ΟΛΑ… ΛΑΘΟΣ!

Henry Lewis, Jonathan Sayer & Henry Shields

Απόδοση – σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης 

17 Ιανουαρίου 2026

Μετά από έναν εξαιρετικά επιτυχημένο κύκλο sold out παραστάσεων στην Αθήνα στο θέατρο Αθηνά και στην Θεσσαλονίκη στο θέατρο Κολοσσαίον, η ξεκαρδιστική κωμωδία «ΟΛΑ… ΛΑΘΟΣ!» των Henry Lewis, Jonathan Sayer και Henry Shields, που έχει κατακτήσει τα βραβεία και τους κριτικούς σε Ευρώπη και Αμερική, έρχεται στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης να «σαρώσει» το κοινό της Αθήνας!

Το έργο έχει μεταφραστεί ήδη σε 30 γλώσσες και έχει παιχτεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ενώ ανεβαίνει για συνεχόμενες θεατρικές σεζόν στο Λονδίνο, από το 2012 και στο Broadway, από το 2017.

Ένα έργο, έξι φιλόδοξοι ηθοποιοί, δυο φιλότιμοι τεχνικοί και μια πρεμιέρα που πρέπει να πραγματοποιηθεί με επιτυχία! Παρά τις συνεχείς προσπάθειες τους, η τύχη φαίνεται να μην είναι με το μέρος τους και οι απρόβλεπτες καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας μία σειρά από ανατρεπτικές, τραγελαφικές και απολαυστικά λάθος καταστάσεις.

Απίστευτες στιγμές γέλιου, συγκρούσεις και απροσδόκητες εξελίξεις θα καθηλώσουν τους θεατές από την αρχή ως το τέλος. Μια κωμωδία όπου τα πάντα πηγαίνουν στραβά, αλλά αυτό το «λάθος» είναι τελικά που την κάνει ανεπανάληπτη.

Σε αυτή την παράσταση, θα πάνε όλα… λάθος, εκτός από τις απολαυστικές στιγμές που θα ζήσει το θεατρικό κοινό, το φετινό χειμώνα, στο θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης!

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

Θανάσης Τσαλταμπάσης, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Μαρία Ανδρούτσου, Πρόδρομος Τοσουνίδης, Γιώργος Χατζής, Βαγγέλης Πιτσιλός, Ελευθερία Κοντογιώργη, Γεράσιμος Παπικινός 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Απόδοση – σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Μουσική επιμέλεια: Ιάσονας Γουάστωρ

Βοηθός σκηνοθέτη- Επιμέλεια Κίνησης: Θοδωρής Γιαννόπουλος

Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης

Σχεδιασμός αφίσας: Τζόυ Τόλια

Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου παράστασης: Μαρκέλλα Καζαμία

Social Media – Διαφήμιση: Renegade Media

Παραγωγή: Marosssoulis Productions

Προπώληση:

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/ola-lathos-the-play-that-goes-wrong-1

«Κόκκινο ρομάντζο»

(To παγκάκι)

του Alexander Gelman

 Οδησσός 1983.
Σε μια μοιραία συνάντηση στην αποβάθρα του λιμανιού, ένας άντρας και μια γυναίκα συνωμοτούν σιωπηλά δημιουργώντας το δικό τους Ρομάντζο.
Μόνο που ο καθένας τους το ‘χει φανταστεί διαφορετικά.

Θέατρο Φούρνος

Από 19 Νοεμβρίου
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21.00

«Γιατί λέει κανείς ψέματα, μπορείς να μου πεις γιατί λέει; Έτσι χωρίς κανένα ειδικό λόγο, υπάρχουν μέσα μας κάποια πράγματα, και ξαφνικά αρχίζουν να ζουν.» 

Λιμάνι της Οδησσού, Παρασκευή βράδυ. Ένας άνδρας και μια γυναίκα, φαινομενικά άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται τυχαία σε ένα παγκάκι. Αυτή η κοινότοπη συνάντηση από τα πρώτα κιόλας λεπτά θα εξελιχθεί σε μια πάλη. Μια πάλη δύο κόσμων. Άλλοτε με τρυφερότητα, χιούμορ και ερωτισμό, κι άλλοτε με βία και κυνισμό θα πουν όσες αλήθειες αντέχουν -και όσα ψέματα χρειαστεί- για να γεφυρώσουν την απόσταση ανάμεσα τους.

Ένα κείμενο ευαίσθητο, ανθρώπινο και βαθιά πολιτικό για την -πάντα παρούσα- ανάγκη του ανθρώπου να συνδεθεί και να αγαπηθεί.

Ο Alexander Gelman, εμβληματικός συγγραφέας και πρωτοπόρος του σοβιετικού θεάτρου, παραδίδει μια σπουδή στις ανθρώπινες σχέσεις, στηλιτεύει και αναλύει με χειρουργική ακρίβεια την διάβρωση του ανθρώπου μέσα του και γύρω του.

Σε ένα κόσμο που η ανθρώπινη ύπαρξη «βολεύεται» κάτω από ένα καθησυχαστικό «εμείς» ο Γκέλμαν με τρόπο βαθιά ριζοσπαστικό προτάσσει την αφύπνιση του «εγώ», ενός «εγώ» όχι αποκομμένου και εξιδανικευμένου, όπως επιβάλλει η σύγχρονη καπιταλιστική ιδεολογία, αλλά ενός δραστήριου και ζωογόνου «εγώ» που μπορεί να προσφέρει στη κοινωνία και να την αναδιαμορφώσει εκ των έσω.

Πώς το ψέμα μεταμφιέζεται σε αλήθεια και πώς η ανάγκη γίνεται αλήθεια και πραγματικότητα;

Οι ήρωες του Γκέλμαν ονειρεύονται το σπάσιμο των στενών ορίων της πραγματικότητας τους, μα αδυνατούν να τα διαρρήξουν. Μένουν σταθεροί, τελματώνουν, έλκονται από την υπαρξιακή τους άβυσσο. Παραποιούν την αλήθεια, λένε ψέματα, χτίζουν κόσμους και τους γκρεμίζουν για να ζήσουν έστω και νοερά, έστω για λίγο σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι.

Καμιά μοναξιά δεν είναι μικρή, καμία ιστορία επίσης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Alexander Gelman

Μετάφραση: Μάγια Λυμπεροπούλου

Σκηνοθεσία: Ηλιάνα Φιλιππακοπούλου - Αποστόλης Κόκκαλης

Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος

Ενδυματολογική Επιμέλεια: Φανή Παιτάκη

Σκηνική επιμέλεια: Ηλιάνα Φιλιππακοπούλου - Αποστόλης Κόκκαλης

Κατασκευή σκηνικού: Θοδωρής Βασιλάκης

Φωτογραφίες / Σχεδιασμός αφίσας: Νικολέττα Φιλιππακοπούλου

Παραγωγή: Παράλληλος 25

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Παίζουν: Ηλιάνα Φιλιππακοπούλου - Αποστόλης Κόκκαλης

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι “Εl male Rachamim” / Cantor Yossele Rosenblatt

Ευχαριστούμε τους Μιχαήλ Μελίσση και τον Σπύρο Βασιλάκη  για την πολύτιμη συμβολή τους.

INFO

Θέατρο Φούρνος

Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα

Από 19 Νοεμβρίου

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21.00

Διάρκεια: 75’ ’

Τιμές εισιτηρίων: 13€ κανονικό, 10€ μειωμένο (άνεργοι, φοιτητές, ατέλεια ηθοποιού, ΑμεΑ)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ more.com

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/kokkino-romantzo/

ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΚΑΤΣΟΥΡΑ

Η αστυνομία στην Αυστραλία εξακολουθεί να είναι πολύ φειδωλή στις πληροφορίες σχετικά με τους δράστες της τρομοκρατικής επίθεσης στην παραλία Μποντάι, όπου συνολικά έχουν χάσει τη ζωή τους 12 άνθρωποι. Μεταξύ των νεκρών είναι ο ένας από τους δράστες.

Επίσης στο νοσοκομείο έχουν μεταφερθεί 29 άνθρωποι, εκ των οποίων και ένα παιδί. Τραυματίας είναι ο δεύτερος δράστης της επίθεσης, τον οποίο ακινητοποίησε ένας απλός πολίτης, αποτρέποντας πιθανόν περισσότερους θανάτους.

Οι αρχές δεν έχουν δώσει επισήμως τα ονόματα των δραστών στη δημοσιότητα, ενώ δεν μπορούν προς το παρόν να αποκλείσουν ότι υπήρχε και τρίτος επιτιθέμενος.

REUTERS/Izhar Khan

Ωστόσο, σύμφωνα με ΜΜΕ, που επικαλούνται πηγές στην αστυνομίας, νεκρός εκ των δραστών είναι ο πακιστανικής καταγωγής Ναρβίντ Ακράμ, κάτοικος του Μπόνιριγκ, προαστίου του Σϊδνεϊ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η αστυνομία έχει πραγματοποιήσει έφοδο στο σπίτι του.

Τρομοκρατική επίθεση

Αυτό για το οποίο είναι βέβαιη η αστυνομία είναι πως επρόκειτο για τρομοκρατική επίθεση στην παραλία Μποντάι, ωστόσο δεν μπορούν να γνωρίζουν ούτε τον ακριβή αριθμό των δραστών ούτε τα κίνητρά τους. Παρά το γεγονός ότι ήδη οι αρχές της Αυστραλίας μιλούν για αντισημιτική επίθεση, καθώς πραγματοποιήθηκε την ημέρα του Χανουκά, της εβραϊκής γιορτής του φωτός.

Σύμφωνα επίσης με τον επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Αυστραλίας, Μάικ Μπέρτζες, ο ένας εκ των δύο δραστών ήταν «γνωστός στις υπηρεσίες ασφαλείας». Ωστόσο, επισήμανε: «Ένα από αυτά τα άτομα ήταν γνωστό σε εμάς, αλλά όχι από την άποψη της άμεσης απειλής. Οπότε προφανώς πρέπει να εξετάσουμε τι συνέβη».

Επίσης, η αστυνομία συνεχίζει τις έρευνές της και δεν έχει αποκλείσει την πιθανότητα ενός τρίτου δράστη που δεν έχει συλληφθεί.

Ισραηλινός πολίτης μεταξύ των νεκρών

Ένας Ισραηλινός πολίτης ήταν μεταξύ εκείνων που σκοτώθηκαν στην παραλία Μποντάι του Σίδνεϊ, σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ. Επίσης, μεταξύ των νεκρών στην Αυστραλία αναγνωρίστηκε ένας ραβίνος από το Λονδίνο.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε δηλώσεις του, υποστήριξε ότι είχε προειδοποιήσει τον Αυστραλό ομόλογό του ότι οι πολιτικές της χώρας τροφοδοτούν τον αντισημιτισμό. Σύμφωνα με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, αυτή η επίθεσε ήταν «εν ψυχρώ δολοφονία» και ο αντισημιτισμός «εξαπλώνεται όταν οι ηγέτες σιωπούν». «Πρέπει να αντικαταστήσεις την αδυναμία με δράση», πρόσθεσε.

Δηλώσεις καταδίκης

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Άντονι Αλμπάνεζι, δήλωσε ότι η ένοπλη επίθεση στην παραλία Μπόντι ήταν μια «πράξη κακού αντισημιτισμού, τρομοκρατίας που έχει χτυπήσει την καρδιά του έθνους μας».

Από την πλευρά του, ο Ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτζογκ χαρακτήρισε την ένοπλη επίθεση «πολύ σκληρή επίθεση εναντίον Εβραίων». Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ, δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο «θα στέκεται πάντα στο πλευρό της Αυστραλίας και της εβραϊκής κοινότητας».

Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, καταδίκασε την επίθεση και δεσμεύτηκε ότι η Γαλλία θα «αγωνιστεί αδυσώπητα ενάντια στο αντισημιτικό μίσος».

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι δήλωσε στο X ότι ένιωσε «βαθιά θλίψη για τα δραματικά νέα που έφτασαν από το Σίδνεϊ». «Καταδικάζοντας για άλλη μια φορά σθεναρά κάθε μορφή βίας και αντισημιτισμού, η Ιταλία εκφράζει τα συλλυπητήριά της για τα θύματα», πρόσθεσε.

Τρόμος και σοκ

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, δήλωσε «τρομοκρατημένος» από τους πυροβολισμούς στην παραλία Μπόντι.

«Είμαι τρομοκρατημένος και καταδικάζω τη σημερινή αποτρόπαια θανατηφόρα επίθεση σε εβραϊκές οικογένειες που συγκεντρώθηκαν στο Σίδνεϊ για να γιορτάσουν τη Χανουκά», έγραψε στο X. «Η καρδιά μου είναι με την εβραϊκή κοινότητα παγκοσμίως αυτήν την πρώτη ημέρα του Χανουκά, που γιορτάζει το θαύμα της ειρήνης και του φωτός που νικάει το σκοτάδι».

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόχαν Βάντεφουλ, δήλωσε: «Είμαι βαθιά σοκαρισμένος από την τρομοκρατική επίθεση στο Σίδνεϊ – μια πράξη μίσους που στρέφεται εναντίον όλων των Εβραίων παγκοσμίως την πρώτη ημέρα της Χανουκά».

Από την πλευρά της, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε: «Σοκαρισμένη από την τραγική επίθεση στην παραλία Μπόντι. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στις οικογένειες και τους αγαπημένους των θυμάτων.

»Η Ευρώπη στέκεται στο πλευρό της Αυστραλίας και των εβραϊκών κοινοτήτων παντού. Είμαστε ενωμένοι ενάντια στη βία, τον αντισημιτισμό και το μίσος».

Τι είναι το Χανουκά

Η επίθεση πραγματοποιήθηκε σε εκδήλωση που σηματοδοτούσε την πρώτη ημέρα του Χανουκά. Το Χανουκά είναι η εβραϊκή γιορτή του φωτός. Γιορτάζεται με άναμμα μενόρας κάθε βράδυ, καθώς και με το παιχνίδι ντρέιντελ και το τραγούδι. Τα παιδιά λαμβάνουν δώρα και χρήματα για τη Χανουκά.

Πηγή: in.gr

Νέο album από τον Γιάννη Διονυσίου

«Λακούβα»

Στίχοι – μουσική: Γιάννης Παπαγεωργίου

Κυκλοφορεί η νέα συλλογή τραγουδιών με τίτλο «Λακούβα», μετά την κυκλοφορία του single «Ο παλιός ο δρόμος».

Το album περιέχει έντεκα τραγούδια σε στίχους και μουσική του Γιάννη Παπαγεωργίου για τη φωνή του Γιάννη Διονυσίου.

Ο Γιάννης Διονυσίου, ένας από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές του ελληνικού τραγουδιού, ξεχωρίζει για το σπάνιο ταλέντο του. Απαριθμεί ήδη πολλές και σημαντικές συνεργασίες με καταξιωμένους καλλιτέχνες και ο ίδιος «κατακτά» τη σκηνή και σέβεται το κοινό του, χαρίζοντάς του μοναδικές μουσικές παραστάσεις.

Ο Γιάννης Παπαγεωργίου έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του μέσα από την ήδη υπάρχουσα δισκογραφία του, τόσο ως συνθέτης, στιχουργός και ενορχηστρωτής των τραγουδιών του, όσο και ως τραγουδιστής με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο ερμηνείας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της γενιάς του έχοντας αφήσει το δικό του ιδιαίτερο στίγμα.

Οι δύο καλλιτέχνες, μετά από αρκετά χρόνια φιλίας και ξεχωριστής μουσικής πορείας συναντιούνται για πρώτη φορά δισκογραφικά, ενώ ταυτόχρονα θα ξαναβρεθούν μαζί στη σκηνή, τον ερχόμενο χειμώνα, για να παρουσιάσουν τα τραγούδια τους, αλλά και αγαπημένες τους επιλογές από το παρελθόν μέχρι και σήμερα.

Ακούστε ολόκληρο το album «Λακούβα» στο YouTube ΕΔΩ

«Ο δίσκος αυτός είναι η αντανάκλαση μιας φιλίας που κρατάει δεκαπέντε χρόνια. Έντεκα τραγούδια που έγραψα για τη φωνή του Γιάννη. Χωράνε μέσα τους τα γλέντια, τις παρέες, τους προβληματισμούς, τις χαρές και τις αναποδιές μας. Τις λακούβες μέσα στις οποίες πέσαμε και πάλι ορθοποδήσαμε.»

ΓΠ

«Τα τραγούδια της «Λακούβας» αποτυπώνουν, μεταξύ άλλων, μια πολυετή φιλία, καλλιτεχνική αναζήτηση και προβληματισμούς που μοιραζόμαστε με τον Γιάννη. Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το δώρο!»

ΓΔ

Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την digitalminds

https://digitalminds.bfan.link/lakouva

Σύντομα θα κυκλοφορήσει σε μορφή βινυλίου από τη Melodica Art Productions.

Παίζουν οι μουσικοί (αλφαβητικά):

Φώτης Βεργόπουλος – μπουζούκι

Σωκράτης Βότσκος – duduk

Περικλής Βραχνός – βιολί, ηχητικά εφέ

Γιώργος Γεωργόπουλος – μπουζούκι, μπαγλαμάς

Κώστας Ιακώβου – μπουζούκι

Αθηνόδωρος Καρκαφίρης – φωνητικά, ακουστική κιθάρα

Γιάννης Κονταράτος – βιολί

Μιχάλης Κωτσόγιαννης – φωνητικά

Ναταλία Λαμπαδάκη – φωνητικά

Κωνσταντίνος Μιχαλάκης – ακορντεόν

Γιώργος Νικόπουλος – ακουστική κιθάρα

Γιάννης Παπαγεωργίου – ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, τζουράς

Άγης Παπαπαναγιώτου – κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο

Στρατής Σκουρκέας – κρουστά

Δέσποινα Σπανού – βιολοντσέλο

Ασπασία Στρατηγού – φωνητικά

Θανάσης Τσακιράκης – τύμπανα

Στέλιος Φραγκούς – πιάνο, πλήκτρα

Γιώργος Χατζηπιερής – φωνητικά

Ηχοληψία, μίξη: Γιάννης Ταβουλάρης | Studio Συν Ένα

Mastering: Δημήτρης Σίντος

Σχεδιασμός εξωφύλλου, γραφιστική επιμέλεια: Παναγιώτης Ανδριανός

Κυκλοφορία LP: Melodica Art Productions

Παραγωγή: Γιάννης Διονυσίου

Κοραής Δαμάτης
καλοήθη παράσιτα
Σελίδες: 176, Τιμή: 12.40 ευρώ
ISBN: 978-618-231-253-7
Εκδόσεις Βακχικόν 

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Βακχικόν το νέο, εξαιρετικό βιβλίο του Κοραή Δαμάτη «καλοήθη παράσιτα».
Ιούνιος 1989. Μια ελληνική οικογένεια. Δηλαδή, ένα κουτί ερμητικά κλειστό. Το ένα πρόσωπο καθρεφτίζεται στο άλλο. Ο πατέρας στη μάνα του, η κόρη στον πατέρα της, η μάνα στη δική της μάνα. Με τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια, αρχίζουν να μοιάζουν μεταξύ τους, στις εκφράσεις, στις κινήσεις, στις λέξεις. Και, προπαντός, στις βαθύτερες σκέψεις. Παίρνει ο ένας απ’ τον άλλον. Διαφορετικά τα δοχεία, αλλά συγκοινωνούντα. Άλλη μορφή, μα ίδιο το πολύπλοκο περιεχόμενο. Και δεν το παραδέχονται.
Φωνάζουν πως είναι αλλιώτικοι. Συγκρούσεις, μεγάλες καταστροφές, συγκινητικές παρηγορίες, αναπάντεχα γκρεμίσματα, ονειρικοί έρωτες, διαψεύσεις, χαρούμενες συνευρέσεις και ετεροχρονισμένες μεταμέλειες. Κι όμως, ο καθρέφτης συνεχίζει να δείχνει πανομοιότυπα τα διαφορετικά. Ναι, η οικογένεια είναι ένα κουτί ερμητικά κλειστό. Κανείς δεν ξεφεύγει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Βιογραφικό
Ο Κοραής Δαμάτης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Ελλάδα ήρθε με την οικογένειά του το 1961. Σπούδασε θέατρο. Χόρεψε με την ομάδα «Χορικά» της Ζουζούς Νικολούδη και στο «Eλληνικό Χορόδραμα» της Ραλλούς Μάνου. Πήρε μέρος ως ηθοποιός και χορευτής σε αρκετές παραστάσεις. Δημιούργησε τη θεατρική ομάδα «Έβδομο Θέατρο». Έχει σκηνοθετήσει έργα των: Eυριπίδη, Σοφοκλή, Σαίξπηρ, Βάις, Μπρεχτ, Μπέκετ, Λόπε ντε Βέγκα, Ζενέ, Καμύ, Μπωμαρσαί, Αριστοφάνη, Γκομπρόβιτς, Μακ Νάλι, Σέρμαν, Ουίλλιαμς, Ιονέσκο, Μολιέρου, Ζιρωντού, Αρμπούζωφ, Ανούιγ, Μακ Ντόνα, Φρίελ, Σεβαστίκογλου, Μάρλοου, Μίντλετον, Αναγνωστάκη, Μάτεσι, Ίψεν κ.ά. για το Εθνικό Θέατρο, τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, για το ελεύθερο θέατρο και για το ραδιόφωνο. Διδάσκει 42 χρόνια σε Σχολές Θεάτρου. Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα «Το σπίτι μόνο» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016, επανέκδοση εκδ. Βακχικόν, 2023), τη συλλογή ιστοριών «Αφορμές» (εκδ. Βακχικόν, 2021) και τον θεατρικό μονόλογο «Χαρίκλεια Καβάφη» (εκδ. Βακχικόν, 2022), ενώ έχει μεταγράψει την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη» (εκδ. Βακχικόν, 2023). Τα «καλοήθη παράσιτα» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του.

Εκδόσεις Βακχικόν, Πατησίων 14, 106 77, 210 3637867
ekdoseis.vakxikon.gr, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Με ένα αιχμηρό κείμενό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Χρήστος Ράμμος τοποθετείται για την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος παραμένει προφυλακισμένος για πάνω έναν χρόνο εξαιτίας ενός... αποτυπώματος σε σακούλα.

Ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΑΕ επισημαίνει τι προβλέπει το «γράμμα του νόμου» και ασκεί κριτική στην απόφαση να παραμείνει στη φυλακή ο Νίκος Ρωμανός.

«Δεν είναι  θεμελιώδης αρχή της Δικαιοσύνης  στο δικαιικό μας σύστημα μια αρχή, που, εκτός από εφαρμογή του ουμανισμού, την διδαχτήκαμε και  κατά τα πρώτα έτη των νομικών μας σπουδών, η αρχή  της επιείκειας, όταν  φυσικά  οι εφαρμοζόμενες διατάξεις δίνουν μια σχετική διέξοδο και επιτρέπουν την εφαρμογή της; Ή μήπως την έχουμε ξεχάσει μέσα σε μια  αποκλειστικά τιμωρητική νοοτροπία που φαίνεται να έχει πια επικρατήσει γενικότερα;» σχολιάζει.

Αναλυτικά:

ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ  ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αυτές τις γιορταστικές μέρες η σκέψη μου πήγε φέτος, μεταξύ άλλων κατηγοριών αναξιοπαθούντων [βαρέως ασθενών, πενθούντων, γερόντων, μοναχικών, καταθλιπτικών, φυλακισμένων], για τους οποίους οι γιορτές είναι μάλλον  μια επίταση της δοκιμασίας τους  παρά πηγή χαράς ή/και  εύρεσης  κάποιων ψηγμάτων ελπίδας και τρυφερότητας, σε ένα νέο άνθρωπο, το Νίκο Ρωμανό, που παραμένει προφυλακισμένος για πάνω από ένα χρόνο, χωρίς να  είναι κατάδικος, χωρίς δηλαδή να έχει διαγνωσθεί και  βεβαιωθεί με όλες τις δικονομικές εγγυήσεις της δίκαιης δίκης και συγκεκριμένα  με μια, έστω, πρωτοβάθμια αλλά πάντως οριστική δικαστική απόφαση, η ενοχή του.  Μιλάμε, με άλλα λόγια, για ένα έτος -που θα γίνει ενάμιση μετά την  πρόσφατη απόφαση του δικαστικού συμβουλίου για την παράταση της επίμαχης προφυλάκισης- στη ζωή  ενός νέου  ανθρώπου,  που, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, είναι  πιθανό να αθωωθεί όταν δικαστεί.  Δεν ξέρω αν συνειδητοποιούμε πόσο βαρύ είναι όλο αυτό, όταν μάλιστα υπήρχαν στην διάθεση του δικαστικού συμβουλίου, που έλαβε την σχετική απόφαση,  ηπιότερα μέτρα, εξασφαλιστικά και αυτά  της δημόσιας ασφάλειας, όπως  είναι ο κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση  [άρθρα 282 έως 285 και 292 έως 294 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας], ενόψει, μάλιστα, και του τεκμηρίου της αθωότητας ενός ανθρώπου που είναι απλώς κατηγορούμενος και δεν έχει ακόμη δικαστεί επί της ουσίας, τεκμηρίου που είναι μια από τις κορυφαίες κατακτήσεις του νομικού μας πολιτισμού. 

Να θυμίσουμε εδώ ότι στο άρθρο 6 §4 του Συντάγματος ορίζεται  με σαφήνεια και αδιάστικτα ότι “ Nόμος ορίζει το ανώτατο όριο διάρκειας της προφυλάκισης, που δεν μπορεί να υπερβεί το ένα έτος στα κακουργήματα και τους έξι μήνες στα πλημμελήματα. Σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις τα ανώτατα αυτά όρια μπορούν να παραταθούν για έξι και τρεις μήνες, αντίστοιχα, με απόφαση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου”. Εν προκειμένω πρέπει   από το πιο πάνω χωρίο  να κρατήσουμε και να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση  στην λέξη “εντελώς”.  Ήδη από μόνη της η προφυλάκιση είναι με βάση τη βούληση και του  ίδιου του συνταγματικού νομοθέτη -και πριν μιλήσει ο κοινός ποινικός νομοθέτης - ένα εξαιρετικό μέτρο ακριβώς επειδή  είναι εξόχως επαχθής. Και εξαιρετικό μέτρο  σημαίνει ότι είναι σπάνια η εφαρμογή του και δεν κινδυνεύει να μετατραπεί σε κανόνα.  Κατά μείζονα λόγο η άνω του  από το Σύνταγμα τιθέμενου ανώτατου  ορίου παράταση του δυσμενέστατου  αυτού μέτρου με απόφαση ενός δικαστικού συμβουλίου  είναι αναγκαστικά ένα “εξαιρετικότερο” μέτρο [ζητώ συγγνώμη για τον γλωσσικό βαρβαρισμό που συνίσταται στην χρήση του συγκριτικού βαθμού  για το μη επιδεχόμενο συγκρίσεις και υπερθετικότητες επίθετο “εξαιρετικός” ].

Επομένως, το ερώτημα  που τίθεται  σε οποιονδήποτε ακούει γι’ αυτήν την υπόθεση , είναι ποιες είναι αυτές οι πολλαπλά επαυξημένες  και “εντελώς” εξαιρετικές περιπτώσεις στην συγκεκριμένη περίπτωση; 

Εξαιρετικές περιπτώσεις δεν μπορεί, υποθέτω,  να είναι οτιδήποτε  άλλο από τον λίαν αυξημένο και αποδεδειγμένο , λόγω  πχ τελέσεως σχετικών προπαρασκευαστικών ενεργειών, κίνδυνο να τελεστούν νέα  αδικήματα από τον προφυλακισμένο, ή εάν υπάρχει  λίαν αυξημένος κίνδυνος, ομοίως αποδεδειγμένος και  αυτός, ο εν λόγω προφυλακισμένος να εξαφανιστεί και να διαφύγει από την λογοδοσία του, επειδή είναι  ύποπτος φυγής ή διότι είναι αγνώστου διαμονής. 

Συντρέχουν, όμως,  αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν, όπως ανακοίνωσε η υπεράσπιση  του Ν. Ρωμανού,  ο ίδιος ο αρμόδιος εισαγγελέας, ο οποίος αναμφισβήτητα θα  είχε άμεση γνώση του φακέλου και των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών,  στην εισήγηση του στο δικαστικό συμβούλιο είχε  ταχθεί υπέρ της αποφυλάκισης του; 
Και μόνο αυτή η εισαγγελική πρόταση  δεν κλονίζει την κρίση του δικαστικού συμβουλίου περί της συνδρομής στην επίδικη υπόθεση των όλως [άλλως “εντελώς”] εξαιρετικών περιπτώσεων, που επιτρέπουν η προφυλάκιση να φτάσει  στο ανώτατο όριο που ο συνταγματικός νομοθέτης απλώς ανέχεται, και μάλιστα μόνο κατά παράταση; 

Και γιατί - εν τοιαύτη περιπτώσει - δεν επισπεύδεται η δίκη του, ώστε να εκκαθαριστεί οριστικά η υπόθεση και, αν μεν  είναι αθώος να αποφυλακιστεί,  αν δε είναι ένοχος να εκτίσει την ποινή του; Φρονώ, και νομίζω ευλόγως,  ότι τις συνέπειες των  καθυστερήσεων  της Δικαστικής Εξουσίας στον προσδιορισμό και την διεξαγωγή μιας  ποινικής δίκης δεν είναι επιτρεπτό να τις υφίσταται  ένας πολίτης και μάλιστα, όχι σε κάποιο περιουσιακό του δικαίωμα, αλλά στο πιο ιερό του δικαίωμα, την προσωπική του ελευθερία, αυστηρά προστατευόμενη από το Σύνταγμα. 

Και θα προσέθετα ότι  δεν θα πρέπει να λησμονείται και να μην συνεκτιμάται και το γεγονός  ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε εκτός όλων των άλλων  για ένα άνθρωπο, που η ζωή του  εδώ και 16 χρόνια συνίσταται   σε  μεγάλο βαθμό σε φυλακίσεις, αποφυλακίσεις και εκ νέου φυλακίσεις. Έναν άνθρωπο, δηλαδή, στον  οποίο αφαιρείται για μια ακόμη φορά- και μάλιστα αυτή την συγκεκριμένη φορά με μια υπεράγαν αυστηρή κρίση - η νεότητα του, με όσα η νεότητα αυτή κατά  την κοινή πείρα προσφέρει σε ένα άνθρωπο, όταν βιώνεται εν ελευθερία,  και τα οποία  αυτός δεν θα μπορέσει να ξαναβρεί ποτέ πια στο μέλλον. 

Δεν είναι  θεμελιώδης αρχή της Δικαιοσύνης  στο δικαιικό μας σύστημα μια αρχή, που, εκτός από εφαρμογή του ουμανισμού, την διδαχτήκαμε και  κατά τα πρώτα έτη των νομικών μας σπουδών, η αρχή  της επιείκειας, όταν  φυσικά  οι εφαρμοζόμενες διατάξεις δίνουν μια σχετική διέξοδο και επιτρέπουν την εφαρμογή της; 

Ή μήπως την έχουμε ξεχάσει μέσα σε μια  αποκλειστικά τιμωρητική νοοτροπία που φαίνεται να έχει πια επικρατήσει γενικότερα;

Η Πολυξένη Καράκογλου, η τραγουδοποιός με τον αιχμηρό λόγο και την ευαίσθητη γραφή μας παρουσιάζει το 4^ο κατά σειρά  προσωπικό της album με τίτλο «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» σε μουσική δική της και στίχους δικούς της και της Αθηνάς Σπανού.

Συμμετέχουν οι Κοινοί Θνητοί και ο μικρός Αλέξανδρος στα τραγούδια «Μη Φοβηθείς» και «Μονάκριβό μου» αντίστοιχα.

Ένα album 9 τραγουδιών εμπνευσμένο από 9 συνθήκες της καθημερινότητας.

Από την ενδυνάμωση στην γονεïκότητα και από τον έρωτα στην ενηλικίωση.

Η τραγουδοποιός διακρίθηκε στο διαγωνισμό του οργανισμού ΕΡΑΤΩ με τραγούδια του album κερδίζοντας επιχορήγηση χάρη στην οποία κυκλοφόρησε η ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και μπορείτε να την προμηθευτείτε από το site της τραγουδοποιού https://polyxenikarakoglou.gr/shop/ όπως και το υπόλοιπο merch της κυκλοφορίας.

Τα τραγούδια…

Μη φοβηθείς (Στίχοι: Αθηνά Σπανού, Κοινοί Θνητοί)

… τραγούδι εισαγωγής στον κόσμο της ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ με την συμμετοχή των ΚΟΙΝΩΝ ΘΝΗΤΩΝ. Παρατήρηση, προβληματισμός και πηγαία δύναμη συνύπαρξης και συντροφιάς. Ένα τραγούδι για τη δύναμη του μαζί.

Άτι (Στίχοι: Αθηνά Σπανού)

…παραμύθι για ένα άλογο που πίστευε πως σαν και εκείνο κανένα ζώο δεν υπάρχει και η ματαιοδοξία το οδήγησε σε λάθος αποφάσεις…

Κυνηγητό (Στίχοι: Αθηνά Σπανού)

...περί έρωτα. Μια δυναμική διεκδίκηση με ειλικρίνεια, πάθος, χωρίς φόβο και ντροπή για την ευαλωτότητα της αγάπης.

Οι ειδήσεις των 8 (Στίχοι: Αθηνά Σπανού)

…για τη βρώμικη και πληρωμένη δημοσιογραφία, που στόχο έχει να πουλήσει την είδηση με χυδαίο τρόπο καθηλώνοντας τους θεατές στην παρακολούθηση των εξελίξεων δίχως συμμετοχή και κριτική σκέψη.

Του Κόσμου η Ρότα (Στίχοι: Πολυξένη Καράκογλου)

Μέσα από την εύθραυστη γυναικεία ματιά για την καθημερινότητα που βιώνει το άτομο χωρίς να χάνει την ελπίδα του και την δύναμη να παλεύει το "παράλογο" που ζει. 

Μελατονίνη Σπρέι (Στίχοι: Πολυξένη Καράκογλου)

…ραπ γεμάτο εικόνες, ήχους, συναισθήματα. Πρωταγωνιστές στο τραγούδι άνθρωποι που παλεύουν να βρουν το φως στο σκοτάδι, που ελπίζουν και δεν θέλουν να αντέχουν αλλά να ζουν.

Για Άλλους Κόσμους (Στίχοι: Αθηνά Σπανού, Πολυξένη Καράκογλου)

…γραμμένο για την δυσκολία της σύνδεσης στις ανθρώπινες σχέσεις και στον έρωτα. Πόσο εύκολο είναι αλήθεια να αφεθούμε να αγαπήσουμε και να δουλέψουμε μία σχέση που αξίζει; Πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που μοιραζόμαστε και βαθαίνουμε στις σχέσεις μας; 

Πρώτος Χορός (Στίχοι: Αθηνά Σπανού)

…βαλς για την ενηλικίωση, τη γονεϊκότητα, τον αποχωρισμό, τη νέα ζωή, την παιδικότητα που ζωγραφίζει τις στιγμές

Μονάκριβό μου (Στίχοι: Αθηνά Σπανού)

…νανούρισμα με την φωνή του μικρού Αλέξανδρου

Ακούστε ολόκληρο το album στο Spotify ΕΔΩ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ενορχήστρωση - Programming:

Αλέξανδρος Κούρος (3,4,5,9)

Μάριος Ιβάν Παπούλιας (1,2,6,7,8)

Μίξη: Χρήστος Ζαντιώτης (5,7) | Master: Απόστολος Σιώπης (5,7)

Μίξη – Master: Σωτήρης Παπαδόπουλος (1,2,3,4,6,8,9) Stentor Studio

ArtWork: Ρουμπίνη Καρέλη

Έπαιξαν οι Μουσικοί:

Περικλής Αλιώπης: τρομπέτα (1)

Γιάννης Βενιζέλος: κλασσική κιθάρα (7)

Γιώργος Βεντουρής: κοντραμπάσο (2,8)

Χρήστος Ζαντιώτης: ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο (5)

Πολυξένη Καράκογλου: πιάνο (7)

Μανούσος Κλαπάκης: στάμνα (2)

Λάμπης Κουντουρόγιαννης: ηλεκτρική κιθάρα (1,3,4), ακουστική κιθάρα (3,8), γιουκαλίλι (8)

Αλέξανδρος Κούρος: τύμπανα ( 1,3,5), keybords (3,4,5,8,9)

Μάριος Μαρνελάκης: μπάσο (1,6)

Μάριος Ιβάν Παπούλιας: βιολί (2,7,8,9), βιόλα (2,8), πιάνο (2), φωνητικά (1,3,5,6,7), φλογέρα (7)

Γιώργος Παππάς: ούτι (2) (ηχογραφήθηκε στο Seaside Studio)

Χρήστος Σπηλιόπουλος: τρομπόνι (1, 3)

Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν (3,4)

Χορωδία (3): Ρουμπίνη Καρέλη, Μάριος Ιβάν Παπούλιας

Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο LowCat Studio

Ακολούθησε την Πολυξένη Καράκογλου στα social:
 

Spotify: https://open.spotify.com/artist/6NYPX...

Instagram:   / polyxenikarakoglou  
Facebook:   / polyxeni.karakoglou.official  
Tik Tok:   / polyxenikarakoglou  

«Οι ταμπέλες στη μουσική είναι η πρόθεση του δημιουργού και όχι το αποτέλεσμα»

Ο Θέμης Καραμουρατίδης 

μοιράζεται σκέψεις, ιστορίες  πίσω από συνεργασίες και τραγούδια, 

εικόνες από την παιδική του ηλικία, 

αναμνήσεις από το ορμητικό ξεκίνημα του, 

απόψεις μετά από μια τόσο επιτυχημένη πορεία στη δημιουργία.

Καλεσμένος της Γιώτας Τσιμπρικίδου στο #176 Artpodcast, 

ευγενής, με χιούμορ και πάθος για όσα κάνει 

ξετυλίγει την ζωή του από το Πλατύ Ημαθίας, 

με τη γενναία μητέρα που έφερε το πιάνο στο σπίτι γι’ αυτόν, 

μέχρι τις σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο 

και εκείνη την ακρόαση που έκανε «ένα» τους τρεις τους: 

τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, την Νατάσσα Μποφίλιου και τον Θέμη…

Μιλάει για το καλλιτεχνικό μέγεθος της Μποφίλιου, 

την ψυχή και το όραμά της, 

για τον Ευαγγελάτο που είναι «το σπίτι» του

 – άλλωστε τον Οδυσσέα Ιωάννου αποκαλεί «εξοχικό» του – 

το ξάφνιασμά τους με το «Εν Λευκώ» και το «Μέτρημα»,

 που δεν είχε πιστέψει τόσο πολύ, 

αφού ένιωθε ότι ήταν κάτι προσωπικό. 

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Πάνος Μουζουράκης, 

η Γιώτα Νέγκα και το «Δίκιο» της, 

ο κινηματογράφος με την «Τζαμάικα» 

αλλά και το «Ουζερί Τσιτσάνης» του Μανουσάκη.

'Ολα έχουν το ειδικό βάρος τους στην πορεία του. 

Και όταν φτάνουμε στο θέατρο, 

μιλάμε για την «Απλή Μετάβαση» 

για να φτάσουμε στο εκπληκτικό μιούζικαλ  «Hotel Amour»,

 σκηνοθετημένο υπέροχα από την Σμαράγδα Καρύδη, 

με μουσική και ερμηνείες αδιανότητα φρέσκιες, 

αλλά και στο παιδικό "Μέριλιν" της Τασούλας Επτακοίλη 

στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με ολοκαίνουργια τραγούδια.

Στα ακούσματα του ισορροπούν η Annie Lennox, 

η Τάνια Τσανακλίδου και ο Βασίλης Τσιτσάνης 

και κάθε πρωί στις  οκτώ 

ο δικός του πρωταθλητισμός απαιτεί ένα τρίωρο δημιουργίας.

Είναι εξαιρετικός ο Θέμης Καραμουρατίδης – ανακαλύψτε τον εδώ

•  https://open.spotify.com/episode/6ZL3lEQPcOblMrfhzRcN4r?si=1a8fa64c3a454cda (direct Spotify link του επεισοδίου)
• https://artpodcast.gr/176-themis-karamouratidis/ (podcast page)
• https://artpodcast.gr/blog-themis-karamouratidis/ (dedicated blog post )
• https://www.youtube.com/watch?v=8FNlHGOArkY ( \YouTube link του επεισοδίου)

Ορισμένοι άνδρες αποκτούν τεράστιο αριθμό παιδιών μέσω δωρεάς σπέρματος. Αυτή την εβδομάδα, έρευνα του BBC αποκάλυψε την περίπτωση δότη του οποίου το σπέρμα έφερε γενετική μετάλλαξη που αύξανε σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου για ορισμένους από τους απογόνους του. Το γενετικό του υλικό χρησιμοποιήθηκε σε 14 χώρες και οδήγησε στη γέννηση τουλάχιστον 197 παιδιών, αναδεικνύοντας το πραγματικό μέγεθος της βιομηχανίας δωρεάς σπέρματος.

Η δωρεά σπέρματος δίνει τη δυνατότητα σε γυναίκες να γίνουν μητέρες όταν αυτό δεν θα ήταν διαφορετικά εφικτό — είτε επειδή ο σύντροφός τους είναι υπογόνιμος, είτε επειδή βρίσκονται σε σχέση με άτομο του ίδιου φύλου, είτε επειδή επιλέγουν να μεγαλώσουν μόνες τους ένα παιδί.

Η κάλυψη αυτής της ανάγκης έχει εξελιχθεί σε μια ιδιαίτερα επικερδή δραστηριότητα. Εκτιμάται ότι η αγορά στην Ευρώπη θα ξεπεράσει τα 2 δισ. λίρες έως το 2033, με τη Δανία να αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς σπέρματος.

Γιατί όμως ορισμένοι δότες γίνονται πατέρες τόσο πολλών παιδιών; Πώς εξηγείται η δημοφιλία του δανέζικου ή λεγόμενου «σπέρματος των Βίκινγκ» και χρειάζεται τελικά αυστηρότερος έλεγχος του κλάδου αναρωτιέται το BBC;

Το σπέρμα των περισσότερων ανδρών δεν είναι κατάλληλο

Αν είστε άνδρας και διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ίσως απογοητευτείτε, αλλά η ποιότητα του σπέρματός σας πιθανότατα δεν επαρκεί για να γίνετε δότης: λιγότεροι από πέντε στους εκατό εθελοντές περνούν με επιτυχία τα απαραίτητα τεστ.

Αρχικά απαιτείται επαρκής αριθμός σπερματοζωαρίων στο δείγμα (σπερματικός αριθμός), στη συνέχεια ελέγχεται η κινητικότητά τους —το πόσο καλά «κολυμπούν»— καθώς και το σχήμα τους (μορφολογία).

Το σπέρμα εξετάζεται επίσης για να διαπιστωθεί αν μπορεί να αντέξει την κατάψυξη και τη μακροχρόνια αποθήκευση σε τράπεζα σπέρματος.

Ακόμη και άνδρες με αποδεδειγμένη γονιμότητα και πολλά παιδιά μπορεί να μην πληρούν τα κριτήρια.

Οι κανονισμοί διαφέρουν ανά χώρα, ωστόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο απαιτείται, μεταξύ άλλων, ο δότης να είναι ηλικίας 18 έως 45 ετών, απαλλαγμένος από λοιμώξεις όπως ο HIV και η γονόρροια και να μην είναι φορέας γενετικών μεταλλάξεων που προκαλούν ασθένειες όπως η κυστική ίνωση, η νωτιαία μυϊκή ατροφία και η δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Συνολικά, αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των διαθέσιμων δοτών είναι μικρός. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μάλιστα, περίπου το μισό σπέρμα εισάγεται από το εξωτερικό.

Ωστόσο, η βιολογία επιτρέπει σε έναν περιορισμένο αριθμό δοτών να αποκτούν πάρα πολλά παιδιά. Αρκεί ένα μόνο σπερματοζωάριο για να γονιμοποιηθεί ένα ωάριο, ενώ σε κάθε εκσπερμάτιση υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια.

Οι άνδρες επισκέπτονται την κλινική μία ή δύο φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της δωρεάς, η οποία μπορεί να διαρκέσει για μήνες.

Η Σάρα Νόρκρος, διευθύντρια του φιλανθρωπικού οργανισμού Progress Educational Trust που δραστηριοποιείται στον τομέα της γονιμότητας και της γονιδιωματικής, σημείωσε ότι η έλλειψη δοτών έχει καταστήσει το σπέρμα «πολύτιμο αγαθό» και ότι «οι τράπεζες σπέρματος και οι κλινικές γονιμότητας μεγιστοποιούν τη χρήση των διαθέσιμων δοτών για να καλύψουν τη ζήτηση».

Κάποια σπέρματα είναι πιο δημοφιλή

Μέσα σε αυτή τη μικρή δεξαμενή δοτών, το σπέρμα ορισμένων ανδρών είναι απλώς πιο περιζήτητο.

Οι δότες δεν επιλέγονται τυχαία. Η διαδικασία μοιάζει αρκετά με τη σκληρή πραγματικότητα των εφαρμογών γνωριμιών, όπου κάποιοι άνδρες λαμβάνουν πολύ περισσότερα «ταιριάσματα» από άλλους.

Ανάλογα με την τράπεζα σπέρματος, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν φωτογραφίες, να ακούσουν τη φωνή του δότη, να μάθουν το επάγγελμά του —αν είναι μηχανικός ή καλλιτέχνης— καθώς και στοιχεία όπως το ύψος και το βάρος του.

«Αν λέγεται Σβεν, έχει ξανθά μαλλιά, ύψος 1,93, είναι αθλητικός, παίζει βιολί και μιλά επτά γλώσσες, είναι προφανώς πολύ πιο ελκυστικός από έναν δότη που μοιάζει με εμένα», λέει ο ειδικός στην ανδρική γονιμότητα, καθηγητής Άλαν Πέισι, ο οποίος στο παρελθόν διηύθυνε τράπεζα σπέρματος στο Σέφιλντ.

«Στην ουσία, οι άνθρωποι κάνουν “swipe” δεξιά ή αριστερά και στη δωρεά σπέρματος».

Πώς το «σπέρμα των Βίκινγκ» κατέκτησε τον κόσμο

Η Δανία φιλοξενεί μερικές από τις μεγαλύτερες τράπεζες σπέρματος παγκοσμίως και έχει αποκτήσει φήμη ως χώρα παραγωγής «μωρών των Βίκινγκ».

Ο Όλε Σχου, 71 ετών, ιδρυτής της Cryos International —όπου ένα φιαλίδιο 0,5 ml κοστίζει από 100 έως και πάνω από 1.000 ευρώ— εξηγεί ότι η κουλτούρα γύρω από τη δωρεά σπέρματος στη Δανία είναι πολύ διαφορετική από άλλες χώρες.

«Ο πληθυσμός λειτουργεί σαν μια μεγάλη οικογένεια», λέει. «Υπάρχει λιγότερο ταμπού και είμαστε ένας αλτρουιστικός λαός· πολλοί δότες σπέρματος είναι και αιμοδότες».

Αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, επέτρεψε στη Δανία να εξελιχθεί σε «μία από τις ελάχιστες χώρες που εξάγουν σπέρμα».

Ο Σχου υποστηρίζει επίσης ότι το δανέζικο σπέρμα είναι δημοφιλές και για γενετικούς λόγους. Όπως εξήγησε στο BBC, τα «γονίδια των ξανθών μαλλιών και των γαλανών ματιών» είναι υπολειπόμενα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να προέρχονται και από τους δύο γονείς για να εκδηλωθούν στο παιδί.

Έτσι, τα χαρακτηριστικά της μητέρας —όπως τα σκούρα μαλλιά— μπορεί να επικρατήσουν στο παιδί που θα γεννηθεί.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η ζήτηση προέρχεται κυρίως από «ανύπαντρες, υψηλού μορφωτικού επιπέδου γυναίκες γύρω στα 30», οι οποίες πλέον αντιστοιχούν στο 60% των αιτημάτων.

Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης δότη που μετέφερε γονίδιο συνδεδεμένο με καρκίνο σε δεκάδες παιδιά, το Βέλγιο ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη δημιουργία πανευρωπαϊκού μητρώου δοτών, ώστε να υπάρχει καλύτερη παρακολούθηση της διακίνησης σπέρματος. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας έχει προτείνει ανώτατο όριο 50 οικογενειών ανά δότη σε επίπεδο ΕΕ.

Οι ανησυχίες δεν περιορίζονται μόνο σε νομικό επίπεδο, αλλά αγγίζουν και σοβαρά ψυχολογικά και ηθικά ζητήματα. Παιδιά που γεννιούνται μέσω δωρεάς σπέρματος ενδέχεται να βιώσουν έντονη αναστάτωση όταν ανακαλύπτουν ότι έχουν εκατοντάδες ετεροθαλή αδέλφια, ενώ αντίστοιχα και οι ίδιοι οι δότες συχνά αγνοούν την έκταση χρήσης του γενετικού τους υλικού. Οι κίνδυνοι αυτοί ενισχύονται από τη διάδοση των τεστ DNA και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που διευκολύνουν την αναζήτηση συγγενικών δεσμών.

Ο ειδικός στη βιοηθική δρ Τζον Άπλμπι κάνει λόγο για ένα «τεράστιο ηθικό ναρκοπέδιο», καθώς τίθενται ζητήματα ταυτότητας, ιδιωτικότητας, συναίνεσης και αξιοπρέπειας. Παρότι η βιομηχανία γονιμότητας καλείται να θέσει σαφέστερα όρια, η υιοθέτηση κοινών παγκόσμιων κανόνων παραμένει εξαιρετικά δύσκολη, ενώ ακόμη και η ιδέα ενός διεθνούς μητρώου δοτών συνοδεύεται από σημαντικές νομικές και ηθικές προκλήσεις.

«Ο ουρανός κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη & «Ο δικός μου

χειμώνας» της Πολύνας Ευτυχίας Γκιωνάκη.

Η Εταιρεία Θεάτρου “Χρυσηίδα”, παρουσιάζει από την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου και κάθε Τετάρτη στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός (Ευμολπιδών 13), το θεατρικό αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη και τον Γιώργο Χειμωνά:

Η παράσταση ανοίγει με το συγκλονιστικό κείμενο «Ο ουρανός κατακόκκινος».
Η ηρωίδα αυτοπαρουσιάζεται με μαύρο χιούμορ, σαρκάζει την κοινωνία και τις ιδεολογίες που κατέρρευσαν, επιχειρώντας τη δική της προσωπική επανάσταση από μια ταράτσα στον Κορυδαλλό με θέα τους τοίχους της φυλακής. Μια εξομολόγηση ποταμός, γεμάτη μνήμη, όνειρο και τραύμα.

Μέσα από αυτήν την αφήγηση, εμφανίζεται η ίδια η Λούλα Αναγνωστάκη, που απευθύνεται στον απόντα σύζυγό της, τον συγγραφέα Γιώργο Χειμωνά. Μέσα από αποσπάσματα του έργου του, τα οποία μεταπλάθει σε θεατρικό λόγο η συγγραφέας, η Λούλα συνομιλεί μαζί του σε μια σκηνική συνάντηση πέρα από τον χρόνο: παρουσία και απουσία, σιωπή και λόγος, μνήμη και απώλεια. Ένα ποιητικό ταξίδι που φωτίζει τη βαθιά σχέση δύο δημιουργών που σφράγισαν τη νεοελληνική γραφή.

Η παράσταση αποτελεί μια ποιητική ψηλάφιση της μνήμης και της απώλειας, αλλά και της δύναμης του λόγου, που ενώνει το προσωπικό με το συλλογικό βίωμα.

 Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Στέβη Μπουζιάνη

Σκηνικά: Γεώργιος Μαλτέζος

Κοστούμια: Ειρήνη Χρονά

Φωτισμοί: Λευτέρης Παπανικολάου Γκιωνάκης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λευτέρης Παπανικολάου Γκιωνάκης

Φωτογραφίες: Υπατία Κορνάρου

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Ερμηνεία: Πολύνα Ευτυχία Γκιωνάκη

Τραγούδι – κιθάρα : Τάσος Λούκος

Το τραγούδι “O ήχος της σιωπής” σε στίχους Πολύνας Ευτυχίας Γκιωνάκη τη μουσική έγραψε ο Γιώργος Βολονάκης

Πληροφορίες

Θέατρο Μικρός Κεραμικός- Ευμολπιδών 13 Γκάζι

Έναρξη: Τετάρτη 26 Νοεμβρίου

Κάθε Τετάρτη, ώρα 19:00

Εισιτήρια

Γενική Είσοδος: 15€

Μειωμένο (Φοιτητικό, Άνεργοι, ΑΜΕΑ, Πολύτεκνοι): 12€

Κρατήσεις: 6934161399 & 2103454831

Προπώληση : https://www.ticketservices.gr/event/afieroma-sti-loula-anagnostaki-kai-ton-giorgo-cheimona/

Θέατρο Μικρός Κεραμικός

Ευμολπιδών 13, Γκάζι
6934161399 & 213454831