H Άννα Κοκκίνου, σκηνοθετεί και ερμηνεύει το τελευταίο μυθιστόρημα του Τόμας Μπέρνχαρντ Αφανισμός, στο Θέατρο Σφενδόνη από τις 25 Δεκεμβρίου 2022.
Ο Αφανισμός, ίσως εξαιτίας της ανελέητης σκληρότητάς του που εξωθείται στα άκρα, είναι σαν πνευματική διαθήκη που ο συγγραφέας αφήνει πίσω του. Στις μέρες μας ιδιαίτερα ακούγεται προφητικός ο λόγος του- μοιάζει γι αυτόν θέμα ζωής και θανάτου.
Τούτη τη φορά, ο Μπέρνχαρντ δεν κάνει τον απολογισμό των ανθρώπινων και καλλιτεχνικών του εμπειριών. Τις υποβάλλει σε μια ριζική αμφισβήτηση. Αφετηρία της αφήγησης είναι ο θάνατος σε αυτοκινητικό δυστύχημα, των γονιών και του αδελφού του ήρωα.
Ο χρόνος του μυθιστορήματος του Αφανισμού είναι ο χρόνος που κυλάει ανάμεσα στην είδηση του θανάτου και στην κηδεία των τριών νεκρών. Το χρόνο αυτό καταλαμβάνει ένας γιγαντιαίος μονόλογος γεμάτος αντιφάσεις, πληγές και τραύματα που ανοίγουν σε μια λιτανεία ενθυμήσεων. Ό,τι ψευτίζει και παραμορφώνει τον άνθρωπο ή την ιδέα που ο ίδιος έχει για τον κόσμο θα εξουδετερωθεί, θα εκμηδενιστεί — θα οδηγηθεί στον πλήρη αφανισμό.
Ο Αφανισμός είναι επίσης μια ευκαιρία να τακτοποιηθούν κάποιοι λογαριασμοί όχι μόνο με τη φιλοσοφία της ζωής στη σύγχρονη εποχήαλλά και με το σύστημα αξιών της. Για τον Μπέρνχαρντ όλα αυτά είναι υποκρισία, μια ψευδολογία που οδηγεί αθεράπευτα ολοένα σε νέα ψέματα.
Ο Αφανισμός προτείνει τη διάσωση της ανθρώπινης αλήθειας και αξιοπρέπειας επιχειρώντας έναν εξαγνισμό μέσω «μιας εξολόθρευσης», μέσω ενός ανεπίστροφου και άνευ όρων ακρωτηριασμού των πνευματικών ιστών που καταφαγώθηκαν από την αρρώστια.
Με απόφασή της η Π.ΟΜ.Ε.Ε.Α. Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή, κάνει γνωστό ότι συμμετέχει στο Συλλαλητήριο των συνδικάτων και των μαζικών φορέων το Σάββατο 17 Δεκέμβρη στις 12:30 στο Σύνταγμα στην Αθήνα και στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
Παράλληλα καλεί τα ΔΣ των πρωτοβάθμιων σωματείων να πάρουν και αυτά αποφάσεις συμμετοχής, ενώ δημοσιοποίησε το διεκδικητικό πλαίσιό της που είναι:
«Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στους χώρους που οι συνάδελφοί μας βρίσκονται απλήρωτοι για μήνες (Ερμής, Σικιαρίδειο κ.α.)
Συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς πάνω από τον πληθωρισμό.
Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, όχι στις απλήρωτες υπερωρίες.
Καταβολή ΑΜΕΣΑ του δώρου Χριστουγέννων. Επιστροφή 13ου και 14ου μισθού όπου έχει κοπεί.
Γενναία μείωση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου και κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στην ενέργεια.
Γενναία μείωση στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη) και κατάργηση του ΦΠΑ σε αυτά τα είδη.
Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά και τους αυτοπασχολούμενους του κλάδου.
Επιδότηση ενοικίου για εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά.
Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες.
Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
«Βιβλία της Μικρασίας» παρουσιάζει σε ομώνυμη έκθεση η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη από τις 14/12. Με εκθέματα από τη σπουδαία της συλλογή μικρασιατικών εκδόσεων, χειρογράφων και τεκμηρίων από το 1764 έως το 1922, η έκθεση εστιάζει στη γεωγραφική διασπορά των ελληνικών τυπογραφείων με επίκεντρο τη Σμύρνη (η «Σμυρναϊκή Βιβλιογραφία» καταγράφει πάνω από 2.000 εκδόσεις), καθώς επίσης τις Κυδωνιές και την Τραπεζούντα. Πραγματοποιείται μέσα στο Κεντρικό Αναγνωστήριο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης.
Χάρτες, ιστορικά και γεωγραφικά βιβλία του 19ου αιώνα, σπανιότατες καραμανλίδικες και φραγκοχιώτικες εκδόσεις, καθώς και λεξικά παρουσιάζουν τους ανθρώπους της πολυπολιτισμικής Μικράς Ασίας, Λειτουργικά και θεολογικά βιβλία με κορυφαία την Ακολουθία του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Συμεών, το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε στη Σμύρνη το 1764, μαρτυρούν την έντονη θρησκευτική δραστηριότητα των ελληνορθόδοξων πληθυσμών της Μικράς Ασίας.
Μια ευρεία γκάμα μυθιστορημάτων ή θεατρικών έργων σηματοδοτούν ένα έντονο λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Ξεχωριστή ενότητα αφιερώνεται στην εκπαίδευση, ηθικοπλαστική και μη, των γυναικών, με πρώτο χρονολογικά τη μετάφραση από τη λόγια Ευανθία Καΐρη, του γαλλικού έργου του Bouilly Συμβουλαί προς την θυγατέρα μου, αλλά και ο περιοδικός τύπος της εποχής, που δείχνει την εξέλιξη της θέσης της γυναίκας και την πορεία προς τη νεωτερικότητα.
Μοναδικά ιστορικά τεκμήρια της εποχής που αποκτήθηκαν πρόσφατα συμπληρώνουν το πανόραμα της εποχής: το χειρόγραφο σημειωματάριο ενός δάσκαλου που μαθήτευσε στη Σχολή των Κυδωνιών, το λεύκωμα ενός Σμυρνιού εφήβου, το ημερολόγιο ενός στρατιώτη της Μικρασιατικής Εκστρατείας και ένα λεύκωμα με φωτογραφίες από την Καταστροφή της Σμύρνης του σκηνοθέτη Ελία Καζάν. Την έκθεση επιμελείται η Ειρήνη Σολομωνίδη, επικεφαλής βιβλιοθηκάριος της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Εκπρόσωποι των τεχνών σε όλο τον κόσμο, από μουσικούς, όπως ο Ρότζερ Γουότερς των Pink Floyd, ηθοποιoύς, όπως ο Γουίλεμ Νταφόε και καλλιτέχνες των οποίων τα έργα έχουν εκτεθεί σε ιδρύματα όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκηυπογράφουν ανοιχτή επιστολή, με την οποία εκφράζουν την υποστήριξη τους στον λαό του Ιράν και καταγγέλλουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.
Η επιστολή συντάχθηκε από ανώνυμη ομάδα μετά τις βίαιες καταστολές διαδηλώσεων με αφορμή τον θάνατο της Μαχσά Αμίνι, 22χρονης γυναίκας που πέθανε υπό την κράτηση της αστυνομίας ηθικής, αφού συνελήφθη επειδή δεν φορούσε σωστά χιτζάμπ.
«Αυτό που ξεκίνησε ως διαμαρτυρία ενάντια στο υποχρεωτικό χιτζάμπ και δεκαετίες συστημικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μετατράπηκε τώρα στο κίνημα «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», που απαιτεί το τέλος της θεοκρατικής διακυβέρνησης από ένα μη εκλεγμένο κληρικό σύστημα στο Ιράν» αναφέρεται στην επιστολή.
«Εμείς, καλλιτέχνες, συγγραφείς, ακαδημαϊκοί και επαγγελματίες του πολιτισμού από διάφορους κλάδους και διάφορες χώρες, υποστηρίζουμε το κάλεσμα των Ιρανών συναδέλφων μας να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους ενάντια στο καταπιεστικό και δεσποτικό ισλαμικό κράτος στο Ιράν» επισημαίνεται.
Ανάμεσα στα δεκάδες μεγάλα ονόματα που υπέγραψαν την επιστολή είναι ο μουσικός και καλλιτέχνης Μπράιαν Ίνο, η φωτογράφος Σίντι Σέρμαν και η καλλιτέχνης της performance art, Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
Οι καλλιτέχνες υπόσχονται επίσης να «δημιουργήσουν δίκτυα υποστήριξης για τους αντιφρονούντες και αυτούς που «στοχοποιούνται» από το καθεστώς στο Ιράν.
Τα βέλη ευρωβουλευτών συγκεντρώνουν πλέον Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που έχουν τοποθετηθεί υπέρ του Κατάρ στο πρόσφατο παρελθόν, με αφορμή την έρευνα των βελγικών αρχών για σκάνδαλο διαφθοράς στην Ε.Ε.
Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Έλληνας επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς, ο οποίος μάλιστα παρευρέθηκε στην τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ εκ μέρους της Κομισιόν.
Όπως αναφέρει το Politico, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν απέφυγε σήμερα να απαντήσει σε ερώτηση που της έγινε σχετικά με τον Μ. Σχοινά.
Υπενθυμίζεται ότι ο επίτροπος της Κομισιόν έχει προβεί σε αρκετές θετικές αναρτήσεις στο Twitter υπέρ του Κατάρ τους τελευταίους μήνες: ενδεικτικά, σε ένα tweet του, επαίνεσε το Κατάρ για τη «σημαντική και απτή πρόοδο στην εργασιακή μεταρρύθμιση», ζητώντας να διατηρηθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις.
Παράλληλα, ο Μ. Σχοινάς συμμετείχε –σε ανώτερο επίπεδο– στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προτείνει την άρση της βίζας για το Κατάρ και το Κουβέιτ τον περασμένο Απρίλιο.
Πάντως, εκπρόσωπος της Κομισιόν υπερασπίστηκε τον Μ. Σχοινά για την παρουσία του στην τελετή έναρξης του Μουντιάλ στο Κατάρ. «Ως αντιπρόεδρος αρμόδιος για τον αθλητισμό, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς προσκλήθηκε στον εναρκτήριο αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 μαζί με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και τον πρόεδρο της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ που ήταν επίσης παρόντες», ανέφερε ο εκπρόσωπος σε δήλωση.
Επίσης, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν ανέφερε ότι η αξιολόγηση της Επιτροπής για τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις του Κατάρ «αντικατοπτρίζει ακριβώς τις εκθέσεις της ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας)», τονίζοντας ότι ο αντιπρόεδρος Σχοινάς ξεκίνησε την επίσκεψή του στο Κατάρ με ειδική ενημέρωση από τον εκπρόσωπο της ILO.
Politico: Εφοδος της βελγικής αστυνομίας σε γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Στο μεταξύ, συνεχίζεται το θρίλερ στις Βρυξέλλες. Όπως μεταδίδει το Politico, σύμφωνα με βελγικές ομοσπονδιακές εισαγγελικές αρχές, σε εξέλιξη βρίσκεται έφοδος των αστυνομικών αρχών σε γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
La Repubblica: Σφραγίστηκαν τα γραφεία τεσσάρων Ιταλών
Η ιταλική εφημερίδα κάνει αναφορά σήμερα σε άλλα τέσσερα ονόματα Ιταλών τα γραφεία των οποίων σφραγίστηκαν. Συγκεκριμένα λέγεται ότι σφραγίστηκε το γραφείο της Federica Garbagnati – σήμερα είναι βοηθός της ευρωβουλευτού Alessandra Moretti- η οποία, παρά το γεγονός ότι έκανε ένα ταξίδι στη Ντοχά για να συναντήσει τον υπουργό Εργασίας, ξεκαθάρισε ότι πάντα ψήφιζε για το Κατάρ σύμφωνα με τις υποδείξεις της ομάδας της. Η Garbagnati, ωστόσο, στο παρελθόν είχε συνεργαστεί με τον Antonio Panzeri.
Ο δεύτερος είναι ο Giuseppe Meroni. Έχει και αυτός παρελθόν ως βοηθός του Panzeri και τώρα είναι στην υπηρεσία της Λάρα Κόμι, νεοεκλεγμένης από τη Forza Italia. Μεταξύ του Comi και του Panzeri, ωστόσο, παρά την πολιτική τους απόσταση, υπήρχε πάντα μια φιλία που γεννήθηκε από ένα κοινό πάθος: το ποδόσφαιρο. Η μία οπαδός της Μίλαν και ο άλλος της Ίντερ, έπαιρναν συχνά μέρος σε τηλεοπτικές εκπομπές αφιερωμένες στο ντέρμπι της Λομβαρδίας.
Η τρίτη είναι η Donatella Rostagno, με ειδικότητα στη Μέση Ανατολή και τον αραβικό κόσμο, πρώην συνεργάτης του Panzeri και τώρα της Βελγίδας ευρωβουλευτού ιταλικής καταγωγής, Maria Arena. Και πάνω απ’ όλα, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΜΚΟ «Fight Impunity», η οποία ιδρύθηκε επίσης από τον Panzeri και βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εισαγγελίας.
Ο τέταρτος είναι ο Davide Zoggia, ένα σημαντικό όνομα της Ιταλικής Αριστεράς πριν από δεκαπέντε χρόνια. Πρώην Ιταλός βουλευτής, πιστός του Pierluigi Bersani (πρώην αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος) και οργανωτικός διευθυντής του Δημοκρατικού Κόμματος κατά τη διάρκεια της γραμματείας του κ. Epifani. Το κινητό του τηλέφωνο κατασχέθηκε, επειδή ζούσε στις Βρυξέλλες σε ένα σπίτι που ανήκε στον Giuseppe Meroni, με τον οποίο μοιραζόταν το ίδιο γραφείο μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες. Ο Zoggia ανήκει στο προσωπικό του Pietro Bartolo (πολιτικός πολύ γνωστός για τις τοποθετήσεις υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών) αλλά και στο προσωπικό του αρχηγού της ομάδας του Δημοκρατικού Κόμματος, Brando Benifei – οι βοηθοί είναι συχνά μοιρασμένοι (μεταξύ των ευρωβουλευτών). Όλοι αυτοί οι βουλευτές έμειναν απολύτως ανεπηρέαστοι από τις έρευνες.
Η επιχείρηση της βελγικής αστυνομίας στο σπίτι της Εύας Καϊλή
Λίαν προσεκτική και αποτελεσματική ήταν η επέμβαση της βελγικής αστυνομίας στο σπίτι της Εύας Καϊλή και του Ιταλού συντρόφου της την Παρασκευή, τηρώντας τόσο τους κανόνες περί ασυλίας της ευρωβουλευτού όσο και το μυστικό της εφόδου που απέδωσε κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία για τη φυλάκισή της, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει η εφημερίδα Le Soir των Βρυξελλών.
Ήταν χαρακτηριστικό ότι οι αστυνομικοί ανέμεναν υπομονετικά κρυμμένοι έξω από το σπίτι της Καϊλή και του Φραντσέσκο Τζόρτζι, στο κέντρο των Βρυξελλών, να εξέλθει ο Ιταλός σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ώστε να τον συλλάβουν, καθώς αρχικά δεν διέθεταν σχετική εξουσιοδότηση δεδομένης της βουλευτικής ασυλίας της Ελληνίδας ευρωβουλευτού.
Οι πρώτες λεπτομέρειες της υπόθεσης είχαν κρατηθεί τόσο αποτελεσματικά μυστικές ώστε δεν εμφανίζονταν αρχικά ούτε στη βάση δεδομένων της βελγικής αστυνομίας, προς αποφυγή διαρροών.
Για τους ερευνητές από το Κεντρικό Γραφείο για την Καταστολή της Διαφθοράς (OCRC) που διευθύνουν την έρευνα υπό τις οδηγίες του οικονομικού δικαστή Μισέλ Κλαιζ, η κατάσχεση του τηλεφώνου του Τζόρτζι και η ανάκρισή του ήταν κρίσιμης σημασίας. Μόλις βγήκε από το γκαράζ, οι άνδρες από τις ειδικές μονάδες σπεύδουν να τον συλλάβουν. Η σύλληψή του θα αποτελέσει την αρχή μιας σειράς 16 αναζητήσεων, σε αρκετούς δήμους των Βρυξελλών και των προαστίων.
Στο σπίτι των Τζόρτζι και Καϊλή όμως ακόμη δεν μπορούσαν να μπουν. Μετά τον εντοπισμό όμως κρίσιμων στοιχείων, και κυρίως 600.000 ευρώ σε μετρητά, στο σπίτι του Ιταλού πρώην ευρωβουλευτή Πιερ Αντόνιο Παντσέρι, επικεφαλής της μη κυβερνητικής οργάνωσης Fight Impunity, το παιχνίδι άλλαξε.
Μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής η επιχείρηση είναι ήδη επιτυχημένη: Εκτός από τα μετρητά, ανακαλύφθηκαν και κατασχέθηκαν αρκετά terabytes δεδομένων.
Τότε είναι που γίνεται και η πιο δραματική εξέλιξη. Προφανώς κατόπιν προειδοποίησης ότι ο Τζόρτζι έχει συλληφθεί, άλλος άνδρας φεύγει από το ξενοδοχείο Sofitel, στη λεγόμενη ευρωπαϊκή συνοικία. Δεν είναι άλλος από τον πατέρα της Εύας Καϊλή. Ο ίδιος και η σύζυγός του μένουν για λίγες μέρες στις Βρυξέλλες. Φεύγοντας ο κ. Καϊλής κρατάει μια βαλίτσα που κανονικά δεν θα τραβούσε το βλέμμα – μόνο που το εσωτερικό της ήταν γεμάτο χαρτονομίσματα των 50 ευρώ. Εκεί σπεύδει και τον πιάνει αστυνομική ομάδα.
Με βάση αυτή την εξέλιξη, που συνιστά αυτόφωρη διαδικασία, οι αρχές θεωρούν ότι δεν ισχύει πλέον η βουλευτική ασυλία της Εύας Καϊλή.
Αμέσως στα κεντρικά της ομοσπονδιακής αστυνομίας του Βελγίου, κινητοποιούνται αστυνομικοί που επέστρεφαν από τις πρώτες πρωινές έρευνες. Θα συνοδεύονται για την περίσταση από τον ανακριτή Κλαιζ αυτοπροσώπως. Όλοι πάνε να επισκεφτούν μία από τους 14 αντιπροέδρους του Ευρωκοινοβουλίου. Επρόκειτο για έρευνα που δεν είχε προγραμματιστεί, και δεν ήταν το τέλος των εκπλήξεων τους.
Στην κατοικία των Καϊλή και Τζόρτζι, οι ερευνητές θα ανακαλύψουν ολόκληρες σακούλες με μετρητά. Οι πολυτελείς βαλίτσες και ταξιδιωτικές τσάντες έχουν χώρο για κρυφή μεταφορά μετρητών. «Πρόκειται για πράγματα που παρατηρούνται γενικά κατά τη διάρκεια ερευνών σε εμπόρους ναρκωτικών», λέει στη βελγική εφημερίδα πηγή που γνωρίζει το θέμα.
Τα μετρητά είναι σε χαρτονομίσματα των 20 και 50 ευρώ. Η αστυνομία δεν έχει καταφέρει ακόμη να διευκρινίσει το ακριβές ποσό, γιατί μέρος του αποστέλλεται για επιστημονική ανάλυση. Όμως, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, υπήρχαν περίπου 600.000 ευρώ στη βαλίτσα του πατέρα Καϊλή και τουλάχιστον 150.000 ευρώ μετρητά στο διαμέρισμα της Εύας Καϊλή. Κατά τη Le Soir, πρόκειται για μετριοπαθή εκτίμηση.
Επιπλέον, το σπίτι της Εύας Καϊλή ήταν επίσης εξοπλισμένο με δώρα που έφεραν την υπογραφή της χώρας που είναι ύποπτη για διαφθορά: μετάλλια ή άλλα τιμαλφή που πρόσφερε το Κατάρ.
Όλα αυτά ήταν τα στοιχεία πάνω στα οποία απαιτήθηκαν εξηγήσεις όλο το Σαββατοκύριακο από το ζεύγος Καϊλή – Τζόρτζι, αλλά και από τον κ. Καϊλή, που τελικά ήταν και ο μόνος από τους τρεις που έχει αφεθεί ως τώρα ελεύθερος…
Στη δημοσιότητα δόθηκαν το μεσημέρι της Δευτέρας οι υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών.
Η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου του Χόλυγουντ (HFPA), που απαρτίζει την κριτική επιτροπή αυτών των βραβείων δημοσίευσε όπως άλλωστε συνηθίζει τις υποψηφιότητες ανά κατηγορία.
Υπενθυμίζεται ότι από πολλούς οι Χρυσές Σφαίρες αποκαλούνται προάγγελοι των Όσκαρ. Η 80η τελετή απονομής θα γίνει την Τετάρτη, 11 Ιανουαρίου 2023.
Καλύτερη ταινία Δράμα
Avatar: The Way of Water
Elvis
The Fabelmans
Tar
Top Gun: Maverick
Καλύτερη ηθοποιός
Cate Blanchett, Tar
Olivia Colman, Empire of Light
Viola Davis, The Woman King
Ana de Armas, Blonde
Michelle Williams, The Fabelmans
Καλύτερος ηθοποιός
Austin Butler, Elvis
Brendan Fraser, The Whale
Hugh Jackman, The Son
Bill Nighy, Living
Jeremy Pope, The Inspection
Καλύτερη ταινία Μιούζικαλ - κωμωδία
Babylon
The Banshees of Inisherin
Everything Everywhere All at Once
Glass Onion
Triangle of Sadness
Καλύτερος ηθοποιός Μιούζικαλ
Diego Calva, Babylon
Daniel Craig, Glass Onion
Adam Driver, White Noise
Colin Farrell, The Banshees of Inisherin
Ralph Fiennes, The Menu
Καλύτερη ηθοποιός Μιούζικαλ
Lesley Manville, Mrs. Harris Goes to Paris
Margot Robbie, Babylon
Anya Taylor Joy, The Menu
Emma Thompson, Good Luck to You Leo Grande
Michelle Yeoh, Everything Everywhere All at Once
Καλύτερος Β ανδρικός ρόλος
Brendan Gleeson, The Banshees of Inisherin
Barry Keoghan, The Banshees of Inisherin
Brad Pitt, Babylon
Ke Huy Quan, Everything Everywhere All at Once
Eddie Redmayne, The Good Nurse
Καλύτερος Β' Γυναικείος Ρόλος
Angela Bassett, Black Panther: Wakanda Forever
Kerry Condon, The Banshees of Inisherin
Jamie Lee Curtis, Everything Everywhere all at Once
Dolly de Leon, Triangle of Sadness
Carey Mulligan, She Said
Καλύτερη Σκηνοθεσία
James Cameron, Avatar: The Way of Water
Daniel Kwan and Daniel Scheinert, Everything Everywhere All at Once
Baz Luhrmann, Elvis
Martin McDonagh, The Banshees of Inisherin
Steven Spielberg, The Fabelmans
Καλύτερο Σενάριο
Tar
Everything Everywhere All At Once
The Banshees of Inisherin
Women Talking
The Fabelmans
Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων
Guillermo del Toro's Pinocchio
Inu-Oh
Marcel the Shell with Shoes On
Puss in Boots: The Last Wish
Turning Red
Καλύτερη Μη Αγγλόφωνη Ταινία
All Quiet on the Western Front
Argentina, 1985
Close
Decision to Leave
RRR
Καλύτερη Μουσική
The Banshees of Inisherin
Guillermo del Toro's Pinocchio
Women Talking
Babylon
The Fabelmans
Καλύτερο Τραγούδι
Carolina, Where the Crawdads Sing
Ciao Papa, Guillermo del Toro's Pinocchio
Hold My Hand, Top Gun: Maverick
Lift Me Up, Black Panther: Wakanda Forever
Naatu Naatu, RRR
Τηλεόραση- Καλύτερη δραματική σειρά
Better Call Saul
The Crown
House of the Dragon
Ozark
Severance
Καλύτερη σειρά - Κωμωδία ή μιούζικαλ
Abbott Elementary
The Bear
Hacks
Only Murders in the Building
Wednesday
Καλύτερη μίνι σειρά ή τηλεταινία
Black Bird
Monster: The Jeffrey Dahmer Story
Pam and Tommy
The Dropout
The White Lotus: Sicily
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε σειρά - Κωμωδία ή μιούζικαλ
Donald Glover, Atlanta
Bill Hader, Barry
Steve Martin, Only Murders in the Building
Martin Short, Only Murders in the Building
Jeremy Allen White, The Bear
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε μίνι σειρά, ανθολογία ή τηλεταινία
Taron Egerton, Black Bird
Colin Firth, The Staircase
Andrew Garfield, Under the Banner of Heaven
Evan Peters, Monster: The Jeffrey Dahmer Story
Sebastian Stan, Pam and Tommy
Καλύτερος β' ανδρικός ρόλος σε μίνι σειρά, ανθολογία ή τηλεταινία
F. Murray Abraham, The White Lotus
Domhnall Gleeson, The Patient
Paul Walter Hauser, Black Bird
Richard Jenkins, Monster: The Jeffrey Dahmer Story
Βόλτα σε Ελλάδα, Αργεντινή, Τζαμάικα, Αυστραλία, Τουρκία, Γαλλία, Μάλι, Ισπανία, Γερμανία και Αλγερία και αυτή τη Τρίτη 13.12.2022 με τον Μιχαλη Πολυχρόνη στο μικρόφωνο και την επιλογή της μουσικής.
ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ | ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ
Β' Κύκλος Παραστάσεων
Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Πρεμιέρα:
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022
Παραστάσεις:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00
(εκτός από 24/12, 31/12 και 1/1)
Έξτρα παράσταση: Τετάρτη 28/12, στις 21.00
Η επιτυχημένη παρουσίαση της παράστασης «Αναφορά για μια Ακαδημία» του Φραντς Κάφκα από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, συνεχίζεται στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος».
Κατά την εορταστική περίοδο προστίθεται μία ημερομηνία παράστασης, η Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου στις 21.00.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.
Σκηνοθετικό Σημείωμα:
Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*
“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”
Ηράκλειτος
Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.
Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.
Σάββας Στρούμπος
*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012
Έγραψαν για την παράσταση:
«Η δουλειά του Σάββα Στρούμπου πάνω στο αφήγημα του Κάφκα προκύπτει -όπως όλες οι δουλειές του- από την ενδελεχή έρευνα στη μέθοδο που εξασκεί [...] Πρόκειται για μία άκρως μελετημένη συνθήκη, στηριγμένη στη μέθοδο εκπαίδευσης των ηθοποιών που έχει αναπτύξει ο Θόδωρος Τερζόπουλος, με δάνεια και επιρροές από το ανατολικό θέατρο, από ανθρωπολογικές μελέτες, ομαδικές τελετουργικές πρακτικές και διδάγματα άλλων μεγάλων δασκάλων του παγκόσμιου θεάτρου». […] «Οι Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης και Ντίνος Παπαγεωργίου πάλλονται από ενέργεια με ερμηνείες που είναι ταυτόχρονα υπερβατικές όσο και απολύτως γειωμένες, σε απόλυτη επαφή με τον πυρήνα του κειμένου και τη δική τους ψυχοσωματική κατάσταση». [Τώνια Καράογλου |Αθηνόραμα]
«Μια συλλογική δουλειά από την Ομάδα "Σημείο Μηδέν", εξαιρετικά δουλεμένη, χωρίς μίμηση εξωτερικών σημείων, με επτά ισάξιους εξαίρετους ηθοποιούς - περφόμερς να υλοποιούν άριστα, με αυτοθυσία και μόχθο, το όραμα της σκηνοθεσίας: να γειώσει τον Διόνυσο - Κάφκα σε ένα σημείο μηδέν και σε ένα σήμερα - αιέν. Στο θαυμαστό ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαριδάκη, τη λιτή σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, τα ανάλογα κοστούμια του σκηνοθέτη και της Ρόζυς Μονάκη, τους σκιοφωτισμούς του Κώστα Μπεθάνη και τη θαυμαστή μετάφραση της Ιωάννας Μεϊντάνη. Οι ηθοποιοί - περφόρμερς της ομάδας εκτελούν άθλο υγιούς σωματικότητας: Μπάμπης Αλεφάντης, Έβελυν Ασουάντ, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Έλλη Ιγγλίζ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Ντίνος Παπαγεωργίου». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]
«Είναι η ανάσα και το γέλιο οι νοηµατικοί και εκφραστικοί άξονες που έρχονται να προστεθούν στη σωµατικότητα και την αυτοκυριαρχία της λυρικής και πολύ παιδευµένης (µε όλες τις σηµασίες) σκηνικής φόρµας της Οµάδας Σηµείο Μηδέν. [...] Ο Σάββας Στρούµπος ρίχνει έναν επιπλέον προβολέα στο βασικό διαπίστευµα του διηγήµατος, τη σχέση εξέλιξης και ελευθερίας, και στον δυσεπίλυτο στοχασµό αν η πρώτη προωθεί ή υποσκάπτει τη δεύτερη, µέσα από µια θεατρικοπολιτική πράξη – όπως άλλωστε είναι όλο το σκηνοθετικό του έργο». [Κώστας Ζήσης| Documento]
«Στη σκιά της σημερινής πανδημίας, ο Στρούμπος μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε ένα θέατρο ζωντανό και ανήσυχο, με ενεργειακό όγκο και πνευματικό βάθος, ένα θέατρο αντάξιο των καιρών του». [Πηνελόπη Χατζηδημητρίου | Athensvoice.gr]
«[...] Όλοι οι ηθοποιοί Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου περνούν από τη θέση του Rotpeter, με εκπληκτικές ερμηνείες, με τους κατάλληλους ήχους, το βλέμμα και την κίνηση εκφέροντας την υπέροχη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. Όλα συντονισμένα με τον γνωστό πια τρόπο από τον Σάββα Στρούμπο. Οδηγεί τους ηθοποιούς του σε έναν μαγευτικό διονυσιασμό που συνεπαίρνει τους θεατές και τους προβληματίζει εκ των έσω». [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]
«Ο Σάββας Στρούμπος ακολουθεί εδώ και χρόνια μια συνεπή πορεία στις αναζητήσεις του, τόσο σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς και φιλοσοφικούς προβληματισμούς, όσο και σε θέματα αισθητικών επιλογών. [...] Στην Αναφορά η έρευνα για τον ρόλο του ηθοποιού παίρνει κυριολεκτικές διαστάσεις. Η ευκαιρία που του δίνει η μίμηση των ανθρώπινων συμπεριφορών από τον Κόκκινο Πέτρο τον προκαλεί να δείξει πώς σκέφτεται τον ρόλο του ηθοποιού: ο ηθοποιός αφηγείται το τραύμα, κρατά ζωντανή τη μνήμη με το γενεσιουργό γεγονός, ανοίγει παράθυρα ελευθερίας, απελευθερώνει τη φαντασία, προκαλεί τον θεατή». [Μαρώ Τριανταφύλλου | Περιοδικό Άνθρωπος]
«Ο Σάββας Στρούμπος κατορθώνει έναν σκηνοθετικό άθλο ανεβάζοντας στο θέατρο «Άττις» ως «μουσικό θέατρο του τραύματος» τη μετα-αποικιακή «Αναφορά για μιαν Ακαδημία» του Φραντς Κάφκα, στη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. […] Μέσα σε σκηνικό με μικρά μαύρα κεφάλια του Σπύρου Μπέτση (που παραπέμπουν σε ρωμαϊκά ομοιώματα λατρείας των προγόνων ως εφέστιων θεών), επτά ταλαντούχοι νέοι ηθοποιοί του «Σημείου Μηδέν» εκπαιδευμένοι στη μέθοδο Τερζόπουλου (οι Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης και Ντίνος Παπαγεωργίου) μεταμορφώνονται δεξιοτεχνικά σε κολεκτίβα, σε επτάψυχο καφκικό ανθρωποειδές που θρηνεί και σατιρίζει τη συμμόρφωση του ανθρώπου προς τον ορθολογισμό της δυτικής κουλτούρας». [Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr]
«Κάθε ένας από τους ερμηνευτές προσθέτει μια ψηφίδα στο αμάλγαμα του Rotpeter, συνδημιουργοί αυτού του «θαύματος» του βαριετέ, που συρρέουν οι άνθρωποι για να θαυμάσουν. Τρομακτικοί και συνάμα γοητευτικοί, κινούνται μέσα στην λιτή και υπαινικτική μιας εποχής ενστίκτου και τελετουργίας σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, ένα πλήθος από μικροσκοπικά αγαλματίδια,που σταδιακά παρασύρουν σε μια κινητική – συναισθηματική έξαρση. Οι φωτισμοί του Κώστα Μπεθάνη ακολουθούν την λογική του βαριετέ, αυτό το φως που λούζει τον πρωταγωνιστή, αλλά παράλληλα δημιουργεί το πλαίσιο του «κλουβιού» περιχαρακώνοντας το «κιγκλίδωμα» ενός σόου αγριότητας. Το ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαρινάκη, συλλειτουργεί στην υποβολή του θεατή δίνοντας τον χώρο στην ερμηνεία, αλλά γεμίζοντας με μια αίσθηση δυσοίωνη την ατμόσφαιρα». [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.gr]
«Η οργανικότητα των ηθοποιών, η συντονισμένη κινησιολογική ρυθμολογία, η απόλυτη πειθαρχία σε βαθμό ιερότητας και φυσικά, η αριστοτεχνική εφαρμογή της μεθόδου του Σάββα Στρούμπου, «συνεχιστή» της μεθόδου του Θεόδωρου Τερζόπουλου, η αισθητική και η συναισθηματική μέθεξη είναι μόνο μερικά από τα κυρίαρχα στοιχεία που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια της παράστασης και την τοποθετούν, προσωπικά μιλώντας, στο Πάνθεο των παραστάσεων που χρειάζεται να δει κανείς τη φετινή θεατρική σεζόν». [Ελένη Αντωνίου |Quinta-theater.gr]
«Ο Σάββας Στρούμπος με τη σκηνοθετική κι όχι μόνο δουλειά του και η ομάδα «Σημείο Μηδέν», απέδειξαν περίτρανα ότι η τέχνη είναι ένας τρόπος κι ένας δρόμος προς την αφύπνιση και την ελευθερία». [Λένα Σάββα | θέατρο.gr]
«Τα ερεθίσματα καταφθάνουν από παντού, αφήνοντας τελικά σαν κεντρί μες στην καρδιά μας το νόημα της αναφοράς του Ροτ Πέτερ σε εκείνη την ακαδημία αλλά και στη δική μας σύγχρονα αποδομημένη κοινωνία». [Ηλίας Μακρής | Animartists.com]
«Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τον τραγικό ήρωα του Κάφκα και διηγούνται τον βίαιο εξανθρωπισμό τους, μέσω μίας περφόρμανς βαριετέ, έχοντας πάντοτε ως γνώμονα τη Διονυσιακή βακχεία. Η κινησιολογία τους περιλαμβάνει πόζες του βαριετέ θεάτρου, συνοδευόμενη από ένα έντονο παγωμένο χαμόγελο, ώστε να αποτυπωθεί με ακρίβεια η βιτρίνα που πασχίζει να διατηρήσει ο Rotpeter. Ωστόσο αυτή η βιτρίνα θρυμματίζεται ανά στιγμές μπροστά στα μάτια των θεατών, όπου το σώμα αυτονομείται από τον νου και αναζητά τη γείωση, το βαθύ κάθισμα, την πιθηκίσια συμπεριφορά. Παρόμοια λειτουργία έχει και η φωνή των ηθοποιών, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην τέλεια άρθρωση και το ζωώδες μούγκρισμα». [Νίκη Φραγκέλλη | Youthvoice.gr]
«Η ομάδα Σημείο Μηδέν θίγει ακριβώς αυτό που ονομάζω «θέληση για αξίες» και το πώς ο Δυτικός πολιτισμός τροποποιεί αυτή τη θέληση προς όφελός του ως μια ξένη μηχανή καταπίεσης, την οποία οι καταπιεζόμενοι έχτισαν ηθελημένα. Αυτό το επιτυγχάνει χάρη σε τρεις παράγοντες: την αριστοτεχνική σκηνοθεσία και σύλληψη του Σάββα Στρούμπου, την πολυδιάστατη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη και τη συλλογική και οργανική απόδοση του Κοκκινοπετρή μέσω του πολυφωνικού σώματος των ηθοποιών της ομάδας, Σημείο Μηδέν– με ιδιαίτερη στιγμή να αποτελεί η ερμηνεία της ηθοποιού, Έβελυν Ασουάντ». [Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης | aftoleksi.gr]
«Όταν η ηθοποιός Έβελυν Ασουάντ, σαν άλλος πληγωμένος πίθηκος. Rotpeter, μιμείται τους απαγωγείς της για να βρει την ανθρωπίζουσα διέξοδό της. Εγώ ο θεατής είδα το σημείο μετασχηματισμού του ζώου σε άνθρωπο. Η Ασουάντ, ο Στρούμπος, η «μέθοδος»… ίσως και ο Θεός ο Διόνυσος ο ίδιος, με πήγαν σε ένα κόσμο του μεταίχμιου». [Γιάννης Οικονομίδης | Κριτικό σημείωμα]
Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
Με την υποστήριξη του Τσεχικού Κέντρου Αθήνας
Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr
Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Πρεμιέρα: Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022, στις 21.00.
Παραστάσεις: Πέμπτη - Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00, έως 15 Ιανουαρίου 2023. Εορταστικό πρόγραμμα: Νέα ημερομηνία παράστασης: Τετάρτη 28/12, στις 21.00. Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις στις 24/12, 31/12 και 1/1.
Διάρκεια παράστασης: 70’
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση: TICKET SERVICES
https://www.ticketservices.gr/event/frants-kafka-anafora-gia-mia-akadimia-theatro-attis-b-kyklos-parastaseon/
Γιατί οι παγκοσμιοποιητές έχουν μια βαθιά ριζωμένη εμμονή για την τεχνητή νοημοσύνη; Τι υπάρχει στη ένθερμη αναζήτηση ενός αυτόνομου ψηφιακού εγκεφάλου που τους βυθίζει σε έκσταση; Οφείλεται στο ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να κάνει τόσα για αυτούς και το σχέδιό τους, ή γιατί υπάρχει ένα πιο αποκρυφιστικό και σκοτεινό στοιχείο σ’ αυτήν, που την κάνει να φαίνεται τόσο ελκυστική;
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ένας οργανισμός αφιερωμένος στο παγκοσμιοποιημένο πρόγραμμα της Μεγάλης Επανεκκίνησης, στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, και στην οικονομία διαμοιρασμού, αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος της ετήσιας συνάντησής του στο Νταβός της Ελβετίας, σε συζητήσεις για την τεχνητή νοημοσύνη και την επέκταση της επιρροής της στην καθημερινή μας ζωή.
Τα Ηνωμένα Έθνη διοργανώνουν και αυτά εμβαθείς πολιτικές συνεδρίες για την τεχνητή νοημοσύνη και αφιερώνουν σημαντική ενέργεια για τη δημιουργία δήθεν ηθικών κανόνων για την ανάπτυξη και τη χρήση της.
Στο επίκεντρο των προσπαθειών των Ηνωμένων Εθνών υπάρχει ο ισχυρισμός ότι μόνο ο ΟΗΕ έχει τα προσόντα να υπαγορεύει και να ελέγχει τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, για το καλό φυσικά όλης της ανθρωπότητας.
Σύμφωνα με τις διάφορες Λευκές Βίβλους των Ηνωμένων Εθνών, η διακυβέρνηση μέσω τεχνητής νοημοσύνης μέχρι το 2030 θα πρέπει να είναι πλήρως αποτελεσματική (όλοι οι οργανισμοί της παγκοσμιοποίησης έχουν θέσει το 2030 ως καταληκτική ημερομηνία για όλα τους τα προγράμματα).
Μια άλλη, λιγότερο γνωστή, αλλά σημαντική διοργάνωση, είναι η Διάσκεψη Παγκόσμιας Κυβέρνησης που κάθε χρόνο διεξάγεται στο Ντουμπάι. Στις διασκέψεις αυτές συμμετέχουν πολλοί εθνικοί ηγέτες και εκπρόσωποι, καθώς και διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών και διασημότητες. Τα κύρια θέματα που συζητούνται κατά τη διάρκεια των διασκέψεων είναι συνήθως η προπαγάνδα της κλιματικής αλλαγής, ο συγκεντρωτισμός της παγκόσμιας οικονομίας, ο υπερανθρωπισμός και η τεχνητή νοημοσύνη.
Οι περισσότερες δημόσιες συζητήσεις για την τεχνητή νοημοσύνη περιστρέφονται γύρω από θετικά αφηγήματα. Υποτίθεται ότι όλοι έχουμε πειστεί για τις πολλές και μεγάλες πρόοδους που θα φέρει η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης.
Μεταξύ των «πλεονεκτημάτων» είναι οι υπερανθρωπιστικές αλλαγές στην υγεία, τα ηλεκτρονικά εμφυτεύματα στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα μας, ακόμα και τα νανορομπότ που θα μπορούσαν κάποια μέρα να τελειοποιηθούν τόσο πολύ, ώστε να τροποποιήσουν τα ίδια μας τα κύτταρα. Μ’ άλλα λόγια, προκειμένου να επωφεληθούμε από την τεχνητή νοημοσύνη, πρέπει να γίνουμε λιγότερο ανθρώπινοι και περισσότερο μηχανές.
Άλλα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα απαιτούν ένα ευρύ φάσμα νέων συστημάτων (μερικά από τα οποία βρίσκονται σήμερα υπό κατασκευή) που θα επέτρεπαν στους αλγόριθμους να παρακολουθούν όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Οι παγκοσμιοποιητές αναφέρονται συχνά σ’ αυτά τα συστήματα ως «Διαδίκτυο των Πραγμάτων», εννοώντας κάθε συσκευή που έχουμε, το αυτοκίνητο που οδηγούμε, κάθε υπολογιστή, κάθε κινητό τηλέφωνο, κάθε κάμερα παρακολούθησης, κάθε φανάρι κυκλοφορίας, ο,τιδήποτε μέσα σε μια πόλη θα μπορούσε να συνενωθεί με ένα ενιαίο δίκτυο τεχνητής νοημοσύνης, ενώ κάθε πόλη θα μπορούσε να συνδέεται μέσω ενός μεγάλου αραχνώδους δικτύου με μια εθνική βάση δεδομένων τεχνητής νοημοσύνης.
Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων αναφέρεται τακτικά σε συνδυασμό με τη διακυβέρνηση της κλιματικής αλλαγής και τους περιορισμούς του άνθρακα. Ο στόχος είναι πλέον εντελώς ξεκάθαρος: οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικές ελίτ θέλουν να έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν κάθε βατ ενέργειας που καταναλώνουμε καθημερινά.
Αυτός ο τύπος πληροφοριών που περιλαμβάνει το πλήρες φάσμα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, καθιστά ευκολότερο το να μας υπαγορεύουν τις αποφάσεις που θα πάρουμε και την πρόσβασή μας σε αγαθά και υπηρεσίες.
Θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο οποιουδήποτε ζει μέσα στις λεγόμενες Έξυπνες Πόλεις. Όλη μας η ζωή, κάθε δευτερόλεπτό της, θα παρακολουθείται και θα εξετάζεται.
Πώς μπορεί να είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν τη ζωή τους καθημερινά. Όλοι αυτοί αποτελούν υπερβολικά ΠΟΛΛΑ δεδομένα ώστε να τα «σκανάρουν» κάποιοι και να εντοπίζουν όποιον δεν ακολουθεί τους «κανόνες» τους.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τρέχουν τα σάλια των παγκοσμιοποιητών μπροστά στις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης: αυτές είναι το μόνο διαθέσιμο εργαλείο που έχουν για τη συλλογή και την ταξινόμηση μαζικών δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.
Ήδη προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης για να προβλέψουμε εγκλήματα πριν από την διάπραξή τους (πρόθεση εγκλήματος). Αυτά τα πειράματα είναι μάλλον υπερβολικά επειδή στην πραγματικότητα δεν προβλέπουν συγκεκριμένα εγκλήματα, ούτε εντοπίζουν συγκεκριμένους εγκληματίες.
Πιο πολύ χρησιμοποιούν μια στατιστική ανάλυση για να προβλέψουν τις περιοχές μιας πόλης όπου είναι πιθανότερο να συμβούν ορισμένα εγκλήματα. Δεν χρειάζεται όμως να χρησιμοποιήσουμε τεχνητή νοημοσύνη γι’ αυτό, κάθε αστυνομικός που υπηρέτησε επί μακρόν σε μια πόλη, μπορεί να μας πει πότε και πού είναι πιθανότερο να συμβούν ορισμένα εγκλήματα.
Για γέλια είναι επίσης το γεγονός ότι …αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης κατηγορήθηκαν πρόσφατα για «φυλετική προκατάληψη» αναφορικά με τις περιοχές που επιλέγουν για την πρόβλεψη του εγκλήματος, επειδή οι περιοχές αυτές βρίσκονται συχνά σε γειτονιές που κατοικούν μαύροι, και οι εγκληματίες που προβλέπουν περισσότερο τείνουν να είναι συνήθως νεαροί, μαύροι άνδρες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κατηγορήθηκαν οι …ηλεκτρονικοί υπολογιστές για ρατσισμό, όπως και πολλοί αστυνομικοί.
Ακόμα μία κλασική αντίφαση των Αριστερών: όπου τους βολεύει, συμφωνούν με την ιδέα των περιορισμών της κλιματικής αλλαγής, τον υπερανθρωπισμό, ακόμα και με την επιτήρηση μέσω τεχνητής νοημοσύνης, ωστόσο, παριστάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι ένας υπολογιστής δεν βγάζει συμπεράσματα με βάση τα συναισθήματα και τα κοινωνικά μας ταμπού, αλλά μόνο με βάση τους αριθμούς.
Και εδώ ακριβώς είναι που πρέπει να θίξουμε τους μεγαλύτερους κινδύνους που είναι εγγενείς στην τεχνητή νοημοσύνη: Φανταστείτε έναν κόσμο που διαχειρίζεται από έναν ψυχρό και νεκρό αλγόριθμο που σας βλέπει μόνο ως ένα από τα ακόλουθα δύο πράγματα: είτε ως πόρο, είτε ως απειλή.
Η πρόβλεψη πριν από το έγκλημα είναι ανοησία. Οι αλγόριθμοι παρακολουθούν συνήθειες και πρότυπα, ωστόσο, τα ανθρώπινα όντα τείνουν να σπάνε εντελώς ξαφνικά κάθε πρότυπο.
Οι άνθρωποι επηρεάζονται με διαφορετικούς τρόπους από κρίσιμα γεγονότα που είναι αδύνατο να προβλεφθούν. Υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές γι’ αυτό ποτέ δεν θα υπάρξει ένα σύστημα ικανό να προβλέπει το μέλλον, αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει τους παγκοσμιοποιητές να προσπαθήσουν να το κάνουν.
Σύμφωνα με τους οργανισμούς της παγκοσμιοποίησης, η διακυβέρνηση της τεχνητής νοημοσύνης είναι αναπόφευκτη. Ισχυρίζονται ότι μια μέρα η τεχνητή νοημοσύνη θα χρησιμοποιηθεί για να κυβερνήσει ολόκληρες κοινωνίες και να επιβάλλει ποινές, με βάση μοντέλα επιστημονικώς αποτελεσματικά.
Συμπεριφέρονται ωσάν αυτό να είναι κάτι φυσικό για την ανθρωπότητα και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, ωστόσο, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Από πουθενά δεν συνάγεται ότι είναι απαραίτητο να μας κυβερνάει μία τεχνητή νοημοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό έχει προγραμματιστεί να συμβείαπό τους ίδιους τους παγκοσμιοποιητές.
Οι υποστηρικτές της τεχνητής νοημοσύνης ισχυρίζονται ότι οι αλγόριθμοι δεν ενεργούν με τις ίδιες προκαταλήψεις που ενεργούν οι άνθρωποι, κατά συνέπειαν θα ήταν οι καλύτεροι δυνατοί κριτές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Κάθε απόφαση, από την παραγωγή έως τη διανομή, την υγειονομική περίθαλψη, το σχολείο, τους νόμους και την τάξη, θα μπορούσε να διαχειρίζεται από την τεχνητή νοημοσύνη ως ένα μέσον για την επίτευξη της απόλυτης «ισότητας».
Όπως σημειώθηκε παραπάνω, έχουν ήδη αντιμετωπίσει το εμπόδιο των στατιστικών πιθανοτήτων και του γεγονότος ότι ακόμη και αν η τεχνητή νοημοσύνη αφεθεί να παίρνει αυτόνομα αποφάσεις χωρίς συναισθήματα, εκατομμύρια άνθρωποι θα εξακολουθούν να θεωρούν αυτές τις αποφάσεις ως μεροληπτικές. Και, κατά κάποιο τρόπο, θα έχουν δίκιο. Διότι η πιο λογική απόφαση δεν είναι πάντα και η πιο ηθική.
Επιπλέον, μία τεχνητή νοημοσύνη προγραμματίζεται από τον δημιουργό της και μπορεί να σχεδιαστεί να λαμβάνει αποφάσεις με βάση τις δικές του προκαταλήψεις. Ποιος προγραμματίζει την τεχνητή νοημοσύνη; Ποιος θέλει να υπαγορεύσει τη γλώσσα προγραμματισμού της; Μήπως οι παγκόσμιες ελίτ;
Στόχος μου ήταν να εκθέσω τα πολυπληθή στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί στην πραγματικότητα ένα είδος λατρείας που προωθείται από καλά οργανωμένους ψυχοπαθείς που θεωρούν τους εαυτούς τους θεούς, ανθρώπους χωρίς ενσυναίσθηση που χαίρονται με την καταστροφή των άλλων για χάρη του δικού τους οφέλους.
Έχω λοιπόν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι παγκοσμιοποιητές πράγματι έχουν μια θρησκεία και ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία, το βασικό τους σύστημα πεποιθήσεων είναι ο Εωσφορισμός (Λουσιφεριανισμός).
Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν αρνητές που θα χλευάσουν αυτή την διαπίστωση, ωστόσο, τα γεγονότα είναι αναμφισβήτητα. Υπάρχει ένα ξεχωριστό αποκρυφιστικό στοιχείο στην παγκοσμιοποίηση και ο Εωσφορισμός αναδύεται σταθερά ως η πρωταρχική της φιλοσοφία.
Έγραψα ορμώμενος από μια εκκοσμικευμένη σκοπιά, επειδή ο Εωσφορισμός είναι μια εγγενώς καταστροφική ιδεολογία, ακόμη και όταν τον δούμε έξω από το πρίσμα της χριστιανικής πίστης.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν ψυχολογικά στοιχεία που πρέπει να αντιμετωπιστούν, τα οποία ο Χριστιανισμός συχνά αγνοεί. Η Εωσφορική φιλοσοφία είναι προσαρμοσμένη για ναρκισσιστές και κοινωνιοπαθείς.
Η βάση αυτής της λατρείας αφορά «ειδικά» ανθρώπινα όντα τα οποία δεν δεσμεύονται από τα όρια της ανθρώπινης συνείδησης και της ηθικής. Η έλλειψη ενσυναίσθησης θεωρείται ως ένα πλεονέκτημα για «πρόοδο», και ο απώτερος στόχος του Λουσιφεριανισμού είναι η θέωση, δηλαδή να γίνει το άτομο θεός, είτε μέσω της λατρείας του από τους άλλους και της δύναμης της επιρροής του, είτε μέσω τεχνολογικών μεθόδων που θα επεκτείνουν την διάρκεια της ζωής του και τις ικανότητές του.
Τι σχέση έχει όμως αυτό με την τεχνητή νοημοσύνη;
Πιστεύω ότι οι παγκοσμιοποιητές αντιμετωπίζουν την τεχνητή νοημοσύνη με τέτοια ευλάβεια, επειδή πιστεύουν ότι είναι μία νέα μορφή ζωής ή η εσχάτη μορφή ζωής. Μια ζωή που δημιουργούν οι ίδιοι (ως θεοί που είναι).
Συμβολικά δε, αυτή η νέα «ζωή» είναι πράγματι φτιαγμένη κατ’ εικόνα των δημιουργών της: δεν έχει καθόλου ενσυναίσθηση, καθόλου τύψεις, καθόλου ενοχές, και καθόλου αγάπη. Ελλείψει λοιπόν άλλης, καλύτερης λέξης, είναι άψυχη, όπως ακριβώς άψυχοι είναι οι ψυχοπαθείς παγκοσμιοποιητές.
Αν εξετάσουμε την τεχνητή νοημοσύνη με θρησκευτικούς όρους, είναι ένα είδος αντίθεσης στην εικόνα του Χριστού. Σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα, ο Χριστός αντιπροσωπεύει μια πάνσοφη μορφή απόλυτης αγάπης και αυτοθυσίας.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μία και μόνο λέξη που να ορίζει τι τελικά αντιπροσωπεύει η τεχνητή νοημοσύνη. Ο μόνος όρος που φαίνεται να είναι ο καταλληλότερος είναι: «Αντίχριστος»: το μάτι που βλέπει τα πάντα (παντεπόπτης οφθαλμός), η βασιλεία μιας υπερ-νοημοσύνης δίχως ανθρωπινότητα.
Για να είμαι σαφής, δεν πιστεύω στα σενάρια του τέλους του κόσμου που επικαλούνται εκείνοι που πιστεύουν στη λαϊκή ερμηνεία των Αποκαλύψεων. Απλώς θεωρώ ότι ο κόσμος μας αλλάζει. Οι αυτοκρατορίες ακμάζουν, παρακμάζουν και καταρρέουν και αυτό που μπορεί συχνά να θεωρηθεί ως το «τέλος του κόσμου», είναι απλά το τέλος μιας εποχής.
Τούτου λεχθέντος, πιστεύω βαθύτατα στην ύπαρξη του Κακού. Το Κακό ορίζεται ως σκόπιμα παραπλανητικές ή καταστρεπτικές ενέργειες για ένα καθαρά προσωπικό ή συλλογικό όφελος, όπως η δολοφονία ή η υποδούλωση. Το Κακό υπάρχει και είναι ένα παρατηρήσιμο στοιχείο της ανθρώπινης ζωής.
Υπάρχουν επίσης χαρακτηριστικά ανθρωπιάς τα οποία οδηγούν στο Καλό, που όταν τα διαφυλάσσουμε, μας εμποδίζουν από την αυτοκαταστροφή. Για τους περισσότερους από εμάς, η συνείδηση, η λογική, η σοφία και, συχνά, η πίστη, μπορεί να αποτελέσουν ασπίδα εναντίον κακών ενεργειών.
Εάν δεν είχαμε αυτά τα στηρίγματα της ψυχής μας, θα είχαμε αυτοκαταστραφεί εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν συνείδηση, δεν έχουν ενσυναίσθηση και χλευάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά ως «περιοριστικά».
Η τεχνητή νοημοσύνη έχει λοιπόν σχεδιαστεί από αυτό ακριβώς το είδος ανθρώπων. Ίσως δεν θα προκαλέσουν το «τέλος του κόσμου» με όρους που συνήθως αντιλαμβανόμαστε (ή με βιβλικούς όρους), αλλά με την πάροδο του χρόνου, θα μπορούσαν να καταστείλουν όλα όσα καθιστούν την ανθρωπότητα άξια να υπάρχει.
Και αυτό, κατά κάποιο τρόπο, θα ήταν μια Αποκάλυψη. Ένας ζωντανός εφιάλτης, με επικεφαλής τους ψυχοπαθείς που χρησιμοποιούν την κοινωνιοπαθή τεχνητή νοημοσύνη, ενθαρρύνοντας και επιτρέποντας ενεργά στις μάζες να εγκαταλείψουν τα ανθρώπινα σώματα τους για να γίνουν ψηφιακές τερατωδίες και τεχνολογικές χίμαιρες.
Αν πετύχουν, τότε πραγματικά θα επικρατήσει η απόλυτη βεβήλωση της φύσης, ή, για όσους πιστεύουν στον Θεό, του Σχεδίου του Θεού.
Η αναζήτηση της θέωσης για τους περισσότερους από εμάς, δεν αξίζει τον κόπο (δίχως τη Θεία Χάρη), ωστόσο, για τους παγκοσμιοποιητές, είναι το όνειρο της ζωής τους και θα κάνουν τα ΠΑΝΤΑ για να το πετύχουν.
* Ο Brandon Smith είναι ιδρυτής του ιστολογίου Alternative Market Project (www.alt-market.com) καθώς και επικεφαλής συγγραφέας και συνιδρυτής της Neithercorp Press. Ειδικεύεται στη μακροοικονομική ανάλυση και σε μελέτες για την παραπληροφόρηση των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και τώρα εστιάζει στη δημιουργία ενός εθνικού δικτύου ανταλλακτικών αγορών που έχει σχεδιαστεί για να απομονώνει και να προστατεύει τις τοπικές οικονομίες από την αναπόφευκτη κατάρρευση του σημερινού μη βιώσιμου συστήματος.
Άλλη μία ανακοίνωση για το πολυαναμενόμενοRockwave 2023 μας έκανε να αναμένουμε ανυπομονησία το ερχόμενο συναυλιακό καλοκαίρι! Μετά τους θρυλικούς Deep Purple και τους Saxon, αλλά και τον Robbie Williams, το Rockwave ανακοίνωσε ότι στη Μαλακάσα θα δούμε live και τους The Black Keys.
Το ντουέτο των Dan Auerbach (κιθάρα, τραγούδι) και Patrick Carney (τύμπανα) άνοιξε την αυλαία του 20ου Rockwave Festival το 2015 στο κατάμεστο TerraVibe, προσφέροντας στο ελληνικό κοινό μια δυνατή ροκ live εμφάνιση που συζητήθηκε. Τώρα, έφτασε η ώρα να τους απολαύσουμε και πάλι ζωντανά τις 8 Ιουλίου 2023.
Εξάλλου και οι ίδιοι ανυπομονούν: "Μετά από οκτώ χρόνια είμαστε ενθουσιασμένοι που επιστρέφουμε στην Ευρώπη και στην Βρετανία. Ανυπομονούμε να σας δούμε στα σόου μας και σε αυτά τα υπέροχα venues", δήλωσαν οι Auerbach και Carney.
The Black Keys: Με garage αισθητική και αγάπη για την indie rock
Η ιστορία για τους "Black Keys" ξεκινά στις αρχές του 2000 όταν οι πρώην συμμαθητές Dan Auerbach και Patric Carney αποφάσισαν να φτιάξουν μια μπάντα για να ενώσουν τις blues επιρροές τους και την garage αισθητική, με την αγάπη τους για την indie rock.
Οι The Black Keys γεννήθηκαν στο Άκρον του Οχάιο (Η.Π.Α.) – την πόλη που "γέννησε" τις εταιρείες ελαστικών, τα χωνάκια βάφλας, το πλιγούρι βρώμης, αλλά και τον τεράστιο μπασκετικό θρύλο Λεμπρόν Τζέιμς. Από νωρίς, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κολλέγιο και να αφοσιωθούν στη μεγάλη τους αγάπη, τη μουσική. Όνειρο τους ήταν να φτιάξουν ωμό ηλεκτρικό μπλουζ, να συνδυάσουν τις blues επιρροές και την garage μουσική με την αγάπη τους για την Indie rock. Έτσι, το "The Big Come Up" βρέθηκε το 2002 στις βιτρίνες των δισκοπωλείων.
Ακολούθησαν τα "Rubber Factory" και "Thickfreakness" τα οποία αποθεώθηκαν από κοινό και κριτικούς. Παράλληλα, οι live εμφανίσεις τους έγιναν από πολύ νωρίς αντικείμενο συζήτησης κατατάσσοντάς τους στα πιο δυναμικά ντουέτα της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.
Black Keys - Dan Auerbach PAUL R. GIUNTA/INVISION/AP PHOTO
Τα πρώτα τρία άλμπουμ τους γράφτηκαν στο δικό τους στούντιο και ήταν "χειροποίητα" μιας και τα έκαναν όλα μόνοι τους, έγραφαν τους στίχους, τη μουσική, έκαναν την παραγωγή ... μέχρι το τέταρτο άλμπουμ, Attack and Release. Τότε, αποφάσισαν να μπουν για πρώτη φορά σε επαγγελματικό στούντιο και να προσλάβουν παραγωγό, τον Danger Mouse, τον τολμηρό παραγωγό της hip hop, μια απόφαση που τους δικαίωσε καθώς το άλμπουμ έφτασε στο νο 23 με τα 100 καλύτερα τραγούδια του 2008.
Το άλμπουμ τους "El Camino" τους έφερε αντιμέτωπους με μια πρωτοφανή διεθνή επιτυχία, μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο τη συλλογή τους με Grammys που ξεκίνησαν στο άλμπουμ "Brothers".
Στα 20 χρόνια που οι The Black Keys είναι μαζί κάθε επόμενο άλμπουμ τους ξεπερνάει το προηγούμενο: το Brothers του 2010 έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο 3, στη συνέχεια το El Camino του 2011 πήγε κατευθείαν στο νούμερο 2 και το Turn Blue του 2016 έκανε την εμφάνισή του στο νούμερο 1.
Το album τους El Camino ήταν αυτό που τους εκτόξευσε στην κορυφή της επιτυχίας μιας και ήταν υποψήφιο για πέντε Grammy, εκ των οποίων κέρδισε τα τρία. Ένα Grammy για το καλύτερο ροκ άλμπουμ και δύο Grammy για το αγαπημένο, πολυπαιγμένο και πολυχορευμένο Lonely Boy.
Το 11ο άλμπουμ τους, "Dropout Boogie"
The Black Keys ROCKWAVE
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, το 11ο, "Dropout Boogie", εμπνέεται το όνομα του από ένα τραγούδι του Captain Beefhart και φιγουράρει και αυτό ως υποψήφιο για Best Rock Album στα 65α Grammy Awards. Ηχογραφήθηκε στο στούντιο του Auerbach στο Nashville, το Easy Eye Sound. "Ήρθε σχεδόν άκοπα" αναφέρει ο Auerbach. "Δεν το είχαμε προσχεδιασμένο. Ζούσαμε τη στιγμή, παίζοντας μουσική και ακολουθώντας το ένστικτό μας. Αυτό ομορφαίνει αυτό που κάνουμε ο Pat κι εγώ. Είναι στιγμιαίο...Σ' αυτό που ο Pat κι εγώ προσβλέπουμε είναι να δημιουργούμε αυθόρμητα μουσική."
Είναι η πρώτη φορά που οι The Black Keys κάλεσαν παραπάνω από έναν συντελεστές να δουλέψουν μαζί τους πάνω σε ένα δικό τους άλμπουμ- τον Greg Cartwright από τους Reigning Sound και τον συνθέτη Angelo Petraglia. Στο κομμάτι "Good Love" κιθάρες παίζει ο θρυλικός Billy F Gibbons των ZZ Top, - ένα εξαιρετικό παράδειγμα πως το ένστικτο, η συνέργεια και το ομαδικό πνεύμα δημιουργούν ένα υπέροχο αποτέλεσμα. "Ζουν για τη μουσική, όπως κι εμείς" αναφέρει ο Auerbach για τους συνεργάτες τους.
"Αυτό το άλμπουμ κυκλοφόρησε μια μέρα πριν την 20η επέτειο του πρώτου μας δίσκου" επισημαίνει συμβολικά ο Carney. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ξεχωριστά, κάνουν πάντα μαζί την παραγωγή των δίσκων τους. "Πάντα δουλεύαμε μαζί", εξηγεί ο Auerbach. "Από τον πρώτο δίσκο που κάναμε στο υπόγειο του Pat μέχρι σήμερα".
Ο Auerbach εξομολογείται: "Όταν παίζω μαζί με τον Pat, αμέσως μεταφέρομαι νοερά στο υπόγειο του Akron. Και είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα που αντανακλάται στη φυσική χημεία που υπάρχει μεταξύ μας. Ο Pat και εγώ είμαστε οι Black Keys μόνο όταν είμαστε μαζί. Οποιαδήποτε άλλη στιγμή, δεν είμαστε οι Black Keys...Αλλά όταν είμαστε μαζί, είμαστε οι The Black Keys, εκεί βρίσκεται η αληθινή μαγεία». Ο Carney συμφωνεί και συμπληρώνει: «Αυτή είναι η μαγεία της μπάντας μας. Είμαστε χρώματαπου συμπληρώνουν το ένα το άλλο» και «...στο τέλος της ημέρας τίποτα άλλο δεν έχει σημασία παρά μόνο η μουσική."
Οι Black Keys, παραμένουν παντοτινοί λάτρεις των καθαρόαιμων blues, της garage rock, των Stooges, της ηλεκτρικής κιθάρας των Link Wray και Glenn Schwartz. Ανεπιτήδευτοι, αυθόρμητοι, ορμητικοί, απρόβλεπτοι, εμπνευσμένοι, ανυπόμονοι, ενστικτώδεις.
Πληροφορίες - Εισιτήρια
8 Ιουλίου 2023 // Τιμές Εισιτηρίων: (στις τιμές εισιτηρίων περιλαμβάνεται το κόστος της υπηρεσίας διαχείρισης εισιτηρίων). Γενική Είσοδος Φάση 1: 49,50 ευρώ, Φάση 2: 55 ευρώ, Ταμείο: 60 ευρώ, Golden Standing 99 ευρώ, VIP (A & B) 99 ευρώ. Με κάθε 3 VIP ή Golden Standing εισιτήρια παρέχεται 1 δωρεάν Θέση Στάθμευσης/Parking.
Ηλεκτρονικά: viva.gr & hunteragency.gr. Τηλεφωνικά: 11876. Σε όλα τα Viva Spots. (Καταστήματα Wind, Public, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, αθηνόραμα.gr, Yoleni's). Δίκτυο Public Public online: tickets.public.gr.
