Είμαστε εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε τηλεφωνικά κέντρα στην Cosmote evalue. Τις τελευταίες μέρες ζούμε υπό την αγωνία και τον φόβο όχι απλά να μην κολλήσουμε, αλλά να μην κολλήσουν από εμάς οι γονείς μας, οι συγκάτοικοί μας, οι παππούδες μας, οι φίλοι μας. Όπως και οι συνάδελφοί μας στην Teleperformance, όπως και σε όλα τα τηλεφωνικά κέντρα αναρωτιόμαστε πότε θα ασχοληθεί και με εμάς ο κρατικός μηχανισμός. Στα διάφορα κτίρια της evalue, οι συνθήκες ποικίλουν. Άλλα απολυμαινονται συνεχώς, άλλα όχι, άλλοι δουλεύουν από το σπίτι, άλλοι όχι. Άλλοι κάθονται στο ίδιο γραφείο και υπολογιστή χωρίς απολύμανση και άλλοι με απολύμανση. Μείνετε σπίτι αν εμφανίζετε συμπτώματα λένε. Αλλά πώς; Να χάσουμε το μεροκάματό μας, να βρούμε εμείς γιατρό για αναρρωτική χωρίς να μας εξετάσει και οι συνάδελφοί μας να πάνε πάλι την άλλη μέρα για δουλειά, αφού δεν είμαστε επιβεβαιωμενα κρούσματα. Μας χωρίζουν ανά κτίρια για να υπάρχει πάντα κάποιος να δουλεύει, για να μην χάσει τα λεφτά της η εταιρεία. Συνάδελφος με αναρρωτική για λοίμωξη του αναπνευστικού δεν ήταν ικανό περιστατικό για να μπουν σε καραντίνα οι υπόλοιποι από την ίδια αίθουσα. Ο καθένας να σώσει τον εαυτό του και να μη μας νοιάζει για τους υπόλοιπους, αυτό μας προτείνει και η κυβέρνηση με τα μέτρα της και η εργοδοσία μας. Αλλά για εμάς δεν πάει έτσι.. Εμείς νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, δε θα μας οδηγήσουν στον κανιβαλισμό. Δεν μας καθησυχάζει ούτε η παρουσία τον προϊσταμένων μας, ούτε οι αφίσες για το πώς να πλένουμε τα χέρια μας, ούτε τα αντισηπτικά στους διαδρόμους. Γελάμε με τις φωτογραφίες που μας τραβάνε όταν ένα τμήμα κάθεται ανά δύο γραφεία, ενώ μέχρι χθες ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον. Βαρεθήκαμε να ψάχνουμε αντισηπτικά μαντηλάκια, γάντια και μάσκες στην αγορά και να τα πληρώνουμε όλα από την τσέπη μας, για να είμαστε όσο μπορούμε θωρακισμένοι. Αυτά έπρεπε να μας τα δίνουν αυτοί που μας αναγκάζουν να πηγαίνουμε για δουλειά υπό τον φόβο μη χάσουμε τα μεροκάματά μας και την άθλια δουλειά μας. Όχι μόνο σε μας, αλλά και στους εργαζόμενους στα super market, στους διανομείς και τους ντελιβεραδες, στα παιδιά των take away και φυσικά σε όλους τους εργαζόμενους στις δομές υγείας και καθαριότητας και σε όσες και όσους αυτές τις μέρες υπάρχουν για να “μένετε σπίτι”.