν από μοναξιά. Γι’ αυτούς που βρήκαν τη σορό τους μετά από καιρό πολύ. Για όσους βλέπαν στον ουρανό μόνο τον αστερισμό του Λύκου. Για τους γονείς μας. Για τη θεία Βαγγελιώ και τον Αργύρη. Για τον άγνωστο που μένει στο απέναντι σπίτι. Για όλους όσους έφυγαν σα μοναχικοί αστέρες όταν η μοναξιά τους ανατινάχτηκε με πάταγο».

Τιμές: €15, €20, €25, €30, €35, €40, €45, €60 / Φοιτητικό, παιδικό: €12 / Περιορ. ορατότ.: €10

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ & Δωρητής παράστασης Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Χορηγός παράστασης Εθνική Τράπεζα

Κύκλος συναυλιών

Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής / Φεστιβάλ Πιάνου Εναλλακτικής Σκηνής ΕΛΣ 2022

Έργα λατρευτικής μουσικής για σόλο πιάνο

7, 8, 9, 10 Απριλίου 2022 • Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Χαράλαμπος Αγγελόπουλος

7 Απριλίου 2022

Ρεσιτάλ της Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου

Έργα των Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ – Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου, Μωρίς Ραβέλ, Μπέλα Μπάρτοκ, Αντρέ Ζολιβέ

8 Απριλίου 2022

Ρεσιτάλ της Δανάης Καρά

Έργα των Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Αλέκου Ξένου, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι

9 Απριλίου 2022

Ρεσιτάλ του Βασίλη Βαρβαρέσου

Έργα των Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Φραντς Λιστ, Ολιβιέ Μεσσιάν, Γκιαιργκ Λίγκετι

10 Απριλίου 2022

Ρεσιτάλ του Γιώργου Φράγκου

Έργα των Φραντς Λιστ, Ολιβιέ Μεσσιάν

Ο κύκλος συναυλιών Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής και το Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ επιστρέφουν σε ένα ενιαίο πρόγραμμα με έργα λατρευτικής μουσικής για σόλο πιάνο σε επιμέλεια του Χαράλαμπου Αγγελόπουλου. Οι Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, Δανάη Καρά, Βασίλης Βαρβαρέσος και Γιώργος Φράγκος, αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες με σπουδαία δραστηριότητα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ερμηνεύουν, σε τέσσερα ρεσιτάλ, δημοφιλή αλλά και λιγότερο γνωστά έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργών (από τον Μπαχ, τον Λιστ και τον Ραβέλ μέχρι τον Μεσσιάν, τον Λίγκετι και τον Θεοδωράκη), πάντα με γνώμονα τις ποικίλες αποχρώσεις της κατάνυξης και της επικοινωνίας της δημιουργικής παρόρμησης με το θρησκευτικό συναίσθημα.

Τιμές εισιτηρίων: 12€, 15€ • Φοιτητικό, παιδικό: 10€

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Η ενότητα του προγραμματισμού της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τον τίτλο «ΗΜΕΡΕΣ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ» εντάσσεται στην Πράξη «ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣ» (MIS 5004053) με κωδικό 2017ΕΠΑ08510107 (Άξονας 06 του Ε.Π. «ΑΤΤΙΚΗ») και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από Εθνικούς Πόρους.

Περφόρμανς – Συναυλία

Hello to Emptiness

16, 17 Απριλίου 2022 • Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Συμπαραγωγή με MOUVOIR Κολωνίας (Γερμανία), Théâtre de Nîmes (Γαλλία), SIDance – Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Σεούλ (Νότια Κορέα), tanzhaus nrw Ντύσσελντορφ (Γερμανία), Δίκτυο θιάσων Freihandelszone Κολωνίας (Γερμανία)

Συνεργασία με Ευρωπαϊκό Κέντρο Τεχνών Hellerau Δρέσδης (Γερμανία)

Καλλιτεχνική διεύθυνση, σκηνικό: Στέφανι Τηρς σε συνεργασία με τον θίασο

Μουσική διεύθυνση, σύνθεση: Μάρθα Μαυροειδή σε συνεργασία με τον θίασο

Δραματουργία, κείμενα: Σταυρούλα Παναγιωτάκη

Κοστούμια: Λώρεν Στηλ

Σχεδιασμός φωτισμών, τεχνική διεύθυνση: Μπεγόνια Γκαρθία Νάβας

Συνεργάτης δραματολόγος: Γκυ Κόολς

Ερμηνεύουν: Χουάν Κρουθ Ντίαθ ντε Γκαράιο Εσναόλα, Μάρθα Μαυροειδή, Μανόν Παράν, Μαριάνα Σαντόφσκα, Ζυλιέν Φερραντί

Συμμετέχει η Χορωδία 65+ των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ

Με την υποστήριξη του ταμείου χορευτικών συμπαραγωγών NATIONALE PERFORMANCE NETZ που χρηματοδοτείται από τον Επίτροπο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα, του Ιδρύματος Τεχνών Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (Γερμανία), του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστήμης Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (Γερμανία), του Γραφείου Πολιτισμού του Δήμου Κολωνίας (Γερμανία) και του Ινστιτούτου Γκαίτε (Κένυα, Αθήνα)

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Σε μια εποχή κανονικοποίησης της απώλειας και του κενού που αυτή αφήνει, η περφόρμανς Hello to Emptinessεξερευνά διαπολιτισμικούς τρόπους διαχείρισης του πένθους και τολμά να οραματιστεί ένα πιο γειωμένο και ανθρώπινο μέλλον.

Το Hello to Emptiness αξιοποιεί με υβριδικό τρόπο τα σώματα των ερμηνευτών, χορευτών που τραγουδούν και τραγουδιστών που χορεύουν, δίνοντας έμφαση στη βαθιά σχέση που συνδέει το σώμα με τη φωνή και την αναπνοή. Στην αφετηρία της έρευνας των δημιουργών βρίσκεται η ελληνική παράδοση του μοιρολογιού, πανάρχαια παγανιστική παράδοση που δεν εξαντλείται στον διάλογο με τους νεκρούς, αλλά εφαρμόζεται επίσης στην επικοινωνία του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον, αξιοποιώντας ήχους που μιμούνται το ζωικό βασίλειο και τα στοιχεία της φύσης. Πέντε διεθνείς καλλιτέχνες με διακαλλιτεχνική πείρα και επικεφαλής τη σκηνοθέτρια Στέφανι Τηρς (η δουλειά της οποίας εμπλέκεται σε βάθος με θέματα κοινωνικού σχεδιασμού και ευθύνης) και την πολυσχιδή συνθέτρια, τραγουδίστρια και ερμηνεύτρια Μάρθα Μαυροειδή συνεισφέρουν από σκηνής τις προσωπικές και υποκειμενικές γνώσεις τους γύρω από πολιτιστικές τεχνικές με ρίζες σε διαφορετικούς πολιτιστικούς χώρους (Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ουκρανία, Ισπανία).

Τιμές εισιτηρίων: 12€, 15€ • Φοιτητικό, παιδικό: 10€

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής παράστασης

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Κύκλος συναυλιών

Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη

7, 8, 20, 22, 26 Μαΐου 2022 • Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

7, 8 Μαΐου 2022

Kraanerg

Μουσική διεύθυνση: Άιτονυ Τσάμπα

Χορογραφία: Λίλα Ζαφειροπούλου

Black Page Orchestra

Με τη συμμετοχή σπουδαστών της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της ΕΛΣ και της Σχολής Χορού τουΩδείου Αθηνών

20 Μαΐου 2022

Έργα για κρουστά:

Περσέφασσα (1969), Ψάπφα (1975), Rebonds A και B (1987-1989), Okho (1989)

Αλέξανδρος Γιοβάνος (κρουστά)

Σύνολο Elbtonal Percussion

22 Μαΐου 2022

Άπαντα για πιάνο

Στέφανος Θωμόπουλος (πιάνο)

26 Μαΐου

Το dissonArt ensemble παίζει Ξενάκη

Άκανθος (1977), Πλεκτό (1993), Ιχώρ (1978), Και (1995), Ανακτορία (1969)

Μουσική διεύθυνση: Γιοχάννες Καλίτσκε

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Η Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ συμμετέχει στον εορτασμό για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου πρωτοπόρου της μουσικής του 20ού αιώνα Ιάννη Ξενάκη με ένα εκτενές πρόγραμμα συναυλιών και παραστάσεων που καλύπτει το φάσμα από τη ριζοσπαστική σολιστική του γραφή ως το σκηνικό του έργο. Το αφιέρωμα της Εναλλακτικής Σκηνής ξεκινά με τη νέα χορογραφική προσέγγιση της Λίλας Ζαφειροπούλου στο νεωτερικό μπαλέτο του Ξενάκη Kraanerg, αντίδραση του συνθέτη στη μεταμορφωτική αλλά και καταστροφική δύναμη των νεανικών κινημάτων του τέλους της δεκαετίας του ’60. Ακολουθούν δύο προγράμματα συναυλιών στα οποία διακεκριμένοι σολίστ της σύγχρονης μουσικής αναμετρώνται με το υπερβατικά δεξιοτεχνικό έργο του Ξενάκη για κρουστά (με έργα-σταθμούς της μουσικής πρωτοπορίας που εξερευνούν το όριο ανάμεσα στη μουσική οργάνωση και τον θόρυβο, συχνά εμπνεόμενα από την αρχαιοελληνική κληρονομιά) και για πιάνο (με τον Στέφανο Θωμόπουλο να αποτολμά την απόδοση των απάντων του συνθέτη για το όργανο). Τέλος, στην κατάληξη του αφιερώματος, το σημαντικό σύνολο σύγχρονης μουσικής από τη Θεσσαλονίκη dissonArt ensemble παρουσιάζει ένα πρόγραμμα έργων του Ξενάκη για σύνολο δωματίου που διασκελίζει τις δύο τελευταίες δεκαετίες της παραγωγής ενός μεγάλου και ασυμβίβαστου δημιουργού.

Τιμές εισιτηρίων: 12€, 15€ • Φοιτητικό, παιδικό: 10€

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής παράστασης

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Συναυλία

Μίκης Θεοδωράκης: Λυρικές εικόνες

Κύκλος Μίκης Θεοδωράκης

12, 13, 14, 15 Μαΐου 2022 • Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Μουσική επιμέλεια, ενορχήστρωση: Γιάννης Μπελώνης

Ερμηνεύει ο Γιάννης Κότσιρας

Συμμετέχει η Νεφέλη Φασούλη και το γυναικείο φωνητικό σύνολο chórεs

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Οι λυρικές εικόνες των διαχρονικών τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη έρχονται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ σε μια μοναδική συναυλία σε μουσική επιμέλεια και ενορχήστρωση Γιάννη Μπελώνη και ερμηνευτή τον Γιάννη Κότσιρα.

Παρά την ακατάβλητη πολυμορφία του θηριώδους καταλόγου έργων του Μίκη Θεοδωράκη, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το τραγούδι υπήρξε, από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 και εξής, η ηγεμονική φόρμα διαμέσου της οποίας ο συνθέτης επέδρασε στα μουσικά (και πολιτικά) πράγματα των εποχών που διέτρεξε, στο πνεύμα πάντοτε της οραματικής επικοινωνίας του με μια κάποια (ιδιότυπη και εποχική, όπως πρώτος ο ίδιος παραδέχτηκε) αντίληψη της έννοιας του λαού. Σημαντικό μέρος των τραγουδιών του έχει συνδεθεί άρρηκτα στην κοινή συνείδηση με τους αγώνες του ελληνικού έθνους σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας του, με μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες όπως ο Ζορμπάς, αλλά και με το διεθνώς πρωτοφανές εγχείρημα της ώσμωσης του λαϊκού με το λόγιο στοιχείο που ο Θεοδωράκης επεδίωξε μέσω της σύζευξης της νεωτερικής ποίησης με τη ζωντανή παράδοση της λαϊκής μουσικής – εγχείρημα που στιγμάτισε και, εν μέρει, καθόρισε την πορεία αυτού που αποκαλείται ακόμη «ελληνικό τραγούδι».

Υπάρχει, όμως, και μια σειρά από μουσικές σελίδες του συνθέτη που ανακαλούνται και παίζονται λιγότερο συχνά και αποκαλύπτουν ένα άλλο πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη, λυρικότερο, εσωστρεφέστερο και ευαίσθητο. Στις σελίδες αυτές, ο συνθέτης εξυμνεί τον έρωτα, την αγάπη, τη φύση, το παιδί και το όνειρο, και έρχεται αντιμέτωπος με τον συναισθηματικό αντίκτυπο της αποξένωσης, του θανάτου και της απογοήτευσης, πάντοτε με βάση κείμενα σημαντικών ποιητών και στιχουργών με το συνακόλουθο θόλωμα της γραμμής ανάμεσα στην «ποίηση» και τη «στιχουργία», όπως και εκείνο ανάμεσα στη «σύνθεση» και την «τραγουδοποιία», να μην είναι ποτέ ισχυρότερο απ’ ό,τι στο θεοδωρακικό έργο.

Αυτή την πτυχή της καλλιτεχνικής προσωπικότητας του μεγάλου συνθέτη αποκαλύπτει η συναυλία με τίτλο Μίκης Θεοδωράκης: Λυρικές εικόνες, το πρόγραμμα της οποίας περιλαμβάνει στιγμιότυπα από την τεσσαρακονταετή πορεία του στο τραγούδι που προέρχονται από τους κύκλους τραγουδιών, κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις.

Τιμές εισιτηρίων: €15, €20 • Φοιτητικό, παιδικό: €10

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής επετειακού προγράμματος 2021

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Την αρωγή των Αρχών της χώρας για την ασφάλεια του Γενικού Πρόξενου στη Μαριούπολη ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας ο Νίκος Δένδιας.

Ακόμη, ο κ. Δένδιας ζήτησε από το ομόλογό του της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, και τη δημιουργία ανθρωπιστικού διαδρόμου.

«O YΠΕΞ Νίκος Δένδιας επικοινώνησε με τον D. Kuleba ζητώντας την αρωγή των Ουκρανικών αρχών για την ασφάλεια του Έλληνα Γενικού Πρόξενου στη Μαριούπολη, καθώς και για τη δημιουργία ανθρωπιστικού διαδρόμου για εκκένωση», αναφέρεται σε ανάρτηση του υπουργείου Εξωτερικών στο Twitter.

Τέλος και η δεύτερη προσπάθεια απομάκρυνσης των αμάχων της Μαριούπολης

Στο μεταξύ, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ) ενημέρωσε πως «διεκόπη» και πάλι η απομάκρυνση αμάχων της Μαριούπολης.

Η δεύτερη προσπάθεια απομάκρυνσης των αμάχων κατοίκων της Μαριούπολης, που είναι περικυκλωμένη από ρωσικές δυνάμεις και συμμάχους τους, «διεκόπη», όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της Κυριακής, 6 Μαρτίου, η ΔΕΕΣ, η οποία είχε ανοίξει την δίοδο.

«Εν μέσω καταστροφικών σκηνών ανθρώπινων βασάνων στη Μαριούπολη, μια δεύτερη προσπάθεια σήμερα να ξεκινήσει η απομάκρυνση περίπου 200.000 ανθρώπων από την πόλη σταμάτησε», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ).

 

100 χρόνια μετά την Καταστροφή, ένα ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού,

με άγνωστο οπτικό υλικό από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης

Με μια νέα ματιά στην ιστορία της Σμύρνης

Σενάριο- Σκηνοθεσία | Μαρία Ηλιού

Ιστορικός σύμβουλος | Αλέξανδρος Κιτροέφ

Σάββατο 19 Μαρτίου | 20:00

Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη

Παραγωγή

ΠΡΩΤΕΑΣ & PROTEUS NY ΙΝC

Πώς ήταν η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αιώνα; Πώς ζούσαν οι Έλληνες δίπλα στις άλλες κοινότητες; Γιατί ήταν τόσο μοναδικό αυτό το κοσμοπολίτικο λιμάνι της Μεσογείου που ακόμη και σήμερα συνδέεται στη μνήμη μας με τη χαρά της ζωής για τα καλά χρόνια και τους θρήνους για την Καταστροφή που ήρθε ξαφνικά τον  Σεπτέμβριο του 1922;

Με άγνωστο αρχειακό φωτογραφικό και φιλμικό υλικό που ανακαλύφθηκε από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία ΠΡΩΤΕΑΣ & PROTEUS NY INC στην Αμερική και την Ευρώπη, η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού, ο ιστορικός σύμβουλος Αλέξανδρος Κιτροέφ και οι συνεργάτες τους, ξεδιπλώνουν με συναρπαστικό τρόπο, την ιστορία της κοσμοπολίτικης Σμύρνης αλλά και της Σμύρνης της Καταστροφής, σε μια ταινία που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 2012.

Το ντοκιμαντέρ «Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, 1900-1922» της βραβευμένης Μαρίας Ηλιού (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα) προβάλλεται το Σάββατο 19 Μαρτίου στις 8:00 το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Στην ταινία συμμετέχουν ως ομιλητές οι Giles Milton (συγγραφέας του βιβλίου «Χαμένος Παράδεισος» και βασικός ομιλητής της ταινίας), Αλέξανδρος Κιτροέφ (Haverford College), Θάνος Βερέμης (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Βικτώρια Σολομωνίδου (Fellow, King’s College και δεύτερης γενιάς, με καταγωγή από τη Σμύρνη), Ελένη Mπαστέα (New Mexico University και τρίτης γενιάς, με καταγωγή από τη Σμύρνη), Leyla Neyzi(Sabanci University) και Jack Nalbantian (γεννημένος στη Σμύρνη).

Χορηγοί του ντοκιμαντέρ

Argyros Family Foundation, Nicholas J. & Anna K. Bouras Foundation, James Chanos, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε., Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, Ίδρυμα Μποδοσάκη, MarianthiFoundation

Προβολή στο Μέγαρο Μουσικής με την υποστήριξη του

Κοινωφελούς Ιδρύματος Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ)

Συνεργαζόμενοι φορείς

Πρωτέας & Proteus NY INC, Μουσείο Μπενάκη, Ίδρυμα Fulbright

Λίγα λόγια για την ταινία και τη σημασία της

Ύστερα από τέσσερα χρόνια συνεργασίας και έρευνας στην Αμερική και την Ευρώπη, η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ φέρνουν πίσω στο κοινό εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα την Καταστροφή της Σμύρνης κάτω από μια διαφορετική οπτική που συμπεριλαμβάνει όλες τις κοινότητες στη ζωή της πόλης καθώς και τα δραματικά γεγονότα του 1922.

Το ιστορικό ντοκιμαντέρ είναι μεγάλης σημασίας όχι μόνο γιατί το ελληνικό κοινό βλέπει άγνωστες εικόνες από τη Σμύρνη αλλά και γιατί συγχρόνως οι δύο συνεργάτες βλέπουν με έναν νέο τρόπο την Ιστορία. Κρατούν αποστάσεις τόσο από μια υπέρμετρα εθνικιστική αφήγηση όσο και από νεότερες απόπειρες που αποσιωπούν τα τραγικά γεγονότα της Καταστροφής, παραμορφώνοντας την αλήθεια. Εκατό χρόνια μετά την Καταστροφή, οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της Ιστορίας.

Ιστορικοί από την Αμερική και την Ευρώπη μιλούν για τη μεγάλη Ιστορία, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, αφηγούνται τα προσωπικά τους βιώματα. Μάλιστα, τρεις από αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα, από την ελληνική, την αρμενική και την τουρκική πλευρά, από την εποχή του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της Καταστροφής.

Το ντοκιμαντέρ τεκμηριώνεται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης και από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Princeton και του Harvard, του Near East Relief, του Imperial War Museum, της Pathé, της Albert Kahn Fondation αλλά και από ιδιωτικές συλλογές.

Για την ηχητική επένδυση της ταινίας η μοντέζ Αλίκη Παναγή χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο συνθέτης Νίκος Πλατύραχος βασίστηκε σε τραγούδια από τη Σμύρνη και σε επιτυχίες της εποχής για να γράψει την πρωτότυπη μουσική για το φιλμ.

ΣΜΥΡΝΗ, Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ 1900-1922

Συντελεστές            

Σενάριο - Σκηνοθεσία                                     Μαρία Ηλιού

Ιστορικός σύμβουλος                                     Αλέξανδρος Κιτροέφ

Μουσική                                                          Νίκος Πλατύραχος

Μοντάζ                                                            Αλίκη Παναγή

Διεύθυνση φωτογραφίας                                Allen Moore

Ήχος                                                               John Zecca                                       

Μιξάζ                                                               Γιώργος Μικρογιαννάκης

Παραγωγή                                                      ΠΡΩΤΕΑΣ & PROTEUS NY INC

Τιμές εισιτηρίων

10 € (γενική είσοδος)

Διάρκεια

90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Στην εκδήλωση θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

https://www.megaron.gr/metra-prolipsis-kata-tou-covid-19-sto-megaro-mousikis-athinon/

Eισιτήρια

210 72 82 333

www.megaron.gr

Πληροφορίες

http://www.megaron.gr

https://www.facebook.com/megaron.gr   

https://www.instagram.com/megaron_athens/ 

https://www.youtube.com/user/AthensConcertHall

https://twitter.com/MegaronAthens

Σκίτσο του Γιάννη Δερμεντζόγλου

Πηγή: tvxs.gr

WOR: Cecillia {ABOUT TOWERS - NEW ENERGY FOR OLD BELGIAN MUSIC, ARC 2021}  

Μια εξαιρετική Βέλγικη μπάντα, μας ξεναγεί στην παλιά μουσική της ευρύτερης περιοχής που ήκμασε από τον 14ο αιώνα και μετά, με την χαρακτηριστική ονομασία carillon. Στη βάση της λαϊκή μουσική με θρησκευτική  προέλευση και χρήση εκτελούνταν από τους κωδωνοκρούστες της εποχής. Με σαξόφωνο, βιολί, μαντολίνο, μπάντζο, bagpipes, ακκορντεόν, κιθάρα και μπάσο τα πέντε μέλη του συγκροτήματος των Wor προσθέτουν τη δική τους πινελιά, φέρνοντας την χορευτική παράδοση στην εποχή μας με καβαλιέρους ενίοτε τη τζαζ και την κλασσική μουσική. 

 

Επιλογή - κείμενο - επιμέλεια : Μιχάλης Πολυχρόνης

Όλα τα κομμάτια της στήλης ''ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ'' ακούγονται κάθε Τρίτη στην εκπομπή ''ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΤΩΝ ΗΧΩΝ'' 15.00-17.00μμ στον διαδικτυακό αέρα της ΕΡΤΟΠΕΝ, www.ertopen.com